ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MA' Brothers * " ผมรักพี่ชายครับ " ( YAOI )

    ลำดับตอนที่ #15 : MA' BROTHER - 14 -

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ค. 54


    MA ' Brothers *
    14
    ผงวิเศษ.
     
     
    ‘’ เห้ ยย ไปไหนดีวะ ปิดเทอมนี้ฝนแม่งตกอย่างเยอะ ‘’
    ‘’ เออ กูกะว่าจะขอแม่ไปทะเลหน่อย แม่กูก็ฟีเว่อสึนามิ ญี่ปุ่นเหลือเกิน - - ‘’
    ‘’ เออ วันนี้ไปเดิน AA เป็นเพื่อนหน่อย สอบเสร็จแล้วอยากปลดปล่อย! ‘’
     
    เสียงเพื่อน ๆ ชายหญิงตะโกนข้ามหัวไปมา บางคนมีโปรแกรมจะไปเที่ยวแต่โดนเบรกไว้ด้วยปัญหาประการต่าง ๆ บางคนก็ไปไกลซะข้ามโลกไปเลยก็มี ..
     
    ‘’ เติ้ลแล้วมึงจะไปไหนต่อป่าวนี่ ? ‘’ พจ เพื่อนสาว(ห้าว)ตะโกนถามแข่งกับเสียงเพื่อนคนอื่น ๆขวัญกมลส่ายหน้าช้า ๆ คว้ากระเป๋าเป้ขึ้นมาพาดบ่า
     
    ‘’ แล้วมึงจะไปไหนจ๊ะน้องสาว ?‘’  พจมานยกนิ้วกลางให้อย่างชัดเจน ก่อนจะกระโดดข้ามโต๊ะเพื่อนข้าง ๆ มาอย่างรวดเร็ว
     
     ‘‘ อีพจใส่กระโปรงโดดไปโดดมา ระวังหอยยิ้ม  ‘’ ขวัญกมลหัวเราะก๊ากเพื่อนผู้ชายที่ได้ยินก็โห่ใส่พจมานอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ
     
    ‘’ กูตีหน้าแหกเลยอีวินัย  ปากหมาชิบหายเลย สัส  -*- ‘’ ขวัญกมลตีหัวเพื่อนสาวไม่เบา โทษฐานพูดหยาบเกินงาม พจมานเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับทุกคนในห้อง พจมานหน้าตาสะสวย เธอมีเอกลักษณ์ประจำตัวคือผมที่ซอยสั้น ดวงตากลมโตน่ารักน่าหยิก .. เสียอย่างเดียว อีพจแมน =[]=!!! มันยังชอบผู้ชาย เพียงแค่พูดหยาบและเสียงดังเท่านั้น เพื่อน ๆ ส่วนมากจึงเป็นผู้ชายไปซะหมด
     
    ‘’ หมาเห่าเพราะหมารักนะจ๊ะ. จุ้บ ๆ ‘’
     
    ‘’ รักเตี่ยมึงสิ หุบปากไป ก่อนที่กูจะทนไม่ไหว กระโดดฟรีคิกส์หมามึงตาย -*-  ‘’ วินัยถึงกับเขินอายหน้าแดง .. ขวัญกมลก็ไม่แน่ใจว่ามันน่าเขินตรงไหน -*- คุยไปคุยมากับเพื่อนสาวอยู่ดี ๆ แต่รู้ตัวอีกที ก็โดนเพื่อนพจ ลากมาร้านขายยาด้วยกันซะแล้ว
     
    ‘’ มึงมาทำไมน้องพจ .. อย่าบอกนะว่ามึงท้อง ? ‘’ พจมานตีไหล่เล็กดังผลั๊วะ
     
    ‘’ พ่อมึงสิอีเติ้ล ‘’ เธอลดมือลง เดินนำเข้าไปในร้านขายยา สั่งอะไรสองสามคำ ระหว่างรอแปะแกเข้าไปเอาของเธอก็ยืนมองหน้าเพื่อนชายอย่างสังเกตสังกา
     
    ‘’ นี่มึงอวบขึ้นปะ ? หน้าตาก็ดูใสแปลก ๆ นะ ‘’ ขวัญกมลจับท้องจับใบหน้า เลยไปถึงคอตัวเองทันที .. ลูบ ๆ คลำ ๆ เออ ก็ปกตินี่ - -
     
    ‘’ ไม่รู้ดิ .. อ้วนหรอ เออช่วงนี้แดกเยอะอยู่น่ะ ‘’
     
    ‘’ ไม่ .. ไม่ได้อวบเพราะแดกเยอะหรอกกูว่า .. ‘’ เธอเว้นคำพูดไว้ หันไปรับของจากแปะ จ่ายเงินแล้วคุยอะไรสองสามคำ แล้วเดินนำออกมาทันที
     
    ‘’ แล้วมันจะอวบกับอะไรล่ะวะ -*- ‘’ ขวัญกมลเริ่ม งง เพื่อนสาวหยุดเดินรื้ออะไรในถุงกระดาษ ก่อนจะชูซองกระดาษสีน้ำตาลแดงขึ้นมา เขย่า ๆ ตรงหน้าดวงหน้าหวานมือเรียวเอื้อมมือคว้ามันไว้
     
    ‘’ นี่เลย .. หน้าใสอย่างนี้ อวบอย่างนี้ โดนเอาแล้วชัวร์ ! ‘’ เพื่อนสาวหัวเราะในลำคออย่างรู้ทัน ส่วนคนที่โดนตั้งข้อสงสัยก็ช็อกเลือดขึ้นหน้ากันไปเลยทีเดียว
     
    ‘’ เห้ย ย. อะไรของมึงอีน้องพจ พูดอะไร แก่แดดนะมึง เหอ เหอ. ‘’ เกาท้ายทอยด้วยความเคอะเขิน น้องพจวนเข้าเรื่องนี้ ก็นึกอะไรอีกอย่างขึ้นมาได้ ..
     
     
     
     
     
    '' ฮ่า .. สอบ สอบให้เสร็จก่อน .. อ้ะ ''

    '' อืมม .. จะรอนะ ''
     
     
     
     
    อ่า . . . ตายแน่เลยแฮะ T_______________________________T’
     
     
     
    ‘’ เติ้ล เติ้ล ไอ้เติ้ล ! เป็นเหี้ยไรเนี่ย เพ้อแล้วมึง .. อะ กูให้ไปทดลองใช้นะ ผงวิเศษ ไม่ใช่ตราร่มชูชีพนะ ไม่ต้องมาทำหน้าสู่รู้ กูตบหน้าแหก นี่วิธีใช้ ผสมน้ำแล้วแดก มึงคงทำเป็นนะ ‘’ ขวัญกมลมองซองกระดาษสลับกับหน้าเพื่อนสาวที่ตั้งใจอธิบายอย่างตั้งใจ ส่ายหัวเล็กน้อยกับคำพูดของเพื่อนสาว
     
    ‘’ ไร้สาระมึงอีน้องพจ ผงห่าไร เชี่ยเป็นผงขาวขึ้นมา กูติดคุก กบาลโตเท่ากระบุงเลยนะแม่ ง - - ‘’ ขวัญกมลเฉไฉ ทำท่าจะวิ่งไปขึ้นรถเมล์ที่เพิ่งเข้ามาจอด แต่สาวเจ้ากลับดึงแขนไว้ ทำตาเขียวปั๊ด ว่าถ้าหากมึงไม่ฟังนะตาย!!
     
    ‘’ นี่นะเติ้ล มันคือผงที่หม่าม๊ากูสั่งเลย แต่กูแบ่งให้มึงใช้ก่อนเลย 5 ซอง เดี๋ยวกูเคลียร์กับหม่าม๊าเอง มึงสงสัยใช่ป่าว ว่ามันวิเศษยังไง .. ฮึ ๆ ‘’ ขวัญกมลแอบลุ้นไม่ได้ ว่ามันวิเศษยังไง แต่เห็นท่าทีกวนประสาทก็อดจะเอื้อมมือไปตบกบาลเพื่อนสาว .. กวนตีนได้ไม่มีที่สิ้นสุดจริง ๆ
     
    ‘’ มึงรีบ ๆ บอกมาดิวะ กูจะกลับบ้านแล้ว เดี๋ยวพี่กูด่า ‘’ เร่งเร้าด้วยความกระตือรือร้น ก็รู้ว่าที่เร่งไม่ใช่เพราะอยากกลับบ้าน แต่อยากรู้สรรพคุณยาในซองมากกว่า
     
    ‘’ เออ ๆ พี่หรือผัววะ -*- สรรพคุณมันอ่ะฮ๊ามาก หม่าม๊ากูบอกว่ามันเป็นสมุนไพรจีนกินแล้วมันจะทำให้ผิวมีน้ำมีนวล ตึงแน่นกระชับทุกสัดส่วน ยิ่งกว่าใช้โอนามิอีกนะมึง .. เออ กูว่ามันคงดีกับมึงนะ เพราะไอ้ยานี่ มันช่วยให้ร่างกายฟื้นตัวเร็วด้วย ใช้ได้ทั้งเรื่องอย่างว่าและอาการป่วยและอ่อนล้าต่าง ๆ เลยล่ะ. โอเค หม่าม๊ากูมาแล้วเห็นไหมจ๊ะ กูไปแล้วนะ ถ้าใช้ไม่ได้ผล กูจ่ายให้มึงสองเท่าของราคายาเลย บ๊ายบ่าย ! ‘’ พจมานวิ่งปรื๋อเข้าไปหารถโตโยต้าคัมรี่สีดำสนิท ที่จอดรออยู่ตรงริมฟุตบาท รถออกตัวไปแล้ว ขวัญกมลมองซองยาในมือ .. ลองหน่อยก็ไม่เสียหาย ดูๆ แล้วถ้ามันดีต่อสุขภาพจริง .. แล้วค่อยชวนม๊าใช้ด้วยแล้วกัน
     
     
    ก่อนจะโทรเรียกพี่ ๆ ให้มารับ ด้วยความอยากรู้อยากลองทนแทบจะทนไม่ไหว ขวัญกมลพุ่งเข้าร้านสะดวกซื้อ เขียวแดงส้มทันที เลือกซื้อชาชนิดที่ชงเองในน้ำแร่ได้แค่เขย่าขวด มาสองสามขวด ไม่ได้ชอบหรอก จะกินน้ำแร่ต่างหาก .. จ่ายเงินเสร็จ ก็รีบดึงเอาใบชาที่เหน็บมาด้วยกันลงถังอย่างไม่ใยดี มือเล็ก ๆ ฉีกซอกกระดาษสีน้ำตาลแดงอย่างระมัดระวัง ยกขึ้นมาพิสูจน์กลิ่น .. อ่า .. หอมมากเลยแฮะ หอมเหมือนเอาดอกมะลิมาอบใส่เลย หอมมาก ๆ คิดแล้วก็เทผงวิเศษของน้องพจลงในขวดอย่างใจเย็น คิดว่าถ้ากินกับน้ำที่ดูไฮโซ ๆ แล้วมันน่าจะได้ผลดีนะ .. มือเล็กกดโทรศัพท์หาพี่ชายคนโตทันที ส่วนอีกมือ .. เขย่าอย่างเมามันส์
     
     
    ‘’ อ่า .. น่าจะกินได้แล้วมั้ง เอ่อ อ๋อมารับหน้าเซเว่นแล้วกันนะ ข้างโรงเรียนแหละ  อื้อ ๆ อื้ออ รู้แล้วน่า ‘’ เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า มองน้ำสีแดงในขวดอย่างชั่งใจ เปิดฝาออกมา พิสูจน์กลิ่นอีกครั้ง มันหอมจาง ๆ ไม่รู้รสชาติจะดีเหมือนกลิ่นรึปล่าว ..
     
    อึกอึกอึก
     
     
    ดื่มเข้าไปรวดเดียวครึ่งขวด .. รสชาติหวานอ่อน ๆ แอบขมหน่อย ๆ ก็แหงล่ะ เห็นอีน้องพจบอกมันคือยาจีน .. เอาเถอะ รสชาติไม่เลวเลยแฮะ แต่กินแล้วมันร้อนเหงื่อออกแปลก ๆ นะ สงสัยจะขับของเสียอะไรแบบนี้มั้ง ผิวพรรณจะได้เปล่งปลั่งดี
     
     
    ‘’ เป็นไง สอบยากไหม ? ‘’ เป็นเอกถามเรียบเรื่อย ขณะหักพวงมาลัยเลี้ยวไปทางมหาลัย เพราะนึกได้ว่าลืมใครบางคนไว้ที่มหาลัย .. เจ้าตัวโวยวายใหญ่โต บอกว่าวันนี้น้องอุส่าห์สอบเสร็จ จะมารับ จะมารับ ก็แหม .. เขาเองก็ดีใจนี่นา เลยรีบมารับทันทีที่น้องโทรมาจึงลืมมันไว้แบบนั้น
     
    ‘’ ก็ดี ไม่ยากเท่าไหร่หรอก .. เร่งแอร์นะ ร้อน เหงื่อแตกหมดแล้วนี่ ‘’ เป็นเอกขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเหลือบมองปุ่มเร่งแอร์ ที่เร่งเกือบสุด .. เนี่ยนะร้อน ? .. เขาเหลือบมองคนที่บ่นร้อน เงียบ ๆ ในมือถือขวดชายี่ห้อดัง แต่ทำไมสีน้ำมันแปลก ๆ นะ - - .. หรือว่าจะเป็นชารสใหม่ คงอร่อยน่าดูเพราะเห็นเจ้าตัวซดเอาซดเอา เป็นเอกรู้สึกแปลก ๆ เมื่อขยับตัว .. วันนี้กลิ่นตัวน้องแรงผิดปกติ .. มันไม่ได้เหม็นหืนน่ารังเกียจ แต่มันเย้ายวนซะมากกว่า .. เป็นเอกเหลือบไปมองอีกครั้ง ดวงตากลมโตหันมาสบเข้าหากันพอดี มือเล็กที่ซับเหงื่ออยู่ตามลำคอหยุดชะงัก
     
    ‘’ อะไร .. ‘’ เอ่ยถามทันที
     
    ‘’ ปล่าว .. ไอ้สองไปไหนเนี่ย ‘’ เฉไฉทันที เมื่อเห็นพวงแก้มอวบ ๆ แดงระเรื่อเหมือคนเพิ่งออกกำลังกายใหม่ ๆ ริมฝีปากแดงน่าเอ็นดู ฟีโรโมนแรงเกินไป .. เหมือนจะทำให้ รู้สึก ขึ้นมาซะเฉย ๆ
     
    ‘’ นั่นรึปล่าว .. ยืนทำอะไรกับคนนั้นน่ะ -*- ‘’ ขวัญกมลเปิดประตูออกไปทันทีที่รถจอดนิ่ง
     
    ‘’ กลับบ้านได้แล้วพี่สอง !! ‘’ เสียงเล็กตะโกนบอกพี่ชาย จนร่างกายสูงใหญ่แอบสะดุ้งเล็ก ๆ ก่อนจะพูดอะไรกับผู้ชายหน้าตาจิ้มลิ้มตัวเล็กสองสามคำแล้วรีบวิ่งขึ้นรถทันที ขวัญกมลเปลี่ยนไปนั่งเบาะหลัง ให้เกียรติพี่สองคนได้นั่งหน้า
     
     
    ‘’ โอ้ย ย ร้อนอะ -*- ‘’ โผล่หน้าไปรงกลางระหว่างคนขับและข้างคนขับทันที ขวัญกมล เอาหน้าไปจ่อกับช่องแอร์ซะจนเป็นเอกปราม
     
    ‘’ อะไรมันจะร้อนขนาดนั้นหา .. เอาหน้าไปจ่อเดี๋ยวก็ไม่สบายกันพอดี ‘’ ปากว่า แต่หันหน้าหนี .. เหลือบมองช่วงเอวบาง ๆ แล้วก็ยิ่งต้องตั้งใจมองทางข้างหน้าให้ดี เดี๋ยวจะพาลไม่ได้นอนบ้านกันพอดี .. เหลือบมองไอ้สอง เออ เป็นไงล่ะ ผงะเลย !
     
    ‘’ ตกใจอะไร เหม็นขี้เต่าเติ้ลหรอ ‘’  พูดกลั้วหัวเราะแต่ก็ไม่ได้สนใจใต้วงแขนตัวเองไม่ .. กลับเอาแขนไปพาดหยอกล้อคนที่ผงะนั่งเงียบอยู่ทันที
     
    ‘’ เห้ย ย เล่นอะไรเติ้ล ร้ายนักนะ ‘’ สองฤทัยจับแขนเล็ก ๆ ไว้ จ้องมองพวงแก้มเนียนใสขึ้นสีแดงเรื่อแล้วก็อดส่งจมูกไปกดที่แก้มใส ๆ ไม่ได้ เด็กตัวเล็กหัวเราะเบา ๆ แล้วกดจมูกลงที่แก้มของสองฤทัยกลับคืน เป็นเอกตาเริ่มขวาง เบรกเริ่มแรง ขวัญกมลรู้ดี อาการนี้แก้ยังไง
     
     
    จุ้บ.
     
     
    ‘’ เย้ยยยยยยยยยย ย ขับดี ๆ สิไอ้หนึ่ง -*- ‘’
     
    ‘’ เออ ๆ โทษที โดนแมวจุ้บแก้ม เซเลย ‘’ ขวัญกมลหัวเราะร่า .. พี่สองคนน่ารัก .. และรักเขามากกว่าอะไร ต่อให้คืนนี้จะโดนหนักแค่ไหน ยังไง ๆ ก็ต้องยอมอยู่แล้ว มือเล็กจับมือหนาของทั้งสองคนไว้ สอดประสานนิ้วอย่างรักใคร่ ..
     
    ‘’ ทำตัวน่ารักแบบนี้ แสดงว่าคืนนี้พร้อม ‘’ เป็นเอกกับสองฤทัยหัวเราะด้วยความสะใจ ขวัญกมลหน้าร้อนฉ่า เกือบจะก้มลงเก็บรอบยิ้มไม่ทัน .. มือข้างหนึ่ง พี่สองยกขึ้นไปจูบ ก่อนจะสอดนิ้วถ่ายทอดความอ่อนโยนให้เงียบ ๆ ส่วนอีกมืออยู่ที่กระปุกเกียร์โดยมีมือของพี่หนึ่งกุมทับไว้ไม่ห่าง ..
     








    '' นะนะ น๊า~ ขอเข้าไปเยี่ยมนิดเดียวเองอะ '' น้องสายสัมพันธ์ยืนโหนประตูรั้วบ้านเพื่อนชายด้วยความโหยหวน มีน้องพจมานที่ตั้งท่าจะปืนข้ามรั้วเข้าไปแล้วถ้าไม่ได้เพื่อนชายอีกกลุ่มนึงจับไว้ สภาพบ้านขวัญกมลดูเหมือนจะเป็นสวนสัตว์ไปแล้ว เนื่องจากเมื่อเพื่อนหญิงเพื่อนชายทั้งหลายแหล่ ได้ข่าวว่าขวัญกมลทรุดหนัก ( จริง ๆ แล้วก็แค่พักฟื้นหลังภารกิจ -..- ) ก็เลยแห่กันมาเยอะแยะ จุดประสงค์หลักคือมาเยี่ยมเพื่อนชายตัวน้อย แต่จุดประสงค์รองก็คือ จะมาเยี่ยมชมความหล่อเหลาของพี่ชายสองคนนั่นเอง

    '' พวกมึงแน่ใจว่ามาเยี่ยมไข้ ? '' สองฤทัยถามอย่างหัวเสีย เรื่องอะไรกรูจะปล่อยให้พวกมันเข้าไปฟระ! รู้หน้าไม่รู้ใจ น้องกรูยิ่งน่ารักน่าฟัด ดูไม่ออกหรอกว่าใครคิดอะไร ชิ้! ดวงตาคมปลาดกวาดไปทั่วอาณาบริเวณ หาร่างสูงที่เคยตามจีบน้องชายตัวดี

    '' แน่ใจค๊าบบ บ / ค๊า  '' 

    '' ไหนเพื่อนสนิท เอาที่สนิท ๆ เข้าไปก็พอ '' เป็นเอกถามเสียงดัง แต่เพิ่งรู้ว่าไม่น่าถามให้เมื่อยติ่ง เมื่อพวกเด็กเวรมันยกมือกันทั้งโขลง

    '' ผมสนิทท~ ผมชื่อน้องสาย ย พาน้องสายเข้าไปหน่อยนะ ๆๆ ''

    '' สายไหนกูไม่รู้จักมึงเว้ย! '' สองฤทัยตะคอก ด้วยสีหน้ายักษ์เต็มที่ น้องสายแบะปากเตรียมวีน

    '' อะไร ๆ มาเยี่ยมเราหรอ .. '' วิ้ง งงง~ เหมือนนางฟ้าตัวน้อย ๆ เดินออกมาค่อย ๆ จากประตูไม้สักบานใหญ่ แฟนคลับขวัญกมลอ้าปากค้างเมื่อเสื้อคอกว้างเผยไหล่ขาวประจักษ์แก่สายตา รอยกลีบกุหลาบที่มีอยู่ประปรายเหมือนเป็นเครื่องการันตีความสัมพันธ์และความเอ็กซ์ของเด็กชายตัวน้อยไปในตัว ดวงหน้าหวานซีดเซียวแต่ยังอุส่าห์ยิ้มพิมพ์ใจแม่ยกแจกจ่าย ทุกคนอย่างทั่วถึง  

    '' โฮก กกกกกกกกกกกกกกก '' เพื่อนๆ ถึงกับทำใจไม่ได้เมื่อ เทพบุตรสองนายปรี่เข้าไปประคองเรือนร่างผอมบางอย่างใกล้ชิด เป็นเอกจูบหน้าผากมนเบา ๆ ไถ่ถามอาการด้วยความเป็นห่วงสุดหัวใจ สองฤทัยสอดมือประคองช่วงเอวเล็ก อีกมือนึงเลื่อนไปสัมผัสลำคอเรียว ไหปลาร้า หาอาการป่วยไข้อย่างอ่อนโยน

    '' อีเติ้ลลล TT [] TT '' ขวัญกมลยิ้มเบา ๆ ให้พี่ชายสองคน เพิ่มดีกรีความหวานพรุ่งกระฉูดด้วยการ เอนไหล่ซบแผงอกแกร่งของพี่ชายทั้งสองอย่างหยอกล้อ มือเล็กบีบปลายจมูกพี่ทั้งสอง ก่อนจะปรามอะไรคำสองคำ ทั้งสองคนจึงได้ เดินกลับเข้าไปภายในบ้าน ไม่วายหันมาจิกตาใส่บรรดาแฟนคลับก่อนไป


    '' เติ้ลล ลล~ '' บรรดาแฟนคลับส่งเสียงเรียกเบา ๆ ด้วยอาการเพ้อสุดหัวใจ

    '' อือ .. เราไม่เป็นอะไรแล้วนะ พวกนายจะเข้ามาก่อนรึปล่าว ? ''

    '' .. มะไม่เป็นไร คุยข้างนอกก็ล่ายย '' แฟนคลับยิ้มแหย เมื่อเห็นเป็นเอก ออกมายืนเช็ดสนับมืออยู่หน้าประตูบ้าน ..





    -------------------- 100 % -------------------
    อ่านตอนนี้จบไม่ต้องเม้น ก็ได้นะฮ๊า มาต่อนิดเดียวเอง อิ ๆ .
    ตอนนี้ขอปั่น สองเรื่องนะ เรื่องนี้กับ เลี้ยงต้อย อีกสองเรื่อง รีไรท์หมดเลย !
    เหนื่อย แต่งแล้วไม่ไปตามพล๊อท ( สองเรื่องนู้นนะ )
    น่านล่ะ ขอบคุณทุกคนมาก ๆ ค่ะ จุปปรี้ <3
    ปล. ไม่เม้นไม่เป็นไรจ้า มาต่อนิดเดียวเอง ข้าพเจ้าไม่ใช่คนกระหายเม้น 555.

    ♥ รีดเดอร์จ้ะ !
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×