คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : : Singel dad: 3 100%
: Singel dad: 3
ชานยอลนอนไม่หลับก็ออกมาเดินเล่นปล่อยเจ้าตัวแสบนอนหลับปุ๋ยอยู่ในห้อง คุณหมอหนุ่มเดินมองดูรอบๆบ้านที่ถูกจัดตกแต่งอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย มองดูแล้วไม่คิดว่าบ้านของสองพ่อลูกจะดูเป็นระเบียบเรียบร้อยได้ขนาดนี้ ที่อยู่กันตามลำพังพ่อลูก
ชานยอลเดินมายังห้องของเจ้าของบ้านที่ประตูบ้านเปิดแย้มเอาไว้ ทำให้เห็นคุณพ่อวัยละอ่อนนั่งเช็ดตัวลูกชาย ดูแลลูกชายเป็นอย่างดี จะมีเด็กวัยรุ่นสักกี่คนที่ทำหน้าที่พ่อสมบูรณ์แบบนี้ จงอินเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้กับลูกได้เป็นอย่างดี
รอยยิ้มบางๆผุดขึ้นอย่างไม่รู้ตัวของคุณหมอหนุ่มที่มองดูคุณพ่อวัยยี่สิบเอ็ดคอยดูแลเฝ้าลูกชายไม่ให้ห่างกาย ความเอาใจใส่ ความรักที่มีมอบให้กับลูกนั้นทำให้ชานยอลประทับใจ ยิ้มตามกับภาพที่ได้เห็นของคุณพ่อวัยยี่สิบเอ็ด
ความประทับใจแรกที่จะเปิดทางให้คุณหมอชานยอลได้เข้ามาสานสัมพันธ์มากขึ้น........
จงอินรู้สึกว่าถูกมองอยู่เงยหน้าหันมามองทางประตู เห็นคุณหมอตัวสูงยิ้มให้ถึงกับทำตัวไม่ถูก คนที่ถูกจับได้ก็เกาต้นคออย่างเขินๆ
“ผมจะเข้ามาดูอาการของแจฮยอน แจฮยอนอาการดีขึ้นยังครับ”แก้ตัว แถสุดๆและเดินเข้ามายืนข้างเตียงอีกฝั่ง มืออังหน้าผากของแจฮยอน “ตัวไม่ค่อยร้อนครับ ไข้คงลดแล้ว พรุ่งนี้คงตื่นมาวิ่งเล่นกับเจ้าตัวแสบของผมได้”พูดทั้งรอยยิ้ม “ผมว่าจงอินนอนพักผ่อนเถอะครับ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“แต่ผมเป็นห่วงลูก ผมอยากอยู่เฝ้าแกทั้งคืน”น้ำเสียงห่วงใย สายตาอันห่วงใยทอดมองลูกชาย
“แจฮยอนไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ จงอินอนพักผ่อนเถอะครับ ถ้าจงอินเกิดป่วยขึ้นมาแล้วใครจะมาดูแลแจฮยอนละครับ”จงอินมองลูกชายอย่างลำบากใจไม่น้อย “ผมว่าจงอินนอนพักผ่อนเถอะครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว”น้ำเสียงอันอบอุ่น อ่อนโยนเอ่ยบอกทำให้จงอินพยักหน้าน้อยๆ “งั้นผมขอตัวกลับไปนอนก่อนแล้วกัน จงอินจะได้นอน”จงอินยิ้มน้อยๆที่ชานยอลก็ยิ้มให้เด็กหนุ่มและเดินออกจากห้องไป
จงอินสอดตัวนอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับลูกชายแขนวาดกอดเอวลูกชายเอาไว้ มอบความรัก ความอบอุ่นให้กับลูกชายคนเดียวที่ทำให้พ่อคนนี้มีแรงมีกำลังใจในการทำงานและสู้เพื่อลูกชายเพียงคนเดียว
เช้าวันสดใสที่เต็มไปด้วยความสดใสของเด็กทั้งสองคนที่กำลังนั่งเล่นอยู่โซฟากลางบ้านส่วนคุณพ่อทั้งสองที่ยังคงอยู่ในบ้านที่คุณพ่อจงอินกำลังเตรียมอาหารเช้าให้กับทุกคนได้ทานเช้านี้ ส่วนคุณพ่อชานยอลที่เพิ่งตื่นขึ้นมาก็รู้สึกผิดไม่น้อยกับคุณพ่อจงอินที่ต้องลุกมาเตรียมอาหารเช้าให้เด็กๆได้ทาน
“ผมขอโทษด้วยนะครับที่ต้องให้จงอินตื่นมาทำอาหารเช้าคนเดียว”จงอินหันมายิ้มอย่างไม่เป็นไร “มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ”
“คุณหมอไปนั่งเล่นกับเด็กๆก็ได้ครับ เดี๋ยวทางนี้ผมทำเอง”
“ให้ผมช่วยเถอะครับ เด็กๆคงไม่อยากให้ผมไปเล่นด้วย”
“อย่างนั้นก็ได้ครับ เดี๋ยวคุณหมอช่วยผมจัดโต๊ะอาหารแล้วกัน”จงอินหันมามองและส่งสายตาไปทางจานช้อนที่คว่ำอยู่บนตะแกรงคว่ำจานให้คุณหมอนำไปจัดที่โต๊ะอาหาร
คุณพ่อทั้งสองต่างช่วยกันทำอาหารเช้าในครัว ส่วนลูกๆก็นั่งเล่นกันอยู่ก็แอบมองพ่อก็ตัวเองด้วยรอยยิ้มและหันมายิ้มให้กันอย่างเจ้าเล่ห์
“แจฮยอนอยากให้พ่อเราเป็นแฟนกับพ่อจงอินของแจฮยอนไหม”แทยงถามขึ้น
“อยากซิ แต่พ่อเราสองคนเป็นผู้ชายนะ พ่อเรากับพ่อแทยงจะเป็นแฟนกันได้ไง”
“เป็นได้ซิ ทำไมจะเป็นไม่ได้ อาเซฮุนเรายังเป็นแฟนกับลูฮานได้เลย อาเซฮุนบอกว่าคนเราจะรักกันไม่เกี่ยวกับเราว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ขอแค่เรารักกันก็พอ”แทยงร่ายออกมาถามที่อาเซฮุนเคยบอกเอาไว้
“แล้วเราจะทำอย่างไงให้พ่อจงอินเป็นแฟนกับพ่อของแทยง”ถามอย่างสงสัย แทยงยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“เรามีแผนจะทำให้พ่อของเราสองคนเป็นแฟนกัน”แจฮยอนได้แต่มองคิ้วขมวดสงสัยว่าแทยงมีแผนการณ์อะไรที่จะทำให้พ่อของเขาทั้งสองเป็นแฟนกัน
“เด็กๆทานข้าวได้แล้วครับ”เสียงเรียกของคนเป็นพ่อเด็กทั้งสองต่างรีบลุกวิ่งจูงมือกันมาที่โต๊ะอาหาร ต่างลากเก้าอี้มานั่งประจำที่
“แทยงทานได้ไหมครับ”จงอินถามขึ้นกลัวว่าเด็กที่มีพร้อมทุกอย่างๆแทยงจะทานอาหารเช้าง่ายๆไม่ได้
“ทานได้ครับอาจงอิน ขอแค่อาจงอินทำแทยงก็ทานได้ทุกอย่าง”ชานยอลยิ้มให้กับความปากหวานของลูกชาย นี้ไม่รู้ติดใครมา
“แทยงทานผัดผักไก่นะ พ่อเราทำอร่อยที่สุดเลย”แทยงหน้าแหยหันเมื่อเห็นผักที่แจฮยอนตักให้
“แจฮยอนเราไม่ทานผัก แจฮยอนตักไก่ให้เราได้ไหม”แจฮยอนถึงกับหยุดตักผักใส่จานแทยง
“แทยงทำไมเราไม่ทานผักละครับ ผักมีประโยชน์กับเรามากนะครับ”
“แทยงไม่ชอบ ผักมันขม”
“ถึงมันขมแต่มันก็มีประโยชน์ต่อเรามากนะครับ แทยงดูอยากแจฮยอนซิครับ แจฮยอนทานผักแจฮยอนถึงหายป่วยเร็ว ถ้าแจฮยอนไม่ทานผักปานี้อาคงต้องพาแจฮยอนไปนอนที่โรงพยาบาลแล้ว”
“ใช่แทยง เราทานผักเราถึงหายป่วยเร็ว แต่ก่อนเราก็ไม่ทานผักนะแต่พ่อบอกว่าทานผักแล้วจะแข็งแรง ตัวสูงเราเลยทานผัก”แจฮยอนช่วยพูดอีกแรง
“แทยงลองทานผัดผักที่อาทำนะครับ แล้วแทยงจะติดใจผัดผักของอา”จงอินตักผัดผักให้กับแทยง แทยงค่อยๆตักทาน ตอนแรกสีหน้ายี้แต่พอทานๆไปถึงกับยิ้มออกมา “อร่อยไหมครับคนเก่ง”
“อร่อยมากครับอาจงอิน”
“งั้นแทยงต้องทานเยอะๆนะครับ”
“ครับอาจงอิน”แทยงตักทานอย่างเอร็ดอร่อยที่มีคุณพ่อทั้งสองต่างคอยนั่งดูลูกชายด้วยรอยยิ้มและหันมายิ้มให้กัน พอรู้ตัวต่างหันหนีและต่างทานของตัวเองด้วยความรู้สึกแปลกๆ
พอทานอาหารเมื่อเช้าเสร็จทั้งสี่ต่างช่วยกันเก็บโต๊ะเก็บจานไปล้าง แจฮยอนนั้นจะคุ้นชินและทำเป็นกิจวัตรแต่เช้านี้จะมีแทยงคอยมาช่วยทำและช่วยป่วนอยู่ข้างๆ
“อาจงอินต้องรับผิดชอบผมเลยนะครับ”แทยงเอ่ยขึ้นเมื่อช่วยแจฮยอนล้างจานเสร็จและพากันมานั่งเล่นหน้าทีวี
“ให้อารับผิดชอบอะไรครับ”
“ก็อาจงอินทำให้แทยงติดใจฝีมือทำอาหารของอาจงอิน อาจงอินก็ต้องมาทำอาหารให้แทยงทาน ถ้าอาจงอินไม่ทำแทยงก็จะไม่ทานผัก”เล่นกันแบบนี้เลย ชานยอลอยากจะเข้าไปตีลูกชายเหลือเกิน
“อาคงทำแบบนั้นไม่ซิครับ อาไม่ได้มีเวลาว่างทุกวันด้วย อาต้องไปทำงานทุกวันนะครับ”แทยงแกล้งตีหน้าเศร้า แจฮยอนตบบ่าปลอบเพื่อน ชานยอลมองลูกชายว่าจะเล่นละครอะไรต่อ “แต่ถ้าอามีเวลาว่าง ไม่ต้องไปทำงานอาจะทำให้แทยงทานนะครับ”น้ำเสียงบอกอย่างรู้สึกผิดที่ทำตามที่แทยงขอไม่ได้
“ถ้าพ่อเราว่างเราจะโทรบอกแทยงให้มาเล่นที่บ้านเรา”
“อาจงอินคงไม่มีเวลาว่างละซิ อาจงอินต้องทำงานทุกวัน ถ้าเราจะได้ทานฝีมืออาจงอินนอกเสียจากอาจงอินไม่ได้ทำงานที่โรงพยาบาล”แทยงบอกออกมาและมองจงอินสายตาเศร้า
“แทยงพูดแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ อาจงอินเค้ามีหน้าที่ต้องทำ มีงานที่ต้องรับผิดชอบเราจะให้อาจงอินมาอยู่กับเราตลอดไม่ได้”ชานยอลเอ็ดลูกชายที่พูดจาไม่น่ารัก ดูแล้วเจ้าลูกชายอยากให้จงอินออกจากงานที่โรงพยาบาล
“ผมรู้ครับ แต่ผมก็อยากอยู่กับอาจงอินนะพ่อ”แทยงเด็กดื้อ ถ้าดื้อขึ้นมาก็ไม่มีใครเอาอยู่
“แทยง..”เสียงเข้มนิ่งเรียกชื่อลูกชายที่ชักเอาใจใหญ่แล้ว สายตาเศร้าละห้อยผิดหวังไม่น้อย จงอินรู้สึกลำบากใจไม่น้อย
“แทยงอาต้องทำงานนะครับ ถ้าอามีเวลาว่างอาสัญญาจะทำอาหารให้แทยงทานอย่างที่แทยงต้องการเลย”สายตาเล็กเศร้ามองคุณอาใจดีที่อยากให้มาเป็นแม่ใหม่และสลับมองคนเป็นพ่อ
“พ่อครับให้อาจงอินมาทำงานบ้านเราได้ไหม ให้อาจงอินมาทำงานที่บ้านเรานะครับ”ชานยอลหัวเราะในใจ เจ้าเด็กดื้อเด็กแสบวางแผนมาสักดี แต่จงอินนั้นถึงกับอึ้งไม่คิดว่าแทยงอยากให้เขาไปอยู่ด้วยแบบนี้ “อาจงอินไปทำงานที่บ้านแทยงนะครับ แทยงอยู่คนเดียวไม่มีใครอยู่ด้วย”
“จะให้อาไปทำงานอะไรครับ”ถามตะกุกตะกักที่มองคุณหมอ
“ไปเป็นพ่อบ้านให้คุณพ่อและแทยง”ผู้ใหญ่ทั้งสองถึงกับไปต่อไม่ถูก “ที่บ้านก็ไม่มีใครนอกจากแทยงกับคุณพ่อ ถ้าคุณพ่อไปทำงานแทยงก้ต้องอยู่คนเดียวหรือกับพี่เลี้ยงที่พ่อจ้างมา แต่ถ้าอาจงอินยอมทำงานที่บ้าน แทยงจะได้มีเพื่อน ได้เล่นกับแจฮยอนและพ่อก็ไม่ต้องจ้างพี่เลี้ยงมาด้วย”
“อาว่าอย่าเลยนะครับ”ปัดบอกอย่างเกรงใจและมองไปที่คุณหมอชานยอล ที่ชานยอลโดนทั้งลูกบังคับทางอ้อม
“พ่อไปทำงานที่บ้านแทยงนะครับ ผมจะได้เล่นกับแทยงทุกวันด้วย”แทยงกระทุ้งศอก ขยิบตาส่งซิกให้แจฮยอนผสมโรงไปด้วย ทำให้คุณพ่อจงอินอึกอักลำบากใจไม่น้อย
“สำหรับผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ถ้าคุณจะไปทำงานกับผมและดูแลเจ้าตัวแสบให้ผม”ใครว่าชานยอลจะไม่เอ่อออแค่ทำเป็นวางมาดไม่ให้หลุดถูกจับได้เท่านั้น
“สรุปอาจงอินจะไปทำงานที่บ้านเรา เย้เย้” ไม่ต้องรอคำตอบจากอาจงอินแทยงก็มัดมือชกคุณอาจงอินเสียเลย ชานยอลได้แต่แอบขำในใจกับความแสบความเจ้าเล่ห์ของลูกชาย แต่ก็ขอบคุณลูกชายอยู่ในใจที่จะทำให้พ่อได้สานสัมพันธ์ให้พัฒนามากขึ้น
**********
เมื่อถูกมัดมือชกจากสองพ่อลูก จงอินก็ไม่สามารถปฎิเสธได้จึงต้องจำยอมตามใจแทยงที่อ้อนขอให้ไปทำงานด้วย จงอินจึงต้องยื่นใบลาออกจากโรงพยาบาลที่มีคุณหมอชานยอลขับรถพามาให้ งานนี้คุณลูกชายแทยงเป็นคนจัดกานอีกตามที่จะให้คุณพ่อชานยอลและอาจงอินได้อยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้น
ถึงจะเสียดายกับการลาออกงานก็ตามแต่ก็ต้องลาออกและคิดเสียว่าจะได้ใช้เวลาอยู่กับลูกชายมากขึ้นและงานใหม่ที่คุณหมอชานยอลให้ทำก็ไม่ได้หนักหนาสำหรับเขามาก เป็นงานที่เขาสามารถทำได้และถนัดกับการเป็นพี่เลี้ยงให้แทยง ดูแลความสะอาดบ้านเหมือนกับงานที่โรงพยาบาลที่เขาทำอยู่ทุกวัน
แต่จงอินจะรู้หรือไม่ว่างานที่แทยงต้องการให้เขาทำคือเป็นการเป็นแฟนใหม่ของพ่อและเป็นแม่ให้แทยงอีกคน......
“อาจงอินพรุ่งนี้เริ่มงานเลยนะครับ”แทยงแทรกขึ้นเมื่อชานยอลเคลื่อนรถออกมาจากโรงพยาบาล
“ครับแทยง”ตอบยิ้มๆแทยง แจฮยอนแท๊กมือกันอย่างดีใจ ชานยอลเห็นเด็กสองคนเข้ากันดิบดีถึงกับยิ้มออกมา
“งั้นวันนี้อาจงอินก็ว่าง พ่อว่าเราไปเที่ยวกันดีกว่า แทยงกับแจฮยอนอยากไปไหนบอกพ่อได้เลยนะครับ”ส่งเสียงถามเด็กทั้งสอง
“แจฮยอนอยากไปไหน บอกพ่อเราเลยนะ พ่อเราจะได้พาเราไปกัน”แทยงถามเพื่อนใหม่ แจฮยอนทำท่าครุ่นคิดว่าอยากไปเที่ยวที่ไหน
“คุณลุงแจฮยอนอยากไปเที่ยวสวนสนุก คุณลุงพาแจฮยอนไปนะครับ”ชานยอลยิ้มๆน้อยผ่านกระจกหน้ารถ
“ได้ซิครับ”
“เย้ เย้ / เย้ เย้”เด็กทั้งสองต่างตะโกนอย่างดีใจที่จะได้ไปเที่ยวสวนสนุก จงอินถึงกับยิ้มออกมาเมื่อเห็นลูกชายมีความสุขและได้ไปเที่ยวสวนสนุกสักที เพราะเขาไม่เคยมีโอกาสพาลูกชายไปเที่ยวเลย
เสียงเจื้อยแจ่วเด็กทั้งสองยังคงดังมาตลอดทาง ไม่มีแววเหนื่อยกันเลย จงอินหันไปมองแทยงและแจฮยอนที่ชวนคุยนั่งเล่นกันอยู่เบาะหลังด้วยรอยยิ้มปลื้มใจกับมิตรภาพของแทยงและแจฮยอนที่เพิ่งได้เจอกันแค่วันเดียวแต่เด็กทั้งสองก็สนิทกันมากและดูจะเข้ากันดี
แต่ความสัมพันธ์ของคุณพ่อทั้งสองคงต้องใช้เวลาอีกสักนิดที่จะให้คุณพ่อทั้งสองรักกัน........
มาถึงสวนสนุกแจฮยอนจะดูตื่นตาตื่นใจไม่น้อยกับความใหญ่โต เครื่องเล่นเยอะแยะให้เลือกเล่นมากมาย เด็กที่ไม่เคยมาเที่ยวอย่างแจฮยอนทำให้ดูจะตื่นเต้นไม่น้อย
“แจฮยอนอยากเล่นอะไรบอกเราได้เลย เราได้ขอพ่อให้พาไปเล่น”แทยงเอ่ยขึ้นที่กุมมือแจฮยอนเอาไว้
“แจฮยอนไม่ต้องเกรงใจลุงนะครับ อยากเล่นอะไรอยากซื้ออะไรบอกลุงได้เลย ลุงเต็มใจจะทำให้แจฮยอน”
“คุณหมอผมว่าอย่าเลยครับ ผมเกรงใจคุณหมอ”จงอินที่เห็นว่าเขากับลูกจะได้รับมิตรภาพดีๆจากสองพ่อลูกเกินไปก็ขัดขึ้น ชานยอลหันมายิ้มให้กับจงอินที่ยังดูเกรงอกเกรงใจเขาอยู่
“อย่าเกรงใจเลยครับ ผมเต็มใจทำให้นายกับลูกของนาย”
“แต่....”
“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น”ชานยอลสวนขึ้นและตัดบทที่เดินมาจูงมือแจฮยอนและแทยงไปเลือกเล่นของเล่น จงอินได้แต่ถอบหายใจและเดินตามชานยอลไปที่พาเด็กทั้งสองไปเล่นเครื่องเล่น
เครื่องเล่นแรกม้าหมุนที่แทยงและแจฮยอนเลือกเล่น แทยงเลือกนั่งกับจงอินที่แจฮยอนเลือกนั่งกับชานยอล สีหน้า แววตาเป็นประกายของแทยงและแจฮยอนมันทำให้คนเป็นพ่อที่ได้เห็นถึงกับยิ้มตามกับความสุขของลูก เห็นลูกยิ้ม เห็นลูกมีความสุขคนเป็นพ่อก็มีความสุขแล้ว
แทยง แจฮยอนต่างยื่นมือมาจับกัน หัวเราะให้กันอย่างสนุกสนาน คนเป็นพ่อก็ยิ้มตามมองดูลูกชายด้วยรอยยิ้ม
“อาจงอินจับมือคุณพ่อซิครับ”แทยงเอ่ยบอกทำให้จงอินเหรอหราไม่น้อย
“ลุงชานยอลจับมือพ่อผมด้วยซิครับ”ชานยอลยิ้มออกมาเมื่อแจฮยอนเอ่ยบอก จงอิน ชานยอลมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนที่ชานยอลจะยื่นมือไปให้จงอินจับ คุณพ่อจับมือกันแค่ไหนเด็กทั้งสองต่างยิ้มอย่างดีใจ แต่ใม่รู้เลยว่าคุณพ่อทั้งสองนั่งเขินอาย ทำตัวไม่ถูกมากแค่ไหน
พอเล่นม้าหมุนเสร็จ แทยง แจฮยอนก็จูงมือวิ่งพามายังชิงช้าสวรรค์ที่คุณพ่อทั้งสองเดินตามลูกชายมาที่รออยู่ทางขึ้น
“แจฮยอนเดี๋ยวเราสองคนขึ้นด้วยกันนะ ให้พ่อเรากับอาจงอินขึ้นด้วยกัน พ่อกับอาจงอินจะได้สนิทกันมากขึ้น”แทยงวางแผนดิบดี แจฮยอนก็เห็นดีด้วย
ชานยอล จงอินเดินเข้ามาสบทบ ชานยอลเดินไปจ่ายค่าบัตรและเดินเข้ามาที่เด็กๆรอขึ้นกันอยู่ ประตูเครื่องเล่นเปิดแทยง แจฮยอนก็ดึงมือให้คุณพ่อทั้งสองขึ้นไปนั่งก่อน พอคุณพ่อทั้งสองขึ้นไปนั่งด้วยกันเด็กทั้งสองต่างแท๊กมือ ยิ้มดีใจที่แผนสำเร็จและขึ้นไปนั่งอีกอันที่เจ้าหน้าที่เปิดประตูให้ขึ้นไปนั่ง
ชานยอลส่งสายตาให้ลูกชายที่นั่งอีกอันที่เจ้าลูกชายตัวแสบยักคิ้วและทำมือโอเคให้คนเป็นพ่อ เป็นอันรู้กันว่าเริ่มแผนของกามเทพตัวน้อยให้คุณพ่อทั้งสอง
จงอินทำตัวไม่ถูกเมื่อต้องอยู่ตามลำพังสองต่อสองกับชานยอล ได้แต่เสหน้าไปมองทางอื่น ชานยอลก้ไม่รู้ว่าจะเริ่มชวนคุยกับจงอินอย่างไงที่ได้แต่เหลือบมองจงอิน
“จงอินอยู่กับลูกกันตามลำพังหรอครับ”ชานยอลแทบจะตบปากตัวเองที่อยู่ๆก็ถามเรื่องส่วนตัวของจงอิน “ผมขอโทษที่ถามอะไรไม่คิด ถ้าจงอินไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไรครับ”ชานยอลถึงกับใจเสียและรู้สึกผิดแต่จงอินกลับยิ้มให้กับคุณหมอ
“ไม่เป็นไรครับคุณหมอ”จงอินบอกทั้งรอยยิ้ม ไม่อยากให้คุณหมอต้องรู้สึกผิด “ผมอยู่กับลูกตั้งแต่เกิด แม่ของแจฮยอนทิ้งแจฮยอนไปตั้งแต่แจฮยอนเพิ่งคลอดได้แค่วันเดียว เค้าก็ทิ้งผมกับลูกไป ทำให้ผมต้องดูแลลูกคนเดียวมาตลอด”จงอินเล่าออกมาถึงแม้จะเจ็บกับอดีตคนรักในวัยเรียน “แต่ผมไม่นึกเสียใจนะครับที่ผมมีแก ผมกลับดีใจด้วยซ้ำที่ได้มีแจฮยอน ได้มีลูกที่รักผมและทำให้ผมมีความสุขกับการได้อยู่กับแก”รอยยิ้มบางๆที่ฉายออกมาเมื่อพูดถึงลูกชายคนเดียวที่เหมือนกับแก้วตาดวงใจที่ทำให้คุณพ่อวัยละอ่อนมีทุกวันนี้ มีความสุขกับการได้อยู่กับลูกชาย ทำหน้าที่พ่ออย่างที่วาดฝันเอาไว้ ถึงแม้ว่าชีวืตครอบครัวไม่ได้สมบูรณ์แบบเหมือนดั่งในนิยายก็ตาม แต่จงอินก็มีความสุขกับมัน
“ผมดีใจนะที่จงอินไม่ทิ้งแจฮยอนเป็นพ่อที่ดีให้กับแจฮยอน มีไม่กี่คนหรอกที่เขาจะทำแบบจงอิน เป็นพ่อที่ดีของลูกตั้งแต่อายุยังน้อย”ชานยอลบอกด้วยความภาคภูมิใจ จงอินระบายยิ้มน้อยๆเมื่อคุณหมอพูดตชมตรงๆแบบนี้คิมจงอินก็ไปไม่ถูกซิครับ
ทางด้านแทยง แจฮยอนที่คอยมองคุณพ่อทั้งสองตลอดและแอบลุ้นในใจให้คุณพ่อทั้งสองจับมือกัน นั่งใกล้กันมากขึ้นแต่ทั้งสองต่างผิดหวังที่พ่อนั้นแค่พูดกันคุยกันทั้งนั้น
“แทยงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพ่อเลย ไม่ได้เป็นอย่างที่เราตั้งใจไว้ด้วย”น้ำเสียงผิดหวังเล็กน้อยเอ่ยออกมา แทยงทำท่าครุ่นคิดว่าอย่างซีเรียส
“อย่างนั้นต้องแผนสอง แผนดีรับรองสำเร็จแน่ พ่อเรากับอาจงอินจะต้องเป็นแฟนกันแน่”แทยงบอกด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อคิดแผนสองของภารกิจหาแม่ใหม่กับพ่อใหม่ให้ตัวเองกับแจฮยอน ท่าทางที่มั่นใจของแทยงทำให้แจฮยอนยิ้มตามอย่างมีความหวัง ก็แจฮยอนนะอยากให้ลุงหมอมาเป็นพ่อของแจฮยอนเหมือนกัน ถ้าไม่ใช่ลุงหมอแจฮยอนก็ไม่ให้ใครมาเป็นพ่อใหม่ของแจฮยอนเหมือนกัน พ่อใหม่ของแจฮยอนต้องมีแต่ลุงหมอเท่านั้น
แผนของแทยงหวังว่าจะสำเร็จนะ........
TALK
ครบ100 แล้ว ไม่ต้องบอกนะว่าแทยงเจ้าเล่ห์ ร้ายเหมือนใคร กามเทพตัวน้อยเริ่มป่วนลงมือปฎิการแล้วซินะ จะปฎิการอะไรต่อไปต้องติดตามกันนะคะ แผนต่อไปของกามเทพตัวน้อยคือแผนอะไรนะ ต้องติดตามในตอนหน้า #คุณพ่อคนเก่งชานไค
ความคิดเห็น