คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ : เด็กหญิงผมชมพูกับพระราชาแห่งถ้วยชา
บทนำ : เด็กหญิงผมชมพูกับพระราชาแห่งถ้วยชา
พระราชาผู้โหดเหี้ยมนำพาผู้คนเข้าสู่เรื่องราวแสนน่าสลด พระราชาผู้โหดเหี้ยมยอมคร่าชีวิตผู้คนเพื่อแลกกับชุดถ้วยชาที่หายาก ไม่มีใครเคยเห็นเขาร้องไห้ ไม่มีใครเคยเห็นเขาเคยอาย ไม่มีใครเคยเห็นหน้าเขาตอนโกรธ ไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าตอนเขาเสียใจ เขาเพียงแต่ยิ้ม…ยิ้มอย่างเลือดเย็น ดวงตาข้างซ้ายเป็นสีเขียวมรกต ดวงตาข้างขวาเป็นสีขาวราวหิมะ ผู้คนต่างพากันขนานนามเขาว่า ‘พระราชาแห่งถ้วยชา’
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก เสียงเข็มนาฬิกาเคลื่อนไหวไปอย่างรวดเร็ว ภายในห้องมืดสลัวจนแทบมองอะไรไม่เห็นหากไม่เปิดโคมไฟไว้นั้น ได้มีเด็กหญิงคนหนึ่งนั่งจดบันทึกในสมุดด้วยสีหน้าที่เหนื่อยล้า ผมสีชมพูนั้นถูกมัดทรงทวินเทลด้วยหนังยางเส้นเล็กสีดำ ดวงตากลมโตสีฟ้าอ่อนบัดนี้ถูกลดเหลือเพียงครึ่งด้วยเปลือกตาที่หนักอึ้ง ตุบ ก่อนที่เธอจะหลับคาโต๊ะเขียนหนังสือในห้องของเธอเช่นทุกวัน…โดยที่หารู้ไม่ว่าได้มีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองเธออยู่จากอีกฟากของหน้าต่างห้องนั้น
“หึ พระราชาแห่งถ้วยชางั้นเหรอ…น่าสนใจดีนี่”
"หาววววว" เด็กหญิงขยี้ตา "กี่โมงแล้วเนี่ย..." เธอแหงนไปมองนาฬิกาที่ติดอยู่บนผนังหัวเตียงนอน ก่อนที่จะรีบลุกจากโต๊ะเขียนหนังสือแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำโดยเร็ว "สายแล้วแล้ว! สายแล้ว! สายแล้ว!" เธอรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบวิ่งออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียนโดยที่ไม่แตะข้าวเช้าเลยสักคำ แต่เมื่อไปถึงหน้าประตูโรงเรียนกลับพบว่ามันปิดไปเสียแล้ว
"ก็น่าจะรู้นี่ว่าการออกจากบ้านเวลา 11 โมงไม่ได้ช่วยให้เธอสามารถย้อนกลับไปในเวลา 9 โมงได้" เสียงทุ้มเล็กน้อยนั้นดังขึ้นจากข้างหลังของเธอ "นี่มันไม่ใช่ในนิยายแฟนตาซีที่เธอแต่งนะ...ซาโต้ จิน"
"ค...คุณเป็นใครกัน" เสียงเธอสั่นเล็กน้อย และหายใจอย่างติดขัดโดยไม่ทราบสาเหตุ ราวกับว่าถูกใครหรืออะไรบางอย่างจงใจกลั่นแกล้งเธอ "นี่เธอจำไม่ได้งั้นเหรอ...ฉันไงพระราชาแห่งถ้วยชา" ว่าแล้วเขาก็แสยะยิ้มขึ้น แล้วโลกของเด็กหญิงก็ดับลงทันใด
จะเป็นไปได้ยังไง
เรื่องจินตนาการเพ้อฝันพรรค์นั้น
ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน
ก็ในเมื่อ....
พระราชาแห่งถ้วยชาคือตัวละครที่ฉันเขียนในสมุดลับของฉันนี่...?
เป็นการจบบทนำที่มั่วมาก ;w; เซฟไปแล้วครั้งนึงแต่เมื่อเปิดกลับมากลับหายไปหมด(ในชาวงครึ่งหลัง) ช่วงนั้นคงเป็นช่วงที่เเน็ตหลุดพอดีสืนะ โลกนี้ช่างโหดร้าย
ความคิดเห็น