ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {FIC} วิมานจันทรา TAO x KAI x CHAEYEOL EXO

    ลำดับตอนที่ #6 : : วิมานจันทรา : 5 50%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 228
      1
      24 ม.ค. 58




    : วิมานจันทรา : 5
     
     
     
                 ดวงตาเหยี่ยวทอดมองความมืดในยามค่ำคืน ความมืดมิดมันช่างบีบรัดหัวใจของคุณชายชานยอลเหลือเกิน แม้ยามหลับก็ยังฝันร้าย ฝันถึงเหตุการณ์ในอีกชาติภพอันแสนเจ็บปวดทุกข์ระทม ที่มันยังตามติดมาถึงชาติภพนี้
     
     
     
                ดวงตาหมองเศร้าแฝงไปด้วยความเจ็บปวดจากฝันร้ายทุกๆคืนที่ตามหลอกหลอนมาตลอด ไม่มีคืนไหนที่จะไม่ฝันถึงมัน
     
     
                ความเจ็บปวดในความฝัน มันยิ่งตอกย้ำ กระตุ้นให้ชานยอลนั้นทวงของที่ควรจะเป็นของเขาคืนมา
     
     
                ไม่ว่าชาตินี้ ชาติไหนจงอินก็เป็นของเขามาแต่แรก ไม่ใช่ฮวางจื่อเทา
     
     
                จากฝันร้ายที่ปลุกให้ตื่นในยามดึก ไม่สามารถที่จะทำให้ชานยอลข่มตาหลับลงได้อีกเลย ร่างสูงโปร่งเดินลงมาจากเตียงเดินตรงมายังระเบียงด้านนอกที่สามารถเห็นเรือนจันทราได้อย่างชัดเจน ถ้ามองจากจุดนี้จะเห็นทุกอย่างในเรือนจันทรา 
     
     
     
                ไฟยังคงเปิดสว่างไสวภายในเรือน เป็นคำตอบได้ดีคนในบ้านยังไม่นอน และย้ำคำตอบชัดเจนมากขึ้นเมื่อสองร่างเดินนัวเนีย คลอเคลีย โอบกอดกันอยู่ภายในบ้านอย่างสุขสำราญเต็มไปด้วยความรักอันเหลือล้นที่มีให้กัน
     
     
     
                ชานยอลได้แต่หัวเราะขบขัน ยกยิ้มมุมปาก หัวเราะให้กับความโง่ของตัวเอง โง่ที่สร้างเรือนจันทราให้กับคนที่ตัวเองรักได้เสพสุขกับชายอื่น ทั้งที่เรือนหลังนี้เขาตั้งใจสร้างขึ้นมาเพื่อจะเป็นเรือนรักของเขากับจงอินโดยเฉพาะ แต่ตอนนี้กับเป็นเรือนรักให้กับน้องชายกับจงอินไปเสียแล้ว
     
     
                มันช่างตลกสิ้นดี...
     
     
     
                ภาพในอดีตย้อนกลับมาหวนให้คิดถึง ภาพความทรงจำต่างๆสร้างรอยยิ้มบนใบของชานยอล คลายความเจ็บปวดจากในใจให้ลดลง
     
     
                'พี่ชานยอลลจงอินหิว..' เสียงอ้อนของน้องชายวัยหกขวบอ้อนคนพี่ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้
     
     
                'พี่สั่งให้สาวใช้เตรียมของว่างไว้ให้เราแล้ว' จงอินถึงกับยิ้มดีใจที่จะได้ทานขนมอร่อยๆ ท่าทางดีใจของจงอินนั้นสร้างรอยยิ้ม ความเอ็ดดูให้กับชานยอลไม่น้อย ชานยอลปิดหนังสือลุกขึ้นย่อตัวลงมาอุ้มจงอินพาไปทานของว่างที่สั่งให้สาวใช้ให้จัดเตรียมไว้ให้
     
     
                'จงอินรักพี่ชานยอลที่สุดเลย' เสียงใสตะโกนออกมาพร้อมกับหอมแก้มพี่ชายเมื่อพี่ชายพามานั่งที่โต๊ะ
     
     
     
                'พี่ก็รักจงอินนะครับ' หอมแก้มกลับ
     
     
     
                'จงอินสัญญานะ จงอินโตขึ้นจงอินจะรักพี่ชานยอลคนเดียว จงอินจะมีแต่พี่ชานยอลคนเดียว' เสียงใสกับนิ้วก้อยเกี่ยวสัญญากับพี่ชาย
     
     
     
                'ถ้าจงอินโตแล้ว พี่จะมาทวงสัญญากับจงอิน' ทั้งสองต่างเกี่ยวก้อยสัญญากัน สัญญาที่จะเป็นข้อผูกมัดให้จงอินเป็นของชานยอลคนเดียว
     
     
     
                อีกไม่นานพี่จะมาทวงสัญญาจากเรา.....
     
     
     
     
     
    Talk
     
               หายไปนานมาก กลับมาต่อให้หายคิดถึงกับเรื่องนี้แล้วนะคะ แต่แค่ 50% กันก่อนนะ อีก 50% จะรีบมาต่อให้นะคะทุกคน #ฟิคจันทราtkc
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×