ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [Save]เก็บใบสมัครฮีชอล>_
ใบสมัครนางเอกฮีชอล ของคุณริจัง ANNA XIII >v<ค่ะ^^
ชื่อ(เกาหลี,ญี่ปุ่น,ไทย,อังกฤษ,ฝรั่งเศส อะไรก็เอามา ขอความหมายด้วยนะคะ^^)// คิม มิคัง (มิคัง แปลว่าส้ม)
ชื่อเล่นหรือฉายา// ยัยส้ม ส้มเน่า
วันเกิด// 25 ธันวา
อายุ(ไม่ต่ำกว่า15และไม่เกิน19นะคะ)// 18
บุคลิก(ที่เห็นได้ชัดจากภายนอก รวมถึงรูปร่างหน้าตา ฯลฯ)// เอ๋อๆ ไม่ค่อยทันคน ดูเรียบร้อย ชอบช่วยเหลือคนอื่น ชอบอ่านหนังสือ และรักสัตว์ทุกชนิด เรียนเก่ง รูปร่างหน้าตา จัดได้ว่าน่ารัก ผิวขาว สูง 167 หนัก 43 ผมตรงสีน้ำตาลไม้ฮอกก้านี
นิสัย(ห้ามต่ำกว่า5บรรทัด)// ซื่อๆ จนเซ่อ ซุ่มซาม เอ๋อๆ ปัญญาอ่อน ไม่ค่อยทันคน แต่ก็เรียบร้อยมากกกกก ชอบช่วยเหลือคนอื่น เถียงใครไม่เป็น รักสงบมากกว่าจะหาเรื่องใส่ตัว แต่มักมีเรื่องมาหาทุกที ชอบอ่านหนังสือ และรักสัตว์ทุกชนิด เรียนเก่ง ว่าเวลามีคนแกล้ง มักจะพูดว่าไม่เป็นไร เสมอ เพราะไม่อยากมีเรือง เธอมักจะทำตัวเข้มแข็งเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่พอกลับบ้านเธอมักจะไปปรับทุกกับ ตุ๊กตากระต่ายสีดำ ชื่อ เอลฟา ซึ่งเป็นของที่คุณย่าที่ญีปุ่น ทำให้ตอนเด็กๆ
ประวัติความรัก//ครอบครัว(ยากดี มีจน ตกอับ อาภัพ รักคุด บอกมาให้หมด-O-)// ประวัติความรัก........0 เพราะมิคังเป็นคนขี้อายมักๆๆ เพราะงั้นเลยได้แต่แอบรัก คนอื่นอยู่ข้างเดียวเสมอ แค่เห็นคนที่เรารักมีความสุข เจ้าตัวก็มีความสุข ครอบครัว มีฐานะปานกลาง แม่กับพ่อ และย่า อยู่ที่ญี่ปุ่น เธอรักย่ามากที่สุด เพราะคนเดียวที่สามารถปรับทุกข์เสมอคือย่า เธอมาเรียนที่โซล เพราะน้าสาวอยากได้คนดูแลบ้าน (จะไปฮานิมูน) เธอเลยอาสามาดูแลบ้านให้ ในช่วงที่น้าไปฮานิมูน
ชอบ// ตุ๊กตากระต่ายที่คุณย่า ทำให้ การช่วยเหลือคนอื่น ความสงบ
ไม่ชอบ// เสียงดัง
กลัว// จิ้งจก ความมืด
ความสามารถพิเศษ// ทำอาหารเก่งมากกกกกกกก
บทสำรอง// เพื่อนของนางเอกวอนละกัน
อิมเมจคู่คุณ(ซัก2รูปละกัน)//
คำถามทั่วไป
ถ้าคุณติดแล้วหายไป ตัวละครคุณจะตายอย่างอนาถยอมไหมคะ^^// OK~
คุณจะโหวต+เม้น แน่นอนรึเปล่าคะ^^(มีผลกับตัวละครว่าจะจบดีหรือไม่)// OK~
ถ้าคุณไม่ติดอย่าทิ้งกันนะคะ// จ้า
ถ้าบทยัดไม่ตรงกับบทสำรองที่คุณเลือกไม่โกรธใช่มั้ยคะT^T// จ้า
ตั้งใจตอบด้วยนะคะ// จ้า
ที่พูดมานี่ทำได้แน่นอนใช่ไหมคะ^^// จ้า
ช่วยคิดชื่อเรื่องมาซักชื่อได้มั้ยคะ=O=// จ้า.......เอ่อไม่ถนัด
คำถามชิงบท
ทำไมคนอย่างคุณถึงไปเข้าชมรมเชียร์ทั้งๆที่มันไม่ใช่สิ่งที่คุณชอบเลย(เดาสุ่มได้เลยนะคะ ไม่เอาตรงพลอต แค่อยากดูวิธีการตอบน่ะคะ^^)//
เพราะบังเอิญไปทำน้ำหกใส่ ฮีซอลคนงาม ทำให้เจ้าตัวโกรธมาก และบังคับให้มิคัง มาเข้าชมรม (ตอนนั้นกำลังหาชมรมอยู่พอดี)
เพราะบังเอิญไปทำน้ำหกใส่ ฮีซอลคนงาม ทำให้เจ้าตัวโกรธมาก และบังคับให้มิคัง มาเข้าชมรม (ตอนนั้นกำลังหาชมรมอยู่พอดี)
เมื่อคุณได้เข้าชมรมมาแล้ว ปรากฎว่าฮีชอลให้คุณเป็นแค่เด็กรับใช้ของชมรม คุณจะรู้สึกยังไง// ต้องทำไป เพราะเถียงยังไงก็ไม่ได้อยู่แล้ว.......ฮีซอลน่ากล้วง่ะ>__<"
ถ้าคุณโดนคนในชมรมใส่ร้ายว่าคุณทำลายห้องล็อกเกอร์ของชมรมทั้งที่คุณไม่ได้ทำ แต่ฮีชอลไม่เชื่อ เขาต่อว่าคุณอย่างแรง คุณจะทำยังไง// ยืนนิ่ง......ก็จะพูดออกไปดังๆว่า "ฉันไม่ได้ทำคะ!!!!!!!" "พวกคุณคิดกันมั่งรึเปล่าว่า เด็กที่เป็นได้แค่คนรับใช้ชมรมอย่างฉันจะมีสิทธิ์อะไรไปทำร้ายข้าวของละคะ ในเมื่อสุดท้าย ฉันก็ต้องมานั่งทำความสะอาดอยู่ดี!"............. พูดจบกล่าวขอโทษ และวิ่งหนีเพราะ พูดออกไปเพราะความโกรธ..........
อุปสรรคความรักของคู่คุณคืออะไรคะ(นางร้ายจากไหนไม่รู้ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน แฟนเก่า ฯลฯ)แล้วเขาขัดขวางคุณเพราะอะไร แล้วคุณจะเอาตัวรอดจากการขัดขวางของเขายังไงดีคะ(แกล้งกลับ อธิบายให้เข้าใจ อะไรก็ว่ามา ขอบรรยายละเอียดๆ)// อุปสรรคคือ การที่เป็นคนขี้อายมากกกกกกกกกก และบวกกับว่า กลัวฮีซอลอยู่นิดหน่อย และกลัวคนในชมรมด้วย(กล้วโดนแกล้ง) เพราะงั้นเธอจึงได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ (อีกแล้ว) แต่แล้วก็มีเพื่อนสนิท เข้ามาประกาศกับเธอว่าจะเอาฮีซอลมาเป็นของตัวเอง (แกล้งบอกให้รู้ตัว) ทำให้เธอต้งลุกขึ้นมา เพื่อที่จะสารภาพรักกับฮีนิม ให้ได้......
ตอนจบของคุณล่ะ?// มิคังกล้าที่จะพูดความในใจออกไป หลังจากที่ไม่กล้า และเอาแต่มองฮีซอลอยู่ข้างหลัง และแล้วมันก็ happy ................
ชื่อ(เกาหลี,ญี่ปุ่น,ไทย,อังกฤษ,ฝรั่งเศส อะไรก็เอามา ขอความหมายด้วยนะคะ^^)//คิมซารัง(ซารังแปลว่าความรัก)
ชื่อเล่นหรือฉายา//ซารัง
วันเกิด//13 ต.ค.
อายุ(ไม่ต่ำกว่า15และไม่เกิน19นะคะ)// 17
บุคลิก(ที่เห็นได้ชัดจากภายนอก รวมถึงรูปร่างหน้าตา ฯลฯ)//โก๊ะๆเปิ่นๆ เดินชนโน่นชนนี่ ขาว ไม่สูงมาก ตาโต
นิสัย(ห้ามต่ำกว่า5บรรทัด)//เรียนเก่งได้เกรดเฉลี่ยสูงทุกปีชอบทำอาหารและขนมโดยคนชิมนั้นจะเป็นพี่ชายของตัวเองว่างๆก็จะอ่านหนังสือบางทีก็ไม่ใช่หนังสือเรียนเวลาใครมีเรื่องกันก็จะออกห่างแบบสุดๆเพราะกลัวโดนลูกหลงกลัวโดนตัดคะแนนพฤติกรรม ขี้กลัวแต่พอเข้าตาจนขึ้นมาจริงก็กล้าเหมือนกัน ขี้ใจอ่อนเพราะมีอยู่ครั้งนึงปลามันกระโดดลงมาจากอ่างดิ้นอยู่ถึงจะกลัวมากแค่ไหนแต่ก็กลัวมันตายมากกว่าเลยต้องจำใจหยิบมันใส่อ่างเหมือนเดิมแต่ก็ยังไม่หายกลัว ชอบงานฝีมือ ค่อนข้างเชื่อคนง่ายบางทีเลยโดนหลอกใช้เข้าง่าย ถึงจะเห็นเป็นแบบนี้แต่เธอก็ไม่อ่อนแอเพราะครอบครัวและสถานการณ์ต่างๆทำให้ต้องเข้มแข็ง ไม่ค่อยเก่งเรื่องเทคโนโลยี
ประวัติความรัก//ครอบครัว(ยากดี มีจน ตกอับ อาภัพ รักคุด บอกมาให้หมด-O-)//พ่อแม่เลิกกันเธอกับพี่ชายอยู่กับแม่แต่แม่ต้องไปทำงานที่ฝรั่งเศสเลยอยู่กัน2คนกับพี่ชาย ชื่อ คิมซอนบี เลยต้องทำงานบ้านทุกอย่างแต่บางครั้งก็มีโยนให้พี่ทำบ้าง
ชอบ//กินขนม ทำงานบ้าน อ่านหนังสือ ฟังเพลง คนหล่อ
ไม่ชอบ//ปลาใกล้ตาย (ที่มันดิ้นอยู่ ตายแล้วก็กลัว) คางคก อึ่งอ่าง ตุ๊กแก จิ้งจก ทุกอย่าง
กลัว//ผี ความมืด ความสูง
ความสามารถพิเศษ//ทำอาหารทำขนมเก่ง เรียนเก่ง เย็บปักถักร้อยได้ทุกชนิด
บทสำรอง//อะไรก็ได้ แต่ถ้าไม่ติดจริงๆไม่ต้องด็ได้นะ
อิมเมจคุณ(3รูปเป็นอย่างต่ำ)//
อิมเมจคู่คุณ(ซัก2รูปละกัน)//
คำถามทั่วไป
ถ้าคุณติดแล้วหายไป ตัวละครคุณจะตายอย่างอนาถยอมไหมคะ^^// คร้า
คุณจะโหวต+เม้น แน่นอนรึเปล่าคะ^^(มีผลกับตัวละครว่าจะจบดีหรือไม่)// ค่ะ แต่ตอนเปิดเทอมอาจไม่ค่อยว่าง
ถ้าคุณไม่ติดอย่าทิ้งกันนะคะ// แน่นอน
ถ้าบทยัดไม่ตรงกับบทสำรองที่คุณเลือกไม่โกรธใช่มั้ยคะT^T// คร้า
ตั้งใจตอบด้วยนะคะ// อืมค่ะ
ที่พูดมานี่ทำได้แน่นอนใช่ไหมคะ^^// จร้า
ช่วยคิดชื่อเรื่องมาซักชื่อได้มั้ยคะ=O=// รักต่างขั้วมั่วสุดๆ (แหะๆไม่ค่อยถนัดเลยอ่ะ)
คำถามชิงบท
ทำไมคนอย่างคุณถึงไปเข้าชมรมเชียร์ทั้งๆที่มันไม่ใช่สิ่งที่คุณชอบเลย(เดาสุ่มได้เลยนะคะ ไม่เอาตรงพลอต แค่อยากดูวิธีการตอบน่ะคะ^^)//
หัวหน้าชมรมหล่อ (ตรงไปป่ะ) ก็ไปได้ยินหลายๆคนพูดมาเลยลองมาดูพอดีเขารับสมัครอยู่แล้วหัวหน้าชมรมก็หล่อจริงเลยสมัครดูคงไม่เสียหายไร
เมื่อคุณได้เข้าชมรมมาแล้ว ปรากฎว่าฮีชอลให้คุณเป็นแค่เด็กรับใช้ของชมรม คุณจะรู้สึกยังไง//
อยากจะเอามีดกรีดหน้าให้เสียโฉม อารมณ์เสีย เซ็งเป็ด มันไม่มีคำบรรยายใดๆจริง หน้าตาหล่อแต่นิสัย....ไม่อยากจะเอ๋ยแต่ก็ต้องยอม ก็เข้ามาแล้วนี่ เชอะ จะไปทำไรได้ จะใช้อะไรก็ช่างเขาเหอะ
ถ้าคุณโดนคนในชมรมใส่ร้ายว่าคุณทำลายห้องล็อกเกอร์ของชมรมทั้งที่คุณไม่ได้ทำ แต่ฮีชอลไม่เชื่อ เขาต่อว่าคุณอย่างแรง คุณจะทำยังไง//จะยืนเซ็งๆ ด้วยความโกรธมากๆ แล้วบอกว่า “แล้วแต่จะคิดเหอะถึงจะพูดยังไงก็ไม่มีใครฟังอยู่ดีแต่ขอบอกว่าฉันไม่ได้ทำส่วนคนที่ทำแล้วมาใส่ร้ายคนอื่นรู้ไหมว่าคนอื่นรู้สึกอย่างไง ถ้าเป็นตัวเองจะทำอย่างไง”แล้วก็เดินหลบไปจากตรงนั้น
อุปสรรคความรักของคู่คุณคืออะไรคะ(นางร้ายจากไหนไม่รู้ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน แฟนเก่า ฯลฯ)แล้วเขาขัดขวางคุณเพราะอะไร แล้วคุณจะเอาตัวรอดจากการขัดขวางของเขายังไงดีคะ(แกล้งกลับ อธิบายให้เข้าใจ อะไรก็ว่ามา ขอบรรยายละเอียดๆ)//พี่ชายไม่ชอบฮีชอลเพราะดูเหมือนผู้หญิง เลยทำทุกอย่างเพื่อขัดขวางเช่นพอมาบ้านก็ทำเหมือนเขาเป็นส่วนเกินเวลาทำอะไรก็เหมือนเขาไม่มีตัวตนเราก็เลยแกล้งโดยพอแฟนพี่เขาก็ทำเหมือนกันแต่เราจะนิ่งกว่าพอหลังๆพี่เขาก็ยอมแต่โดยดี
ตอนจบของคุณล่ะ?//ไปเที่ยวแล้วก็ไปกินอาหารกันเราก็ซุ่มซ่ามไปทำน้ำแกงหกใส่เขา เขาก็วีนใส่เราเหมือนเคยแต่พอวีนเสร็จเขาก็บอกว่า “ช่างมันเหอะ”แล้วก็จูงมือเราออกไปเดินเล่นข้างนอก
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ของคุณpupuค่ะ^^
ของคุณpupuค่ะ^^
ใบสมัครนางเอกฮีชอล
ชื่อ(เกาหลี,ญี่ปุ่น,ไทย,อังกฤษ,ฝรั่งเศส อะไรก็เอามา ขอความหมายด้วยนะคะ^^)// คิม จินโบ [จินโบแปลว่า สิ่งมีค่าจ้า!!]
ชื่อเล่นหรือฉายา// จินโบ โบนา // ยัยอ่อนต่อโลก ยัยซุ่มซ่าม
วันเกิด// 18 ก.พ.
อายุ(ไม่ต่ำกว่า15และไม่เกิน19นะคะ)// 16
บุคลิก(ที่เห็นได้ชัดจากภายนอก รวมถึงรูปร่างหน้าตา ฯลฯ)// เธอเป็นคนทีเรียบร้อย และวางตัวสบายๆตลอดเวลา มีรอยยิ้มเสมอๆ ซุ่มซ่ามนิดๆ ใบหน้าที่น่ารักดูสมกับเป็นเด็กอายุเพียง 16 ปี เธอเป็นคนที่น่ารัก ไม่ถึงกับสวยมากจนเกินไป พอดีพอสมควร ผมยาวสลวยที่ปล่อยไว้ตลอดเวลา ตากลมโตดูน่ารัก
นิสัย(ห้ามต่ำกว่า5บรรทัด)// หญิงสาวที่มีดีกรีความเป็นกุลสตรีแบบมากถึงมากที่สุด เธอเป็นคนที่มีรอยยิ้มตลอดเวลา สุภาพ เรียบร้อยยิ้งกว่าผ้าพับเสียอีก เธอเป็นคนที่หัวอ่อนเชื่อคนง่ายไปเสียหน่อย จึงทำให้ดูเป็นคนเซ่อๆและจะมีแต่คนจิกใช้เธอตลอดเวลา หูเบา หลอกง่าย แต่เธอนั้นไม่ใช่เป็นคนอ่อนแอ เก็บความรู้สึกเก่ง ซุ่มซ่าม เดี๋ยวชนนู๋นชนนี่ตลอดเวลา เธอเป็นคนที่เก่งแต่เรียน แก่งแต่ปาก ไม่กล้าทำอะไรจริงๆหรอก บอบบางน่าปกป้อ และเป็นคนที่โดนแกล้งมากที่สุดเสียด้วย อ่อนโยน ใจดี แต่เธอนั้นไม่อ่อนแอ จะไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้ใครเห็น ขี้อายนิดๆ เธอจะยิ้มเสมอให้ทุกคนสบายใจว่าเธอนั้นไม่เป็นอะไร แต่หากอดไม่ได้จริงๆเธอก็จะปล่อยโฮออกมาทันที เธอนั้นไม่ใช่คนแรงๆ แต่ถ้ามันเกินความอดทนเธอก็จะพูดออกมาจนหมดเปลือก สามารถทำให้คนอึ้งในทันที มีความอดทนสูง แต่ไม่ค่อยมีความมั่นใจเสียสักเท่าไหร่
ประวัติความรัก//ครอบครัว(ยากดี มีจน ตกอับ อาภัพ รักคุด บอกมาให้หมด-O-)// เรื่องความรักของเธอนั้นก็มีแต่คนที่จะหลอกมาเอาเงินของเธอเท่านั้นแหละ เธอจึงคิดที่จะไม่มีความรักอีก ครอบครัวของเธอทำธุระกิจไวท์ที่ดังมากๆเลยเสียด้วย มีพี่ชายอยู่หนึ่งคนชื่อมินโซ เมื่อเธอโนแกล้งหรืออะไรพี่ชายของเธอจะเป็นคนปลอบเธออยุ่เสมอๆ เธอจึงรักพี่ชายคนนี้ของเธอมากยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
ชอบ// เสียงเพลง เปียโน ไวโอลีน เค้ก รอยยิ้ม
ไม่ชอบ//เสแสร้ง โกหกหลอกลวง น้ำตา การจากลา
กลัว// เสียงวังเวง ทุกอย่างที่เป็นสัตว์เลื้อยคลาน การอยุ่คนเดียว ความหงา
ความสามารถพิเศษ// เธอเก่งในด้านเรื่องเรียนมากๆเลยทีเดียว แทบท๊อปทุดวิชา และเธอยังเก่งเรื่องเล่นเปียโนอีกต่างหาก แต่เธอจะไม่เล่นให้ใครเห็นหรอกนะ
บทสำรอง// ไม่เอาค่ะ ถ้าไม่ได้เป็นนางเอกฮีชอล ก็ไม่เป็นไรค่ะ
อิมเมจคุณ(3รูปเป็นอย่างต่ำ)//
อิมเมจคู่คุณ(ซัก2รูปละกัน)//
คำถามทั่วไป
ถ้าคุณติดแล้วหายไป ตัวละครคุณจะตายอย่างอนาถยอมไหมคะ^^// ยอมจ้า!!
คุณจะโหวต+เม้น แน่นอนรึเปล่าคะ^^(มีผลกับตัวละครว่าจะจบดีหรือไม่)// จ้า!! เมนๆโหวตๆ
ถ้าคุณไม่ติดอย่าทิ้งกันนะคะ// จะชะแว๊บไปดูจ้า ถ้าหากไม่ติดนะ
ถ้าบทยัดไม่ตรงกับบทสำรองที่คุณเลือกไม่โกรธใช่มั้ยคะT^T// ไม่เป็นไรจ้า
ตั้งใจตอบด้วยนะคะ// จ้า!!
ที่พูดมานี่ทำได้แน่นอนใช่ไหมคะ^^// แน่นอนจ้า!!
ช่วยคิดชื่อเรื่องมาซักชื่อได้มั้ยคะ=O=// Saesons ความรักเปลี่ยนผันตามฤดูกาล [เพราะมันมีความรักหลายรุปแบบใช่ไหม เอานี่ไปแล้วกันนะ]
คำถามชิงบท
ทำไมคนอย่างคุณถึงไปเข้าชมรมเชียร์ทั้งๆที่มันไม่ใช่สิ่งที่คุณชอบเลย(เดาสุ่มได้เลยนะคะ ไม่เอาตรงพลอต แค่อยากดูวิธีการตอบน่ะคะ^^)// วันนั้นเป็นวันเลือกชมรมที่จะเข้าอยู่พอดี
"ห๊ะ!! ชมรมเต็มแล้วเหรอคะ?" เธอพูดเสียงสูง แต่ไม่ค่อยจะดังซักเท่าไหร่ วันนี้เธอจะมาสมัครชมรมอ่านหนังสือ แต่ดันเต็มก่อนซะนี่
"ครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ" เสียงรุ่นพี่สุดหล่อ[=[]=;;]พูดกับเธอ เธอเพียงก้มหน้า ก่อนจะเดินออกไป เธอเดินมานั่งที่ม้านั่งแลวแถวๆนั้นมีชมรมของฮีชอลอยุ่ด้วย
"แล้วชั้นจะเข้าชมรมอะไรดีล่ะเนี่ย" เธอพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ
"ตึกๆ" เสียงฝีเท้าหนักๆดังขึ้นทำให้เธอเงยหน้าไปมอง เธอจึงพบกับฮีชอลที่ยืนมือล้วงกระเป๋าอยู่
"เธอยังไม่มีชมรมใช่ไหม" ผู้ชายละม้ายคล้ายคลึงกับเจ้าหญิงซินเดอเรลล่าพูดขึ้น เธอเพียงพยักหน้าให้เล็กน้อย
"สนใจจะเข้าชมรมชั้นไหม" ฮีชอลว่า
"ชมรมอะไรคะ" เธอพูดขึ้น
"ชมรมเชียร์" ฮีชอลพูดกับเธอ
"แต่ชั้นเชียร์ไม่เป็น" เธอว่า
"เดี๋ยวก็ชินเองนั่นแหละ แล้วที่สำคัญเธอก็ไม่มีชมรมด้วย เข้าชมรมชั้นดีที่สุด" ฮีชอลบอกกับเธอแบบนั้น เธอทำหน้าครุ่นคิดนิดหน่อย
"ตกลงค่ะ" เธอพูดกับฮีชอลอย่างสุภาพ ในเมื่อเธอเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว
"ห๊ะ!! ชมรมเต็มแล้วเหรอคะ?" เธอพูดเสียงสูง แต่ไม่ค่อยจะดังซักเท่าไหร่ วันนี้เธอจะมาสมัครชมรมอ่านหนังสือ แต่ดันเต็มก่อนซะนี่
"ครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ" เสียงรุ่นพี่สุดหล่อ[=[]=;;]พูดกับเธอ เธอเพียงก้มหน้า ก่อนจะเดินออกไป เธอเดินมานั่งที่ม้านั่งแลวแถวๆนั้นมีชมรมของฮีชอลอยุ่ด้วย
"แล้วชั้นจะเข้าชมรมอะไรดีล่ะเนี่ย" เธอพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ
"ตึกๆ" เสียงฝีเท้าหนักๆดังขึ้นทำให้เธอเงยหน้าไปมอง เธอจึงพบกับฮีชอลที่ยืนมือล้วงกระเป๋าอยู่
"เธอยังไม่มีชมรมใช่ไหม" ผู้ชายละม้ายคล้ายคลึงกับเจ้าหญิงซินเดอเรลล่าพูดขึ้น เธอเพียงพยักหน้าให้เล็กน้อย
"สนใจจะเข้าชมรมชั้นไหม" ฮีชอลว่า
"ชมรมอะไรคะ" เธอพูดขึ้น
"ชมรมเชียร์" ฮีชอลพูดกับเธอ
"แต่ชั้นเชียร์ไม่เป็น" เธอว่า
"เดี๋ยวก็ชินเองนั่นแหละ แล้วที่สำคัญเธอก็ไม่มีชมรมด้วย เข้าชมรมชั้นดีที่สุด" ฮีชอลบอกกับเธอแบบนั้น เธอทำหน้าครุ่นคิดนิดหน่อย
"ตกลงค่ะ" เธอพูดกับฮีชอลอย่างสุภาพ ในเมื่อเธอเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว
เมื่อคุณได้เข้าชมรมมาแล้ว ปรากฎว่าฮีชอลให้คุณเป็นแค่เด็กรับใช้ของชมรม คุณจะรู้สึกยังไง//
"ว้า จินโบ คนเชียร์คบแล้วล่ะ เธอเป็นเด็กรับใช้ชมรมแทนได้ไหม" ฮีชอลพูดขึ้น เธอมองหน้าฮีชอลงงๆ
"ก็เช่น ขนชุด เสริฟน้ำอะไรอย่างงี้ เธอทำได้รือเปล่า" หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นข้างหลังของฮีชอล
"แต่ถ้าเธอไม่ทำ เธอก็จะอยุ่ชมรมนี้ไม่ได้นะ และชมรมอื่นก็เต็มแล้วด้วย" ผู้หญิงอีกคนพูดขึ้นเหมือนกัน
"ก็ได้ค่ะ" เธอว่าอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอไม่รู้สึกเสียใจอยุ่แล้ว เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะมาเชียร์เสียหน่อยนี่นา
"ว้า จินโบ คนเชียร์คบแล้วล่ะ เธอเป็นเด็กรับใช้ชมรมแทนได้ไหม" ฮีชอลพูดขึ้น เธอมองหน้าฮีชอลงงๆ
"ก็เช่น ขนชุด เสริฟน้ำอะไรอย่างงี้ เธอทำได้รือเปล่า" หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นข้างหลังของฮีชอล
"แต่ถ้าเธอไม่ทำ เธอก็จะอยุ่ชมรมนี้ไม่ได้นะ และชมรมอื่นก็เต็มแล้วด้วย" ผู้หญิงอีกคนพูดขึ้นเหมือนกัน
"ก็ได้ค่ะ" เธอว่าอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอไม่รู้สึกเสียใจอยุ่แล้ว เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะมาเชียร์เสียหน่อยนี่นา
ถ้าคุณโดนคนในชมรมใส่ร้ายว่าคุณทำลายห้องล็อกเกอร์ของชมรมทั้งที่คุณไม่ได้ทำ แต่ฮีชอลไม่เชื่อ เขาต่อว่าคุณอย่างแรง คุณจะทำยังไง//
ฮีชอลมองหน้าเธออย่างเอาเรื่อง
"เรื่องนี้ชั้นไม่ได้ทำนะ" เธอว่า
"ไม่จริงนะคะ เธอน่ะเป็นคนทำค่ะรุ่นพี่ฮีชอล" ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
"ใช่ค่ะ" ผู้หญิงอีกคนสมทบขึ้นเช่นกัน
"ชั้นไม่ได้ทำนะ" เธอว่า แต่หญิงสาวเหล่านั้นกับบอกฮีชอลว่าเธอเป็นคนทำ
"ถ้าเธอไม่ได้ทำ ไหนล่ะหลักฐานว่าเธอไม่ได้ทำ" ฮีชอลว่า เธอยืนมองฮีชอล
"เห็นไหม สรุปว่าเธอเป็นคนทำ เธอรุ้ไหมว่างบของชมรมเรานั้นมีเท่าไหร่น่ะห๊ะ!! แล้วเธอมาทำของเสียหายอย่างงี้ได้ยังไงกัน!!" เธอชอลว่า พร้อมกระชากเธอแล้วบีบแขนแน่น
"โอ๊ย!!" เธอร้องออกมา เบ้หน้าอย่างรู้สึกเจ็บ
"แล้วเธอจะชดใช้ยังไงไม่ทราบ มีปัญญาจ่ายหรือไงถึงมาทำลายห้องล๊อกเกอร์น่ะ!!" ฮีชอลพูดเสียงดังด้วยอารมณ์โกรธ
"ก็ชั้นไมได้ทำนี่" เธอว่า แต่ฮีชอลกลับไปเชื่อ
"ชั้นไม่เชื่อเธอหรอก" ฮีชอลว่าก่อนจะหลักเธอล้มลงกับพื้น เธอน้ำตาเล็ดออกมาด้วยความเจ็บ เธอรุ้สึกเหมือนความอดทนหายไปแล้ว ก่อนจะพูดขึ้นว่า
"ใช่สิ!! ชั้นทำอะไรมันก็ไม่ดีไปเสียหมดนี่ ทำลายนั่นบ้างล่ะ ทำลายนี่บ้างล่ะ ชั้นมันไม่ดีอยุ่แล้วนี่!! แล้วจะรับชั้นมาอยุ่ชมรมด้วยทำไมล่ะ!!" เธอว่า ก่อนจะปาดน้ำตาที่หลั่งรินออกมา ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป แล้วมานั่งตรงม้าหินอ่อนที่เธอพบกับฮีชอลครั้งแรก
"ก็ชั้นมันไม่ดีนี่นา ฮึก" เธอว่าพลางร้องไห้ไปด้วย
"อย่าร้องไห้สิจินโบ อย่างร้องไห้ด้วยเรื่องแบบนี้สิ ฮึก ฮือ" เธอพูดกับตัวเอง ก่อนจะปาดน้ำตาออกไปด้วย
ฮีชอลมองหน้าเธออย่างเอาเรื่อง
"เรื่องนี้ชั้นไม่ได้ทำนะ" เธอว่า
"ไม่จริงนะคะ เธอน่ะเป็นคนทำค่ะรุ่นพี่ฮีชอล" ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
"ใช่ค่ะ" ผู้หญิงอีกคนสมทบขึ้นเช่นกัน
"ชั้นไม่ได้ทำนะ" เธอว่า แต่หญิงสาวเหล่านั้นกับบอกฮีชอลว่าเธอเป็นคนทำ
"ถ้าเธอไม่ได้ทำ ไหนล่ะหลักฐานว่าเธอไม่ได้ทำ" ฮีชอลว่า เธอยืนมองฮีชอล
"เห็นไหม สรุปว่าเธอเป็นคนทำ เธอรุ้ไหมว่างบของชมรมเรานั้นมีเท่าไหร่น่ะห๊ะ!! แล้วเธอมาทำของเสียหายอย่างงี้ได้ยังไงกัน!!" เธอชอลว่า พร้อมกระชากเธอแล้วบีบแขนแน่น
"โอ๊ย!!" เธอร้องออกมา เบ้หน้าอย่างรู้สึกเจ็บ
"แล้วเธอจะชดใช้ยังไงไม่ทราบ มีปัญญาจ่ายหรือไงถึงมาทำลายห้องล๊อกเกอร์น่ะ!!" ฮีชอลพูดเสียงดังด้วยอารมณ์โกรธ
"ก็ชั้นไมได้ทำนี่" เธอว่า แต่ฮีชอลกลับไปเชื่อ
"ชั้นไม่เชื่อเธอหรอก" ฮีชอลว่าก่อนจะหลักเธอล้มลงกับพื้น เธอน้ำตาเล็ดออกมาด้วยความเจ็บ เธอรุ้สึกเหมือนความอดทนหายไปแล้ว ก่อนจะพูดขึ้นว่า
"ใช่สิ!! ชั้นทำอะไรมันก็ไม่ดีไปเสียหมดนี่ ทำลายนั่นบ้างล่ะ ทำลายนี่บ้างล่ะ ชั้นมันไม่ดีอยุ่แล้วนี่!! แล้วจะรับชั้นมาอยุ่ชมรมด้วยทำไมล่ะ!!" เธอว่า ก่อนจะปาดน้ำตาที่หลั่งรินออกมา ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป แล้วมานั่งตรงม้าหินอ่อนที่เธอพบกับฮีชอลครั้งแรก
"ก็ชั้นมันไม่ดีนี่นา ฮึก" เธอว่าพลางร้องไห้ไปด้วย
"อย่าร้องไห้สิจินโบ อย่างร้องไห้ด้วยเรื่องแบบนี้สิ ฮึก ฮือ" เธอพูดกับตัวเอง ก่อนจะปาดน้ำตาออกไปด้วย
อุปสรรคความรักของคู่คุณคืออะไรคะ(นางร้ายจากไหนไม่รู้ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน แฟนเก่า ฯลฯ)แล้วเขาขัดขวางคุณเพราะอะไร แล้วคุณจะเอาตัวรอดจากการขัดขวางของเขายังไงดีคะ(แกล้งกลับ อธิบายให้เข้าใจ อะไรก็ว่ามา ขอบรรยายละเอียดๆ)// พี่สาวของเธอที่ชอบฮีชอลอยู่แล้ว พี่ของเธอแกล้งเธอสารพัดแล้วชอบบอกกับเธอว่า เธอนั้นแย่งของๆพี่สาวไป
"แล้วพี่จะเอายังไงล่ะ" เธอพูดกับพี่ของเธอ
"คืนฮีชอลมาสิ คืนฮีชอลมาให้ชั้น" พี่สาวของเธอว่า ก่อนจะปิดห้องใส่หน้าเธอเสียงดัง พี่ชายของเธอหันมาเห็นพอดี
"จินโบ เกิดอะไรขึ้น" พี่ชายของเธอว่า เธอมองหน้าพี่ชายก่อนจะปล่อยน้ำตาออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
"จินโบ!! เป้นอะไรอย่าร้องไห้สิ" พี่ชายของเธอว่าก่อนจะกอดเธอไว้แน่น เรื่องนี้เธอไม่ได้บอกฮีชอลเรื่องพี่สาวของเธอ แต่ฮีชอลสังเกตว่าเธอดูตาบวมๆทุกวัน เขาจึงไปที่บ้านของเธอ แล้วไปถามพี่ชายของเธอว่าเกิดอะไรขึ้นกับจินโบ ส่วนพี่ชายของเธอก็เล่าให้ฟังจนหมด ฮีชอลจึงเดินขั้นไปบนบ้านแล้วเคาะห้องพี่สาวของเธอ
"ฮีชอล มาหาพี่งั้นเหรอ" พี่สาวของเธอพูดขึ้นด้วยความดีใจ
"ครับ ผมมีเรื่องจะพูดด้วย" ฮีชอลว่า ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพี่สาวของจินโบ แล้วเล่าให้ฟังเกี่ยวกับจินโบและเขา ตอนแรกๆพี่สาวของจินโบไม่ยอม เพราะรักฮีชอลมาก จนจินโบ พี่ชาย และฮีชอลต้องมาคุยกับพี่สาวของเธอด้วย พี่สาวของเธอจึงปล่อยฮีชอลให้กับจินโบจนได้ ถึงจะใช้เวลานานแต่ก็ทำให้เธอกลับมารักฮีชอลได้
"แล้วพี่จะเอายังไงล่ะ" เธอพูดกับพี่ของเธอ
"คืนฮีชอลมาสิ คืนฮีชอลมาให้ชั้น" พี่สาวของเธอว่า ก่อนจะปิดห้องใส่หน้าเธอเสียงดัง พี่ชายของเธอหันมาเห็นพอดี
"จินโบ เกิดอะไรขึ้น" พี่ชายของเธอว่า เธอมองหน้าพี่ชายก่อนจะปล่อยน้ำตาออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
"จินโบ!! เป้นอะไรอย่าร้องไห้สิ" พี่ชายของเธอว่าก่อนจะกอดเธอไว้แน่น เรื่องนี้เธอไม่ได้บอกฮีชอลเรื่องพี่สาวของเธอ แต่ฮีชอลสังเกตว่าเธอดูตาบวมๆทุกวัน เขาจึงไปที่บ้านของเธอ แล้วไปถามพี่ชายของเธอว่าเกิดอะไรขึ้นกับจินโบ ส่วนพี่ชายของเธอก็เล่าให้ฟังจนหมด ฮีชอลจึงเดินขั้นไปบนบ้านแล้วเคาะห้องพี่สาวของเธอ
"ฮีชอล มาหาพี่งั้นเหรอ" พี่สาวของเธอพูดขึ้นด้วยความดีใจ
"ครับ ผมมีเรื่องจะพูดด้วย" ฮีชอลว่า ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพี่สาวของจินโบ แล้วเล่าให้ฟังเกี่ยวกับจินโบและเขา ตอนแรกๆพี่สาวของจินโบไม่ยอม เพราะรักฮีชอลมาก จนจินโบ พี่ชาย และฮีชอลต้องมาคุยกับพี่สาวของเธอด้วย พี่สาวของเธอจึงปล่อยฮีชอลให้กับจินโบจนได้ ถึงจะใช้เวลานานแต่ก็ทำให้เธอกลับมารักฮีชอลได้
ตอนจบของคุณล่ะ?//
ฮีชอลพาเธอมาที่เกาะแห่งหนึ่งไกลจากตัวเมือง เธอมองดูวิวพระอาทิตย์ตกอย่างสบายใจ ก่อนจะตกใจเมื่อมีคนมากอดข้างหลัง
"ฮีชอล..."เธอพูดชื่อของเขาเบาๆ
"ปล่อยก่อนนะ" เธอว่า
"ขอยอู่อย่างนี้นานๆได้ไหม" ฮีชอลพูดกับเธอ ทำให้เธอถอนลมหายใจออกมานิดนึง ก่อนจะปล่อยให้ฮีชอลกอดอยุ่อย่างนั้น ฮีชอลพลิกตัวเธอหันมามองเขาแล้วพูดว่า
"จินโบ ชื่อของเธอคือจินโบใช่ไหม" เขาพูดขึ้น
"ทะ..ทำไมเหรอ ฮีชอล" เธอพูดขึ้นอย่างงงๆ
"ชื่อของเธอแปลว่าสิ่งมีค่าใช่ไหม" ฮีชอลว่า
"อืม...ชื่อของชั้นแปลว่าสิ่งมีค่า" เธอว่าแล้วยิ้มให้เขา
"ชั้นอยากบอกเธออย่างจินโบ" ฮีชอลว่า เธอมองหน้าเขาอย่างตั้งใจฟัง
"มีอะไรหรือเปล่า" เธอพูดกับเขา
"เธอ...คือสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของชั้น จำไว้นะ" ฮีชอลว่า
"ฮีชอล.."เธอว่าพูดชื่อของเขา เขายิ้มให้นิดๆ ก่อนจะกอดเธอแน่น
"ชั้นรักเธอ จินโบ สิ่งมีค่าของชั้น" ฮีชอลพูเสียงอ่อนนุ่ม
"ชั้นก็รักนาย ฮีชอล" เธอพูดอยู่ในอ้อมกอดของฮีชอล อย่างมีความสุข
ฮีชอลพาเธอมาที่เกาะแห่งหนึ่งไกลจากตัวเมือง เธอมองดูวิวพระอาทิตย์ตกอย่างสบายใจ ก่อนจะตกใจเมื่อมีคนมากอดข้างหลัง
"ฮีชอล..."เธอพูดชื่อของเขาเบาๆ
"ปล่อยก่อนนะ" เธอว่า
"ขอยอู่อย่างนี้นานๆได้ไหม" ฮีชอลพูดกับเธอ ทำให้เธอถอนลมหายใจออกมานิดนึง ก่อนจะปล่อยให้ฮีชอลกอดอยุ่อย่างนั้น ฮีชอลพลิกตัวเธอหันมามองเขาแล้วพูดว่า
"จินโบ ชื่อของเธอคือจินโบใช่ไหม" เขาพูดขึ้น
"ทะ..ทำไมเหรอ ฮีชอล" เธอพูดขึ้นอย่างงงๆ
"ชื่อของเธอแปลว่าสิ่งมีค่าใช่ไหม" ฮีชอลว่า
"อืม...ชื่อของชั้นแปลว่าสิ่งมีค่า" เธอว่าแล้วยิ้มให้เขา
"ชั้นอยากบอกเธออย่างจินโบ" ฮีชอลว่า เธอมองหน้าเขาอย่างตั้งใจฟัง
"มีอะไรหรือเปล่า" เธอพูดกับเขา
"เธอ...คือสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของชั้น จำไว้นะ" ฮีชอลว่า
"ฮีชอล.."เธอว่าพูดชื่อของเขา เขายิ้มให้นิดๆ ก่อนจะกอดเธอแน่น
"ชั้นรักเธอ จินโบ สิ่งมีค่าของชั้น" ฮีชอลพูเสียงอ่อนนุ่ม
"ชั้นก็รักนาย ฮีชอล" เธอพูดอยู่ในอ้อมกอดของฮีชอล อย่างมีความสุข
ขอให้โชคดีนะคะ^^
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ของคุณราเซียส ดาโรเวลค่ะ^^
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ของคุณราเซียส ดาโรเวลค่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น