คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 18 *
Chapter 18 *
คชาค่อยๆกระพริบตาถี่ปรับแสงที่เข้าตา ร่างเล็กค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงเมื่อไม่เห็นคนที่เคยนอนด้วยเมื่อคืน คชาเดินออกไปนอกห้องก่อนจะไปหมุนลูกบิดของห้องข้างๆ เปิดเข้าไปก็เห็นร่างสูงนั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงาน ร่างเล็กปิดประตูก่อนจะเดินขยี่ตามาหาเต๋า
“ง่วงก็ไปนอนต่อสิ”เต๋าที่หันมาเห็นร่างเล็กกำลังอ้าปากหาวจึงพูดขึ้น
“ไม่เอา”คชาเดินมายืนข้างเต๋า แต่ยืนไปได้แค่แปปเดียวเท่านั้นร่างสูงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็ดึงตัวคชาให้ลงมานั่งค่อมตัก
“งั้นก็มาทำอะไรให้หายง่วงไหม”รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเต๋าทำให้คชาตาสว่างทันที ร่างเล็กดิ้นหนีกลัวว่าเต๋าจะทำอะไรตัวเองจริงๆแต่แขนที่โอบรัดร่างเล็กก็ไม่มีท่าทีที่จะปล่อยง่ายๆ
“จะทำอะไรน่ะ”เต๋าใช้มือข้างหนึ่งโน้มใบหน้าของคชาให้เข้ามาใกล้ ด้วยเพราะคชานั่งค่อมตักจึงทำให้ใบหน้าของร่างเล็กอยู่สูงกว่าตัวเองนิดหน่อย
“…..”คำพูดของร่างเล็กไม่มีความหมายสำหรับเต๋าในตอนนี้ ร่างสูงใช้ริมฝีปากหนาจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางก่อนจะไล้ลงมาที่ปลายคางและวนไปที่แก้มเนียนขาวที่ค่อยๆขึ้นสีชมพูระเรื่อเรื่อยๆ
“ยะ … หยุดนะ”คชาใช้แขนดันแผงอกเต๋าเพื่อออกห่าง พลางหลบหน้าหนีริมฝีปากของร่างสูงไปด้วย
“จะได้หายง่วงไง”
“หายแล้ว !! พอเลยเต๋า !”คชาตีที่ไหล่ของเต๋าแรงๆไปทีสองทีร่างสูงจึงหยุดแต่ก็ไม่ยอมให้คชาลุกออกไปจากตักสักที
“หัดเริ่มเอาคืนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”ไม่รู้ว่าคชาคิดไปเองรึเปล่า ว่าวันนี้เต๋าดูแปลกไปกว่าทุกวัน ดูยิ้มมากกว่าทุกครั้งที่คชาเคยอยู่ด้วย พอนึกแบบนี้แล้วมันก็อดทำให้คชานึกถึงตอนแรกๆที่เขามาอยู่ที่นี่ไม่ได้
“ไม่เล่นแล้วนะ .... แล้ววันนี้จะเข้ารีสอร์ทมั้ย”คชาถาม
“ไม่รู้สิ ... แต่ถ้าจะเข้าเดี๋ยวจะไปส่งให้”
“ไม่ต้อง ... เดี๋ยวให้เฟรมไปส่งก็ได้”
“อืม”
“งั้นปล่อยสิ ... จะไปอาบน้ำ”คชาดันมือที่โอบตัวเองไว้อีกครั้งหลังจากยอมอยู่นิ่งๆมาสักพัก และครั้งนี้เต๋าก็ยอมปล่อยร่างเล็กให้เป็นอิสระ คชาเดินเร็วๆออกจากห้องก่อนจะเข้าห้องตัวเองไปอาบน้ำแต่ตัวให้เรียบร้อย
.
.
.
“เฟรมส่งแค่นี้แหล่ะ … เดี๋ยวผมเดินต่อเองจะได้ไม่ต้องเสียเวลาขับรถอ้อมด้วย”คชาบอกเมื่อเข้ามาด้านในรีสอร์ทได้สักระยะหนึ่งแล้ว
“ก็ได้ครับ”เฟรมจอดรถปล่อยให้คชาลงก่อนจะยิ้มลาและขับรถกลับออกไป
คชาเดินเข้ามาด้านในรีสอร์ทลึกขึ้นเรื่อยๆเพื่อไปยังสถานที่จัดงานที่อีกแค่สองวันก็จะใช้เป็นสถานที่จัดงานจริงๆแล้ว แต่แล้วก็ต้องหยุดฝีเท้าลงเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนเรียกเขาเอาไว้จากด้านหลัง
“ นี่ นายน่ะ ! หยุดก่อน”แอ้นเดินกึ่งวิ่งมาทางร่างเล็ก คชาก็หยุดเดินตามคำเรียกแม้ในใจจะอยากเสียมารยาททำเป็นไม่ได้ยินไปซะ
“คุณมีอะไรกับผมหรอ ?”คชาถาม
“ฉันอยากคุยกับนาย … แบบเป็นการส่วนตัว”
“ผมจะรีบไปทำงาน ขอโทษด้วยที่ไม่ว่าง”คชากำลังจะเดินหันหลังกลับแต่แอ้นก็มากระชากแขนเขาไว้เสียก่อน
“เรื่องเต๋า !! ตามฉันมา”แอ้นพูดและเดินนำไป นั่นทำให้คชาต้องยอมเดินตามผู้หญิงคนนั้นไปด้วย
.
.
.
คชาเดินตามร่างของหญิงสาวมาเรื่อยๆก็พบว่ามันเป็นทางไปยังห้องพักของทางรีสอร์ท แม้ในใจอยากจะย้อนกลับแต่ขาที่ก้าวเดินไปก็ไม่ยอมหยุด ... เพราะถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเต๋า คชาก็ยังอยากรู้อยู่ดี ... แม้จะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ร้ายใช่เล่นก็ตาม
“เข้ามาสิ”แอ้นเปิดประตูค้างไว้ให้คชาเดินตามเข้าไป
“....”ร่างเล็กก้าวเข้ามาก่อนจะปิดประตูลง แอ้นนั่งอยู่ที่โซฟากลางห้องนั่นทำให้คชาก้าวเข้าไปนั่งด้านตรงข้ามของหญิงสาวคนนั้น
“ฉันไม่อยากเสียเวลานะ และไม่อยากอ้อมค้อมด้วย เพราะฉนั้นฉันจะพูดตรงๆ”
“….”คชาเงียบรอฟังที่แอ้นจะพูดต่อจากนี้
“ฉันอยากให้นายออกไปจากชีวิตเต๋า ... นายต้องการเท่าไหร่ก็บอกมา”แอ้นพูดพร้อมกับจ้องจิกตามาที่คชา คำพูดนั้นทำให้ร่างเล็กอึ้งไปไม่น้อยไม่คิดว่าผู้หญิงที่ดูภายนอกก็ดูดี จะพูดจาแบบนี้ได้อย่างหน้าตาเฉย
“หึ ... และถ้าผมไม่ออกล่ะ”คชาหัวเราะในลำคอ การกระทำที่ตัวเองไม่เคยคิดจะทำกับผู้หญิงคนไหนแต่เขาก็ทำกับแอ้นนั่นแปลว่าเขาไม่ชอบหญิงสาวคนนี้จริงๆ ไม่ชอบอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครคนไหนเลย
“นายคิดว่าผู้ชายอย่างนายน่ะ ... จะทำให้เต๋าหยุดอยู่ที่นายคนเดียวได้งั้นหรอ”ทั้งเสียงและประโยคที่เหมือนจะดูถูกอย่างไม่ปิดบังนั้นทำให้คชาแทบอยากจะเข้าไปกระชากคอแอ้นถ้าอีกฝ่ายเป็นผู้ชาย
“แล้วคุณล่ะ ?”คชาถอดหายใจออกมานิดๆ
“ฉันทำไม !?”
“ผู้หญิงอย่างคุณน่ะ ... แค่ทำให้เต๋ามาอยู่ด้วยยังไม่ได้เลยไม่ใช่หรือไง แล้วคุณคิดหรอว่า คุณสามารถทำให้เขาหยุดที่คุณได้น่ะ ... ถ้าจะมาพูดแค่นี้ผมขอตัวล่ะ”คชาลุกขึ้นยืนหนหลังเตรียมออกจากห้องด้วยอารมณ์ขุนมัว แต่เดินมาได้แค่ครึ่งทางร่างของเขาก็ถูกกระชากกลับพร้อมกับแรงตบที่ปะทะมาที่หน้าอย่างแรง
“เต๋าไม่มีทางคบกับแกจริงจัง !! ... ฉันจะทำให้เต๋าเกลียดแกเอง !!”ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนคนที่เสียสติไปแล้ว เธอตะโกนออกมาเสียดังพร้อมกับพลักร่างของคชาด้วยแรงทั้งหมดจนล้มลงไปนอนที่พื้น
“คุณจะทำอะไร !”คชาพูดเสียงดังเมื่อเห็นแอ้นเอื้อมมือไปหยิบแจกัญที่อยู่ไม่ไกลมาถือไว้ในมือพลางยกมันขึ้นสูงด้วยสองมือก่อนจะขวางมันลงมาที่พื้นอย่างแรง
- เพล้ง !! –
เสียงนั้นดังซะจนทำให้ห้องทั้งห้องเงียบสะงัด คชาค่อยๆลืมตาขึ้นมองเหตุการณ์ แจกัญที่แตกนั้นอยู่ห่างจากตัวเขาไม่เกินหนึ่งก้าว ร่างเล็กถอนหายใจโล่งอก แต่ก็โล่งอกได้เพียงแปปเดียวเมื่อแอ้นเดินมาหยิบเศษแก้วแจกัญมาถือไว้ในมือ คชากระเถิบตัวถอยหลังจนแผ่นหลังนั้นชิดกับผนังห้อง
“หึๆ กลัวฉันได้แล้วหรอ ... ฉันอุตส่าห์ยื่นข้อเสนอให้แกในเมื่อแกไม่เอา .. ฉันก็คงต้องใช้วิธีของฉันเอง”แอ้นยิ้มร้ายเดินเร็วมาประชิดตัวร่างเล็กไว้ก่อนจะนั่งลงข้างๆ
“คุณจะทำอะไร ?”
“แกมันมีอะไรดีนักนะ ... ไม่ว่าฉันจะทำยังไงแกก็ไม่เคยเป็นอะไร ถ้าไม่มีใครมาช่วยแกทันและไม่มีใครมารับเคราะห์แทนแกละก็ .. แกก็คงจะได้นอนที่โรงพยาบาลอยู่แล้วล่ะตอนนี้”ประโยคที่แอ้นพูดทำให้คชานิ่งค้าง ไม่คิดว่าคนที่ตัวเองสงสัยจะเป็นคนที่ทำแบบนั้นได้จริงๆ
“คุณทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร ?”
“แกจะแย่งเต๋าไปจากฉัน !! กว่าฉันจะได้สนิทกับเต๋าแบบนี้มันยากแค่ไหมรู้ไหม แล้วแกเป็นใครมีสิทธิอะไรมาอยู่ข้างๆเต๋าได้แบบนั้น !!”
“.......”คชานิ่งหยดน้ำตาของแอ้นไหลลงมาโดนมือบางของคชา มือที่ถือเศษแจกัญนั้นสั่นมากขึ้นเรื่อยๆตามแรงสะอื้น คชาไม่รู้ว่าควรคิดยังไงกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ
- ก๊อก ก๊อก ก๊อก -
เสียงเคาะประตูทำให้ทั้งแอ้นและคชาหันไปมอง ตามมาพร้อมกับเสียงตะโกนที่ดังเข้ามาถึงในห้อง ... และมันคือเสียงของเต๋า
“แอ้น ... แอ้นเปิดประตูให้เต๋าหน่อย”
“……”
“แอ้น ... แอ้น คชาอยู่ข้างในนั้นใช่ไหม ? เปิดประตูให้เต๋าหน่อย”
“……”ประโยคแรกที่เต๋าพูดทำให้แอ้นยิ้มนิดๆออกมาทั้งน้ำตา แต่พอมีชื่อของคชาหญิงสาวก็หันควับมาจ้องจิกตาใส่ร่างเล็ก มือของแอ้นบีบแน่นไม่รู้ตัวนั่นทำให้ความคมของแก้วกรีดบาดด้านในของมือ
“โอ๊ยยยย !”แอ้นรีบปล่อยมือทันทีก่อนจะมองดูมือของตัวเองที่มีเลือดไหลออกมา คชาใช้จังหวะนั้นรีบลุกขึ้นและวิ่งไปเปิดประตูทันที
เต๋าที่แทบจะพังประตูเข้ามาอยู่แล้วรีบเข้ามาดูที่ตัวคชาทันที ร่างสูงจับคชาหันซ้ายขาวเมื่อเห็นว่าไม่เป็นไรก็ถอนหายใจออกมาเบาๆอย่างโล่งอก ก่อนที่เต๋าจะเดินไปหาแอ้นที่นั่งนิ่งตัวสั่นอยู่บนพื้น
“แอ้น ... เต๋ารู้เรื่องหมดแล้ว ที่แอ้นทำไว้ทั้งหมด”เต๋านั่งยองๆใกล้แอ้น มือหนาลูบแผ่นหลังเล็กเบาๆ
“เต๋า ... แอ้นรักเต๋า เต๋าก็รักแอ้นใช่ไหม ? เต๋าบอกแอ้นมาสิ !!”แอ้นหันมากอดเต๋าไว้แน่นซุกหน้าลงกับแผงอกกว้างส่วนเต๋าก็กอดตอบพร้อมลูบหลัง ... ภาพนั้นทำให้คชาเผลอกัดริมฝีปากตัวเองและเบือนหน้าหนีก่อนจะเดินออกจากห้องไปเงียบๆ
“ขอโทษนะแอ้น ... แล้วเรื่องคชา เต๋าจะไม่เอาเรื่องแอ้น แต่เต๋าขอให้แอ้นอย่าทำอะไรคชาอีก ได้ไหม ?”
“เต๋า ... เต๋าไม่รักแอ้นหรอ ทำไมล่ะ ... เต๋าล้อแอ้นเล่นใช่ไหม !?”หญิงสาวยิ่งน้ำตาร่วงเมื่อเต๋าพูดแบบนั้น แต่เต๋ายังไม่ทันได้พูดอะไรต่อก็มีบุคคลที่สามโผล่งเข้ามา
“ไอ้เต๋า ... มึงทำอะไรคชา !”ตี๋ตรงเข้ามากระชากคอเต๋าไว้ท่าทางโกรธจัด
“กูทำอะไร ?”
“ถ้าไม่ใช่มึง ... แล้วคชาจะเดินไปเช็ดน้ำตาไปขนาดนั้นหรอว่ะ !”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Talk : อ่า ... เรามาช้าอีกแล้ว ... จะมีใครรอเราบ้างนะ เม้นบอกหน่อยได้ไหม ? ครั้งนี้ช้าจริงๆเนอะ แหะๆ ช่วงนี้ไม่ว่างเลยอ่ะ เราก็อยากมาลงเร็วๆเหมือนกันนะ แต่ก็ทำไม่ได้สักที ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ (:
:) Shalunla
ความคิดเห็น