^_^ รักกวนๆ ป่วนหัวใจ^_^

ลำดับตอนที่ #4 : ซ้อมละคร..งานโรงเรียน 0..0

\"เราตกลงกันแล้วล่ะว่าจะให้ ซาจิจัง เป็นสโนไวท์ ก็ซาจิจัง น่ารักเหมือนสโนไวท์เปี๊ยบเลยนี่นา\"

OoO OoO ..ม๊ายยยยยยน๊า

               ---------------------------------------------------------------------------------

\"ฉันจะไปบอกเพื่อนๆ ในห้องว่าฉันขอถอนตัว\" -_-^^

\"ไม่ได้นะซาจิ\" เจ้าเพื่อนสองคนของฉันดึงตัวไว้

\" แต่ว่า \" T^T

\"ไม่มีแต่  เพราะเราต้องซ้อมละครกันตอนเย็นนี้ ทาคามุระคุงเขาก็ต้องซ้อมดนตรีเหมือนกันเธอจะเป็นตัวถ่วงเขาไม่ได้\"

เออ  นายนั่นดีหมด ดีทุกอย่าง สรรเสริญกันเข้าไป ถ้าหน้ากากมันถูกฉีกออกมาเมื่อไหร่ ฉันจะหัวเราะเจ้าพวกแฟนคลับให้ฟันร่วงเลย O^O

ToT ฉันจำใจเดินกลับห้องอย่างเหนื่อยอ่อน  ทำไมนะฉันต้องมาทำงานร่วมกับหมอนั่นด้วย



กริ๊งงงงงงง

เสียงออด เลิกเรียน

TTOTT  ถึงเวลาขึ้นเขียงของฉันแล้วเหรอเนี่ย เอ แต่จะว่าไป  ช่วงบ่ายนี้เจ้าลามกนั่นไม่อยู่นี่นา  หรือว่า มันจะหนีไปแล้ว  เหอ เหอ  ฉันก็จะหนีมั่งล่ะ เมื่อ ( -_-)หันซ้าย  (-_- ) หันขวาดีแล้ว ฉันก็เตรียมโกยทันที เมื่อเห็นเพื่อนๆ ในห้องกำลังวุ่นอยู่

*O*  ฉันออกมาจากประตูโรงเรียนได้แล้ว ไปกินไอติมก่อนกลับบ้านดีฝ่า ^_^

\"เดี๋ยว \" -_-^^

เสียงนั่นทำให้ฉันต้องเบรกอย่างแรงจนหัวแทบคะมำลงพื้น

\"นั่นเธอจะไปไหนน่ะ\"

ฉันหันไปเห็นร่างสูงๆ ยืนกอดอกท่าทางเอาเรื่องฉันเต็มที่ แต่ฉันต้องทำใจดีสู้เสือไว้ ก็ฉันไม่ผิดนิ (แน่ป่าวอ่ะ ที่แกหนีมาขณะที่เพื่อนเค้าทำงานเนี่ยนะ)

\"ชิ\" =_=

\"ชิ\" =_=  หนอย นายนั่นมันทำเลียนแบบฉันอ่ะ

\"ห้องเรามีซ้อมละครไม่ใช่เหรอ\"

ฉันเงียบ ก็นายนั่นมันพูดถูกนี่นา

\"คนอื่นเขาทำงานกันแทบตายแต่เธอดันมาโดดเสียนี่ แย่ชะมัด\"

\"นายอย่ามาว่าฉันนะ\">o<

\"ที่ว่าไป ไม่จริงรึไง\"

ถ้าพูดอีกก็ถูกอีก ฉันเลยเงียบซะดีก่า

\"ไปซ้อมละคร\"  นายนั่นฉุดฉัน  มันเริ่มเอากิริยาเถื่อนๆ ของมันมาใช้กะฉันอีกแล้วง่ะ

\"ไม่ไป\">O<  ฉันขัดขืน ยิ่งฉันสะบัดมือออกมากเท่าไหร่  นายนั่นก็ฉุดฉันแรงขึ้นเท่านั้น

ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ อ๊ากกกกกก  มันรู้แกวฉันแล้วฉันใช้วิชาป้องกันตัวไม่ได้แล้ว มันต้องใช้วิชาฟัน เร็วดังคิดฉันก้มลงกัดมือเจ้าตัวแสบเต็มแรงที่ฉันมีอยู่

\"อ๊ากกกกก\" -O-

สมน้ำหน้า  ไม่รู้ฤทธิ์ซาจิ คนนี้ซะแล้ว พอคิดเสร็จเท่านั้นแหละ ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวลอยสูงขึ้น  เจ้าวายร้ายนี่ยกฉันพาดบนไหล่กว้างของเขาไม่มีทีท่าว่าจะหนักเลย

Q_Q

\"ฉันเอายายขี้เกียจ จอมอู้งานมาส่ง ไปเจอเข้าตอนกลับจากซ้อมดนตรีพอดี\"

\"พอดี เลยทาคามุระคุง เรากำลังจะไปตามหาซาจิจังพอดีเลย\" >^< ยายมิยูกรี๊ดใหญ่ เชอะ เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน

\"งั้นเรามาเริ่มซ้อมกันเลยดีกว่า\"



TOT =_= T^T Q_Q >^< +O+ -O- TT^TT

\"ยัยเบ๊อะเอ๊ย!!!  ตั้งใจหน่อยไม่ได้รึไง\"  เจ้าลามกตวาดฉัน

\":PP ก็ฉันไม่อยากเล่นกับนายนิ\"

\" ชิ ทำอย่างกะฉันอยากเล่นกับเธอนักนิ  ยัยขี้เหร่\"

+O+  มาว่าฉันขี้เหร่เหรอ  ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่ได้ยินจากใครเลย ดูถูกกันมากไปแล้ว  อ๊ากกกกกก  ฉันจะฆ่ามัน แต่ยังเป็นสิ่งที่ฉันคิดในใจนั่นแหละ แต่มันเก็บกดอย่างมาก  นี่ฉันต้องทรมานกับความร้ายกาจของหมอนี่ไปอีก 1 อาทิตย์เต็มๆหรือนี่  ฉันเป็นลูกแกะที่น่าสงสารซะจริง โอ้ว...พระเจ้าทำไมถึงทำกับหนูอย่างนี้ TTOTT...