คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 (25%)
วันทร์ทอแสระ่า อาบไล้ร่าบาภายใุ้นอนปาาม่าสีาวนูโเ่น ราวับเทพธิา แม้ว่าวาู่สวยอเธอะายแววแ็ร้าวอยู่เสมอ็าม
เธอย่า้าว ไปามพื้นทรายสีาวละเอีย ้วยสอเท้าอันเปลือยเปล่า
....ที่ ไหนันนะ
สายลมเอื่อยๆพัมาพร้อมับเสียลื่นระทบฝั่ หิสาวระับวแนเ้าับัวเพราะวามหนาวเหน็บที่แทรมาระทบผิวเนื้อภาย ใุ้นอน
เสียใบไม้ลู่ลม และ หรีหริ่ภายใ้ท้อฟ้าสีำ ทำเอาวามวัเวพุ่เ้ามาับใหิสาว
....เป็นวามฝันที่ ประหลาริๆ เธอิ ่อนล้มัวนอนแผ่ลับพื้นทรายอันเย็นยะเยือบ
เธอ ไล่สายาไปามท้อฟ้าที่ไร้เม วันทร์ลมโแวนอยู่บนฟาฟ้า ราวับ โมระย้าวให่ ที่่อให้เพ่แสนวลนั้นนานเท่าใ ็ไม่ทำให้เ็บา วาวมามายแ่ันายแสวิบวับ บ่บอถึวามห่าไลอสถานที่แห่นี้ าัวเมือ
เธอฝืนยิ้มอย่าเย็นใ ...ถ้ามีใรันอยู่้าๆ เหมือนเมื่อ่อน็ี
ิแล้วผ่อนลมออ้าๆ ่อนะสะุ้ัว ับบทเพล้อัวาลแสนุ้นหู ที่ถูับร้อ้วยลำเสียทุ้มอายหนุ่ม
"Then say you'll share with me
one love, one lifetime...
let me lead you from your solitude...."
หิสาวลุึ้นยืน ่อนวานัยน์าสีรารีอเธอไปทั่วบริเวอย่ารีบร้อน
และเธอ็้น พบเ้าอเสีย
ายหนุ่มร่าสูโปร่ เ้าอเรือนผมสีน้ำาลที่รวบไว้อย่าลวๆ เาแ่ายราวับาวพ่อ้าาวยุโรปสมัย่อน วแนอเาโอบเอวร่าบาร่าหนึ่ไว้ ราวับลัวว่าเธอะหลุลอยหายไป
น ทัู้่ยืนหันหลัให้ับหิสาว แ่เธอลับุ้นเยอย่าบอไม่ถู
"Say you need me with you here, beside you...
anywhere you go, let me go too "
เาเอ่ยเอื้อนร้อ ่อนว้า้อมืออหิสาวในอ้อมแนึ้นมาทาบับใบหน้าอเา แล้วระิบเบาๆที่้าหูอเธอ
"that's all I ask of you... "
สิ้นำระิบ วามเียบ็โรยัวเ้ามาแทนที่ เียบเสียนเธอ้ยินเสียผ่อนลมหายใเบาๆอหิสาวนนั้น
"ันลัว" หิสาวล่าวเบาๆ
"ันว่าเพลมันไม่ไ้ร้อ่อแบบนี้นะ" ายหนุ่มล่าว้วยน้ำเสียึ่เล่นึ่ริ ่อนบใบหน้าเ้าับเรือนผมสีำสนิทอหิสาวในอ้อมแน
"ไม่ใ่ เรื่อเล่นๆนะวินเน์ ถ้าถึวันที่ัน้อเลือึ้นมา..." เธอล่าวน้ำเสียร้าว่อนะัไป
"็เลือันสิ"เาเอ่ยลั้ว หัวเราะ
"นายนี่เห็นแ่ัวไ้เสมอ้นเสมอปลายริๆ"
หิสาว พู ่อนหมุนัวมา้าๆ เพื่อเผิสายาับนเห็นแ่ัว
ทั้ใบหน้า รูปร่า และท่าทาอเธอ ่าเหมือนับหิสาวเ้าอวามฝันอย่าไม่ผิเพี้ยนราวับฝาแฝ ่าันแ่วาออีฝ่ายลับายแววอ่อนโยนทันทีที่สะท้อนภาพอายหนุ่ม
"ัน ยอมเป็นนเห็นแ่ัว"เาพูึ้น ่อนะโอบเอวอหิสาวเ้ามาแนบายอีรั้
"แ่ันะไม่ยอมปล่อย ให้เธอหายไปับฟอลื่นหรอ"
"ันไม่ใ่นาเือในนิทานนะ"เธอพู ลั้วหัวเราะ
"ันรัเธอนะ"ายหนุ่มล่าวอย่าแผ่วเบา ่อนผ่อนลมหายใออ
"นรินทร์"
................
............
.........
......
....
..
.
.
.
"นรินทร์"
หิสาวระพริบาเบาๆไล่แสอาทิย์ยามเ้าที่ส่อลอผ้าม่านเบาบาเ้ามา พร้อมทั้วาสายาไปรอบๆ เพื่อย้ำเือนนว่านี่ไม่ใ้ฝัน
สภาพห้อนอนอันแสนุ้นเยปราอยู่ในสายาอหิสาว อย้ำว่าเรื้อที่เธอพบมาเป็นเพียแ่ฝัน
"เ้าแล้วนะ นรินทร์" น้ำเสียอายหนุ่มในวามฝันอันแสนุ้นเยมนั่น ร้อเรียอีรั้ พร้อมายหนุ่มร่าสูโปร่ในเสื้อเิ้ัวโร่สีาว เ้าอเรือนผมสีน้ำาลระเิ ที่้าวรเ้ามา แล้วล้มัวนั่ที่ปลายเียพร้อมเผยรอยยิ้มอย่าเย
วาสีน้ำาลภายใ้รอบแว่นอนร่าสู ยั้อมอเธอ้วยแววาอันอ่อนโยนเ่นนี้ เหมือนทุๆรั้
หิสาวร่าบามอนร่าสูอยาเหม่อลอย ่อนะเอื้อม้อมือบอบบาออไป หวัสัมผัสใบหน้าอนรหน้า....
แ่ทันทีที่ปลายนิ้วอเธอสัมผัสถึ ร่ารหน้า็พลันาหายไปราวับฝุ่นวัน
ร่าบาพลันสะุ้ ่อนะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเศร้าๆที่ปราึ้นมาประับบนใบหน้า
....."อรุสวัสิ์ วินเน์"
ความคิดเห็น