ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic TaoKaCha] The Resentment. 'End'

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 8 *

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.71K
      2
      3 ก.พ. 56

    Chapter 8*


    เมื่อวานนายเศรษฐพงค์พาคชาไปซื้อเสื้อผ้าและของจำเป็นในการใช้ชีวิตประจำวันต่างๆ พอตกกลางคืนนายเศรษฐพงค์ก็ให้คชานอนที่ห้องของตัวเอง ซึ่งคชาก็ยินดีอย่างยิ่ง เพราะอยู่คนเดียวก็ยังดีกว่าอยู่กับคนอย่างเศรษฐพงค์ ถึงแม้นายนั่นจะไม่ได้ทำอะไรรุนแรงอย่างที่เคย แต่คชาก็ไม่ขอไว้ใจว่าเศรษฐพงค์จะไม่ทำมันอีก

    นั่นนายจะไปไหน ?คชาถามเมื่อเห็นเศรษฐพงค์เดินถือกุญแจรถออกไปทางนอกบ้าน

    ไปรีสอร์ท

    ไปด้วย !!”คชารีบเด้งตัวขึ้นยืนจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่และวิ่งไปหาร่างสูงทันทีเพราะบางทีพี่นัทอาจจะมาที่รีสอร์ทอีกก็ได้

    ทำไมต้องให้ไป ?เศรษฐพงค์หันมาถามอย่างออกจะกวนนิดๆซึ่งนั่นเป็นท่าทางที่ทำให้คชาแปลกใจอยู่ไม่น้อย

    ก็….”คชาคิดหาเหตุผล แต่เศรษฐพงค์ก็ผลักให้คชาถอยออกไปให้พ้นทาง ถึงแรงที่ผลักจะไม่มากแต่มันก็ทำให้คชาเซจนเกือบล้มได้

    มึงไปช่วยไอ้เฟรมทำงานบ้านไป กูจะไปทำงานพูดจบเศรษฐพงค์ก็เดินออกไปเลยและไม่หันกลับมามองคชาอีก

    คชายอมเดินกลับเข้าบ้านไปแต่โดยดี แม้ในใจจะแอบด่าเศรษฐพงค์ที่ชอบใช้กำลังอยู่ก็ตาม พอคชาเดินเข้ามาในบ้านก็พบกับเฟรมที่กำลังปัดฝุ่นอยู่

    เอ่อ เฟรมเดี๋ยวช่วยไหม ?เฟรมหันมายิ้มให้น้อยๆก่อนจะยื้นไม้ขนไก่มาตรงหน้าคชา

    งั้นผมไปทำงานหลังบ้านนะครับ คุณคชามีอะไรก็เรียกนะครับ

     

    .

    .

    .

     

    คชาปัดฝุ่นได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงรถที่หน้าบ้าน คชาเลยออกไปดูว่าใครมา ร่างของผู้ชายผมยาวคนหนึ่งก้าวออกมาจากรถ ก่อนจะเดินตรงมาทางหน้าบ้านที่คชายืนอยู่

    ใครมาหรือครับ คุณคชา ?เฟรมที่พึ่งวิ่งออกมาหน้าบ้านตะโกนถามคชา

    ผมก็ไม่รู้คชาหันไปส่ายหน้าให้เฟรม เฟรมที่พอวิ่งมาพบกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญก็หยุดยืนนิ่งอย่างตกใจหน่อยๆ นานแล้วที่คุณคนนี้ไม่ได้มา หาเรื่อง ที่นี่

    ไอ้เต๋าอยู่ไหน ? แล้วนี่ใคร ?อ้นที่เห็นเฟรมยืนอยู่ก็เอ่ยถามก่อนจะหันไปเห็นคชาที่ยืนอยู่ข้างๆกับเฟรม

    นายเต๋าไปรีสอร์ทครับ เอ่อ …”เฟรมหันไปส่งสายตาถามคชาประมาณว่าจะให้บอกว่าอย่างไรดี จะให้เขาบอกว่าเป็นคนที่ถูกนายตัวเองจับมาขังไว้ก็คงไม่ควร

    ผมชื่อคชาครับ เป็นลูกจ้างของนาย เต๋าคชาแนะนำตัว ความจริงก็อยากจะบอกเหลือเกินว่านายเต๋าอะไรนั่นเป็นคนจับเขามา แต่ทำไงได้ ถ้าเขาบอกไปอย่างนั้น ความปลอดภัยในขณะที่อยู่ที่นี่ อาจเป็นศูนย์

    หรอ ? งั้นฉันรอในบ้านล่ะกันชายผมยาวเอ่ยบอกก่อนจะเดินผ่านเฟรมและคชาเข้ามาในบ้าน ซึ่งเฟรมไม่ควรจะปล่อยให้เข้าไปเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะคุณอ้นเป็นเจ้าของรีสอร์ทคู่แข่งของนายเขา และก็เคยพยายามใช้วิธีสกปรกนั่นกำจัดนายเขาให้พ้นจากธุระกิจรีสอร์ทนี่ด้วย

    เอ่อ แต่ว่า…”เฟรมกำลังจะเอ่ยขัดแต่อ้นก็พูดสวนขึ้นมาซะก่อน

    ไม่เป็นไรหรอกน่ะอ้นเดินไปนั่งอยู่ที่โซฟาในบ้าน นั่นทำให้เฟรมถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัวและสักพักก็ออกมาพร้อมกับแก้วน้ำในมือ

    คชาที่เห็นดังนั้นเลยเดินออกไปนอกบ้าน เขาจะออกไปรดน้ำต้นไม้แทน เขาไม่อยากเข้าไปในบ้านเพราะมีคนแปลกหน้าอยู่ และเขากลัวว่าบางที่คนที่ชื่ออ้นอาจจะถามคำถามที่เขา ไม่สามารถตอบได้

    คชาใช้บัวรดน้ำต้นไม้ที่อยู่รอบๆบ้านได้สักพักก็รู้สึกถึงสายตาแปลกๆที่มองมายังตัวเอง ก่อนที่เขาจะหันหลังไปและเจอกับอ้นที่ยืนกอดอกยิ้ม เจ้าเล่ห์ ส่งมาให้เขา

    คุณมีอะไรรึเปล่าครับ ?คชาถามอย่างสุภาพแม้ในใจจะไม่ชอบที่อ้นมองเขาด้วยสายตาแบบนั้น

    ก็เปล่านี่ ฉันก็แค่ออกมาเดินเล่น รอไอ้เต๋านานๆแล้วมันเริ่ม … ”อ้นก้าวเดินมาทางคชาช้าๆก่อนจะหยุดเมื่ออยู่ห่างกันเพียงแค่ก้าวเดียว

    “………..”อ้นยื้นหน้ามาประชิดกับใบหน้าของร่างเล็กมากขึ้น ก่อนจะพูดต่อ

    เบื่อ

    เอ่อ ผมว่าคุณไปนั่งรอดีกว่า…”คชาพยายามทำให้เขากับอ้นมีช่องว่าง แต่มือที่มีบัวรดน้ำอยู่นั้นก็ลำบากเหลือเกินที่จะเอามากั้นระหว่าเขากับอ้น

    ไอ้อ้น นั่นมึงจะทำอะไรเสียงที่ดังขึ้นข้างหลังของอ้น แม้จะไม่เห็นว่าใครพูดแต่เขาก็จำได้ดี  เศรษฐพงค์กลับมาที่นี่เพราะไอ้เฟรมโทรไปบอกว่าไอ้อ้นมาที่บ้าน

    อ้าว .. เพื่อนเต๋า กลับมาขัดจังหวะพอดีเลยว่ะอ้นยืดตัวตรงและหันหลังมายิ้มทักทายเศรษฐพงค์ที่กำลังทำหน้าไม่พอใจ ยิ้มนั่นเป็นเพียงการเสแสร้งแกล้งทำ ซึ่งเขารู้ดี

    กูไม่เคยเป็นเพื่อนมึง เข้าไปในบ้านไปเต๋าเดินมาคั้นกลางระหว่างอ้นกับคชา ก่อนหันไปสั่งคชาซึ่งร่างเล็กก็ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะเขาก็อยากออกไปจากบริเวณนี้เหลือเกิน คชาวางบัวรดน้ำไว้ที่พื้นหญ้าก่อนจะเดินออกไป

    อะไรกัน .. ฉันกับคชายังคุยกันไม่จบเลยนะ แกจะรีบไล่คชาไปไหนล่ะอ้นคว้าข้อมือร่างเล็กก่อนจะดึงแรงๆให้มาทางตัวเอง คชาที่ไม่ทันตั้งตัวก็ล้มใส่อ้นอย่างจัง

    ภาพร่างเล็กที่ล้มนอนอยู่บนตัวของอ้นทำให้เต๋าแทบอยากจะจับร่างเล็กและเหวี่ยงไปไกลๆจากที่ตรงนี้ซะให้พ้น ยิ่งเห็นหน้าของอ้นที่กำลังยิ้มยั่วโมโหเขาและกอดตัวคชาไว้ก็ยิ่งอยากจะลงมือทำมันให้ได้

    เอ่อคุณ ปล่อยคชาพยายามดันตัวลุกขึ้นแต่อ้นกลับยิ่งกอดคชาแน่นขึ้นกว่าเดิม

    จะให้รีบปล่อยไปไหนล่ะอ้นพูด แต่ยังไม่ทันที่จะล่วงเกินอะไรไปมากกว่านี้ ร่างเล็กของคชาก็ถูกมือของนายเต๋ากระชากเสื้อไปอย่างแรง คชาหลุดออกจากการเกาะกุมของอ้นและล้มไปนั่งที่พื้นหญ้าอย่างแรง

    มึงควรกลับบ้านไปได้แล้วเต๋าพูดอย่างเริ่มเดือด เขารู้ว่าที่อ้นแตะต้องคชาก็เพราะอยากให้เขาโกรธ และเขาจะไม่ยอมให้มันทำสำเร็จ

    ไอ้เต๋ามึงนี่อย่าทำเป็นหวงลูกจ้างหน่อยเลยน่าอ้นดันตัวลุกขึ้นจากพื้นหญ้า แต่แม้มันจะเป็นพื้นหญ้าแต่มันก็สกปรกใช่เล่น

    กูบอกให้มึงกลับไป หรือจะต้องเรียกคนมาลากตัวมึงไป

    โอเค ก็ได้ๆกลับก็ได้ ไว้วันหลังฉันจะมาหานะคชาอ้นมองมาทางคชาก่อนจะเดินไปขึ้นรถและขับออกไป

    คชาลุกขึ้นจากพื้นก่อนจะเดินเข้าบ้านเตรียมตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะเนื้อตัวที่เลอะดิน แต่พอเขาจะเข้าห้องของตัวเองแขนก็ถูกกระชากอย่างแรง แม้ไม่เห็นก็รู้ว่าต้องเป็นนายเต๋า เพราะนอกจากนายนี่แล้วไม่มีใครเขาชอบใช่ความรุนแรงกันหรอก

    อะไรอีกล่ะ ?คชาบิดแขนของตัวเองพยายามให้หลุดจากมือของร่างสูงแต่เศรษฐพงค์กลับไปยอมปล่อยแถมยังบีบแรงขึ้นซะอีก

    จะไปไหน ?

    ก็จะเข้าไปอาบน้ำ ไม่เห็นรึไงว่าตัวสกปรกอยู่คชาเงยหน้ามองร่างสูงเลิกพยายามที่จะบิดแขนของตัวเอง

    หึ ! งั้นหรอ…”พูดจบเศรษฐพงค์ก็ดึงตัวคชาให้เดินตามเข้าห้องไปก่อนจะตรงไปที่ห้องน้ำ

    เศรษฐพงค์เหวี่ยงคชาไปที่พนังห้องน้ำ ร่างเล็กกระทบกับพนังอย่างแรงก่อนจะค่อยๆล้มลงที่พื้นห้องน้ำ ร่างสูงเอื้อมมือไปเปิดฝักบัว สายน้ำเย็นเฉียบไหลลงโดนตัวคชาก่อนจะร่วงลงสู่พื้นห้องน้ำ

    นายทำอะไรเนี่ย ?

    ก็บอกว่าจะอาบน้ำไม่ใช่รึไงคชาลุกขึ้นมองหน้าเศรษฐพงค์ก่อนจะเดินไปทางประตูห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันก้าวพ้นร่างเล็กก็ถูกเหวี่ยงกับไปยังพื้นห้องน้ำที่เดิม แต่คราวนี้ร่างสูงจับร่างของคชาให้อยู่นิ่งๆกับพื้น

    ปะ ปล่อยคชาพยายามดิ้นให้หลุดแต่แรงของเขาหมดไปกับการกระแทกจากการเหวี่ยงแทบหมดแล้ว

    หึ !! จำไว้ว่า ของๆกู อย่าไปร่านกับคนอื่น กูไม่อยากได้ของที่สกปรกเศรษฐพงค์พูดเสียงดังอย่างไม่พอใจ

    ปล่อยนะ นายก็ควรจะจำไว้เหมือนกันว่า ฉันไม่ใช่ของๆนายคชาเถียงทันควันแม้ในใจตอนนี้จะแอบหวั่นกับการกระทำรุนแรงของนายเศรษฐพงค์

    อย่างงั้นหรอ ให้ทวนความจำหน่อยไหม ว่ามึงน่ะ เป็นของกูแล้ว
     

    ###

     

    เศรษฐพงค์เขย่าตัวร่างเล็กแต่คชาก็ไม่มีปฎิกิริยาตอบโต้เลย ร่างสูงจึงค่อยๆจับตัวคชาให้ลุกขึ้นจากพื้นห้องน้ำ นำตัวร่างเล็กกับตัวเองไปทำความสะอาดก่อนที่จะพาไปที่เตียงนอน เต๋าจัดการเช็ดตัวเองกับคชาให้แห้งและเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาอีกสองชุดเต๋าสวมมันให้ร่างเล็กที่ไม่รู้สึกตัวก่อนจะสวมให้ตัวเองอย่างลวกๆก่อนที่จะเรียกหาเฟรม

     

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

     

    Talk :  ขอโทษที่มาอัพช้านะค่ะพอดีไม่สบายน่ะค่ะแหะๆเล่นไม่ได้แวะเข้ามาอัพ ‘ ### ’ มีฉากอีกตอนให้เม้นและแปะเมลล์ไว้นะค่ะสำหรับคนที่อยากอ่าน  

    # ต้องขอโทษที่ไม่ได้ทำบล็อกนะค่ะ เดี๋ยวรอเราหายขี้เกียจก่อนนะ แล้วเราจะทำ ฮ่าๆ


    ###  อ่านกันก่อนนะค่ะ คือเราทำบล็อกเก็บฉากไว้เเล้วคะ เพราะฉนั้นทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านไม่ต้องลำบากทิ้งเมลล์เเละเม้นรอเราตอบเเล้วนะค่ะ เเต่เราจะไม่แก้ในตอนหรือที่เราพูดท้ายเรื่องเพราะมันเป็นคำพูดแห่งความทรงจำของเรากับรีดรุ่นเเรกๆ(?)ทุกคนนะคะ (:
    http://takacokejoker.exteen.com/  

     

    :)  Shalunla

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×