ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : รักนี้ต้องเลือกkihae Hyuk12
คิบอมพาดงเฮมาที่ห้อง ดงเฮจึงเอาของไปเก็บที่ห้องด้วยมีคิบอมนำไป
"นี่ห้องของคุณนะ"
"ฮ่ะ"
"ถ้าคุณนอนคนเดียวไม่ได้ ก้อมานอนห้องผมได้นะครับ ผมยินดีต้อนรับตลอด24ชั่วโมง"
"คนบ้าออกไปเลยพูดดีด้วยแล้วมาทำหื่นใส่เดี๋ยวก้อโดนนี"
ดงเฮชูกำปั้นใส่คิบอม
"ผมรออยู่ข้างนอกนะครับ"
คิบอมบอกแล้วเดินออกไปทำให้ดงเฮนั้นนั่งยิ้มกับท่าทางของคิบอมที่เค้าไม่เคยเห็นคิบอมเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
หลังจากภาพวันนั้นที่ซองมินเห็นฉากรักของคยูทำให้ภาพนั้นติดตาของซองมินมาตลอด จะเป็นความโชคดีหรือโชคร้ายของมินที่ทำให้เค้าต้องมาเจอกับคยูอีกครั้ง
"ทำไมภาพไอ้หื่นนั้นต้องติดตาเอาด้วยนะ"
ซองมินบ่นกับตัวเองที่ยังคงคิดถึงภาพวันนั้นแล้วเค้าก้อต้องกลุ้มใจอีกเมื่อเค้าเห็นชายที่พูดถึงนั้นยืนอยู่ตรงหน้ากับฮยอก
"ทำไมมันซวยอย่างนี้ว่ะ มาเจอไอสองตัวนี้"
ซองมินจะเดินออกไปฮยอกเห็นซองมินซะก่อนจึงเรียกไว้
"ซองมิน ซองมิน"
"จะเรียกทำไมว่ะ ดิจะด่าให้จำตามกลับบ้านไม่ถูกเลย"
ซองมินบอกกับตัวเองแล้วหันหลังมา
"มีอะไรฮยอก"
"มาคนเดียวหรอแล้วดงเฮอ่ะ"
"ถามทำไม" ซองมินตอบห้วน
"ก้อเห็นว่าซองมินกับดงเฮไปไหนด้วยกันตลอดนี้"
"ตอนนี้ดงเฮคงไม่ต้องการชั้นแล้วล่ะ เพราะมันมีคนที่รู้ใจพาไปแล้วล่ะ "
ฮยอกไม่ทันจะถามคยูก้อสะกิดฮยอกให้แนะนำให้เค้ารู้จักกับซองมิน
"ซองมินนี่คยูเพื่อนผมเอง"
"ดีครับคุณซองมิน"
"ไม่ต้องแนะนำให้ชั้นรู้จักหรอก ชั้นรู้จักนายดี"
"คุณรู้จักผมด้วยหรอ"
"ทำไม่ชั้นจะไม่รู้จักคุณ คุณดังจะตาย คั่วผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ฟันแล้วทิ้ง ชอบทำเปิดเผย ทำไม่เลือกสถานที่ แล้วที่เค้าเรียกคุณว่าไอ้หมาป่าจอมเขมือบ นายสองคนนี้คบกันได้เลยนะอีกคนก้อเป็นไก่ต้ม อีกคนก้อเป็นหมาป่า อย่างนี่ถึงคบกันได้"
ซองมินบอกแล้วจะเดินไปแล้วหันกลับมาบอกอีกที่
"ฮยอกท่านายคิดจะกลับไปคืนดีกับดงเฮอีกนายอย่าคิดเลยเพราะดงเฮไม่ต้องการนายแล้ว ดงเฮมีคนที่ดีกว่านายต้องเยอะแล้ว"
ซองมินบอกเสร็จก้อเดินออกไปทิ้งให้ฮยอกกับคยูยืนงงที่โดนด่า คยูจึงบอกกับฮยอกอย่างโมโห
"เคะอะไรว่ะปากร้ายชะมัดเลย สักวันชั้นจะทำให้นายนั้นมาหลงรักชั้นให้ได้"
แต่ฮยอกไม่สนใจที่คยูพูดเค้ากับคิดสิ่งที่ซองมินบอก ทำให้เค้าอยากรู้ว่าแฟนใหม่ของดงเฮเป็นคัยกัน
ซองมินเดินมาหาดงเฮที่ร้านไอศครีม ดงเฮเห็นว่าซองมินมาช้าจึงถามขึ้น
"ทำไมมาช้าจังมินนี่"
"ก้อไปเจอพวกเสือผู้หญิงอ่ะสิ แกอย่าไปสนใจเลยไอลูกปลา"
ซองมินบอกดงเฮแล้วชวนคุยเรื่องอื่น
"เป็นไงบ้างแกไปอยู่กับคิบอมอ่ะ เค้าทำไรแกไหม"
"นี่แกคิดอะไร ชั้นกับเค้าพึ่งรู้จักได้ไม่นานนะจะให้ชั้นทำอย่างนั้นได้ไง"
"แปลว่าแกก้อมีใจให้คิบอมเหมื่อนกันสิ"
ดงเฮยิ้มแทนคำตอบ ซองมินจึงพูดต่อ
"อย่างนี้ชั้นไม่ต้องเชียร์ให้เหนื่อย"
"แต่ชั้นก้อไม่มั่นใจเหมื่อนกัน"
"ไม่มั่นใจอะไร"
"ไม่มั่นใจในตัวเค้าไง เค้าไม่เคยแสดงหรือพูดกับชั้นว่ารักเลย"
"ของอย่างนี้ต้องใช้เวลา ตอนนี้แกกับคิบอมก้อได้เป็นนักร้องคู่กันแล้วและยังได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยยิ่งสบาย รักแท้แพ้ใกล้ชิดแกเคยได้ยินไหมไอลูกปลา"
"งื้ม"
"ชั้นดีใจนะที่แกได้เจอคนดีอย่างคิบอมและกับมาเป็นดงเฮคนเดิมเสียที"
"ขอบใจแกมากเลยนะมินนี่ ที่เป็นห่วงชั้นมาโดยตลอด ชั้นสัญญาว่าชั้นจะไม่กลับไปหาฮยอกอีก"
"ดีมากเพื่อนรัก อย่างนี้สิถึงจะเป็นไอลูกปลาของคิบอมสุดที่รัก"
ดงเฮอายที่โดนเพื่อนแซว
คิบอมและดงเฮต้องซ้อมเต้นและร้องด้วยกันทุกวันทำให้ทั้งสองเปิดใจกันมากขึ้น
"เหนื่อยไหมครับ"
คิบอมถามและยื่นน้ำให้
"ไม่ฮะ แล้วคุณล่ะ"
"ผมก้อไม่เหนื่อยเหมื่อนกัน เมื่อเห็นหน้าคุณอยู่ตรงหน้าผม"
"ทำปากหวานไปได้นะ อยากรู้จักปากหวานกับทุกคนหรือเปล่า"
"ผมปากหวานเฉพาะกับคุณคนเดียวเลยถ้าไม่เชื่อคุณพิสูจน์ก้อได้นะ"
คิบอมเอาหน้าไปใกล้กับดงเฮแต่ดงเฮเอามือผลักออกอย่างรู้ทัน
"ชั้นจะไปแล้ว"
ดงเฮจะลุกขึ้นแต่คิบอมดึงมือไว้ได้ก่อน
"อย่าพึ่งไปสิ ผมมีเรื่องที่จะบอกคุณอย่างนึง"
"มีเรื่องอะไรก้อบอกมาสิ เดี๋ยวเราต้องไปเข้าห้องอัดต่อนะ"
"พรุ่งนี้เราว่างเราไปปูซานกันนะ"
"ไปทำไมคิบอม"
"ไปแล้วคุณก้อจะรู้เอง"
คิบอมบอกเสร็จก้อหอมแก้มดงเฮโดยที่ดงเฮไม่ทันตั้งตัวทำให้ดงเฮชาไปทั้งตัวที่โดนคิบอมหอมแก้ม
"เร็วสิดงเฮของผม"
คิบอมตะโกนบอกแล้ววิ่งออกไปทันที ดงเฮที่นั่งเขินอายอยู่จึงต้องวิ่งตามคิบอมไป
ที่ห้องอัดเสียงฮยอกที่รอคิบอมดงเฮอยู่อย่างอารมณ์เสีย ที่ยังไม่เห็นทั้งสองคนมาเสียที แต่เมื่อเห็นทั้งสองคนเข้ามาอย่างสนิทสนมก้อเริ่มไม่พอใจขึ้นมา
"ผมนัดคุณสองคนไว้สองทุ่มแล้วคุณมากี่ทุ่ม"
"ผมว่าคุณฮยอกดูนาฟิกาก่อนไหมครับ ก่อนที่จะมาถามเราสองคน"
คิบอมย้อนกลับฮยอกเพราะเค้ารู้ว่านี้ยังไม่ถึงเวลาที่เค้านัด ฮยอกก้มดูเวลาแล้วต้องหน้าแตกเพราะนี้ยังไม่ถึงเวลาที่นัดไว้
"นายสองคนมาแล้วก้อเตรียมอัดกันได้เลย นี่เพลงที่นายทั้งสองคนต้องอัดไว้นี่"
ฮยอกส่งเนื้อเพลงให้กับคิบอมและดงเฮแต่เค้าก้อแอบจับมือดงเฮ ดงเฮพยายามดึงมือออกแต่ฮยอกไม่ปล่อยคิบอมหันมาเห็นพอดีจึงไปดึงดงเฮมา
"ดงเฮคุณมานั่งกับผมดีกว่า"
คิบอมบอกพร้อมจูงดงเฮมานั่งที่โซฟา
"เพลงนี้ตรงกับผมมากเลยนะดงเฮ one love"
ดงเฮทำหน้าสงสัย
"ทำหน้าเป็นลูกปลาสงสัยไปได้ ผมจะบอกให้ก้อได้ก้อผมจะมีรักเดียวไงครับและจะเป็นรักสุดท้ายของผมด้วย ไม่เหมื่อนคัยบางคนที่มีหลายรักยอมทิ้งสิ่งที่ดีที่สุดไปได้"
คิบอมบอกกับดงเฮแต่ยังพูดไปกระทบฮยอกบอกให้รู้ว่าดงเฮกับเค้าน้นรักกัน ทำให้ฮยอกไม่พอใจ
"คุณคิบอมคุณเข้าไปอัดก่อน"
ฮยอกตะโกนบอกคิบอม คิบอมจึงเดินเข้าไปในห้องอัด คิบอมร้องไปและมองดงเฮไปทำให้เค้าเข้าถึงอารมณ์เพลงได้ง่ายขึ้นทำให้เค้าอัดแค่ครั้งเดียวก้อผ่าน คิบอมจึงเดินออกจากห้องมาอย่างสบายใจ
"เป็นไงบ้างดงเฮ"
"คุณร้องได้เพราะมากเลย"
"เพราะมีคุณอยู่ล่ะสิผมถึงทำได้"
คิบอมอ้อนดงเฮ ฮยอกเห็นเลยเรียกดงเฮเข้าไปอัดเสียง
"คุณดงเฮคุณเข้าไปได้แล้ว"
คิบอมจับมือดงเฮอย่างให้กำลังใจ ดงเฮเข้าไปอัดเค้าก้อทำได้ดีเพราะมีกำลังจากคิบอม ทีมงานเดินเข้ามาเรียกคิอม
"คุณคิบอมครับ ท่านประธานฮันกยองให้มาเรียกคุณไปพบครับ"
"เดี๋ยวผมตามไป"
คิบอมบอกกับทีมงานและหันไปยิ้มกับดงเฮอย่างรู้กัน
คิบอมออกไปพบกับท่านประธานฮันกยองปล่อยให้ดงเฮอยู่กับฮยอกสองคน ทำให้ฮยอกหาเรื่องดงเฮ
"ดูคนจะมีความสุขกับไอคิบอมมากเลยนะ"
"ใช่ ชั้นมีความสุขที่ได้อยู่กับคิบอม เค้าไม่เคยทำให้ชั้นเสียใจเลย"
"ดูท่าทางคุณคงรักคิบอมมากเลย"
"ชั้นรักคิบอมมากเลย คิบอมเป็นผู้ชายที่ชั้นรักมากที่สุดและชั้นคิดว่าคิบอมคงไม่ทำให้ชั้นเสียใจในความรักครั้งนี้หรอก"
คำพูดของดงเฮทำให้ฮยอกนั้นโกรธมากที่ดงเฮนั้นจะรักคิบอมมากกว่าเค้า ฮยอกจึงดึงดงเฮมาจูบดงเฮพยายามขัดขืนฮยอก
"ปล่อยชั้นนะ"
"คุณคงลืมรสจูบของผมแล้วสินะ วันนี้ผมจะทำให้คุณจำรสจูบของผมให้ได้"
ฮยอกบอกแล้วกดจูบดงเฮอย่างบ้าคลั่ง ดงเฮพยายามขัดขืนฮยอกที่จูบเค้าแต่ตอนนี้ดงเฮกับทำอะไรไม่ได้ น้ำตาก้อไหลลงอาบแก้มของดงเฮอย่างไม่รู้ตัว
"ไอฮยอกนายทำอะไรดงเฮ"
คิบอมเข้ามาเห็นฮยอกจูบดงเฮเค้าดึงฮยอกมาต่อยทันที จนฮยอกล้มไปกองกับพื้น
"ถ้านายยังมาทำอะไรดงเฮอีกชั้นเอานายตายแน่ นายจะไม่โดนแค่นี้หรอก แล้วห้ามมายุ่งกับดงเฮของชั้นอีก"
คิบอมพูดจบก้อดึงดงเฮออกไปทันที
"ดงเฮของชั้น"
ฮยอกรำพึงในคออย่างเจ็บใจ
คิบอมพาดงเฮกลับมาที่ห้อง ขณะที่ดงเฮยังร้องไห้อยู่
"ผมไม่น่าปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวเลย"
คิบอมก้อเอามือปาดน้ำตาบนใบหน้าอมชมพูของดงเฮ
"ชั้นเกลียดผู้ชายคนนั้น ทำไมเค้าต้องมาทำร้ายชั้นอีก"
ดงเฮบอกแล้วก้อร้องไห้ออกมา
"ต่อไปผมจะไม่ให้คัยมาทำร้ายคุณได้อีก ผมจะปกป้องคุณเอง แต่ตอนนี้คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้วผมว่าคุณเข้านอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้จะได้ตื่นไปเที่ยวกันแต่เช้า"
คิบอมบอกดงเฮแล้วพาดงเฮเข้าไปในห้องเพื่อให้ดงเฮได้พักผ่อน เค้ารอจนดงเฮหลับไปแล้วเค้าก้อก้มลงจูบที่หน้าผากของดงเฮ
"ผมสัญญากับคุณ ผมจะไม่ให้คัยมาทำร้ายคุณได้อีก"
คิบอมบอกกับร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียง แล้วเค้าก้อนึกโกรธฮยอกขึ้นมาที่มาทำร้ายคนที่เค้ารักได้
*วันนี้ไรเตอร์ขออัพแค่นี้ก่อนนะพอดีไรเตอร์ไม่ค่อยสบาย ถ้าไรเตอร์หายเมื่อไรจะรีบมาอัพต่อทันที ถามีเม้นเยอะๆๆไรเตอร์ก้อมีกำลังใจอัพต่อไป *
*ตอนต่อไปก้อจะมี nc แล้วนะคัยอยากอ่าน nc ก้อช่วยเม้นหน่อยนะ และเจ้ของเราก้อจะกลับมาแล้ว เจ้จะกลับมาสร้างเรื่องอะไรให้ปั่นป่วนก้อติดตามกันนะ*
*ไรเตอร์อัพตอนนี้ชอบตรงมินนี่ด่าที่สุดเลย มินนี่ด่าได้ใจไรเตอร์มากเลย*
*ไรเตอร์อัพเองยังไม่ชอบตอนของฮยอกเลย ไม่รู้ว่าไรเตอร์จะเขียนให้ฮยอกร้ายไปถึงไหนกัน มาทำกับดงเฮของเราได้ไง สงสารดงเฮจัง*
*เอาเพลงนี้มาลงจะได้อินว่าคิเฮ ONE LOVE จ้า*
Super Junior - Endless Moment - Super Junior
"นี่ห้องของคุณนะ"
"ฮ่ะ"
"ถ้าคุณนอนคนเดียวไม่ได้ ก้อมานอนห้องผมได้นะครับ ผมยินดีต้อนรับตลอด24ชั่วโมง"
"คนบ้าออกไปเลยพูดดีด้วยแล้วมาทำหื่นใส่เดี๋ยวก้อโดนนี"
ดงเฮชูกำปั้นใส่คิบอม
"ผมรออยู่ข้างนอกนะครับ"
คิบอมบอกแล้วเดินออกไปทำให้ดงเฮนั้นนั่งยิ้มกับท่าทางของคิบอมที่เค้าไม่เคยเห็นคิบอมเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
หลังจากภาพวันนั้นที่ซองมินเห็นฉากรักของคยูทำให้ภาพนั้นติดตาของซองมินมาตลอด จะเป็นความโชคดีหรือโชคร้ายของมินที่ทำให้เค้าต้องมาเจอกับคยูอีกครั้ง
"ทำไมภาพไอ้หื่นนั้นต้องติดตาเอาด้วยนะ"
ซองมินบ่นกับตัวเองที่ยังคงคิดถึงภาพวันนั้นแล้วเค้าก้อต้องกลุ้มใจอีกเมื่อเค้าเห็นชายที่พูดถึงนั้นยืนอยู่ตรงหน้ากับฮยอก
"ทำไมมันซวยอย่างนี้ว่ะ มาเจอไอสองตัวนี้"
ซองมินจะเดินออกไปฮยอกเห็นซองมินซะก่อนจึงเรียกไว้
"ซองมิน ซองมิน"
"จะเรียกทำไมว่ะ ดิจะด่าให้จำตามกลับบ้านไม่ถูกเลย"
ซองมินบอกกับตัวเองแล้วหันหลังมา
"มีอะไรฮยอก"
"มาคนเดียวหรอแล้วดงเฮอ่ะ"
"ถามทำไม" ซองมินตอบห้วน
"ก้อเห็นว่าซองมินกับดงเฮไปไหนด้วยกันตลอดนี้"
"ตอนนี้ดงเฮคงไม่ต้องการชั้นแล้วล่ะ เพราะมันมีคนที่รู้ใจพาไปแล้วล่ะ "
ฮยอกไม่ทันจะถามคยูก้อสะกิดฮยอกให้แนะนำให้เค้ารู้จักกับซองมิน
"ซองมินนี่คยูเพื่อนผมเอง"
"ดีครับคุณซองมิน"
"ไม่ต้องแนะนำให้ชั้นรู้จักหรอก ชั้นรู้จักนายดี"
"คุณรู้จักผมด้วยหรอ"
"ทำไม่ชั้นจะไม่รู้จักคุณ คุณดังจะตาย คั่วผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ฟันแล้วทิ้ง ชอบทำเปิดเผย ทำไม่เลือกสถานที่ แล้วที่เค้าเรียกคุณว่าไอ้หมาป่าจอมเขมือบ นายสองคนนี้คบกันได้เลยนะอีกคนก้อเป็นไก่ต้ม อีกคนก้อเป็นหมาป่า อย่างนี่ถึงคบกันได้"
ซองมินบอกแล้วจะเดินไปแล้วหันกลับมาบอกอีกที่
"ฮยอกท่านายคิดจะกลับไปคืนดีกับดงเฮอีกนายอย่าคิดเลยเพราะดงเฮไม่ต้องการนายแล้ว ดงเฮมีคนที่ดีกว่านายต้องเยอะแล้ว"
ซองมินบอกเสร็จก้อเดินออกไปทิ้งให้ฮยอกกับคยูยืนงงที่โดนด่า คยูจึงบอกกับฮยอกอย่างโมโห
"เคะอะไรว่ะปากร้ายชะมัดเลย สักวันชั้นจะทำให้นายนั้นมาหลงรักชั้นให้ได้"
แต่ฮยอกไม่สนใจที่คยูพูดเค้ากับคิดสิ่งที่ซองมินบอก ทำให้เค้าอยากรู้ว่าแฟนใหม่ของดงเฮเป็นคัยกัน
ซองมินเดินมาหาดงเฮที่ร้านไอศครีม ดงเฮเห็นว่าซองมินมาช้าจึงถามขึ้น
"ทำไมมาช้าจังมินนี่"
"ก้อไปเจอพวกเสือผู้หญิงอ่ะสิ แกอย่าไปสนใจเลยไอลูกปลา"
ซองมินบอกดงเฮแล้วชวนคุยเรื่องอื่น
"เป็นไงบ้างแกไปอยู่กับคิบอมอ่ะ เค้าทำไรแกไหม"
"นี่แกคิดอะไร ชั้นกับเค้าพึ่งรู้จักได้ไม่นานนะจะให้ชั้นทำอย่างนั้นได้ไง"
"แปลว่าแกก้อมีใจให้คิบอมเหมื่อนกันสิ"
ดงเฮยิ้มแทนคำตอบ ซองมินจึงพูดต่อ
"อย่างนี้ชั้นไม่ต้องเชียร์ให้เหนื่อย"
"แต่ชั้นก้อไม่มั่นใจเหมื่อนกัน"
"ไม่มั่นใจอะไร"
"ไม่มั่นใจในตัวเค้าไง เค้าไม่เคยแสดงหรือพูดกับชั้นว่ารักเลย"
"ของอย่างนี้ต้องใช้เวลา ตอนนี้แกกับคิบอมก้อได้เป็นนักร้องคู่กันแล้วและยังได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยยิ่งสบาย รักแท้แพ้ใกล้ชิดแกเคยได้ยินไหมไอลูกปลา"
"งื้ม"
"ชั้นดีใจนะที่แกได้เจอคนดีอย่างคิบอมและกับมาเป็นดงเฮคนเดิมเสียที"
"ขอบใจแกมากเลยนะมินนี่ ที่เป็นห่วงชั้นมาโดยตลอด ชั้นสัญญาว่าชั้นจะไม่กลับไปหาฮยอกอีก"
"ดีมากเพื่อนรัก อย่างนี้สิถึงจะเป็นไอลูกปลาของคิบอมสุดที่รัก"
ดงเฮอายที่โดนเพื่อนแซว
คิบอมและดงเฮต้องซ้อมเต้นและร้องด้วยกันทุกวันทำให้ทั้งสองเปิดใจกันมากขึ้น
"เหนื่อยไหมครับ"
คิบอมถามและยื่นน้ำให้
"ไม่ฮะ แล้วคุณล่ะ"
"ผมก้อไม่เหนื่อยเหมื่อนกัน เมื่อเห็นหน้าคุณอยู่ตรงหน้าผม"
"ทำปากหวานไปได้นะ อยากรู้จักปากหวานกับทุกคนหรือเปล่า"
"ผมปากหวานเฉพาะกับคุณคนเดียวเลยถ้าไม่เชื่อคุณพิสูจน์ก้อได้นะ"
คิบอมเอาหน้าไปใกล้กับดงเฮแต่ดงเฮเอามือผลักออกอย่างรู้ทัน
"ชั้นจะไปแล้ว"
ดงเฮจะลุกขึ้นแต่คิบอมดึงมือไว้ได้ก่อน
"อย่าพึ่งไปสิ ผมมีเรื่องที่จะบอกคุณอย่างนึง"
"มีเรื่องอะไรก้อบอกมาสิ เดี๋ยวเราต้องไปเข้าห้องอัดต่อนะ"
"พรุ่งนี้เราว่างเราไปปูซานกันนะ"
"ไปทำไมคิบอม"
"ไปแล้วคุณก้อจะรู้เอง"
คิบอมบอกเสร็จก้อหอมแก้มดงเฮโดยที่ดงเฮไม่ทันตั้งตัวทำให้ดงเฮชาไปทั้งตัวที่โดนคิบอมหอมแก้ม
"เร็วสิดงเฮของผม"
คิบอมตะโกนบอกแล้ววิ่งออกไปทันที ดงเฮที่นั่งเขินอายอยู่จึงต้องวิ่งตามคิบอมไป
ที่ห้องอัดเสียงฮยอกที่รอคิบอมดงเฮอยู่อย่างอารมณ์เสีย ที่ยังไม่เห็นทั้งสองคนมาเสียที แต่เมื่อเห็นทั้งสองคนเข้ามาอย่างสนิทสนมก้อเริ่มไม่พอใจขึ้นมา
"ผมนัดคุณสองคนไว้สองทุ่มแล้วคุณมากี่ทุ่ม"
"ผมว่าคุณฮยอกดูนาฟิกาก่อนไหมครับ ก่อนที่จะมาถามเราสองคน"
คิบอมย้อนกลับฮยอกเพราะเค้ารู้ว่านี้ยังไม่ถึงเวลาที่เค้านัด ฮยอกก้มดูเวลาแล้วต้องหน้าแตกเพราะนี้ยังไม่ถึงเวลาที่นัดไว้
"นายสองคนมาแล้วก้อเตรียมอัดกันได้เลย นี่เพลงที่นายทั้งสองคนต้องอัดไว้นี่"
ฮยอกส่งเนื้อเพลงให้กับคิบอมและดงเฮแต่เค้าก้อแอบจับมือดงเฮ ดงเฮพยายามดึงมือออกแต่ฮยอกไม่ปล่อยคิบอมหันมาเห็นพอดีจึงไปดึงดงเฮมา
"ดงเฮคุณมานั่งกับผมดีกว่า"
คิบอมบอกพร้อมจูงดงเฮมานั่งที่โซฟา
"เพลงนี้ตรงกับผมมากเลยนะดงเฮ one love"
ดงเฮทำหน้าสงสัย
"ทำหน้าเป็นลูกปลาสงสัยไปได้ ผมจะบอกให้ก้อได้ก้อผมจะมีรักเดียวไงครับและจะเป็นรักสุดท้ายของผมด้วย ไม่เหมื่อนคัยบางคนที่มีหลายรักยอมทิ้งสิ่งที่ดีที่สุดไปได้"
คิบอมบอกกับดงเฮแต่ยังพูดไปกระทบฮยอกบอกให้รู้ว่าดงเฮกับเค้าน้นรักกัน ทำให้ฮยอกไม่พอใจ
"คุณคิบอมคุณเข้าไปอัดก่อน"
ฮยอกตะโกนบอกคิบอม คิบอมจึงเดินเข้าไปในห้องอัด คิบอมร้องไปและมองดงเฮไปทำให้เค้าเข้าถึงอารมณ์เพลงได้ง่ายขึ้นทำให้เค้าอัดแค่ครั้งเดียวก้อผ่าน คิบอมจึงเดินออกจากห้องมาอย่างสบายใจ
"เป็นไงบ้างดงเฮ"
"คุณร้องได้เพราะมากเลย"
"เพราะมีคุณอยู่ล่ะสิผมถึงทำได้"
คิบอมอ้อนดงเฮ ฮยอกเห็นเลยเรียกดงเฮเข้าไปอัดเสียง
"คุณดงเฮคุณเข้าไปได้แล้ว"
คิบอมจับมือดงเฮอย่างให้กำลังใจ ดงเฮเข้าไปอัดเค้าก้อทำได้ดีเพราะมีกำลังจากคิบอม ทีมงานเดินเข้ามาเรียกคิอม
"คุณคิบอมครับ ท่านประธานฮันกยองให้มาเรียกคุณไปพบครับ"
"เดี๋ยวผมตามไป"
คิบอมบอกกับทีมงานและหันไปยิ้มกับดงเฮอย่างรู้กัน
คิบอมออกไปพบกับท่านประธานฮันกยองปล่อยให้ดงเฮอยู่กับฮยอกสองคน ทำให้ฮยอกหาเรื่องดงเฮ
"ดูคนจะมีความสุขกับไอคิบอมมากเลยนะ"
"ใช่ ชั้นมีความสุขที่ได้อยู่กับคิบอม เค้าไม่เคยทำให้ชั้นเสียใจเลย"
"ดูท่าทางคุณคงรักคิบอมมากเลย"
"ชั้นรักคิบอมมากเลย คิบอมเป็นผู้ชายที่ชั้นรักมากที่สุดและชั้นคิดว่าคิบอมคงไม่ทำให้ชั้นเสียใจในความรักครั้งนี้หรอก"
คำพูดของดงเฮทำให้ฮยอกนั้นโกรธมากที่ดงเฮนั้นจะรักคิบอมมากกว่าเค้า ฮยอกจึงดึงดงเฮมาจูบดงเฮพยายามขัดขืนฮยอก
"ปล่อยชั้นนะ"
"คุณคงลืมรสจูบของผมแล้วสินะ วันนี้ผมจะทำให้คุณจำรสจูบของผมให้ได้"
ฮยอกบอกแล้วกดจูบดงเฮอย่างบ้าคลั่ง ดงเฮพยายามขัดขืนฮยอกที่จูบเค้าแต่ตอนนี้ดงเฮกับทำอะไรไม่ได้ น้ำตาก้อไหลลงอาบแก้มของดงเฮอย่างไม่รู้ตัว
"ไอฮยอกนายทำอะไรดงเฮ"
คิบอมเข้ามาเห็นฮยอกจูบดงเฮเค้าดึงฮยอกมาต่อยทันที จนฮยอกล้มไปกองกับพื้น
"ถ้านายยังมาทำอะไรดงเฮอีกชั้นเอานายตายแน่ นายจะไม่โดนแค่นี้หรอก แล้วห้ามมายุ่งกับดงเฮของชั้นอีก"
คิบอมพูดจบก้อดึงดงเฮออกไปทันที
"ดงเฮของชั้น"
ฮยอกรำพึงในคออย่างเจ็บใจ
คิบอมพาดงเฮกลับมาที่ห้อง ขณะที่ดงเฮยังร้องไห้อยู่
"ผมไม่น่าปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวเลย"
คิบอมก้อเอามือปาดน้ำตาบนใบหน้าอมชมพูของดงเฮ
"ชั้นเกลียดผู้ชายคนนั้น ทำไมเค้าต้องมาทำร้ายชั้นอีก"
ดงเฮบอกแล้วก้อร้องไห้ออกมา
"ต่อไปผมจะไม่ให้คัยมาทำร้ายคุณได้อีก ผมจะปกป้องคุณเอง แต่ตอนนี้คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้วผมว่าคุณเข้านอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้จะได้ตื่นไปเที่ยวกันแต่เช้า"
คิบอมบอกดงเฮแล้วพาดงเฮเข้าไปในห้องเพื่อให้ดงเฮได้พักผ่อน เค้ารอจนดงเฮหลับไปแล้วเค้าก้อก้มลงจูบที่หน้าผากของดงเฮ
"ผมสัญญากับคุณ ผมจะไม่ให้คัยมาทำร้ายคุณได้อีก"
คิบอมบอกกับร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียง แล้วเค้าก้อนึกโกรธฮยอกขึ้นมาที่มาทำร้ายคนที่เค้ารักได้
*วันนี้ไรเตอร์ขออัพแค่นี้ก่อนนะพอดีไรเตอร์ไม่ค่อยสบาย ถ้าไรเตอร์หายเมื่อไรจะรีบมาอัพต่อทันที ถามีเม้นเยอะๆๆไรเตอร์ก้อมีกำลังใจอัพต่อไป *
*ตอนต่อไปก้อจะมี nc แล้วนะคัยอยากอ่าน nc ก้อช่วยเม้นหน่อยนะ และเจ้ของเราก้อจะกลับมาแล้ว เจ้จะกลับมาสร้างเรื่องอะไรให้ปั่นป่วนก้อติดตามกันนะ*
*ไรเตอร์อัพตอนนี้ชอบตรงมินนี่ด่าที่สุดเลย มินนี่ด่าได้ใจไรเตอร์มากเลย*
*ไรเตอร์อัพเองยังไม่ชอบตอนของฮยอกเลย ไม่รู้ว่าไรเตอร์จะเขียนให้ฮยอกร้ายไปถึงไหนกัน มาทำกับดงเฮของเราได้ไง สงสารดงเฮจัง*
*เอาเพลงนี้มาลงจะได้อินว่าคิเฮ ONE LOVE จ้า*
Super Junior - Endless Moment - Super Junior
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น