คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 17 *
Chapter 17 *
แรงผลักที่คชาได้รับทำให้ร่างเล็กแทบล้มแต่ดีที่มือไปคว้าเอากับเก้าอี้ข้างๆได้ทัน คชามองไปข้างหน้าก็เห็นว่าคนที่เขารอกำลังปล่อยหมัดใส่ผู้ชายอีกคนอยู่ … ซึ่งคชาไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร
“ไอ้เต๋าพอก่อน !!”ตี๋ที่พึ่งมาเห็นเหตุการณ์ก็รีบเข้ามาห้ามเพื่อนทันทีโดยเอาตัวมากันระหว่างเต๋ากับผู้ชายอีกคนไว้
“อย่าห้าม !”เต๋าพูดเสียงดังก่อนจะผลักตี๋ออกไปให้พ้นจากหน้าตัวเอง
“ไอ้เต๋า !”ตี๋ที่โดนผลักออกมาพูดด้วยความหงุดหงิดก่อนจะเข้าไปล็อกแขนเต๋าไว้ทั้งสองข้างเพื่อจะให้สงบสติอารมณ์แต่นั่นกลับทำให้คนที่เคยถูกต่อยฝ่ายเดียวหันมาต่อยเต๋าคืนได้
“เชี่ย ปล่อยกู !!”เต๋าพยายามสะบัดตัวให้หลุดแต่ก็ยาก ตอนนี้ทั้งร้านแทบจะเรียกได้ว่าเงียบกริบและหันมาสนใจเรื่องที่กำลังเกิดขึ้น
“อย่าคิดว่ามึงต่อยเป็นคนเดียว”ชายที่ถูกเต๋าต่อยเงยหน้าขึ้นมาสบกับร่างสูงนั่นทำให้ตี๋ที่ล็อกแขนเต๋าอยู่เห็นใบหน้าชัดขึ้นและเพียงแค่นั้นเขาก็จำได้ว่าเคยเจอกับผู้ชายคนนี้ที่ไหน
ตี๋ที่กำลังจดจ้องหน้าชายคนนั้นทำให้เผลอผ่อนแรงที่ใช้ล็อกแขนเต๋าไป เต๋าที่สามารถสบัดตัวหลุดได้แล้วก็พุ่งเข้าไปต่อยคนข้างหน้าอีกครั้ง และถึงแม้ชายคนนั้นจะล้มลงไปกองกับพื้นเพราะหมัดหนักเต็มแรงแล้วแต่เต๋าก็ยังทำท่าจะตามลงไปต่อยซ้ำ ถ้าตี๋ไม่เข้ามาขัดอีกครั้งซะก่อน
“เดี๋ยวกูจัดการเรื่องนี้เอง มึงไปดูคชาไป”ตี๋เดินมาหยุดพูดกับเต๋าก่อนจะยื้นกุญแจรถของตนให้
“งั้นก็ฝากด้วย”เต๋าพูดก่อนจะเดินไปทางที่คชาอยู่ ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรเต๋าก็จัดการลากแขนของคชาออกจากสถานที่นี้ทันที
“เดินช้าๆไม่เป็นรึไง จะรีบไปตามควายที่ไหน”คชาตะโกนใส่คนข้างหน้าที่เดินเร็วจนเขาแทบจะเดินตามไม่ทันและเกือบจะเสียหลักสะดุดขาตัวเองล้มอยู่หลายรอบแล้ว
“ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้ ?”เต๋าถามเสียงเรียบพร้อมกับเหวี่ยงคชาไปอยู่ตรงประตูรถด้านตรงข้ามคนขับพอดีก่อนจะเอาแขนสองข้างล็อกไว้ให้อยู่ตรงกลาง
“เพื่อนนายพาฉันมาบอกว่านายจะมารอฉันอยู่นี่ ?”
“แอ้น ?”เต๋ายกเสียงขึ้นสูงนิดๆเป็นเชิงถาม
“อืม”คชาตอบแค่นั้นเต๋าก็ปล่อยให้ขึ้นรถร่างสูงอ้อมไปขึ้นที่คนขับก่อนจะออกรถตรงไปที่บ้านพัก
ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไรเหมือนเช่นเดิมเต๋ายังคงมองออกไปที่ถนนส่วนคชาก็ยังคงมองออกไปนอกหน้าต่างชมวิวยามกลางคืนของที่นี่และแอร์ในรถยังคงทำงานปกติแต่คชากลับไม่ปกติเมื่อตัวเองรู้สึกร้อนๆแปลกๆ ร่างเล็กเริ่มนั่งกระสับกระส่ายยกมือกอดอกลูบแขนตนเองเบาๆ
“เป็นอะไรรึเปล่า ?”เต๋าที่แอบเหล่ตามองคชาอยู่หลายรอบถาม
“ไม่เป็นไร”คชาตอบเสียงเบาหวิวนั่นทำให้เต๋าต้องนำหลังมือขึ้นไปแตะที่หน้าผากของร่างเล็กเพื่อวัดอุณหภูมิร่างกาย
“……..”
“ทะ ทำอะไร”คชานิ่งอึ้งอยู่สักพักก่อนจะสบัดหน้าหนีหลังมือหนา สัมผัสที่มาแตะต้องตัวคชานั้นเย็นนิดๆแต่มันทำให้เขายิ่งรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด
“ตัวก็ไม่ร้อน”เต๋าพูดเบาๆก่อนจะหันไปขับรถต่อเมื่อคชาพลิกตัวหันหลังให้แล้วแกล้งหลับตาลงเหมือนจะนอน
“……..”
.
.
.
รถค่อยๆเคลื่อนตัวเข้ามาจอนภายในโรงรถของบ้านพัก เต๋าดับเครื่องก่อนจะหันไปมองร่างเล็กที่ยังคงหลับตานิ่งอยู่อย่างนั้น ร่างสูงก้าวลงจากรถฝั่งตัวเองและเดินอ้อมไปฝั่งของคชาก่อนจะเปิดประตูและก้มตัวลงไปเตรียมอุ้มคชาขึ้นห้องแต่เพียงแค่เต๋าจับคชาเบาๆร่างเล็กก็ลืมตาโตเหมือนตกใจมากก่อนจะผลักเต๋าออกและวิ่งไปทางบ้าน
คชาวิ่งเข้าบ้านมาอย่างรวดเร็วคนตัวเล็กยอมรับว่าตกใจมากที่ลืมตามาแล้วเจอใบหน้าของเต๋าลอยอยู่ใกล้ๆกับตนเอง แม้คชาจะรู้ว่าเต๋าเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งตนเอง แต่ใครจะไปรู้ว่าเต๋าไม่ได้เปิดประตูเพื่อปลุกแต่เพื่ออุ้มเขาล่ะ … อีกอย่างยิ่งเต๋าเข้าใกล้เขามากเท่าไหร่เขาก็รู้สึกร้อนวูบเท่านั้น ทางที่ดีเขาก็ควรจะอยู่ห่างๆจากเต๋าก่อนเป็นดีที่สุด
“กลับมาแล้วหรอครับ แล้วคุณเต๋าละครับ ?”เฟรมที่นั่งรออยู่เอ่ยถามถึงเจ้านายเพราะเห็นแต่คชาที่เข้าบ้านมา
“กะ กำลังเดินเข้ามาน่ะ”คชาตอบรีบๆก่อนจะเดินเร็วๆขึ้นห้องของตัวเองต่อ
ร่างเล็กพอเข้ามาในห้องก็รีบล็อกประตูทันทีก่อนจะกระโดดขึ้นเตียง ตอนนี้แม้ว่าตนจะไม่ได้อยู่ใกล้ร่างสูงแต่ความรู้สึกร้อนวูบก็ยังคงมีอยู่และดูเหมือนว่ามันจะมากขึ้นเรื่อยๆด้วยซ้ำ ยิ่งเวลาผ่านไปเขาก็ยิ่งรู้สึกร้อนมันไม่ใช่ความร้อนภายนอกแต่เป็นความร้อนภายในตัวเองต่างหาก
###
“นายกลับไปได้แล้ว ฉันจัดการเอง”คชาเดินมาพูดกับเต๋าที่พึ่งปูผ้าปูที่นอนเสร็จ
“ใครบอกว่าฉันจะไปนอนห้องนู้น ฉันจะนอนที่นี่”เต๋าพูดเสร็จก็ลงไปนอนบนเตียงเอาผ้าห่มมาคลุมตัว
“ไม่ได้นะ”คชารีบห้าม เขาไม่อยากอยู่ใกล้เต๋าตอนนี้เพราะว่ายิ่งใกล้ เขากลัวว่าเดี๋ยวมันจะทำให้ตัวเองรู้สึกร้อนวูบวาบแบบตอนนั้นอีก
“ทำไมล่ะ … ทีตอนแรกยังครางเรียกฉันอยู่เลย ฉันได้ยินนะ”คชานิ่งงันอยู่อย่างนั้นทำให้เต๋ากระชากแขนคนตัวเล็กมานอนบนเตียงก่อนจะกอดไว้แน่น
“ปล่อย”เมื่อได้สติคชาก็พยายามดิ้นหนีอ้อมอกของเต๋า
“ไม่ปล่อย นายคิดถึงฉันจนต้อง … เลยหรอ ?”เต๋าละคำไว้แต่ถึงอย่างนั้นคชาก็รู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร และนั้นก็ทำให้ใบหน้าของคชาแดงระเรื่อ หัวใจเต้นเสียงดังโครมครามเป็นจังหวะรัวเร็วซะจนร่างเล็กกลัวว่ามันจะระเบิดได้
“ไม่ใช่นะ !! ถ้าจะนอนก็นอนดีๆสิ ไม่งั้นก็ออกไปเลย”คชาพูดเสียงดังก้มหน้างุดอยู่กับแผงอกกว้างของเต๋า ไม่กล้าเงยหน้าไปมองคนร่างสูงแม้แต่นิด
“ก็ได้ ๆ”เต๋าปล่อยให้คชาเป็นอิสระ ร่างเล็กก็ถอยกรูออกห่างจากเต๋าซะจนเกือบจะตกเตียงเลยทีเดียว
“……….”
“รู้ไหมว่าวันนี้นายทำให้ฉันเป็นห่วงขนาดไหน ?”เต๋าพูดขึ้นเบาๆในความมืด
“ไม่รู้ …”
“ทีหลังจะไปไหนก็เหอะ .. บอกใครไว้บ้างก็ดี .. จะได้ตามตัวง่ายๆหน่อย”
“ทำไมกลัวฉันหนีรึไง …”คชาเกือบจะดีใจแล้วที่เต๋าเป็นห่วง แต่ถ้าไม่มีประโยคหลังก็คงจะดีกว่านี้
“ชั่งมันเถอะ … นอนได้แล้ว”เต๋าตัดบทก่อนจะหลับตาลง เขาไม่อยากอธิบายมากไปกว่านี้เพราะเขาก็ยังไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าเขาห่วงคชาหวงคชาหรือหึงคชาหรืออะไรกันแน่
.
.
.
“งานง่ายๆแค่นี้ก็ทำไมทำไม่สำเร็จ ไหนบอกว่าเป็นเรื่องถนัดไงล่ะ !!”เสียงหญิงสาวพูดเสียงดังซะจนเกือบจะเป็นตะโกน
“คุณนะแหล่ะ ทำไมไม่ขัดขวางไอ้ผู้ชายคนนั้นกับเพื่อนมันล่ะ มาโทษผมอย่างนี้ไม่ได้นะ”ชายหนุ่มก็พูดอย่างหัวเสียไม่แพ้กันที่โดนหญิงสาวตะโกนใส่หน้าแบบนี้
“นายมันไม่ได้เรื่องเองต่างหากล่ะ !!”
“แต่ถ้าไอ้หมอนั่นกับเพื่อนมันไม่มาขวาง เขาก็ต้องตกเป็นของผมอย่างที่คุณต้องการไม่ใช่รึไง”
“นี่ค่าจ้างของนายรีบๆเอาไปซะ แล้วก็ไม่ต้องเสนอหน้ามาให้ฉันเห็นอีก”หญิงสาวหยิบเงินมาหยัดเงินใส่มือของชายตรงหน้าก่อนจะเดินไปขึ้นรถและขับออกไป
“เอาว่ะ … อย่างน้อยหักค่า ‘ยาปลุกเซ็ก’ ไปก็ยังเหลือกำไรอีกเยอะ”ชายคนนั้นนับเงินในมือก่อนจะเดินผิวปากออกไป
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Talk : มาแล้ว ก่อนอื่นถ้าใครยังไม่รู้ # ฉากเข้าไปอ่านที่บล็อกนะค่ะ # หน้าแรกจะมีให้คลิ๊กเข้าไปอยู่ค่ะ ฮ่าๆ สบายแล้วนะค่ะไม่ต้องทิ้งเมลล์ไว้ แต่ยังไงก็ช่วยเม้นบ้างอะไรบ้างนะค่ะ ไม่ต้องยาวก็ได้ค่ะสั้นๆก็ได้อยากอ่านคอมเม้นค่ะ
# สุดท้าย ถ้าคุณชอบเรื่องนี้ฉันก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ (;
http://takacokejoker.exteen.com/
:) Shalunla
ความคิดเห็น