ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักต้องเลือก kihae Hyuk

    ลำดับตอนที่ #13 : รักนี้ต้องเลือกkihae Hyuk12

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 395
      0
      7 มี.ค. 52

    คิบอมพาดงเฮมาที่ห้อง ดงเฮจึงเอาของไปเก็บที่ห้องด้วยมีคิบอมนำไป

        "นี่ห้องของคุณนะ"

        "ฮ่ะ"

       "ถ้าคุณนอนคนเดียวไม่ได้ ก้อมานอนห้องผมได้นะครับ ผมยินดีต้อนรับตลอด24ชั่วโมง"

       "คนบ้าออกไปเลยพูดดีด้วยแล้วมาทำหื่นใส่เดี๋ยวก้อโดนนี"

    ดงเฮชูกำปั้นใส่คิบอม

        "ผมรออยู่ข้างนอกนะครับ"

    คิบอมบอกแล้วเดินออกไปทำให้ดงเฮนั้นนั่งยิ้มกับท่าทางของคิบอมที่เค้าไม่เคยเห็นคิบอมเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

    หลังจากภาพวันนั้นที่ซองมินเห็นฉากรักของคยูทำให้ภาพนั้นติดตาของซองมินมาตลอด จะเป็นความโชคดีหรือโชคร้ายของมินที่ทำให้เค้าต้องมาเจอกับคยูอีกครั้ง

       "ทำไมภาพไอ้หื่นนั้นต้องติดตาเอาด้วยนะ"

    ซองมินบ่นกับตัวเองที่ยังคงคิดถึงภาพวันนั้นแล้วเค้าก้อต้องกลุ้มใจอีกเมื่อเค้าเห็นชายที่พูดถึงนั้นยืนอยู่ตรงหน้ากับฮยอก

        "ทำไมมันซวยอย่างนี้ว่ะ มาเจอไอสองตัวนี้"

    ซองมินจะเดินออกไปฮยอกเห็นซองมินซะก่อนจึงเรียกไว้

        "ซองมิน ซองมิน"

        "จะเรียกทำไมว่ะ ดิจะด่าให้จำตามกลับบ้านไม่ถูกเลย"

    ซองมินบอกกับตัวเองแล้วหันหลังมา

       "มีอะไรฮยอก"

       "มาคนเดียวหรอแล้วดงเฮอ่ะ"

      "ถามทำไม" ซองมินตอบห้วน

      "ก้อเห็นว่าซองมินกับดงเฮไปไหนด้วยกันตลอดนี้"

      "ตอนนี้ดงเฮคงไม่ต้องการชั้นแล้วล่ะ เพราะมันมีคนที่รู้ใจพาไปแล้วล่ะ "

    ฮยอกไม่ทันจะถามคยูก้อสะกิดฮยอกให้แนะนำให้เค้ารู้จักกับซองมิน

      "ซองมินนี่คยูเพื่อนผมเอง"

      "ดีครับคุณซองมิน"

       "ไม่ต้องแนะนำให้ชั้นรู้จักหรอก ชั้นรู้จักนายดี"

       "คุณรู้จักผมด้วยหรอ"

       "ทำไม่ชั้นจะไม่รู้จักคุณ คุณดังจะตาย คั่วผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ฟันแล้วทิ้ง ชอบทำเปิดเผย ทำไม่เลือกสถานที่ แล้วที่เค้าเรียกคุณว่าไอ้หมาป่าจอมเขมือบ นายสองคนนี้คบกันได้เลยนะอีกคนก้อเป็นไก่ต้ม อีกคนก้อเป็นหมาป่า อย่างนี่ถึงคบกันได้"

    ซองมินบอกแล้วจะเดินไปแล้วหันกลับมาบอกอีกที่

      "ฮยอกท่านายคิดจะกลับไปคืนดีกับดงเฮอีกนายอย่าคิดเลยเพราะดงเฮไม่ต้องการนายแล้ว ดงเฮมีคนที่ดีกว่านายต้องเยอะแล้ว"

    ซองมินบอกเสร็จก้อเดินออกไปทิ้งให้ฮยอกกับคยูยืนงงที่โดนด่า คยูจึงบอกกับฮยอกอย่างโมโห

     "เคะอะไรว่ะปากร้ายชะมัดเลย สักวันชั้นจะทำให้นายนั้นมาหลงรักชั้นให้ได้"

    แต่ฮยอกไม่สนใจที่คยูพูดเค้ากับคิดสิ่งที่ซองมินบอก ทำให้เค้าอยากรู้ว่าแฟนใหม่ของดงเฮเป็นคัยกัน

    ซองมินเดินมาหาดงเฮที่ร้านไอศครีม ดงเฮเห็นว่าซองมินมาช้าจึงถามขึ้น

        "ทำไมมาช้าจังมินนี่"

        "ก้อไปเจอพวกเสือผู้หญิงอ่ะสิ แกอย่าไปสนใจเลยไอลูกปลา"

    ซองมินบอกดงเฮแล้วชวนคุยเรื่องอื่น

        "เป็นไงบ้างแกไปอยู่กับคิบอมอ่ะ เค้าทำไรแกไหม"

        "นี่แกคิดอะไร ชั้นกับเค้าพึ่งรู้จักได้ไม่นานนะจะให้ชั้นทำอย่างนั้นได้ไง"

       "แปลว่าแกก้อมีใจให้คิบอมเหมื่อนกันสิ"

    ดงเฮยิ้มแทนคำตอบ ซองมินจึงพูดต่อ

        "อย่างนี้ชั้นไม่ต้องเชียร์ให้เหนื่อย"

        "แต่ชั้นก้อไม่มั่นใจเหมื่อนกัน"

       "ไม่มั่นใจอะไร"

       "ไม่มั่นใจในตัวเค้าไง เค้าไม่เคยแสดงหรือพูดกับชั้นว่ารักเลย"

       "ของอย่างนี้ต้องใช้เวลา ตอนนี้แกกับคิบอมก้อได้เป็นนักร้องคู่กันแล้วและยังได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยยิ่งสบาย รักแท้แพ้ใกล้ชิดแกเคยได้ยินไหมไอลูกปลา"

       "งื้ม"

       "ชั้นดีใจนะที่แกได้เจอคนดีอย่างคิบอมและกับมาเป็นดงเฮคนเดิมเสียที"

      "ขอบใจแกมากเลยนะมินนี่ ที่เป็นห่วงชั้นมาโดยตลอด ชั้นสัญญาว่าชั้นจะไม่กลับไปหาฮยอกอีก"

      "ดีมากเพื่อนรัก อย่างนี้สิถึงจะเป็นไอลูกปลาของคิบอมสุดที่รัก"

    ดงเฮอายที่โดนเพื่อนแซว

    คิบอมและดงเฮต้องซ้อมเต้นและร้องด้วยกันทุกวันทำให้ทั้งสองเปิดใจกันมากขึ้น

      "เหนื่อยไหมครับ"

    คิบอมถามและยื่นน้ำให้

       "ไม่ฮะ แล้วคุณล่ะ"

       "ผมก้อไม่เหนื่อยเหมื่อนกัน เมื่อเห็นหน้าคุณอยู่ตรงหน้าผม"

       "ทำปากหวานไปได้นะ อยากรู้จักปากหวานกับทุกคนหรือเปล่า"

       "ผมปากหวานเฉพาะกับคุณคนเดียวเลยถ้าไม่เชื่อคุณพิสูจน์ก้อได้นะ"

    คิบอมเอาหน้าไปใกล้กับดงเฮแต่ดงเฮเอามือผลักออกอย่างรู้ทัน

      "ชั้นจะไปแล้ว"

    ดงเฮจะลุกขึ้นแต่คิบอมดึงมือไว้ได้ก่อน

     "อย่าพึ่งไปสิ ผมมีเรื่องที่จะบอกคุณอย่างนึง"

     "มีเรื่องอะไรก้อบอกมาสิ เดี๋ยวเราต้องไปเข้าห้องอัดต่อนะ"

     "พรุ่งนี้เราว่างเราไปปูซานกันนะ"

     "ไปทำไมคิบอม"

     "ไปแล้วคุณก้อจะรู้เอง"

    คิบอมบอกเสร็จก้อหอมแก้มดงเฮโดยที่ดงเฮไม่ทันตั้งตัวทำให้ดงเฮชาไปทั้งตัวที่โดนคิบอมหอมแก้ม

     "เร็วสิดงเฮของผม"

    คิบอมตะโกนบอกแล้ววิ่งออกไปทันที ดงเฮที่นั่งเขินอายอยู่จึงต้องวิ่งตามคิบอมไป

    ที่ห้องอัดเสียงฮยอกที่รอคิบอมดงเฮอยู่อย่างอารมณ์เสีย ที่ยังไม่เห็นทั้งสองคนมาเสียที แต่เมื่อเห็นทั้งสองคนเข้ามาอย่างสนิทสนมก้อเริ่มไม่พอใจขึ้นมา

      "ผมนัดคุณสองคนไว้สองทุ่มแล้วคุณมากี่ทุ่ม"

      "ผมว่าคุณฮยอกดูนาฟิกาก่อนไหมครับ ก่อนที่จะมาถามเราสองคน"

    คิบอมย้อนกลับฮยอกเพราะเค้ารู้ว่านี้ยังไม่ถึงเวลาที่เค้านัด ฮยอกก้มดูเวลาแล้วต้องหน้าแตกเพราะนี้ยังไม่ถึงเวลาที่นัดไว้

      "นายสองคนมาแล้วก้อเตรียมอัดกันได้เลย นี่เพลงที่นายทั้งสองคนต้องอัดไว้นี่"

    ฮยอกส่งเนื้อเพลงให้กับคิบอมและดงเฮแต่เค้าก้อแอบจับมือดงเฮ ดงเฮพยายามดึงมือออกแต่ฮยอกไม่ปล่อยคิบอมหันมาเห็นพอดีจึงไปดึงดงเฮมา

      "ดงเฮคุณมานั่งกับผมดีกว่า"

    คิบอมบอกพร้อมจูงดงเฮมานั่งที่โซฟา

      "เพลงนี้ตรงกับผมมากเลยนะดงเฮ one love"

    ดงเฮทำหน้าสงสัย

      "ทำหน้าเป็นลูกปลาสงสัยไปได้ ผมจะบอกให้ก้อได้ก้อผมจะมีรักเดียวไงครับและจะเป็นรักสุดท้ายของผมด้วย ไม่เหมื่อนคัยบางคนที่มีหลายรักยอมทิ้งสิ่งที่ดีที่สุดไปได้"

    คิบอมบอกกับดงเฮแต่ยังพูดไปกระทบฮยอกบอกให้รู้ว่าดงเฮกับเค้าน้นรักกัน ทำให้ฮยอกไม่พอใจ

      "คุณคิบอมคุณเข้าไปอัดก่อน"

    ฮยอกตะโกนบอกคิบอม คิบอมจึงเดินเข้าไปในห้องอัด คิบอมร้องไปและมองดงเฮไปทำให้เค้าเข้าถึงอารมณ์เพลงได้ง่ายขึ้นทำให้เค้าอัดแค่ครั้งเดียวก้อผ่าน คิบอมจึงเดินออกจากห้องมาอย่างสบายใจ

      "เป็นไงบ้างดงเฮ"

      "คุณร้องได้เพราะมากเลย"

      "เพราะมีคุณอยู่ล่ะสิผมถึงทำได้"

    คิบอมอ้อนดงเฮ ฮยอกเห็นเลยเรียกดงเฮเข้าไปอัดเสียง

       "คุณดงเฮคุณเข้าไปได้แล้ว"

    คิบอมจับมือดงเฮอย่างให้กำลังใจ ดงเฮเข้าไปอัดเค้าก้อทำได้ดีเพราะมีกำลังจากคิบอม ทีมงานเดินเข้ามาเรียกคิอม

      "คุณคิบอมครับ ท่านประธานฮันกยองให้มาเรียกคุณไปพบครับ"

      "เดี๋ยวผมตามไป"

    คิบอมบอกกับทีมงานและหันไปยิ้มกับดงเฮอย่างรู้กัน

    คิบอมออกไปพบกับท่านประธานฮันกยองปล่อยให้ดงเฮอยู่กับฮยอกสองคน ทำให้ฮยอกหาเรื่องดงเฮ

      "ดูคนจะมีความสุขกับไอคิบอมมากเลยนะ"

      "ใช่ ชั้นมีความสุขที่ได้อยู่กับคิบอม เค้าไม่เคยทำให้ชั้นเสียใจเลย"

      "ดูท่าทางคุณคงรักคิบอมมากเลย"

      "ชั้นรักคิบอมมากเลย คิบอมเป็นผู้ชายที่ชั้นรักมากที่สุดและชั้นคิดว่าคิบอมคงไม่ทำให้ชั้นเสียใจในความรักครั้งนี้หรอก"

    คำพูดของดงเฮทำให้ฮยอกนั้นโกรธมากที่ดงเฮนั้นจะรักคิบอมมากกว่าเค้า ฮยอกจึงดึงดงเฮมาจูบดงเฮพยายามขัดขืนฮยอก

       "ปล่อยชั้นนะ"

       "คุณคงลืมรสจูบของผมแล้วสินะ วันนี้ผมจะทำให้คุณจำรสจูบของผมให้ได้"


    ฮยอกบอกแล้วกดจูบดงเฮอย่างบ้าคลั่ง ดงเฮพยายามขัดขืนฮยอกที่จูบเค้าแต่ตอนนี้ดงเฮกับทำอะไรไม่ได้ น้ำตาก้อไหลลงอาบแก้มของดงเฮอย่างไม่รู้ตัว 

      "ไอฮยอกนายทำอะไรดงเฮ"

    คิบอมเข้ามาเห็นฮยอกจูบดงเฮเค้าดึงฮยอกมาต่อยทันที จนฮยอกล้มไปกองกับพื้น

      "ถ้านายยังมาทำอะไรดงเฮอีกชั้นเอานายตายแน่ นายจะไม่โดนแค่นี้หรอก แล้วห้ามมายุ่งกับดงเฮของชั้นอีก"

    คิบอมพูดจบก้อดึงดงเฮออกไปทันที 

      "ดงเฮของชั้น"

    ฮยอกรำพึงในคออย่างเจ็บใจ

    คิบอมพาดงเฮกลับมาที่ห้อง ขณะที่ดงเฮยังร้องไห้อยู่

      "ผมไม่น่าปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวเลย"

    คิบอมก้อเอามือปาดน้ำตาบนใบหน้าอมชมพูของดงเฮ

      "ชั้นเกลียดผู้ชายคนนั้น ทำไมเค้าต้องมาทำร้ายชั้นอีก"

    ดงเฮบอกแล้วก้อร้องไห้ออกมา

      "ต่อไปผมจะไม่ให้คัยมาทำร้ายคุณได้อีก ผมจะปกป้องคุณเอง แต่ตอนนี้คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้วผมว่าคุณเข้านอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้จะได้ตื่นไปเที่ยวกันแต่เช้า"

    คิบอมบอกดงเฮแล้วพาดงเฮเข้าไปในห้องเพื่อให้ดงเฮได้พักผ่อน เค้ารอจนดงเฮหลับไปแล้วเค้าก้อก้มลงจูบที่หน้าผากของดงเฮ

      "ผมสัญญากับคุณ ผมจะไม่ให้คัยมาทำร้ายคุณได้อีก"

    คิบอมบอกกับร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียง แล้วเค้าก้อนึกโกรธฮยอกขึ้นมาที่มาทำร้ายคนที่เค้ารักได้





    *วันนี้ไรเตอร์ขออัพแค่นี้ก่อนนะพอดีไรเตอร์ไม่ค่อยสบาย  ถ้าไรเตอร์หายเมื่อไรจะรีบมาอัพต่อทันที ถามีเม้นเยอะๆๆไรเตอร์ก้อมีกำลังใจอัพต่อไป *

    *ตอนต่อไปก้อจะมี nc แล้วนะคัยอยากอ่าน nc ก้อช่วยเม้นหน่อยนะ และเจ้ของเราก้อจะกลับมาแล้ว เจ้จะกลับมาสร้างเรื่องอะไรให้ปั่นป่วนก้อติดตามกันนะ*

    *ไรเตอร์อัพตอนนี้ชอบตรงมินนี่ด่าที่สุดเลย มินนี่ด่าได้ใจไรเตอร์มากเลย*

    *ไรเตอร์อัพเองยังไม่ชอบตอนของฮยอกเลย ไม่รู้ว่าไรเตอร์จะเขียนให้ฮยอกร้ายไปถึงไหนกัน มาทำกับดงเฮของเราได้ไง สงสารดงเฮจัง*

    *เอาเพลงนี้มาลงจะได้อินว่าคิเฮ ONE LOVE จ้า*




























    Super Junior - Endless Moment - Super Junior
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×