ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : MA' BROTHER - 6 -
MA ' Brothers *
5
แขนหัก
5
แขนหัก
. . . เงียบ
บนโต๊ะอาหารยามเช้าของวันอาทิตย์ เงียบเหงาสิ้นดี ผมถอนหายใจเคาะช้อนกับถ้วยโจ๊กหมูของโปรดเบา ๆ ม๊าก็ไม่กลับมา บอกว่าจะกลับมากลางสัปดาห์ มีงานด่วนที่ต่างจังหวัด พี่หนึ่งพี่สอง ก็ยังคงนอนอืดอยู่บนห้อง บอกว่ามีเรียนเที่ยง นี่ก็อีก ครึ่งชม. จะเที่ยงเข้าไปแล้วยังไม่ลุกจากหลุม -*-
เสียงเพลงการ์ตูน ทำให้ผมหันกลับไปมองจอโทรทัศน์อีกครั้ง สายตาผมก็ไปเจอกับสองร่างที่เดินลงมาอย่างสดชื่นกระปรี๊กระเปร่า ผมถดตัวลงกับเก้าอี้อย่างเซ็ง ๆ ตักโจกหมูเข้าปากด้วยท่าทีเฉื่อย ๆ
'' เป็นไรอ่ะเติ้ล ไม่สดชื่นเลยเช้า ๆ '' พี่สองยีหัวผมเบา ๆ ก่อนจะเดินเลยไปตักโจ๊กหมูในหม้อที่เหลืออยู่ พี่หนึ่งยิ้มให้ผมเบา ๆ ก่อนจะเดินไปตักโจ๊กเหมือนกัน . . . ทำไมพี่สองคนมันดูมีน้ำมีนวลจังหว่ะ - - . . . ผมดูเปื่อยไปเลยนะเนี่ย
'' ฮึ ไม่หรอก . . . เติ้ลอยากดูหนังอ่ะพี่ - - '' ผมถอนหายใจเบา ๆ พลางนึกถึงหนังภาคใหม่ที่เพิ่งเข้าโรง พวกพี่ต้องบอกว่า อยู่บ้านอ่านหนังสือไรงี้มั้ง - - ผมล่ะเซ็งตัวเท่าบ้าน
'' อืม มเอาดิ ช่วงเช้าอยู่บ้านไปก่อน แล้วช่วงบ่ายค่อยไปด้วยกัน '' หือ ? . . .
'' ไปดูจริงดิ ? '' ผมถามอย่างไม่เชื่อหู โอ๊ว วแม่โว๊ย ย! ใจดีแปลก ๆ เห๊ย !
'' อืม ม ช่วงเช้าจะไปไหนกับ ' ใคร ' ก็ไปเหอะ '' พี่หนึ่งเน้นคำว่าใคร ก่อนจะยกโอวัลตินขึ้นซด - - . . . คงจะหมายถึงโต้น้อย อืม ม ว่าไปผมก็หนักใจเรื่องโต้เหมือนกันนั่นแหละ . . .
'' เติ้ลไม่ไปหรอกน่า . . . '' ผมลุกขึ้นยกชามโจ๊กไปที่ซิงค์ ใจมันหงุดหงิดยังไงไม่รู้ เวลาที่พี่หนึ่งประชด หรือเวลาพี่สองยิ้มฝืน ๆ มาให้ผม มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมเป็นคนไม่ดี หรือรู้สึกเป็นนัย ๆ ว่าพวกพี่ ๆ ไม่รักผมแล้ว
'' อ้าว ไม่ไปไหนหรอเรา ? '' พี่สองเข้ามายืนประชิดผมจากด้านหลัง ทำเอาขนอ่อนที่คอผมลุกกันเกรียวกราว . . . ผมเปิดน้ำเบา ๆ สะดุ้งเพราะความเย็นของน้ำ และ มือพี่สองที่จับหมับตรงเอวผม
'' ก็ . . . ก็ กะว่าตอนบ่ายๆ จะไปดูหนังกับพวกพี่ ๆ แหละ '' ผมพูดตะกุกตะกัก ก้มหน้างุด บีบซันไลท์ลงชามอย่างเอาเป็นเอาตาย ม๊าเห็น ม๊าคงเผ่นกบาล . . .
'' หรอ . . . '' พี่สองวางมือบนเอวผมขยับประชิดหลังผมมากกว่าเก่า ลมหายใจอุ่น ๆ ของพี่สองเป่ารดอยู่บริเวณขมับผม . . . พี่สองสูงกว่าผม เลยกอดผมจากด้านหลังได้สะดวกมาก ส่วนผมก็ได้แต่ยืนใจสั่นอยู่ในอ้อมกอด ?
'' อะ . . อื๊ม ม '' พี่สองจูบขมับผมเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนมาจูบริมฝีปากของผมเบา ๆ
'' กำลังใจก่อนเรียน : ) '' ยิ้มหล่อให้ผมเบา ๆ ก่อนจะผละออกไปโดยที่ไม่ลืมหยิบชามโจกออกไปด้วย ผมถอนหายใจด้วยอาการใจไม่ปกติ ! . . . หัวใจผมเต้นแทบระเบิด แต่พี่สองกลับทำอะไร ๆ ด้วยความสุขุม . . . เยือกเย็นเหลือเชื่อ =[]= !
'' พี่สองบ้ . . . '' ยังไม่ทันที่ผมจะได้ด่าพี่สองไป พี่หนึ่งก็ดึงตัวผมเข้าไปกอดเสียรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ทัน . . . . พี่หนึ่งเชยคางผมขึ้นเบา ๆ แล้วค่อย ๆ กดจมูกลงกับแก้มผมทั้งสองข้าง และไม่ลืมที่จะจูบผมด้วย -///-*
'' ไปแล้วนะ . . . เติ้ลบ้า '' พี่หนึ่งหอมที่ซอกคอผมอีกทีก่อนจะปล่อยผมให้เป็นอิสระ แล้วจึงค่อยยิ้มเบา ๆ แล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว . . . ทิ้งผมให้ใจเต้น จนแทบจะหยุดเต้น !
ใส่ชุดไหนดีนะ ?
ผมยืนเลือกเสื้อกับกางเกงที่คิดว่าดูดีที่สุดอยู่นานสองนานหลังจากที่พี่สองโทรมาบอกว่ากำลังจะถึงบ้านแล้ว ผมตัดสินใจหยิบเสื้อคอวีสีชมพูเข้มสกรีนกับเดฟสีเหลืองออกมาลองใส่
'' ไม่สวยเลย ~ '' ผมบ่นกับตัวเองเบา ๆ ถอดเดฟกองไว้บนเตียง หยิบกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลเข้มออกมาลองใส่อีก
'' สวยแล้ว ~ '' พี่สองโผล่หน้าเข้ามาพร้อมกับที่พี่หนึ่งถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาภายในห้องผม ผมหน้าร้อนผะผ่าวทันทีที่ได้ยินคำชม หันไปมองในกระจกก็ต้องยู่หน้าทันที
'' โอ๊ย ย ไม่เอาแล้วเสื้อตัวนี้ '' ผมหมุนซ้ายหมุนขวา แล้วก็ถอดเสื้อออกแล้วค้นเสื้อตัวอื่น
'' อะไรนักหนาหือ ? ตัวไหนก็ใส่ ๆ ไปเถอะ '' พี่หนึ่งเดินเข้ามาโอบเอวผมไว้หลวม ๆ ก่อนจะฝังจมูกลงกับท้ายทอยผม . . . งื๊อ ออ ผมเขินนะ ! ผมเงยหน้าไปด้านหลังดันแผ่นอกพี่หนึ่งเบา ๆ
'' อย่าสวยให้มันมาก หึง '' ยังไม่ทันที่ผมจะได้ประมวลผลคำพูดของพี่สอง พี่ท่านก็เดินมาด้านหน้าผมแล้วค่อย ๆ กดริมฝีปากลงกับริมฝีปากผม ผมปล่อยเสื้อสีชมพูเข้มในมือทันที เรียวลิ้นไล่เลียรอบปากผมอย่างตะกละตะกรามจนผมต้องเผยอปากออกรับลิ้นอุ่นนั้นมาไว้ในปากของตัวเอง
'' อื ออ ~ '' ผมเอนตัวพิงกับแผ่นอกกว้างของพี่หนึ่งทันทีอย่างหมดแรง . . . ขาผมก็เริ่มยืนไม่ไหวจนพี่หนึ่งต้องประคองเอวเอาไว้ มือหยาบ ๆ ของพี่หนึ่งลูบบั้นเอวผมเบา ๆ พลางพรมจูบไปทั่วแผ่นหลัง . . . ไม่น่าถอดเสื้อเลยนะตัวกู-*- !
'' น้องพี่ น่ารักที่สุดเลยรู้ตัวมั้ย ? '' ผมปรือตารับฟังคำชมนั้นอย่างสะลึมสะลือ ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งเมื่อพี่สองเลื่อนริมฝีปากลงไปที่ยอดอกทั้งสองข้าง พี่หนึ่งไซร้ข้างหูผมเบา ๆ มือหยาบก็เลื่อนไปที่ส่วนกลางลำตัวของผม ! มันจะไปกันใหญ่แล้วนะ !
'' ฮื่อ ออ ~ ดะ . . . เดี๋ยว '' ผมร้องประท้วงเบา ๆ พี่สองแค่เหลือบตามองผมเบา ๆ ก่อนจะมองหน้าพี่หนึ่ง แล้วพี่ ๆ ทั้งสองก็พาผมไปที่เตียง . . .
'' อื ออ ออ ! '' ผมสะดุ้งลืมตาโพรง ! เฮือก กก ~ นี่ผมฝันไปหรอเนี่ย ยย T^T งื๊อ ออ ทำไมฝันเหมือนจริงจังเลยวะ ?!
'' ตื่นแล้วหรอเรา ? '' พี่สองเดินมานั่งข้าง ๆ ผม . . . มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ?!
'' อะ . . . อื๊อ ไปดูหนังกันได้ยังพี่ ? '' ผมเสพูดเรื่องอื่น ก่อนจะขยี้ตาเบา ๆ ปั๊ดท่อ ออ แค่ฝัน -*- อย่าไปบอกใครเขาเชียว ! ฝันอัปยศจริงตู !
'' ไปได้ตั้งนานแล้ว พี่เห็นเราหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก ทำหน้าเคลิ้มเชียว ฝันอะไรเนี่ย -..- '' ผมสะดุ้งอีกรอบก่อนจะยิ้มเผื่อน ๆ ไปให้แทนคำตอบ
'' อ้าว ไปกันได้แล้ว '' พี่หนึ่งพูดเบา ๆ ก่อนจะเดินนำไปที่รถ
'' อยากกินป๊อปคอร์นซื้อให้หน่อย ย '' ผมงอแงทันทีเมื่อพี่หนึ่งกับพี่สองจะเข้าโรงหนังไปโดยที่ไม่มีอะไรติดตัวเข้าไปซักอย่าง !
'' ไม่เอา ๆ ฟันผุ '' พี่หนึ่งลากมือผมเข้าไปในโรงหนังอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำเอาผมไปชนกับใครบางคนเข้าจัง ๆ
'' หวา ขอโทษฮะ ! '' ผู้ชายคนนั้นมองหน้าผมที่กำลังโดนลากไป แล้วอมยิ้มน้อย ๆ ผมก็ยิ้มกลับให้เขาไปอย่างมีมรรยาท ก่อนจะถูกเหวี่ยงลงเก้าอี้กำมะหยี่ในโรงหนัง
'' ยืนส่งสายตาอยู่นั่น ! '' พี่หนึ่งดุผมเสียงเขียวจนผมต้องยู่หน้าตามคำดุ
'' เติ้ลป่าวส่งสายตานะ ! '' พี่หนึ่งหันมาหยิกต้นแขนผมเบา ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว
'' ยังจะมาเถียงอีก ! ป๊อปคอร์นพี่สองไปซื้อให้อยู่ ! งอแงอยู่นั่นแหละ ! '' และมาอีกเป็นชุด - - . . . ผมแบะปากตั้งท่าจะร้องไห้ น้ำตาคลอหน่วงเต็มตา . . . ก็บอกดี ๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องด่าผมเลยนี่ !
'' . . . ''
'' ไอ่เด็กขี้แย ! '' ผมซุกหน้าลงกับอกพี่หนึ่งทันทีที่โดนดึงเข้าไปสู่อกพี่แก มือหนาสอดเข้าใต้กลุ่มผม ของผมเบา ๆ ลูบเบามืออย่างเอ็นดู ผมสะอื้นฮึกในอกพี่หนึ่งเบา ๆ รู้สึกตัวอีกที ก็เห็นพี่สองนั่งลงข้าง ๆผมพร้อมป๊อปคอร์นในมือ
'' มันเป็นไร ? '' พี่สองถามเบา ๆ แล้วลูบหลังผม
'' กูด่ามัน - - ''
'' อีกแล้ว ไอสัส '' ผมหัวเราะเบา ๆ พี่หนึ่งตีหัวผมแรง ๆ แล้วหอมแก้มผมเสียฟอดใหญ่
'' หวงนี่นา . . . ไปยืนอยู่ตรงนั้น ใคร ๆ ก็มอง '' ผมอมยิ้มเบา ๆ แล้วหอมแก้มพี่หนึ่งกลับ
'' ก็เติ้ลไม่ได้มองใครจริง ๆ '' ผมพูดเสียงเบา พี่สองส่งป๊อปคอร์นให้ก่อนจะหยิกแก้มผมอย่างหมั่นเขี้ยว
'' จริงหรอ น่ารักแบบนี้จะไม่มองใคร หือ อ ~ เชื่อได้หรอ '' ผมหัวเราะเบา ๆ แล้วหยิบป๊อปคอร์นกินอย่างสบายใจรอหนังฉาย
'' หนังหนุกป่าว ? '' พี่สองถามผมในขณะที่เราสามคนกำลังกินฟูจิกันอยู่
'' ก็หนุกดี เสียดายนางเอกไม่สวย '' ผมตอบแล้วยกน้ำขึ้นดื่ม รู้สึกเหมือนข้อความท์เข้า จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
From โต้ '
อยู่ไหน มาหาที่บ้านไม่เจอ
ผมยิ้มจาง ๆ ก่อนจะวางตะเกียบ แล้วส่งข้อความกลับไป
to โต้ '
มาดูหนังกับพี่ มีธุระไรป่าว ?
พี่หนึ่งมองผมเคือง ๆ ผมจึงรีบวางโทรสัพท์ลงแล้วรีบชวนคุยทันที
'' เอ๊อ อ ม๊าบอกม๊ากลับกลางสัปดาห์ พวกพี่รู้ยัง ? '' พี่สองพยักหน้าเบา ๆ แทนคำตอบ
'' รู้แล้ว '' พี่หนึ่งกระแทกเสียง ทำเอาผมอยากจะร้องอีกรอบ
'' พี่เป็นอะไร พี่ไม่พอใจอะไรก็บอกเติ้ลสิ . . . พี่อย่าทำแบบนี้กับเติ้ลสิ '' ผมพูดเสียงสั่น . . . พี่หนึ่งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุย
'' อืม ม ~ คืนนี้หรอ ว่างสิ อืม ๆ ที่ไหน อืมได้ ๆ ตอนนี้หรอ . . ? '' พี่หนึ่งเหล่มองผม ก่อนจะแสยะยิ้ม และพูดคำที่ผมไม่อยากได้ยินมากที่สุด
'' ได้สิ . . . กำลังเบื่อ ได้ที่เลย ! ''
- ต่อ -
'' ไอ้หนึ่ง ! '' พี่สองเสียงดังจนผมและคนในร้านตกใจกันพอสมควร ผมกระตุกชายเสื้อพี่สองเบา ๆ ก่อนจะชวนกันออกมาข้างนอก โดยมีพี่หนึ่งมองตาขวางอยู่เบื้องหลัง
'' พี่ไม่น่าเสียงดังเลย คนมองเต็มหมดเลยแหละ '' ผมกระเซ้าพี่สองเบา ๆ ก่อนจะหัวเราะคิกคัก ดูท่าครั้งนี้พี่สองแกจะฉุนจริง ๆ แต่จะว่าไปผมก็ฉุนด้วยนั่นแหละ . . . ผมผิดอะไรผมยังไม่รู้เลย เอะอะอะไร ผมนี่แหละที่แย่อยู่คนเดียว
'' ครั้งนี้พี่ทนไม่ไหวล่ะ '' พี่สองตอบด้วยอารมณ์ที่ยังกรุ่น ๆ จนผมต้องยกมือลูบไหล่พี่แกเบา ๆ
'' กลับบ้านกันมั้ย เติ้ลขี้เกียจเดินแล้ว '' ผมจับมือพี่สองไว้เบา ๆ ก่อนจะแกว่งไปมา
'' เอาสิ '' พี่สองลูบหัวผมเบา ๆ ก่อนจะเดินนำออกไป โดยที่ยังไม่ปล่อยมือผม . . . ไอ่แบบนี้มันก็เขินนะ !
'' พี่สองแล้วนี่พี่หนึ่งอ่ะ ? '' พี่สองยิ้มเบา ๆ ขณะที่คีบลูกชิ้นเข้าปาก
'' ปล่อยมันเหอะ เดี๋ยวมันหายบ้ามันก็มาเองแหละ '' ผมยิ้มเฝื่อน ๆ ไป . . . แล้วพี่หนึ่งจะโกรธผมอีกนานมั้ยล่ะเนี่ย ผมคิดขณะคีบผักใส่ถ้วยพี่สอง หลังจากเรากลับบ้านมาแล้ว พี่สองก็แว๊นพาผมมากินก๋วยเตี๋ยวที่หน้าซอย ด้วยเหตุที่ว่า กินฟูจิไม่อิ่ม - -*
'' เอ๊อ อ . . . แล้วพี่เติ้ลยังไม่รู้เลย ว่าทำไมพี่หนึ่งต้องทำเสียงแล้วก็สีหน้าแบบนั้นใส่เติ้ลด้วย '' ผมยู่หน้าอย่างน้อยใจ
'' มันหึงล่ะมั้ง ''
'' ห๊า ?! ''
'' หึงไง . . . อ้าว ๆ จำไม่ได้หรอ ที่พวกพี่จะเอาเติ้ลทำเมียน่ะ . . . ไม่ลืมหรอกนะ ! '' ผมหน้าร้อนฉ่าทันที ก้มหน้ามองก๋วยเตี๋ยวตรงหน้าอย่างมีสมาธิ แต่ในหัวมันก็สะท้อนไปมากับคำว่าเมียเนี่ยแหละ !
'' พี่สองบ้า . . . '' ผมพูดอย่างอาย ๆ โอ๊ย ยย ผมอาย ผมเขิน หรือผมกำลังรู้สึกอะไรกันแน่ ผมเป็นน้องของพวกพี่ ๆ ถึงแม้จะไม่แท้ก็เถอะ แต่พอผมจูบกับพวกพี่ ผมกลับลืม สัจจะธรรมที่ค้ำคอไปเสียหมดสิ้น . . . โอ๊วว ว ผมเริ่มแยกความรู้สึกตัวเองไม่ได้เสียแล้ว !
'' รู้มั้ยว่าทำหน้าแบบนี้ มันน่าจับทำเมียแค่ไหน ? '' ผมอ้าปากหวอ เมื่อได้ยินเสียงพี่หนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ หุบปากพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มเหมือนโดนตบ . . . มันทั้งชา และ ร้อน และตึง !
'' พูดเหี้ยอะไรของมึงไอ้หนึ่ง -*- '' ได้ยินเสียงผั๊วะ ๆ มาจากพี่ทั้งสอง ในร้านก๋วยเตี๋ยว ไม่ได้ดูหรอกว่าพวกพี่เขาทำอะไรกัน . . . ก็มันไม่กล้ามองนี่นา
ปัง !
'' ง้อ ! '' ผมมองลูกอมรสคาราเมล ใส่ถุงใส ๆ ลวดลายน่ารัก แล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้กับเสียงของพี่หนึ่ง
'' ไม่เอาหรอก '' ผมแสร้งไม่พอใจ แล้วคีบลูกชิ้นในถ้วยพี่สองกินอย่างเอร็ดอร่อย
'' อะไรกัน . . . ไอ้สองมึงสอนไรเติ้ลมันวะ ปกติไม่ได้งอนปากเป็ดยังงี้นี่หว่า '' พี่หนึ่งพูดกลั้วหัวเราะ ทำเอาผมหน้ายู่ของแท้
'' ใช่สิ ! ไม่สำคัญนี่ ! '' ผมลุกขึ้นออกจากโต๊ะทันที . . . ไม่กินล่ะก๋วยเตี๋ยว -*- ตังค์ก็จ่ายกันเองละกัน กุกลับล่ะ !
'' เห๊ย ! / เอ๊ย ! '' ผมใส่เกียร์หมาวิ่งอย่างเร็วออกมาจากร้าน ใช้เวลาวิ่งไม่นานก็มาถึงบ้าน แต่ประตูรั้วล็อกอยู่ -*- . . . ป๊าดโท่ ! เอาเหอะ กำแพงก็ไม่สูงเท่าไหร่ ปีนก็ได้วะ ! หนีกลับบ้านมาแต่เข้าบ้านไม่ได้เสียฟอร์มตาย !
'' ฮึ๊บ บ! '' ผมออกแรงปีน กำแพง ไม่นานก็ได้ขึ้นไปรับลมบนกำแพงอย่างสบายใจ สูดหายใจเข้าอย่าง๓มิใจ อุแหม่ ~! กุทำได้แล้ว !
'' เติ้ล ! ขึ้นไปทำไรบนนั้น ?!! '' ผมสะดุ้งอย่างแรง หันไปหาต้นเสียง ก็เจอเลย พี่หนึ่งพี่สองซ้อนมอเตอร์ไซค์มาอย่างเร็ว และด้วยความลนลาน ผมที่สะดุ้งตกใจกับเสียงพี่สองเมื่อกี้ ก็เลยเหยียบร่องกำแพงพลาด
วูบบ !
'' อ๊าก กกกกกก ! ~ '' ผมร้องอย่างโหยหวน รู้สึกเจ็บจี๊ด ที่แขนซ้าย เพราะเมื่อกี้หลังจากมันวูบแล้ว ยังเอาแขนซ้ายลงอีก . . . ผมได้แต่ร้องโอดโอยน้ำตาเล็ด ขยับแขนซ้ายไม่ได้เลย
'' เติ้ล !!! '' พี่หนึ่งพี่สองเปิดประตูเข้ามาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบเข้ามาดูอาการผมกันอย่างรวดเร็ว
'' แขนหักแน่เลยว่ะไอ่เจ้าเติ้ล ! ''
------------------ 100 % ---------------
อรั๊ย ยย ><'
ขอโทษรีดเดอร์ทุก ๆ คนมาก ๆ เลยค่ะ ที่ไรฯไม่ได้มาอัพ
จะสอบแล้วค่ะ ๆ 27 -30 นี่สอบแล้วค่ะ
ขอโทษจริง ๆ ค๊า TT.
ขอโทษนะคะที่ไม่ได้มาบอกล่วงหน้าแบบยุ่งจริง ๆ
หนังสืออะไรก็ไม่ได้อ่าน ไหนจะพวกสอบนอกตารางอีก
ไรฯเขางอกแร๊วค่ะ -*-
ยังไง ๆ ก็ขอบคุนแล้วก็ขอโทษทุก ๆ คนจริง ๆ ค๊าบ บTT !
♥ รีดเดอร์ !
บนโต๊ะอาหารยามเช้าของวันอาทิตย์ เงียบเหงาสิ้นดี ผมถอนหายใจเคาะช้อนกับถ้วยโจ๊กหมูของโปรดเบา ๆ ม๊าก็ไม่กลับมา บอกว่าจะกลับมากลางสัปดาห์ มีงานด่วนที่ต่างจังหวัด พี่หนึ่งพี่สอง ก็ยังคงนอนอืดอยู่บนห้อง บอกว่ามีเรียนเที่ยง นี่ก็อีก ครึ่งชม. จะเที่ยงเข้าไปแล้วยังไม่ลุกจากหลุม -*-
เสียงเพลงการ์ตูน ทำให้ผมหันกลับไปมองจอโทรทัศน์อีกครั้ง สายตาผมก็ไปเจอกับสองร่างที่เดินลงมาอย่างสดชื่นกระปรี๊กระเปร่า ผมถดตัวลงกับเก้าอี้อย่างเซ็ง ๆ ตักโจกหมูเข้าปากด้วยท่าทีเฉื่อย ๆ
'' เป็นไรอ่ะเติ้ล ไม่สดชื่นเลยเช้า ๆ '' พี่สองยีหัวผมเบา ๆ ก่อนจะเดินเลยไปตักโจ๊กหมูในหม้อที่เหลืออยู่ พี่หนึ่งยิ้มให้ผมเบา ๆ ก่อนจะเดินไปตักโจ๊กเหมือนกัน . . . ทำไมพี่สองคนมันดูมีน้ำมีนวลจังหว่ะ - - . . . ผมดูเปื่อยไปเลยนะเนี่ย
'' ฮึ ไม่หรอก . . . เติ้ลอยากดูหนังอ่ะพี่ - - '' ผมถอนหายใจเบา ๆ พลางนึกถึงหนังภาคใหม่ที่เพิ่งเข้าโรง พวกพี่ต้องบอกว่า อยู่บ้านอ่านหนังสือไรงี้มั้ง - - ผมล่ะเซ็งตัวเท่าบ้าน
'' อืม มเอาดิ ช่วงเช้าอยู่บ้านไปก่อน แล้วช่วงบ่ายค่อยไปด้วยกัน '' หือ ? . . .
'' ไปดูจริงดิ ? '' ผมถามอย่างไม่เชื่อหู โอ๊ว วแม่โว๊ย ย! ใจดีแปลก ๆ เห๊ย !
'' อืม ม ช่วงเช้าจะไปไหนกับ ' ใคร ' ก็ไปเหอะ '' พี่หนึ่งเน้นคำว่าใคร ก่อนจะยกโอวัลตินขึ้นซด - - . . . คงจะหมายถึงโต้น้อย อืม ม ว่าไปผมก็หนักใจเรื่องโต้เหมือนกันนั่นแหละ . . .
'' เติ้ลไม่ไปหรอกน่า . . . '' ผมลุกขึ้นยกชามโจ๊กไปที่ซิงค์ ใจมันหงุดหงิดยังไงไม่รู้ เวลาที่พี่หนึ่งประชด หรือเวลาพี่สองยิ้มฝืน ๆ มาให้ผม มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมเป็นคนไม่ดี หรือรู้สึกเป็นนัย ๆ ว่าพวกพี่ ๆ ไม่รักผมแล้ว
'' อ้าว ไม่ไปไหนหรอเรา ? '' พี่สองเข้ามายืนประชิดผมจากด้านหลัง ทำเอาขนอ่อนที่คอผมลุกกันเกรียวกราว . . . ผมเปิดน้ำเบา ๆ สะดุ้งเพราะความเย็นของน้ำ และ มือพี่สองที่จับหมับตรงเอวผม
'' ก็ . . . ก็ กะว่าตอนบ่ายๆ จะไปดูหนังกับพวกพี่ ๆ แหละ '' ผมพูดตะกุกตะกัก ก้มหน้างุด บีบซันไลท์ลงชามอย่างเอาเป็นเอาตาย ม๊าเห็น ม๊าคงเผ่นกบาล . . .
'' หรอ . . . '' พี่สองวางมือบนเอวผมขยับประชิดหลังผมมากกว่าเก่า ลมหายใจอุ่น ๆ ของพี่สองเป่ารดอยู่บริเวณขมับผม . . . พี่สองสูงกว่าผม เลยกอดผมจากด้านหลังได้สะดวกมาก ส่วนผมก็ได้แต่ยืนใจสั่นอยู่ในอ้อมกอด ?
'' อะ . . อื๊ม ม '' พี่สองจูบขมับผมเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนมาจูบริมฝีปากของผมเบา ๆ
'' กำลังใจก่อนเรียน : ) '' ยิ้มหล่อให้ผมเบา ๆ ก่อนจะผละออกไปโดยที่ไม่ลืมหยิบชามโจกออกไปด้วย ผมถอนหายใจด้วยอาการใจไม่ปกติ ! . . . หัวใจผมเต้นแทบระเบิด แต่พี่สองกลับทำอะไร ๆ ด้วยความสุขุม . . . เยือกเย็นเหลือเชื่อ =[]= !
'' พี่สองบ้ . . . '' ยังไม่ทันที่ผมจะได้ด่าพี่สองไป พี่หนึ่งก็ดึงตัวผมเข้าไปกอดเสียรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ทัน . . . . พี่หนึ่งเชยคางผมขึ้นเบา ๆ แล้วค่อย ๆ กดจมูกลงกับแก้มผมทั้งสองข้าง และไม่ลืมที่จะจูบผมด้วย -///-*
'' ไปแล้วนะ . . . เติ้ลบ้า '' พี่หนึ่งหอมที่ซอกคอผมอีกทีก่อนจะปล่อยผมให้เป็นอิสระ แล้วจึงค่อยยิ้มเบา ๆ แล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว . . . ทิ้งผมให้ใจเต้น จนแทบจะหยุดเต้น !
ใส่ชุดไหนดีนะ ?
ผมยืนเลือกเสื้อกับกางเกงที่คิดว่าดูดีที่สุดอยู่นานสองนานหลังจากที่พี่สองโทรมาบอกว่ากำลังจะถึงบ้านแล้ว ผมตัดสินใจหยิบเสื้อคอวีสีชมพูเข้มสกรีนกับเดฟสีเหลืองออกมาลองใส่
'' ไม่สวยเลย ~ '' ผมบ่นกับตัวเองเบา ๆ ถอดเดฟกองไว้บนเตียง หยิบกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลเข้มออกมาลองใส่อีก
'' สวยแล้ว ~ '' พี่สองโผล่หน้าเข้ามาพร้อมกับที่พี่หนึ่งถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาภายในห้องผม ผมหน้าร้อนผะผ่าวทันทีที่ได้ยินคำชม หันไปมองในกระจกก็ต้องยู่หน้าทันที
'' โอ๊ย ย ไม่เอาแล้วเสื้อตัวนี้ '' ผมหมุนซ้ายหมุนขวา แล้วก็ถอดเสื้อออกแล้วค้นเสื้อตัวอื่น
'' อะไรนักหนาหือ ? ตัวไหนก็ใส่ ๆ ไปเถอะ '' พี่หนึ่งเดินเข้ามาโอบเอวผมไว้หลวม ๆ ก่อนจะฝังจมูกลงกับท้ายทอยผม . . . งื๊อ ออ ผมเขินนะ ! ผมเงยหน้าไปด้านหลังดันแผ่นอกพี่หนึ่งเบา ๆ
'' อย่าสวยให้มันมาก หึง '' ยังไม่ทันที่ผมจะได้ประมวลผลคำพูดของพี่สอง พี่ท่านก็เดินมาด้านหน้าผมแล้วค่อย ๆ กดริมฝีปากลงกับริมฝีปากผม ผมปล่อยเสื้อสีชมพูเข้มในมือทันที เรียวลิ้นไล่เลียรอบปากผมอย่างตะกละตะกรามจนผมต้องเผยอปากออกรับลิ้นอุ่นนั้นมาไว้ในปากของตัวเอง
'' อื ออ ~ '' ผมเอนตัวพิงกับแผ่นอกกว้างของพี่หนึ่งทันทีอย่างหมดแรง . . . ขาผมก็เริ่มยืนไม่ไหวจนพี่หนึ่งต้องประคองเอวเอาไว้ มือหยาบ ๆ ของพี่หนึ่งลูบบั้นเอวผมเบา ๆ พลางพรมจูบไปทั่วแผ่นหลัง . . . ไม่น่าถอดเสื้อเลยนะตัวกู-*- !
'' น้องพี่ น่ารักที่สุดเลยรู้ตัวมั้ย ? '' ผมปรือตารับฟังคำชมนั้นอย่างสะลึมสะลือ ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งเมื่อพี่สองเลื่อนริมฝีปากลงไปที่ยอดอกทั้งสองข้าง พี่หนึ่งไซร้ข้างหูผมเบา ๆ มือหยาบก็เลื่อนไปที่ส่วนกลางลำตัวของผม ! มันจะไปกันใหญ่แล้วนะ !
'' ฮื่อ ออ ~ ดะ . . . เดี๋ยว '' ผมร้องประท้วงเบา ๆ พี่สองแค่เหลือบตามองผมเบา ๆ ก่อนจะมองหน้าพี่หนึ่ง แล้วพี่ ๆ ทั้งสองก็พาผมไปที่เตียง . . .
'' อื ออ ออ ! '' ผมสะดุ้งลืมตาโพรง ! เฮือก กก ~ นี่ผมฝันไปหรอเนี่ย ยย T^T งื๊อ ออ ทำไมฝันเหมือนจริงจังเลยวะ ?!
'' ตื่นแล้วหรอเรา ? '' พี่สองเดินมานั่งข้าง ๆ ผม . . . มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ?!
'' อะ . . . อื๊อ ไปดูหนังกันได้ยังพี่ ? '' ผมเสพูดเรื่องอื่น ก่อนจะขยี้ตาเบา ๆ ปั๊ดท่อ ออ แค่ฝัน -*- อย่าไปบอกใครเขาเชียว ! ฝันอัปยศจริงตู !
'' ไปได้ตั้งนานแล้ว พี่เห็นเราหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก ทำหน้าเคลิ้มเชียว ฝันอะไรเนี่ย -..- '' ผมสะดุ้งอีกรอบก่อนจะยิ้มเผื่อน ๆ ไปให้แทนคำตอบ
'' อ้าว ไปกันได้แล้ว '' พี่หนึ่งพูดเบา ๆ ก่อนจะเดินนำไปที่รถ
'' อยากกินป๊อปคอร์นซื้อให้หน่อย ย '' ผมงอแงทันทีเมื่อพี่หนึ่งกับพี่สองจะเข้าโรงหนังไปโดยที่ไม่มีอะไรติดตัวเข้าไปซักอย่าง !
'' ไม่เอา ๆ ฟันผุ '' พี่หนึ่งลากมือผมเข้าไปในโรงหนังอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำเอาผมไปชนกับใครบางคนเข้าจัง ๆ
'' หวา ขอโทษฮะ ! '' ผู้ชายคนนั้นมองหน้าผมที่กำลังโดนลากไป แล้วอมยิ้มน้อย ๆ ผมก็ยิ้มกลับให้เขาไปอย่างมีมรรยาท ก่อนจะถูกเหวี่ยงลงเก้าอี้กำมะหยี่ในโรงหนัง
'' ยืนส่งสายตาอยู่นั่น ! '' พี่หนึ่งดุผมเสียงเขียวจนผมต้องยู่หน้าตามคำดุ
'' เติ้ลป่าวส่งสายตานะ ! '' พี่หนึ่งหันมาหยิกต้นแขนผมเบา ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว
'' ยังจะมาเถียงอีก ! ป๊อปคอร์นพี่สองไปซื้อให้อยู่ ! งอแงอยู่นั่นแหละ ! '' และมาอีกเป็นชุด - - . . . ผมแบะปากตั้งท่าจะร้องไห้ น้ำตาคลอหน่วงเต็มตา . . . ก็บอกดี ๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องด่าผมเลยนี่ !
'' . . . ''
'' ไอ่เด็กขี้แย ! '' ผมซุกหน้าลงกับอกพี่หนึ่งทันทีที่โดนดึงเข้าไปสู่อกพี่แก มือหนาสอดเข้าใต้กลุ่มผม ของผมเบา ๆ ลูบเบามืออย่างเอ็นดู ผมสะอื้นฮึกในอกพี่หนึ่งเบา ๆ รู้สึกตัวอีกที ก็เห็นพี่สองนั่งลงข้าง ๆผมพร้อมป๊อปคอร์นในมือ
'' มันเป็นไร ? '' พี่สองถามเบา ๆ แล้วลูบหลังผม
'' กูด่ามัน - - ''
'' อีกแล้ว ไอสัส '' ผมหัวเราะเบา ๆ พี่หนึ่งตีหัวผมแรง ๆ แล้วหอมแก้มผมเสียฟอดใหญ่
'' หวงนี่นา . . . ไปยืนอยู่ตรงนั้น ใคร ๆ ก็มอง '' ผมอมยิ้มเบา ๆ แล้วหอมแก้มพี่หนึ่งกลับ
'' ก็เติ้ลไม่ได้มองใครจริง ๆ '' ผมพูดเสียงเบา พี่สองส่งป๊อปคอร์นให้ก่อนจะหยิกแก้มผมอย่างหมั่นเขี้ยว
'' จริงหรอ น่ารักแบบนี้จะไม่มองใคร หือ อ ~ เชื่อได้หรอ '' ผมหัวเราะเบา ๆ แล้วหยิบป๊อปคอร์นกินอย่างสบายใจรอหนังฉาย
'' หนังหนุกป่าว ? '' พี่สองถามผมในขณะที่เราสามคนกำลังกินฟูจิกันอยู่
'' ก็หนุกดี เสียดายนางเอกไม่สวย '' ผมตอบแล้วยกน้ำขึ้นดื่ม รู้สึกเหมือนข้อความท์เข้า จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
From โต้ '
อยู่ไหน มาหาที่บ้านไม่เจอ
ผมยิ้มจาง ๆ ก่อนจะวางตะเกียบ แล้วส่งข้อความกลับไป
to โต้ '
มาดูหนังกับพี่ มีธุระไรป่าว ?
พี่หนึ่งมองผมเคือง ๆ ผมจึงรีบวางโทรสัพท์ลงแล้วรีบชวนคุยทันที
'' เอ๊อ อ ม๊าบอกม๊ากลับกลางสัปดาห์ พวกพี่รู้ยัง ? '' พี่สองพยักหน้าเบา ๆ แทนคำตอบ
'' รู้แล้ว '' พี่หนึ่งกระแทกเสียง ทำเอาผมอยากจะร้องอีกรอบ
'' พี่เป็นอะไร พี่ไม่พอใจอะไรก็บอกเติ้ลสิ . . . พี่อย่าทำแบบนี้กับเติ้ลสิ '' ผมพูดเสียงสั่น . . . พี่หนึ่งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุย
'' อืม ม ~ คืนนี้หรอ ว่างสิ อืม ๆ ที่ไหน อืมได้ ๆ ตอนนี้หรอ . . ? '' พี่หนึ่งเหล่มองผม ก่อนจะแสยะยิ้ม และพูดคำที่ผมไม่อยากได้ยินมากที่สุด
'' ได้สิ . . . กำลังเบื่อ ได้ที่เลย ! ''
- ต่อ -
'' ไอ้หนึ่ง ! '' พี่สองเสียงดังจนผมและคนในร้านตกใจกันพอสมควร ผมกระตุกชายเสื้อพี่สองเบา ๆ ก่อนจะชวนกันออกมาข้างนอก โดยมีพี่หนึ่งมองตาขวางอยู่เบื้องหลัง
'' พี่ไม่น่าเสียงดังเลย คนมองเต็มหมดเลยแหละ '' ผมกระเซ้าพี่สองเบา ๆ ก่อนจะหัวเราะคิกคัก ดูท่าครั้งนี้พี่สองแกจะฉุนจริง ๆ แต่จะว่าไปผมก็ฉุนด้วยนั่นแหละ . . . ผมผิดอะไรผมยังไม่รู้เลย เอะอะอะไร ผมนี่แหละที่แย่อยู่คนเดียว
'' ครั้งนี้พี่ทนไม่ไหวล่ะ '' พี่สองตอบด้วยอารมณ์ที่ยังกรุ่น ๆ จนผมต้องยกมือลูบไหล่พี่แกเบา ๆ
'' กลับบ้านกันมั้ย เติ้ลขี้เกียจเดินแล้ว '' ผมจับมือพี่สองไว้เบา ๆ ก่อนจะแกว่งไปมา
'' เอาสิ '' พี่สองลูบหัวผมเบา ๆ ก่อนจะเดินนำออกไป โดยที่ยังไม่ปล่อยมือผม . . . ไอ่แบบนี้มันก็เขินนะ !
'' พี่สองแล้วนี่พี่หนึ่งอ่ะ ? '' พี่สองยิ้มเบา ๆ ขณะที่คีบลูกชิ้นเข้าปาก
'' ปล่อยมันเหอะ เดี๋ยวมันหายบ้ามันก็มาเองแหละ '' ผมยิ้มเฝื่อน ๆ ไป . . . แล้วพี่หนึ่งจะโกรธผมอีกนานมั้ยล่ะเนี่ย ผมคิดขณะคีบผักใส่ถ้วยพี่สอง หลังจากเรากลับบ้านมาแล้ว พี่สองก็แว๊นพาผมมากินก๋วยเตี๋ยวที่หน้าซอย ด้วยเหตุที่ว่า กินฟูจิไม่อิ่ม - -*
'' เอ๊อ อ . . . แล้วพี่เติ้ลยังไม่รู้เลย ว่าทำไมพี่หนึ่งต้องทำเสียงแล้วก็สีหน้าแบบนั้นใส่เติ้ลด้วย '' ผมยู่หน้าอย่างน้อยใจ
'' มันหึงล่ะมั้ง ''
'' ห๊า ?! ''
'' หึงไง . . . อ้าว ๆ จำไม่ได้หรอ ที่พวกพี่จะเอาเติ้ลทำเมียน่ะ . . . ไม่ลืมหรอกนะ ! '' ผมหน้าร้อนฉ่าทันที ก้มหน้ามองก๋วยเตี๋ยวตรงหน้าอย่างมีสมาธิ แต่ในหัวมันก็สะท้อนไปมากับคำว่าเมียเนี่ยแหละ !
'' พี่สองบ้า . . . '' ผมพูดอย่างอาย ๆ โอ๊ย ยย ผมอาย ผมเขิน หรือผมกำลังรู้สึกอะไรกันแน่ ผมเป็นน้องของพวกพี่ ๆ ถึงแม้จะไม่แท้ก็เถอะ แต่พอผมจูบกับพวกพี่ ผมกลับลืม สัจจะธรรมที่ค้ำคอไปเสียหมดสิ้น . . . โอ๊วว ว ผมเริ่มแยกความรู้สึกตัวเองไม่ได้เสียแล้ว !
'' รู้มั้ยว่าทำหน้าแบบนี้ มันน่าจับทำเมียแค่ไหน ? '' ผมอ้าปากหวอ เมื่อได้ยินเสียงพี่หนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ หุบปากพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มเหมือนโดนตบ . . . มันทั้งชา และ ร้อน และตึง !
'' พูดเหี้ยอะไรของมึงไอ้หนึ่ง -*- '' ได้ยินเสียงผั๊วะ ๆ มาจากพี่ทั้งสอง ในร้านก๋วยเตี๋ยว ไม่ได้ดูหรอกว่าพวกพี่เขาทำอะไรกัน . . . ก็มันไม่กล้ามองนี่นา
ปัง !
'' ง้อ ! '' ผมมองลูกอมรสคาราเมล ใส่ถุงใส ๆ ลวดลายน่ารัก แล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้กับเสียงของพี่หนึ่ง
'' ไม่เอาหรอก '' ผมแสร้งไม่พอใจ แล้วคีบลูกชิ้นในถ้วยพี่สองกินอย่างเอร็ดอร่อย
'' อะไรกัน . . . ไอ้สองมึงสอนไรเติ้ลมันวะ ปกติไม่ได้งอนปากเป็ดยังงี้นี่หว่า '' พี่หนึ่งพูดกลั้วหัวเราะ ทำเอาผมหน้ายู่ของแท้
'' ใช่สิ ! ไม่สำคัญนี่ ! '' ผมลุกขึ้นออกจากโต๊ะทันที . . . ไม่กินล่ะก๋วยเตี๋ยว -*- ตังค์ก็จ่ายกันเองละกัน กุกลับล่ะ !
'' เห๊ย ! / เอ๊ย ! '' ผมใส่เกียร์หมาวิ่งอย่างเร็วออกมาจากร้าน ใช้เวลาวิ่งไม่นานก็มาถึงบ้าน แต่ประตูรั้วล็อกอยู่ -*- . . . ป๊าดโท่ ! เอาเหอะ กำแพงก็ไม่สูงเท่าไหร่ ปีนก็ได้วะ ! หนีกลับบ้านมาแต่เข้าบ้านไม่ได้เสียฟอร์มตาย !
'' ฮึ๊บ บ! '' ผมออกแรงปีน กำแพง ไม่นานก็ได้ขึ้นไปรับลมบนกำแพงอย่างสบายใจ สูดหายใจเข้าอย่าง๓มิใจ อุแหม่ ~! กุทำได้แล้ว !
'' เติ้ล ! ขึ้นไปทำไรบนนั้น ?!! '' ผมสะดุ้งอย่างแรง หันไปหาต้นเสียง ก็เจอเลย พี่หนึ่งพี่สองซ้อนมอเตอร์ไซค์มาอย่างเร็ว และด้วยความลนลาน ผมที่สะดุ้งตกใจกับเสียงพี่สองเมื่อกี้ ก็เลยเหยียบร่องกำแพงพลาด
วูบบ !
'' อ๊าก กกกกกก ! ~ '' ผมร้องอย่างโหยหวน รู้สึกเจ็บจี๊ด ที่แขนซ้าย เพราะเมื่อกี้หลังจากมันวูบแล้ว ยังเอาแขนซ้ายลงอีก . . . ผมได้แต่ร้องโอดโอยน้ำตาเล็ด ขยับแขนซ้ายไม่ได้เลย
'' เติ้ล !!! '' พี่หนึ่งพี่สองเปิดประตูเข้ามาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบเข้ามาดูอาการผมกันอย่างรวดเร็ว
'' แขนหักแน่เลยว่ะไอ่เจ้าเติ้ล ! ''
------------------ 100 % ---------------
อรั๊ย ยย ><'
ขอโทษรีดเดอร์ทุก ๆ คนมาก ๆ เลยค่ะ ที่ไรฯไม่ได้มาอัพ
จะสอบแล้วค่ะ ๆ 27 -30 นี่สอบแล้วค่ะ
ขอโทษจริง ๆ ค๊า TT.
ขอโทษนะคะที่ไม่ได้มาบอกล่วงหน้าแบบยุ่งจริง ๆ
หนังสืออะไรก็ไม่ได้อ่าน ไหนจะพวกสอบนอกตารางอีก
ไรฯเขางอกแร๊วค่ะ -*-
ยังไง ๆ ก็ขอบคุนแล้วก็ขอโทษทุก ๆ คนจริง ๆ ค๊าบ บTT !
♥ รีดเดอร์ !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น