ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MA' Brothers * " ผมรักพี่ชายครับ " ( YAOI )

    ลำดับตอนที่ #8 : MA' BROTHER - 7 -

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ย. 53


    MA ' Brothers *
    7

    เพื่อนใหม่


    '' อ้าวเติ้ล มึงเป็นไรวะนั่น ''

    '' อ๋อแขนหักอ่ะ แหะ ๆ '' เด็กหนุ่มที่จดแลคเชอร์งานที่ค้างไปหลายวันเงยหน้าขึ้นมาตอบคำถามเพื่อน ๆ ที่รุมกันถามแล้วค่อย ๆ ทยอยออกไปทานข้าวกลางวัน

    '' ว๊าย ย แล้วแกไปทำอิท่าไหนล่ะเนี่ย ?! '' เด็กสาวตัวเล็กอีกคนตะโกนถามเพื่อนชายด้วยความสงสัย

    '' ปีนกำแพงอ่ะ '' มือเล็กหยิบปากกาแดงกับไม้บรรทัดขึ้นมา ทาบไม้บรรทัดลงไปใต้ตัวอักษร หยิบปากกาแดง และ . . .


    พรืด ด


    '' แล้วมันจะขีดได้ไงล่ะเนี่ย '' เด็กหนุ่มมองแขนตัวเองก่อนจะมองปากกาแดง และมองไปยังเพื่อน ๆ ที่พากันออกไปกินข้าว . . . พึมพำกับตัวเองเบา ๆ


    ฟุ่บ บ!


    '' . . . ฮะ . . . เฮ๊ย !''  เด็กหนุ่มตัวสูงชะลูดกระโดดเข้ามาภายในห้องผ่านทางหน้าต่าง ดวงตาเรียวมองเด็กชายตัวเล็กที่นั่งมองตนอยู่ ยกมือเสยเส้นผมสีเทาเข้มเบา ๆ ค่อย ๆ สืบเท้าเข้ามาใกล้เด็กหนุ่มตัวเล็ก

    '' หวัดดี '' หย่อนก้นลงนั่งข้างเด็กหนุ่มตัวเล็ก ชันเข่าขึ้นมาอย่างเสียมรรยาท มือหนาล้วงกระเป๋าเสื้อหยิบเอาท๊อฟฟี่สองเม็ดโยนให้คนตัวเล็กหนึ่งเม็ด และ กินเองหนึ่งเม็ด

    '' ห . . . หวัดดี เพิ่งเข้าหรอ ? '' เด็กหนุ่มคลายอาการตกใจก่อนจะค่อย ๆ หยิบท๊อฟฟี่หย่อยลงกระเป๋าเสื้ออย่างเบามือ

    '' อืม ม . . . ไม่กินหรอ ฉันว่ามันก็อร่อยดี แต่มันหวานไปหน่อย '' เด็กหนุ่มตัวเล็กพยักหน้าเบา ๆ ล้วงท๊อฟฟี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ มองลวดลายบนห่อ ก็ต้องทำหน้าตกใจ

    '' ล . . . แล้วฉันกินมันจะไม่เป็นอ. . . อะไรหรอ '' เด็กหนุ่มละล่ำละลักถาม ตกใจกับคำว่า สำหรับผู้ที่ต้องการเลิกบุหรี่

    '' กิน ๆ เข้าไปเหอะ . . . แล้วนี่เป็นอะไรเนี่ย '' มือหนาจิ้มที่เฝือกของคนตัวเล็ก พลางจ้องดวงหน้าของเจ้าของเฝือกเขม็ง

    '' อ๋อ ตกกำแพงน่ะ ดูงี่เง่าใช่มั้ยล่ะ ฮะ ๆ '' คนตัวเล็กเกาหัวแก้เก้อ

    '' อืม มมันก็งี่เง่าพอดู '' คนตัวเล้กมองหน้าร่างสูงเขม็ง ส่วนคนโดนมองก็ทำได้แค่หัวเราะในลำคอ ก่อนจะหยิบปากกาแดงไม้บรรทัด มาขีดเส้นสมุดให้คนตัวเล็กข้าง ๆ ทำเอาคนตัวเล็กยิ้มกว้าง

    '' นายใจดีจัง ชื่ออะไรหรอ ''

    '' นี่ถ้าไม่ทำงานให้นี่ไม่ถามสินะ '' คนตัวสูงว่าตัดพ้อ ทำเอาคนตัวเล็กกว่าอมยิ้ม

    '' โอ๋ ๆ หล่อนะ แต่ขี้งอน ไม่ไหว ๆ แบบนี้สาวหนีหมด '' ร่างสูงหันขวับจ้องหน้าคนตัวเล็กกว่าเขม็ง ทำเอาคนตัวเล็กกว่าหยุดเล่นทันที

    '' . . . ''

    '' โหย ล้อเล่นน่า ~ ฉันชื่อ ลิตเติ้ลนะ เรียกว่าเติ้ลเฉย ๆ ก็ได้ นายล่ะ ? ''

    '' ข้าว เออ ต้นข้าว '' คนตัวเล็กยิ้มเบา ๆ ก่อนจะยื่นมือไปหาคนตัวสูง หวังจะสัมผัสมือกระชับมิตร

    '' อะ . . . '' ร่างสูงมองมือขาวนวลนิ่ง ก่อนจะสัมผัสเบา ๆ ดึงขึ้นสัมผัสกับริมฝีปากเรียว ไล่ไปตามข้อนิ้วเล็ก ก่อนจะกระชากแขนเล็กเข้าหาตัว ประทับริมฝีปากกับหน้าผากมน เบา ๆ

    '' แถม '' ร่างเล็กนิ่งงัน มองการกระทำของร่างสูงตรงหน้าด้วยใจเต้นระทึก มือหนาตวัดมือเขียนบนเฝือกสีขาว ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ให้ร่างเล็ก

    '' . . . '' ร่างเล็กยิ้มกลับเบา ๆ ทั้งที่ใบหน้าร้อนฉ่า รีบก้มมองที่เฝือก แต่กลับถูกร่างตรงหน้า ฉกแก้มเนียนผุดผาดไปอีกหนึ่งครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้มมองยังดวงหน้าหวานที่ซับสีเลือดระเรื่อเต็มใบหน้า มือหนาขยี้หัวทุย ๆ ด้วยความเอ็นดู โบกมือให้เล็กน้อย แล้วรีบกระโดดออกนอกหน้าต่างไปทันที ร่างเล็กชะเง้อคอมองเบา ๆ ก่อนจะก้มมองลงที่เฝือกตัวเอง


    ' 089 - XXXXXXX  เบอร์ฉัน
    โทรมาด้วยนะ ฉันชอบโดดเรียน เราคงไม่เจอกันบ่อยนัก อย่าลืมโทรมาล่ะ
    *ปลาไหล. ตัวนายหอมชะมัด
    ปลาไหล2. หายเร็ว ๆ ล่ะลิตเติ้ล :)'

    ร่างเล็กอมยิ้มเบา ๆ ใบหน้าร้อนฉ่าอย่างไม่มีสาเหตุ เสมองไปยังบนโต๊ะทำงาน ท๊อฟฟี่สีเหลืองลวดลายวยงาม เด็กหนุ่มเก็บมันลงกระเป๋าอย่างเบามือ อมยิ้มกับตัวเองคนเดียวเงียบ ๆ


    '' เฮ้อ อ . . . ''  ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก เอามือทาบหัวใจด้วยอาการใจเต้นโครมคราม มือไม้เย็นเฉียบ . . . เหลือบมองคนตัวเล็กที่นั่งยิ้มอยู่ภายในห้องก็อดยิ้มกับตัวเองเบา ๆ ไม่ได้

    คนอะไรจะน่ารักขนาดนั้น . . . ร่างสูงคิด
    เย็นนี้จะโทรมารึปล่าวนะ . . . ร่างสูงคิดย้ำอีกที ก่อนจะสูดหายใจลึกพร้อม ๆ กับลมเบา ๆที่พัดผ่านอาคาร






    ' หายเร็ว ๆ ล่ะไอ่เตี้ย '

    ' หายเร็ว ๆ นะเติ้ล '

    ' หายเร็ว ๆ นะไอ๊สาด ดด '


    ร่างเล็กก้มอ่านที่เฝือกของตัวเองในคาบเรียนสุดท้าย อมยิ้มน้อย ๆ เมื่อไล่อ่านไปตามคำอวยพรของเพื่อน ๆ มือขวาก็จดเนื้อหาที่อาจารย์กำลังอธิบายอยู่อย่างไม่รีบร้อนนัก

    แคร่ก !

    ร่างเล็กหันมองกระดาษที่ถูกขยำจนยู่ยี่ ที่กระทบหัวทุยเบา ๆ มือเล็กวางปากกาลง ก่อนจะหยิบกระดาษขึ้นมา มองหาต้นตอการปากระดาษที่มาจากฝั่งริมหน้าต่าง ใบหน้าหล่อเหลาที่เพิ่งเจอเมื่อพักเที่ยงจ้องมองดวงหน้าหวานเขม็ง ทำเอาคนโดนมองต้องหันกลับมาด้วยอาการใบหน้าร้อนวาบ

    ' วันนี้เดี๋ยวไปส่งที่บ้าน รอด้วยนะ ; ข้าว '

    ร่างเล็กยิ้มอาย ๆ ก่อนจะจรดปากกาเขียนข้อความลงไปบนกระดาษสมุดยับยู่ยี่

    ' อ่าห๊ะ พี่เขาดุนะ ! '

    มือเล็กโยนกระดาษกลับไป หาร่างสูงที่ท้าวคางมองกระดานอยู่


    '' ขวัญกมล กฤษณ์ สนุกมั้ย ? '' สองร่างสะดุ้งตัวโยน ลุกขึ้นยืนก้มหน้าฟังอาจารย์ประจำวิชาต่อว่าเงียบ ๆ สุดท้ายก็ต้องออกไปนั่งหน้าห้อง และต้องปาใส่กระดาษใส่กันทั้งคาบเรียน ทำเอาร่างสูงหลุดขำเบา ๆ ออกมาไม่ได้กับบทลงโทษ


    '' โหย ยโดนทำโทษเลยอ่ะ -*- '' ร่างเล็กบ่นเบาในลำคอก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งเอาหลังเล็ก ๆ พิงผนังถอนหายใจมองอีกคนที่หย่อนตัวลงนั่งเคี้ยวหมากฝรั่งอยู่ข้าง ๆ

    '' จะกินหรอ ? '' ร่างเล็กไม่ต้องตอบ หมากฝรั่งสีส้มแวววาวก็ปาเข้ากลางหน้าผากมนอย่างแรง ทำเอาร่างเล็กยู่หน้าไม่พอใจ

    '' ให้ดี ๆ ไม่เป็นรึไง -*- '' ปากก็ว่าไปแต่มือก็แกะห่อกระดาษออก ก่อนจะส่งเข้าปากอวบเคี้ยวตุ้ย ๆทำแก้มพองลมใส่คนตัวสูงกว่าก่อนจะปาห่อหมากฝรั่งใส่ ยิ้มแก้มปริด้วยความสะใจ ทำเอาหัวใจของคนตัวใหญ่กว่าเต้นไม่เป็นจังหวะ

    '' ที่บอกพี่ดุอ่ะจริงหรอ ? '' ร่างสูงเอ่ยปากถามลอย ๆ

    '' จริงเด่ะ . . . จะลองหรอ ฮะ ๆ '' ริมฝีปากเล็กเป่าลูกโป่งจากหมากฝรั่งลูกใหญ่โต ก่อนจะรีบสะกิดคนข้าง ๆ ให้ดูสิ่งมหัศจรรย์ที่นาน ๆ จะเกิดได้ซักทีของตน

    ผั๊วะ !

    '' อุ๊บ บ บ T^T~ '' มือหนาตบลูกโป่งเข้ากับริมฝีปากเล็กอย่างแรง ทำเอาคนตัวเล็กหยีตาด้วยความเจ็บมือเล็กฟาดไหล่กว้างไม่ยั้ง

    '' เจ็บ ๆ '' มือหนารวบจับมือเล็กไว้พลางดึงร่างเล็กเข้าหาตัว ดวงตาคมจ้องมองดวงหน้าหวานที่ทำหน้ายู่ยี่ คราบหมากฝรั่งติดกรังที่ข้างแก้มและริมฝีปาก ไรผมสีน้ำตาลเข้มเปียกชื้นเหงื่อ นิ้วเรียวเกลี่ยแก้มเนียนเบา ๆ ทัดปอยผมไว้ที่ข้างหูเล็กก่อนจะจูบหน้าผากมนเบา ๆ อีกหนึ่งที

    '' อ๊า ~ นายทำแบบนี้อีกแล้ว '' ร่างเล็กก้มหน้างุด แต่เหมือนยิ่งก้มก็ยิ่งซุกลงไปกับอกกว้างนั้นเข้าไปทุกที มือหนาปล่อยการเกาะกุมข้อมือขาวออกเบา ๆ เปลี่ยนมาเป็นการลูบหัวทุยๆ อย่างเอ็นดู

    '' นายน่ารักนะ '' ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมาจ้องดวงตาคมปลาดนั้นอย่างเคือง ๆ

    '' จะบ้าหรอ . . . ฉันเป็นผู้ชาย จะมาชมว่าน่ารักได้ไง ก็ต้องหล่อไม่ก็เท่ห์สิ !'' มือเล็กตีแขนแกร่งเต็มแรง

    '' โอ๊ย ! ตีทำไมเนี่ย ?! ''

    '' หมั่นไส้ จะตี ! '' มือเล็กตีซ้ำ ๆ ทำเอาร่างสูงต้องหยิกแขนขาว ๆ กลับอย่างหมั่นเขี้ยว

    '' หยิกให้เนื้อขาด ! '' ร่างเล็กหัวเราะเบา ๆ แล้วนั่งถอนหายใจยาว มองหน้าเพื่อนใหม่ที่รู้สึกจะสนิทกันมากมายและรวดเร็วเหลือเกิน

    '' ไหนบอกโดดเรียนบ่อยไง แล้วไหนมานั่งเรียนอยู่ได้ล่ะเนี่ย ? '' ร่างสูงยิ้มเบา ๆ ก่อนจะดึงติ่งหูเล็กแรง ๆ ทำเอาเจ้าตัวขู่แง่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

    '' แล้วที่ผ่านมาเคยเห็นหน้าฉันมั้ย ? '' คนตัวเล็กกว่าหันมาทำตาโตใส่คนพูดอย่างเหลือเชื่อ

    '' นี่นายโดดเรียนมาตั้งแต่เปิดเทอมแล้วงั้นหรอ ?! โอ๊ เทพเจงเจ๊ง ! แล้วไหนเรียนถึงม.5 ได้ล่ะเนี่ย โดดเรียนบ่อยขนาดฉันคิดว่าเป็นนักเรียนเข้าใหม่แบบนี้อ่ะ เส้นแน่เลย ! '' ร่างเล็กวางสมมติฐานอย่างจริงจังทำเอาร่างสูงหลุดยิ้มอ่อนโยน

    '' ก็นิดหน่อยแต่ไม่ใช่ทั้งหมด ''

    '' มันก็เหมือนกันแหละน่า ! '' คนตัวเล็กว่าเบา ๆ ริมฝีปากอวบยังคงเคี้ยวหมากฝรั่งไม่หยุดปาก ร่างสูงลอบมองดวงหน้าหวานด้วยความหลงไหล . . . ถ้าไม่มาโรงเรียนวันนี้คงไม่ได้เจออะไรแบบนี้สินะ

    '' บ้านนายอยู่ไหนหรอ ? '' ร่างเล็กหันมายิ้มยั่ว ก่อนจะชกต้นแขนแกร่งเบา ๆ

    '' อ่ะแน๊ ~ จะมาเผาบ้านฉันอ่ะเด๊ ! อย่าหวังเลย ! '' ร่างสูงหัวเราะเบา ๆ ลมเย็นพัดผ่านทำเอาร่างเล็กหลับตาพริ้ม ริมฝีปากอวบเผยอออกเบา ๆ คล้ายเชิญชวน ร่างสูงเบือนหน้าหนีในทันที หัวใจมันเต้นผิดจังหวะไปเสียแล้ว



    ครืด ดด ~

    '' ขอบคุณค่ะ / ครับ '' สองร่างลุกขึ้นยืนพร้อมกันทำความเคารพอาจารย์ที่เดินออกมาจากประตูแล้วเดินเข้าประตูไปเก็บสัมภาระทันที

    '' ส่งจดหมายจีบกันหรอวะ ?! ฮ่า ๆๆ ''

    '' ฮิ๊วว ว ~ เอาแล้วลิตเติ้ลสาวแตกแล้วเว๊ย ! ฮ่า ๆๆ ''

    '' ฮิ๊วว วว ว~~ ''  เพื่อน ๆ ทั้งหญิงทั้งชายตะโกนโห่แซวต่าง ๆ นา ๆ ทำเอาคนตัวเล็กตะโกนด่ากลับไปทั้ง ๆ ที่เขินจนแทบจะมุดพื้นหนี ส่วนคนตัวสูงก็ได้แต่ยืนยิ้มลอบมองดวงหน้าหวานเขินอายเงียบ ๆ เท่านั้น


    '' จับมือได้ป่าว ? '' ร่างสูงเอ่ยถามคนตัวเล็กหลังจากที่เพื่อน ๆ พากันออกไปจนหมดแล้ว คนถูกถามทำตาโต หน้าร้อนผะผ่าว หันหลังเดินหนีคนที่ถามอะไรน่าอายทันที

    '' ไอ้บ้า . . . ''  ร่างสูงหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเดินตามคนตัวเล็กไปทันที มือหนาจับข้อมือเล็กเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนลงไปกุมมือเล็กไว้ทั้งมือ นิ้วเรียวสอดเข้าตามข้อนิ้วเล็กเบา ๆ คนตัวเล็กก้มหน้างุด มือไม้เย็นไปหมด แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อคนตัวสูงกว่าก้มลงมากระซิบแผ่วที่ข้างหู พลางฉกแก้มเนียนนุ่มไปอีกหนึ่งที . . . ทำเอาคนตัวเล็กไปไม่เป็นกันไปเลย

    '' จีบเธอนะ . . . ''



    --------------- 100 % ----------------
    โอ๊ย ยย ขอโทษรีดเดอร์จิง ๆ นะค๊ะที่อัพสองตอนไม่ได้ !
    เพราะไรฯต้องไปศาลเจ้าคืนนี้ !
    เค้าข้ามสะพานสะเดาะเคราะห์กัน !
    พรุ่งนี้ก็ต้องรับพระอีก แต่ช่วงบ่าย ๆ จะมาอัพให้ค่ะ ^^"
    ขอโทดจิง ๆค๊า !
    อย่าเพิ่งเกียจต้นข้าวน๊า T^T!
    อย่าเพิ่งเกียจไรฯด้วยไรมีธุระจิง ๆ !

    ♥ รีดเดอร์จ๊ะ !
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×