เข้าใจ..มัน..มาก..น้อย..แค่ไหน?(3)

เนื้อเรื่อง

ความรัก....
ใคร ๆ มักบอกว่ามันสวยงาม น่าค้นหา และน่าเจอะเจอ
ฉัน
เป็นหนึ่งคนที่คิดแบบนั้น...และเป็นอีกคนหนึ่งที่ตามหามัน

อีกครั้งของความรัก...อันงี่เง่าของฉัน
เธอ
เราเจอกันในสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง..เธอมากับเพื่อนของฉัน
สูง..หุ่นนักกีฬา....ตัดผมสั้นเรียบร้อย...ใส่เชิ้ตสีขาว...รองเท้าผ้าใบ...กางเกงยีนส์...
ที่สำคัญเราคุยกันถูกคอ
ทำให้ฉันคิดว่าเราคงจะคบหากันได้ต่อไป

ด้วยความคิดแสนเด็กน้อย
คิดว่าการเจอกันในสถานที่แบบนี้จะทำให้หาแฟนได้สักคน
ฉันกับเธอ..เรากลับพร้อมกัน(กับเพื่อนอีกหลายคน)
แต่สุดท้าย...เธอก็ชวนฉันไปที่ห้อง

ความอ่อนโยน..ความหวามไหว...ที่เธอมอบให้
ทำให้ฉันหวั่นไหวและคิดว่าเราคงได้สานสัมพันธ์กันต่อ


เราเรียนมหา\'ลัยเดียวกัน....ฉันจึงติดต่อเธอง่ายขึ้น
เจอกันบ่อยขึ้น....พูดคุยกันบ่อยขึ้น....ทานข้าวด้วยกัน...

จนหลงคิดไปว่า((((   เรารักกัน  ))))

ไม่ได้คิดเลยว่า ตลอดเวลา...
.....ฉันเป็นคนไปหาเธอ.....
.....ฉันเป็นคนโทรไปนัด.....
.....เป็นคนบอกว่าคิดถึง....


......จนวันหนึ่ง.....
ฉันไปหาเธอที่ชมรมโดยที่ไม่บอกล่วงหน้ากะทำให้เธอแปลกใจ
เธออยู่กับเพื่อน
และกำลังพูดคุยเรื่องของเรา
\"เฮ้ย!!! เป็นไงมั่งวะดีมะ ยุส่งเล่น ๆ ไม่คิดว่าแกจะเอาจริง\"
\"ใครบอกเมิง..ว่ากรูเอาจริง...กูเอามันส์ตะหาก...ช่วงนี้ไม่มีใครพอดีนี่หว่า..\"
\"เป็นไงไป...เออ...แล้วเป็นไงวะ..แจ่มมะ?\"
\"ก็ดีวะ...แต่เสียดายประสบการณ์ไม่มี..แข็งเป็นท่อนไม้..น่าเบื่อวะ\"
\"เฮ้ย!! ไม่ดีเหรอได้ของมือหนึ่ง\"
\"ก็บอกแล้วไงว่าดี...แต่กูเริ่มเบื่อแล้วอะ\"
\"สาดดดด\"
แล้วเธอกับเพื่อนก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
ปล่อยฉันที่ยืนอยุ่หลังประตูแปลกใจและเสียใจในสิ่งที่ได้ยิน

ผิดหรือ....ที่ฉันรักเธอจนยอมทุ่มเทมากมาย
ผิดหรือ...กับการที่เรามอบรักให้ใครจนหมดใจ
ผิดหรือ...ที่ฉันเชื่อว่า\"เธอคือคนสุดท้าย\"
และผิดหรือ...ที่ฉันเชื่อว่าตัวเองจะเจอรักแท้กับเขาบ้าง

แล้วฉันก็หยุดติดต่อกับเธอ
มันง่ายกว่าที่ฉันคิด
เมื่อฉันไม่ติดต่อ...เธอก็ไม่ติดต่อมา
ไม่มีแม้แต่โทรมา...
ฉันรู้...มันจบแล้ว....

ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไม? คำว่ารักมันต้องมีรูปแบบเหมือนคนอื่น
มันคงผิดที่ฉันดูคนผิดไป
งี่เง่า...ตาบอด...
และเมื่อรู้ก็สายเกินไปจะเรียกให้อะไรกลับคืน
แต่ฉันยืนอยู่ได้ เพราะคำปลอบใจของเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง
\"ผู้ชายไม่ได้มีความเป็นผู้ชายไปทุกคน\"

ตอนนี้ฉันเข้มแข็งพอจะถ่ายทอดมันออกมา....
ฉันก็แค่อยากให้คนได้อ่าน....อย่าเจอแบบฉันก็พอ.....