คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ประธานนักเรียนสุดเขี้ยว
ไอติมนี้เป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ซึ่งเราจะจัดจำหน่ายวันนี้ค่ะ
"มิกิ ดูอะไรหนะลูกมาทานข้าวได้แล้ว"
"แปปนึงค่ะแม่เดี๋ยวมิกิไปค่ะ"
มันเป็นไอติมซึ่งมีคำลัพๆเกี่ยวกับเทวดาค่ะ ถ้าคุณหนูๆติดใจเราก็จะผลิตรสอื่นๆเพิ่มขึ้นมาค่ะ เราจะจำหน่ายตอนนี้แค่รสช็อคแลตอย่างเดียวค่ะ
"มิกิ!!"
"ค่าา ไปแล้วค่ะ" เฮ้อ เรื่องหลอกเด็กน่ะมีมาอีกแล้วฉันน่ะไม่ค่อยชอบพวกสินค้าหวังผลประโยชน์พวกนี้ซักเท่าไรเลยจริงๆ
"วันนี้เปิดเทิอมวันแรก ยังอยากจะสายเหมือนเกือบทุกๆวันเหรอไงฮะ แม่ลูกคนนี้นี่มันจริงๆเลยนะ"แม่พูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย แหมแม่ก็ไม่ไปเรียนดูบ้างสิคะ +เป็นไวรุ่นมันเหนื่อยจริงๆค่ะท่านผู้อ่าน+
"แม่ หนูไปแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ"หนูฟังแม่พูดไม่ไหวแล้วค่ะ
"อืมตั้งใจเรียนด้วยล่ะ สมองน่ะให้มันเป็นไม้อันๆได้แล้ว อย่างขี้เรื่อยน่ะไม่เอาเลยนะ"สาธยายอีกแล้ว
"ค่าา หนูจะตั้งใจเรียนค่ะ อ้าวแม่แล้วพี่โทจิล่ะ "เออ ฉันไม่เห็นพี่โทจิตั้งแต่เช้าแล้ว "นู่นออกก่อนแกไปร้อยชาติและ ไปโรงเรียนได้แล้ว"
"ค่าา" อ้อ ลืมแนะนำตัวค่ะ ฉันชื่อโมริยามะ มิกิค่ะ อยู่ปี1ห้องสาม ไม่ได้เป็นเด็กเรียนเล้ยยยยจริงๆค่ะ โดดเรียนเสมอกับยัยเพื่อนตัวแสบ อ่ะว่าแล้วก็มาพอดีเลยค่ะ
"มิกิ หวัดดีจ้าาไม่เจอกันนานเลยนะยะ แหมเหมือนเทออ้วนขึ้นนะยะ" แหม มาหาว่าฉันอ้วนเหรอ ยัยนี่เพื่อนหนิดๆของฉันเลยค่ัะ ไปไหนไปด้วยกัน โดดเรียนก็โดดด้วยกัน คิๆ แต่เรื่องความสวยหรอ ฉันสวยกว่านิดนึงค่ะ +หลงตัวเองชัดๆ+ อ๊ะพูดจริงๆค่ะ เพื่อนฉันชื่อว่าโอโตะ เป็นคนตามแฟชั่นสุดๆ มีสินค้าอะไรออกใหม่คุณเทอต้องลากฉันไปด้วยทุกครั้ง จนคนทั้งห้องให้ชื่อว่าเจ้าแม่แฟชั่น
"นี่ แกได้ข่าวว่ามีประธานนักเรียนคนใหม่สุดๆเลยล่ะ"
"เขี้ยว โหด น่ากลัว หรือว่าโรคจิตร" หวาๆๆๆๆ
"นี่แกคิดได้เท่านี้จริงเหรอ หล่อยะๆๆๆ แต่ก็ถูกของแกอ่ะนะที่ว่าโหดอ่ะ เค้าเย็นชามากๆเลยนะ แต่ฉันว่าสู้รุ่นพี่ยามาโตะไม่ไดหรอก ทั้งหล่อ ทั้งฉลาด แล้วก็ขี้เล่นด้วย แต่เค้าว่ากันว่าประธานคนใหม่คนนี้เค้าเป็นเพื่อนหนิดหนมกับรุ่นพี่ยามาโตะแหละ"
อืม เห้อฉันไม่สนหรอกเรื่องพวกนี้น่ะ
"อืม งั้นเรารีบไปเหอะฉันกลัวประธานคนใหม่คนนี้นะ"
"อืม ช่ายๆ ไปปะ" แล้วพวกเราสองคนก็รีบไปโรงเรียนในทันที
"นี่พวกเธอหยุดก่อน"นี่คงจะเป็นประธานนักเรียนคนใหม่สินะ อืมก็หล่อตามคำลำ่ลือสินะ แต่ก็ว่ารุ่นพี่ยามาโตะดีกว่าอยู่ดีแหละ
"เทอน่ะ เอากระเป๋าอะไรมาโรงเรียนกำไรพวกนี้ด้วย ใส่มาทำไม"ตายแล้วโอโตะ โดนแน่เลยแต่เห็นสีหน้าของโอโตะดูเขินมากกว่าอีก ยัยบ้าตอนนี้เทอควรกลัวไม่ใช่หรือไงยะ
"เอ่อ ให้อภัยเราครั้งนึงนะเดี๋ยวฉันจะไม่ใส่มาอีกเลยนะ"
"ได้ แต่เทอก็รู้กฎอยู่แล้วว่าห้ามใช้กระเป๋าแฟชั่นกับใส่กำไรมาโรงเรียนงั้นนี่คือการลงโทษ ไปวิ่ง2รอบพอ"อึ๋ยนายนี่มันจะมากไปแล้วนะ แค่นี้เองไหนบอกว่าให้อภัยแล้วไง
"เอ่อ ค่ะ" โอโตะยอมยัยนี่ทำไมกันหะ
"นี่นายใหญ่มาจากไหนมิทราบ ให้อภัยแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องวิ่งด้วย นี่ เพื่อนฉันเค้าก็ต้องไปเรียนเหมือนกัน ไปก่อนนะยะ ฮึ"โอโตะหน้าซีดในทันได
"นี่ เทอ อย่าพึ่งไปหนอยยัยเป็ดกลับมาก่อนนะ ฝากไว้ก่อนเถอะ"มาหาว่าฉันเป็นเป็ดหรือไงยะเชอะ ไม่สนใจหรอก ไม่รับฝากด้วยมีคนมาฝากมากพอแล้ว
"เทอกล้ามากจังเลยนะยะ นั่นเค้าประธานนักเรียนนะยะแค่วิ่ง2รอบเท่านั้นเองทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ไปได้"
"โหอุดส่าห์ช่วยนะเนี่ย ไม่คุยด้วยแล้ว"คนอุดส่าห์ช่วย
"โอ๋ๆๆๆ เดี๋ยวเลี้ยงไอติมนะจ๊ะอย่าโกรธน๊าาคนดี"
"ช๊อคแลต โอเค"ฮิๆ เพื่อนคนนี้ของฉันแสนดีจริงๆ +เรื่องกินยอมได้ทุกอย่าง+
"แหม เพื่อนฉันเห็นแก่กินจริงๆเลยนะ"
"อยู่แล้วยะ โฮ่ๆๆๆ" แล้วฉันก็เข้าสู่ช่วงนิทรา
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
$!T@KuMu!$
ก็แต่งมาคราวนี้ไม่รู้ถูกใจรึเปล่าวนะคะ
ขอให้เม้นมาเยอะๆละกันค่ะว่าเป็นไงบ้าง
จะตอบให้ทุกเม้นเลยนะคะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
ความคิดเห็น