ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : MA' BROTHER - 7 -
MA ' Brothers *
7
เพื่อนใหม่
7
เพื่อนใหม่
'' อ้าวเติ้ล มึงเป็นไรวะนั่น ''
'' อ๋อแขนหักอ่ะ แหะ ๆ '' เด็กหนุ่มที่จดแลคเชอร์งานที่ค้างไปหลายวันเงยหน้าขึ้นมาตอบคำถามเพื่อน ๆ ที่รุมกันถามแล้วค่อย ๆ ทยอยออกไปทานข้าวกลางวัน
'' ว๊าย ย แล้วแกไปทำอิท่าไหนล่ะเนี่ย ?! '' เด็กสาวตัวเล็กอีกคนตะโกนถามเพื่อนชายด้วยความสงสัย
'' ปีนกำแพงอ่ะ '' มือเล็กหยิบปากกาแดงกับไม้บรรทัดขึ้นมา ทาบไม้บรรทัดลงไปใต้ตัวอักษร หยิบปากกาแดง และ . . .
พรืด ด
'' แล้วมันจะขีดได้ไงล่ะเนี่ย '' เด็กหนุ่มมองแขนตัวเองก่อนจะมองปากกาแดง และมองไปยังเพื่อน ๆ ที่พากันออกไปกินข้าว . . . พึมพำกับตัวเองเบา ๆ
ฟุ่บ บ!
'' . . . ฮะ . . . เฮ๊ย !'' เด็กหนุ่มตัวสูงชะลูดกระโดดเข้ามาภายในห้องผ่านทางหน้าต่าง ดวงตาเรียวมองเด็กชายตัวเล็กที่นั่งมองตนอยู่ ยกมือเสยเส้นผมสีเทาเข้มเบา ๆ ค่อย ๆ สืบเท้าเข้ามาใกล้เด็กหนุ่มตัวเล็ก
'' หวัดดี '' หย่อนก้นลงนั่งข้างเด็กหนุ่มตัวเล็ก ชันเข่าขึ้นมาอย่างเสียมรรยาท มือหนาล้วงกระเป๋าเสื้อหยิบเอาท๊อฟฟี่สองเม็ดโยนให้คนตัวเล็กหนึ่งเม็ด และ กินเองหนึ่งเม็ด
'' ห . . . หวัดดี เพิ่งเข้าหรอ ? '' เด็กหนุ่มคลายอาการตกใจก่อนจะค่อย ๆ หยิบท๊อฟฟี่หย่อยลงกระเป๋าเสื้ออย่างเบามือ
'' อืม ม . . . ไม่กินหรอ ฉันว่ามันก็อร่อยดี แต่มันหวานไปหน่อย '' เด็กหนุ่มตัวเล็กพยักหน้าเบา ๆ ล้วงท๊อฟฟี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ มองลวดลายบนห่อ ก็ต้องทำหน้าตกใจ
'' ล . . . แล้วฉันกินมันจะไม่เป็นอ. . . อะไรหรอ '' เด็กหนุ่มละล่ำละลักถาม ตกใจกับคำว่า สำหรับผู้ที่ต้องการเลิกบุหรี่
'' กิน ๆ เข้าไปเหอะ . . . แล้วนี่เป็นอะไรเนี่ย '' มือหนาจิ้มที่เฝือกของคนตัวเล็ก พลางจ้องดวงหน้าของเจ้าของเฝือกเขม็ง
'' อ๋อ ตกกำแพงน่ะ ดูงี่เง่าใช่มั้ยล่ะ ฮะ ๆ '' คนตัวเล็กเกาหัวแก้เก้อ
'' อืม มมันก็งี่เง่าพอดู '' คนตัวเล้กมองหน้าร่างสูงเขม็ง ส่วนคนโดนมองก็ทำได้แค่หัวเราะในลำคอ ก่อนจะหยิบปากกาแดงไม้บรรทัด มาขีดเส้นสมุดให้คนตัวเล็กข้าง ๆ ทำเอาคนตัวเล็กยิ้มกว้าง
'' นายใจดีจัง ชื่ออะไรหรอ ''
'' นี่ถ้าไม่ทำงานให้นี่ไม่ถามสินะ '' คนตัวสูงว่าตัดพ้อ ทำเอาคนตัวเล็กกว่าอมยิ้ม
'' โอ๋ ๆ หล่อนะ แต่ขี้งอน ไม่ไหว ๆ แบบนี้สาวหนีหมด '' ร่างสูงหันขวับจ้องหน้าคนตัวเล็กกว่าเขม็ง ทำเอาคนตัวเล็กกว่าหยุดเล่นทันที
'' . . . ''
'' โหย ล้อเล่นน่า ~ ฉันชื่อ ลิตเติ้ลนะ เรียกว่าเติ้ลเฉย ๆ ก็ได้ นายล่ะ ? ''
'' ข้าว เออ ต้นข้าว '' คนตัวเล็กยิ้มเบา ๆ ก่อนจะยื่นมือไปหาคนตัวสูง หวังจะสัมผัสมือกระชับมิตร
'' อะ . . . '' ร่างสูงมองมือขาวนวลนิ่ง ก่อนจะสัมผัสเบา ๆ ดึงขึ้นสัมผัสกับริมฝีปากเรียว ไล่ไปตามข้อนิ้วเล็ก ก่อนจะกระชากแขนเล็กเข้าหาตัว ประทับริมฝีปากกับหน้าผากมน เบา ๆ
'' แถม '' ร่างเล็กนิ่งงัน มองการกระทำของร่างสูงตรงหน้าด้วยใจเต้นระทึก มือหนาตวัดมือเขียนบนเฝือกสีขาว ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ให้ร่างเล็ก
'' . . . '' ร่างเล็กยิ้มกลับเบา ๆ ทั้งที่ใบหน้าร้อนฉ่า รีบก้มมองที่เฝือก แต่กลับถูกร่างตรงหน้า ฉกแก้มเนียนผุดผาดไปอีกหนึ่งครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้มมองยังดวงหน้าหวานที่ซับสีเลือดระเรื่อเต็มใบหน้า มือหนาขยี้หัวทุย ๆ ด้วยความเอ็นดู โบกมือให้เล็กน้อย แล้วรีบกระโดดออกนอกหน้าต่างไปทันที ร่างเล็กชะเง้อคอมองเบา ๆ ก่อนจะก้มมองลงที่เฝือกตัวเอง
' 089 - XXXXXXX เบอร์ฉัน
โทรมาด้วยนะ ฉันชอบโดดเรียน เราคงไม่เจอกันบ่อยนัก อย่าลืมโทรมาล่ะ
*ปลาไหล. ตัวนายหอมชะมัด
ปลาไหล2. หายเร็ว ๆ ล่ะลิตเติ้ล :)'
ร่างเล็กอมยิ้มเบา ๆ ใบหน้าร้อนฉ่าอย่างไม่มีสาเหตุ เสมองไปยังบนโต๊ะทำงาน ท๊อฟฟี่สีเหลืองลวดลายวยงาม เด็กหนุ่มเก็บมันลงกระเป๋าอย่างเบามือ อมยิ้มกับตัวเองคนเดียวเงียบ ๆ
'' เฮ้อ อ . . . '' ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก เอามือทาบหัวใจด้วยอาการใจเต้นโครมคราม มือไม้เย็นเฉียบ . . . เหลือบมองคนตัวเล็กที่นั่งยิ้มอยู่ภายในห้องก็อดยิ้มกับตัวเองเบา ๆ ไม่ได้
คนอะไรจะน่ารักขนาดนั้น . . . ร่างสูงคิด
เย็นนี้จะโทรมารึปล่าวนะ . . . ร่างสูงคิดย้ำอีกที ก่อนจะสูดหายใจลึกพร้อม ๆ กับลมเบา ๆที่พัดผ่านอาคาร
' หายเร็ว ๆ ล่ะไอ่เตี้ย '
' หายเร็ว ๆ นะเติ้ล '
' หายเร็ว ๆ นะไอ๊สาด ดด '
ร่างเล็กก้มอ่านที่เฝือกของตัวเองในคาบเรียนสุดท้าย อมยิ้มน้อย ๆ เมื่อไล่อ่านไปตามคำอวยพรของเพื่อน ๆ มือขวาก็จดเนื้อหาที่อาจารย์กำลังอธิบายอยู่อย่างไม่รีบร้อนนัก
แคร่ก !
ร่างเล็กหันมองกระดาษที่ถูกขยำจนยู่ยี่ ที่กระทบหัวทุยเบา ๆ มือเล็กวางปากกาลง ก่อนจะหยิบกระดาษขึ้นมา มองหาต้นตอการปากระดาษที่มาจากฝั่งริมหน้าต่าง ใบหน้าหล่อเหลาที่เพิ่งเจอเมื่อพักเที่ยงจ้องมองดวงหน้าหวานเขม็ง ทำเอาคนโดนมองต้องหันกลับมาด้วยอาการใบหน้าร้อนวาบ
' วันนี้เดี๋ยวไปส่งที่บ้าน รอด้วยนะ ; ข้าว '
ร่างเล็กยิ้มอาย ๆ ก่อนจะจรดปากกาเขียนข้อความลงไปบนกระดาษสมุดยับยู่ยี่
' อ่าห๊ะ พี่เขาดุนะ ! '
มือเล็กโยนกระดาษกลับไป หาร่างสูงที่ท้าวคางมองกระดานอยู่
'' ขวัญกมล กฤษณ์ สนุกมั้ย ? '' สองร่างสะดุ้งตัวโยน ลุกขึ้นยืนก้มหน้าฟังอาจารย์ประจำวิชาต่อว่าเงียบ ๆ สุดท้ายก็ต้องออกไปนั่งหน้าห้อง และต้องปาใส่กระดาษใส่กันทั้งคาบเรียน ทำเอาร่างสูงหลุดขำเบา ๆ ออกมาไม่ได้กับบทลงโทษ
'' โหย ยโดนทำโทษเลยอ่ะ -*- '' ร่างเล็กบ่นเบาในลำคอก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งเอาหลังเล็ก ๆ พิงผนังถอนหายใจมองอีกคนที่หย่อนตัวลงนั่งเคี้ยวหมากฝรั่งอยู่ข้าง ๆ
'' จะกินหรอ ? '' ร่างเล็กไม่ต้องตอบ หมากฝรั่งสีส้มแวววาวก็ปาเข้ากลางหน้าผากมนอย่างแรง ทำเอาร่างเล็กยู่หน้าไม่พอใจ
'' ให้ดี ๆ ไม่เป็นรึไง -*- '' ปากก็ว่าไปแต่มือก็แกะห่อกระดาษออก ก่อนจะส่งเข้าปากอวบเคี้ยวตุ้ย ๆทำแก้มพองลมใส่คนตัวสูงกว่าก่อนจะปาห่อหมากฝรั่งใส่ ยิ้มแก้มปริด้วยความสะใจ ทำเอาหัวใจของคนตัวใหญ่กว่าเต้นไม่เป็นจังหวะ
'' ที่บอกพี่ดุอ่ะจริงหรอ ? '' ร่างสูงเอ่ยปากถามลอย ๆ
'' จริงเด่ะ . . . จะลองหรอ ฮะ ๆ '' ริมฝีปากเล็กเป่าลูกโป่งจากหมากฝรั่งลูกใหญ่โต ก่อนจะรีบสะกิดคนข้าง ๆ ให้ดูสิ่งมหัศจรรย์ที่นาน ๆ จะเกิดได้ซักทีของตน
ผั๊วะ !
'' อุ๊บ บ บ T^T~ '' มือหนาตบลูกโป่งเข้ากับริมฝีปากเล็กอย่างแรง ทำเอาคนตัวเล็กหยีตาด้วยความเจ็บมือเล็กฟาดไหล่กว้างไม่ยั้ง
'' เจ็บ ๆ '' มือหนารวบจับมือเล็กไว้พลางดึงร่างเล็กเข้าหาตัว ดวงตาคมจ้องมองดวงหน้าหวานที่ทำหน้ายู่ยี่ คราบหมากฝรั่งติดกรังที่ข้างแก้มและริมฝีปาก ไรผมสีน้ำตาลเข้มเปียกชื้นเหงื่อ นิ้วเรียวเกลี่ยแก้มเนียนเบา ๆ ทัดปอยผมไว้ที่ข้างหูเล็กก่อนจะจูบหน้าผากมนเบา ๆ อีกหนึ่งที
'' อ๊า ~ นายทำแบบนี้อีกแล้ว '' ร่างเล็กก้มหน้างุด แต่เหมือนยิ่งก้มก็ยิ่งซุกลงไปกับอกกว้างนั้นเข้าไปทุกที มือหนาปล่อยการเกาะกุมข้อมือขาวออกเบา ๆ เปลี่ยนมาเป็นการลูบหัวทุยๆ อย่างเอ็นดู
'' นายน่ารักนะ '' ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมาจ้องดวงตาคมปลาดนั้นอย่างเคือง ๆ
'' จะบ้าหรอ . . . ฉันเป็นผู้ชาย จะมาชมว่าน่ารักได้ไง ก็ต้องหล่อไม่ก็เท่ห์สิ !'' มือเล็กตีแขนแกร่งเต็มแรง
'' โอ๊ย ! ตีทำไมเนี่ย ?! ''
'' หมั่นไส้ จะตี ! '' มือเล็กตีซ้ำ ๆ ทำเอาร่างสูงต้องหยิกแขนขาว ๆ กลับอย่างหมั่นเขี้ยว
'' หยิกให้เนื้อขาด ! '' ร่างเล็กหัวเราะเบา ๆ แล้วนั่งถอนหายใจยาว มองหน้าเพื่อนใหม่ที่รู้สึกจะสนิทกันมากมายและรวดเร็วเหลือเกิน
'' ไหนบอกโดดเรียนบ่อยไง แล้วไหนมานั่งเรียนอยู่ได้ล่ะเนี่ย ? '' ร่างสูงยิ้มเบา ๆ ก่อนจะดึงติ่งหูเล็กแรง ๆ ทำเอาเจ้าตัวขู่แง่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
'' แล้วที่ผ่านมาเคยเห็นหน้าฉันมั้ย ? '' คนตัวเล็กกว่าหันมาทำตาโตใส่คนพูดอย่างเหลือเชื่อ
'' นี่นายโดดเรียนมาตั้งแต่เปิดเทอมแล้วงั้นหรอ ?! โอ๊ เทพเจงเจ๊ง ! แล้วไหนเรียนถึงม.5 ได้ล่ะเนี่ย โดดเรียนบ่อยขนาดฉันคิดว่าเป็นนักเรียนเข้าใหม่แบบนี้อ่ะ เส้นแน่เลย ! '' ร่างเล็กวางสมมติฐานอย่างจริงจังทำเอาร่างสูงหลุดยิ้มอ่อนโยน
'' ก็นิดหน่อยแต่ไม่ใช่ทั้งหมด ''
'' มันก็เหมือนกันแหละน่า ! '' คนตัวเล็กว่าเบา ๆ ริมฝีปากอวบยังคงเคี้ยวหมากฝรั่งไม่หยุดปาก ร่างสูงลอบมองดวงหน้าหวานด้วยความหลงไหล . . . ถ้าไม่มาโรงเรียนวันนี้คงไม่ได้เจออะไรแบบนี้สินะ
'' บ้านนายอยู่ไหนหรอ ? '' ร่างเล็กหันมายิ้มยั่ว ก่อนจะชกต้นแขนแกร่งเบา ๆ
'' อ่ะแน๊ ~ จะมาเผาบ้านฉันอ่ะเด๊ ! อย่าหวังเลย ! '' ร่างสูงหัวเราะเบา ๆ ลมเย็นพัดผ่านทำเอาร่างเล็กหลับตาพริ้ม ริมฝีปากอวบเผยอออกเบา ๆ คล้ายเชิญชวน ร่างสูงเบือนหน้าหนีในทันที หัวใจมันเต้นผิดจังหวะไปเสียแล้ว
ครืด ดด ~
'' ขอบคุณค่ะ / ครับ '' สองร่างลุกขึ้นยืนพร้อมกันทำความเคารพอาจารย์ที่เดินออกมาจากประตูแล้วเดินเข้าประตูไปเก็บสัมภาระทันที
'' ส่งจดหมายจีบกันหรอวะ ?! ฮ่า ๆๆ ''
'' ฮิ๊วว ว ~ เอาแล้วลิตเติ้ลสาวแตกแล้วเว๊ย ! ฮ่า ๆๆ ''
'' ฮิ๊วว วว ว~~ '' เพื่อน ๆ ทั้งหญิงทั้งชายตะโกนโห่แซวต่าง ๆ นา ๆ ทำเอาคนตัวเล็กตะโกนด่ากลับไปทั้ง ๆ ที่เขินจนแทบจะมุดพื้นหนี ส่วนคนตัวสูงก็ได้แต่ยืนยิ้มลอบมองดวงหน้าหวานเขินอายเงียบ ๆ เท่านั้น
'' จับมือได้ป่าว ? '' ร่างสูงเอ่ยถามคนตัวเล็กหลังจากที่เพื่อน ๆ พากันออกไปจนหมดแล้ว คนถูกถามทำตาโต หน้าร้อนผะผ่าว หันหลังเดินหนีคนที่ถามอะไรน่าอายทันที
'' ไอ้บ้า . . . '' ร่างสูงหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเดินตามคนตัวเล็กไปทันที มือหนาจับข้อมือเล็กเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนลงไปกุมมือเล็กไว้ทั้งมือ นิ้วเรียวสอดเข้าตามข้อนิ้วเล็กเบา ๆ คนตัวเล็กก้มหน้างุด มือไม้เย็นไปหมด แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อคนตัวสูงกว่าก้มลงมากระซิบแผ่วที่ข้างหู พลางฉกแก้มเนียนนุ่มไปอีกหนึ่งที . . . ทำเอาคนตัวเล็กไปไม่เป็นกันไปเลย
'' จีบเธอนะ . . . ''
--------------- 100 % ----------------
โอ๊ย ยย ขอโทษรีดเดอร์จิง ๆ นะค๊ะที่อัพสองตอนไม่ได้ !
เพราะไรฯต้องไปศาลเจ้าคืนนี้ !
เค้าข้ามสะพานสะเดาะเคราะห์กัน !
พรุ่งนี้ก็ต้องรับพระอีก แต่ช่วงบ่าย ๆ จะมาอัพให้ค่ะ ^^"
ขอโทดจิง ๆค๊า !
อย่าเพิ่งเกียจต้นข้าวน๊า T^T!
อย่าเพิ่งเกียจไรฯด้วยไรมีธุระจิง ๆ !
♥ รีดเดอร์จ๊ะ !
'' อ๋อแขนหักอ่ะ แหะ ๆ '' เด็กหนุ่มที่จดแลคเชอร์งานที่ค้างไปหลายวันเงยหน้าขึ้นมาตอบคำถามเพื่อน ๆ ที่รุมกันถามแล้วค่อย ๆ ทยอยออกไปทานข้าวกลางวัน
'' ว๊าย ย แล้วแกไปทำอิท่าไหนล่ะเนี่ย ?! '' เด็กสาวตัวเล็กอีกคนตะโกนถามเพื่อนชายด้วยความสงสัย
'' ปีนกำแพงอ่ะ '' มือเล็กหยิบปากกาแดงกับไม้บรรทัดขึ้นมา ทาบไม้บรรทัดลงไปใต้ตัวอักษร หยิบปากกาแดง และ . . .
พรืด ด
'' แล้วมันจะขีดได้ไงล่ะเนี่ย '' เด็กหนุ่มมองแขนตัวเองก่อนจะมองปากกาแดง และมองไปยังเพื่อน ๆ ที่พากันออกไปกินข้าว . . . พึมพำกับตัวเองเบา ๆ
ฟุ่บ บ!
'' . . . ฮะ . . . เฮ๊ย !'' เด็กหนุ่มตัวสูงชะลูดกระโดดเข้ามาภายในห้องผ่านทางหน้าต่าง ดวงตาเรียวมองเด็กชายตัวเล็กที่นั่งมองตนอยู่ ยกมือเสยเส้นผมสีเทาเข้มเบา ๆ ค่อย ๆ สืบเท้าเข้ามาใกล้เด็กหนุ่มตัวเล็ก
'' หวัดดี '' หย่อนก้นลงนั่งข้างเด็กหนุ่มตัวเล็ก ชันเข่าขึ้นมาอย่างเสียมรรยาท มือหนาล้วงกระเป๋าเสื้อหยิบเอาท๊อฟฟี่สองเม็ดโยนให้คนตัวเล็กหนึ่งเม็ด และ กินเองหนึ่งเม็ด
'' ห . . . หวัดดี เพิ่งเข้าหรอ ? '' เด็กหนุ่มคลายอาการตกใจก่อนจะค่อย ๆ หยิบท๊อฟฟี่หย่อยลงกระเป๋าเสื้ออย่างเบามือ
'' อืม ม . . . ไม่กินหรอ ฉันว่ามันก็อร่อยดี แต่มันหวานไปหน่อย '' เด็กหนุ่มตัวเล็กพยักหน้าเบา ๆ ล้วงท๊อฟฟี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ มองลวดลายบนห่อ ก็ต้องทำหน้าตกใจ
'' ล . . . แล้วฉันกินมันจะไม่เป็นอ. . . อะไรหรอ '' เด็กหนุ่มละล่ำละลักถาม ตกใจกับคำว่า สำหรับผู้ที่ต้องการเลิกบุหรี่
'' กิน ๆ เข้าไปเหอะ . . . แล้วนี่เป็นอะไรเนี่ย '' มือหนาจิ้มที่เฝือกของคนตัวเล็ก พลางจ้องดวงหน้าของเจ้าของเฝือกเขม็ง
'' อ๋อ ตกกำแพงน่ะ ดูงี่เง่าใช่มั้ยล่ะ ฮะ ๆ '' คนตัวเล็กเกาหัวแก้เก้อ
'' อืม มมันก็งี่เง่าพอดู '' คนตัวเล้กมองหน้าร่างสูงเขม็ง ส่วนคนโดนมองก็ทำได้แค่หัวเราะในลำคอ ก่อนจะหยิบปากกาแดงไม้บรรทัด มาขีดเส้นสมุดให้คนตัวเล็กข้าง ๆ ทำเอาคนตัวเล็กยิ้มกว้าง
'' นายใจดีจัง ชื่ออะไรหรอ ''
'' นี่ถ้าไม่ทำงานให้นี่ไม่ถามสินะ '' คนตัวสูงว่าตัดพ้อ ทำเอาคนตัวเล็กกว่าอมยิ้ม
'' โอ๋ ๆ หล่อนะ แต่ขี้งอน ไม่ไหว ๆ แบบนี้สาวหนีหมด '' ร่างสูงหันขวับจ้องหน้าคนตัวเล็กกว่าเขม็ง ทำเอาคนตัวเล็กกว่าหยุดเล่นทันที
'' . . . ''
'' โหย ล้อเล่นน่า ~ ฉันชื่อ ลิตเติ้ลนะ เรียกว่าเติ้ลเฉย ๆ ก็ได้ นายล่ะ ? ''
'' ข้าว เออ ต้นข้าว '' คนตัวเล็กยิ้มเบา ๆ ก่อนจะยื่นมือไปหาคนตัวสูง หวังจะสัมผัสมือกระชับมิตร
'' อะ . . . '' ร่างสูงมองมือขาวนวลนิ่ง ก่อนจะสัมผัสเบา ๆ ดึงขึ้นสัมผัสกับริมฝีปากเรียว ไล่ไปตามข้อนิ้วเล็ก ก่อนจะกระชากแขนเล็กเข้าหาตัว ประทับริมฝีปากกับหน้าผากมน เบา ๆ
'' แถม '' ร่างเล็กนิ่งงัน มองการกระทำของร่างสูงตรงหน้าด้วยใจเต้นระทึก มือหนาตวัดมือเขียนบนเฝือกสีขาว ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ให้ร่างเล็ก
'' . . . '' ร่างเล็กยิ้มกลับเบา ๆ ทั้งที่ใบหน้าร้อนฉ่า รีบก้มมองที่เฝือก แต่กลับถูกร่างตรงหน้า ฉกแก้มเนียนผุดผาดไปอีกหนึ่งครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้มมองยังดวงหน้าหวานที่ซับสีเลือดระเรื่อเต็มใบหน้า มือหนาขยี้หัวทุย ๆ ด้วยความเอ็นดู โบกมือให้เล็กน้อย แล้วรีบกระโดดออกนอกหน้าต่างไปทันที ร่างเล็กชะเง้อคอมองเบา ๆ ก่อนจะก้มมองลงที่เฝือกตัวเอง
' 089 - XXXXXXX เบอร์ฉัน
โทรมาด้วยนะ ฉันชอบโดดเรียน เราคงไม่เจอกันบ่อยนัก อย่าลืมโทรมาล่ะ
*ปลาไหล. ตัวนายหอมชะมัด
ปลาไหล2. หายเร็ว ๆ ล่ะลิตเติ้ล :)'
ร่างเล็กอมยิ้มเบา ๆ ใบหน้าร้อนฉ่าอย่างไม่มีสาเหตุ เสมองไปยังบนโต๊ะทำงาน ท๊อฟฟี่สีเหลืองลวดลายวยงาม เด็กหนุ่มเก็บมันลงกระเป๋าอย่างเบามือ อมยิ้มกับตัวเองคนเดียวเงียบ ๆ
'' เฮ้อ อ . . . '' ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก เอามือทาบหัวใจด้วยอาการใจเต้นโครมคราม มือไม้เย็นเฉียบ . . . เหลือบมองคนตัวเล็กที่นั่งยิ้มอยู่ภายในห้องก็อดยิ้มกับตัวเองเบา ๆ ไม่ได้
คนอะไรจะน่ารักขนาดนั้น . . . ร่างสูงคิด
เย็นนี้จะโทรมารึปล่าวนะ . . . ร่างสูงคิดย้ำอีกที ก่อนจะสูดหายใจลึกพร้อม ๆ กับลมเบา ๆที่พัดผ่านอาคาร
' หายเร็ว ๆ ล่ะไอ่เตี้ย '
' หายเร็ว ๆ นะเติ้ล '
' หายเร็ว ๆ นะไอ๊สาด ดด '
ร่างเล็กก้มอ่านที่เฝือกของตัวเองในคาบเรียนสุดท้าย อมยิ้มน้อย ๆ เมื่อไล่อ่านไปตามคำอวยพรของเพื่อน ๆ มือขวาก็จดเนื้อหาที่อาจารย์กำลังอธิบายอยู่อย่างไม่รีบร้อนนัก
แคร่ก !
ร่างเล็กหันมองกระดาษที่ถูกขยำจนยู่ยี่ ที่กระทบหัวทุยเบา ๆ มือเล็กวางปากกาลง ก่อนจะหยิบกระดาษขึ้นมา มองหาต้นตอการปากระดาษที่มาจากฝั่งริมหน้าต่าง ใบหน้าหล่อเหลาที่เพิ่งเจอเมื่อพักเที่ยงจ้องมองดวงหน้าหวานเขม็ง ทำเอาคนโดนมองต้องหันกลับมาด้วยอาการใบหน้าร้อนวาบ
' วันนี้เดี๋ยวไปส่งที่บ้าน รอด้วยนะ ; ข้าว '
ร่างเล็กยิ้มอาย ๆ ก่อนจะจรดปากกาเขียนข้อความลงไปบนกระดาษสมุดยับยู่ยี่
' อ่าห๊ะ พี่เขาดุนะ ! '
มือเล็กโยนกระดาษกลับไป หาร่างสูงที่ท้าวคางมองกระดานอยู่
'' ขวัญกมล กฤษณ์ สนุกมั้ย ? '' สองร่างสะดุ้งตัวโยน ลุกขึ้นยืนก้มหน้าฟังอาจารย์ประจำวิชาต่อว่าเงียบ ๆ สุดท้ายก็ต้องออกไปนั่งหน้าห้อง และต้องปาใส่กระดาษใส่กันทั้งคาบเรียน ทำเอาร่างสูงหลุดขำเบา ๆ ออกมาไม่ได้กับบทลงโทษ
'' โหย ยโดนทำโทษเลยอ่ะ -*- '' ร่างเล็กบ่นเบาในลำคอก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งเอาหลังเล็ก ๆ พิงผนังถอนหายใจมองอีกคนที่หย่อนตัวลงนั่งเคี้ยวหมากฝรั่งอยู่ข้าง ๆ
'' จะกินหรอ ? '' ร่างเล็กไม่ต้องตอบ หมากฝรั่งสีส้มแวววาวก็ปาเข้ากลางหน้าผากมนอย่างแรง ทำเอาร่างเล็กยู่หน้าไม่พอใจ
'' ให้ดี ๆ ไม่เป็นรึไง -*- '' ปากก็ว่าไปแต่มือก็แกะห่อกระดาษออก ก่อนจะส่งเข้าปากอวบเคี้ยวตุ้ย ๆทำแก้มพองลมใส่คนตัวสูงกว่าก่อนจะปาห่อหมากฝรั่งใส่ ยิ้มแก้มปริด้วยความสะใจ ทำเอาหัวใจของคนตัวใหญ่กว่าเต้นไม่เป็นจังหวะ
'' ที่บอกพี่ดุอ่ะจริงหรอ ? '' ร่างสูงเอ่ยปากถามลอย ๆ
'' จริงเด่ะ . . . จะลองหรอ ฮะ ๆ '' ริมฝีปากเล็กเป่าลูกโป่งจากหมากฝรั่งลูกใหญ่โต ก่อนจะรีบสะกิดคนข้าง ๆ ให้ดูสิ่งมหัศจรรย์ที่นาน ๆ จะเกิดได้ซักทีของตน
ผั๊วะ !
'' อุ๊บ บ บ T^T~ '' มือหนาตบลูกโป่งเข้ากับริมฝีปากเล็กอย่างแรง ทำเอาคนตัวเล็กหยีตาด้วยความเจ็บมือเล็กฟาดไหล่กว้างไม่ยั้ง
'' เจ็บ ๆ '' มือหนารวบจับมือเล็กไว้พลางดึงร่างเล็กเข้าหาตัว ดวงตาคมจ้องมองดวงหน้าหวานที่ทำหน้ายู่ยี่ คราบหมากฝรั่งติดกรังที่ข้างแก้มและริมฝีปาก ไรผมสีน้ำตาลเข้มเปียกชื้นเหงื่อ นิ้วเรียวเกลี่ยแก้มเนียนเบา ๆ ทัดปอยผมไว้ที่ข้างหูเล็กก่อนจะจูบหน้าผากมนเบา ๆ อีกหนึ่งที
'' อ๊า ~ นายทำแบบนี้อีกแล้ว '' ร่างเล็กก้มหน้างุด แต่เหมือนยิ่งก้มก็ยิ่งซุกลงไปกับอกกว้างนั้นเข้าไปทุกที มือหนาปล่อยการเกาะกุมข้อมือขาวออกเบา ๆ เปลี่ยนมาเป็นการลูบหัวทุยๆ อย่างเอ็นดู
'' นายน่ารักนะ '' ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมาจ้องดวงตาคมปลาดนั้นอย่างเคือง ๆ
'' จะบ้าหรอ . . . ฉันเป็นผู้ชาย จะมาชมว่าน่ารักได้ไง ก็ต้องหล่อไม่ก็เท่ห์สิ !'' มือเล็กตีแขนแกร่งเต็มแรง
'' โอ๊ย ! ตีทำไมเนี่ย ?! ''
'' หมั่นไส้ จะตี ! '' มือเล็กตีซ้ำ ๆ ทำเอาร่างสูงต้องหยิกแขนขาว ๆ กลับอย่างหมั่นเขี้ยว
'' หยิกให้เนื้อขาด ! '' ร่างเล็กหัวเราะเบา ๆ แล้วนั่งถอนหายใจยาว มองหน้าเพื่อนใหม่ที่รู้สึกจะสนิทกันมากมายและรวดเร็วเหลือเกิน
'' ไหนบอกโดดเรียนบ่อยไง แล้วไหนมานั่งเรียนอยู่ได้ล่ะเนี่ย ? '' ร่างสูงยิ้มเบา ๆ ก่อนจะดึงติ่งหูเล็กแรง ๆ ทำเอาเจ้าตัวขู่แง่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
'' แล้วที่ผ่านมาเคยเห็นหน้าฉันมั้ย ? '' คนตัวเล็กกว่าหันมาทำตาโตใส่คนพูดอย่างเหลือเชื่อ
'' นี่นายโดดเรียนมาตั้งแต่เปิดเทอมแล้วงั้นหรอ ?! โอ๊ เทพเจงเจ๊ง ! แล้วไหนเรียนถึงม.5 ได้ล่ะเนี่ย โดดเรียนบ่อยขนาดฉันคิดว่าเป็นนักเรียนเข้าใหม่แบบนี้อ่ะ เส้นแน่เลย ! '' ร่างเล็กวางสมมติฐานอย่างจริงจังทำเอาร่างสูงหลุดยิ้มอ่อนโยน
'' ก็นิดหน่อยแต่ไม่ใช่ทั้งหมด ''
'' มันก็เหมือนกันแหละน่า ! '' คนตัวเล็กว่าเบา ๆ ริมฝีปากอวบยังคงเคี้ยวหมากฝรั่งไม่หยุดปาก ร่างสูงลอบมองดวงหน้าหวานด้วยความหลงไหล . . . ถ้าไม่มาโรงเรียนวันนี้คงไม่ได้เจออะไรแบบนี้สินะ
'' บ้านนายอยู่ไหนหรอ ? '' ร่างเล็กหันมายิ้มยั่ว ก่อนจะชกต้นแขนแกร่งเบา ๆ
'' อ่ะแน๊ ~ จะมาเผาบ้านฉันอ่ะเด๊ ! อย่าหวังเลย ! '' ร่างสูงหัวเราะเบา ๆ ลมเย็นพัดผ่านทำเอาร่างเล็กหลับตาพริ้ม ริมฝีปากอวบเผยอออกเบา ๆ คล้ายเชิญชวน ร่างสูงเบือนหน้าหนีในทันที หัวใจมันเต้นผิดจังหวะไปเสียแล้ว
ครืด ดด ~
'' ขอบคุณค่ะ / ครับ '' สองร่างลุกขึ้นยืนพร้อมกันทำความเคารพอาจารย์ที่เดินออกมาจากประตูแล้วเดินเข้าประตูไปเก็บสัมภาระทันที
'' ส่งจดหมายจีบกันหรอวะ ?! ฮ่า ๆๆ ''
'' ฮิ๊วว ว ~ เอาแล้วลิตเติ้ลสาวแตกแล้วเว๊ย ! ฮ่า ๆๆ ''
'' ฮิ๊วว วว ว~~ '' เพื่อน ๆ ทั้งหญิงทั้งชายตะโกนโห่แซวต่าง ๆ นา ๆ ทำเอาคนตัวเล็กตะโกนด่ากลับไปทั้ง ๆ ที่เขินจนแทบจะมุดพื้นหนี ส่วนคนตัวสูงก็ได้แต่ยืนยิ้มลอบมองดวงหน้าหวานเขินอายเงียบ ๆ เท่านั้น
'' จับมือได้ป่าว ? '' ร่างสูงเอ่ยถามคนตัวเล็กหลังจากที่เพื่อน ๆ พากันออกไปจนหมดแล้ว คนถูกถามทำตาโต หน้าร้อนผะผ่าว หันหลังเดินหนีคนที่ถามอะไรน่าอายทันที
'' ไอ้บ้า . . . '' ร่างสูงหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเดินตามคนตัวเล็กไปทันที มือหนาจับข้อมือเล็กเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนลงไปกุมมือเล็กไว้ทั้งมือ นิ้วเรียวสอดเข้าตามข้อนิ้วเล็กเบา ๆ คนตัวเล็กก้มหน้างุด มือไม้เย็นไปหมด แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อคนตัวสูงกว่าก้มลงมากระซิบแผ่วที่ข้างหู พลางฉกแก้มเนียนนุ่มไปอีกหนึ่งที . . . ทำเอาคนตัวเล็กไปไม่เป็นกันไปเลย
'' จีบเธอนะ . . . ''
--------------- 100 % ----------------
โอ๊ย ยย ขอโทษรีดเดอร์จิง ๆ นะค๊ะที่อัพสองตอนไม่ได้ !
เพราะไรฯต้องไปศาลเจ้าคืนนี้ !
เค้าข้ามสะพานสะเดาะเคราะห์กัน !
พรุ่งนี้ก็ต้องรับพระอีก แต่ช่วงบ่าย ๆ จะมาอัพให้ค่ะ ^^"
ขอโทดจิง ๆค๊า !
อย่าเพิ่งเกียจต้นข้าวน๊า T^T!
อย่าเพิ่งเกียจไรฯด้วยไรมีธุระจิง ๆ !
♥ รีดเดอร์จ๊ะ !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น