Short Fic SJ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เรื่องนี้ทำให้ไรเตอร์อยากจะเขียนอ่ะค่ะพอดีได้ไปงานแถลงข่าวมา แต่ไม่ได้เจอดงเฮของไรเตอร์(ไรเตอร์ดันเป็นลมไปซะก่อนที่จะเจอดงเฮสุดที่รักอ่ะค่ะ) ถ้าชอบเรื่องนี้ก้อช่วยเม้นกันหน่อยนะ อ่านเรื่องนี้จบแล้วก้ออย่าลืมอ่านรักต้องเลือก Kihae ด้วยนะ

เนื้อเรื่อง

1วันก่อนที่13หนุ่ม SJ จะบินมาเมืองไทยเพื่อมาแสดงคอน SM
ดงเฮชายหนุ่มร่างบางที่แสนจะขี้อ้อนประจำวงได้นั่งอยู่บนตักของคิบอมคนรักอยู่ในห้อง ดงเฮจึงบอกคิบอมก่อนที่จะบิน มาเมืองไทยเพื่อมาโปรโมตก่อนส่วนคิบอมนั้นเค้าต้องถ่ายละครให้เสร็จก่อนถึงจะตามทีหลัง
"แก้มป่องสัญญากับเค้าได้ไหมว่าถ่ายละครเสร็จแล้วนายจะรีบไปที่เมืองไทยทันที"
"ได้สิ ผมถ่ายละครเสร็จผมจะรีบตามลูกปลาไปทันทีเลย"
"สัญญาแล้วนะ"
แล้วดงเฮยกนิ้วก้อยขึ้นมาเพื่อที่จะให้คิบอมสัญญากับตัวเองแล้วคิบอมก้อเอานิ้วก้อยของตัวเองมาเกี่ยวกับนิ้วก้อยของดงเฮ
"แต่ก่อนที่ลูกปลาจะไปวันนี้ผมขอกินลูกปลาก่อนนะ"
คิบอมบอกไม่ทันขาดคำ ก้อกดปากลงบนกลีบปากเรียวสวยของร่างเล็กที่เต็มไปด้วยความต้องการเช่นเดียวกันกับร่างเล็กที่ตอบสนองอารมณ์ของร่างสูงลิ้นอุ่นทั้งสองสอดเข้าโพรงปากของกันและกันเพื่อหาความหวานและอุ่นไอความรักของกันนและกัน ร่างสูงค่อยๆๆว่างร่างเล็กบนที่นอนอย่างทะนุทะนอมแล้วแล้วก้อระดมจูบที่ปากเรียวสวยของร่างเล็กที่เผยอรอรับจากความรักของอีกคนร่างเล็กเอาแขนที่เรียวขาวขึ้นไปคล้องคอร่างสูงเพื่อสัมผัสความรักให้ลึกซึ้งมากขึ้น แล้วมือหนาของร่างสูงสอดเข้าไปในชายเสื้อของรางเล็กแล้วก้อถอดสิ่งกีดขวางด้านบนออกอย่างง่ายดาย ทำให้ผิวขาวอมชมพูของร่างเล็กที่ตอนนี้นอนเปล่าเปลื่อยอยู่มันทำให้ช่างยั่วยวนไฟรักของร่างสูงเหลือเกิน ร่างสูงค่อยๆๆซุกไซ้ตามซอกคอของร่างเล็กแล้วลงมาเรื่อยๆๆทำให้ผิวขาวอมชมพูมีรอยแห่งความรักของร่างสูงอยู่ ร่างเล็กไม่รอช้าเอามือบางๆๆถอดสิ่งกีดขวางด้านบนของล่างสูงออกร่างสูงจึงกระซิบข้างหูของร่างเล็ก
"ลูกปลานี่รู้ใจผมจริงๆเลย"
ร่างสูงพูดไม่ทันจบเค้าก้อเริ่มจู่โจมร่างเล็กทันทีโดยถอดสิ่งกีดขวางของตัวเองออกแล้วโยนทิ้งลงไปข้างเตียงแล้วค่อยมาถอดสิ่งกีดขวางข้างล่างของร่างเล็กออก ร่างทั้งสองตอนนี้ต่างเปล่าเปลื่อยทั้งสองร่างสูงเอามือหนาของตัวเองไปจับส่วนที่อ่อนไหวของร่างเล็กทำให้ร่างเล็กเผลอเสียงร้องออกมา
"อื้อออ....~ "
เสียงร้องของร่างเล็กช่างสร้างอารมณ์รักของร่างสูงเหลือเกิน
"ดงเฮนายเก็บของเรียบร้อยแล้วหรือยัง พรุ่งนี้เราต้องบินแต่เช้านะ"
ลีทึกพี่ใหญ่ประจำวงพูดไม่ทันจบก้อเปิดประตูมาที่ห้องของดงเฮซึ่งเห็นน้องทั้งสองนอนอยู่บนเตียงที่ปราศจากเสื้อผ้าเค้าก้อรีบปิดประตูเพราะรู้ว่าน้องชายทั้งสองคนกำลังมีความสุขกันอยู่
"พี่ก้อโทษแล้วกัน เดี๋ยวพี่กับทุกคนรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นนะ"
ลีทึกตะโกนหลังจากปิดประตูห้องของดงเฮ คิบอมจึงบ่นเซ็งที่โดนขัดความรักที่เค้ากำลังทำกับดงเฮ
"พี่ลีทึกนี่ขัดจังหวะจริงๆเลย"
แล้วหันไปหอมแก้มดงเฮอีกครั้ง แล้วไปกระซิบกับดงเฮ
"เราเริ่มกันใหม่นะ"
"ไม่แล้วพี่ลีทึกกับทุกคนรออยู่"
ดงเฮบอกแล้วรีบลุกไปใส่เสื้อผ้าทันที ปล่อยให้คิบอมนั่งเซ็ง
เหล่าสมาชิกSJ ทุกคนนั่งเล่นกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งคิบอมกับดงเฮเดินออกมาจากห้องพร้อมกันจึงโดนเหล่าสมาชิกในวงแซว
"ไงกะจะทำสั่งลาก่อนบินไปไทยไง"
ฮีชอลซิลเดอเลนล่าประจำวงเอยแซวเป็นคนแรก
"ทำไมไม่เป็นผมนะที่เข้าไปเห็นฉากรักของดงเฮกับคิบอมแทนพี่ลีทึก"
"แกสองคนนี้แซวน้องมันอยู่ได้ดูหน้ามันสิแดงเป็นสตอเบอรรี่แล้ว"
ลีทึกดุทั้งคังอินและฮีชอล แล้วหันไปพูดกับดงเฮ
"พรุ่งนี้เราจะบินไปแล้วนะ นายจัดของเสร็จหรือยัง"
"เสร็จแล้วพี่"
"โดยมีคิบอมช่วยจัดสิ ปากถึงได้บวมขนาดนั้น"
ฮยอกแซว
"ว่าแต่ดงเฮนายอ่ะจัดหรือยัง"
"จัดแล้วครับพี่"
"งั้นไปเข้านอนกันได้แล้ว พรุ่งนี้ไปแต่เช้า คืนนี้อย่านอนดึกให้มากเดี๋ยวขึ้นเครื่องไม่ไหว"
ลีทึกสั่งแล้วหันไปแซวดงเฮกับคิบอมที่ยืนอยู่คู่กันทำให้เหล่าสมาชิกหัวเราะกันครื่น

เหล่าสมาชิกSJมาถึงเมืองไทย สมาชิกทุกคนต่างต้องทำกิจกรรมต่างๆๆสถานทีที่ทุกที12หนุ่มSJไปจะมีเหล่าบรรดาแฟนคลับตามไปเชียร์ทุกที ทุกคนต่างเรียกชื่อศิลปินที่ตัวเองรัก
"คังอิน คังอิน"
"ซีวอน"
"ฮยอก"
หนุ่มๆๆต่างยิ้มให้เหล่าบรรดาแฟนคลับที่ตามเชียร์ แต่มีเสียงเรียกหนึ่งดังมาทำให้ดงเฮต้องหันมาบอกตามเสียงนั้นเพราะมันเป็นเสียงเรียกชื่อเค้ากับคนรัก
"คิเฮ คิเฮ รักคิเฮจังเลย"
เสียงเรียกนั้นทำให้คนมี่ถูกเรียกอึ้งไปเพราะคิดถึงคนรักที่อยู่อีกประเทศหนึ่ง
ที่โรงแรมที่เหล่าบรรดาสมาชิกลิงทั้งแล้วพักอยู่ ทุกคนก้อมานั่งเล่นที่ห้องของลีทึกกับคังอิน
"ท่าทางแฟนคลับจะรักคิเฮกันน่าดูเลย"ซิลเดอเลนล่าของวงบอกออกมา
"เจ๊รู้ได้ไงว่าแฟนคลับรักคิเฮ"เยซองพูดออกมาแบบกวน ฮีชอลก้อเดินมาตบหัว
"พี่ตบหัวผมทำไม"
"ก้อตบในความโง่ของแกไงแฟนคลับพูดว่ารักวะขนาดนั้น ถึงฉันจะพูดภาษาไทยไม่ได้ก่อนเถอะฉันก้อรู้ว่าคำนั้นมันหมายความว่าไง ก้อพวกแกหัดพูดแต่คำนี้คำเดียวทำไมฉันจะไม่รู้ความหมาย แต่ทำไมไม่มีคัยเรียกคู่ฉันมั้งเลย"
"วกเข้าเรื่องตัวเองจนได้เจ๊ ก้อคู่เจ๊ไม่ดังไง"ฮยอกบอกออกมาทำให้โดนฮีชอลด่า
"ไอ้ไก่ไม่มีคัยให้แกพูดก้อไม่ต้องพูดก้อได้"แล้วฮยอกทำหน้าอ้อนซีวอนที่นั่งข้างเค้า
"ที่รักดูสิเจ๊ด่าเค้าอีกแล้ว"ซีวอนลูบผมฮยอกเบาๆเหมื่อนเป็นการปลอบแล้วจูบไปตรงที่หน้าผาก ทำให้ฮีชฮลหมั่นไส้แล้วเดินไปนั่งตักฮันกยอง ผู้จัดการวงสุดหล่อของเอสเจเดินเข้ามาในห้องแล้วส่งของให้ลีทึก
"นี่เป็นของขวัญจากแฟนคลับที่เค้าฝากไว้ข้างล่าง"
แล้วผู้จัดการก้อเดินออกไปปล่อยให้ลีทึกเป็นคนจัดการ
"ดงเฮนี่ของนาย"
ลีทึกส่งของขวัญให้ดงเฮแล้วหันไปพูดกับเหล่าสมาชิกที่เหลือ
"มีแต่ของดงเฮคนเดียว"
ทุกคนต่างเซ็งที่มีแต่ของดงเฮ ฮีชอลจึงบ่นออกมา
"ลำเอียงชัดๆมา12คนได้คนเดียว"
ดงเฮเปิดดูของขวัญที่แฟนคลับให้มามันเป็นภาพของเค้ากับคิบอมที่ถ่ายคู่กันตามงานต่างๆๆแล้วมีคำบรรยายภาพเป็นภาษาเกาหลีแต่ละภาพ เหล่าสมาชิกทั้งแล้วต่างแอบมาดูว่ามันเป็นอะไร
"ซาราเฮคิเฮ"
"คิเฮน่ารัจังเลย"
"คุณสองคนเหมาะสมกันมาก"
"รักกันไปให้นานๆนะ"
แล้วมีตุ๊กตาหมีสองตัวที่ปักชื่อคิบอม-ดงเฮเอาไว้ ทำให้น้ำตาดงเฮไหลเพราะเค้าคิดถึงคนในรูปเหลือเกิน
(ตรงนี้ขอหน่อยนะคือไรเตอร์อยากให้ของขวัญดงเฮอ่ะแต่ไม่มีโอการก้อเลยเอามาซะเลย คงไม่ว่ากันนะ)
ลีทึกหัวหน้าวงเห็นว่าดึกแล้วจึงสั่งให้ทุกคนไปนอน
"ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้มีงานแถลงข่าวอีก"
"ซองมินคืนนี้ผมนอนกับคุณนะ"
คยูกระซิบกับซองมิน แต่ลีทึกเห็นจึงพูดดัก
"คืนนี้อย่านอนให้มันดึกนะ"แล้วหันไปมองที่คยูกับซองมิน

วันที่6กุมภาพันธ์2552เป็นวันแถลงข่าวคอนSMเหล่าบรรดแฟนคลับต่างมารอที่งานกันแต่เช้า เพื่อมาจองที่(รวมถึงไรเตอร์ด้วย)เมื่อเวลาที่ทุกคนรอคอยมาถึงที่จะได้เห็นหน้าศิลปินที่ตัวเองรักทุกคนต่างส่งเสียงกรี๊ดเมื่อได้เห็นหน้าศิลปินที่นำโดยSJ ไชนี่(ตัวจริงน้องมินโฮน่ารักมาก)และก้อจางรีอินแต่หน้าเสียดายที่ฮีชอลกับคยูไม่มาแถลงข่าวเพราะไม่สบาย ทุกคนต่างยกป้ายของตัวเองและต่างแนะนำช์อแต่ละคนเสียงกรี๊ดสนั่น เมื่อแถลงข่าวเสร็จSJก้อกลับที่พักและดงเฮมารู้จากลีทึกว่าคิบอมยังมาไม่ได้ทำให้ดงเฮเสียใจไม่ยอมพูดกับคัยแล้วเดินเข้าห้องไป
"แล้วพรุ่งนี้มันจะเล่นได้ไหมนี่"ลีทึกพูดอย่างเป็นห่วงแล้วต้องหันมาบ่นซองมินกับคยู
"เมื่อคืนคงหนักละสิถึงไปแถลงข่าวไม่ไหวนี่"
"พี่ก้อ"คยูพูดออกมา
แล้วลีทึกดินออกไป
วันแสดงคอนเสิร์ตคิบอมไม่ได้ขึ้นคอนเสิร์ต ลีทึกเห็นว่าดงเฮยังเศร้าอยู่จึงโทรหาคิบอม
"คิบอมนายหรอ นายคุยกับดงเฮมันหน่อยนะมันจะได้มีกำลังใจ"
"ครับพี่"
เสียงปลายสายตอบรับมา
"ดงเฮมีคนจะคุยด้วย"ลีทึกส่งโทรศัพย์ให้ดงเฮ
"ดงเฮผมเองนะ"เมื่อดงเฮได้ยินเสียงปลายสายเค้าก้อดีใจอย่างบอกไม่ถูก
"ผมขอโทษที่รักษาสัญญากับคุยไว้ไม่ได้ แม่ผมป่วยหนักผมจึงต้องบินมาดูแม่คุณคงไม่โกรธผมนะ"
"เค้าไม่โกรธหรอก ฝากบอกคุณแม่ด้วยนะว่าให้ไวๆๆ"
"ครับผมจะคุณแม่ให้ว่าที่ลูกสะไภ้ฝากความห่วงใยมา"
"บอมก้อ"
"ตั้งใจเล่นนะครับ ผมจะเป็นกำลังใจให้นะครับ"
"จ้า แค่นี้ก่อนนะพี่ลีทึกเรียกแล้วล่ะ รักนะแก้มป่อง"
ดงเฮวางสายแล้วเค้าก้อมีกำลังใจที่จะเล่นคอนเสิร์ตมากขึ้น
คอนเสิรต์แสดงจบทุกคนต่างโล่งใจที่พวกเค้าทำได้สำเร็จ
เมื่อทุกคนกลับมาที่เกาหลีอย่างเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง แต่ผิดกับดงเฮที่เค้ารีบวิ่งไปหาคนรักที่รอเค้าอยู่
"คิดถึงแก้มป่องจังเลย"ดงเฮวิ่งเข้าไปกอดคนรักอย่างคิดถึง
"ผมก้อคิดถึงคุณเหมื่อนกัน"คิบอมบอกออกมาแล้วจูบที่ปากกลีบเรียวของดงเฮทำให้ทุกคนในวงอิจฉาแต่ไม่มีใครพูดอะไรเพราะต่างเหนื่อยกันมาก
"วันนี้นายสองคนให้เต็มที่เลยนะ"ฮยอกแซวออกมา

คิบอมอุ้มร่างเล็กเข้าไปในห้อง แล้วเค้าก้อกดจูบไปบนกลีบปากสวยด้วยแรงรักและแรงคิดถึงที่สุดจะกลั้นร่างเล็กก้อตอบสนองเหมื่อนกันเพราะเค้าก้อคิดถึงคนที่กำลังทำกับเค้าอยู่ แล้วลิ้นของทั้งสองก้อสอดเข้าไปในโพรงปากเพื่อที่จะหาของหวานของกันและกัน ตอนนี้อารมณืรักของทั้งสองพลุ่งพล่ามอยู่ข้างในยากที่จะถอดออก ร่างสูงเมือหนาไปถอดสิ่งกีดขวางของร่างเล็ก ร่างเล็กก้อทำแบบเดียวกันกับร่างสูงทั้งสองช่วยกันถอดสิ่งกีดขวางของกันและกันออกจนเหลือแต่ร่างที่เปลื่อยเปล่าที่อยู่บนเตียงผิวขาวอมชมพูของร่างเล็กตอนเล็กตอนเต็มไปด้วยรอยรักที่ร่างสูงได้ประทับไว้ และร่างสูงเอามือหนามาเกาะกุมส่วนที่อ่อนไหวของร่างเล็ก แล้วเลื่อนขึ้นลงอย่างช้าและเร็วขึ้นทำให้ร่างเล็กส่งเสียงออกมา
"อาส์..อื้อ.คิบอม"
เสียงของร่างเล็กช่างทำให้อารมณ์ของร่างสูงมีมากขึ้นร่างสูงเอาปากของตัวเองจูบของร่างเล็กแล้วเลียอย่าทะนุถนอมของร่างเล็ก แล้วร่างสูงก้อเปลี่ยนเป้าหมายของตัวเองไปด้านหลังของร่างเล็กแล้วกระซิบบอกกับร่างเล็ก
"ผมจะทำให้คุณมีความสุขนะ"
"อ่ะ"
ร่างสูงเอานิ้วทีละนิ้วสองเข้าไปในช่องทางรักอย่าช้าแล้วก้อค่อยเริ่มจังหวะเป็นเร็วขึ้นเมื่อเข้าไปในร่างเล็กแล้วร่างเล็กจึงส่งส่งเสียงคราง
"อื้อ..~"
"อีกสิคิบอม"
ร่างเล็กบอกอย่างนั้นร่างสูงจึงก้มลงไปจูบแล้วเอาแก่งกายเค้าไปในร่างบาง ดงเฮรู้สึกเจ็บและมีความสุขในตามอารมณ์ที่ คิบอมทำให้และร้องเสียงครางอออกมา
"อื้ม..วู้ ..อ่าส์"
เมื่อแก่งกายของร่างสูงเข้าไปได้แล้วคิบอมก้อขยับตัวอีกคนให้ปรับตัวแล้วช้อนตัวร่างเล็กให้มานั่งบนตักของเค้าเพื่อที่จะอกแก่งกายของเค้าไปสัมผัสกับคนรักเปลี่ยนจังหวะที่ช้าสลับกับเร็วตามอารมณ์ความรักของทั้งสอง
"คิบอมเร็วอีก"เสียงความต้องการของร่างเล็กทำให้ร่างสูงเร่งความเร็วขึ้นอีก
"อาส์..."
เสียงหวานที่ช่างเย้ายวนใจร่างสูงที่มาพร้อมกับของเหลวเข้าสู่ตัวแล้วคราบแห่งความรักของทั้งสองออกมาจากร่างเล็กร่างสูงจึงเช็กให้ร่างเล็กจนหมด แล้วร่างสูงก้อทิ้งตัวนอนข้างร่างเล็กที่นอนหอบอยู่แล้วร่างสูงก้อดึงร่างเล็กมานอนข้างบนตัวของเค้าแล้วโน้มคอร่างเล็กมาจูบอีกครั้งหนึ่ง
"ผมรักคุณจังเลย"
"เค้าก้อรักตัวเองเหมื่อนกัน"
แล้วร่างสูงก้อนอนกอดร่างเล็กไว้ทั้งคืนอย่างรักใคร่จนถึงเช้า


*นี้เป็นครั้งแรกเลยที่เขียนNCพิมพ์ไปก้ออายไป ไม่รู้จะถูกใจกันหรือเปล่านะเพราะไรเตอร์เองพิมพ์ไปยังงงเองเลย เดี๋ยวNCครั้งต่อไปจะเขียนให้ดีขึ้นนะ ชอบไม่ชอบก้อเม้นกันได้นะ แล้วอย่าลืมอ่านรักต้องเลือด้วยนะ ตอนนี้ไรเตอร์ขอไปนอนก่อน ถ้าอยากให้เขียนอีกก้อบอกกกันได้นะ *