ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขโมยหัวใจ ยัยลูกเศรษฐี [ Thief Story ]

    ลำดับตอนที่ #11 : EP11: ทะเลาะ [ To Quarrel ] / SEP: เจ้าชายก้อ [ Prince Kho ]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 52
      0
      18 ธ.ค. 49

    ขโมยหัวใจ ยัยลูกเศรษฐี [ Thief Story ]

     

    :::::::::::::::

     

    ::::::::::::

     

    :::::::::

     

    :::::::

     

    ::::::

     

    ::::คำเตือน : ใครก๊อบโดนรุมตื๊บ

     

    ::::

     

    :::EP11: ทะเลาะ [ To Quarrel ]

     

    ::

     

    :

     

     

     

     

     

     

     

    09:24 น.

     

    "เออ วันนี้มีเด็กใหม่เข้ามาด้วยนะ แต่ยังไม่เห็นเลย"ครูมายพูดกับทุกๆคน แล้วสอดส่ายสายตาไปทั่วห้อง

     

    "ขอโทษค่ะ"หญิงสาวคนหนึ่งเปิดประตูห้องเข้ามาอย่างรีบๆ

    "วันแรกก็สายเลยนะ ออกมาแนะนำตัวกับเพื่อนๆก่อน"ครูมายพูด

     

    แล้วหญิงสาวผมยาว ตากลมโต ก็เดินมาข้างๆครูมาย

    "สวัสดีค่ะ ชื่อพัด เพิ่งย้ายมา"หญิงสาวที่ชื่อพัดพูดขึ้น

     

    "น่ารักดีอ่ะ"เคพูดขึ้นเบาๆ

    "อ่าว แล้วโอ๋ล่ะ"ตูนหันมาถาม

    "หะ! นายรู้เรื่องนี้ด้วยหรอ"

    "รู้สิ ซาร่าเล่าให้ฟังหมดแล้ว"

    "หะ! ยัยซาร่าอีกแล้วหรอ!"

    "เหอะๆ เจ้าชู้นะเราอ่ะ"

    "เราว่ากับโอ๋อ่ะ แค่ชอบว่ะ แต่คนนี้ เอ่อ.. ช่างมันเหอะ"

    "อ่าว ซะงั้น"

    "แล้ว.. เพิ่งย้ายมาใหม่ ทำไมอยู่ปี 2 เลยอ่ะ"

    "สงสัย ลูกเศรษฐีมั้ง คงยัดเข้าอ่ะแหละ"

    "ลูกเศรษฐี.. งั้นหรอ อย่างงี้ต้อง ขโมยหัวใจซะแล้ว"

    "ขโมยของยังไม่พออีกหรอ ต้องขโมยหัวใจ เสี่ยวนะเรา"

     

     

     

     

     

     

     

     

    12:18 น.

     

    "ซาร่า ยังไม่หายงอนอีกหรอ"ต้าพูดกับซาร่าด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร

    "เชอะ!"ซาร่าเชิดใส่

    "น่าๆ หายงอนเห๊อะ"ต้าพูดต่อ

    ซาร่าไม่ตอบแล้วเดินหนีไป

    "โธ่ ร่าเอ้ย งอนอะไรกับแค่เรื่องไร้สาระ"ต้าพูดพร้อมกับเดินตาม

    "นี่! เธอหาว่าฉันไร้สาระงั้นหรอ!"ซาร่าตวาดใส่

    "ไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นนะ แต่ว่า ว...  โอ๊ย!!!!!"ต้าร้องสุดสียงเพราะโดนซาร่าเดินเข้ามาเหยียบเท้าอย่างแรง

     

    แล้วซาร่าก็เดินหนีไป

     

    "ซาร่า เดี๋ยวก่อนซิ รอก่อน"ต้าค่อยๆเดินกระโดกกระเดกเพราะความเจ็บตามซาร่าไป

     

     

     

     

     

     

     

     

    12:21 น.

     

    ซาร่าเปิดประตูร้านกาแฟร้านเดิมเข้ามา

    "น้องซาร่ามาอีกแล้ว นั่งก่อนครับ"อ๊อฟเดินเข้ามาทักทาย

    ต้าค่อยๆเดินเข้ามอย่างช้าๆ เพราะเท้ายังเจ็บอยู่

    "นั่งด้วยกันมั้ยคะ พี่อ๊อฟ เดี๋ยวซาร่าเลี้ยงเอง"ซาร่าพูด

    "โอ้ว! จริงหรอครับน้องซาร่า"อ๊อฟตาโต

    "ซาร่าอ่ะ ที่เราไม่เคยจะเลี้ยง"ต้าพูดด้วยความน้อยใจ

    "จะเลี้ยงนายทำไมล่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย"ซาร่าตอบ

    "หะ! แล้วกับไอ้ลิเกเนี่ยล่ะ"

    "ก็.... เป็นแฟนกันไง"ซาร่าพูดแล้วลุกขึ้นไปควงแขนอ๊อฟ

    "หา!?!"ต้ากับอ๊อฟอุทานขึ้นมาพร้อมกัน

     

    บรรยากาศในร้านนิ่งเงียบไปซักพัก

     

    "นั่งค่ะ พี่อ๊อฟ"ซาร่าพูดพร้อมกับดึงให้อ๊อฟนั่งลง

     

    "ซาร่า แล้วเราล่ะ"ต้าพูด

    "ไปไกลๆเลยไป"ต้ายังไม่ทันจะพูดจบก็ถูกซาร่าไล่

     

    คำพูดของซาร่า เข้าไปแทงใจของต้าอย่างรุนแรง

    ต้ารู้สึกน้อยใจมาก แล้วค่อยๆเดินออกจากร้านไป

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "เหนื่อยมั้ย อ่ะ"ปอพูดแล้วส่งน้ำให้มิ้น แล้วก็ลงมานั่งข้างๆมิ้น

    "ขอบใจนะ"มิ้นยิ้มเล็กๆก่อนจะเปิดดื่ม

    "เออ มิ้น...."ปอพูดขึ้น

    "อะไรหรอ"

    "มิ้นมีแฟนรึยังอ่ะ"ปอถามขึ้น

     

    "อยากฟังคำนี้ของเธอ - ลูกตาล AF2"

     

    มิ้นสะดุ้งขึ้นมานิดๆ

    "ย.. ยังไม่มีหรอก ถามทำไมหรอ"

    "ก็อยากรู้เฉยๆน่ะ"

    "หรอ.."

    "แล้วทำไมต้องทำหน้าเครียดอย่างงี้ด้วยล่ะ"

    "ป.. เปล่าๆ"

    "ไม่มีอะไรแน่นะ"

    "อื้อ"

     

    แล้วปอก็เดินออกไป โดยที่ยังไม่รู้วา มิ้นนั้นคิดไปไกลแล้ว

     

     

     

     

     

     

     

     

    14:52 น.

     

    "แล้วทำไมถึงย้ายมาหรอ"เคถามพัด ที่นั่งอยู่ข้างๆ

    "เราย้ายบ้านอ่ะ ก็เลยต้องย้ายที่เรียนด้วย"พัดตอบ

    "หรอ แล้วทำไมเพิ่งย้ายมา แล้วปี2เลยล่ะ"

    "เราขี้เกียจเรียนใหม่น่ะ พ่อเค้ายัดให้"

    "หรอ"

    "เค...."

    "อะไรหรอ"

    "เป็นเพื่อนกับเราได้มั้ยอ่ะ"

    "ทำไมถามอย่างงั้นล่ะ"

    "ก็เราเป็นลูกคนรวยนิ กลัวคนอื่นเค้าจะหาว่าหยิ่ง แล้วก็ไม่อยากยุ่งกับเรา"

    "หรอ"

    "ลูกคนรวยน่ะ ไม่ได้เป็นอย่างนั้นทุกคนหรอกนะ"

    "อืม"

     

    เคมองหน้าพัดด้วยความรู้สึกที่ดี

    พัดหันมายิ้มให้เค

     

     

     

     

     

     

     

     

    20:14 น.

     

    "ทำไมต้องย้ายล่ะคะพ่อ"โอ๋ถามพ่อของเธอ

    "ต้องไปทำงานน่ะ ยังไงโอ๋ก็ต้องไปด้วย"พ่อของโอ๋พูดขึ้น

    "โอ๋อยู่หอก็ได้นะพ่อ"

    "ไปเก็บของเถอะ อาทิตย์หน้าต้องไปแล้ว"

     

    "เฮ้อ ไม่อยากไปเลย"

     

     

     

     

     

     

     

     

    ----------------------------------------

    โปรดติดตามตอนต่อไป

     

    แต่เดี๋ยว

     

    ลงมาอีก

     

     

     

     

     

     

    อีกนิดนึง

     

     

     

     

    ขโมยหัวใจ ยัยลูกเศรษฐี [ Thief Story ]

     

    :::::::::::::::

     

    ::::::::::::

     

    :::::::::

     

    :::::::

     

    ::::::

     

    ::::คำเตือน : ใครก๊อบโดนรุมตื๊บ

     

    ::::

     

    :::SEP: เจ้าชายก้อ [ Prince Kho ]

     

    ::

     

    :

     

     

     

     

     

     

    เช้าที่แสนสดใส

     

    เจ้าหญิงมิ้นเดินเล่นอยู่ที่สวนหลังปราสาทของเธอ พร้อมกับเล่นลูกบอลของเธอ

     

    แต่ขณะที่เธอกำลังเล่นอยู่นั้น ลูกบอลของเธอได้ลื่นตกลงไปในบ่อน้ำ

     

    "ว้า แล้วจะเก็บยังไงล่ะเนี่ย"เจ้าหญิงมิ้นบ่น

     

    แต่แล้วทันใดนั้นก็มีกบตัวหนึ่ง โผล่ขึ้นมาจากน้ำ

     

    "ถ้าหม่อมฉันรับอาสาเอาลูกบอลทองขึ้นมาให้ เจ้าหญิงจะต้องรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท

    ให้นั่งคู่โต๊ะเสวย และนอนเคียงกับเจ้าหญิบได้ไหม"กบตัวนั้นพูด

     

    "ก็ได้ๆ"เจ้าหญิงมิ้นให้สัญญาเพราะอยากได้ลูกบอลคืน

     

    แล้วเจ้ากบน้อยก็ดำน้ำลงไป

     

    เวลาผ่านไป

     

    กบตัวนั้นก็ขึ้นมาพร้อมกับลูกบอลของเจ้าหญิง

    "ขอบใจมากนะเจ้ากบ"แล้วเจ้าหญิงมิ้นก็เดินจากไป จนลืมเรื่องสัญญาไปแล้ว

     

     

     

     

    เย็นวันนั้น

     

     

    เจ้าหญิงมิ้นกำลังเสวยอาหารพร้อมกับพระราชาโกวิทย์

    และแล้ว ก็มีเสียงเคาะประตู

    เจ้าหญิงโปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย"

    เจ้าหญิงมิ้นทรงเดินไปเปิดประตู เห็นกบตัวที่พบในสวน

    เจ้าหญิงจึงทำเฉยเสีย แล้วปิดประตู แล้วกลับไปนั่งโต๊ะ

     

    "มีอะไรหรอ"ราชาโกวิทย์ถาม

    แต่ยังไม่ทันที่เจ้าหญิงมิ้นจะตอบ เสียงเคาะประตูนก็ดังขึ้นอีก

    "โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย เจ้าหญิงสัญญาว่า จะรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท

    หม่อมฉันมาถึงแล้ว โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย"

     

    "นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย"ราชาโกวิทย์ถาม

    แล้วเจ้าหญิงมิ้น ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาจนหมด

    "ถ้าลูกได้สัญญาไว้เช่นนั้นแล้ว ก็ต้องทำตามสัญญา จงไปเปิดประตูรับกบเจ้ามา"

     

    แล้วเจ้าหญิงมิ้นก็ออกไปเปิดประตูให้กบตัวนั้นเข้ามาอย่างเซ็งๆ

    ฝ่ายกบ เมื่อเข้ามาในห้องได้แล้ว ก็กระโดขึ้นนั่งบนเก้าอี้ คู่กับเจ้าหญิง กินอาหารในจานอย่างเอร็ดอร่อย

     

    เมื่อกบกินอาหารเสร็จแล้ว

    "ง่วงนอนจริง คราวนี้เจ้าหญิงจะต้องพาหม่อมฉัน ขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยละ"

    "ไม่ได้นะ ฮือๆ ฉันไม่น่าสัญญากับแกเลย"เจ้าหญิงมิ้นเสียใจจนร้องไห้ออกมา

     

    "ลูกได้ให้สัญญาไว้อย่างนั้น จะต้องทำตามสัญญา จงพากบขึ้นไปนอนบนเตียงของลูกเดี๋ยวนี้"ราชาโกวิทย์สั่ง

     

    เจ้าหญิงมิ้นรู้สึกรังเกียจกบตัวนี้มาก

     

    "เจ้าหญิงต้องทำตามสัญญานะ"แล้วกบก็กระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง

    เจ้าหญิงมิ้นรู้สึกโกรธมาก แล้วทำท่าจะขว้างกบไปที่มุมห้อง

    "ถ้าเจ้าหญิงไม่ยอมให้หม่อมฉันนอนบนเตียง หม่อมฉันจะกราบทูลให้พระราชา ทรงทราบว่า เจ้าหญิงไม่ทำตามสัญญา"

    เจ้าหญิงมิ้นได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกโกรธมาก จึงได้ขว้างกบตัวนั้นไปที่มุมห้อง

     

    ปัง!!!

     

    ทันใดนั้นเอง ก็เกิดสิ่งมหัศจรรย์ กบที่มีรูปร่างน่าเกลียด ได้กลายเป็นเจ้าชายหนุ่มรูปงาม

    "ฉันคือเจ้าชายก้อ"เจ้าชายผู้นั้นพูด

    "เจ้าชาย งั้นหรอ..."

    "ฉันถูกแม่มดสาบให้กลายเป็นกบ มีแต่เจ้าหญิงองค์เดียวเท่านั้น ที่จะแก้คำสาปได้"

     

    หลังจากนั้น

    เจ้าชายก้อแลเจาหญิงมิ้นก็ได้แต่งงานกันในที่สุด

     

     

     

     

     

    (จากเรื่อง เจ้าชายกบ)

     

    ตอนนี้แต่งขึ้นเพื่อนชนเผ่า 5*9 โดยเฉพาะครับ

    -------------------------------------------

    โปรดติดตามตอนต่อไปครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×