ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขโมยหัวใจ ยัยลูกเศรษฐี [ Thief Story ]

    ลำดับตอนที่ #4 : EP4: แล้วเจอกัน [ To Say Good-Bye ]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 37
      0
      4 พ.ย. 49

    ขโมยหัวใจ ยัยลูกเศรษฐี [ Thief Story ]

    :::::::::::::::

    ::::::::::::

    :::::::::

    :::::::

    ::::::

    ::::คำเตือน : ใครก๊อบโดนรุมตื๊บ

    ::::

    :::EP4: แล้วเจอกัน [ To Say Good-Bye ]

    ::

    :







    23:49 น.


    ณ บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง


    ชายสวมหมวกโม่ง ใส่แว่นดำ 2 คน ปีนเข้ามาจากทางหลังบ้าน


    ตอนนี้ทั้งคู่ยืนอยู่ในสวนหลังบ้าน


    "แล้วจะเข้ายังไงล่ะเนี่ย หน้าต่างสูงมากเลย"


    "เข้าประตูก็ได้มั้ง พกลวดมาด้วย"


    "งั้นก็ลงมือเลย"


    แล้วปอ ก็เข้าไปสะเดาะกลอน


    แล้วประตูก็เปิดออก


    เคกับปอเดินเข้าไปในตัวบ้าน


    "จะทำอะไรก็รีบทำซะ"เคพูด


    "อือ" ปอตอบสั้นๆแล้วเดินไปที่โต๊ะตัวหนึ่ง


    "มีกระเป๋าตังค์วางอยู่ด้วย"


    "ก็หยิบไปเลยสิ พอใช้รึเปล่า"


    ปอหยิบกระเป๋านั้นขึ้นมาดู "พอ ไปเลยแล้วกัน"


    "โอเค งั้นไปเลย"


    แล้วเคกับปอก็ออกจากบ้านหลังนั้นไปอย่างเงียบๆ







    เช้านี้เป็นวันงานคอนเสิร์ตวันสุดท้ายของคณะแล้ว


    "ไม่ต้องบอกให้รู้ซักเรื่องได้ไหม ยิ่งเรื่องเธอกับเขายิ่งอย่าพดเลย รู้ว่าเธอน่ะรักกันดีอย่างเคย ก็เจ็บปวดใจแทบพัง"
    ~~~~~~~






    "เฮ้ เค ปอ เมื่อคืนไปไหนมาหรอ"โด่งเดินเข้ามาถามเคกับปอ

    "ก็ไม่ได้ไปไหนนี่ครับ"เคตอบ

    "เมื่อคืนนอนกี่โมงน่ะ"

    "นอนตั้งแต่สามทุ่มแล้วครับ"

    "อ่อ หรอ เมื่อคืนพี่ไปเคาะเรียกตอนเที่ยงคืนกว่าอ่ะ ไม่ได้ยินหรอ"

    "หรอครับ ไม่ได้ยินเลย"

    "อ่อ"

    "แล้วพี่มีอะไรหรอครับ"

    "เมื่อคืนว่านมันไม่อยู่อ่ะ พี่กลัวผี"

    "อ่ะนะ-*-"

    "เออ ผู้หญิงคนนั้นอ่ะ จำได้มั้ย?"

    "คนไหนอ่ะ"

    "ในคอนเสิร์ตไง"

    "อ๋อ ทำไมหรอ"

    "ถามชื่อให้แล้วนะ เธอชื่อ โอ๋"

    "หรอ"

    "นี่ไม่สนใจเลยหรอ ให้พี่อุตส่าห์หน้าด้านไปถามเค้า"

    "แล้วพี่หน้าด้านไปถามทำไมล่ะคร๊าบ ผมไม่ได้บอกเลยว่าให้พี่ไปถาม"

    "เออ จำไว้เลย"

    "อ่าว งอนซะงั้น"






    1 เดือนผ่านไป



    "ใจหายเหมือนกันนะ จะไม่ได้เจอนายอีกนานเลย"ตูนพูดขึ้น

    ขณะที่ก้อกำลังเก็บกระเป๋า เพราะว่าในวันพรุ่งนี้ เขาจะต้องไปอังกฤษแล้ว

    "ดูแลตัวเองดีๆนะเว้ย เป็นห่วงว่ะ"ก้อพูดขึ้นแล้วมองหน้าตูน

    ก้อกับตูนเข้ามากอดกันเล็กน้อยก่อนที่ก้อจะไปจัดกระเป๋าต่อ

    หลังจากที่ก้อจัดกระเป๋าเสร็จแล้ว

    ก้อยืนขึ้นมามองรอบๆห้อง

    "คิดถึงที่นี่จัง พรุ่งนี้ก็จะไม่ได้นอนที่นี่แล้ว"

    ก้อเตรียมที่จะเข้านอนแล้ว

    "ราตรีสวัสดิ์นะ ตูน ฉันคงไม่ได้พูดคำนี้อีกนานเลย"

    "อืม ราตรีสวัสดิ์ว่ะ ก้อ"


    แล้วก้อก็ปิดไฟ







    "เค พรุ่งนี้นายจะทำอะไรบ้างหรอ"ปอพูดขึ้นขณะกำลังนอนอยู่บนเตียง

    "ถามทำไมหรอ"เคตอบขณะนอนบนเตียงอีกตัว

    "ก็อยากรู้น่ะ เคยอยู่ด้วยกันมาตลอด"

    "เดี๋ยวนายก็กลับมาแล้วนิ เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว"

    "มันก็นานมากเลยนะ"

    "ฉันก็อยากรู้เหมือนกันนะ ว่านายจะทำอะไร ตอนอยู่ที่นู่น"

    "อืม ราตรีสวัสดิ์ว่ะ เพื่อน"แล้วปอก็หยิบผ้าห่มมาคลุมแล้วนอน

    "เอ้า จะจบก็จบเอาด้วนๆเลยนะ อื้อ ราตรีสวัสดิ์ว่ะ เพื่อน"

    แล้วเคก็ปิดไฟ








    ซาร่ากับโอ๋ เดินเข้ามาในห้องพักของเธอ

    เห็นมิ้นนั่งดูทีวีอยู่

    "เซ็งหว่ะ กระเป๋าตังค์หาย"โอ๋พูดขึ้นแล้วนั่งลงบนเตียง

    "อ่าว หายได้ไงอ่ะ"มิ้นถาม

    "ไม่รู้ดิ วางไว้บนโต๊ะที่บ้านอ่ะ เช้ามาก็หายไป"

    "หรอ เสียดายแทน"

    ซาร่ามองไปรอบๆห้อง แต่ไม่เห็นกระเป๋าเดินทาง

    "มิ้น จัดกระเป๋าเสร็จแล้วหรอ"ซาร่าทักขึ้นมา

    "กระเป๋าไรอ่ะ"มิ้นพูดแบบสะลึมสะลือ

    "เอ้า ก็พรุ่งนี้จะไปอังกฤษไม่ใช่หรอ"

    "เออ!! ลืมเลย ซาร่า โอ๋ มาช่วยเราจัดกระเป๋าก่อน"มิ้นกระโดดขึ้นมาจากเก้าอี้ หน้าเกือบทิ่มพื้น

    แล้วรีบไปหยิบกระเป๋าเปล่าใบใหญ่ออกมาจากตู้

    "ขึ้ลืมจัง เดี๋ยวก็ลืมไปหรอก"โอ๋พูดพร้อมวางกระเป๋าของเธอลงบนโต๊ะ

    "เออน่า มาช่วยฉันก่อน เร็วจิ!"








    "ว่าน จะไม่ลากันหน่อยหรอ"โด่งพูดขึ้นขณะนอนอยู่บนเตียง

    "ไว้พรุ่งนี้ค่อยลาทีเดียว"

    "อ๋อ โอเค งั้นราตรีสวัสดิ์"

    "อื้อ"








    06:19 น.


    บนเตียงนอนสีขาวที่มีผ้าห่มสีฟ้า

    เคค่อยๆบรรจงลุกขึ้นมาจากเตียง แล้วหันไปมองนาฬิกา

    เคหันไปมองที่อีกเตียง เห็นปอยังคงนอนหลับอยู่

    "เฮ้ย ปอ หกโมงกว่าแล้วเว้ย"เคพูดพร้อมเดินเข้าไปตรงเตียงปอ

    ปอยังคงนิ่งเงียบ

    "เฮ้ย หกโมงกว่าแล้ว ตื่นๆ"

    "เพิ่งจะหกโมงเอง เรียกทำไม"ปอพูดขึ้นแบบสลึมสลือ พร้อมกับเอาผ้าห่มมาคลุมโปง

    "เดี๋ยวก็ไปขึ้นเรื่องไม่ทันหรอก เครื่องออกแปดโมงไม่ใช่หรอ"

    "เครื่อง เครื่องไรอ่ะ!?!"ปอเอาผ้าห่มออกแล้วหันมาถามเค

    "เอ้า ก็นายจะไปอังกฤษไม่ใช่หรอ"

    "เออ! ลืมเลย! แล้วทำไมเพิ่งมปลุกฟระ!"ปอกระโดดจากเตียงรีบพุ่งไปอาบน้ำทันที







    07:04 น.


    เคกับปอรีบวิ่งมาที่หน้ามหาลัย แล้วโบกแท็กซี่ไปที่สนามบิน







    07:32 น.


    เคกับปอมาถึงที่สนามบิน

    "เย้ มาถึงทันเว้ย"ว่านพูดขึ้นเมื่อเห็นปอเดินเข้ามา

    "ปอมาแล้ว!!!!!~"ก้อตะโกนขึ้น ทุกคนกระโดดอย่างดีใจ

    "เอ้า ร่ำลากันให้เสร็จสะ เดี๋ยวจะไปแล้วนะ"ครูมิวพูดขึ้น

    "ไปดีมาดีนะพี่โด่ง"ก้อพูดขึ้น

    "อือ รักษาตัวด้วยล่ะ เย้ย! พี่ไม่ได้ไป"

    "อิอิ"


    ทุกคนรวมลุ่มกอดกันเป็นกลุ่มใหญ่


    ในเวลานั้น เคเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง

    เธอมีผมสีน้ำตาลแดง หน้าตาหมวย


    "อาจจะเป็นคนนี้ - บรูน่า AF3"


    "พี่โด่งๆ คนนี้ใช่ป่ะ ที่ชื่อโอ๋อ่ะ"เคหันไปสะกิดโด่ง

    "อ้า ใช่ๆ สนใจอ่าดิ"

    "เปล่าๆ ผมถามไปงั้นแหละ"

    "แน่ะ เนียนเชียว ไม่ต้องมาเนียนเลย บอกมาเหอะ พี่ไม่บอกใครหรอก"

    "อือ เว้นไว้ในฐานที่เข้าใจ"

    "เหอะๆ"






    07:52 น.


    "เอาล่ะ ไปกันเถอะ เครื่องจะออกแล้ว"ครูมิวพูดขึ้น

    ทุกคนเข้ามากอดกันอีกครั้ง ก่อนที่ ปอ ก้อ ว่า มิ้น และครูมิวจะเดินจากไป






    "แล้วเจอกันว่ะ"
    เคพูดขึ้นในใจ

    ------------------------------------------------

    โปรดติดตามตอนต่อไปครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×