MA ' Brothers *
13
คนของเธอ
'' . . . ''
'' เป็นไงบ้างล่ะลูกหนึ่งสอง จะสอบแล้วนี่นา .. ยายว่าเรามาเรียนพิเศษที่นี่กับน้องเลยมั้ย ? จะได้ดูน้องไปด้วย '' ขวัญกมลศอกตกโต๊ะอีกรอบกับคำพูดของคุณยาย ขณะนั่งอยู่ในร้านคอฟฟี่ชอป สายตาเจ้ากรรมก็ดันเผลอไปสบตาพี่ชายสองคนโดยไม่ได้ตั้งใจ ร่างกายก็ร้อนผ่าวจนต้องคว้าน้ำเย็น ๆ ที่บริกรเพิ่งเอามาเสริฟขึ้นมาดื่มด้วยความรวดเร็ว .. สายตาแบบนั้น ไม่ต่างอะไรกับสายตาของราชสีห์เจ้าเล่ห์ที่ต้องการจะกลืนกินเหยื่อเลย !
'' ม๊าคงไม่ยอมหรอกยาย นี่สองก็ต้องแอบหนีมานะเนี่ย ขอแล้วขออีกม๊าก็ไม่ให้มา คิดถึงน้องเกิ๊น น '' สองฤทัยเป็นพวกปากว่ามือถึง มือหนาคว้าหมับเข้าให้ที่มือเรียวเล็กที่เพิ่งละจากแก้วน้ำทรงกระทัดรัดบนโต๊ะ คุณยายแทบจะควักพู่ออกมา วี๊ดบึ้มใส่ไอ้หลานไวไฟจริง ๆ ทำอะไรโดนใจคนแก่เป็นบ้า !
'' แล้วพวกเราอยากมามั้ยล่ะ ? เดี๋ยวยายจัดให้ ! '' ทุกคนหัวเราะถูกใจ ยกเว้นใครบางคนที่นั่งตัวลีบให้พี่ชายจับมือไม่ปล่อย
'' อะ .. เอ่อ '' เสียงผะแผ่ว เอ่ยขัดขึ้นมาเบา ๆ เป็นเอกตวัดสายตามองอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมโตหรุบลงต่ำทันที พวงแก้มใสขึ้นสีแดงจัดจ้านจนคนมองแทบจะทนไม่ไหวที่จะลากเจ้าเด็กตัวนุ่มนิ่มที่ไปฟัดให้หายคิดถึง ถึงแม้มันจะเป็นเวลาที่ห่างกันแค่ 3 - 4 วัน แต่มันช่างดูยาวนานเหลือเกิน ในความคิดของคนสามคน
'' ว่าไงลูกเติ้ล ? '' คุณยายรู้ดี ว่าเจ้าเด็กตัวน้อย ประหม่าเพียงใด อยากจะช่วยให้หายประหม่า .. แต่ความห่วงหาในสายตาของหลานรักอีกสองคน ก็เว้าวอนคุณยายให้ทำเมินมันไปซะ ความเขินอายของเจ้าตัวน้อยนั่นน่ะ !
'' จะไป .. ห้องน้ำ ครับ '' ว่าแล้วก็แกะมือหนาที่กุมปลาวนิ้วอยู่ให้หลุดออกก่อนจะวางกระเป๋าสะพายลงแล้วเดินตัวปลิวไปทางหลังร้านทันที
'' เห .. น่าฟัดขึ้นมั้ยเนี่ย มึงรู้สึกมั้ย ? หรือกูรู้สึกคนเดียว ? '' สองฤทัยถามพลางมองตามบั้นท้ายกลม ๆ ในชุดกางเกงขายาวสามส่วนสีเหลืองอ่อนที่หายไปหลังร้านก่อนจะหยิกแขนตัวเองแรง ๆสองที
'' ไม่หรอก น่าฟัดจริง กูก็รู้สึก '' คุณยายหัวเราะตบโต๊ะปัง ๆ ยกนิ้วโป้งให้คนละที ก่อนจะพยักเพยิด ให้ตามไปเงียบ ๆ
'' จะดีหรอยาย .. '' เป็นเอกและสองฤทัยถามขณะที่โดนคุณยายรุนหลังให้เดินไปทางห้องน้ำหลังร้าน
'' เชื่อยาย . ยายอาบน้ำร้อนมาก่อนนะ '' คุณยายนึกในใจ ไม่หรอก อันที่จริงยายจำมาจากในการ์ตูนเรท ๆ น่ะ หนีเข้าห้องน้ำล่ะจอดทุกราย ฮ่า ๆๆๆ !
ซ่า ..
หยดน้ำเกาะพราวบนใบหน้าเกลี้ยง ดวงตากลมโตหรี่มองหน้าตัวเองอย่างอาย ๆ พวงแก้มเนียนใสแดงซ่านซะจนน่าตกใจมือเล็กตบหน้าผากตัวเองเพี๊ยะ ๆ ถึงแม้จะดีใจ และ ตื่นเต้นแค่ไหน ที่เห็นพี่สองคนมาหา แต่อย่างน้อย ความเป็นผู้ชายมันก็ยังคงอยู่นี่นา แถมไม่ได้มั่นใจอย่างอีน้องสาย ที่ออดอ้อนซบไซร้กับป๋ามันโชว์ชาวบ้านขนาดนั้น จับมือหรอ .. อายนะ คิดแล้วก็ยกมือขึ้นมามองอย่างอาย ๆ
'' อ้ะ !! '' จังหวะที่ก้มหน้าลงไปล้างหน้าอีกครั้งนั้น มือหนาของใครบางคนสอดเข้าช่วงเอวบางก่อนจะดึงรั้งใช้ชิดกับร่างกายปริศนานั้น ดวงตากลมโตจ้องมองผ่านกระจกอย่างตกใจ แก้มที่แดงซ่านทวีความแดงเป็นอีกเท่าตัว ลมหายใจร้อนเป่ารดซอกคอขาวถี่กระชั้น
'' คิดถึง .. ที่สุดเลย '' ขวัญกมลเงยหน้ามองตามเสียงนุ่มที่ห่างกันแค่ลมหายใจสองฤทัยจูบเรียวปากนุ่มอย่างเอ็นดูพลางโอบเอวเล็กไว้ไม่ห่าง เป็นเอกก้มลงกัดซอกคอหอมด้วยความหมั่นเขี้ยวดูดเลียเบา ๆ ด้วยความห่วงหา เลื่อนเป้าหมายจากซอกคอมาเป็นพวงแก้มแดงใส เป็นเอกและสองฤทัยกดจมูกกันบนแก้มของเด็กตัวเล็กกันคนละข้างอย่างนุ่มนวลแต่เนิ่นนาน
'' ไอ้พี่บ้า .. '' น้ำใสคลอหน่วยตาก่อนจะกลิ้งตามแนวแก้มใส สองฤทัยจูบปลอบประโลมอย่างเอ็นดู เป็นเอกเอ่ยถ้อยคำหวานซึ้งปลอบใจไม่ห่าง เด็กตัวน้อยโผกอดพี่ชายไว้แน่น ความคิดถึงกลั่นกรองมาเป็นหยดน้ำใส ๆ เป็นเอกยิ้มบางกับสองฤทัย อยากจะบอกเหลือเกิน ว่ารัก .. แต่คิดว่ายังไม่อยากบอกตอนนี้ น้องยังคงมีอะไรให้คิดเยอะแยะยอมให้ก่อนแล้วกัน ตกลงกับม๊าไว้แล้ว ว่าจะให้น้องและตัวเองสอบเสร็จก่อน ถึงตอนนั้นแล้วก็ไม่ว่าร่างกาย หรือหัวใจ .. ก็ต้องเป็นของสองฤทัย และ เป็นเอก ทั้งหมด..
'' คิดถึงกันบ้างรึปล่าว ? '' เป็นเอกเลื่อนมือกอบกุมสะโพกกลม นวดเฟ้นด้วยความหมั่นเขี้ยว เด็กตัวน้อยแอ่นตัวไปด้านหลังด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ริมฝีปากเล็กโดนรุกไล่จากพี่ชายอีกคนหนึ่งไม่ห่าง ลิ้นนุ่มจาบจ้วงเรียวปากนุ่มอย่างไม่รู้จักพอ ขวัญกมลครางฮือในคอก่อนจะผลักอกหนาเบา ๆ
'' ฮ่า .. สอบ สอบให้เสร็จก่อน .. อ้ะ '' สะดุ้งเล็กน้อยกับมือหนาของพี่ชายด้านหลังที่ลูบไล้ไปตามแนวบั้นท้ายกลมบีบนวดหยอกล้อราวกลับจะให้เจ้าตัวน้อยคลั่งตาย
'' อืมม .. จะรอนะ '' เป็นเอกเป่าลมร้อนใส่หูเด็กเล็กจนร่างนุ่มนิ่มสะท้านไปทั้งกายปลาจมูกโด่งยังคงสูดดมความหอมตามไรผมนุ่มอยู่ไม่ห่าง สองฤทัยจ้องดวงตากลมโตด้วยความคิดถึงและภูมิใจ .. เขากับไอ้พี่ชายได้ครอบครองสิ่งมีชีวิตที่น่ารักขนาดนี้เลยหรือ .. ขวัญกมลผละออกมาจากการเกาะกุมของพี่ชายทั้งสอง เรียวปากนุ่มจูบปลายคางของพี่ชายสองคนอย่างเอาใจ ดวงหน้าหวานก้มลงหลบตาทันที
'' ทำตัวน่ารักนะเรา '' เป็นเอกชมพลางดึงร่างนุ่มนิ่มมาแลกริมฝีปากอย่างอดรนทนไม่ไหว ขวัญกมลผละออกมาใบหน้าเกลี้ยงแดงจัด ขาเล็กพาตัวเองออกไปนอกห้องน้ำ แต่ก่อนไปก็ไม่วายหันมาทำหน้ายั่วเอ่ยปากด่าให้พี่ ๆหัวใจเต้นแรงเล่น ๆ
'' พี่หนึ่งพี่สองบ้า .. ''
.
.
.
'' ยังไงล่ะหือ อ ? จะกลับบ้านเลยมั้ยเนี่ยตาหนึ่งตาสอง '' คุณยายถามเสียงหวานหากแต่ทำหน้าตากรุ้มกริ่มใส่หลานชายตัวน้อยที่นั่งหน้าแดงอยู่ใกล้ ๆ
'' ก็คงจะกลับเลยล่ะมั้งยาย ป่านนี้ม๊าโวยวายซอยแตกไปแล้วมั้ง '' เป็นเอกบอกแล้วยกนมสดขึ้นดื่ม ขวัญกมลเผลอเงยหน้าขึ้นไปมองก็ต้องจ้องค้างเมื่อดวงตาคมปลาดนั้นยังคงจดจ้องมาที่ตนไม่วางตา เป็นเอกวางแก้วนมลงเบามือ ลิ้นนุ่มแลบเลียคราบนมสดบนริมฝีปากช้า ๆ คล้ายจะหยอกเย้าคนมองให้คลั่งตาย
'' โอย .. '' ขวัญกมลครางแผ่ว มือขวายกขึ้นมาจับอกซ้ายที่ก้อนเนื้อก้อนเล็กเต้นตุบตับแทบจะจับจังหวะไม่ได้ มันจะอะไรกันนักกันหนานะ
'' งั้นเราคงต้องไปแล้ว่ละยาย สวัสดีครับ .. ไปแล้วนะ เดี๋ยวสอบเสร็จเจอกัน จุ้บ '' หลังจากยกมือไหว้ผู้สูงวัยเรียบร้อย สองฤทัยก็ย่อตัวลงมาบอกลาดวงใจที่นั่งหน้าแดงเอามือกุมอกอยู่อย่างนุ่มนวล ก่อนจะดึงมือเล็กมาจูบอย่างเอาใจ เป็นเอกโบกมือเบา ๆ แล้วเดินออกไปพร้อมกันกับสองฤทัย ทิ้งคนตัวเล็กให้นั่งหน้าร้อนฉ่า กับการกระทำที่ปฏิเสธิไม่ได้เลยว่ารู้สึกดี สุดสุด !
'' ไงล่ะเรา .. เรียนรู้เรื่องมั้ยวันนี้ '' คุณยายถามแล้วยกกาแฟสีเข้มขึ้นจิบ ..
'' ก็ดีครับ แต่ เติ้ลว่าเค้าพูดเร็วไปน่ะ เอ้อ เพื่อนเติ้ลเป็นแฟนกับติวเตอร์ล่ะ '' คุณยายทำตาโตแล้วทำหน้าประมาณว่าจริงเหรอ ?
ดวงตาคมมองผู้สูงวัยและเด็กตัวน้อยคุยกันจิปาถะผ่านกระจกร้านคอฟฟี่ชอป แล้วก็ลอบถอนหายใจ ใช่ว่าจะไม่เห็น ที่พี่ชายสองคนนั้นทำอะไร ๆ ที่เกินคำว่าพี่ชายน้องชายกับเพื่อนชายตัวน้อยที่เผลอรักไปเกือบหมดใจ ถ้าสมมติว่าลิตเติ้ลน้อยของเขา แสดงอาการว่ารังเกียจสัมผัสนั้นอย่างสุดหัวใจ .. เขา อาจจะพุ่งเข้าไปกระชากร่างบอบบางนั่นมาครอบครองแทนสองคนนั้น แต่ .. มันก็เป็นได้แค่เรื่องสมมติในเมื่อทั้งหัวใจและร่างกายของเพื่อนชายตัวน้อย ไม่เคยปฏิเสธิสัมผัสพวกนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว .
'' โอ้ย ยย. อยากเอา อยากเอา อยากเอ๊า !!! อ๊าก กก ! '' สองฤทัยกุมหัวร้องโอดโอยเมื่อโดนคุณมาลีตีด้วยสันหนังสืออย่างแรง เธอชักสีหน้าใส่อย่างไม่เอาความก่อนจะทำงานต่ออย่างเอือม ๆ เจ้าเด็กสองคนแอบไปหาน้องมันที่บ้านยายแล้ว ยายโทรมาบอก มันร้ายนักไอ้สองตัวนี่.
'' แม่เมียนั่งอยู่นี่ บ่นถึงเมียไม่เกรงใจแม่เมียเลยเว้ย '' คุณมาลีเปรยอย่างหมั่นไส้
'' ม๊าอ่ะ .. น้องน่ารักมาก ๆ เลย เมื่อไหร่จะถึงวันสอบ ๆ ><!! '' เป็นเอกออกอาการเพ้อหนัก ทำเสียงงุ้งงิ้ง น่ารักจนคนเลี้ยงมาแต่เล็กแต่น้อยต้องหันมาหรี่ตามองด้วยอาการเคลือบแคลง
'' นี่เปลี่ยนไปนะเนี่ย ทำเสียงเล็กเสียงน้อย - - แรดที่สุด .. ไปอ่านหนังสือเลย ทั้งสองคนเลย '' เด็กสองคนยิ้มกว้าง โผเข้าออดอ้อนคุณมาลีอย่างรวดเร็ว บอกรักและปฏิบัติกับคุณมาลีไม่ต่างจากแม่แท้ ๆ คุณมาลีตีหน้ายุ่งซ้ำยังบอกว่าร้อนให้ไปไกล ๆ แต่เป็นเอกกับสองฤทัยรู้ดี ม๊าคนสวยขี้แยจะตาย .
***** ตอนพิเศษ โต้*เก่ง *****
ความเห็นแก่ตัวของโฟโต้กับความลับของเก่งกาจ 1 *
'' อย่างไรก็ตาม มึงนอนพื้นเลยฮ่ะ ห้ามนอนเตียงเด็ดขาด แม่กูบอกว่าเป็นผู้ชายต้องรักนวลสงวนตัว ฉะนั้น มึงก็ต้องรักนวลสงวนตัวนะ เข้าใจ๋ ?? '' เก่งกาจอ้าปากค้างกับข้อเสนอที่ดูเหมือนยังไง ๆ เขาก็เสียเปรียบอย่างสุดกำลัง มันก็ไม่เป็นไร ถ้าห้องนี้เป็นห้องพี่โต้หน้าตี๋ แต่นี่มันห้องกรู ! อ่ะเห้ย ย แล้วให้เจ้าของห้องนอนพื้นเนี่ยนะ - -*
'' พี่อ่ะ ! '' แต่อย่างไรแล้ว เก่งกาจก็ขัดบารมีพี่โต้หน้าตี๋ไม่ได้อยู่ดี ได้แต่ทำหน้ายู่ยี่ ล้มตัวลงนอนอย่างช่วยไม่ได้ .. โฟโต้หน้าตี๋เหล่มองรุ่นน้องตัวดีแล้วก็แอบส่ายหน้าเบา ๆ กูเอาเปรียบมึง แต่กูก็มีเหตุผลของกูนา !
'' ดีมาก ต้องไม่หือ ไม่อือ อย่างนี้ซี ~ '' ว่าแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงขนาดคิงไซค์ผ้าปูที่นอนเขียวปั๊ดลายกบตาโปนของบ้านไอ้เก่ง รุ่นน้องตัวดีอย่างสบายใจ ไม่ได้รักกันขนาดมานอนบ้านอะไรหรอก โฟโต้รูปหล่อก็แค่ลืมกุญแจห้องไว้ในห้องซ้อมไวโอลิน พอนึกขึ้นได้ย้อนกลับมาก็ผ่าง .. ลุงภารโรงเดินถือกุญแจลั้ลลา ออกไปแล้ว โดยที่ประตูถูกล็อกอย่างสวยงามต่อหน้าต่อหน้า อย่างแรกที่นึกถึงเลย สนามบอล !
'' โอยย ปวดหลังง่ะ พี่โยนหมอนไอ้นั่นมาหน่อยดิ หมอนรูปเคโระอ่ะ '' หันรีหันขวางตามคำขอ ก็ดันเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างอยู่ตรงมุมเตียง แต่ก็เห็นของตามรีเควสพอดี หยิบได้เจ้าเคโระตัวเขียวหัวโตตัวซ้นก็จัดการโยนไปให้คนด้านล่างทันที
'' อันนี้อะไรหว่า '' มือเรียวคว้าสมุดไดอารี่ปกผ้าป่านขึ้นมาดูอย่างถือวิสาสะ เจ้าของได้แต่นอนตะแคงหันหลังให้ไม่ได้รู้เลยว่า มีใครบางคนกำลังจะล่วงรู้ความลับในไม่อีกกี่นาทีข้างหน้านี้แล้ว
ศุกร์ D / M / Y
แข่งบอล แพ้ !! สัส -.-
เสาร์ D / M / Y
พี่เติ้ลเหี้ย กวนตีนชิบหาย
อาทิตย์ D / M / Y
โสด เบื่อ - -*
จันทร์ D / M / Y
พี่โต้ น่ารักดี แต่ไม่ดีตรงที่พี่แกมากับคำว่า กักบริเวณ =[]=!!
อังคาร D / M / Y
วันนี้แข่งกับไอ้เป้ห้อง 4 แม่งเอ้ย โดนขัดแข้งเจ็บนรก. พี่โต้เอาน้ำมาให้ด้วยล่ะ -..-
พุธ D / M / Y
โอ้ยย ย ทำไมต้องกักบริเวณด้วยวะเนี่ย -*-
พฤหัส D / M / Y
ไอ้นาย ไอ้สัส ผลักกูเกือบชนพี่โต้เลยแม่ง - -*
ศุกร์ D / M / Y
กูชอบพี่เค้าเข้าแล้วไง !
เสาร์ D / M / Y
พี่โต้เอ็มมาบอกว่าพรุ่งนี้จะไปเดิน XX พี่แกน่าจะชวนกูซักนิดน่า TT'
อาทิตย์ D / M / Y
เบื่อหว่ะ. อยากไป XX จะตายห่าอยู่แล้ว !
จันทร์ D / M / Y
วันนี้ฝนตกทั้งวัน พี่โต้ไม่มา เซ็ง.
อังคาร D / M / Y
ไม่สบายก็ไม่บอก !
พุธ D / M / Y
พี่แกมีแฟนแล้วหรอเนี่ย tt'
พฤหัส D / M / Y
ฝนตกอีกแล้ว เมื่อฝนมาเธอก็มา เธอไม่มาปล่าว T^T . . .
ศุกร์ D / M / Y
คิดว่าอยากจะลองขอค ..
ปับบบ !!
'' พี่ทำอะไร ! '' ไดอารี่ปกผ้าป่านลอยไปกระทบผนังทันที ดวงตากลมโตเกรี้ยวกราดไปพร้อม ๆ กับใบหน้าคล้ำแดดที่เริ่มซับสีแดงเรื่อ หากแต่ลมหายใจฟึดฟัดบอกอาการโกรธนั้น ก็ทำให้โฟโต้ไม่กล้าจะต่อปากต่อคำกวนตีนกลับไปให้เสียเวลา .. ใช่ว่าเขาจะไม่ชอบไอ้น้องเก่งกาจ มันน่ารักมาก ๆ นิสัยดีมาก ๆ เขาเลยแอบชอบมาก ๆ ไปเหมือนกัน.
'' อ่านไดอารี่ '' เก่งกาจแทบจะพ่นไฟได้ ทั้งโกรธทั้งอาย
'' พี่มันเห็นแก่ตัว !! ให้เจ้าบ้านมานอนด้านล่างแล้วยังจะหน้าด้านแอบอ่านไดอา- .. '' มือหนาดึงข้อมือของคนเจ้าอารมณ์มาอย่างแรง ร่างทั้งร่างไม่ได้บึกบึน แต่ก็มีกล้ามเนื้อพองาม ล้มลงนอนบนเตียงใต้ร่างของผู้ร้ายแอบอ่านไดอารี่ทันที ดวงตาเรียวรีทอประกายโกรธเกรี้ยวซะจนเจ้าของไดอารี่ นึกหวาดหวั่น
'' มึงบอกว่ากูเห็นแก่ตัวใช่มั้ย ได้เลย กูเก็บความรู้สึกแค่ไหน ที่จะไม่ลากมึงมากดทั้ง ๆ ที่อยู่ในบ้านมึง ถ้าวันนี้กูไม่ลืมกุญแจ กูจะไม่มาเหยียบบ้านมึงอีกเลย ! แล้วมึงจำความเห็นแก่ตัวของกูไว้ให้ดี ๆ ก็แล้วกัน !! '' ริมฝีปากเรียว
ทาบทับริมฝีปากยื่น ๆ ของรุ่นน้องเจ้าอารมณ์อย่างรวดเร็ว สอดลิ้นจาบจ้วงอย่างหยาบคาย มือเรียวลากไล้ไปตามร่างกายสมส่วนอย่างรวดเร็วจนคนด้านล่างครางประท้วงอืออาในลำคอ นิ้วเรียวบดขยี้ยอดอกที่เริ่มชูชันด้วยแรงปลุกเร้า โฟโต้รูปหล่อกัดริมฝีปากจัดจ้านที่เคยด่าถ้อยคำเจ็บแสบจนเจ้าตัวอดร้องออกมาไม่ได้ รสเค็มคาวปะแล่ม
ของเลือดคลุ้งโพรงปาก
'' อ้ะ .. !! '' กระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเก่งกาจเผลอปล่อยเสียงน่าอายออกมา มือเรียวพยายามผลักคนที่คร่อมอยู่บนกายให้พ้นตัว
'' ฮึ '' คนตัวสูงกว่าเลื่อนปากลงมาครอบครองยอดอกผ่านเนื้อผ้า มืออีกข้างจับมือเรียวสองข้างของรุ่นน้องตัวดีไว้เหนือหัว ริมฝีปากเรียวบางพร้อมใบหน้าหล่อตี๋ขาวสะอ้านทาบทับร่างกายสมส่วนของเก่งกาจไว้เต็มตัว
'' ออกไปพี่โต้ ผมไม่เล่นนะพี่ ! '' เก่งกาจหน้าแดง เมื่อเสื้อนอนโดนเลิกไปกองเหนืออก
'' ไม่ได้เล่น .. กูเอาจริง '' ว่าพลางประกบจูบอีกครั้งทันที ใบหน้าน่ารักคล้ำแดดขึ้นสีแดงจัด ดวงตากลมโตหลับตาปี๋เมื่อรุ่นพี่ที่แอบชอบสอดลิ้นเข้ามารุกไล่ซะจนเสียวซ่านไปทั้งตัว เก่งกาจขยับลิ้นหนี แต่ก็ไม่ต่างอะไรกับการยั่วยวนอีกฝ่ายเลยแม้แต่นิด . . . โฟโต้รูปหล่อเลื่อนริมฝีปากมาประกบจูบกับซอกคอขาวอย่างหมั่นเขี้ยว ดูดเลียอย่างกระหายหิว จนคนโดนกระทำครางฮือ . . . ใจมันยังไม่พร้อม แต่ทำไม ร่างกายถึงเป็นแบบนี้ไปได้ !
--------------------------- 100 % --------------------------
ไอย๊า ค้างไหมจ๊ะ ?
55 55.
กระฉูดคู่โต้*เก่งต้องรอ กระฉูดของ หนึ่ง*เติ้ล*สอง มาก่อนค่ะ 55. กระฉูดของโต้*เก่งถึงจะตามมา
กิ๊ว กิ๊ว ~
แต่ยังไม่แน่หรอกฮะ เผื่อ ๆ อาจจะมาเร็ว ๆ นี้ก็ได้ใครจะไปรู้ 5 5 5.
กระฉูดของ 3 หน่อก้อไม่นานหรอกฮะ ใกล้แล้วกิ้ว ๆ :DD
ฉันรู้ว่าพวกเธอว์รอ อย่ามาซึนเดเร๊ะ !!
♥ รีดเดอร์จ๊ะ !
ความคิดเห็น