ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรารักกันไม่ได้ Short Fic kihae .................

    ลำดับตอนที่ #3 : Charpter 3(SF) เรารักกันไม่ได้

    • อัปเดตล่าสุด 27 ต.ค. 53


    คิบอมพาดงแฮมาที่ร้านฮีชอลตามที่ได้นัดไว้กับซอลลี่เมื่อเช้า เมื่อมาถึงก็พบซอลลี่นั่งรออญุ่ที่โต๊ะอยู่แล้วด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม อารมณ์ดีที่ผิดกับคิบอมและดงแฮโดยสิ้นเชิง คิบอมหันมามองหน้าดงแฮที่ดงแฮก็ยิ้มให้กับชายคนรักที่ตอนนี้ทำตัวเป็นแค่เพื่อน ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นถึงดงแฮจะเจ็บปวด และเสียใจมากแค่ไหนก็ต้องยอมทำตามที่คิบอมขอเอาไว้ เพราะดงแฮก็รู้ว่าคิบอมก็เสียใจและเจ็บปวดมากแค่ไหนกับการที่ต้องเลิกกันเพราะต้องการให้น้องสาวมีความสุข
                    คิบอมเดินนำหน้าดงแฮมาก่อน พอซอลลี่เห็นพี่ชายเดินมาก็ลุกขึ้นเกาะแขนพี่ชายและออเซาะพี่ชายตัวเอง พอเห็นชายหนุ่มหน้าหวานเดินตามมาด้วย ซอลลี่ก็ทำท่าเขินอายที่ได้เจอคนที่แอบชอบเป็นครั้งแรก ที่ซอลลี่ทำเป็นแสดงว่าชอบดงแฮอย่างมากต่อหน้าพี่ชายและยังส่งยิ้มหวานให้กับดงแฮ ที่ดงแฮต้องฝืนยิ้มออกมาอย่างกล้ำกลืน
                    “พี่ดงแฮนั่งก่อนนะค่ะ เดี๋ยวซอลลี่สั่งขนมมาให้นะค่ะ”ซอลลี่แกล้งทำเป็นจัดแจงและเดินไปสั่งขนมให้กับดงแฮและพี่ชาย คิบอมต้องยิ้มปลอบให้กับดงแฮอยากจะทำมากกว่านี้ก็ไม่กล้ากลัวว่าซอลลี่จะรู้ว่าเขาและดงแฮนั้นรักกัน แต่มันก็ไม่รอดพ้นสายตาของฮีชอลไปได้ ฮีชอลมองแวบเดียวก็รู้ว่ามันต้องเกิดเรื่องขึ้นกับคนรักทั้งสองที่เพิ่งตกลงคบกันแค่วันเดียวและรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะต้องเป็นฝีมือของหลานสาวตัวดีของตัวเอง
                    ซอลลี่ทำไมเราถึงต้องทำแปบบนี้ด้วยฮีชอลถามหลานสาวอย่างไม่พอใจ
                    ซอลลี่ทำอะไรค่ะ ซอลลี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะค่ะหญิงสาวตอบอย่างไม่รู้เรื่อง
                    อย่าคิดนะว่าน้าจะโง่และดูไม่ออกว่าเราคิดทำอะไรอยู่ ถ้าเราคิดที่จะทำแบบนี้ น้าบอกได้แค่คำเดียวเราจะต้องเสียใจกับสิ่งที่เราทำลงไปกับพี่ชายของเราฮีชอลเตือนหลานสาว แต่ซอลลี่ก็ยังไม่ยอมแพ้และคิดจะทำแต่ใจของตัวเอง
                    พี่คิบอมเป็นของซอลลี่คนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์มาแย่งความรักจากพี่คิบอมไป ซอลลี่ไม่ยอมเสียพี่ชายของซอลลี่ให้กับใครทั้งนั้น
                    ซอลลี่!!”ฮีชอลขึ้นเสียงอย่างไม่พอใจ ที่ซอลลี่ก็ไม่กลัวเกรงน้าชายคนนี้เลย
                    สิ่งที่น้าหลานทั้งสองเถียงกันอยู่มันก็ได้ยินถึงดงแฮที่ยืนอยู่ข้างหลัง ที่ดงแฮตั้งใจจะเดินมาหาฮีชอลที่ห้องครัวแต่กลับเจอน้าหลานทั้งสองทะเลาะเรื่องของตัวเองอยู่และมันก็ทำให้ดงแฮรู้ว่านี้คือแผนการของซอลลี่ทั้งหมด เพื่อที่จะให้ตนและคิบอมได้รักกัน
                    ถ้าพี่คิบอมรักผู้ชายคนนั้นจริง พี่คิบอมคงไม่ยอมยกมันให้ซอลลี่หรอก แค่นี้ดูก็ออกแล้ว่าพี่คิบอมรักใครมากกว่ากัน
                    ประโยคๆนี้มันทำให้ดงแฮเจ็บปวดเหลือเกินและเกินที่จะฟังถึงกับมือปิดปากละวิ่งร้องไห้ออกไป ที่คนทั้งสองที่ทะเลาะกันอยู่ไม่รู้เลยว่าดงแฮนั้นได้ยินมันทุกอย่างแล้ว
                    ดงแฮวิ่งร้องไห้ออกมาจากร้านอย่างหมดแรง เขาเสียใจอย่างมากกับคำพูดของซอลลี่ที่เขาได้ยินมากับตัวเอง คำพูดที่ทำให้ดงแฮเสียใจและเจ็บปวดอย่างมาก ที่คิบอมต้องเลือกน้องสาวตัวเองมากกว่าตัวเองที่เป็นแค่คนนอกที่ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวของคิบอมเลย
                    คิบอมเค้าต้องเลือกน้องสาวของตัวเองอยู่แล้ว ที่จะเป็นเรา......
                    ดงแฮกลับมาถึงบ้านก็เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ยอมลงไปไหน จนแอมเมอร์ต้องขึ้นมาตามพี่ชายลงไปทานข้าวแต่พอเข้ามาในห้องกลับเห็นพี่ชายเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ที่น้ำตาก็รินไหลออกมาไม่ยอมหยุด แอมเมอร์ต้องเข้าไปกอดและปลอบพี่ชายที่ตอนนี้กำลังเสียใจอยู่ขณะนี้
                    พี่ร้องออกมาเถอะ ถ้ามันจะทำให้พี่สบายใจมากขึ้น
                    แอมเมอร์พี่ไม่อยากอยู่ที่นี้แล้ว พี่อยากไปหาพ่อกับแม่ที่อังกฤษ พี่ไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว
                    แล้วแต่พี่ดงแฮค่ะ ถ้าพี่ดงแฮอยากไป แอมเมอร์ก็ไม่ห้ามพี่ค่ะแอมเมอร์ยอมรับการตัดสินใจของพี่ชายถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของตัวเองถึงต้องบินไปอังกฤษเร่งด่วนแบบนี้
                    ซอลลี่ที่กลับบ้านมาอย่างลั้นล้าที่ผิดกับคิบอมที่ซึมเศร้า ไม่ยอมพูดจา เดินขึ้นไปบนห้องทันที ท่าทางของคิบอมทำให้ซอลลี่มองตามอย่างไม่พอใจที่เห็นอาการของพี่ชายที่เปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมให้พี่ชายได้รักกับดงแฮเด็ดขาด
                    นับตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องดงแฮก็เอาแต่หลบหน้าคิบอม ไม่ยอมมาเจอคิบอมทำให้คิบอมนั้นเศร้าซึม อยู่กับตัวเองไม่พูดคุยกับใครเหมือนแต่ก่อนแม้แต่ซอลลี่ สิ่งที่เกิดขึ้นกับคิบอมทำให้คยูฮยอนกับเยซองสงสารเพื่อนที่ต้องเลิกกับดงแฮ ทั้งสองเพื่อนซี้จึงปรึกษาคนรักของตัวเองเพื่อที่จะบอกความจริงว่าดงแฮจะย้ายไปอยู่อังกฤษ แต่ทั้งสองกับไม่ได้บอกเมื่อซอลลี่มารับพี่ชายของตัวเองกลับบ้าน และพรุ่งนี้ก็เป็นวันที่ดงแฮจะต้องบินไปอังกฤษแล้ว
                    จะเอาอย่างไงดีว่ะไอ้เยซอง พรุ่งนี้ดงแฮก็บินไปอังกฤษแล้วนะมึงคยูฮยอนบอกออกมาอย่างเครียดๆที่ไม่สามารถบอกกับเพื่อนตัวเองได้
                    อย่างไงเราก็ต้องบอกไอ้คิบอมมันให้ได้ และบอกความจริงกับมันด้วยที่น้องสาวมันโกหกว่าชอบดงแฮเยซองบอกออกมา ที่สองเพื่อนซี้มองหน้ากันอย่างหนักใจ
                    คิบอมเมื่อกลับมาถึงบ้านก็ขึ้นห้องและไม่สนใจซอลลี่เลย ทำให้ซอลลี่นั้นเจ็บปวดและเสียใจที่เห็นพี่ชายเฉยชาใส่ตัวเองมาตลอดตั้งแต่วันเกิดเรื่อง และทำให้ซอลลี่คิดถึงกับคำพูดของฮีชอลที่เถียงกันในวันนั้น
                    เราจะเสียใจกับสิ่งที่เราทำลงไป
                    ไม่มีทาง เราไม่มีทางเสียใจและไม่มีทางเสียพี่คิบอมไปให้ใครเด็ดขาดซอลลี่บอกอย่างเจ็บปวดดื้อดึง เมื่อคำพูดของน้าชายยังดังอยู่ในความคิดของตัวเอง
                    วันที่ดงแฮต้องเดินทางไปอังกฤษพร้อมกับแอมเมอร์ที่วันนี้มีแค่ซองมินและเรียวอุคมาส่งแค่สองคนเท่านั้น ที่คยูฮยอนและเยซองไปบอกคิบอมที่บ้านเพื่อบอกกับคิบอมให้รู้ความจริงทั้งหมด
                    ดงแฮแกคิดดีแล้วนะ ที่จะหนีไปแบบนี้ซองมินถามอย่างเป็นห่วงเพื่อน
                    ชั้นไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้อีกแล้วซองมิน เรียวอุคดงแฮบอกอย่างเศร้า ชั้นฝากบอกคิบอมด้วยนะว่าชั้นรักเค้ามากและจะไม่มีทางเลิกรักเค้าเด็ดขาดดงแฮบอกออกมาที่ซองมินพยักหน้าให้กับเพื่อน ชั้นไปก่อนนะดงแฮบอกออกมาและเดินเข้าไปข้างในที่มีแอมเมอร์เดินตามพี่ชายยเข้าไป ที่ซองมินและเรียวอุคมองตามอย่างเศร้าๆที่ไม่สามารถช่วยอะไรเพื่อนได้เลย
                    ทางด้านคยูฮยอนและเยซองที่มาหาคิบอมที่บ้านและวันนี้ซอลลี่ไม่อยู่บ้าน ทำให้ทั้งสองมีโอกาศที่จะบอกความจริงกับคิบอมเกี่ยวกับดงแฮและต้องทำให้คยูฮยอนและเยซองต้องตกใจเมื่อเห็นเพื่อนของตัวเองนอนซมอยู่บนเตียง
                    คิบอมแกไหวมั๊ยเนี้ยคยูฮยอนเข้ามาประคองร่างของคิบอมที่นอนไม่ได้สติที่นอนจมกองเหล้า
                    ชั้นจะหาดงแฮ ดงแฮผมรักคุณคิบอมเพ้ออกมมา ทั้งคยูฮยอนและเยซองได้แต่ส่ายหน้ากับสภาพของเพื่อน
                    ชั้นกับไอ้คยูจะพาแกไปหาดงแฮเองเยซองบอกออกมาที่พยุงร่างของคิบอมขึ้นมาและเช็ดตัวให้เพื่อน
                    ดงแฮอยู่ไหน ชั้นจะไปหาดงแฮ
                    ตอนนี้ดงแฮอยู่สนามบิน กำลังย้ายไปอยู่อังกฤษ
                    เยซองพูดไม่ทันจบคิบอมก็วิ่งออกไปทันที ที่เยซองและคยูฮยอนวิ่งตามออกมาแทบไม่ทันแต่มันก็สายเกินไปสายเกินไปที่จะช่วยเพื่อนเอาไว้ทัน
                    โครม
                    เสียงรถที่วิ่งชนร่างของคิบอมที่ร่างของคิบอมกระเด็นลงกับพื้นที่มีเลือดเต็มตัว
                    ดงแฮผมรักคุณคำสุดท้ายที่หลุดออกมาก่อนที่ม่านตาจะปิดลงไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว
                    หัวใจดวงนี้เป็นของดงแฮเพียงคนเดียว             




    *ไรเตอร์จะไม่อัพจนถึงวันที่5นะค่ะ ตอนนี้กำลังยุงกับโปรเจคครบรอบ5ปีของ13หนุ่มของเราอยู่นะค่ะ*
    *ใครที่ไปคอนพีดีก็ไปทำโปรเจคร่วมกันนะทุกคน ให้หนุ่มๆของเราเห็นพลังความรักของเอลฟ์ไทยกัน*
    *อ่านแล้วเม้นด้วยนะค่ะลืมบอกไปค่ะวันที่5พย.ทางโปรเจคจะมีการปล่อยลูกโป่งลอยฟ้าด้วยนะ ใครสนใจติดต่อทางโปรเจคได้ค่ะ*

    *http://project-suju5y.exteen.com เข้าบล้อกนี้ได้เลยนะจ๊ะ*
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×