คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : EP1: ปฏิบัติการ โจรกรรม [ The Robbery ]
ขโมยหัวใจ ยัยลูกเศรษฐี [ Thief Story ]
:::::::::::::::
::::::::::::
:::::::::
:::::::
::::::
::::คำเตือน : ใครก๊อบโดนรุมตื๊บ
::::
:::EP1: ปฏิบัติการ โจรกรรม [ The Robbery ]
::
:
"คุณเคยแอบชอบคนที่ฐานะดีกว่ามั้ยครับ แบบว่า..เราจน แล้วเขารวย อะไรประมาณเนี้ย
เหมือนอย่างผมตอนนี้ไง คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้"
"ผมชื่อ เค ครับ ผมเป็นโจรครับ ขโมยมาหลายบ้านแล้ว แต่ผมไม่ได้ทำคนเดียวนะครับ
ผมมีเพื่อนอีกคน มันน่ะ ชื่อปอ เพื่อนผมตั้งแต่มัธยมแล้ว"
"ตอนนี้ผมอยู่ปี2 คณะดนตรี ม.รังสิต เล่นกีต้าร์ ผมต้องทำงานเลี้ยงดูตัวเองครับ
พ่อกับแม่ของผมเสียไปตั้งแต่ผมจบม.6 ผมก็เลยต้องทำงานหาเงินเอง
โดยการเป็นนักดนตรีในผับ กับปอ เพื่อนผม"
2ปีที่แล้ว ในผับ
เคกับปอเดินเข้ามาในสถานที่ทำงานของเขา ซึ่งวันนี้ เจ้านายของเขาดูแปลกๆไป
เคจึงถามขึ้นว่า "เป็นอะไรรึเปล่าครับ เห็นแปลกๆไป" "เค ปอ อย่าว่าพี่นะ คือว่า...."
"อะไรครับ!?!" "คือพี่ได้ลูกจ้างใหม่น่ะ ต่อไปเธอทั้งคู่ไม่ต้องมาทำงานที่นี่แล้วนะ"
"อ้าว!?! ทำไมอย่างงั้นอ่ะครับ"ปอถามอย่างอึ้งๆ "พูดง่ายๆนะ ฉันไล่นายออก"
"เฮ้ย! พี่! แล้วผมจะหาเงินที่ไหนเรียนอ่ะ"เคพูด "หางานใหม่แล้วกัน พี่ขอโทษนะ"
แล้วเขาก็เดินจากไป ปล่อยให้เคกับปอเศร้าอยู่อย่างนั้น
"ผมปอครับ เคคงเล่าประวัติผมไปแล้วซิ อ้าว ยังหรอ งั้นผมเล่านะ"
"ผมอยู่กับพ่อที่ชลบุรี ก่อนจะย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพ แต่พ่อผมไม่ได้มาด้วย
ที่บ้าน มีพ่อก้อพี่ชายผม ชื่อพี่ ปั้น พี่ผมทำงานเป็นชาวประมง ทำงานเลี้ยงดูพ่อ
ส่วนผมก็ส่งให้ให้พี่กับพ่อใช้ทุกเดือน"
"ส่วนเรื่องที่ผมโดนไล่ออกจากงาน เคเล่าแล้วใช่มั้ยครับ ยังไม่จบหรอ
งั้นผมจะเล่าต่อเอง"
"โว้ย!!! แล้วเราจหาเงินที่ไหนล่ะเนี่ย"ปอตะโกนอยู่หลังผับแล้วต่อยกำแพง "ตึง!!"
"ไปหางานใหม่ทำมั้ย ปอ"เคถาม เคยังคงนั่งมองพื้นอย่างหมดหวัง
"แล้วจะมีที่ไหนรับเรามั่งเนี่ย โดนไล่ออกมันเสียประวัตินะ"ปอพูดขึ้นแบบเศร้าๆ
"นั่นสิ" เคพูด
"ไปเป็นโจรดีกว่ามั้ง"ปอพูดขึ้นลอยๆ "เฮ้ย! เอาจริงหรอ"เคพูดขึ้นอย่างสงสัย
"จะบ้าหรอ! ล้อเล่น!" "แต่เราว่าก็น่าลองนะ หมดหนทางแล้วนิ ก็เหลือแต่ทางนี้แหละ"
"เอาหรอ ก็ได้"
"นี่แหละครับ เหตุผลที่พวกเราเป็นโจร
พวกเราขโยของกันไม่บ่อยหรอกครับ ขโมยทีได้ตั้งหลายบาท
ก็เลยไม่ต้องขโมยบ่อยๆ"
"หวัดดีค่ะ เราชื่อ โอ๋ นะ เรียนอยู่ ม.รังสิต ปี2 คณะดนตรี เล่นกีต้าร์
ฐานะที่บ้านหรอ... ถือว่าดีมากเลยแหละ พูดง่ายๆคือ เราเป็นลูกเศรษฐีน่ะ
พ่อเราทำงานอะไรก็ไม่รู้ พ่อเราไม่เคยเล่าเลย
ว้า... ประวัติสั้นจัง เรื่องจะเล่าก็ไม่มีอ่ะ
เอาเป็นว่าจบของเราแค่นี้แล้วกันนะ"
"หวัดดีด้วยคน หนูมิ้นค่า เรียน ก็ที่เดียวกันนั่นแหละค่า เล่นเบสอ่า
เป็นเพื่อนสนิทของโอ๋ค่ะ พ่อกับแม่ของเรารู้จักกัน ก็เลยเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก
ร่างกายมิ้นทืไมค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ เพราะว่าคลอดก่อนกำหนด
เป็นโรคขาดสารอาหารน่ะ ไม่ค่อยจะมีแรงทำอะไรเท่าไหร่"
เข้าเรื่องเลยละกัน
0:24 น. วันเสาร์
ที่บ้านหลังหนึ่ง ขนาดใหญ่พอสมควร
"บ้านคนรวย ดูก็รู้แล้ว"ปอพูดขึ้นเบาๆ "อืม"เคตอบ
"ขึ้นเลยมั้ย"ปอถาม "อืม"เคตอบ
"ขออะไรมากกว่าอืมได้มั้ย..."ปอถามต่อ "อืม"เคพูดยิ้มๆ
"เอาเหอะ ลงมือเลยละกัน"ปอพูด "อืม"
เคกับปอปีนเข้ามาทางรั้วหลังแล้วงัดหน้าต่างเข้าไปในตัวบ้าน
"ของน่าจิ๊กดีแฮะ"ปอพูดยิ้มๆ "อย่าเอะอะไป เด๋วใครได้ยิน"เคพูดเตือน
เคกับปอรีบหยิบของใส่ถุง
สิ่งที่เคกับปอขโมยไป สามารถเลี้ยงท้องเขาได้เกือบปี
"น่าจะขโมยไปเยอะๆหน่อยนะ"ปอพูดขึ้น
"รู้สึกเค้าจะม่ค่อยรวยเท่าไหร่นะ เหลือไว้ให้เค้าบ้างก็ดี"เคตอบ
ปอถึงกบอึ้งในคำพูดของเค
"เฮ้ย!!! ขโมย!!!"ชายรูปร่างสูงตะโกนออกมาอย่างตกใจ
เคและปอรีบคว้าถุงแล้วกระโดดออกไปทางหน้าต่างที่ยังไม่ได้ปิด บานเดิม
แต่กระจกเจ้ากรรมก็ดันแตก เพราะแขนปอไปโดน
ปอจึงเป็นแผลที่แขน
เขาทั้ง2วิ่งหนีไปจากบ้านหลังนั้นอย่างรวดเร็ว
วันจันทร์
ที่มหาลัย
เคกับปอ เดินเข้ามาในห้องซ้อม ที่มีเพื่อนๆของเขาอยู่
"หวัดดี ต้า ก้อ ตูน พี่โด่ง"เคพูดทักทาย "หวัดดีทุกคน แต่งนี้ก็จบ จะพูดทำไมให้ยาว"ปอพูดงงๆ
"ก็แนะนำให้คนอ่านรู้เลยไง"เคตอบ "อ๋อ เข้าใจและ"
"สบายดีมั้ยทุกคน"ปอถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น "สบายดี แต่พี่โด่งอะ ไม่สบายมั้ง"ก้อพูดตอบ
"อ้าวพี่โด่ง เป็นไรอ่า"เคถามอย่างห่วงใย "คือเมื่อวันเสาร์อ่า.... พี่ถูกขโมยขึ้นบ้านว่ะ"โด่งบอกอย่งคับแค้นใจ
"หา!?! นั่นบ้านพี่โด่งหรอ!?!"ปอพูดสีหน้าซีด
"หา!?!"โด่งงง "อ้า เปล่าๆ! บ้านพี่โด่งเนี้ยนะ จะมีขโยขึ้นบ้าน"ปอแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
"อือ ขโมยก็เอาไปไม่หมด ยังเหลือตังไว้ให้อีกหน่อย ท่าทางจะมีน้ำใจนะ โจรคนเนี้ย"โด่งพูด
เคกับปอมองหน้ากัน อึ้งนิดๆ
โด่งยังเหลือบไปเห็นแผลที่แขนของปออีกต่างหาก
แล้วพวกเขากเริ่มซ้อมดนตรีกัน
พี่โด่ง ร้องนำ เค กีต้าร์ ปอ กีต้าร์ ต้า เบส ก้อ คีย์บอร์ด ตูน กลอง
รวมกันใช้ชื่อวงว่า Dream
หลังจากที่ซ้อมดนตรีกันเสร็จ ทุกๆคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
เลือเพียงแต่ เค ปอ กับพี่โด่งที่ยังซ้อมกันต่อ
"เค ปอ พี่ถามไรอย่างดิ"โด่งถาม "มีไรก็าว่ามาเลย"ปอพูด
"คือแผลที่แขนปออ่ะ โดนไรมาหรอ"โด่งถาม
"อ๋อ โดนมีดบาดน่ะ"ปอตอบ "จะบ้าหรอ!!! มีดบ้าอะไรบาดแขน เค้ามีแต่บาดนิ้ว"
"อ๋อ...คือ มีดมันหล่นนั่นครับ หล่นมาบาดแขน"ปอตอบเสียงหวั่นๆ
"อ๋อ หรอ งั้นพี่ขอถมอีกคำถามละกัน"โด่งเอ่ยเสียงเบา
"ว่ามาเลย"ปอตอบต่อ
"คือ พี่ถามตรงๆนะ คือ...นายสองคน..........."
"อ้าว ยังไม่กลับบ้านกันอีกหรอ"ชายสวมแว่นผมสีน้ำตาลเดินเข้ามาในห้อง
"หวัดดีครับครูมิว"ทั้ง3พูดพร้อมกัน "ซ้อมกันอยู่หรอ"ครูมิวถาม
"ครับ แล้วครูยังไม่กลับหรอครับ"โด่งถาม
"คือ ครูลืมของน่ะ"ครูมิวพูดแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถที่วางอยู่บนโต๊ะของเขา
"ครูไปแล้วนะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้"ครูมิวพูด "ครับ หวัดดีครับ"ทั้ง3ขานรับ
แล้วครูมิวก็เดินออกจากห้องไป
"เออ งั้นพี่กลับบ้านและนะ แล้วเจอกัน"พี่โด่งพูดพร้อมหยิบกระเป๋าที่วางอยู่ข้างๆขึ้นสะพาย
"อื้อ เจอกันๆ"เคกับปอตอบแบบงงๆ
แล้วโด่งก็ออกจากห้องไป
"แล้วมะกี้เขาจะถามไรอ่ะ"ปอถามอย่างงุนงง "ไม่รู้สิ"เคตอบอย่างงุนงง
วันต่อมา
เช้านี้ที่คณะมีกิจกรรม "คอนเสิร์ตชาวคณะ" ขึ้น
ถึงวง Dream จะไม่ได้ขึ้นเล่น แต่พวกเขาก็มาร่วมสนุกในคอนเสิร์ตเหมือนกัน
"เฮ้!! เค!! มาแล้วหรอ"ชายนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
"หวัดดีคับ พี่ว่าน"เคทักทาย "นี่เค รู้ยัง พวกรุ่นน้องอ่ะ มันขึ้นเล่นวันนี้ไม่ได้แล้วนะ"ว่านพูด
"อ่าว แล้วใครจะขึ้นอ่ะ อย่าบอกนะว่า......."เคพูดเสียงสั่นๆ "ใช่แล้ว พวกนายต้องขึ้นแทน ครูมายบอกมา วงDreamจะดังแล้วนะ"
"หา!?!"เคงง "เต็มที่เว้ย แล้วเจอกันบนเวที"แล้วว่านก็เดินไปทำงานต่อ
"เฮ้ยพวกเรา รีบไปซ้อมเหอะ เดี๋ยวงานจะเริ่มแล้ว"เคพูดกับเพื่อนๆ
"หมายความว่าไงอ่ะ ให้รีบไปซ้อม งานจะเริ่มแล้ว แล้วมันเกี่ยวไรกะเราอ่ะ"ก้อถามอย่างงุนงง
"ก็หมายความว่า ปีนี้เราได้ขึ้นเล่นแล้วเฟร้ย!!!!"เคพูดด้วยความตื่นเต้น
ทุกคนกระโดดดีใจเหมือนคนบ้า ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปที่ห้องเพื่อซ้อม
เมื่อคอนเสิร์ตเริ่มขึ้น
วงของพี่ว่านได้ขึ้นเล่นก่อน
วงนี้ประกอบด้วย พี่ว่าน กีต้าร์ ร้องนำ พี่โจ กลอง พี่บอย เบส
ชื่อวงว่า VJB
พี่ว่านร้องเพลง คำสุดท้าย ของวง Slot Machine เป็นเพลงสุดท้าย
"ครับ ต่อไป เชิญพบกับวง Dream!!!!!!!!!!!!"
ตอนต่อไป
โด่งจะถามอะไรเคกับปอ
ในคอนเสิร์ตจะเป็นยังไง
โปรดติดตามใน EP: 2 หญิงสาวผู้เลอโฉม [ Most Beautiful ]
ความคิดเห็น