ยังไม่มีชื่ออะ แร้วค่อยมาโหวตกัลทีหลังเนอะ

ลำดับตอนที่ #2 : แฟนฉันน่ารักสุดใจ

"ว่าไงคะ  ถึงแล้วหรอ  งั้นรอแปปเดียวนะเดี๋ยวลงไป"  นี่เป็นอีกเช้าที่ฉันต้องรับโทรศัพท์ของบอย  แล้วต้องรีบวิ่งลงมาหน้าบ้าน
และเมื่อลงมาแล้วฉันก็เจอกับสุดที่รักของฉัน  ^^
  " ไงจ๊ะ  มาแต่เช้าเชียววันนี้  ดีนะเนี่ยที่แฟงตื่นแต่เช้า"ฉันทักทายพร้องกับยิ้มให้บอย  เอ่อเขายิ้มกลับมาให้  ฉันจะละลายยยย!!

จากนั้นฉันก็กระโดดขึ้นรถทันที   เรานั่งรถมาได้ครึ่งทาง  ฉันชักเริ่มสงสัยแล้วล่ะสิทำไมบอยไม่เห็นจะพุดอะไรกับเราเลยนะ  แปลกจริงๆปกติบอยพุดมากจะตายอะ   แต่คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง  ไม่นานก็มาถึงหน้าโรงเรียน  ฉันและบอยเดินลงจากรถไหว้อาจารย์ที่หน้าโรงเรียนและเดินไปที่ลานจอดรถ  แล้วฉันก็ได้พบกับอะไรบางอย่าง

  "นี่บอยๆ พวงกุญแจรถ" ฉันเรียกบอยพลางชี้ให้ดู
  "งั้นเราเอาไปแจ้งอาจารย์ด้วยกันนะครับ" บอยพุดและยิ้มหวานให้ฉันอีกรอบ  อ๊ากกกที่รักของฉันนายจะฆ่าแฟนตัวเองด้วยรอยยิ้มบาดใจนั่นน่ะหรอ  ไม่นะ

 "อ่ะนี่  แฟงช่วยจำรุ่นแล้วก้ป้ายทะเบียนด้วยนะ"
 "ได้สิจ๊ะ" จากนั้นเราสองคนก็เดินไปอาคารของฝ่ายปกตรองจึงนำไปแจ้งอาจารย์มานิตย์  เอ่อ เสียวอยู่เล็กๆกลัวโดดข้อหาผิดระเบียบ แต่ฉันคิดว่าเราสองคนน่าจะถูกระเบียบดีแล้วอะนะ  แฮะๆ   
     
   ไม่นานเราก็มาถึงโรงอาหารของโรงเรียน  ตอนนี้ก็เกือบๆจะ7โมงครึ่งซะแล้ว  เราใช้เวลาในการยัดอาหารไม่มาก  แต่ฉันกินเสร็จทีหลังตลอด  เกรงใจคนอื่นชะมัด  เมื่อไหร่ฉันจะกินเร็วเท่าชาวบ้านซะที<นี่หล่อนสั่งมาเยอะกว่าชาวบ้านเค้าไม่ใช่หรอยะ>

  "แฟงครับ  บอยขอตัวขึ้นไปห้องก่อนนะ  เอากระเป๋ามาสิจะเอาไปวางให้"บอยยิ้มที่มุมปากทีนึง  ฉันปลดกระเป๋าให้  จากนั้นเราก็แยกทางกัน  หมายถึงแยกเส้นทางการเดินอะนั<กลัวเข้าใจผิด>  ฉันเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงม้านั่งว่างเปล่าตัวนึง  ทุกอย่างเงียบสะงัดคงเพราะยังเช้าอยู่มั้ง  มีเพียงฉันกับม้านั่งเท่านั้น  ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องของบอย  ช่วงนี้เขาดูเงียบไปไม่พูดคุยเล่นกันกับฉันเหมือนแต่ก่อนเลย
หรือว่าเขาจะมีเรื่องอะไรในใจนะ
  "อ๊ายยยยย"  เสียงร้องของฉันเอาแหละ  ตื่นจากความคิดทันที  ใครดุงผมฉ้านนนนน
  "แหม  ทำขวัยอ่อนไปได้แค่หยอกเล่นๆ"ที่แท้ก้ยัยปลาเพื่อยตัวแสบนี่เอง
  'ไง  ทำไมวันนี้อยู่คนเดียว  บอยหายไปไหนซะล่ะ" คำพูดของยัยปลาทำหน้าหงอยเหมือนหมาที่เจ้าของไม่ได้พาไปเดินเล่น<ดูมันเปรียบเทียบ>
   "แกรู้อะไรมั้ยช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร  บอยไม่ค่อยจะเหมือนเดิมเลย"ฉันพยายามทำสีหน้าให้ดีที่สุด
   "ยังไงวะ  ฉันไม่เข้าใจ"  ยัยปลาเพื่อนเลิฟทำหน้างงๆใส่ฉัน
   "ก้เช่นนะ  ทุกทีบอยพูดกับฉันเป็นต่อยหอย  แต่วันนี้นั่งรถมาด้วยกัน  ไม่พูดซักคำ  นี่ฉันยังงอยู่เลยนะ"
  "ติ๊ด ตี่ ดี๊ ดี ดี๊ดี " เอ่อไม่อยากจะบอกเลยว่ามันคือเสียงออดโรงเรียนของฉัน  ก้เลยต้องรีบวิ่งไปเข้าแถวสินะ  อดคุยเลย


[ง่วงนอนแล้วค่ะ  วันหลังจะมาอัพต่อนนะเป็นกำลังใจให้ด้วย]