ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Negima] reserruction of death or alive

    ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิต1วันของชั้น

    • อัปเดตล่าสุด 11 ส.ค. 57


    Eva Say
    "อ่า... ตรงนี้จะอ่านว่ายังงี้น่ะครับคุณอาสึนะ #%$#&%*) " หนอยยย "นี่!! เจ้าหนู!!ชั้นกลับล่ะ!! นอนกลางวันอยู่ดีๆมาลากให้เข้าห้องเรียน ตอนเเรกก็นึกว่าจะให้ช่วยอะไร เเต่ที่ไหนได้ ดันให้ชั้นมานั่งเรียนงั้นเนี่ยนะ!!! เหอะ ชั้นกลับล่ะ บาย"
    "แว้กกกกก คุณเอวาคร้าบบบบ มันใกล้สอบเก็บคะเเนนเเล้วนะครับบบบ ผมเลย.." "หึ กระจอก ไอ้ของพรรค์นี้ยื่นมาร้อยใบก็ถูกหมดร้อยใบน่ะเเหล่ะ"
    ชั้นเดินออกมาจากห้องโดยที่ไม่ลืม ปัง!!! ปิดประตูกระเเทกหมอนั่นเเรงๆ ให้ตายสิ เรียนมากี่สิบปีชั้นจำได้หมดเเล้วว้อยยยยยย
    ทันใดนั้น.. ฟ้าวววว หมับ ก็มีปากกาพุ่งมาจากด้านหลัง เเต่ชั้นหนีบรับไว้ได้ ชั้นเลยหันไปดู "นี่แกอยากตายหรอไง หะ ไอ้เบื้อกกาแฟ"
    "คุณเป็นนักเรียนของผมจะออกนอกห้องเรียนตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด" "ดีเเต่ปาก ถอยไปชั้นจะไปหาอัลบีเลโอ้" "ผมไม่อนุญาติ"
    เฟท อาเวลลังซ์ ตอบด้วยความเยือกเย็น "ไม่หลบใช่มั้ยได้".... ชั้นเดินเข้าไปใกล้หมอนั่น แแล้ว ผัวะ!!!! ตบหัวด้วยไวเเสง
    "จะให้ไปรึยัง" สะใจ!! "...ทำร้ายร่างกายครูบาอาจาร์ยหรอ...หึหึ กล้านิ " "สำหรับชั้นไม่มีคำว่าครูหรอกนะยะ"
    "ยอมให้วันนึงละกัน ถ้าผมเห็นคุณทำเเบบนี้ในวันอื่นอีก คุณเละเเน่" "เออๆ จะไปด้วยกันมั้ยล่ะไปดื่มชากับไอ้คูเนลน่ะ"
    "หือ ไหนบอกอัลบีเลโอ้" " อย่าใส่ใจ เดี๋ยวเเม่เชือด" ชั้นจึงเดินไปกับหมอนั่น
    สถานที่ดื่มชา
    "โอ้ คิทตี้ นี่เธอพาเเขกมาด้วยเหรอ" "เเกอยากจะตายเร็วก่อนที่จะได้เเก่ตายใช่มั้ยห้ะ"
    ชั้นนั่งลง ก่อนที่จะให้ชาช่ามารุเสิร์ฟน้ำชา "อา วันนี้มีข่าวใหญ่คาบมาบอก ข่าวดีสำหรับเธอนะเอวา"
    "นากิ?" "เอะอะก็หมอนั่น ถ้ารักมากไปแย่งมาเลยสิ หมอนั่นมันยังไม่จดทะเบียนสมรสนะ เเค่มีลูก หึหึ"
    "ชั้นถามไปงั้นเเหล่ะย่ะ จะได้ให้มันมาปลดคำสาปนี่ไง"
    "โกหกเห็นๆ ผมเห็นอยู่ว่าเธอหน้าเเดงนะ คุณวัญจณะเเห่งความมืด dark evageline"
    อีตาเฟท!! เเก๊!!!  "อยากโดนตบหัวอีกมั้ยย่ะ" "หึหึ เเต่ไม่รู้นะว่ามันจะมีประโยชน์อะไรสำหรับเธอมั๊ย เเต่มันก็เเปลกน่าดูเชียวล่ะ"
    "??" "สนใจอยากกลับบ้านมั้ย ที่ปราสาทของเธอตอนสมัยยังเป็นคนอยู่น่ะ" "!!!!"
    พูดสิว่าไม่ได้โกหก มันน่าจะสูญหายไปกับกาลเวลาเเล้วสิ ชั้นวางเเก้วชาอย่างเบามือ ทำหน้าอย่างกับได้ของเล่นใหม่ที่ไม่เคยเห็น
    "เล่ามาสิ ขอเเบบละเอียดยิบ ทุกไมครอนเลยนะยะ" ชั้นส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไป
    "บ้านเกิดเธออยู่ลอนดอนสินะ เเล้วที่นั่นในยุคนี้ก็เจริญไปหมดเเล้ว ห่างออกมาจะมีผืนป่าอยู่ เราพบมันอยู่ตรงนั้น ใช้เวทย์ปิดเอาไว้ไม่มีใครเห็น"
    เเม่เจ้าาาาา "เราสงสัยว่ามีใครใช้เวทย์เคลื่อนย้ายออกมาก่อนที่ยุคนี้มันจะเจรีญ" "เเล้วที่น่าแปลกใจ"
    "??" "มีร่องรอยของการอยู่อาศัยเมื่อไม่นานมานี้  เเละอีกอย่างคือ.."
    "โครงกระดูกญาติๆของเธอในวันเเรกที่พวกเราไปตรวจสอบนั้น ยังไม่มีร่องรอยการอยู่อาศัย เราเลยพักการสำรวจเป็นเวลา3วันเเต่พอกลับมาอีกที"
    "..." "โครงกระดูกพวกนั้นหายไปแล้ว ไม่เหลือเเม้เเต่เสี้ยวเลย เหลือเเต่ร่องรอยการอยู่อาศัย"
    "พาไปที" "หา?" "หัวเด็ดตีนขาดก็จะไปว้อยไม่ฟังเรอะ!!" "อือ"
    "เเล้วโครงกระดูกพวกนั้นมั่นใจได้ไงว่าเป็นพี่น้องพ่อเเม่ชั้น" "ชั้นเป็นคนใช้พลังเวทย์ตรวจเองกับมือ รายชื่อมีดังนี้"
    ชั้นรับกระดาษใบนึงมาจากคูเนล
    'รายชื่อโครงกระดูกที่พบ
     Osfrey A.K. Mcdowell
     Angelica A.K. Mcdowell
     Avarian A.K. Mcdowell
     Estio A.K. Mcdowell
     Ariana A.K. Mcdowell
        รวมเเล้ว 5 ราย        '
    ทันใดนั้น เมื่อชั้นอ่านจบ น้ำตาก็ไหลออกมาทันที "ท่านพ่อ ท่านเเม่ ท่านพี่ อาริน"
    ใจเย็นสิยะ ตัวเองเเท้ๆยังควบคุมไม่ได้เลย จะดีใจเกินไปล่ะมั้ง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×