รักวุ่นๆของยายตัวจุ้นกับนายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันที่แสนวุ่นวาย

ตุ๊บ!!  เสียงบางอย่างดูเหมือนว่าจะกระทบพื้นอย่างแรง

โอ้ย!! เสียงห้าวๆ ร้องออกมาด้วยความโมโห เมื่อวัตถุหนักๆนั้นกระทบลงบนเท้าอย่างแรง รบกวนสมาธิการนอนไปเสียสิ้น

-โทษที-  เจ้าของร่างทำท่าจะวิ่งออกไปหลังจาก  กระโดดข้ามรั้วดอกเข็มบนสนามหญ้า หารู้ไม่ว่าข้างหลังนั้นมีร่างสูงๆนอนหลับอยู่อย่างมีความสุข

- เดี๋ยว  ทำคนอื่นเจ็บแล้วขอโทษแค่นี้เนี่ยนะ - โจทย์เสียงฉุนหนัก พร้อมกับฉุดข้อเท้าของสาวหน้าใสไว้ ดีที่ยังทรงตัวได้ไม่ล้มลง

- อ้าว ขอโทษแล้ว นายจะเอาอะไรอีก - จำเลยเริ่มขึ้นเสียงเพราะกำลังรีบ

- ก็มาขอโทษดีๆสิ วิ่งยังไงมองไม่เห็นคนนอนอยู่ -

- อ้าว หาเรื่องนี่หว่า ตาไม่ได้ติดกล้องนะถึงได้ซูมเห็นเจ้าที่ที่ไหนนอนอยู่ตรงนี้ -

- ไม่สวยแล้วยังปากดีอีกนะยัยโลงผุ -

- นายแหละนายผีแห้ง มาหาเรื่องฉันอย่างงี้ทั้งที่ขอโทษแล้ว คิดจะจีบกันรึไง - หน้าใสๆยื่นเข้ามาใกล้แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย

- 555 อย่างฉันเหรอจะจีบเธอ ชาติหน้าตอนหัวค่ำๆ ฉันยังไม่อยากแลเล้ย - เสียงห้าวๆ หัวเราะดัง



หน้าหนาวกัดฟันกรอด นายนี่มันหยามกันมากไปแล้ว เร็วเท่าความคิดหมัดเล็กๆ ก็ตรงไปที่คางของร่างสูง จนเซไป แล้ววิ่งออกไปทำหน้าทะเล้นใส่

เปราะภูใช้มือลูบคางที่ถูกประทุษร้ายเมื่อครู่

- ฝากไว้ก่อนเถอะยายตัวแสบ - เสียงเจ็บใจ

- แล้วรีบมาเอาคืนล่ะ ถือนานๆมันเมื่อย - เสียงใสๆพูดอย่างสะใจ แล้วรีบวิ่งออกไปจากที่ตรงนั้น

//

-โทษทีนะหวาน พอดี เจอหมาน่ะมันกัดไม่ยอมเลิก ก็เลยต้องลงไม่ลงมือกันเล็กน้อย ไปกินข้าวกันเหอะ ป่านนี้ข้าวจะเหลือให้กินไหมนี่ -

น้ำหวาน เพื่อนสนิทส่ายหัวพลางหัวเราะ เพราะรู้นิสัยของหน้าหนาวดี ถ้าพูดแบบนี้ต้องไปมีเรื่องกับใครมาอีกแน่ แล้วก็เดินจูงมือไปโรงอาหาร



- ไข่เจียวหมูสับจานนึงค่ะ/ครับ ป้า - สองเสียงดังขึ้นพร้อมกัน

- นายผีแห้ง - หน้าหนาวขึ้นเสียงสูง

- ยายโลงผุ - เปราะภูก็ไม่แพ้กัน  - วันนี้ก้าวเท้าอะไรออกจากบ้านวะเนี่ย ซวยจริงๆ - ประโยคหลังบ่นกับตัวเอง

- ไม่เอาแล้วนะครับ/คะ กินไปก็เสียสุขภาพเปล่าๆ -

ว่าแล้วทั้งสองก็ออกจากร้านนั้นไปด้วยสีหน้าเซ็งๆ

- หน้าหนาว ทางนี้- น้ำหวานโบกมือเรียก

- นี่โอมนะ แฟนหวานเอง จะแนะนำตั้งนานแล้วไม่มีโอกาสซักที -น้ำหวานแนะนำหนุ่มหน้าใสตรงหน้า

- หวัดดี โอม  โอ้ยหิว! - ทักทายแล้วบ่นเสียงดัง

- อ้าว เห็นว่าจะไปซื้อข้าวไม่ใช่เหรอ ไหนล่ะ -

- พอดีเจอคู่อริน่ะ เลยกินไม่ลง นายสองคนนั่งคุยกันไปเถอะ หนาวจะไปหาข้าวกินข้างนอก อยู่แถวนี้เดี๋ยวเจออีก สุขภาพจิตเสียเปล่าๆ- หน้าหนาวพูดหน้ามุ่ย แล้วเดินออกไป

โอมกับน้ำหวานพยักหน้ารับ

- ภู ทางนี้ - โอมเรียกเพื่อน

เปราะภูเดินมาแล้วทำความรู้จักกับน้ำหวาน แต่สีหน้าไม่ค่อยดีนักจนโอมทัก

- ก็ไปเจอยัยตัวแสบที่ต่อยฉันเข้าให้นี่ล่ะเสียอารมณ์กินข้าวเลย - เปราะภูบ่น

- แล้วไหนล่ะ เพื่อนของน้ำหวาน ได้ข่าวว่าน่ารักไม่ใช่เหรอ - เสียงสดใสขึ้นอีกครั้งเมื่อนึกขึ้นได้ว่าโอมจะแนะนำคนน่ารักๆ ให้

- เขากลับไปแล้วล่ะ  แต่พรุ่งนี้ตอนภูกะโอมแข่งฟันดาบ จะพาหน้าหนาวไปเชียร์ด้วย -

- ดี เลย คนน่ารักจะทำให้หายอารมณ์เสีย - เปราะภูร่าเริงขึ้น

- รับรองว่าน่ารักชัวร์ - น้ำหวายย้ำ

เปราะภูยิ้มกับตัวเอง พรุ่งนี้..........

/////////