ฟิคอุลคิโอร่าxโอริฮิเเมะ การกลับมาอีกครั้ง

ลำดับตอนที่ #4 : ความเข้าใจในบางสิ่ง

___________________________________________________________Star_4___________

“เฮ้ย เธอน่ะทางนี้แน่เหรอ”
“แน่นอนสิย่ะ  นายน่ะรีบๆตามมาเถอะ”
“ตอนนี้ฉันแทบจะวิ่งนำหน้าเธออยู่นะ”
“อุ้ย ขอโทษที่  นะ นั้นไง นี้ๆ เจ้าผิดซีดกับยัยหัวส้ม ไม่เป็นอะไรกันมากใช่ไหม”
“คุณฮิมาวาริ  ไม่เป็นอะไรมากสินะคะ”
“ไม่เป็นอะไร……………………………
 ซะที่ไหนล่ะย่ะ!!  ฉันน่ะโดนเจ้าสัตว์ประหลาดตัวแรกเอาปากกัดขาฉันนะย่ะ
ก่อนที่เธอจะมาช่วยไม่นานหรอก  ที่วิ่งแบบเนี้ยเจ็บจี้ดจนถึงหัวเลยล่ะ
ว่าแต่เธอเถอะ แผลมีทั้งตัวเลยไม่ใช่เหรอ  ขอโทษนะถ้าฉันตามเจ้าพวกนี้
ให้เร็วกว่านี้ก็คงจะดีสินะ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่รอดกลับมาได้ก็ดีแล้วล่ะค่ะ”โอริฮิเมะพูดพร้อมกับยิ้มที่สดใส
___________________________________________________________ที่บ้านโอริฮิเมะ____
“แม่หญิง เดี๋ยวข้าทำแผลให้นะ”
“ฮะ เฮ้ย จะบ้ารึไง ถ้ายัยนี้มีแผลแค่ข้างนอกก็โอเคหรอกนะ  แต่ว่ายัยนี้คงมีแผลข้างในร่มผ้าด้วย
เพราะแบบนั้น ถึงฉันจะเป็นวิญญาณ แต่เดี๋ยวฉันช่วยยัยนี้ทำดีกว่า”
“เธอเป็นวิญญาณอย่างเธอน่ะจะทำแผลได้ยังไงล่ะ”กริมจอว์ที่เงียบอยู่นานพูดออกมา
“แต่หมอนี้ก็เป็นวิญญาณหนิ  จะทำแผลได้ยังไง”
“เออคือ ทุกคนไม่ต้องทะเลาะกันนะจ๊ะ  เดี๋ยว ฉันให้อายาเมะกับ    ทำให้ดีกว่านะจ๊ะ”
“อะ อื้ม”
“เอาล่ะ ที่นี้ก็ถึงเวลาส่งวิญญาณเธอไปโซลโซไซตี้ได้แล้วล่ะนะ”กริมจอว์พูดพร้อมกับชัดดาบฟันวิญญาณออกมา
“ดะ เดี๋ยวสิไอ้โซลโซไซตี้น่ะมันที่ไหนกันน่ะ พวกนายจะส่งฉันไปอยู่ที่ไหน จะฆ่าฉันเหรอ
ฉันตายแล้วย่ะ ตายเพราะอุบัติเหตุด้วย ”
“พวกข้าไม่ได้จะฆ่าเจ้าหรอก  แค่จะส่งไปสู่สุขคติน่ะ” อุลคิโอร่าพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“แต่ฉันยังมีเรื่องค้างคาใจอยู่หนิ ไว้พรุ่งนี้ได้ไหมขออยู่กะยัยหัวส้มนั้นก่อนเถอะ”
“เธออยากโดนเจ้าสัตว์ประหลาดนั้นกินรึไง”กริมจอว์ถามพร้อมกับเก็บดาบนั่งลง
“เปล่า  ตะ แต่ว่าฉันอยากอยู่ที่นี้ต่อน่ะ”
“ไม่กลัวเจ้าพวกฮอลโลว์งั้นรึ”อุลคิโอร่าถามพร้อมกับนั่งลง
“ฮอลโลว์ ?? มันคือเจ้าพวกนั้นเหรอ”
“ใช่ เจ้าพวกนั้นน่ะเป็นวิญญาณร้าย ที่จะคอยจับพวกเธอกิน”กริวจอว์บอกด้วยหน้าตายๆ
“กินฉัน ทำไมล่ะวิญญาณที่อื่นมีตั้งเยอะแยะ”
“เพราะพลังวิญญาณเธอเยอะสุดล่ะมั่ง”
“ถึงว่า ไล่ตามฉันตั้งแต่เมื่อวานก่อน”
“นี้เธอ หนีพวกมันได้นานขนาดนั้นเลยเหรอ” กริมจอว์ทำท่าทางตกใจเล็กๆ
“มะ ไม่รู้อ่ะ ”วิญญาณสาวพูดพร้อมเกาแก้ม
“คุณฮิมาวาริทำไมถึงไม่อยากไปจากที่นี้งั้นเหรอคะ ??”โอริฮิเมะเดินเข้ามานั่งด้วย
พร้อมกับเสริฟน้ำชาให้ทุกคน
“มีเรื่องข้องใจนิดหน่อยนะ  แต่โอริฮิเมะเธอไม่ต้องเอามาเพื่อฉันก็ได้นะ
ยังไงฉันก็กินไม่ได้อยู่ดีล่ะนะ”
“แหะๆ ลืมไปน่ะค่ะ”
“แม่หญิง เจ้าหายดีแล้วงั้นรึ”
“ก็ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ  ยังไงพรุ่งนี้ก็หยุดเรียนด้วย”
“เธอชื่อโอริฮิเมะเหรอ”
“หลอนบ้ารึเปล่า เค้าก็เรียกกันตั้งนานเพิ่งมารู้สึกตัวรึไงเนี้ยนะ”กริมจอว์พูดพร้อมกับน้ำชา
“พวกนายทำไมกินมันได้ล่ะ”
“ทำไมพวกข้าจะกินไม่ได้ล่ะ”อุลคิโอร่าถามด้วยหน้านิ่งๆ
“ก็ฉันแค่จับมันยังยากเลยนี้หน่า   หรือพวกนายจะเป็นผี”
“คนที่ใกล้คำว่าผีคือเธอมากกว่านะ” กริมจอว์บอกพร้อมวางน้ำชาลง
“งะ งั้นเหรอ”
“อิโนะอุเอะ  โอริฮิเมะ คะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
จากนั้นพวกเค้าก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย และอธิบายเรื่องเกี่ยวกับโซลโซไซตี้และหลายๆอย่างให้วิญญาณสาวฟัง
“โอริฮิเมะจัง  พรุ่งนี้เธอช่วยไปโรงพยาบาลกับฉันหน่อยได้ไหม”
“ได้ค่ะ  แต่ว่าไปทำไมเหรอคะ”
“ไปหาน้องสาวฉันน่ะ ไม่รู้ว่าปลอดภัยรึยัง ฉันอยากจะดูหน้ายัยนั้น
และก็พ่อกับแม่ก่อนไปโซลโซไซตี้น่ะ”
“อ๋อ ได้เลยค่ะ  ถ้าฉันได้ไปโซลโซไซตี้จะไปเยี่ยมคุณนะคะ”
“อื้ม”
___________________________________________________________โรงพยาบาล_______
“แล้วทำไมพวกฉันต้องมาด้วยไม่ทราบ”
“ก็ถ้าเจ้าวิญญาณพวกนั้นมาพวกนายสองคนจะได้จัดการไงล่ะ”
“คุณฮิมาวาริรู้ไหมคะว่าห้องไหน”
“ตามมาเดี๋ยวรู้เองล่ะหน่า”
“ถึงแล้วล่ะ  พวกเธอรออยู่นี้แหละ เดี๋ยวฉันไปคนเดี๋ยวเองก็พอ”
“จะดีเหรอคะ  ไหนบอกว่าอยากจะ…….”
“รบกวนพวกเธอมามากแล้วล่ะ   รอแปลบนึงนะ”
“คะ ค่ะ”
“อะไรกันยัยนี้ ตื่นแล้วงั้นเหรอ  ตื่นขึ้นมาก็มานั่งอยู่ที่นี้เนี้ยนะ
ถ้าเป็นหวัดขึ้นมามันจะแย่เอานะ รีบเข้าห้องได้แล้วเธอน่ะ
ดูสิสายน้ำเกลือยังหอยที่แขนอยู่เลย    คิดถึงพี่รึเปล่านะนอกหน้าต่างนี้น่ะ
ถ้าเธอหายแล้วมันจะมีแต่เรื่องดีๆรออยู่นะ  ยังไงก็ฝากพ่อกับแม่ด้วยแล้วกัน”
วิญญาณสาวพูดพร้อมใช้พลังทั้งหมดเปิดหน้าต่างออกมา
“ลมอะไรกันเนี้ย   ไปนอนดีกว่า” น้องสาวเธอพูดพร้อมกับเดินจากโต๊ะที่ติดระเบียงไปนอน
“เรียบร้อยแล้วล่ะโอริฮิเมะจัง  นายหัวฟ้าน่ะมาส่งฉันไปสู่สุขคติสิ”
“เออ”กริมจอว์พูดพร้อมกับดึงดาบฟันวิญญาณออกมาแล้วใช้สันของดาบ                                        แตะที่หัวของวิญญาณสาว
“ไปก่อนนะโอริฮิเมะจัง  ถ้าพวกเราดวงผูกติดกันคงได้เจอกันอีกนะ ”วิญญาณสาวบอกพร้อมกับเข้ามากอดโอริฮิเมะพร้อมกับกระซิบว่า
 “เธอเนี้ยเป็นคนดีจริงๆเลย  เจ้าผิวซีดตาเขียวนั้นต้องชอบเธอมากแน่ๆล่ะนะ”
“เอ๋ คุณฮิมาวาริหมายความยะ ยัง ไงกันคะ ??”
หลังจากนั้นพวกเค้าสามคนก็แยกกันโอริฮิเมะก็กลับมาที่บ้าน
“เฮ้อ ง่วงนอนจังเลย ขอนอนซักหน่อยแล้วค่อยลุกขึ้นมาทำการบ้านที่เหลือแล้วกัน”
______________________________________________________ To be continued _______
อะ อย่าเพิ่งตกใจนะครับท่านผู้อ่านว่าทำไมตอนนี้จบเร็วนัก ไม่ได้จบเร็วหรอกครับแต่ผมกะว่าตอนหน้าทำโอริฮิเมะอินวันเดอร์แลนค์น่ะครับ ซึ่งมีให้อ่านแน่นอนครับ [พอดีเห็นรูปอุลฮิเมะอินวันเดอร์แลนด์แล้วมันอยากแต่งนะครับ ความเอาแต่ใจล้วนๆ รูปมันฟินครับ ผมทนไม่ไหว =,,=]
เท่าที่แต่งๆมารุ้สึกฉากหวานมันจะน้อยเหลือเกิน 
คราวหลังจะพยายามเพิ่มให้มากกว่านี้นะครับ
ตัวละครที่มั่วเข้ามาเนี้ยจริงๆกะคิดอยู่นะครับว่าจะใช้อะไรที่จะให้อุลจังกะฮิเมะจังเจอกันจนคิดขึ้นมาได้นะครับ   พอเห็นคนอื่นที่แต่งฟิคเรื่องนี้มีตัวละครที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องออกมา  ก็เลยคือว่าเราน่าจะมีบ้างนะ เลยเอาวิญญาณสาวออกมาครับ แต่เหมือนเรื่องของสาวคนนี้จะยาวพอสมควรเลยล่ะครับ 
แต่คงไม่เอามายืดยาวมากหรอกครับเพราะว่าถ้ายืดยาวกลัวว่ามันจะน่าเบื่อนะครับ  คิดคาเร็คเตอร์ให้ไม่น่าเบื่อแบบคนอื่นไม่ได้น่ะครับ ผมไม่ค่อยถนัดแต่งฟิคจริงๆ แต่จะพยายามมากครับๆครับ อ๋อ ผมน่ะเชียรคู่  อุลฮิเมะ  ลูเคียอิจิ     ถ้าเห็นอิจิลูเคียกุ๊กกิ๊กในเรื่องอย่าใส่ใจครับความเพี้ยนของคนแต่งล้วนๆ

อยากบอกว่าพอเห็นแฟนอาทว่าอุลใส่ชุดยมทูตกับชุดนักเรียนมา ใจมันก็บอกเลยครับว่าอุลจะกลับไปเป็นอารันคาร์ไม่ได้เพราะใส่ชุดยมทูตแล้วดูดีเหลือเกิน  แถมแต่งแบบหัวหน้าหน่วยอีก โฮกกกกกก ฟินครับ =/////////=