คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 LeonกะSasha คับ
5
หลังจากนั้นไม่นาน ฮันนิแกนก็หางานพาร์ทไทม์ที่ซาช่าน่าจะทำได้มาให้เลือก มีงานที่ร้านเบเกอรี่ในเมืองใกล้ๆ ที่น่าสนใจ ทำแค่ตอนบ่ายโมงถึงสองทุ่ม รายได้ดีพอสมควร ซาช่าเองก็ดูจะอยากทำงานนี้ เลยลองไปสมัคร แล้วก็ได้งานพาร์ทไทม์อย่างที่ต้องการ วันแรกๆ เจ้าตัวดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ พอผมกลับมาจากทำงาน ก็เห็นซาช่าที่กลับมาก่อนทำอาหารอย่างอารมณ์ดีในครัว พลางเล่าเรื่องงานพิเศษให้ฟัง
ร้านเบเกอรี่นี้มีเจ้าของร้านเป็นชายร่างใหญ่น่ากลัว ซาช่าบอกว่าแรกๆ ตกใจมาก แต่พอคุยกันไปสักพัก ก็พบว่าเขาเป็นคนใจดีมาก แถมยังทำขนมอร่อยด้วย ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นเด็กสาวๆ วัยมัธยม และพวกสาวออฟฟิศ เด็กที่ทำงานพิเศษอยู่ก่อนหน้าเป็นเด็กผู้ชายวัยรุ่น อายุประมาณ 18-19 ปี ซึ่งช่วยทำให้ร้านขายดีแทบทั้งวัน เพราะเจ้าหมอนั่นหน้าตาดีเหมือนพวกนักร้องไอดอล ผมเองก็ชักอยากจะเห็นหน้าบ้างเหมือนกัน ว่าจะหล่อสู้ผมได้มั้ย แต่พอพูดไปแบบนั้น ซาช่าก็เอาแต่หัวเราะไม่หยุดเลย
“จะว่ายังไงดีล่ะ เค้าก็หน้าตาคล้ายๆ ลีออนนะ ถ้าลีออนอายุเท่านั้นก็น่าจะหน้าตาแบบนั้นแหละ” ซาช่าทำท่านึก ผมเลยหยิบรูปสมัยเด็กๆ กับสมัยวัยรุ่นมาให้เขาดูว่าเหมือนแค่ไหน
“แบบนี้น่ะเหรอ?”
“อ๊ะ...รูปนี้ดูดีนะ” ซาช่าหันไปสนใจรูปที่เอามาให้ดู เป็นรูปตอนประถมน่ะ ผมลื่นจากไม้ลื่นด้วยท่าคว่ำหน้า ลงมาชูสองนิ้วทรายเต็มหน้าเลย มันดูดียังไงหว่า
“นายดูซนชะมัด” เขาหัวเราะ
“แล้วตอนเด็กๆ นายไม่ซนเลยรึไง”
“อืม...ก็ซนมั้ง บางทีก็เล่นกับพวกเจดีแบบแผลงๆ บ้าง แต่ส่วนใหญ่ฉันชอบอ่านหนังสือในห้องสมุดกับ...” แล้วเขาก็เงียบไป คงจะนึกถึงคนรักเก่า คู่หมั้นที่ตายในกองเพลิงนั่น
“เพราะงั้นถึงได้มาเป็นคุณครูจอมเฮี้ยบสินะ” ผมยิ้มแล้วโอบกอดร่างบางไว้หลวมๆ ซาช่ายิ้มรับแล้วค่อยๆ เปิดดูอัลบั้มรูปไปทีละหน้า ดูไปก็หัวเราะไป เพราะรูปผมแต่ละรูปมีแต่วีรกรรมทั้งนั้น พอถึงรูปช่วงวัยรุ่น เขาก็ชี้ที่ภาพหนึ่งในนั้น ซึ่งเป็นช่วงที่ผมเข้าเรียนตำรวจใหม่ๆ
“อา...ประมาณนี้เลย เขาหน้าตาประมาณนี้ แต่หน้าหวานเหมือนผู้หญิงกว่านี้หน่อย”
“แบบนี้ฉันก็หล่อกว่าเห็นๆ ออกจะแมน ดูสิ” ผมทำท่าเบ่งกล้ามให้ดู ซาช่าหัวเราะยกใหญ่
“ฮ่าๆๆ แค่นี้แข่งกับคริสไม่ไหวหรอกนะ”
“อะไรกัน? ชอบกล้ามใหญ่ๆ อย่างนั้นเหรอ”
“เปล่าสักหน่อย” เขาทำหน้ามุ่ย พอดูรูปเสร็จ ซาช่าก็เกาะแขนผมที่โอบกอดเขาไว้แล้วพิงหลังมาที่อกผม
“ลีออนเป็นแบบนี้น่ะ ดีแล้ว” เขารำพึงออกมา “ฉันชอบแบบนี้แหละ”
“ซาช่า...” อา...ช่างน่ารักอะไรอย่างนี้นะ พูดแบบนั้น เดี๋ยวผมก็ของขึ้นจนได้ “ฉันก็ชอบนายแบบที่เป็นอยู่นี่เหมือนกัน”
ผมกระซิบเบาๆ ที่ข้างใบหูที่เริ่มมีสีแดงระเรื่อ ดูเหมือนซาช่าจะรู้ว่าเจ้าลูกชายของผมมันขึงขังอยู่ไม่สุขขึ้นมาซะแล้ว ผมจับใบหน้าของเขาให้หันมารับจูบแสนหวานล้ำและค่อยๆ บรรเลงเพลงรักในค่ำคืนอันยาวนานของสองเราอย่างเร่าร้อน
วันต่อมา ซาช่าก็น่าจะไปทำงานพิเศษตามปกติ ส่วนผมก็ยังคงอยู่ที่ทำงาน ง่วนกับงานที่ยังคั่งค้างอีกมากโข จากรายงานเมื่อไม่นานมานี้ ท่าทางว่าจะต้องออกศึกอีกพักใหญ่เลยล่ะ คงต้องหารือกับพวกคริสเผื่อไว้ด้วย จะได้ประสานงานกันได้ไม่มีพลาดแบบครั้งก่อนๆ
ก่อนจะเริ่มง่วนกับงานชุดใหญ่ ผมดูเวลาแล้ว ซาช่าน่าจะออกจากบ้านราวๆ นี้ จึงอยากโทรไปคุยก่อน พอคิดได้ดังนั้น ก็หยิบโทรศัพท์ออกมากดเบอร์โทรหาที่รักทันที ไม่นานนักก็มีภาพของปลายสายขึ้นที่หน้าจอ ภาพของซาช่าที่น่ารักของผมกำลังเดินทางไปทำงานจริงๆ ด้วย
“วันนี้ก็ตั้งใจทำงานล่ะ ฉันรักนายเสมอนะ ซาช่า” ผมส่งคำหวานผ่านมือถือ ให้ซาช่าหน้าแดงเล่นๆ
“พูดอะไรน่าอายชะมัด! ไม่คุยแล้ว วางล่ะ” เขาทำหน้าบึ้งทั้งที่แก้มแดงระเรื่อ
“คุณซาช่าครับ” แล้วผมก็ได้ยินเสียงผู้ชายดังมาจากทางด้านหลังของซาช่าที่ยืนคุยโทรศัพท์กับผม น่าจะเป็นเด็กที่ทำงานด้วยกันที่บอกว่าคล้ายผมสมัยหนุ่มๆ แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเห็นหน้านัก เพราะซาช่ายืนบังอยู่
“แค่นี้นะลีออน ตั้งใจทำงานนะ” ซาช่าหันมายิ้มหวานแล้วก็กดวางสายไป ผมเองก็ยังคงยิ้มหน้าบานอยู่จนฮันนิแกนเดินมาเรียกไปประชุมนั่นแหละ
บทสรุปของที่ประชุมในเย็นวันนั้น คือผมต้องออกปฏิบัติหน้าที่ร่วมกับ BSAA ในอีก 3 วันข้างหน้า ทั้งที่ได้อยู่กับซาช่ามาแค่ไม่กี่เดือนเองแท้ๆ พอผมบอกเขาด้วยสีหน้าเศร้าๆ ซาช่าก็เข้ามากอดผมและยิ้มให้เหมือนทุกที
เขาบอกว่า “ไม่เป็นไรนะ ฉันจะรอลีออนอยู่ที่นี่”
แม้จะยิ้มอย่างนั้น แต่ผมรู้ดีว่าเขากำลังฝืนทนอยู่ เขาบอกว่าเข้าใจ เพราะผมมีภาระอันใหญ่หลวงที่ต้องช่วยเหลือผู้คน ในฐานะเจ้าหน้าที่ทางการสหรัฐฯ ประเทศและโลกนี้สำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น และอยากให้ผมกลับมาอย่างปลอดภัยด้วย
ผมจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด เพื่อจะได้กลับมาหาเขา
“พร้อมนะ ลีออน” เสียงคริสดังออกมาจากอุปกรณ์สื่อสารขนาดเล็ก ผมกระชับปืนในมือและพยักหน้า
“โอเค คริส”
To be cont....6
ปล. โดดงานมาลงก่อนคับ นอกจากจะปั่นงานยิกๆ แล้วก็ไม่ลืมแต่งฟิกนะ เปิดทำงานไปแต่งไปเลย
แต่ว่า...ติดเกมเนี่ยสิ ลำบากเลยล่ะ งอมแงมเลยกะ FFXIV ARR เด๋ว 24 นี้มันเปิดเต็มๆ แล้วด้วย (พวกพรีออเดอร์) คงยาวแน่กับการปั๊มเวล
ปล.2 จะว่าไป เรื่องนี้ตอนลีออนลงเอยกะซาช่ามันก็เหมือนจบแล้วเนอะ 555 แต่เราอยากแต่งต่อ คิดอยู่ว่าจะเอาแนวไหนต่อดี อิๆ
ได้ยินแว่วๆ ว่ามีคนอยากอ่านของคู่แรร์ๆ คู่อื่นด้วย แหม...รอบต่อไปเอา Ghost x MacTavish ไปก่อนแล้วนะจ๊ะ
ความคิดเห็น