ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : {ฤดูใบไม้ผลิ} If its the lest spring Chapter 8 50%
If it’s the lest spring
Chapter 8
Chanbaek
AUTHOR: เสี่ยวมาย
เือบเือนว่าแล้วที่แบฮยอน็ยัไม่ไ้สิฟื้นึ้นมา ในๆทุวันานยอล็ะมาเฝ้า สับเปลี่ยนอไม้ในแันให้ับร่าเล็ที่หลับอยู่ในห้วนิทราหวัว่าสัวันว่าแบฮยอนะ้อื่นึ้นมาอยู่ับเาอีรั้ ใ้ีวิอยู่้วยัน
“หมาน้อยื่นมาไ้แล้วนะ ื่นึ้นมาูสวนอไม้อเราที่เราปลูอัน มันโแล้วออแล้วนะ ยอลอยาให้หมาน้อยื่นึ้นมาูแลมันเหลือเิน”มือใหุ่มมือเล็มาแนบหน้าับน้ำารินไหลออมาที่แบฮยอนไม่ยอมื่นึ้นมาสัที
“หมาน้อยอย่าใร้ายับยอลนัิ อย่าลโทษยอลแบบนี้ที่ยอลรู้ัว้าว่ารัหมาน้อย”เสียเศร้าับน้ำาที่รินไหลทำให้แบฮยอนที่ยืนอยู่้าหลัถึับเอามือปิปาร้อไห้ามนรัไป้วย
“หมาน้อย็อยาื่นึ้นมาหายอล นอนอับยอลแ่หมาน้อยทำไม่ไ้”แบฮยอนเินเ้ามาใล้านยอลพยายามะสัมผัสานยอลแ่็ทำไม่ไ้ยิ่ทำให้แบฮยอนปล่อยโฮออมาอย่าเ็บปวเสียใ นาอยู่ใล้ัน็ไม่สามารถสัมผัสันไ้
“านยอลั้นับเฮุนมาแล้ว”เสียยอูัึ้นพร้อมับนมและ้าวล่อที่ื้อมาฝาเพื่อน
“นายร้อไห้อีแล้วานยอล ถ้าแบฮยอนรู้ะเสียใมาแ่ไหนที่ทำให้นัวเอมาร้อไห้ เสียใแบบนี้”เฮุนเอ่ยออมาที่เห็นราบน้ำาอเพื่อน
“านยอลนาย้อเ้มแ็รู้ไหม ถ้านายไม่เ้มแ็แบฮยอนะเป็นห่วนายไ้และะไม่ื่น โอ๊ย.....”ยอูถึับร้อออมาเมื่อโนเฮุนบศรีษะอย่าแร “บหัวั้นทำไมไอ้เฮุน”
“ถ้าปลอบแบบนี้ไม่้อปลอบเลยะีว่า”เฮุนว่าออมาทำให้ยอูรู้ว่าพูอะไรออไป ถึับเียบนิ่ “านยอลไม่้อไปฟัไอ้นฮูมันเลย มัน็ปาแบบนี้”านยอลหันมายิ้มให้ับเพื่อนทั้สอ
“านยอลนายพัผ่อนบ้าเถอะ เี๋ยวั้นสอนะูแลแบฮยอนให้เอ”านยอลยิ้มให้ับเพื่อนและเินมาล้มัวลนอนบนโฟา ยอู เฮุนมอูเพื่อนอย่าสสาร
านยอลหลับลเพราะวามเหนื่อยล้าและ็ไ้ฝันถึแบฮยอนที่ำลัวิ่เล่นอยู่ในสวนอไม้ับรอยยิ้มอย่ามีวามสุ านยอลเห็นร่าเล็ถึับวิ่เ้าไปโผอ
“หมาน้อยผมิถึหมาน้อยที่สุเลย”านยอลบอออมาทั้น้ำาอย่าีใ
“หมาน้อย็ิถึยอล ิถึมาๆ้วย”แบฮยอนเอ่ยบอ้วยรอยยิ้มอยู่ในอ้อมออายนรั
“ั้นหมาน้อยลับไปอยู่ยอลนะ เราลับไปอยู่้วยันแล้วยอละูแลหมาน้อยทุอย่าะไม่ทำให้หมาน้อย้อร้อไห้เสียใอี”แบฮยอนถึับนิ่และละออาอ้อมออร่าสู
“หมาน้อยยัลับไปอยู่ับยอลอนนี้ไม่ไ้ ถ้าหมาน้อยลับไปอยู่ับยอลเวลาอเราสอนที่ะอยู่้วยัน็ะน้อยล”
“หมาน้อยหม่ายวามว่าอย่าไ หมาน้อยะสื่ออะไรับยอล”
“สัวันยอละรู้มันเอ ยอลลับไปนะถ้าหมาน้อยลับไปไ้เมื่อไรหมาน้อยะลับไปและวันที่หมาน้อยลับไปยอล้อยอมรับวามริที่ะเิึ้นับเราสอน”แบฮยอน่อยๆเินถอยห่าาานยอล นลาลับไปพร้อมับแสที่สาส่อออมา
“หมาน้อยลับมาหายอล อย่าทิ้ยอลไป”านยอลละเมอออมาพร้อมับสะุ้ื่นึ้นมาทั้น้ำาที่เฮุนและยอูเ้ามาูแล
“านยอลนายเป็นอะไร”ยอูถามอย่าเป็นห่ว านยอลไม่อบอะไรรีบลุึ้นมาูแบฮยอนที่เีย
“หมาน้อยไม่ว่านานแ่ไหนยอล็ะรอหมาน้อยลับมาหายอล ยอละทำทุอย่าให้หมาน้อยลับมาหาหมาน้อย”านยอลุมมือเล็และูบลบนหลัมือ ไม่ว่านานแ่ไหนเา็ะรอหมาน้อยัวนี้อเา ถึะเป็นสิบปียี่สิบปีเา็ะรอเพื่อที่ะไ้อยู่ับนที่ัวเอรั
50่อนนะ เี่ยวอี50มา่อให้นะ่ะอาะพรุ่นี้นะ้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น