[Negima] reserruction of death or alive

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 2:กลับบ้าน 30%

ขอโทษที่ห่างหายไปนาน เนื่องจากไรท์เครียดนิดหน่อย+สอบเเละไล่ตามส่งงานค้าง 5555//วิ่งหลบไห กะละมัง
หม้อหุงข้าว รองเท้าเเตะ เเละกองขี้ คงไม่โกรธเนอะๆ เพราะวันนี้ไรท์อยู่ได้ดึก เพราะปิดเทอมเเล้ว
เเต่ ขออัพเเค่นี่ 20เปอร์ก่อนนะ เพราะไรท์ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ บวกปวดหัว ตัวร้อน มีไข้ กระส่ายกระสับ ตับพิการ อาหารไม่ย่อย
เชิงกรามหัก ไหปลาร้าแตก ปวดฟัน จมูกหัก ดั้งเเตก ข้อเท้าพลิก ท้องเสีย พิการทางสายตา หลอดเลือดอุดตัน กล่องเสียงอักเสบ
ปอดเสียหาย เเขนหัก กระดูกสันหลังร้าว กระดูกเคลื่อน
เเค่นี้จริงจริ้งงง //โดนรุมกระทืบข้อหากวนทีน-*-   ความจริงเเค่ ปวดหัว เครียดๆ กับปวดมือนิดหน่อยค่ะ แหะๆ
...........................................................................................................................................
EVa say
'...." ชั้นนั่งเหม่ออยู่ที่ที่นั่งของชั้นในห้องเรียน "คุณเอวาครับ ช่วยตอบข้อ 32 ทีครับ" ท่านพ่อ ท่านเเม่ ท่านพี่ อาริน...
"......." "คุณเอวาครับ?" "...." ยังคงเหม่อลอยหาพ่อเเม่พี่น้อง "คุณเอวาครับ!!!! นี่ชม.เรียนของผมนะคร้าบบบ กรุณาสนใจทีเถอะคร้าบบ!!"
"ห้ะ!? อะไรนะ เจ้าหนู" "-*- ไม่ได้ฟังจริงๆสินะครับ ตอบข้อ 32 ทีครับ เเละจะเป็นกรุณามากถ้าคุณตั้งใจเรียน"
"แซะได้ตลอดนะแก สักวันเถอะ เเม่จะงับหัวให้ ตอบ ข้้อ4ย่ะ" หึ ไอ้เด็กเวรเอ๊ยยย  
ปิ้งป่อง!! [ประกาศ เอวาเจลีน A.K. แมคโดเวล กรุณาไปพบท่านอาจารย์ใหญ่ด้วยค่ะ]
"...คุณเอวา..ไปก่อเรื่องอะไรมาล่ะครับเนี่ย" "ชั้นเปล่าย่ะ จะไปคุยเรื่องเดินทางไปลอนดอนต่างหาก"
"หา!? เเต่คุณออกจากรร.ไม่ได้นี่ครับ" "หึ หรือแกจะให้ชั้นดื่มเลือดเเกล่ะ ไอ้เด็กเวร หึหึหึ"
"ไม่ครับ ไม่เอาอ่ะ เเล้วจะไปยังไง" "คงต้องคลายผนึกชั่วคราว" "เอ๋ เเล้วใครจะ.."
"พ่อนายไง เจ้าหนู มันดันโผล่หัวมาที่นี่เมื่อวานนี้ไง มันเลยโชคดีไป สงสัยต้องไปขอบใจชาชามารุ ที่อุตส่าห์ไล่ตามตื้อหมอนั่น"
"ขอผมไปหาท่านได้มั้ยครับ" "นากิบอกว่าถ้านายมาเจอมันเข้า จะร้องไห้ขี้เเยเอาเปล่าๆ สอนต่อไปเหอะ"
ถึงตาชั้นเเซะคืนเเล้วเว้ย ไอ้เจ้าหนูเด็กเวรร
..................................................................................................................................................
ก้อก ก้อก ก้อก  "จะเข้าไปล่ะนะ ตาแก่" ครืด "ไง....เอวา" ทันทีที่เจอหมอนั่นสิ่งที่ทำเป็นอย่างเเรกคือพุ่งเข้าไปหา
เเต่ไม่ได้จะกอดหรอกนะ หึ "สบายดะ...อุ้กกก!!" "โทษฐานที่ลืมกัน เเละขังลืมชั้นเเล้วไปมีลูก-*-" 
"555 หึงหรอไง" "ต่อยปากแตกได้มั้ยห้ะ!!?" ปากหมอนี่ยังเสียเหมือนเดิมเลย มันน่ากระทืบคาส้นเท้างามๆจริงๆ
"เอาล่ะ มาถอนคำสาปเถอะ เเต่" "เเต่" "มันถอนคำสาปแค่ชั่วคราวนะ เมื่อเธอทำธุระเสร็จอัลบีเลโอ้จะเป็นคนเรียกชั้นมาเอง"
ไอ้นี่มันเคยตายอีกรอบมั้ย จะฆ่ามานนนนนนนนนน  "ยังไงก็หนีคนอย่างแกไม่พ้นหรอก ไปหาลูกนายซะสิ
หมอนั่นมันเเอบตามมา อยู่หน้าประตุน่ะ ไปปลอบมันไป๊!!"  เจ้าเด็กนิสัยเสีย แอบตามคนมา-*-
"เข้ามาสิ" ครืดด "ท่านพ่อฮะ เเงๆๆๆๆๆ" "ไอ้ลูกแหง่เอ้ยยยยย" "เน่ๆ เอวา ว่าลูกชั้นงี้ก็สวยหรอก"
"โทษทีย่ะสวยอยู่เเล้วไม่พึ่งศัลยกรรม" -*- รู้สึกงงกับตัวเอง