MA' Brothers * " ผมรักพี่ชายครับ " ( YAOI )

ลำดับตอนที่ #2 : MA' BROTHER - 1 -

MA ' Brothers *
1
 พี่ชาย

ผมก้าวเท้าตามม๊า ที่เดินช้า ๆ พลางหันมายิ้มให้ผมเป็นระยะ ๆ เหมือนบอกอะไรเป็นนัย ๆ ให้ผมได้รู้ แต่ผมที่ยังคงสูดน้ำมูก และ จับ ตุ๊กตาอุลตร้าแมนในมือแน่นด้วยความไม่รู้ประสีประสาก็ได้แต่เดินตามม๊าไปอย่างว่าง่าย

'' จ้า . . . จะดูแลอย่างดีเลยจ๊ะ วางใจได้ ^^ '' ผมเงยหน้ามองน้าขวัญ ที่เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของม๊า แล้วยิ้มร่า เพราะน้าขวัญชอบซื้อขนมมาฝากผม น้าขวัญยิ้มรับแบบใจดีเช่นเคย แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือ เด็กชายอายุมากกว่าผม และตัวสูงกว่าผมสองคน ที่นั่งจ้องผมอย่างสนอกสนใจ ผมผละออกมาจากน้าขวัญด้วยท่าทางเขินเล็กน้อย ผมเพิ่งมารู้ทีหลังว่า สองคนนี้เป็นลูกน้าขวัญ และ แม่ก็อยากให้ผมมีพี่ชาย เลยขอ ' พี่หนึ่ง ' และ ' พี่สอง ' มาเป็นพี่ชาย ซึ่งน้าขวัญเองก็เต็มใจ เพราะน้าขวัญก็ต้องเดินทางไปญี่ปุ่นบ่อย ๆ เพราะมีสามีและธุรกิจทัวร์อยู่ที่นั่น ผมเลยได้พี่ชายเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นซะเลย


'' หวัดดีพี่ชื่อ สอง นะ ''

'' พี่ชื่อหนึ่ง '' ผมมองสองคนสลับกันไปมา ทั้งสองมีผิวที่ขาวอมชมพู ต่างจากผมที่ขาวซีด ๆ ผมของคนที่ชื่อสอง ก็ออกแดง ๆ แต่ของคนชื่อหนึ่งออกน้ำตาลอ่อน ๆ ส่วนผม หัวดำแต่กำเนิด - -*

'' ทำไมต้องเป็นพี่ด้วยล่ะ ? '' ผมถามอย่างสงสัย บางทีตัวสูงก็ไม่จำเป็นต้องเป็นพี่นี่นา . . .

'' ก็เพราะพวกพี่โตกว่าลิตเติ้ลยังไงล่ะ ^^ ''  ผมพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะยิ้มให้พี่ชายทั้งสองคน

'' แล้วพี่อายุเท่าไหร่ ? '' ผมชี้ไปที่พี่หนึ่ง ที่ยืนเก๊กหน้าขรึมมองผมนิ่ง ๆ จนผมรู้สึกขัดเขิน

'' 12 ''

'' พี่อ่ะ ? '' ผมสูดน้ำมูกก่อนจะถามพี่สอง พี่สองยิ้มกว้างให้ผมก่อนจะยื่นผ้าเช็ดหน้าสีเขียวเข้มให้ผม

'' 12 เหมือนกัน ^^ '' ผมยิ้มเขิน ๆ ก่อนจะเช็ดน้ำมูกเบา ๆด้วยผ้าเช็ดหน้าของพี่สอง . . .




'' กินเลอะเทอะ เช็ดปากซะ '' พี่หนึ่งโยนผ้าเช็ดปากใส่หน้าผม ก่อนจะก้มลงกินขนมจีนในจานต่ออย่างไม่แคร์ใคร - - . . .

'' ฮะ ๆ ไม่โตจริง ๆ นะเติ้ล ''

'' - -* '' ผมทำหน้าเซ็งนิดหน่อย พี่สองหัวเราะแหะ ๆ ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดปากที่พี่หนึ่งโยนมาใส่ผม มาเช็ดขอบปากให้ผมอย่างเบามือ . . . ผมเหลือบมองพี่สองอย่างอึ้ง ๆ พี่สองยิ้มนุ่มนวลให้ ก่อนจะเอานิ้วถูขอบปากให้ผมอีกทีนึง . . . สัมผัสมือหยาบ ๆ ทำเอาผม . . . หน้าร้อน

'' อ่ะ เสร็จแล้ว ^^ '' ผมสะดุ้งจากภวังค์ความคิด ก่อนจะมองไปรอบตัว โต๊ะข้าง ๆ นั่งมองการกระทำของผมกับพี่สองแล้วทำสีหน้าแปลก ๆ ผมยู่หน้าลงก่อนจะหันกลับมาที่จานขนมจีนของตัวเอง

'' พี่สอง วันหลังเติ้ลเช็ดเองก็ได้ '' พี่สองพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะเรียกเด็กเสิร์ฟมาเก็บเงิน ผมวางช้อนส้อมคู่กันในจานขนมจีนที่พร่องลงเล็กน้อย พลางเหลือบมองพี่หนึ่ง ก็ต้องสะดุ้งอีกที เมื่อพี่หนึ่งที่กำลังดูดชาเย็นอยู่จ้องผมตาเขียว

'' ทำไมไม่กินให้หมด ? ''

'' อิ่ม - - ''

'' แล้วสั่งทำไม ? ''

'' แล้วใครใช้ให้เติ้ลสั่ง ? ''

'' เติ้ล . . . ''

'' ครับ -*- ''  ต่อปากต่อคำมาก ๆ เข้า ผมก็ต้องยอมพี่หนึ่ง ก้มกินขนมจีนต่ออย่างเอียน ๆ

ผมจะไม่กินขนมจีนกับพี่หนึ่งอีกแล้ว -*- . . .



ตอนนี้ผมเดินตามพี่หนึ่งและพี่สองออกมาจากจากร้านขนมจีนที่แสนมาคุตรงนั้น และเรากำลังจะกลับบ้านกัน วันนี้ม๊าไม่อยู่ หลังจากที่พวกพี่ ๆ รับผมจากโรงเรียนแล้วเราเลยต้องออกมากินข้าวนอกบ้านกัน และลงเอยที่ขนมจีน . . . ผมไม่ชอบขนมจีน แต่พี่หนึ่งกับพี่สองชอบ ผมเลยต้องกิน มันดูไม่แฟร์ แต่พี่ทั้งสองดูแลผมมาตลอด ผมเลยต้องตามใจพวกแกหน่อย ซึ่งถ้ามันไม่หนักหนาอะไรก็ทำตามแกซักหน่อย


'' เติ้ล ไปซื้อถุงเท้าใหม่ ถุงเท้าเก่า ขาดหมดแล้ว '' พี่หนึ่งพูดเสียงเย็น ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในร้านกันทั้งสามคน

หลังจากซื้อถุงเท้าเสร็จเราก็เดินเตร็จเตร่ในตลาดย่านนั้นต่อ พี่สองชวนผมคุยเรื่อยเปื่อย ส่วนพี่หนึ่ง เดินเงียบ ๆ ขรึม ๆ อยู่คนเดียว

'' อ้าวหนึ่ง ! หวัดดีจ๊ะ มาทำไรจ๊ะเนี่ย ? '' ผมกับพี่สองหันไปตามต้นเสียงพร้อมกัน หัวข้อสนทนาเรื่องละครหลังข่าวเป็นอันต้องจบลง เมื่อพี่สาวคนนึงเดินเข้ามาทักทายพี่หนึ่งอย่างสนิทสนม มือเล็ก ๆ ของเธอเกาะเกี่ยวบนแขนแกร่งขาว ๆของพี่หนึ่งอย่างไม่เกรงใจ ใบหน้าสะสวยที่แต่งแต้มเครื่องสำอางค์แสดงอาการดีใจอย่างออกนอกหน้า

'' ก็เดินเล่น '' พี่หนึ่งทำหน้าเหนื่อย ๆ ก่อนจะแกะมือเล็ก ๆ ของพี่สาวคนนั้นออก ผมกับพี่สองมองหน้ากันก่อนจะเดินต่อไปปล่อยที่หนึ่งไว้ตรงนั้น เพราะเรารู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติ พี่หนึ่งป๊อปมากในวิทยาลัย พี่สองก็เช่นเดียวกัน เป็นที่รู้จักในสังคมวงกว้าง ถ้าใครไม่รู้จัก เป็นเอกและสองฤทัย คณะแพทย์ฯ คงจะไม่ได้อยู่มหาลัยนั้นมั้ง ?!
 
'' หนึ่งอ่ะ ! กับกิ๊บก็อย่างนี้ทุกที ! '' เสียงแว๊ด ๆ ของพี่สาวคนนั้นยังดังต่อไป ตนผมกับพี่สองต้องหยุดดูเหตุการณ์อีกครั้ง

'' ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ! กิ๊บอย่าวุ่นวายได้มั้ย !! '' พี่หนึ่งสะบัดมือพี่สาวคนนั้นออก ก่อนจะก้าวฉับ ๆ มาทางผมและพี่สอง คว้าหมับเข้าให้ที่ข้อมือผม แล้วออกเดินอย่างรวดเร็วชนิดพี่สองยังต้องวิ่งตาม ผมก็ได้แต่โดนพี่หนึ่งลากไปที่รถอย่างช่วยไม่ได้ . . . ถ้าผมไม่ได้ตาฝาด ตอนที่ผมหันไปดูพี่สอง ผมเห็นพี่สาวคนนั้นพึมพำอะไรบางอย่างกระแทกกระทั้นและยังทำตาเขียวปั๊ดใส่ผมไปจนลับตา . . . อะไรกันเนี่ย ?



'' หวา ! ~ ''  ผมถูกพี่หนึ่งเปิดประตูรถแล้วผลักผมเข้าไปอย่างแรง จนต้องแบะปาก -*-  อะไรของเขาเนี่ย ?

'' จะยืนตรงนั้นให้ยัยนั่นมันตบรึไง ?! '' พี่หนึ่งกระชากข้อมือผมขึ้นมาถาม ผมยู่หน้าก่อนจะแกะมือพี่หนึ่งออกด้วยความไม่แน่ใจ . . . แล้วทำไมพี่สาวต้องตบผมด้วยล่ะ ?

'' โอ๊ย ยพี่หนึ่งเติ้ลเจ็บนะ . . . ก็เติ้ลไม่รู้ เติ้ลขอโทษ พี่หนึ่งอย่าโกรธสิ '' ผมขอโทษออกไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร ผมกวาดสายตามองใบหน้าคมเข้มกับผมสีน้ำตาลอ่อนที่เคลียอยู่ข้างกกหูอย่างเพลิดเพลิน  พี่หนึ่งเม้มปากอย่างคนไม่พอใจ ก่อนจะปล่อยมือผมลง แล้วลูบหัวผมเบา ๆ แทน

'' อย่าขอโทษทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ผิดสิเจ้าเด็กโง่ ! '' พี่หนึ่งก้มหน้าลงมาประชิดกับหัวผม ก่อนที่ริมฝีปากบางได้รูปจะประทับตรงกลางกระหม่อมผมเบา ๆ ผมมองต้นคอขาวเนียนของพี่หนึ่งอย่างไม่ตั้งใจ จากกลางกระหม่อม เลื่อนมาเป็นขมับซ้าย ผมหน้าร้อนอีกครั้ง ก้อนเนื้อในอกซ้ายเริ่มเต้นแรงขึ้นจนผมเองยังตกใจ ผมผลักไหล่พี่หนึ่งเบา ๆ พี่หนึ่งจ้องหน้าผมก่อนจะถอนหายใจเฮือก . . .

'' . . . ''

'' เจ้าเด็กไม่ประสีประสาเอ๊ย ย ! ''




'' พี่สองเติ้ลฝากซื้อชาเขียวหน่อยนะ '' ผมวิ่งลงมาจากชั้นบนอย่างรวดเร็ว แต่ต้องชะลอฝีเท้าลงเมื่อรังสีอำมหิตเริ่มแผ่ออกมาจากพี่หนึ่ง หลังจากกลับมาจากตลาดได้ไม่นานพี่สองก็นึกขึ้นได้ว่าลืมซื้อขนมปังและอะไรต่อมิอะไรมากมาย จึงจะออกไปซื้ออีกที

'' เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าวิ่งลงบันได '' ผมพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะเดินไปหาพี่สองที่เตรียมตัวจะออกไปซื้อของที่เซเว่น

'' อืม ๆ เอาขนมมั้ย ? '' ผมทำท่าจะบอกว่า เอาครับ ! แต่พี่หนึ่งก็พูดดักคอเสียก่อน

'' ไม่ต้อง '' ผมยู่หน้าลงอย่างงอน ๆ พี่หนึ่งเข้มงวดชะมัด -*-  ผมคิดพลางสะบัดหน้าหนีพี่หนึ่งและพี่สองก้าวฉับ ๆ ขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็ว โดยมีเสียงหัวเราะของพี่ทั้งสองตามมาด้านหลัง . . .

กับเติ้ลน่ะ ชอบแกล้งนักนะ !




หนึ่ง ' SAYS*


ผมมองแผ่นหลังเล็ก ๆ ที่กำลังขึ้นบันไดไปอย่างขำ ๆ ใบหน้าหวาน ๆ นั่น พองลมอย่างน่ารักน่าชัง ผิวขาวเนียนที่เจ้าตัวชอบด่าตัวเองว่าซีดเหมือนศพ ตัดกันกับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลเข้มที่เจ้าตัวชอบใส่ ผมเผลอมองเรียวขาเล็กนั่นอย่างไม่ตั้งใจ . . . ผมเคยคิดนะ ว่าผมไม่น่าเป็นพี่ของเติ้ลเลย ไม่น่าเลย . . .


ถ้าจะจีบเติ้ล คำว่าพี่ มันก็ค้ำคออยู่ตัวเบ้อเร่อ . . . เลิกคิดไปเถอะ ผมบอกตัวเองอย่างนั้น ผมส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะมองตามมอเตอร์ไซค์ของไอ้สองที่ออกจากประตูรั้วไป พลางมองขึ้นไปบนชั้นสองแล้วยิ้มเบา ๆ . . . งอนสินะ


ก๊อก ๆ

'' เติ้ล เปิดประตู '' ผมบอกเรียบ ๆ อันที่จริงผมก็ไม่ได้โหดอะไรนะ ผมแค่ห่วงเติ้ลมากเท่านั้นเอง . . . เติ้ลไม่เคยขัดใจพวกผม ไม่เคยดื้อรั้น ไม่เคยทำให้หนักใจ และที่สำคัญ เติ้ลอ่อนต่อโลกมากทีเดียว

'' เติ้ลไม่กินขนมแล้ว เติ้ลจะนอน '' ผมเหลือบมองนาฬิกาที่เพิ่งจะบอกเวลาทุ่มกว่า ๆ นอนตอนทุ่มกว่า ๆ เนี่ยนะ ?

'' เติ้ล  . . . '' ผมบอกเสียงเย็นกว่าเดิม เติ้ลค่อย ๆ เปิดประตูออกมาช้า ๆ ใบหน้าหวาน ๆ ยู่ลงอย่างไม่มั่นใจ ผมชอบมองริมฝีปากอวบอิ่มนั่นยื่นออกมา ผมว่ามันน่ารักดี . . . ผมว่าไอ้สองก็น่าจะคิดเหมือนผมนะ

'' มีอะไรครั . . .  เหวย ยยยย  ?!!!!   '' ผมก้าวอย่างรวดเร็วทำให้เท้ามันติดกับขอบประตู ล้มตึงทับเติ้ลไปซะแรง แต่เติ้ลคงไม่เป็นอะไรเพราะผมใช้มือรองหัวทุย ๆ นั่นไว้ได้ทัน กลายเป็นว่าตอนนี้ผมก็คร่อมเติ้ลไปโดยปริยาย

'' เจ็บมั้ย ? '' ผมถามเสียงแผ่ว ใบหน้าหวานซับสีเลือดอย่างอาย ๆ ดวงตากลมโตจ้องผมอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ชายเสื้อยืดสีขาวถลกขึ้นไปนิดหน่อย โชว์หน้าท้องขาวเนียนน่าสัมผัส . . . ผมอยากจะก้มลงไปจูบริมฝีปากอวบนั่นแรง ๆ ซักสองสามครั้ง แต่อย่างว่า . . . ผมเป็นพี่เติ้ลนี่นา

'' ไม่เจ็บครับ . . . พี่หนึ่งล่ะเจ็บมั้ย ? '' เติ้ลถามผมเบา ๆ ด้วยใบหน้าที่ยังคงแดงซ่าน ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น . . .  หรือเติ้ลชอบผม ?  ไม่ใช่หรอก เติ้ลคงไม่คิดอย่างผมหรอกมั้ง

'' ไม่เจ็บหรอก ลุกขึ้นเถอะ '' ผมลุกขึ้นจากลำตัวผอมบางทันที โดยที่ไม่ลืมดึงชายเสื้อยืดให้ปิดหน้าท้องเนียนด้วย เติ้ลยิ้มเบา ๆ แล้วลุกขึ้น ก่อนจะส่งมือให้ผม หมายจะให้ผมลุกขึ้น

'' อ่ะ ^^ ! '' ผมดึงมือเล็ก ๆนั่นอย่างหยอก ๆ ก่อนจะลุกขึ้น โดยที่ยังจับมือขาว ๆ ของเติ้ลอยู่

'' ไม่งอนพี่นะ ? '' ผมลูบหัวเติ้ลเบา ๆ อย่างเอ็นดู เติ้ลสูงแค่หัวไหล่ผมเท่านั้น หัวเล็ก ๆ ผงกเบา ๆ เรียกร้อยยิ้มจากผมได้ทีเดียว

'' ครับ . . . เติ้ลไม่โกรธพี่หรอก ^^ '' เติ้ลยิ้มหวาน ก่อนจะวิ่งอ้อมไปด้านหลังผม ลำตัวผอมบางกระโดด ขึ้นหลังผมอย่างคล่องแคล่ว . . . แขนเล็ก ๆ โอบรอบคอผมไว้ ใบหน้าเนียนแนบกับหัวผม ลมหายใจอุ่น ๆ เป่ารดบริเวณหูผมอย่างถี่กระชั้น . . . ผมพาเจ้าตัวเล็กเดินรอบบ้านอย่างที่ชอบทำตอนเด็ก ๆ ที่ชอบขี่หลังกันบ่อย ๆ




ให้ตายเถอะ . . . ผมไม่อยากได้เติ้ลเป็นน้องเลยจริง ๆ !



------------------ 100 % --------
เหว่ย ๆ ไม่สบาย เหนื่อยง่ายโคด ดด -*-
ฝากเรื่องนี้ด้วยค่ะ ^^
ขอบคุนค่ะ !

♥ รีดเดอร์