ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คนที่รักเธอกับคนที่เสียใจ
“โทมะ”จิเอะเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ
“นายทำอะไรจิเอะ”โทมะเริ่มฟิวส์ขาด
“โทมะ ที่นี่มันร้านอาหารนะ”มากิบอก
“อย่ายุ่งน่า”โทมะบอก
เ พี ย ะ มากิตบหน้าโทมะ
“ตั้งสติหน่อยเซ่ ไม่ใช่ว่าชกกันแล้วเรื่องจะยุติลงได้”มากิบอก เริ่มอารมณ์เสีย
“ผมขอโทษนะจิเอะ ไว้เจอกันใหม่”ยูซาคุบอกลาแล้วเดินออกไป
“โทมะ เมื่อกี้ฉันขอโทษนะ”จิเอะบอก เริ่มร้องไห้
“ไม่เป็นไรน่า ผมไม่ใช่คนไร้ความสามารถสักหน่อย เมื่อกี้ที่พูดไม่ดีน่ะ ผมขอโทษนะ ผมคิดว่าผมไม่มีปัญญาหางานทำเองถึงกับต้องให้ผู้หญิงมาหางานให้น่ะ”โทมะบอก
“ฉันก็อยากจะช่วยโทมะบ้างน่ะ พอถูกมากิว่าให้ถึงได้รู้ตัวว่าดูถูกโทมะ”จิเอะบอก
“เลิกร้องไห้นะ”โทมะบอกแล้วเช็ดน้ำตาให้จิเอะ
“ฮึ่ม เลิฟซีนกันในร้านอาหาร 2 คน เลิฟซีน ทำเหมือนกับว่าผมไม่ได้มาด้วย”มากิพูดอย่างโมโห
“แหม มากิเนี่ยละก็”จิเอะพูด ทำท่าเขินๆ
“กลับบ้านกันเถอะ”มากิบอก
“บ้านใคร”โทมะพูดเสียงเย็นชา (ทำหน้าหาเรื่องนิดๆ)
“เปล๊า ผมจะกลับบ้านเท่านั้นเอง”มากิบอก ทำเสียงล้อนิดๆ
“ฉันจะไปที่บริษัท”จิเอะบอก
“ต้องไปส่งมั้ย”โทมะถาม
“จะปล่อยให้แฟนที่น่ารักโบกแท็กซี่รึไงจ๊ะ”จิเอะถาม แกมประชดนิดๆ
“คร้าบๆ คุณผู้หญิง”โทมะบอก พร้อมกับเดินนำหน้าไปก่อน
“จิเอะ”มากิเรียก
“หือ”
“มีความสุขดีใช่มั้ย”มากิถาม
“อือ”จิเอะตอบแล้วยิ้มแบบว่าน่ารักสุดๆน่ะ(มันเป็นยังไงล่ะ คือเราก็ทำไม่เป็นง่ะ คงเป็นประมาณว่ายิ้มธรรมชาติออกมาจากใจจริงมั้ง –เริ่มน้ำเน่าแล้วครับท่าน)
“ฮึ”มากิหัวเราะที่มุมปากแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ ทำหน้าเซ็งนิดๆ
“ไม่ไปด้วยกันเหรอ”จิเอะถาม
“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวให้คนขับรถมารับดีกว่า”มากิบอกพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“จะต้องให้มารับทำไม ไปกับฉันที่บริษัทดีกว่า”จิเอะบอกแล้วก็ควงแขนมากิออกมา
“ไปกันเถอะ โทมะ”จิเอะบอก
“อะ อือ”โทมะรับคำ
แล้วทั้งสามคนก็ไปที่บริษัทของจิเอะ
++++บริษัทวาตานาเบะ ประมาณ 5 โมง(เลิกงาน 4.30)++++
“สวัสดีค่ะ(ครับ) คุณหนูจิเอะ”พนักงานบอกพร้อมๆกัน (แบบว่าออกมาต้อนรับตั้งแต่หน้าประตูรถเลย)
“อือ จ๊ะ”จิเอะพูด อึ้งนิดหน่อยที่มีคนอยู่
“บริษัทเธอเนี่ยก็ใหญ่ดีนะ เสียดายที่ท่านพ่อผมไม่ได้ร่วมหุ้นลงตลาดด้วย”มากิบอก ทำท่าเสียดายนิดๆ(แกล้ง)
“อ้อ ไว้เธอเปลี่ยนเป็นผู้บริหารแล้วค่อยว่ากันอีกทีก็แล้วกัน”จิเอะบอก(รู้ทัน)
“...........”โทมะได้แต่นิ่งเงียบ
“จิเอะ ผมอยากทำงานที่นี่ได้มั้ย”โทมะถามอย่างเขินๆ
“ทำไมทำที่นี่ล่ะ ได้เงินน้อยจะตาย(ไม่จริงหรอก)”จิเอะถามอย่างงงๆ
“โธ่เอ๊ย จิเอะจ๋า อย่างนี้โทมะก็เสียใจแย่น่ะสิ”มากิบอก
“ไม่เข้าใจนี่”จิเอะบอกอย่างช่วยไม่ได้
“ก็โทมะอยากจะอยู่กับจิเอะน่ะสิ”มากิตอบแทนให้
“ขอบใจมากนะมากิ”โทมะกระซิบเบาๆ
“ไม่เป็นไรน่า”มากิกระซิบตอบไป
“งั้นเหรอ แต่ฉันไม่อยากให้ทำที่นี่นิ”จิเอะบอก
“ทำไมล่ะ”โทมะถาม
“ก็..... ฮิคาริไง จำได้มั้ย”จิเอะถาม
“ฮิคาริ ไม่เคยได้ยินแฮะ”โทมะบอก
“ซากุระอิ ฮิคาริ”เสียงๆหนึ่งพูด
“ฮิคาริ”จิเอะร้องอย่างตกใจ เมื่อรู้ว่าเสียงๆนั้นคือ ฮิคาริ อดีตแฟนของโทมะ(แต่การคบกันในครั้งนั้น โทมะเออออไปตามระเบียบ)
“นายทำอะไรจิเอะ”โทมะเริ่มฟิวส์ขาด
“โทมะ ที่นี่มันร้านอาหารนะ”มากิบอก
“อย่ายุ่งน่า”โทมะบอก
เ พี ย ะ มากิตบหน้าโทมะ
“ตั้งสติหน่อยเซ่ ไม่ใช่ว่าชกกันแล้วเรื่องจะยุติลงได้”มากิบอก เริ่มอารมณ์เสีย
“ผมขอโทษนะจิเอะ ไว้เจอกันใหม่”ยูซาคุบอกลาแล้วเดินออกไป
“โทมะ เมื่อกี้ฉันขอโทษนะ”จิเอะบอก เริ่มร้องไห้
“ไม่เป็นไรน่า ผมไม่ใช่คนไร้ความสามารถสักหน่อย เมื่อกี้ที่พูดไม่ดีน่ะ ผมขอโทษนะ ผมคิดว่าผมไม่มีปัญญาหางานทำเองถึงกับต้องให้ผู้หญิงมาหางานให้น่ะ”โทมะบอก
“ฉันก็อยากจะช่วยโทมะบ้างน่ะ พอถูกมากิว่าให้ถึงได้รู้ตัวว่าดูถูกโทมะ”จิเอะบอก
“เลิกร้องไห้นะ”โทมะบอกแล้วเช็ดน้ำตาให้จิเอะ
“ฮึ่ม เลิฟซีนกันในร้านอาหาร 2 คน เลิฟซีน ทำเหมือนกับว่าผมไม่ได้มาด้วย”มากิพูดอย่างโมโห
“แหม มากิเนี่ยละก็”จิเอะพูด ทำท่าเขินๆ
“กลับบ้านกันเถอะ”มากิบอก
“บ้านใคร”โทมะพูดเสียงเย็นชา (ทำหน้าหาเรื่องนิดๆ)
“เปล๊า ผมจะกลับบ้านเท่านั้นเอง”มากิบอก ทำเสียงล้อนิดๆ
“ฉันจะไปที่บริษัท”จิเอะบอก
“ต้องไปส่งมั้ย”โทมะถาม
“จะปล่อยให้แฟนที่น่ารักโบกแท็กซี่รึไงจ๊ะ”จิเอะถาม แกมประชดนิดๆ
“คร้าบๆ คุณผู้หญิง”โทมะบอก พร้อมกับเดินนำหน้าไปก่อน
“จิเอะ”มากิเรียก
“หือ”
“มีความสุขดีใช่มั้ย”มากิถาม
“อือ”จิเอะตอบแล้วยิ้มแบบว่าน่ารักสุดๆน่ะ(มันเป็นยังไงล่ะ คือเราก็ทำไม่เป็นง่ะ คงเป็นประมาณว่ายิ้มธรรมชาติออกมาจากใจจริงมั้ง –เริ่มน้ำเน่าแล้วครับท่าน)
“ฮึ”มากิหัวเราะที่มุมปากแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ ทำหน้าเซ็งนิดๆ
“ไม่ไปด้วยกันเหรอ”จิเอะถาม
“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวให้คนขับรถมารับดีกว่า”มากิบอกพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“จะต้องให้มารับทำไม ไปกับฉันที่บริษัทดีกว่า”จิเอะบอกแล้วก็ควงแขนมากิออกมา
“ไปกันเถอะ โทมะ”จิเอะบอก
“อะ อือ”โทมะรับคำ
แล้วทั้งสามคนก็ไปที่บริษัทของจิเอะ
++++บริษัทวาตานาเบะ ประมาณ 5 โมง(เลิกงาน 4.30)++++
“สวัสดีค่ะ(ครับ) คุณหนูจิเอะ”พนักงานบอกพร้อมๆกัน (แบบว่าออกมาต้อนรับตั้งแต่หน้าประตูรถเลย)
“อือ จ๊ะ”จิเอะพูด อึ้งนิดหน่อยที่มีคนอยู่
“บริษัทเธอเนี่ยก็ใหญ่ดีนะ เสียดายที่ท่านพ่อผมไม่ได้ร่วมหุ้นลงตลาดด้วย”มากิบอก ทำท่าเสียดายนิดๆ(แกล้ง)
“อ้อ ไว้เธอเปลี่ยนเป็นผู้บริหารแล้วค่อยว่ากันอีกทีก็แล้วกัน”จิเอะบอก(รู้ทัน)
“...........”โทมะได้แต่นิ่งเงียบ
“จิเอะ ผมอยากทำงานที่นี่ได้มั้ย”โทมะถามอย่างเขินๆ
“ทำไมทำที่นี่ล่ะ ได้เงินน้อยจะตาย(ไม่จริงหรอก)”จิเอะถามอย่างงงๆ
“โธ่เอ๊ย จิเอะจ๋า อย่างนี้โทมะก็เสียใจแย่น่ะสิ”มากิบอก
“ไม่เข้าใจนี่”จิเอะบอกอย่างช่วยไม่ได้
“ก็โทมะอยากจะอยู่กับจิเอะน่ะสิ”มากิตอบแทนให้
“ขอบใจมากนะมากิ”โทมะกระซิบเบาๆ
“ไม่เป็นไรน่า”มากิกระซิบตอบไป
“งั้นเหรอ แต่ฉันไม่อยากให้ทำที่นี่นิ”จิเอะบอก
“ทำไมล่ะ”โทมะถาม
“ก็..... ฮิคาริไง จำได้มั้ย”จิเอะถาม
“ฮิคาริ ไม่เคยได้ยินแฮะ”โทมะบอก
“ซากุระอิ ฮิคาริ”เสียงๆหนึ่งพูด
“ฮิคาริ”จิเอะร้องอย่างตกใจ เมื่อรู้ว่าเสียงๆนั้นคือ ฮิคาริ อดีตแฟนของโทมะ(แต่การคบกันในครั้งนั้น โทมะเออออไปตามระเบียบ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น