ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GLAD SCHOOL : : โรงเรียนหรรษา

    ลำดับตอนที่ #2 : หรรษาบทที่ 2 : ผู้ชายหรือถั่วดำ [รีไรท์]

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 50


    ลุงแทกซี่มาถึงสนามบินในเวลาไม่ถึง 20 นาที ไม่รู้ลุงแกไปทำกระบือหายไว้ที่ไหน - -^

     

                    “ Hey girl! ” มากงมาเกิร์ลอะไรแถวนี้ - -^

     

                    เธอนั่นแหละ baby ^^”

                    ฉันหันหลังไปดูเพราะเริ่มลำคานไอคนที่ยืนหายใจรดต้นคอฉันอยู่ อีตานี่มันบ้าหรือจิตเสื่อมกันนะ

    ควับ! O_o  ผู้ชายผมสีน้ำตาลเข้มซอยสไลด์เข้าทรงปะบ่า นัยน์ตาสีแดงภายใต้ดวงตาอันคมเซกซี่ ขนตายาวเรียงกันสวยดำสนิท ผิวขาวนวลที่ได้รับการดูแลมาอย่างดี ร่างสูงเพรียวหุ่นซุปเปอร์โมเดล น่าจับมาเล่น(มวย)ปล้ำ!ซะจริง

     

                    นี่เธอจะสิงร่างฉันรึไง? ”  กวนxxxอีกแน่ะ - -^ นายเรียกฉันไม่ใช่หรอยะ!

     

                    เรียกฉันมีอะไรมิทราบอีตานี่ หน้าตากับปากคนละเรื่องเลยแฮะ  เอ๊ะ...ชุดนักเรียนอีตานี่มันคุ้นๆตาจัง  ตราโรงเรียนนั่น o_O นายจิตเสื่อมนี่อยู่โรงเรียนเดียวกับฉันนี่หน่า!

     

                    เธออยู่ GLAD SCHOOL ใช่ป่ะ?” นายนี่มันโง่หรือควายกันเนี่ย ตราโรงเรียนก็ใหญ่จะเท่าสยามพารากอนอยู่แล้ว

     

                    ใช่!...แล้วนายจะทำไม? ”

     

                    “ Very Nice ^^ ฉันชื่อเรย์ เธอละ?” หมอนั่นพูดพร้อมกับยื่นมือขวาขึ้นมา

     

                    ซีตรองฉันพูดพร้อมยื่นมืออันเรียวสวยไปแตะมืออีตานั่นเบาๆพอเป็นมารยาท และเดินไปยกกระเป๋าเพื่อจะขึ้นเครื่อง

     

                    เฮ้! ยัยผมยาว เดี๋ยวก่อน...

     

    ฉันรีบเดินลิ่วๆเพื่อจะไปขึ้นเครื่อง กระเป๋าฉันมันเบาขึ้นรึปล่าวเนี่ย หรือเพราะทานข้าวของคุณน้าทำให้ฉันแข็งแรง ^^ เฮ้ออรีบไปดีกว่า อีตาเรย์อะไรนั่นทำให้ฉันเสียเวลาชะมัด - -^ พอมาถึงบนเครื่องฉันก็จัดแจงรัดเข็มขัดนิรภัยอย่างไว้เรียบร้อย

     

                    ยัยผมยาว เธอแบกมอเตอร์เวย์ไปโรงเรียนเหรอไง? ” เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นเมื่อฉันกำลังจะหลับตาลง ทำให้ฉันต้องหันไปดู อีตาจิตเสื่อมอีกแล้วเหรอ มาบ่นอุบอิบอะไรแถวนี้ สวยเซ็ง แล้วทำไมตาบ้านั่นทำหน้าเหมือนเพ็ดดรีกีกี้หมดอย่างงั้นละ

     

                      ฉันชื่อซีตรองยะ! ”  หมอนั่นยิ้มก่อนจะพูดขึ้นว่า

     

                    เรานี่ดวงสมพงค์กันจังเลยเนอะ  ^o^”

     

                    เหรอ - -^” ฉันไม่เห็นรู้สึกอย่างงั้นเลยนะ

     

                    ก็ใช่สิครับคนสวย ต่อไปฝากตัวด้วยนะคร้าบบบ ^^ ”

     

                    อื้อ ^O^ ” ขอบใจฉันสวยตั้งแต่เกิดแล้ว ^o^ อยากจะปล้ำกับหมอนี่จริงๆ (มวยปล้ำค่ะมวยปล้ำ)  

     

                    นายเรียนเกรดอะไรอะ? ” ฉันถามไปเพราะเห็นเค้านั่งจ้องหน้าฉันนานแล้ว เขิลเป็นนะเฟ้ยย >//< จ้องมากเดียวสึกหรอหมด

     

                    เรียกเรย์ดีกว่า^^  ฉันเรียนเกรด 12 แล้วเธอละ?”

     

                      12 เหมือนกัน ^O^ ”

     

                    โลกกลมเนอะ ว่ามั้ย?” เรย์พูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันและยิ้มอย่างมีเลศนัย อย่าเอาหนังหน้ามาใกล้ๆเซ่ แต่มองหน้าหมอนี่ใกล้ๆแล้วหล่อเป็นบ้าเลยแฮะ >O<

                   

    เค้าพิสูจน์ได้ตั้งนานแล้วว่าโลกกลม นายเพิ่งจะรู้เหรอ โง่จัง - -^ ” เริ่มง่วงแล้วสิ อีกตั้งชั่วโมงกว่าเครื่องจะลง นอนสักงีบดีกว่า

     

     

     

     

    นี่...ยัยผมยาว! ถึงแล้วจะไม่ลงเหรอไง หลับเป็นคางคกเส้นเมาขาดอยู่ได้ สะดุ้งงงง!!

     

    หาววว –O- ” ง่วงเป็นบ้าเลย เมื่อกี้เรย์ข้างๆฉันมันพูดว่าอะไรนะ ได้ยินไม่ถนัด

     

    เมื่อกี้นาย...เห้ยย! ” แต่ยังไม่ทันถามอะไรหมอนี่ก็จับมือฉันพาลงเครื่องเดินลิ่วๆๆ ไปหยิบกระเป๋าแล้วก็ลิ่วๆๆออกมานอกสนามบิน ปล่อยมือฉันได้แล้วเฟ้ย  - -^

     

    อุ้ย! ขอโทษทีซีตรองน้อย มือนิ่มจังเลยนะ ^O^ ”

     

    เราจะไปกันได้รึยัง? ฉันจะรวมร่างกับสนามบินแล้วนะ

     

    ฮะๆ เธอนี่มันตลกชะมัด กำลังรอคนมารับอยู่...อ๊ะ! มาแล้ว

     

    หมอนั่นชี้ไปที่รถจากัวร์สีดำที่เลี้ยวมาด้วยความเร็วไม่ต่ำกว่า 140 แน่ๆ แถมตอนเลี้ยวไม่มีทีท่าว่าจะแตะเบรคอีกแน่ะ สวยเสียวค่ะ อย่าบอกว่าฉันต้องนั่งไอรถท้านรกแตกนี่ไป ToT

     

    หน้าเธอซีดนะเรย์ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันหน้าถอดสี

     

    ฉันกลัวความเร็ว ToT ”

     

    ฮะๆ มานั่งตักฉันแล้วกอดไว้แน่นๆก็ไม่กลัวแล้ว

     

    ไปนอนไป! - -^ ”

     

    ฮะๆๆๆๆการสนทนาจบลงด้วยการที่เรย์หัวเราะราวกับบ้านถูกเพลิงไหม้

     

    เอี๊ยดดดดดด!! … รถสีดำดำคันสวยได้รับการดูแลอย่างดีหยุดลงตรงหน้าฉันและเรย์พอดีแป๊ะ และคนลงที่ลงมาจากรถนั้นแทบจะทำให้ฉันหัวใจหยุดเต้น

    ผู้ชายผมสีดำสนิทซอยปะบ่า ถูกเซ็ตแบบลวกๆพอเข้าทรง จมูกโด่งเข้ากับริมฝีปากบางสวยได้รูป  ผิวขาวชมพูระเรื่อ หูข้างซ้ายถูกประดับด้วยต่างหูไม้กางเขนสีเงินวาว  ขนตายาวรับกับดวงตาคมคู่สวยน่าหลงใหลที่กำลังจับจ้องมาที่ฉัน

     

    แฟนแกหรอ? ” ดวงตาคมคู่นั้นยังคงมองมาที่ฉัน เฮ้ย!! อะไรน่ะ ฉันเป็นแฟนอีตาเรย์เนี่ยนะยอมแต่งงานกับคนขายถั่วแระยังจะดีกว่า แต่ทำไมสายตาของหมอนั่นมันถึงดูเหมือนจะสงสัยอะไรในตัวฉันมากมายขนาดนั้น

    ไม่ใช่โว้ยยย! นี่เพื่อนร่วมห้องใหม่พวกเราเชียวนะคร้าบคุณเพื่อนเรย์พูดขึ้นพร้อมกับเดินไปกอดคอหมอนั่นพร้อมกับ...หอมแก้ม O_o

     

    ไปตายซะไป! ” ผู้ชายคนที่ถูกรวนรามร้องเอะอะโวยวาย

     

    ฉันคิดถึงแกนะโว้ยเรย์ที่ยืนยิ้มกรุ่มกริ่มพูดขึ้น

    ฉันได้แต่ยืนดูสองคนนั่น จะทะเลาะกันอีกนานมั้ยฮะ

     

    แล้วยัยนั่นเป็นใครไอ้หน้าหล่อชี้มาที่ฉัน พร้อมกันเดินเข้ามาใกล้ๆ

     

    ก็บอกว่าเพื่อนใหม่

     

    ฉันชื่อ...เอ่อ...ซีตรองทำไมต้องจ้องหน้าฉันเขม้งแบบนั่นเล่า >O<

     

    อืม

     

    ซีตรองน้อยนี่ ฟิกก์ เพื่อนฉันเองหรือจะพูดง่ายๆว่าเราสามคนอยู่ห้องเดียวกันเรย์พูดพร้อมกับมองหน้าฉันกับฟิกก์สลับกัน แล้วเผยรอยยิ้มจนเห็นลักยิ้มชัดเจน

    ยินดีที่ได้รู้จัก ^O^ ”

     

    อืมหมอนี่มันไม่มีมนุษย์สัมพันธ์เลยรึไง - -^ พูดจบก็เดินขึ้นรถไปหน้าตาเฉย ทีกับเรย์น่ะยอมให้หอมแก้ม อึ้ยย คิดแล้วขนลุก คงเป็นโรคเกลียดผู้หญิงสินะ ไม่ก็แอบหึงฉันกับเรย์ เฮอะ!

     

    เธอไม่ต้องกังวลไปหรอก ฟิกก์มันก็เป็นแบบนั้นแหละ ^^ ” แหงละสิ ก็คู่นายนิ

     

    แล้วทำไมฉันต้องกังวล เฮอะ! ” ฉันยักไหล่ไม่สนใจ ก็แค่ผู้ชายหน้าตาดีหายไปจากโลกสองคน ToT

     

    เออ...ว่าแต่นายรู้ได้ไงว่าเราจะอยู่ห้องเดียวกัน เพราะฉันอาจจะอยู่ห้องคิง แล้วพวกนายก็คงจะอยู่ห้องบ๊วยไงละ ก้ากๆๆ

     

    ก็...

     

    ถ้าจะมายืนคุยกันหน้าสนามบินแล้วเรียกฉันมารับทำไมฟิกก์เลื่อนกระจกรถลงพร้อมกับพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยแต่แฝงไว้ด้วยแววตาขี้เล่นออกมา ทำให้เรย์ที่กำลังอ้าปากจะพูดชะงัก

     

    ซีตรองน้อยเราขึ้นรถกันเถอะ  ^^ ” พูดจบเรย์พาฉันเดินไปขึ้นรถและยกกระเป๋าวางไว้เบาะหลังข้างๆฉัน แล้วเขาก็ขึ้นนั่งที่นั่งข้างคนขับ

     

    ถ้าเธอหลับแล้วน้ำลายหยดลงบนเบาะรถฉันละก็ เธอตายแน่ฟิกก์พูดขึ้นพร้อมกันใช้สายตามองผ่านกระจกหลังมา

     

    งั้นฉันจะทำน้ำมูกหยดใส่เบาะ ก้ากๆๆ อึ้งไปเลยสิ ผู้ชาย(มั้ง)อะไรขี้บ่นเป็นบ้า ทีเมื่อกี้พูดเป็นแต่อืม ทีตอนนี้แหละปากเสียชะมัด

     

    ยัยปอบ ถ้าเธอทำแบบนั้นละก็ ฉันจะหักคอเธอแม่จ๋า ToT มันว่าหนูเป็นปอบ

     

    ฉันชื่อซีตรอง! จำเอาไว้ด้วยไอ้หน้าหล่อ  ได้ข่าวว่าเมื่อกี้ฉันชมมันว่าหล่อนะ โฮกกกกกกก

     

    ฮะๆ พูดดีนี่ยัยสัมพะเวสีมาครบสุสานรึยังยะ

     

    นี่นาย! ถ้าฉันเป็นสัมพะเวสีนายก็คงเป็นสะดือกระหังแหละยะ! ”

     

    ฉันไม่ได้ถาม

     

    ฉันก็ไม่ได้บอกนาย

     

    “ STOP!...ทั้งสองคนเลย  คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเรย์

     

    ฉันจะไปเตรียมชุดคอเลคชั่นใหม่สำหรับงานเลี้ยงฉลองเปิดเทอมคืนนี้กับจีจี้จัง เลิกทะเลาะกันเถอะนะคร้าบบบบ

     

    จริงสินะวันเปิดเทอมวันแรกของ GLAD SCHOOL จะมีประเพณีที่ทำสืบทอดกันมาถือเป็นงานเลี้ยงครั้งใหญ่ครั้งสำคัญของโรงเรียน ขนาดฉันเป็นเด็กใหม่ยังมีจดหมายเชิญพร้อมทั้งระเบียบการต่างๆมากมายเกี่ยวกับงานนี้ส่งมาก่อนโรงเรียนจะเปิดตั้ง 2 อาทิตย์ และฉันก็เตรียมชุดมาเรียบร้อยแล้วด้วย โฮะๆ ^O^

     

     

     

    คืนนี้เต้นรำกับฉันนะซีตรองน้อย ฉันจองเธอแล้วนะ >O< ” เรย์พร่ำเพ้ออะไรอยู่คนเดียว แต่รู้สึกเหมือนมีสายตาอีกคู่หนึ่งกำลังมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความเวทนา สงสารซะเต็มประดา...เฮอะนายอิจฉาละสิๆๆ ฮิๆๆ

     

    ได้เลยยยย!! ^O^ ”

     

    หึหึแล้วทำไมไอ้สะดือกระหังต้องหัวเราะแบบนั่นเล่า ได้ยินแล้วรู้สึกใจคอไม่ดี แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้เปิดปากพูดอะไร ฟิกก์ก็ขับรถออกไปอย่างเร็วและแรง ได้ข่าวว่าฉันกลัวความเร็วนะเออออ ToT

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×