คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : # Chapter 12
# Chapter 12
นนทนันท์ที่อยู่ในชุดสบายๆเดินมาเอากระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นรถของครูพี่เต้ที่จอดรออยู่หน้าบ้าน วันนี้พวกเขาจะไปเที่ยวทะเลกันแล้วล่ะ … อ่อ แต่ไม่ได้มีแค่พวกที่ทำงานนะเพราะเขาลากเอาไอ้เฟรมไปด้วยและนั่นก็เลยพ่วงมากับครูพี่เต้ที่บอกว่าจะไปสอนไอ้เฟรมถึงนอกสถานที่เลย พอคิดไปคิดมาก็ดีเหมือนกันเฟรมมันจะได้ไม่เหงาแล้วที่นั่นก็มีแพรวาด้วยเดี๋ยวเฟรมมันจะคิดมากเอาได้ เพราะฉะนั้นครูพี่เต้ไปด้วยล่ะ ดีแล้วๆ
“เอ่อ ครูพี่เต้ทานไรมายังครับ ?”คชาถามคนที่นั่งรออยู่ตรงโซฟา
“ผมทานมาแล้วครับ แล้วคชาล่ะ ?”
“อ่อ ผมยังเลยครับ แหะๆ”คชาหัวเราะแหย่ๆไปให้ .. ก็เพราะไอ้เฟรมนั่นล่ะตื่นสายตอนนี้มันยังอยู่ในห้องน้ำอยู่เลยมั้งเนี่ย ! เขารู้อยู่หรอกนะว่ามันไม่อยากไปเท่าไหร่ก็เลยทำเป็นตื่นสายอ่ะ … โด่วววว เรื่องแค่นี้คชารู้ทันเหอะ คชาเคยทำ !
“งั้นออกไปซื้อไว้ก่อนไหมครับ ? เผื่อหิว”ครูพี่เต้พูดยิ้มๆ .. แต่ว่านะคชาไม่ได้อยากจะไปกับรถของครูพี่เต้สักหน่อย ถึงจะไม่อยากทิ้งน้องก็เถอะ แต่ยังไงคชาก็อยากไปกับพวกที่บริษัทมากกว่าอ่ะ … ทำไงดีๆ
“พี่ชา .. พี่เต๋ามาหาอ่ะที่หน้าบ้าน”เสียงที่ดังมาก่อนตัวทำให้คชาหันไปมองไอ้เฟรมที่เดินเช็ดผมลงมาชั้นล่างพร้อมอีกมือก็ถือกระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วย ก่อนสายตาจะหันไปตามคำพูดของมัน .. จริงๆแหล่ะ เต๋ามายืนรอเขาที่หน้าบ้านจริงๆด้วย
“คชานัดจะไปกับเพื่อนหรอ ?”ครูพี่เต้หันมาถามหลังจากมองไปที่หน้าบ้านด้วยเหมือนกัน
“เอ่อ คงงั้นครับ”คชาตอบ ที่จริงก็ไม่ได้นัดอะไรเลยนะแล้วไอ้เต๋ามันมารอเขาได้ไงเนี่ย !
“คชาไปกับเพื่อนเถอะครับ .. ทางนี้ไม่ต้องห่วงเฟรมหรอกผมดูแลให้ ส่วนกระเป๋าเสื้อผ้าพอถึงที่นู้นค่อยมาเอาก็ได้หนิครับ”ครูพี่เต้ยิ้มให้เขาอย่างเข้าใจ
“เอ่อ .. แต่ผมก็เกรงใจอยู่ดี”ถึงคชาจะอยากไปกับเต๋า .. แต่มันก็เกรงใจครูพี่เต้อ่ะ !
“โหยพี่ชา .. ไม่เป็นไรหรอก ไปเหอะๆเดี๋ยวพี่เต๋ารอนานนะ”เฟรมส่งซิกให้เขาเป็นเชิงให้ไปได้แล้ว คชาว่าเขารู้แล้วแหล่ะว่าเต๋ามาได้ไง .. และดูท่าว่าสองคนนี้ชักจะสนิทกันเกินไปแล้วนะบางที !
“งั้นผมไปก่อนนะครับครูพี่เต้ .. ปิดบ้านดีๆนะเฟรม พี่ไปล่ะ”คชาเดินไปหยิบหูฟังเข้ากระเป๋ากางเกงก่อนจะเดินออกจากบ้านไป
“กว่าจะออกมาได้ .. ช้านะ”พอเปิดประตูรั้วปุ๊บเสียงของเต๋าก็ดังขึ้นปั๊บ .. และอะไรอ่ะ มาว่าเขาว่าช้าเดี๋ยวก็ไม่ไปด้วยซะเลยหนิ !
“ดีกว่าไม่ออกมาป่ะล่ะ !?”คชาเถียงกลับก่อนจะเริ่มเดินไปตามทางมุ่งหน้าไปบริษัท
“แล้วกระเป๋าอ่ะ ?”
“อ่อ ครูพี่เต้จะเอาไปให้ที่นู้นอ่ะ”
“โหยยย ครูพี่เต้อะไรเนี่ยเขาจะมาจีบแกแน่เลย”
“บ้า ! เขาแค่เป็นคนใจดีน่า .. คิดมากจังว่ะ”
.
.
.
“ครบแล้วๆ .. ไปๆเตรียมเดินทางกันนนนน ~”เสียงของแพรวาตอนนี้มันทำให้คชาแทบคิดภาพของบรรณาธิการไม่ออกเลยอ่ะ ตอนนี้แพรเหมือนเด็กห้าขวบอยากไปเที่ยวมากกว่าอีก
“ว่าแต่ … พี่เต๋าพี่คชา มาด้วยกันได้ไงอ่ะ !!”และประโยคที่เจมส์พูดก็ทำให้สายตาของนักจับผิดทุกๆคนหันมามองเขากับเต๋าเป็นตาเดียว .. เท่านั้นล่ะ เขาก็แทบจะผลักมันออกไปยืนไกลๆเลย
“ก็บ้านอยู่ใกล้กัน ทางเดียวกัน .. ไม่เห็นแปลก”เขาตอบ ก็พอทุกคนพูดถึงเรื่องนี้ทีไรเต๋ามันก็จะชอบเงียบตลอดเลย
“แปลก !”ง่ะ .. อย่ามาทำเสียงดังข่มกันนะพวกนี้นี่ !
“ไม่คุยด้วยเล่า ขึ้นรถดีกว่า ~”พูดเสร็จคชาก็เดินไปขึ้นรถตู้ เลือกที่นั่งติดริมหน้าต่างแถวรองสุดท้ายเพราะว่าแถวสุดท้ายนั่นจะเอาไว้วางกระเป๋าที่เก็บหลังรถไม่หมดนั่นเอง
พอทุกคนเก็บของเสร็จก็เลือกที่นั่งของตัวเอง รถตู้ที่เลือกมามันเป็นรถตู้สี่แถวยังไงก็พออยู่แล้วสำหรับสิบเอ็ดที่นั่งเพราะฉะนั้นเราจะไม่มีปัญหาในการนั่งหรอก … หรอ ?
“นั่งด้วย”ยังไม่ทันที่คชาจะหันไปพูดตอบไอ้คนตัวขาวก็นั่งอยู่เบาะข้างๆเขาแล้วล่ะ .. แปลว่าไอ้ประโยคเมื่อกี้คือบอกกันเฉยๆใช่ม่ะ ?
“น่ะ !! ไหนบอกไม่มีไรทำไมต้องนั่งใกล้กันด้วยล่ะ !?”จอยพูด .. ช่างสังเกตดีจริงๆนะแม่คุณ แต่ถ้าจะถามน่ะถามไอ้คนที่มานั่งทีหลังดีกว่าป่ะ .. อย่าลืมสิคชามาเลือกที่นั่งก่อนนะจะบอกให้
“นั่งใกล้กันก็แปลกด้วยหรอ ?”และก็อย่างที่บอกแหล่ะ พอคนอื่นพูดถึงเรื่องแบบนี้ทีไรเต๋ามันก็จะเงียบทุกที จนคชาชักไม่แน่ใจว่าที่มันเงียบอ่ะ .. เพราะไม่อยากตอบจริงๆหรือเพราะอยากแกล้งให้เขาคิดคนเดียว
“แปลก !”ง่า … อีกแล้วนะ ชอบทำให้คชาไปต่อไม่เป็นอยู่เรื่อยเลยพอนี้ !!
รถตู้ค่อยๆเลื่อนตัวออกจากโรงรถของบริษัทช้าๆการไปคราวนี้จะมีพี่ไทด์กับอ้นผลัดกันขับ อ้นก็เลยเลือกที่นั่งข้างๆคนขับอยู่หน้ารถ ส่วนแถวหลังก็จะมีเจมส์ที่นั่งเบาะเดี่ยวแล้วก็เต๋ากับเขาที่นั่งเบาะคู่ ข้างหน้าแถวเขาก็จะมีหลินนั่งเบาะเดี่ยวแล้วก็แพรวจอยที่นั่งเบาะคู่ หน้าสุดก็จะมีแพรวานั่งชิดประตูและก็แอ้นนั่งตรงกลางแล้วก็ดิวติดหน้าต่าง
เสียงคนพูดคุยกันดังเรื่อยๆว่าไปถึงที่นู้นจะทำอะไรบ้างแล้วจะเล่นน้ำวันไหนทานอะไรเป็นอาหารแต่คชาก็แทบไม่ได้สนใจมันเลยสักนิดเพราะคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขาเอาแต่หันมามองเขาแทบจะทุกๆสามวินาที .. เขาเลยได้แต่แกล้งมองไม่เห็นแล้วก็เสมองไปดูวิวที่หน้าต่างแทน
“เห้ยๆ เล่นเกมส์กันป่ะ !?”เสียงของแพรวาที่คุกเข่าบนเบาะแล้วหันหน้ามาหาพวกเขาเรียกให้ทุกคนสนใจ
“เกมส์ไรอ่ะ ๆ”เมื่อมีกองสนับสนุน แพรวาก็ก้มไปหาอะไรบางอย่างก่อนจะชูขึ้นมาให้พวกเราดู
“เล่นไพ่อ่อพี่ ?”เจมส์พูด
“ไม่เอาอ่ะ เบื่อแล้วๆ”จอยจากที่เด้งตัวขึ้นมานั่งหลังตรงก็กลับไปพิงหลังเหมือนเดิม
“ไม่ใช่ซะหน่อย .. เกมส์คิงต่างหาก”แพรวาพูดพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ … ไอ้ที่ยิ้มแบบนั้นน่ะพอเข้าใจแต่ที่ไม่เข้าใจอ่ะคือมองมาที่คชาทำไม !?
“มันคือเกมส์ไรอ่ะ ?”แพรวถาม .. ซึ่งคำถามนั้นก็ตรงกับที่คชาคิดเป๊ะเลยอ่ะ
“คืองี้นะ … ไพ่อ่ะจะมีเท่ากับจำนวนคน แล้วจะมีแค่ใบเดียวที่เป็นคิงที่เหลือเป็นตัวเลขที่ไม่ซ้ำกันเลย แล้วใครที่จับได้คิงอ่ะสามารถจับคู่เลขให้ทำอะไรกันก็ได้ .. เข้าใจป่ะ ?”แพรวาอธิบายนั่นทำให้แอ้นกับดิวหันมาร่วมวงด้วย
“ชาไม่เล่นนะแพร ?”คชาพูดดักไว้ก่อน … แต่คงไม่มีประโยชน์อะไรแล้วล่ะ
“ได้ไงอ่ะ !? บังคับเลยๆ ต้องเล่นๆ”จอยพูดแล้วปรับเบาะทั้งของตัวเองและแพรวลง .. สื่อว่ายังไงก็จะต้องเล่นกันทั้งหมดนี่แหล่ะ !
“ใช่ๆเราอยู่กันมากี่ปีแล้ว ต้องเล่นดิ”แอ้นพูดแล้วก็ปรับเบาะลงบ้างดิวก็ด้วยเหมือนกัน
“อ่อ … แล้วถ้าใครไม่ทำตามที่คิงบอกนะ แพรจะให้ไปทำความสะอาดชั้นเราหลังเลิกงานสองสัปดาห์ แล้วถ้ามันไม่สะอาดหรืออู้งานละก็แพรจะให้ทำไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะดีขึ้น”แพรวาพูดพร้อมยิ้มร้าย .. พอเรื่องเล่นเกมส์ทีไร พวกนี้จริงจังซะยิ่งกว่างานอีก ให้ตามสิ !!
“อ่ะๆคนเรามีทั้งหมดก็ … เก้าคนนะ ข้างหน้าคงเล่นไม่ได้ เพราะฉะนั้นมีเลขสองถึงเก้าแล้วก็คิงหนึ่ง เค๊ ?”แพรวาพูดเสร็จก็นับไพ่แล้วสลับไปเรื่อยๆ เพื่อให้แน่ใจว่าแพรวาจะไม่โกงเธอก็เลยจะเป็นคนจับไพ่ใบกลางๆ ไพ่ถูกจับแล้วส่งต่อมาเรื่อยๆคชาจับไว้ใบนึงแล้วก็ส่งให้เต๋าที่นั่งข้างๆก่อนที่เต๋าจะส่งไปให้เจมส์แล้วสิ้นสุดที่หลิน
“เห้ยๆ จอยได้คิงอ่ะ !”จอยพูดออกมาแล้วยิ้มร่า
“งั้นบอกก่อนว่าจะให้ทำอะไร ?”แพรวาพูด
“เอ่อ .. รอบแรกเอาเบาๆก่อนดีกว่าเนอะ .. แค่กอดกันก็พอๆ”
“ต่อไปก็บอกเลข”พอแพรวาพูด คชาก็ก้มลงมองเลขของตัวเองอีกทีเพื่อความแน่ใจ เขาอ่ะได้เลข .. เจ็ด
“เอาเลข .. สอง กับ สี่ แล้วกัน”จริงๆพอมาเล่นเกมส์แบบนี้แล้วมันก็ตื่นเต้นดีเหมือนกันนะ สรุปแล้วคนที่ได้กอดกันก็คือ แพรวากับหลินนั่นเอง
พวกเราเล่นกันไปเรื่อยๆจนกระทั่งรถมาจอดที่ปั้มแห่งหนึ่งเพราะพี่ไทด์จะเปลี่ยนให้อ้นเป็นคนขับบ้างแล้ว ส่วนพวกผู้หญิงตอนนี้ลงไปซื้อของกินเห็นบอกว่าจะเอามาเล่นเกมส์ด้วย พูดถึงเกมส์เมื่อกี้ที่เล่นกันโดนอย่างมากก็หอมแก้มและคนที่โดนคำสั่งก็เป็นผู้หญิงทั้งคู่ ส่วนคชาโดนมากสุดก็แค่จูบหลังมือเบาๆและคนที่คชาต้องทำแบบนั้นด้วยก็คือหลินนี่ล่ะ
“ไง .. หลังมือหลิน”เต๋าหันมาพูดกับเขา ตอนนี้บนรถไม่เหลือใครเลยเพราะฉะนั้นไม่มีใครได้ยินแน่นอน
“ก็ดีแหล่ะ”
“……..”
“ทำไมชอบเงียบ มีไรเป็นไรไม่ยอมพูดบ้าง”คชาก็สังเกตตั้งแต่ขึ้นรถแล้วล่ะว่าไอ้เต๋ามันพูดน้อยลงไม่เหมือนตอนอยู่กับเขาสองคนแต่เพราะคนอื่นอยู่ด้วยเขาเลยเลือกที่จะเก็บไว้ถามทีหลังดีกว่า
“ก็เพราะคนอื่นอยู่ไง ไม่ชอบไม่ใช่หรอที่จะทำตัวแปลกๆน่ะ”เต๋าสวนกลับมานิ่งๆ .. แต่แม่ งคชาเหมือนรู้สึกจุกยังไงไม่รู้อ่ะ !
“เฮ้อออ ก็จริง .. แต่ เห้ย มันก็ไม่ถึงขนาดคุยกันไม่ได้เลยนี่หว่า … และอีกอย่างนะเว้ยตอนนี้กูอยู่กับมึงสองคนไง มึงอยากพูดอยากทำอะไรก็ได้กูไม่ห้ามหรอก”
“มึงพูดจริง ?”เต๋าหันมามองเขา … ตอนนั้นเองที่คชาชักไม่แน่ใจกับสิ่งที่พูดไป
“เอ่อ .. ที่จริงก็ไม่ถึงขนาดยอ .. อื้อ”คชาแทบอยากจะตบปากตัวเองแรงๆ แต่ตอนนี้ปากของเขาคงไม่สามารถตบได้เพราะใครอีกคนกำลังจูบบดเบียดมันอยู่ .. ให้ตายสิ ! จูบเอาจูบเอาแบบนี้กลัวว่าปากของเขามันจะไม่เจ่อรึไงว่ะ !
“.. อืม ..”เต๋าเริ่มสอดลิ้นเข้ามาหาเขา คชาพยายามจะถอยหน้าหนีแต่เพราะมือหนาที่ไม่รู้มาจับท้ายทอยเขาไว้เมื่อไหร่มันเลยทำให้เขาทำได้เพียงจูบตอบมันกลับไป
“พ พอ เลยมึง .. หยุด”คชาผลักร่างของเต๋าออกจากตัวอย่างแรง จูบแบบนี้ทีไรเขาจะเสียตัวให้มันทุกทีเลยสิ ! .. ดีที่เขายังพอจะควบคุมสติได้บ้างไม่เหมือนไอ้เต๋าแม่ งพร้อมจะสติหลุดทุกที่ทุกสถานการณ์เลยมั้งน่ะ !!
“ก็บอกเองว่าอยู่ด้วยกันสองคนจะทำอะไรก็ได้ .. ไม่ห้าม”เต๋ายิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะขยับมานั่งที่เดิมดีๆ
“กูรู้ว่ามึงไม่ได้โง่ขนาดจะไม่เข้าใจความหมายที่กูพูด”คชาอยากจะบ้าตาย ไอ้เต๋าแม่ งกวนเขาอีกแล้ว !!
“แต่จริงๆนะ ไม่ชอบเลยที่มึงไปจูบคนอื่นแบบนั้น”ไอ้นี่ก็เปลี่ยนโมทเร็วจริงๆเมื่อกี้ยังเจ้าเล่ห์อยู่เลยตอนนี้แม่ งมาโมทภรรยาน้อยหึงสามีแล้ว … คชาขอย้ำอีทีเพื่อความเข้าใจตรงกันว่าตัวเองอ่ะ สามี ส่วนไอ้เต๋าอ่ะ ภรรยาน้อย !
“แม้พูดยังกะกูไปจูบปากคนอื่นเหอะ กูแค่จูบมือเว้ย จูบมือ”
“ก็นั่นละ ก็มันไม่ชอบนี่หว่า”ยังไม่ทันที่คชาจะพูดอะไรต่อประตูรถก็ถูกเปิดออกพร้อมกับพวกนั้นค่อยๆขึ้นมานั่งประจำที่เดิมและรถก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปจากปั้มน้ำมัน
“มาๆ อุปกรณ์พร้อมแล้วมาเล่นต่อกันน ~”จอยพูดแล้วก็ยกชูถุงขนมขึ้น
“เมื่อกี้ใครคิงอ่ะ ?”แพรวาถาม
“ดิวๆ”แล้วแพรก็ส่งไพ่ไปให้ดิว เธอจับมาสลับเพียงสองสามครั้งเท่านั้นแล้วดิวก็ส่งไปให้แอ้นจับก่อน
“พี่ชาจับดีๆนะ เพราะคราวนี้เรามีบทลงโทษเยอะแยะเลยอ่ะ ฮ่าๆ”จอยพูดขณะที่ส่งมาให้เขาจับไพ่บ้าง
“อะไรของเธอๆ ระวังจะโดนเองนะ”คชาจับไพ่แล้วส่งไปให้เต๋า
“พี่เต๋าด้วย ระวังจะโดนสั่งนะพี่ ฮ่าๆ”ไอ้เจมส์พูดบ้าง .. ทำไมคชารู้สึกแปลกๆกับคำพูดพวกนั้นนะ รวมทั้งสายตาของคนในรถด้วย นี่คิดจะแกล้งอะไรเขาอีกรึเปล่าเนี่ย !
“อ่ะๆ ใครได้คิงอ่ะ ?”หลินถามหลังจากจับไผ่ใบสุดท้ายเสร็จแล้ว
“แพรเองๆ ฮ่าๆ”แพรวายิ้มร้ายกาจก่อนจะทำท่าคิดเล็กน้อย
“ลองของใหม่เลยพี่ๆ ขนมอ่ะ เอ่อ ป๊อกกี้ก็ได้ๆ”เจมส์เสนอ
“เคๆตามนั้นๆ งั้นแพรเอาเลข สองกับสาม ล่ะกัน”
“เห้ย !”คชาแทบจะลุกขึ้นยืนตรงเลยนะเนี่ย แม่ ง ! ก็มันคือเลขที่เขาจับได้อ่ะ เขาจับได้เลข สาม .. ล แล้วใครได้เลข สอง !!
“คชาได้เลขอะไรอ่ะ ?”ดิวถาม
“สามอ่ะ”
“ผมสอง”เสียงที่ดังขึ้นทำให้คชาหันควับไปหาเจ้าของ .. ไอ้เต๋า ! … ตกลงมันเดซทินี่จริงๆช้ะ !?
“เอาป๊อกกี้รสไรดีอ่ะพี่ .. นี่ๆมีให้เลือกเยอะเลยนะ ฮ่าๆ”พูดเสร็จจอยก็ยกกล่องป๊อกกี้ขึ้นมาให้ดู
“นี่แกล้งกันป่ะเนี่ย ? วางแผนกันใช่ป่ะ !”คชาไม่อยากจะเชื่ออ่ะ มันต้องเป็นแผนแน่ๆเลย
“ชาจะทำป่ะ ? .. อย่าลืมสิว่าเราตกลงไรไว้”แพรวาพูดแล้วยิ้มร้ายกาจ .. นี่ก็เป็นอีกเหตุผลนึงที่ทำให้คชาคิดว่ายังไงแพรวาก็ไม่มีทางชอบเขาหรอก
“เอาไง ?”แวบแรกที่คชาเห็นแววตาเต๋ามันดูสนุกแปลกๆ … แต่ว่านะ มันใช่เวลาป่ะว่ะ !?
“รสช็อคโกแลตนะ” .. อะ ไอ้บ้านี่ !
.
.
.
ก็ถ้าทั้งเต๋าและคชาจะลงจากรถไปซื้อของด้วยกันมันก็คงทำให้แพรวาไม่สามารถคิดแผนนี้ได้หรือไม่ก็ถ้าทั้งเต๋าและคชาจะสังเกตสักนิดว่าที่มือของทุกคนมีโทรศัพท์พร้อมจะกดหมายเลขของตัวเองที่จับได้แล้วส่งไปให้คิงละก็ … คงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้หรอกนะ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Talk : รสช็อคโกแลตนะ 555 บอกซะเรียบร้อยเลยนะคุณภรรยาน้อย 55 ขอบคุณทุกเม้นทุกวิวนะค่ะ อ่านเม้นแล้วยิ้มค่ะ รักรีดเหมือนกันค่ะ
* ป.ล. พรุ่งนี้ต้องสู้กับความง่วงเพราะมีนัดกับเต๋าคชา 9 โมงนะค่ะ อย่าลืมดูน้าาาา จู้บบบ ; ))
ความคิดเห็น