ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : รับผิดชอบ????
\"นักฟันดาบนิติ เคราะห์ซ้ำ กรรมซัด แพ้แล้วยังถูกตบหน้า\"
พาดหัวข่าว นสพ.มหาวิทยาลัย ทำให้เปราะภูเลือดขึ้นหน้าไม่ต้องอ่านเนื้อความในข่าวก็รู้แล้วว่าจะขนาดไหน เพราะสายตาเพื่อนในคณะและใครหลายคนที่มองเขาแล้วหัวเราะนั้นเป็นคำตอบอย่างดี จึงตัดสินในโดดเรียนเพื่อจะไปจัดการกับคนเขียนข่าว
\"ยายหน้า เอ้ย หน้าหนาวอยู่ไหม\" เปราะภูเข้าไปยังชมรมหนังสือพิมพ์ของมหาวิทยาลัย
\"เขามีเรียนน่ะ ห้องเรียนรวมแน่ะ\"
\"ขอบคุณครับ\"
เขาวิ่งไปยังห้องเรียนรวม หัวสมองหมุนติ้วไปหมดกับเรื่องที่ยายแสบนั่นทำไว้กับเขา
เสียงเปิดประตูดังขึ้น อาจารย์ผู้สอนหันมาดูแล้วยิ้มให้
\"ว่าไง พ่อนักฟันดาบคนดัง\"
เปราะภูยิ้มอย่างเสียไม่ได้ สายตายังแลหาเจ้าของเรื่องแล้วพบว่ายายนั่นนั่งอมยิ้มอยู่ เปราะภูปราดเข้าไปลากตัวมาทันทีโดยไม่ฟังเสียงอาจารย์
\"ผมขออนุญาตครับ\"
เปราะภูพาหน้าหนาวมาที่โต๊ะหน้าคณะของเขา
\"เธอทำงี้หมายความว่าไง\"
\"ฉันป็นนักข่าวก็ตีองเสนอความจริงสิ\"
\"นี่เธอคิดจะหักหน้าฉันด้วยการทำบ้าๆ แบบนี้น่ะเหรอ\" เปราะภูเสียงดังโยนหนังสือพิมพ์ใส่หน้าหน้าหนาว
หน้าหนาวก็โกรธจัด กระโดดขึ้นไปยืนบนโต๊ะแบบวางอำนาจเต็มที่
\"แล้วนายล่ะ ทำให้คนอื่นเขาอายนายไม่คิดบ้างหรือไง\" ไม่พูดเปล่ายังทำท่าจะต่อยเปราะภูเสียอีก ดีที่เขาหลบทันและคว้ามือไว้ส่งผลให้หน้าหนาวตกจากโต๊ะลงมา
\"โอ๊ย!\" หน้าหนาวร้องออกมาแต่คนที่ทำท่าจะดึงให้ลุกขึ้นยังดึงดันให้ร่างเล็กๆ ไปตามแรง
\"นี่เจ็บนะ\"
\"ลุก\" เปราะภูขู่
\"จะลุกได้ไงล่ะ ฉันเจ็บขาอยู่นะ\"เสียงสั่นๆ
\"แค่นี้ทำสำออยนะ\"เปราะภูยังตะคอกอยู่
\"ฉันไม่สำออยต่อหน้านายหรอก\" หน้าหนาวเริ่มร้องไห้
เปราะภูก็เริ่มใจแป้วเหมือนกัน
\"เธอเจ็บจริงๆเหรอ\" เสียงเปราะภูเบาลง \"ฉันจะพาไปห้องพยาบาล\"
\"ไม่ต้อง\"
\"แน่ะ ยังทำเก่งอีก\" ว่าแล้วก็พยุงให้หน้าหนาวลุกขึ้น
////
\"หน้าหนาวเป็นไงบ้าง\" น้ำหวานพรวดเข้ามาด้วยท่าทีตกใจ
\"เจ็บขาสิ\" เสียงเหมือนจะร้องไห้
\"นายภู ต้องรับผิดชอบ\" น้ำหวานพรวดพราดออกไปอีกครั้งแล้วไปไล่เบี้ยกับนายโอมและเปราะภู
\"ที่หน้าหนาวเป็นแบบนี้ก็เพราะนาย นายต้องรับผิดชอบ\"
\"หวาน ใจเย็นนะ ค่อยพูดกัน\"นายโอมปลอบ
\"ไม่ นายก็เหมือนกันเป็นเพื่อนกันภาษาอะไร\" น้ำหวานตะคอกแล้วหันหลังกลับไป
\"เอาแล้วไม๊ละ ภู ยายหวานพาลโกรธฉันด้วยเลย เรื่องนี้นายต้องรับผิดชอบนะ\" นายโอมหันไปบอกเพื่อนแล้ววิ่งตามน้ำหวานไป
\" ตกลงเรื่องนี้ฉันผิดเหรอเนี่ย......\"
///////
พาดหัวข่าว นสพ.มหาวิทยาลัย ทำให้เปราะภูเลือดขึ้นหน้าไม่ต้องอ่านเนื้อความในข่าวก็รู้แล้วว่าจะขนาดไหน เพราะสายตาเพื่อนในคณะและใครหลายคนที่มองเขาแล้วหัวเราะนั้นเป็นคำตอบอย่างดี จึงตัดสินในโดดเรียนเพื่อจะไปจัดการกับคนเขียนข่าว
\"ยายหน้า เอ้ย หน้าหนาวอยู่ไหม\" เปราะภูเข้าไปยังชมรมหนังสือพิมพ์ของมหาวิทยาลัย
\"เขามีเรียนน่ะ ห้องเรียนรวมแน่ะ\"
\"ขอบคุณครับ\"
เขาวิ่งไปยังห้องเรียนรวม หัวสมองหมุนติ้วไปหมดกับเรื่องที่ยายแสบนั่นทำไว้กับเขา
เสียงเปิดประตูดังขึ้น อาจารย์ผู้สอนหันมาดูแล้วยิ้มให้
\"ว่าไง พ่อนักฟันดาบคนดัง\"
เปราะภูยิ้มอย่างเสียไม่ได้ สายตายังแลหาเจ้าของเรื่องแล้วพบว่ายายนั่นนั่งอมยิ้มอยู่ เปราะภูปราดเข้าไปลากตัวมาทันทีโดยไม่ฟังเสียงอาจารย์
\"ผมขออนุญาตครับ\"
เปราะภูพาหน้าหนาวมาที่โต๊ะหน้าคณะของเขา
\"เธอทำงี้หมายความว่าไง\"
\"ฉันป็นนักข่าวก็ตีองเสนอความจริงสิ\"
\"นี่เธอคิดจะหักหน้าฉันด้วยการทำบ้าๆ แบบนี้น่ะเหรอ\" เปราะภูเสียงดังโยนหนังสือพิมพ์ใส่หน้าหน้าหนาว
หน้าหนาวก็โกรธจัด กระโดดขึ้นไปยืนบนโต๊ะแบบวางอำนาจเต็มที่
\"แล้วนายล่ะ ทำให้คนอื่นเขาอายนายไม่คิดบ้างหรือไง\" ไม่พูดเปล่ายังทำท่าจะต่อยเปราะภูเสียอีก ดีที่เขาหลบทันและคว้ามือไว้ส่งผลให้หน้าหนาวตกจากโต๊ะลงมา
\"โอ๊ย!\" หน้าหนาวร้องออกมาแต่คนที่ทำท่าจะดึงให้ลุกขึ้นยังดึงดันให้ร่างเล็กๆ ไปตามแรง
\"นี่เจ็บนะ\"
\"ลุก\" เปราะภูขู่
\"จะลุกได้ไงล่ะ ฉันเจ็บขาอยู่นะ\"เสียงสั่นๆ
\"แค่นี้ทำสำออยนะ\"เปราะภูยังตะคอกอยู่
\"ฉันไม่สำออยต่อหน้านายหรอก\" หน้าหนาวเริ่มร้องไห้
เปราะภูก็เริ่มใจแป้วเหมือนกัน
\"เธอเจ็บจริงๆเหรอ\" เสียงเปราะภูเบาลง \"ฉันจะพาไปห้องพยาบาล\"
\"ไม่ต้อง\"
\"แน่ะ ยังทำเก่งอีก\" ว่าแล้วก็พยุงให้หน้าหนาวลุกขึ้น
////
\"หน้าหนาวเป็นไงบ้าง\" น้ำหวานพรวดเข้ามาด้วยท่าทีตกใจ
\"เจ็บขาสิ\" เสียงเหมือนจะร้องไห้
\"นายภู ต้องรับผิดชอบ\" น้ำหวานพรวดพราดออกไปอีกครั้งแล้วไปไล่เบี้ยกับนายโอมและเปราะภู
\"ที่หน้าหนาวเป็นแบบนี้ก็เพราะนาย นายต้องรับผิดชอบ\"
\"หวาน ใจเย็นนะ ค่อยพูดกัน\"นายโอมปลอบ
\"ไม่ นายก็เหมือนกันเป็นเพื่อนกันภาษาอะไร\" น้ำหวานตะคอกแล้วหันหลังกลับไป
\"เอาแล้วไม๊ละ ภู ยายหวานพาลโกรธฉันด้วยเลย เรื่องนี้นายต้องรับผิดชอบนะ\" นายโอมหันไปบอกเพื่อนแล้ววิ่งตามน้ำหวานไป
\" ตกลงเรื่องนี้ฉันผิดเหรอเนี่ย......\"
///////
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น