YOU & I (boyfriend) ยองมินวู

ลำดับตอนที่ #5 : YOU & I........4

มินวูพายองมินลงมาเดินเล่นเรียบริมชายหาด ที่ทั้งสองเดินจูงมือกันท่ามกลางแสงดาวบนฟากฟ้ายามค่ำคืนที่เงียบสงบ มีแต่เสียงคลื่นที่สาดซัดเข้ามาที่ช่วงนี้ไม่ค่อยใครลงมาเดินเล่นและยังเป็นที่ส่วนบุคคลของตระกลูคิมที่ จึงไม่ค่อยมีใครลงมาเล่นแถวนี้เท่าไร สองร่างเดินจูงมือกันหันมามองกันด้วยรอยยิ้มกับบรรยากาศแสนสงบ ที่คนทั้งสองจะใช้เวลาอยู่ด้วยกันตักตวงความสุขในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน

                เดินมาได้ไกลสักระยะมินวูก็ดึงข้อมือบางให้นั่งลงข้างตัวเองและโอบไหล่บางเอาไว้ ยองมินซบศรีษะลงบนไหล่ลาดที่มันทำให้เขาอบอุ่นในหัวใจ เป็นที่พักพิงใจของเขาในเวลาที่เขาไม่สบายใจ

                “ดาวคืนนี้สวยจังเลยเนอะ”ร่างบางบอกออกมาทั้งรอยยิ้มที่ยังซบอยู่บนไหล่ลาด

                “แต่นายสวยกว่าดาวนะยองมิน”คำหวานที่เอ่ยออกมาทำให้ยองมินยิ้มออกมา ที่มือกุมประสานกันไว้

                “ปากหวานอีกแล้วนะ ปากหวานแบบนี้สาวๆที่โรงเรียนถึงได้หลงนายกันทั้งนั้น”มินวูก็ติดหนึ่งในหนุ่มฮอตของโรงเรียนที่รองจากดงฮยอนพี่ชายของเขา ที่มินวูได้แต่ยิ้ม

                “แต่ชั้นก็ปากหวานกับนายคนเดียวนะยองมิน นายก็เห็นเวลาที่ชั้นอยู่โรงเรียนชั้นไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลย มีแต่นายคนเดียวที่ชั้นอยู่ด้วยและสนใจอยู่คนเดียว”โอบรัดเอวบางและกดจูบขมับชื่น

                “ชั้นดีใจนะที่ได้เป็นคนรักของนาย นายเป็นคนสำคัญของนาย ที่นายมอบความรักให้ชั้นกับคนเดียว ชั้นคิดไม่ผิดจริงที่ตกลงคบกับนายเป็นแฟน”ยองมินบอกออกมาที่เขาเลือกไม่ผิดที่ตกลงคบกับมินวูที่มินวูของเป็นแฟน

                “ชั้นบอกแล้วว่าเป้นแฟนกับชั้น ชั้นไม่มีทางทำให้นายเสียใจได้ ชั้นจะทำให้นายมีแต่ความสุข รอยยิ้มที่ได้แป็นแฟนชั้น ชั้นนะเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคสมบูรณ์แบบเลยนะ”พูดเข้าข้างตัวเองซะงั้น

                “หลงตัวเอง เค้าว่านายนะมีแต่ความหื่นมากกว่า หื่นที่สุดเลย”ยองมินว่าออกมาแต่ก็โดนมินวูพลิกกายให้นอนราบกับพื้นทรายที่มีร่างหนานอนคร่อมทับอยู่ด้านบน

                “หื่นแต่เมียก็ชอบไม่ใช่หรอ”ยิ้มกริ้มนิ้วเรียวเกลี่ยใบหน้าหวาน ยองมินได้แต่นอนยิ้มหวาน รอยยิ้มหวานของร่างบางทำให้มินวูต้องทาบทับปากเรียวดูดดึงเรียวปากของกันและกัน ท่ามกลางดาวบนท้องฟ้าที่เป็นพยานและมองดูคนทั้งสองที่มอบความรักให้กันอยู่ริมหาด

               

                ทางด้านฝั่งดงฮยอน กวังมินที่ช่วยกันทำอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อยที่นั่งทานอยู่ริมระเบียงบ้านท่ามกลางแสนจันทร์ที่มันทำให้กวังมินแอบยิ้มในใจที่มันเหมือนคู่เดตที่มมาดินเนอร์ท่ามกลางแสงจันทร์ ที่กวังมินไม่กล้าทานและเขินอายกับบรรยากาศแสนโรแมนติคค่ำคืนนี้ เหมือนดงฮยอนจะรู้ความคิดของกวังมินที่นั่งมองใบหน้าหวานไม่วางตากับความน่ารักของกวังมิน

                “เป็นเดตแรกของพี่เลยนะ เราเป็นคนแรกพี่เลยนะกวังมิน”

                “^_^”พูดแบบนี้กวังมินก็อายซิค่ะ รุ่นพี่พูดอะไรก็ไม่รู้ผมก็อายเป็นนะ

                “เป็นเดตที่เราต้องการไม่ใช่หรอกวังมิน ที่เราเคยบอกพี่ว่าอยากมาเดตแบบนี้ อยากมาดินเนอร์ใต้แสนจันทร์ริมชายหาด พี่ก็พาเรามาเดตแล้วนะ เดตแรกของเราสองคน”ดงฮยอนเคลื่อนมือกุมประสานกับมือเรียวบาง ที่กวังมินได้แต่ก้มหน้างุดด้วยความเขินอายที่ไม่คิดว่าจะได้มาเดตแบบในฝันกับรุ่นพี่ที่ชอบ “ทำไมไม่มองหน้าพี่เลย หรือว่าไม่ชอบ”

                “ชอบฮ่ะ ผมชอบมากที่สุดเลยฮ่ะ”กลัวว่าอีกคนจะเข้าใจผิด

                “ถ้าชอบก็ต้องมองหน้าพี่ซิ แล้วต้องคุยกับพี่ด้วย ไม่ใช่ปล่อยให้พี่คุยคนเดียวแบบนี้”ดงฮยอนบอกอย่างอ่อนโยนกับสายตาแสนอบอุ่นที่ใครได้เห็นต้องละลายกับสายตาของชายหนุ่มคนนี้

                “ฮ่ะ”กวังมินพูดได้แต่อย่างเดียวก็ตอนนี้ใจของเขาเต้นรัวไม่เป็นจังหวะแล้ว ใครอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็พูดอะไรไม่ออก ทำอะไรถูกแล้วแค่นั่งอยู่ได้แบบนี้ดีแค่ไหนแล้ว

                “เดี๋ยวทานเสร็จ พี่จะพาเราไปเดินเล่นริมชายหาด”ดงฮยอนเอ่ยออกมาและตักกับข้าวใส่จานของร่างบางที่ได้แต่นั่งเกลี่ยไปมาอย่างเขินอาย ตอนนี้ทานอะไรไม่ลงแล้ว ได้แต่นั่งเขินอายทำอะไรไม่ถูกดงฮยอนนั่งอมยิ้มที่เห็นอาการของกวังมินตอนนี้ที่ไม่เหมือนตอนคุยโทรศัพท์กันเลย

                ดินเนอร์แสนหวานจบลงที่กวังมินทานไม่ได้กี่คำเพราะเขินอายกับบรรยากาศแสนหวานและคำพูดแสนหวาน ความอบอุ่นของดงฮยอนทำให้กวังมินนั้นอิ่มอกอิ่มใจไม่อยากทานอะไรแล้ว จนดงฮยอนต้องพากวังมินมาเดินเล่นที่ชายหาดยามค่ำคืนที่ทั้งสองเดินเคียงข้างกัน ที่ทั้งสองเดินห่างกันแต่ดงฮยอนก็เดินเข้ามาใกล้และจับมือบางสอดประสานเดินเคียงคู่กันไป กวังมินหันหน้ามามองด้วยรอยยิ้มแต่ไม่พูดอะไร

                “กวังมินคิดอยากจะมีแฟนตอนนี้มั๊ย”กวังมินหยุดเดินหันมามองรุ่นพี่ ที่ในใจเต้นรัว “ถ้าเราบอกพี่ว่าอยากมีแฟนตอนนี้ อยากมีใครสักคน พี่จะขอเราเป็นแฟนของพี่”คำบอกรักของรุ่นพี่หรอนี้ ทำไมไม่เหมือนไอ้เด็กเตี๊ยนั้นเลย ที่ไอ้เตี๊ยนั้นมันหาคำหวานมาขอพี่ชายของเขาเป้นแฟน แต่รุ่นพี่กับพูดกับเขาตรงๆไม่มีคำหวานอะไรเลย “ถ้าเราไม่อยากมีแฟนตอนนี้ พี่ก็ไม่ว่าอะไร พี่รู้ว่าเรายังคงไม่พร้อม”

                “ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย แต่ผมไม่คิดว่ารุ่นพี่จะมาขอผมตรงๆแบบนี้”กวังมินบอกออกมาอย่างที่ใจคิด ไม่อยากให้รุ่นพี่เข้าใจผิด

                “พี่นะอาจปากไม่หวาน ไม่ใช่คนหวานอย่างมินวูแต่พี่นะรักใครรักจริง ชอบก็บอกว่าชอบ รักก็บอกว่ารัก เหมือนที่พี่บอกเรา”จับไหล่บางหันมามองหน้าที่สองสายตาสบมองกันอย่างลึกซึ้ง

                “รุ่นพี่ไม่เห็นบอกผมเลย ผมโทรคุยกับรุ่นพี่ รุ่นพี่ก็ไม่เคยบอกผมเลย ได้แต่เงียบไม่ยอมพูดอะไรเลย ใครจะไปรู้ล่ะฮ่ะว่ารุ่นพี่ก็ชอบผมเหมือนกัน”พูดอย่างน้อยใจ โทรคุยกันเกือบเดือนแต่ก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากเลย

                “ใครว่าพี่ไม่เคยบอก พี่นะบอกเราทุกคืนนั้นแหละ แต่บอกตอนที่เราหลับไปแล้ว”

                “รุ่นพี่ขี้โกง บอกตอนนั้นใครจะไปรู้อ่ะ”บอกออกมาที่ดงฮยอนรวบรั้งเอวบางเข้ามากอดแนบกายกวังมินได้แต่ตัวแข่งทื่อด้วยความเขินอาย

                “งั้นพี่จะบอกเราอีกรอบแล้วกัน เราจะได้รู้ว่าพี่รักเรามากแค่ไหน พี่รักกวังมินนะครับ มาเป็นกับแฟนกับพี่นะครับ”เสียงทุ้มกระซิบลงข้างหูและเคลื่อนหน้ามาใกล้กับในหน้าหวานที่ลมหายใจถ่ายทอดถึงกัน ที่ดงฮยอนรอฟังคำตอบจากร่างบาง

                “ผม.....ผมก็รักรุ่นพี่เหมือนกันฮ่ะ ผมจะเป็นแฟนกับรุ่นพี่ฮ่ะ”พูดจบปากหนาก็ทาบทับประกบจูบเรียวปาก กวังมินเผยอรับอย่างรู้งานที่ที่ดงฮยอนจะมอบความหวานให้กับตัวเอง ความหอมหวานที่ตัวเองรอเป็นเดือนกว่าจะได้จากรุ่นพี่คนนี้ รุ่นพี่ที่เฝ้าคิดถึงโทรหาทุกคืนที่ไม่เคยคิดว่าจะได้รุ่นพี่สุดฮอตคนนี้มาเป็นแฟนและได้ยินคำว่ารักจากปากของรุ่นพี่ ที่ดงฮยอนก็เป็นหนุ่มออตที่มีสาวสวยทั้งโรงเรียนต่างมารุมชอบและขอเป็นแฟนที่เขานั้นสู้อะไรไม่ได้เลย แต่ตอนนี้กวังมินรู้แล้วว่าความสวยก็เอาชนะใจของรุ่นพี่ดงฮยอนคนนี้ไม่ได้ ถึงจะสวยมากแค่ไหนก็ต้องหลีกทางให้กวังมินคนนี้ กวังมินแสนดี น่ารักคนนี้ที่รุ่นพี่ดงฮยอนยอมมอบใจให้เพียงคนเดียว

                ขอบใจมากนะเจ้าเด็กเตี๊ย ที่ทำให้ชั้นได้เป็นแฟนกับรุ่นพี่ดงฮยอนสุดหล่อคนนี้ ถือว่าเป็นข้อแลกเปลี่ยนแล้วกันที่นายพรากเวอร์จิ้นพี่ชายชั้น

 

                

 

            มาอัพให้อีกตอนแล้วจ้า ตอนนี้มีเอนซีเล็กน้อย ตามไปที่ทวิตของไรเตอร์เลยนะจ๊ะ ใครไม่มีทวิตก็แปะเมล์เอาไว้นะจ้า เดี๋ยวไรเตอร์จะตามส่งทางเมล์ให้ค่ะ

                มินวูของเราหื่นได้โล่ อิอิ ยองมินของเราก็ยอมมินวูตลอด อิอิ แต่นะก็ทั้งคู่รักกันนี้ก็เลยต้องหวานกันหน่อย ถึงมินวูจะหน้าใสแต่ก็หื่นได้นะ หน้าใสๆแบบนี้ร้ายนัก

                ดงฮยอนของเราก็หวานกับเค้าเป็นเหมือนกันถึงจะแตกต่างกับมินวูก็ตามเถอะ หวานสไตล์แบบพี่ใหญ่ค่ะ ไม่หวานแบบมินวู ไม่งั้นน้องกวังได้เสียตัวตั้งแต่คืนแรกที่มาเที่ยวแน่ๆ

                อ่านแล้วเม้นด้วยนะ มีเม้นไรเตอร์ก็อัพนะค่ะ ส่วนอีกเรื่องไรเตอร์กำลังปั่นให้อยู่ค่ะ บ้างทีพรุ่งนี้อัพอีกเรื่องให้นะค่ะ วันนี้ขออัพแค่นี้ก่อนแล้ว