คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หรรษาบทที่ 3 : LUCKY NUMBER
เวลาผ่านไปไม่กี่นาทีฟิกก์ก็ขับรถมาถึงในเขตของ
“ จะนั่งเอ๋ออีกนานมั้ย ถึงแล้ว ” ฟิกก์พูดขึ้นพร้อมเดินลงจากรถไปที่อาคารสีขาวครีมหลังคาสีแดงเข้ม ที่อาคารมีนาฬิกาเรือนใหญ่ออกแบบสวยหรูอยู่ และประทับด้วยตราโรงเรียน (แต่ทำไมต้องหลังคาแดงด้วยละ ToT )
“ ไปกันเถอะสาวน้อย ” เออเอากับมันสิ - -^ เมื่อก่อนเรียกซีตรองน้อยยังพออดทนได้
“ ฉันมีชื่อที่พ่อตั้งให้นะ เรียกชื่อเถอะ - -^ ”
“ ทำไมละ –O- ” นายกำลังทำหน้าไร้เดียงสาใส่ฉันนะ
“ ฉันว่าน่ารักดีออก ” นายชมฉันว่าน่ารักงั้นหรอ เออเหอ ขอบใจ >O<
“ งั้นจะเรียกอะไรก็ตามใจนายเถอะ ^O^ ” ฉันไม่ได้บ้ายอนะ จริงๆ
“ พ่อเธอตั้งชื่อให้เธอหรอ เหมือนพ่อฉันเลย >O< ” นายตื่นเต้นอะไรเนี่ย
“ อื้อ ”
“ ไปหาจีจี้จังกัน ” ใครฟะ - -^ เหมือนเคยได้ยินครั้งนึงตอนที่เรย์พูดถึงชุดในงานเลี้ยงคืนนี้
“ ฉันควรจะไปหาอาจารย์หรือไม่ก็ผู้อำนวยการก่อนสิ เรื่องหนังสือเข้าเรียน ” เรย์มองหน้าฉันก่อนจะยิ้มที่ทำให้เขาดูหล่อสะท้านโลกาออกมา
“ ก็ไปหาจีจี้จังสิ ^^ ” เอ๊ะไอ้นี่ เดี๋ยวแม่ก็แปลงร่างเป็นจาพนมมือซะเลย
“ พาฉันไปห้องผู้อำนวยการก่อนสิ - -++ ”
“ ถ้าคำว่าผู้อำนวยการของเธอคือคนดูแลโรงเรียนนี้ ออกกฎโรงเรียนนี้ละก็... ” เรย์หยุดพูดแล้วทำหน้าครุ่นคิด
“ อะไรเล่า? ”
“ ก็ยืนอยู่ตรงนั้นไง ^O^ ” เรย์ชี้ไปที่ตรงตึกที่ฟิกก์เดินเข้าไป มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ O_o นั่นผู้อำนวยการเรอะ! จะแต่งตัวเวอร์ไปเพื่อใคร เพื่ออะไร แต่งตัวเหมือนผู้ดีอังกฤษด้านในเป็นเสื้อลูกไม้สุดอลังการฟูฟ่องด้านนอกเป็นเสื้อสีแดงเลือดหมูมีลวดลายดอกไม้สีทองยาวถึงตาตุ่มแถมกระโปรงยังบ๊านบานอีก ผมสีเทายาวถึงบ่าซอยกระจุยกระจาย บนหัวมีหมวกสีแดงสุดหรูอันเล็กๆประดับอยู่
“ ผู้หญิงคนนั้นน่ะหรอ –O- ”
“ Noway! ” อ้าวแล้วอยู่ไหนฟะ สงสัยจะมีห้องลับอยู่ในเข็มนาฬิกา
“ ก็เห็นมีผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่คนเดียว ”
“ ก็คนนั้นแหละ แต่...จีจี้จังเป็นผู้ชาย ” บอกฉันสิว่ามันไม่จริง ผู้หญิงเอ้ยผู้ชายคนนั้นคือผู้อำนวยการเรอะ แล้วผู้ชายที่ไหนเขาแต่งตัวกันแบบนั้นกันเล่า (ไหนจะหน้าตาที่สวยกว่าฉันอีก- -^) แล้วอายุก็น่าจะประมาณ 20 ต้นๆได้ ToT แล้วอีตาเรย์ยังเรียกจีจี้จังอีก ผู้ชายแน่หรอ ผู้อำนวยการแน่เรอะ! อ๊ากกกก!!
“ แล้วนายเรียกผู้อำนวยการว่าจีจี้จังเนี่ยนะ ”
“ ใครๆก็เรียกแบบนั้น ” เรย์ตอบฉันด้วยสีหน้าเรียบๆ
“ โฮะๆ คุยกันถูกคอเชียว ฉันดีใจที่พวกเธอเข้ากันได้ดี ^O^ ” ยังไม่ทันที่ฉันจะถามอะไรเรย์ต่อ คุณผู้อำนวยการก็เดินเข้ามาตอนไหนก็ไม่รู้ อ่าฮ๊า มองใกล้ๆก็เป็นผู้ชายนะ ถึงจะเป็นผู้ชายสวยก็เถอะ
“ สวัสดีค่ะ ผู้อำนวยการ ^^ ”
“ เรียกฉันว่าจีจี้จังสิ โฮะๆ ^O^ ” ฉันเข้าใจคำว่า “ ใครๆก็เรียกแบบนั้น ” ของเรย์แล้วละ
“ ค่ะ ToT ”
“ เรย์คุงพาเพื่อนใหม่ไปชมโรงเรียนสิ ^O^ ”
“ คร้าบ~ ”
“ เธอชื่อใบตองใช่ไหม ฉันอ่านใบสมัครแล้วแหละ โฮะๆ ^O^ ” ซีตรอง ไม่ใช่ ใบตอง อ่านแล้วแน่นะ
“ เอ่อ...หนูชื่อซีตรองค่ะไม่ใช่ใบตอง ”
“ โฮะๆ ชื่อน่ารักจังเลยนะ ถ้ามีลูกคงให้ชื่อหยวกกล้วยสินะ ” ฉันพึ่งจะท้องแค่ 2 เดือนเองจะคิดชื่อลูกแล้วเรอะ เอ้ย ไม่ใช่
“ หนูชื่อซีตรองค่ะ ToT ”
“ ใบตองนี่คงยังไม่ได้กุญแจห้องพักสินะ เดี๋ยวฉันจะฝากเรย์คุงไปให้แล้วกัน ” ชื่อใบตองก็ได้ฟะ - -^
“ ค่ะ - -^ ”
“ จีจี้จังแล้วเรื่องหนังสือเข้าเรียนละค่ะ ”
“ หืม? อ๋อ ไม่ต้องใช้ก็ได้เพราะยังไงเธอก็ส่งใบสมัครมาแล้ว ฉันไม่ซีเรียส โฮะๆ ” นี่มันโรงเรียนจริงๆหรอ ToT
“ ใบตองนี่เธออยู่เกรด 12 ใช่มั้ย ^O^ ” จีจี้จัง(ต้องเรียกแบบนี้จริงๆใช่ไหมเนี่ย)หันหลังกลับมาถามอีกครั้ง
“ ใช่ค่ะ ”
“ เรย์คุงฉันฝากดูแลแม่หนูน้อยของห้องด้วยนะ โฮะๆ ” จีจี้จังพูดแค่นั้น แล้วเดินจากไป นี่สรุปว่าฉันอยู่ห้องเดียวกับเรย์ใช่ไหมเนี่ย ฮู้วววว
“ แล้วทำไมฉันต้องอยู่ห้องเดียวกับนายด้วยละ ”
“ ไม่อยู่ห้องเดียวกับฉันแล้วเธอจะไปอยู่ห้องไหน ”
“ อย่างฉันก็ต้องอยู่ห้องคิงไงละ ” ถึงจะตกคณิตทุกเทอมก็เถอะ ToT
“ ไม่รู้ว่าห้องเรา(ฉันเป็นพวกนายเมื่อไหร่กันยะ!)เรียกว่าห้องคิงรึเปล่านะ แต่เกรด 12 มีอยู่ห้องเดียว ” โอ๊ยยยบ้าแล้วมีห้องเดียว จะขี่คอกันเรียนเรอะ! ค่าเทอมก็เหยียบแสนอย่าให้ต้องขี่คอเรียนเลย สาธุ
“ แล้วในห้องมีเด็กกี่คนละ ”
“ 12 คน แต่ถ้ารวมเธอด้วยก็เป็น 13 คน ลักกี้นัมเบอร์ ^^ ” ลักกี้นัมเบอร์ หรือ แบดนัมเบอร์กันแน่ 13 คนจะน้อยไปไหน น้อยไปเพื่อใครค่ะ
“ พาฉันไปห้องเรียนเถอะ ToT ”
“ les go! สาวน้อย >O< ” นายทำตัวตื่นเต้นอีกแล้วนะ
เรย์พาฉันผ่านอาคารด้านหน้ามา ด้านในบริเวณโรงเรียนมีตึกใหญ่ เล็กสลับกันไปหลายตึก มีสวนย่อมจัดสไตส์ยุโรปอยู่ทั่วๆบริเวณนี้ อ๊ะ! มีโบสถ์ด้วย เรย์พาฉันมาหยุดยืนอยู่หน้าตึกที่เขียนว่า G
“ ที่นี่แหละคือตึกเรียนของเรา ตึกนี้จะมีเกรด 11 กับ เกรด
“ สาวน้อย? เธอจะสิงร่างฉันหรอ ” ฉันขอถอนคำพูดที่คิดว่าหมอนี่เท่
“ จะสิงร่างนายฉันยอมไปสิงร่างลิงแสมดีกว่า ”
“ ใกล้จะแปดโมงแล้วไปเข้าหอวีนัสกันก่อนเถอะ ”
“ หอวีนัส? ”
“ อ๋อ! หอวีนัสก็คือหอประชุมของที่นี่น่ะ ^O^ ” แล้วทำไมไม่เรียกว่าหอประชุมตั้งแต่แรก
“ จะไปไหนก็ไปเถอะ - -^ ”
“ ทุกวันตอนเวลาแปดโมงทุกคนต้องไปประชุมที่หอวีนัส แต่...เธอไม่ต้องไปก็ได้นะ เพราะว่าไม่มีใครไปหรอก ฮะๆๆ ”
“ แล้วอาจารย์จะไม่ว่าหรอ? ”
“ เธอคิดว่าจีจี้จังจะว่าพวกเรามั้ยละ ฮะๆๆ ” เออนายนี่มันฉรั่ว(ฉลาด + ชั่ว)จริงๆ
“ ถ้าอย่างงั้นนายจะพาฉันไปทำไมเล่า ”
“ เพราะวันนี้เปิดเทอมวันแรกไงละ ^^ ” โฮ่ มีสามัญสำนึกด้วยแฮะ
“ สาวน้อยเธอไปหอวีนัสเองได้มั้ย เดี๋ยวฉันจะไปเอากุญแจห้องของเธอที่มาดามสเฟียร์ร่าให้ ” อื้อหือนั่นหรือคือชื่อคน
“ อืมได้สิ ต้องขอบคุณนายมากกว่าที่จะไปเอากุญแจให้ แล้วเจอกันที่หอวีนัสนะ ”
“ เดี๋ยว! เธอรู้ทางไปหอวีนัสหรอ O_o ” นั่นสิฉันไม่รู้หรอก ฮิๆ
“ ไม่รู้อะ ^^; แหะๆ นายก็บอกทางมาสิมันคงไม่ยากหรอก ”
“ ถูกต้อง! หลับตาเดินยังได้ ”
“ ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ O0O ”
“ ก็จากตรงนี้เดินตรงไปตรงนั้นเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา แล้วก็เลี้ยวขวาอีกที เดินอ้อมไปตรงตึก L จะเห็นสวนออโรร่าเดินลัดสวนย่อมนั้นไป แล้วก็เลี้ยวซ้ายอีกที ก็ถึงแล้วแหละ ^^ ” เย้ยยย! นั่นทางไปหอวีนัสหรือลายแทงสมบัติของกัปตันฮุค ขนาดให้ฉันลืมตายังไปไม่ถูกเลย มีหน้าที่ไหนมาบอกว่าหลับตาเดินยังได้ แล้วจะไปถูกมั้ยเนี่ย
“ เอ่อ...คือ ”
“ งั้นฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันที่หอวีนัสนะสาวน้อย ^O^ ” พูดจบเรย์ก็เดินทำหน้าร่าเริงออกไปจากทางที่เราเข้ามา คงจะไปตึกใหญ่ข้างหน้าละมั้ง แต่ช่างเถอะ ปัญหาอยู่ที่ว่าฉันจะไปถูกมั้ยเนี่ย ToT
ความคิดเห็น