ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : MA' BROTHER - 3 -
MA ' Brothers *
3
ฝันดี
3
ฝันดี
'' . . . '' ผมจ้องมองใบหน้าหวาน ๆ ที่กำลังหลับอย่างมีความสุข อยู่ในระยะใกล้ ๆ ถ้าหากเจ้าตัวเล็กนี่ตื่นขึ้นมาเห็นผมในระยะแบบนี้ ผมว่าเจ้าตัวเล็กคงจะตกใจหน้าแดงเลยล่ะ
'' อื๊ม มม ~ '' เจ้าตัวเล็กครางในคอ ก่อนจะตะแคงหน้ามาทางผม ผมผละออกมานิดนึงด้วยความตกใจ แต่ก็ยังคงจ้องมองเจ้าตัวเล็กอยู่เหมือนเดิม เสื้อนอนเนื้อบางที่ไม่ได้ติดกระดุมสองเม็ดบน เผยให้เห็นซอกคอและไหปลาร้าขาว ๆ ผมมองลงไปต่ำกว่านั้น แขนของไอ้หนึ่งพาดอยู่ที่เอวของเจ้าตัวเล็ก ผมถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้เจ้าตัวเล็กมากขึ้น
'' มึงจะทำอะไรสอง ? '' ผมเหลือบตามองไอ้หนึ่งที่ลุกขึ้นนั่ง
'' ไม่รู้ . . . มึงคิดว่ากูตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะอะไร ? '' ผมลุกขึ้นนั่งบ้าง . . . เราจ้องตากันสักพัก ก่อนจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน
'' กูว่าน้องแม่งน่ารัก . . . มึงว่างั้นมั้ย ? '' ผมพยักหน้าแทนคำตอบ
'' กูนอนไม่หลับว่ะ . . . เติ้ลมันเป็นผู้ชาย แต่ไหงน้องกูมัน . . . '' ผมเหล่ตาลงมาที่หว่างขาแทนคำพูด ทำเอาไอ้หนึ่งหลุดหัวเราะออกมาเบา ๆ
'' กูก็เหมือนกันว่ะ . . . มึงว่าเดี๋ยวนี้น้องมันยั่วเรามากขึ้นป่าววะ ? '' ผมมองหน้าไอ้หนึ่ง ไอ้หนึ่งมองหน้าผม ก่อนที่เราจะล้มตัวลงไปนอนทั้งคู่ ผมเผลอยิ้มกับตัวเองเบา ๆ . . . น้องโคตรน่าฟัดเลยว่ะครับ !
'' อื๊ม มม ~ '' เจ้าตัวเล็กครางในคอ ก่อนจะตะแคงหน้ามาทางผม ผมผละออกมานิดนึงด้วยความตกใจ แต่ก็ยังคงจ้องมองเจ้าตัวเล็กอยู่เหมือนเดิม เสื้อนอนเนื้อบางที่ไม่ได้ติดกระดุมสองเม็ดบน เผยให้เห็นซอกคอและไหปลาร้าขาว ๆ ผมมองลงไปต่ำกว่านั้น แขนของไอ้หนึ่งพาดอยู่ที่เอวของเจ้าตัวเล็ก ผมถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้เจ้าตัวเล็กมากขึ้น
'' มึงจะทำอะไรสอง ? '' ผมเหลือบตามองไอ้หนึ่งที่ลุกขึ้นนั่ง
'' ไม่รู้ . . . มึงคิดว่ากูตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะอะไร ? '' ผมลุกขึ้นนั่งบ้าง . . . เราจ้องตากันสักพัก ก่อนจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน
'' กูว่าน้องแม่งน่ารัก . . . มึงว่างั้นมั้ย ? '' ผมพยักหน้าแทนคำตอบ
'' กูนอนไม่หลับว่ะ . . . เติ้ลมันเป็นผู้ชาย แต่ไหงน้องกูมัน . . . '' ผมเหล่ตาลงมาที่หว่างขาแทนคำพูด ทำเอาไอ้หนึ่งหลุดหัวเราะออกมาเบา ๆ
'' กูก็เหมือนกันว่ะ . . . มึงว่าเดี๋ยวนี้น้องมันยั่วเรามากขึ้นป่าววะ ? '' ผมมองหน้าไอ้หนึ่ง ไอ้หนึ่งมองหน้าผม ก่อนที่เราจะล้มตัวลงไปนอนทั้งคู่ ผมเผลอยิ้มกับตัวเองเบา ๆ . . . น้องโคตรน่าฟัดเลยว่ะครับ !
หนึ่ง SAYS'
'' พี่หนึ่งพี่สองตื่นเดี๋ยวนี้น๊า ! '' ผมพลิกตัวเอาหมอนทับหัวตัวเองก่อนจะข่มตาหลับไปเหมือนเดิมแสร้งทำไม่แยแสเสียงเล็กที่กำลังตะโกนปลุกผมและไอ้สอง
'' อืมม ขออีกแปป '' ผมกระชับผ้าห่มที่คลุมตัวให้แน่นขึ้น พลางในหัวก็นึกไปถึงเจ้าน้องชายตัวเล็กที่เดี๋ยวนี้ทำตัวน่ารักขึ้นเป็นกอง สิบเจ็ดแปดปีที่ผ่านมาไม่เคยเห็นจะยั่วยวนทั้งผมทั้งไอ้สองขนาดนี้ หรือปี้นี้เพิ่งจะแตกเนื้อสาว ?
'' พี่หนึ่ง ไม่ต้องมาแกล้งหลับนะ ลุกขึ้นเร็ว ว ! '' ผมส่งเสียงในลำคอก่อนจะยกหมอนออกจากหัว ปรือตามองเจ้าตัวดี ที่เอาแต่เสียงแจ๊ว ๆ ก็ต้องตกใจจนต้องเบิกตากว้าง สร่างนอนกันเลยทีเดียว
'' วันนี้ผมมีเรียนพิเศษนะเร็ว ๆด้วย เดี๋ยวผมเอาหนังไปคืนมะเดี่ยว ป่านี้มันด่าผมตายแล้วมั้ง ปาเข้าไป 10 โมงแล้วนะ ! '' ผมหันไปมองหน้าไอ้สอง ที่มีสีหน้าไม่ต่างจากผมผมหันกลับไปมองเจ้าเติ้ล ในสภาพผ้าขนหนูพันรอบเอวมือทั้งสองถือผ้าขนหนูผืนเล็กขยี้หัวเบา ๆ ผมไม่เคยรู้มาก่อน ว่าช่วงตัวของเติ้ลมันทั้งขาว และทั้ง คอด เหมือนผู้หญิงไม่มีผิด . . . OMG !! อยากตายแต่เช้าว่ะ =,.= !
'' มึงคิดเหมือนกูมั้ยนัมเบอร์วัน '' ไอ้สองถามผมทั้ง ๆที่ยังไม่ละสายตาจากเติ้ล ที่ยืนหันหลังให้พวกผมอยู่
'' มึงคิดว่าไงล่ะนัมเบอร์ทู '' ผมถามกลับ
'' พี่หนึ่งพี่สองแป้งสีฟ้าของผมที่พวกพี่ยืมไป ไปไหนแล้วอ่ะ ? '' ดวงตากลม ๆหันมามองพวกผมด้วยความสงสัย ผมชี้ไปที่ถังขยะข้างโต๊ะเครื่องแป้ง
'' ทิ้งแล้ว ไอ้สองมันเอาโรยมดหมดแล้ว '' ผมลุกขึ้นจากเตียง ยืดเส้นยืดสายก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาเจ้าตัวเล็กที่ยืนก้ม ๆ เงย ๆ อยู่
'' พี่หนึ่ง . . .เอ่อ -///- '' ผมที่ยืนประชิดกับเจ้าตัวเล็กยิ้มเล็ก ๆ ออกมาเมื่อเห็นใบหน้าหวาน ๆแดงซ่าน ไอ้สองเดินไปด้านหน้าของเจ้าตัวเล็ก เจ้าตัวก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
'' แต่งตัวแบบเนี๊ยะ . . . ยั่วพวกพี่รึไง ? '' ไอ้สองกระซิบเบา ๆที่ข้างกกหูเจ้าตัวเล็กผมวางมือบนเอวเล็กก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่หูอีกข้างของเจ้าตัว
'' รอพวกพี่อาบน้ำเสร็จก่อนนะ แล้วจะมาเล่นด้วย '' ผมยกมุมปากขึ้นเบา ๆก่อนจะจุมพิตที่หลังกกหูนั้นอย่างนุ่มนวลเป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้สองกดจมูกลงกับซอกคอเจ้าตัวเล็กเหมือนกัน . . .
ตัวสั่นเชียว น้อง(สาว)พี่ !
'' ครับม๊า ~ อ้าว งื๊อออ แล้วไมม๊าไม่โทรมาบอกเติ้ลก่อนล่ะครับ ครับ ห๊า ?!!โอ๊วตาย ย ครับ ๆ งื๊ออม๊าอย่าขู่เด๊ T^Tครับผมค๊าบ บบ ค๊าบ ๆ รักม๊าม๊วฟ ๆ >< '' ผมวางหูโทรศัพท์บ้านลงกับตัวเครื่อง ก่อนจะเดินอาด ๆ ไปนั่งแหมะบนโซฟา ยกรีโมทกดรัวๆ ช่องนี้ก็ไม่ดี ช่องนี้ก็ไม่ถูกใจ . . . ผมเป็นอะไรนะ แค่สัมผัสของพี่ ๆทำให้ผมรู้สึกแปลก ๆ ได้ขนาดนี้เลยหรอ ผมสะบัดหัวน้อย ๆ ไล่ความคิดไม่ดีออกนอกหัวผมโยนรีโมทลงกับโซฟา ก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบน เพื่อจัดกระเป๋าเตรียมไปเรียนพิเศษ
'' เติ้ล ไม่เอาหนังรึไง ? '' ผมสะดุ้งกับเสียงทุ้มต่ำของพี่หนึ่งผมหันหลังไปตามเสียงพี่แก ก่อนจะยิ้มเบา ๆ ให้
'' เอาคั๊บ บ ^^ ว๊าว วพี่โคตรหล่ออ่ะ ! '' ผมเอ่ยปากชมพี่หนึ่งในชุดนิสิต ก่อนจะต้องเบิกตากว้างเมื่อพี่หนึ่งโน้มคอลงมาหาผม จนริมฝีปากเราแตะกัน . . .
O - M - J !
กูจูบกับพี่หนึ่ง !!!!!!!
'' เอ่อ อ . . . '' ผมเอ่อ ค้างทันที เมื่อพี่หนึ่งถอนริมฝีปากออกไป จึง ๆ มันไม่ใช่จูบหรอกมั้ง มันเป็นเป็นแค่ริมฝีปากแตะกันเท่านั้นเอง ผมยิ้มแหย ๆ ก่อนจะเกาแก้มเบา ๆ หันหลังเตรียมจะวิ่งไปเข้าห้องตัวเอง
ปึก !
'' คนสวยวิ่งไม่ดูทางเลยนะ ^^ '' ผมผงะออกมาทันที เมื่อหน้าทิ่มกับอกแข็ง ๆ ของพี่สอง ผมยิ้มแหย ๆ กับคำว่า ' คนสวย ' ปั๊ดโธ่ ! ผมน่ะผู้ชายนะ !!
'' เติ้ลเป็นผู้ชาย เติ้ลก็ต้องหล่อสิ ! จะสวยได้ . . . '' ผมค้างปากไว้แค่นั้นเมื่อโดนหอมแก้ม ผมเงยหน้ามองพี่สองที่ยิ้มระรื่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนพี่ ๆ ทั้งสองจะเดินลงไปด้านล่าง โดยทิ้งผมไว้ด้านบน . . . ด้วยอารมณ์ที่แปรไม่ออก . . .
ผมก็ไม่ใช่ว่าถือตัวอะไรมากมาย แต่บางทีผมก็อดคิดไม่ได้ ว่าพวกพี่เห็นผมเป็นอะไรหรือปล่าว . . . ที่จะจูบ จะหอม จะกอด ได้ตามใจตัวเอง ผมก็ชินล่ะน่ะ พวกหอม ๆ กอด ๆ เนี่ย แต่จูบ . . . มันคงมากไปมั้ง ผมคิดว่าแบบนั้น ในใจผมตีกันสับสน ผมเป็นอะไรในสายตาพวกพี่กันแน่ ?
'' อ้าวเสร็จแล้วหรอ ไปกันได้แล้ว '' พี่หนึ่งพูดพลางเดินออกไปที่โรงจอดรถ ผมกระชับสายสะพายกระเป๋าก่อนจะก้มหน้าก้มตาใส่รองเท้าผ้าใบสีชมพูคู่โปรด
'' เชือกน่ะ ร้อยข้ามรูอยู่เห็นป่าว ? '' พี่สองนั่งลงตรงหน้าผมก่อนจะ แก้เชือกรองเท้าให้ผมจนหมด แล้วเริ่มร้อยใหม่อีกครั้ง . . . ผมจ้องมองผมสีแดงอ่อน ของพี่สองเล็กน้อยเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ตามไรผม ทำให้พี่แกดูน่ารักขึ้นมาบ้าง จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากที่ชอบแย้มยิ้มให้สาวเล็กสาวใหญ่บ่อย ๆกำลังยิ้มให้ผมเบา ๆ ผมหลบตาพี่สองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นขึ้นมา
' โต้ " '
ชื่อบนจอโทรศัพท์ทำเอาผมหน้าแดง . . . โฟโต้ เป็นเพื่อนร่วมชั้นผู้ชาย . . . ใช่ครับ โต้เป็นผู้ชาย ผมชอบโต้ คงจะชอบเกินคำว่าเพื่อนไปด้วยล่ะมั้ง โต้คือเพื่อนคนแรกของผม และตอนนี้โต้เป็นเพื่อนที่สนิทของผมด้วย ผมกดรับสายด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ
'' ฮัลโหลโต้ '' ผมกรอกเสียงลงไปเรียบ ๆปกปิดความคิดอกุศลที่ผมมีต่อโต้ไว้ข้างใน
'' ว่าไงมึง มายังอ่ะ รออยู่ที่คอฟฟี่เนี่ย '' ผมยิ้มออกมาเบา ๆ ที่ผมเรียนพิเศษที่นี่เพราะโต้เรียนด้วย . . . ผมดีใจเล็ก ๆ กับคำว่ารอ . . . รอผมหรอ
'' อือ ๆ กำลังจะไป '' ผมยิ้มไปพูดไป . . . ผมแทบจะหยุดยิ้มไม่ได้เมื่อคุยกับมัน . . . มันชุ่มชื่นในใจยังไงชอบกล
'' เออ เร็ว ๆ นะ แล้วใครมาส่งอ่ะ หรือว่า มารถเมล์ ถ้ามารถเมล์ อย่าไปนั่งติดกับคนท่าทางโรคจิต ๆ รู้ป่าว ซวยตายห่า เออรีบ ๆ มาหล่ะ . . .รออยู่นะ '' ประโยคหลังมันแผ่ว ๆ ผมทำท่าจะถามซ้ำอีกรอบ แต่ก็ต้องหยุดความคิดเมื่อพี่หนึ่งส่งสายตารำคาญใส่ผม ผมกดวางสายแทบจะในทันที ก่อนจะวิ่งขึ้นรถอย่างรวดเร็ว พี่สองยิ้มแหย ๆ ก่อนจะเดินตามผมมาทีหลัง
'' คุยกับใครหรอ ? '' พี่สองถามผม
' ข้อความใหม่
กินข้าวมารึยัง ? ไปกินเตี๋ยวกันป่าว ? '
'' เพื่อนอ่ะ '' ผมยิ้มเบา ๆ ก่อนจะพิมพ์ข้อความตอบโต้ไป
' ถาดออก
ยังเลย เดี๋ยวไปกินด้วยกันล่ะ '
ผมกดส่ง ในใจพองโตอย่างบอกไม่ถูก . . . ผมชอบที่จะแอบรักแบบนี้ ผมกลัว ถ้าหากว่าโต้รู้ ว่าที่จริง เพื่อนรักโต้ แอบรักโต้เสียเอง . . . ผมกลัวถ้าโต้จะเกลียดผม ความสุขแบบนี้ นับว่ามากพอแล้วสำหรับผม
'' เอ๊า ถึงแล้ว . . . มัวคุยกับแฟนอยู่นั่น '' พี่สองพูดยิ้ม ๆ ผมเกาหัวเบา ๆ ก่อนจะมองเข้าไปในคอฟฟี่ช๊อปหน้าที่เรียนพิเศษ . . . โต้กำลังมองรถผมอยู่พลางลุกขึ้นยืนอย่างกระตือรือร้น
'' ครับ ๆ เติ้ลไปแล้วนะ ^^ '' ผมบ๊ายบ่ายพี่ทั้งสองคน ก่อนจะวิ่งลงจากรถ ผมหันไปมองที่รถอีกครั้งหนึ่ง . . . พี่หนึ่งโกรธอะไรผม ? ทำไมทำหน้าไม่พอใจขนาดนั้น . . .
'' ไปกินเตี๋ยวกันป่าว ? '' ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อโต้เอามือพาดไหล่ผม พาเดินเข้าไปในคอฟฟี่
'' อือ ๆ ไปสิ '' ผมตอบเนือย ๆ ทำไมถึงลืมหน้าพี่หนึ่งไม่ได้เลยนะ . . .
'' เป็นไรป่าววะ ? '' ผมสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมือหนา ๆ ตบเบา ๆ ที่ข้างแก้มผม ใบหน้าเราห่างกันไม่เท่าไหร่ ผมหน้าร้อนขึ้นมาก่อนจะยิ้มแหย ๆ ให้มันไป
'' ไม่นี่ ร้านไหนล่ะ แล้วมารอนานยังเนี่ย ? โทดทีมาช้าไปหน่อย '' โต้ยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาก่อนจะเขกหัวผมซะแรง ทำเอาผมหน้าเหยเกกันไปเลยทีเดียว
'' กูนัด 9 โมงเช้า มาเอา จะเที่ยงแล้วไอ้ควายน้อย ย '' ผมลูบที่โดนเขกป้อย ๆ ก่อนจะยิ้มเบา ๆ เมื่อโต้ปัดมือผมออก ก่อนจะเป่าเบา ๆ ที่เขกหัวผม . . . หัวใจผมเต้นแรงอีกครั้ง จะคิดเหมือนกันมั้ยนะ ?
'' เออ ๆ ขอโทษว๊อยย ! เลี้ยงเอาป่าว ค่ามาสาย '' ผมตบแก้มมันเบา ๆ โต้หันมาทำตาวาว ก่อนจะลากมือผมไปยังร้านก๋วยเตี๋ยวทันที . . .
ผมก้มมองลงที่มือ ที่โต้จับอยู่ . . .
หัวใจเต้นแรง . . . แรงซะจนแทบหลุดออกมา . . .
สัมผัสที่โต้มอบให้ มันเหมือนกับใครบางคน . . . ที่ชอบกุมมือผม ที่ชอบพาผมขี่หลัง
พี่หนึ่งโกรธเติ้ลหรอ ? . . .
------------------ 100 % --------
ว๊าว ว ! แบบนี้เค้าเรียก หวังเหวิด * จ๊ะลูกเติ้ล !
>< !
ขอโทดรีดเดอร์มากนะคะ ที่มาอัพช้า แต่ไอเริ๊ฟ ยู เอาเวส์ น๊ะจ๊ะ >< !
ขอบคุณทุก ๆ คอมเม้นท์มาก ๆ เลยค่ะ กำลังใจชั้นดีเลย !
วันพฤหัสไรฯแข่งบาส ><!!
อาจจะอัพช้าหน่อยนะค๊ะ เพราะติดกีฬาสี !
ปล. หวังเหวิด = ห่วงใย , พะว๊าพะวัง < เป็นภาษาใต้จ๊ะ !
♥ รีดเดอร์จ๊ะ !
'' พี่หนึ่งพี่สองตื่นเดี๋ยวนี้น๊า ! '' ผมพลิกตัวเอาหมอนทับหัวตัวเองก่อนจะข่มตาหลับไปเหมือนเดิมแสร้งทำไม่แยแสเสียงเล็กที่กำลังตะโกนปลุกผมและไอ้สอง
'' อืมม ขออีกแปป '' ผมกระชับผ้าห่มที่คลุมตัวให้แน่นขึ้น พลางในหัวก็นึกไปถึงเจ้าน้องชายตัวเล็กที่เดี๋ยวนี้ทำตัวน่ารักขึ้นเป็นกอง สิบเจ็ดแปดปีที่ผ่านมาไม่เคยเห็นจะยั่วยวนทั้งผมทั้งไอ้สองขนาดนี้ หรือปี้นี้เพิ่งจะแตกเนื้อสาว ?
'' พี่หนึ่ง ไม่ต้องมาแกล้งหลับนะ ลุกขึ้นเร็ว ว ! '' ผมส่งเสียงในลำคอก่อนจะยกหมอนออกจากหัว ปรือตามองเจ้าตัวดี ที่เอาแต่เสียงแจ๊ว ๆ ก็ต้องตกใจจนต้องเบิกตากว้าง สร่างนอนกันเลยทีเดียว
'' วันนี้ผมมีเรียนพิเศษนะเร็ว ๆด้วย เดี๋ยวผมเอาหนังไปคืนมะเดี่ยว ป่านี้มันด่าผมตายแล้วมั้ง ปาเข้าไป 10 โมงแล้วนะ ! '' ผมหันไปมองหน้าไอ้สอง ที่มีสีหน้าไม่ต่างจากผมผมหันกลับไปมองเจ้าเติ้ล ในสภาพผ้าขนหนูพันรอบเอวมือทั้งสองถือผ้าขนหนูผืนเล็กขยี้หัวเบา ๆ ผมไม่เคยรู้มาก่อน ว่าช่วงตัวของเติ้ลมันทั้งขาว และทั้ง คอด เหมือนผู้หญิงไม่มีผิด . . . OMG !! อยากตายแต่เช้าว่ะ =,.= !
'' มึงคิดเหมือนกูมั้ยนัมเบอร์วัน '' ไอ้สองถามผมทั้ง ๆที่ยังไม่ละสายตาจากเติ้ล ที่ยืนหันหลังให้พวกผมอยู่
'' มึงคิดว่าไงล่ะนัมเบอร์ทู '' ผมถามกลับ
'' พี่หนึ่งพี่สองแป้งสีฟ้าของผมที่พวกพี่ยืมไป ไปไหนแล้วอ่ะ ? '' ดวงตากลม ๆหันมามองพวกผมด้วยความสงสัย ผมชี้ไปที่ถังขยะข้างโต๊ะเครื่องแป้ง
'' ทิ้งแล้ว ไอ้สองมันเอาโรยมดหมดแล้ว '' ผมลุกขึ้นจากเตียง ยืดเส้นยืดสายก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาเจ้าตัวเล็กที่ยืนก้ม ๆ เงย ๆ อยู่
'' พี่หนึ่ง . . .เอ่อ -///- '' ผมที่ยืนประชิดกับเจ้าตัวเล็กยิ้มเล็ก ๆ ออกมาเมื่อเห็นใบหน้าหวาน ๆแดงซ่าน ไอ้สองเดินไปด้านหน้าของเจ้าตัวเล็ก เจ้าตัวก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
'' แต่งตัวแบบเนี๊ยะ . . . ยั่วพวกพี่รึไง ? '' ไอ้สองกระซิบเบา ๆที่ข้างกกหูเจ้าตัวเล็กผมวางมือบนเอวเล็กก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่หูอีกข้างของเจ้าตัว
'' รอพวกพี่อาบน้ำเสร็จก่อนนะ แล้วจะมาเล่นด้วย '' ผมยกมุมปากขึ้นเบา ๆก่อนจะจุมพิตที่หลังกกหูนั้นอย่างนุ่มนวลเป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้สองกดจมูกลงกับซอกคอเจ้าตัวเล็กเหมือนกัน . . .
ตัวสั่นเชียว น้อง(สาว)พี่ !
'' ครับม๊า ~ อ้าว งื๊อออ แล้วไมม๊าไม่โทรมาบอกเติ้ลก่อนล่ะครับ ครับ ห๊า ?!!โอ๊วตาย ย ครับ ๆ งื๊ออม๊าอย่าขู่เด๊ T^Tครับผมค๊าบ บบ ค๊าบ ๆ รักม๊าม๊วฟ ๆ >< '' ผมวางหูโทรศัพท์บ้านลงกับตัวเครื่อง ก่อนจะเดินอาด ๆ ไปนั่งแหมะบนโซฟา ยกรีโมทกดรัวๆ ช่องนี้ก็ไม่ดี ช่องนี้ก็ไม่ถูกใจ . . . ผมเป็นอะไรนะ แค่สัมผัสของพี่ ๆทำให้ผมรู้สึกแปลก ๆ ได้ขนาดนี้เลยหรอ ผมสะบัดหัวน้อย ๆ ไล่ความคิดไม่ดีออกนอกหัวผมโยนรีโมทลงกับโซฟา ก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบน เพื่อจัดกระเป๋าเตรียมไปเรียนพิเศษ
'' เติ้ล ไม่เอาหนังรึไง ? '' ผมสะดุ้งกับเสียงทุ้มต่ำของพี่หนึ่งผมหันหลังไปตามเสียงพี่แก ก่อนจะยิ้มเบา ๆ ให้
'' เอาคั๊บ บ ^^ ว๊าว วพี่โคตรหล่ออ่ะ ! '' ผมเอ่ยปากชมพี่หนึ่งในชุดนิสิต ก่อนจะต้องเบิกตากว้างเมื่อพี่หนึ่งโน้มคอลงมาหาผม จนริมฝีปากเราแตะกัน . . .
O - M - J !
กูจูบกับพี่หนึ่ง !!!!!!!
'' เอ่อ อ . . . '' ผมเอ่อ ค้างทันที เมื่อพี่หนึ่งถอนริมฝีปากออกไป จึง ๆ มันไม่ใช่จูบหรอกมั้ง มันเป็นเป็นแค่ริมฝีปากแตะกันเท่านั้นเอง ผมยิ้มแหย ๆ ก่อนจะเกาแก้มเบา ๆ หันหลังเตรียมจะวิ่งไปเข้าห้องตัวเอง
ปึก !
'' คนสวยวิ่งไม่ดูทางเลยนะ ^^ '' ผมผงะออกมาทันที เมื่อหน้าทิ่มกับอกแข็ง ๆ ของพี่สอง ผมยิ้มแหย ๆ กับคำว่า ' คนสวย ' ปั๊ดโธ่ ! ผมน่ะผู้ชายนะ !!
'' เติ้ลเป็นผู้ชาย เติ้ลก็ต้องหล่อสิ ! จะสวยได้ . . . '' ผมค้างปากไว้แค่นั้นเมื่อโดนหอมแก้ม ผมเงยหน้ามองพี่สองที่ยิ้มระรื่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนพี่ ๆ ทั้งสองจะเดินลงไปด้านล่าง โดยทิ้งผมไว้ด้านบน . . . ด้วยอารมณ์ที่แปรไม่ออก . . .
ผมก็ไม่ใช่ว่าถือตัวอะไรมากมาย แต่บางทีผมก็อดคิดไม่ได้ ว่าพวกพี่เห็นผมเป็นอะไรหรือปล่าว . . . ที่จะจูบ จะหอม จะกอด ได้ตามใจตัวเอง ผมก็ชินล่ะน่ะ พวกหอม ๆ กอด ๆ เนี่ย แต่จูบ . . . มันคงมากไปมั้ง ผมคิดว่าแบบนั้น ในใจผมตีกันสับสน ผมเป็นอะไรในสายตาพวกพี่กันแน่ ?
'' อ้าวเสร็จแล้วหรอ ไปกันได้แล้ว '' พี่หนึ่งพูดพลางเดินออกไปที่โรงจอดรถ ผมกระชับสายสะพายกระเป๋าก่อนจะก้มหน้าก้มตาใส่รองเท้าผ้าใบสีชมพูคู่โปรด
'' เชือกน่ะ ร้อยข้ามรูอยู่เห็นป่าว ? '' พี่สองนั่งลงตรงหน้าผมก่อนจะ แก้เชือกรองเท้าให้ผมจนหมด แล้วเริ่มร้อยใหม่อีกครั้ง . . . ผมจ้องมองผมสีแดงอ่อน ของพี่สองเล็กน้อยเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ตามไรผม ทำให้พี่แกดูน่ารักขึ้นมาบ้าง จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากที่ชอบแย้มยิ้มให้สาวเล็กสาวใหญ่บ่อย ๆกำลังยิ้มให้ผมเบา ๆ ผมหลบตาพี่สองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นขึ้นมา
' โต้ " '
ชื่อบนจอโทรศัพท์ทำเอาผมหน้าแดง . . . โฟโต้ เป็นเพื่อนร่วมชั้นผู้ชาย . . . ใช่ครับ โต้เป็นผู้ชาย ผมชอบโต้ คงจะชอบเกินคำว่าเพื่อนไปด้วยล่ะมั้ง โต้คือเพื่อนคนแรกของผม และตอนนี้โต้เป็นเพื่อนที่สนิทของผมด้วย ผมกดรับสายด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ
'' ฮัลโหลโต้ '' ผมกรอกเสียงลงไปเรียบ ๆปกปิดความคิดอกุศลที่ผมมีต่อโต้ไว้ข้างใน
'' ว่าไงมึง มายังอ่ะ รออยู่ที่คอฟฟี่เนี่ย '' ผมยิ้มออกมาเบา ๆ ที่ผมเรียนพิเศษที่นี่เพราะโต้เรียนด้วย . . . ผมดีใจเล็ก ๆ กับคำว่ารอ . . . รอผมหรอ
'' อือ ๆ กำลังจะไป '' ผมยิ้มไปพูดไป . . . ผมแทบจะหยุดยิ้มไม่ได้เมื่อคุยกับมัน . . . มันชุ่มชื่นในใจยังไงชอบกล
'' เออ เร็ว ๆ นะ แล้วใครมาส่งอ่ะ หรือว่า มารถเมล์ ถ้ามารถเมล์ อย่าไปนั่งติดกับคนท่าทางโรคจิต ๆ รู้ป่าว ซวยตายห่า เออรีบ ๆ มาหล่ะ . . .รออยู่นะ '' ประโยคหลังมันแผ่ว ๆ ผมทำท่าจะถามซ้ำอีกรอบ แต่ก็ต้องหยุดความคิดเมื่อพี่หนึ่งส่งสายตารำคาญใส่ผม ผมกดวางสายแทบจะในทันที ก่อนจะวิ่งขึ้นรถอย่างรวดเร็ว พี่สองยิ้มแหย ๆ ก่อนจะเดินตามผมมาทีหลัง
'' คุยกับใครหรอ ? '' พี่สองถามผม
' ข้อความใหม่
กินข้าวมารึยัง ? ไปกินเตี๋ยวกันป่าว ? '
'' เพื่อนอ่ะ '' ผมยิ้มเบา ๆ ก่อนจะพิมพ์ข้อความตอบโต้ไป
' ถาดออก
ยังเลย เดี๋ยวไปกินด้วยกันล่ะ '
ผมกดส่ง ในใจพองโตอย่างบอกไม่ถูก . . . ผมชอบที่จะแอบรักแบบนี้ ผมกลัว ถ้าหากว่าโต้รู้ ว่าที่จริง เพื่อนรักโต้ แอบรักโต้เสียเอง . . . ผมกลัวถ้าโต้จะเกลียดผม ความสุขแบบนี้ นับว่ามากพอแล้วสำหรับผม
'' เอ๊า ถึงแล้ว . . . มัวคุยกับแฟนอยู่นั่น '' พี่สองพูดยิ้ม ๆ ผมเกาหัวเบา ๆ ก่อนจะมองเข้าไปในคอฟฟี่ช๊อปหน้าที่เรียนพิเศษ . . . โต้กำลังมองรถผมอยู่พลางลุกขึ้นยืนอย่างกระตือรือร้น
'' ครับ ๆ เติ้ลไปแล้วนะ ^^ '' ผมบ๊ายบ่ายพี่ทั้งสองคน ก่อนจะวิ่งลงจากรถ ผมหันไปมองที่รถอีกครั้งหนึ่ง . . . พี่หนึ่งโกรธอะไรผม ? ทำไมทำหน้าไม่พอใจขนาดนั้น . . .
'' ไปกินเตี๋ยวกันป่าว ? '' ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อโต้เอามือพาดไหล่ผม พาเดินเข้าไปในคอฟฟี่
'' อือ ๆ ไปสิ '' ผมตอบเนือย ๆ ทำไมถึงลืมหน้าพี่หนึ่งไม่ได้เลยนะ . . .
'' เป็นไรป่าววะ ? '' ผมสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมือหนา ๆ ตบเบา ๆ ที่ข้างแก้มผม ใบหน้าเราห่างกันไม่เท่าไหร่ ผมหน้าร้อนขึ้นมาก่อนจะยิ้มแหย ๆ ให้มันไป
'' ไม่นี่ ร้านไหนล่ะ แล้วมารอนานยังเนี่ย ? โทดทีมาช้าไปหน่อย '' โต้ยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาก่อนจะเขกหัวผมซะแรง ทำเอาผมหน้าเหยเกกันไปเลยทีเดียว
'' กูนัด 9 โมงเช้า มาเอา จะเที่ยงแล้วไอ้ควายน้อย ย '' ผมลูบที่โดนเขกป้อย ๆ ก่อนจะยิ้มเบา ๆ เมื่อโต้ปัดมือผมออก ก่อนจะเป่าเบา ๆ ที่เขกหัวผม . . . หัวใจผมเต้นแรงอีกครั้ง จะคิดเหมือนกันมั้ยนะ ?
'' เออ ๆ ขอโทษว๊อยย ! เลี้ยงเอาป่าว ค่ามาสาย '' ผมตบแก้มมันเบา ๆ โต้หันมาทำตาวาว ก่อนจะลากมือผมไปยังร้านก๋วยเตี๋ยวทันที . . .
ผมก้มมองลงที่มือ ที่โต้จับอยู่ . . .
หัวใจเต้นแรง . . . แรงซะจนแทบหลุดออกมา . . .
สัมผัสที่โต้มอบให้ มันเหมือนกับใครบางคน . . . ที่ชอบกุมมือผม ที่ชอบพาผมขี่หลัง
พี่หนึ่งโกรธเติ้ลหรอ ? . . .
------------------ 100 % --------
ว๊าว ว ! แบบนี้เค้าเรียก หวังเหวิด * จ๊ะลูกเติ้ล !
>< !
ขอโทดรีดเดอร์มากนะคะ ที่มาอัพช้า แต่ไอเริ๊ฟ ยู เอาเวส์ น๊ะจ๊ะ >< !
ขอบคุณทุก ๆ คอมเม้นท์มาก ๆ เลยค่ะ กำลังใจชั้นดีเลย !
วันพฤหัสไรฯแข่งบาส ><!!
อาจจะอัพช้าหน่อยนะค๊ะ เพราะติดกีฬาสี !
ปล. หวังเหวิด = ห่วงใย , พะว๊าพะวัง < เป็นภาษาใต้จ๊ะ !
♥ รีดเดอร์จ๊ะ !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น