Crystal Collector [CC]

ลำดับตอนที่ #2 : In the woods

 *ผมคือใคร ผมเกิดมาเพื่ออะไร ทำไมความหลังของผมจึงขาวโพลนแบบนี้ ... ใช่ ทุกอย่างขาวโพลนและอ้างว้าง ... อ้างว้าง ... เหงา ..เหลือเกิน* 

 ----

*ซ่า ๆ ๆ* เสียงของสายน้ำไหลจากที่สูง กระทบกับลำธารเบื้องล่าง ดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงนกและเสียงฝีเท้าเล็กๆของกระต่ายป่าปลุกให้ร่างของเด็กหนุ่มค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้ง

* ทะ ที่ไหนเนี่ย อูยย ย  เจ็บชะมัดเลย *

*ตื่นแล้วเหรอ* อีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ปรากฏร่างของชายหนุ่มหล่ออายุประมาณ 17 ปี ผู้มีเส้นผมสีน้ำตาลไหม้ และนัยตาที่เป็นสีเดียวกัน หากแต่ส่งประกายสีแดง ก่อนที่เขาจะค่อยๆเดินเข้ามาหาเด็กหนุ่ม

* อ๊ะ * เด็กหนุ่มตาโตทำหน้าตื่นกลัว พร้อมๆกับรีบถอยหนีอย่างรวดเร็ว พลันมือจะหยิบปืนใหญ่รูปร่างแปลกประหลาดคู่ใจ แต่ก็ไร้เรี่ยวแรงเกินจะถือมันไว้ในมือได้ จึงจำต้องกระเสือกกระสนถอยหนีไปเรื่อยๆ จนแผ่นหลังบางๆกระทบกับต้นไม้ต้นหนึ่ง

* นายเป็นอะไรรึเปล่าน่ะ * ชายหนุ่มพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆยื่นหน้าเ้ข้าไปหาเด็กหนุ่ม

เมือ่เด็กหนุ่มเห็นท่าไม่ดี จึงทำได้แค่หันหน้าหนีพร้อมกับหลับตาสนิท ด้วยความหวาดกลัวจากสุดขั้วหัวใจ

* เด็กโง่  * ชายหนุ่มพูดเบาๆด้วยสีหน้าเรียบๆ ก่อนจะค่อยๆถอยออกมามองเด็กหนุ่มและหัวเราะเล็กๆในลำคอ

เด็กหนุ่ม หายใจรัว แฮ่กๆ ก่อนจะค่อยๆ ลืมตามองชายตรงหน้าอย่างไม่ค่อยไว้วางใจนัก ในมือก็กำปืนใหญ่คู่ใจไว้แน่น 

* ชั้นชื่อ โช .. แล้วนาย ล่ะ ? * ชายหนุ่มถามพร้อมๆกับนั่งลงข้างๆเด็กหนุ่ม

ไม่มีเสียงตอบรับจากเด็กหนุ่มนอกจากการค่อยๆเคลื่อนตัวออกห่างอย่างไม่ไว้ใจ

*จะไม่บอกก็ไม่เป็นไรนะ ว่าแต่ขานายหายดีแล้วเหรอ ?* ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับเหลือบตาลงไปมองขาซ้ายของเด็กหนุ่ม ที่ตอนนี้มีผ้าพันแผลพันเอาไว้ดีแล้ว

เด็กหนุ่มมองไปที่ขาของตัวเอง แล้วชันขาขึ้นนั่งกอดเข่าอยู่ห่างๆ

*ชั้นเป็นนักผจญภัย ออกเดินทางพร้อมกับดาบคู่ใจนี่มาได้สักพักแล้ว หลังจากผ่านป่านี่ไป ก็จะถึงเมืองบิสตันแล้ว นายสนใจจะไปกับชั้นมั้ย ?* ชายหนุ่มพูดขึ้นอีกประโยคหนึ่ง หากแต่ก็ยังคงได้รับการตอบรับเป็นความเงียบดังเดิม

ทันใดนั้น ก้อนกรอดก้อนหนึ่งก็ถูกปาไปกระแทกกับขาซ้ายของเด็กหนุ่มผมดำ

*โอ้ยยย !*

*อ่าว ก็ไม่ไ่ด้เป็นใบ้นี่นา* ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้ารู้สึกเสียดาย นั่นทำให้เด็หนุ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที

*ห๊ะ นายว่าใครเป็นใบ้นะ !?* เด็กหนุ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

* ก็เห็นเงียบมาตั้งแต่มะกี้แล้ว ว่าแต่ขานายยังไม่หายดีสินะ สภาพอย่างนั้นจะไปไหนได้ไกลสักเท่าไหร่กันเชียว * ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงชวนโมโห พร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น

*มะ ไม่ใช่เรื่องของนายนี่* เด็กหนุ่มพูด ก่อนจะค่อยๆใช้ปืนคู่ใจยันตัวเองลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล แต่ไม่ทันไรก็ล้มฟุบลงกับพื้น

*เห็นมั้ย ท่าทางแบบนั้นจะทำอะไรได้* ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน ก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาหาเด็กหนุ่ม

เด็กหนุ่มทำตาโตตกใจก่อนจะลุกขึ้นยืนอีกครั้งพร้อมกับแหงนปืนขึ้น  *อย่าเข้ามานะ !! อ๊ะ !* แต่ก็ล้มก้นจ้ำเบ้าทันที ....

ชายหนุ่มค่อยเดินมาหาเด็กหนุ่ม ก่อนจะหันหลังให้แล้วค่อยๆก้มตัวลง *เอ้า ขึ้นมาสิ* ชายหนุ่มพูดขึ้น

*.......*

*ขึ้นมาเถอะน่า อยู่ที่นี่ไปเด๋วตัวอะไรก็มาจับนายกินซะหรอก มากับชั้นจนถึงเมืองบิสตันก่อนแล้วค่อยคิดหลังจากนั้นก็ได้* ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหันหน้ามาหาเด็กหนุ่ม

เด็กหนุ่มยังคงลังเล พร้อมมองชายหนุ่มด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ

*ชั้นไม่ทำอะไรนายหรอกน่า ถ้าจะทำชั้นคงฆ่านายตายไปตั้งแต่ที่หน้าผานั่นแล้ว ..* สิ้นคำอธิบาย เด็กหนุ่มจึงค่อยๆคลานขึ้นบนแผ่นหลังของร่างใหญ่ก่อนที่ร่างใหญ่จะลุกขึ้น

*นายนี่ เห็นตัวเล็กๆอย่างนี้ก็หนักเหมือนกันแฮะ หนักปืนหรือนักคนกันละนี่ ... ว่าแต่สรุปแล้วนายจะไม่บอกชั้นใช่มั้ยว่าเป็นใคร มาจากไหน*

*........* *.... ชั้นเป็น Crystal Collector* เด็กหนุ่มพูดขึ้นด้วยเสียงเบาๆ

*เห จริงเหรอ นายเชื่อในตำนานนั่นด้วยเหรอ? นายก็รู้ใช่มั้ยว่าคริสตัลพวกนั้นน่ะ มีแต่ของปลอมทั้งนั้น ถึงแม้มันจะให้ยืมพลังได้นิดหน่อยก็เถอะ* ชายหนุ่มถาม

*....... ชั้นสะสมแต่ของจริงเท่านั้นแหละ* เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

*... ขอโทษนะ ชั้นไม่น่าพูดอะไรแบบนั้นเลย* ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ ก่อนจะพาร่างหนุ่มน้อยเดินทางออกจากป่า พร้อมๆกับแสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านกิ่งก้านสาขาของต้นไม้ ลงมากระทบกับเข็มหลัดบนหน้าอกของชายหนุ่ม สะท้อนเห็นเป็นรูปโล่ คล้ายกับเป็นสัญลักษณ์ขององกรณ์ๆหนึ่ง