ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 : น่ากลัว
ตอน 2 น่ากลัว
อะไรนะเธอรู้จักฉันเป็นอย่างดี เธอเป็นใครกันแน่มาบอกว่ารู้จักฉัน
“นี่เธอเป็นใครกันจ้ะคนสวย บอกฉันมาสิหรือว่าเธอเป็นพนักงานที่นี่”
ฉันจับปลายคางของเธอ แต่เธอยังมาจ้องฉันอีก สายตานั่น สายตามันจะทำให้ฉันละลายรู้บ้างมั้ย สายตาที่อีกคนจ้องมองมาที่ฉัน
“ถ้าอย่างนั้น.....อยากเลื่อนตำแหน่งแบบก้าวกระโดดเหรอจ้ะคนสวย
อยากจะใช้ตัวของเธอแลกกับตำแหน่งสูงๆอย่างนั้นเหรอ”
“ขอโทษนะคะ”
เธอปัดมือของฉัน พูดด้วยน้ำเสียงเข้มแต่สายตาที่ทำให้ฉันละลายยังคงมองมาที่ฉัน
“คุณคิดได้แค่นั้นเหรอคะคุณทิฟฟานี่ คุณคิดว่าฉันเป็นแบบผู้หญิงทั่วๆไป
เหมือนคนที่คุณนอนด้วยแบบนั้นมันผิดถนัดเลยนะคะ”
เสียงของเธอดูท่าทางมันใจ
“แล้วเธอเข้ามาที่นี่ทำไม มีจุดประสงค์อะไร”
เธอส่งซองเอกสารสีน้ำตาลให้ฉัน
“จุดประสงค์ของฉันทั้งหมดมันอยู่ในนี้แล้วค่ะ”
ฉันอ่านเนื้อหาคร่าวๆ นี่มันอะไรกันฉันต้องเจอกับผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปอย่างนั้นเหรอ ต้องเจอกันทุกวัน ผู้หญิงคนนี้ต้องมาพัฒนาบุคลิกให้กับฉัน ก่อนที่ฉันจะสามารถบริหารโรงแรมนี้ได้
แต่ทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ด้วย สวยก็ดีอยู่หรอกแต่ดูท่าทางถือตัวชะมัด
หน้าตาก็คุ้นๆอีก เธอเป็นใครกันแน่นะ
ฉันเงยหน้ามอง สายตาของเธอยังคงจ้องที่ฉัน มองแบบนี้เอามีดมาแทงฉันไม่ดีกว่าเหรอ >w<
“คุณคงรู้จุดประสงค์ของฉันแล้วสินะคะคุณทิฟฟานี่ ส่วนรายละเอียดอื่นๆ
คงต้องคุยกับคุณพรุ่งนี้เช้านะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”
พูดจบเธอเดินออกไป อะไรกันพรุ่งนี้เช้า......เช้า!!! ฉันต้องตื่นตอนเช้า มันไม่ใช่เรื่องของฉันเลยนะที่จะมาให้ฉันตื่นเช้า
ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงเคาะประตูดัง ยังคงดังเป็นระยะ โอ๊ย~! บ้าชะมัดให้ตายสิ ฉันลุกขึ้นทั้งๆที่ตัวเองอยู่ในผ้าห่มผืนเล็กสีขาวที่คลุมตัวไว้ ฉันเปิดประตู ผู้หญิงคนนั้นยืนเธอยิ้มพร้อมส่งอะไรบางอย่างให้ฉันและในจังหวะนั้นที่ฉันก้มลงมอง เธอผลักและลากฉันมายังห้องน้ำ
เห็นตัวเล็กๆแบบนี้แรงเธอมหาศาลจริงๆ
“เธอจะทำอะไร ของเธอ”
ฉันตะโกนทำให้คนที่นอนกับฉันอย่างเจสสิก้าตื่นและมายังต้นเสียง
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันคะ”
เจสสิก้าพูดเมื่อเห็นสภาพของฉัน ที่เปียกกปอนไปหมด
“อ้าวแล้วนี้คุณเป็นใครคะ”
เจสสิก้าหันมาถามผู้หญิงคนที่กำลังฉีดน้ำใส่ฉัน ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะยิ้มให้เจสสิก้าอย่างเป็นมิตร ทำไมไม่ยิ้มแบบนั้นกับฉันบ้าง ฉันเป็นเจ้านายเธอนะ!!!!!
“แว๊ก ก ก!”
ฉันร้องเสียงหลงเมื่ออีกคนเร่งน้ำจนสุด
“ฉันคือคนที่จะมาคอยดูแลคุณทิฟฟานี่ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปค่ะ”
เธอตอบคำถามของเจสสิก้าด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยไม่มีใครสนใจฉันเลยแม้แต่เจสสิก้า TT พวกเธอชอบแบบ sm กันเหรอ ไม่น๊า า า า!
เมื่อจบการทารุณกรรมฉันเสร็จเธอส่งผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินไปยังห้องนั่งเล่น
“เช็ดตัวแล้วตามฉันมานะคะ”
TT ฉันอยากตายหลายรอบจริงๆ โหดร้ายเหลือเกินผู้หญิงคนนี้
“ทิฟฟานี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
เจสสิก้าประคองฉันทั้งๆที่ฉันยังเปียกอยู่ ตัวเปียกแบบนี้แถมอากาศค่อนข้างเย็นฉันจะเหลือเหรอเนี้ย มีหวังคุณหวัดรับประทานฉันแน่ๆเลย ให้ตายสิ
“นั่งสิคะ”
ฮึ๋ย~! นั่นมันโซฟาของฉัน ห้องของฉัน โรงแรมของฉันนะยัยบ้าแต่ฉันต้องนั่งตามปริยาย
“ฉันขอคุยกับคุณทิฟฟานี่เป็นการส่วนตัวนะคะ”
เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเจสสิก้าเดินออกไป ทำไมต้องให้ฉันมาอยู่กับยัยคนนี้สองต่อสองด้วย แล้วฉันจะตายมั้ยเนี้ย
“ฉันของเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะคะ”
สีหน้าของเธอดูจริงจัง บนโต๊ะเต็มไปด้วยเอกสารแต่มันเป็นระเบียบสมแล้วที่จะมาเป็นคนมาพัฒนาบุคลิกให้กับฉันจริงๆ
“การที่คุณจะเข้ามาบริหารโรแรมแห่งนี้ได้ไม่ใช่ว่าคุณจะมีแค่ความรู้
ความสามารถเท่านั้นแต่คุณจะต้องมีบุคลิกภาพที่จะด้วย ฉะนั้นคุณแม่ของคุณ
จึงส่งให้ฉันมาพัฒนาบุคลิกของคุณ”
“แล้วคุณ......?”
“ขอโทษค่ะที่ดิฉันไม่ได้แนะนำตัวก่อน ฉันชื่อ คิม แทยอน
คุณเรียกฉันว่าแทยอนก็ได้ค่ะ”
เธอพูดพลางมองหน้าฉันอย่างพิจารณาก่อนจะลุกขึ้นเดิมมาใกล้ฉันเธอจับเส้นผมของฉัน
“ผมของคุณนี่สุขภาพดีจริงๆนะคะไม่มีผมเสียเลย”
มันก็แน่อยู่แล้วฉันน่ะรักผมมากๆเลย
“แต่ฉันว่าคุณน่าจะตัดผมนะ”
“ตัดผม!!! นี่เธอจะให้ฉันตัดผมเหรอ”
“ค่ะ นิดเดียวเอง”
จู่ๆเธอหยิบอะไรบางอย่างออกจากระเป๋าเสื้อก่อนจะ
แกร๊บ ~! เสียงที่ไม่น่าฟังดัขึ้นบนหัวของฉัน เสียงของกรรไกร กรรไกรตัดอะไรสักอย่าง ไม่ช้าแทยอนส่งเส้นสีดำๆให้ฉัน
“อะนี่ผมของคุณค่ะ”
เธอตัดมัน ! ผมของฉันจะแหว่งมั้ยนี่วันแรกเธอก็เล่นแรงแบบนี้เลยเหรอTT เอาอีกแล้วผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเป็นที่สุด
“นี่เธอ!”
“เอาล่ะค่ะผมของคุณมันแหว่งน่ะ ฉันก็เลยจัดการกับมันซะ”
“อ้าวเหรอ”
ฉันรีบเดินไปดูกระจกหมุนรอบๆเพื่อสำรวจผมของตัวเองมันไม่มีอะไรผิดปกติแหะ
“ทีนี้เราเริ่มกันเลยนะคะ”
เธอเดินมานั่งที่เดิมก่อนจะไขว่ห้าง นี่ขนาดไขว่ห้างยังสวยเลยถึงแม้ขาของเธอจะสั้น 5 5 5 +
โป้ก!
“คุณมองอะไรไม่ทราบคะคุณทิฟฟานี่”
เอาแล้วไงมองนิดมองหน่อยก็ไม่ได้ ถือตัวชะมัดยัยคนนี้
“ถ้าคุณคิดแต่เรื่องนั้นมากๆมันจะทำให้.......”
เสียงโทรศัพท์ของแทยอนดังทำให้แทยอนต้องหยุดพูดก่อนจะรับโทรศัพท์
“ค่ะได้ค่ะท่าน.....ไม่มีปัญหาค่ะ.......ค่ะ......สวัสดีค่ะ”
เธอตัดสายก่อนจะจ้องมาที่ฉัน
“เอาล่ะค่ะเริ่มกันเลย........."
อะไรนะเธอรู้จักฉันเป็นอย่างดี เธอเป็นใครกันแน่มาบอกว่ารู้จักฉัน
“นี่เธอเป็นใครกันจ้ะคนสวย บอกฉันมาสิหรือว่าเธอเป็นพนักงานที่นี่”
ฉันจับปลายคางของเธอ แต่เธอยังมาจ้องฉันอีก สายตานั่น สายตามันจะทำให้ฉันละลายรู้บ้างมั้ย สายตาที่อีกคนจ้องมองมาที่ฉัน
“ถ้าอย่างนั้น.....อยากเลื่อนตำแหน่งแบบก้าวกระโดดเหรอจ้ะคนสวย
อยากจะใช้ตัวของเธอแลกกับตำแหน่งสูงๆอย่างนั้นเหรอ”
“ขอโทษนะคะ”
เธอปัดมือของฉัน พูดด้วยน้ำเสียงเข้มแต่สายตาที่ทำให้ฉันละลายยังคงมองมาที่ฉัน
“คุณคิดได้แค่นั้นเหรอคะคุณทิฟฟานี่ คุณคิดว่าฉันเป็นแบบผู้หญิงทั่วๆไป
เหมือนคนที่คุณนอนด้วยแบบนั้นมันผิดถนัดเลยนะคะ”
เสียงของเธอดูท่าทางมันใจ
“แล้วเธอเข้ามาที่นี่ทำไม มีจุดประสงค์อะไร”
เธอส่งซองเอกสารสีน้ำตาลให้ฉัน
“จุดประสงค์ของฉันทั้งหมดมันอยู่ในนี้แล้วค่ะ”
ฉันอ่านเนื้อหาคร่าวๆ นี่มันอะไรกันฉันต้องเจอกับผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปอย่างนั้นเหรอ ต้องเจอกันทุกวัน ผู้หญิงคนนี้ต้องมาพัฒนาบุคลิกให้กับฉัน ก่อนที่ฉันจะสามารถบริหารโรงแรมนี้ได้
แต่ทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ด้วย สวยก็ดีอยู่หรอกแต่ดูท่าทางถือตัวชะมัด
หน้าตาก็คุ้นๆอีก เธอเป็นใครกันแน่นะ
ฉันเงยหน้ามอง สายตาของเธอยังคงจ้องที่ฉัน มองแบบนี้เอามีดมาแทงฉันไม่ดีกว่าเหรอ >w<
“คุณคงรู้จุดประสงค์ของฉันแล้วสินะคะคุณทิฟฟานี่ ส่วนรายละเอียดอื่นๆ
คงต้องคุยกับคุณพรุ่งนี้เช้านะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”
พูดจบเธอเดินออกไป อะไรกันพรุ่งนี้เช้า......เช้า!!! ฉันต้องตื่นตอนเช้า มันไม่ใช่เรื่องของฉันเลยนะที่จะมาให้ฉันตื่นเช้า
ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงเคาะประตูดัง ยังคงดังเป็นระยะ โอ๊ย~! บ้าชะมัดให้ตายสิ ฉันลุกขึ้นทั้งๆที่ตัวเองอยู่ในผ้าห่มผืนเล็กสีขาวที่คลุมตัวไว้ ฉันเปิดประตู ผู้หญิงคนนั้นยืนเธอยิ้มพร้อมส่งอะไรบางอย่างให้ฉันและในจังหวะนั้นที่ฉันก้มลงมอง เธอผลักและลากฉันมายังห้องน้ำ
เห็นตัวเล็กๆแบบนี้แรงเธอมหาศาลจริงๆ
“เธอจะทำอะไร ของเธอ”
ฉันตะโกนทำให้คนที่นอนกับฉันอย่างเจสสิก้าตื่นและมายังต้นเสียง
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันคะ”
เจสสิก้าพูดเมื่อเห็นสภาพของฉัน ที่เปียกกปอนไปหมด
“อ้าวแล้วนี้คุณเป็นใครคะ”
เจสสิก้าหันมาถามผู้หญิงคนที่กำลังฉีดน้ำใส่ฉัน ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะยิ้มให้เจสสิก้าอย่างเป็นมิตร ทำไมไม่ยิ้มแบบนั้นกับฉันบ้าง ฉันเป็นเจ้านายเธอนะ!!!!!
“แว๊ก ก ก!”
ฉันร้องเสียงหลงเมื่ออีกคนเร่งน้ำจนสุด
“ฉันคือคนที่จะมาคอยดูแลคุณทิฟฟานี่ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปค่ะ”
เธอตอบคำถามของเจสสิก้าด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยไม่มีใครสนใจฉันเลยแม้แต่เจสสิก้า TT พวกเธอชอบแบบ sm กันเหรอ ไม่น๊า า า า!
เมื่อจบการทารุณกรรมฉันเสร็จเธอส่งผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินไปยังห้องนั่งเล่น
“เช็ดตัวแล้วตามฉันมานะคะ”
TT ฉันอยากตายหลายรอบจริงๆ โหดร้ายเหลือเกินผู้หญิงคนนี้
“ทิฟฟานี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
เจสสิก้าประคองฉันทั้งๆที่ฉันยังเปียกอยู่ ตัวเปียกแบบนี้แถมอากาศค่อนข้างเย็นฉันจะเหลือเหรอเนี้ย มีหวังคุณหวัดรับประทานฉันแน่ๆเลย ให้ตายสิ
“นั่งสิคะ”
ฮึ๋ย~! นั่นมันโซฟาของฉัน ห้องของฉัน โรงแรมของฉันนะยัยบ้าแต่ฉันต้องนั่งตามปริยาย
“ฉันขอคุยกับคุณทิฟฟานี่เป็นการส่วนตัวนะคะ”
เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเจสสิก้าเดินออกไป ทำไมต้องให้ฉันมาอยู่กับยัยคนนี้สองต่อสองด้วย แล้วฉันจะตายมั้ยเนี้ย
“ฉันของเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะคะ”
สีหน้าของเธอดูจริงจัง บนโต๊ะเต็มไปด้วยเอกสารแต่มันเป็นระเบียบสมแล้วที่จะมาเป็นคนมาพัฒนาบุคลิกให้กับฉันจริงๆ
“การที่คุณจะเข้ามาบริหารโรแรมแห่งนี้ได้ไม่ใช่ว่าคุณจะมีแค่ความรู้
ความสามารถเท่านั้นแต่คุณจะต้องมีบุคลิกภาพที่จะด้วย ฉะนั้นคุณแม่ของคุณ
จึงส่งให้ฉันมาพัฒนาบุคลิกของคุณ”
“แล้วคุณ......?”
“ขอโทษค่ะที่ดิฉันไม่ได้แนะนำตัวก่อน ฉันชื่อ คิม แทยอน
คุณเรียกฉันว่าแทยอนก็ได้ค่ะ”
เธอพูดพลางมองหน้าฉันอย่างพิจารณาก่อนจะลุกขึ้นเดิมมาใกล้ฉันเธอจับเส้นผมของฉัน
“ผมของคุณนี่สุขภาพดีจริงๆนะคะไม่มีผมเสียเลย”
มันก็แน่อยู่แล้วฉันน่ะรักผมมากๆเลย
“แต่ฉันว่าคุณน่าจะตัดผมนะ”
“ตัดผม!!! นี่เธอจะให้ฉันตัดผมเหรอ”
“ค่ะ นิดเดียวเอง”
จู่ๆเธอหยิบอะไรบางอย่างออกจากระเป๋าเสื้อก่อนจะ
แกร๊บ ~! เสียงที่ไม่น่าฟังดัขึ้นบนหัวของฉัน เสียงของกรรไกร กรรไกรตัดอะไรสักอย่าง ไม่ช้าแทยอนส่งเส้นสีดำๆให้ฉัน
“อะนี่ผมของคุณค่ะ”
เธอตัดมัน ! ผมของฉันจะแหว่งมั้ยนี่วันแรกเธอก็เล่นแรงแบบนี้เลยเหรอTT เอาอีกแล้วผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเป็นที่สุด
“นี่เธอ!”
“เอาล่ะค่ะผมของคุณมันแหว่งน่ะ ฉันก็เลยจัดการกับมันซะ”
“อ้าวเหรอ”
ฉันรีบเดินไปดูกระจกหมุนรอบๆเพื่อสำรวจผมของตัวเองมันไม่มีอะไรผิดปกติแหะ
“ทีนี้เราเริ่มกันเลยนะคะ”
เธอเดินมานั่งที่เดิมก่อนจะไขว่ห้าง นี่ขนาดไขว่ห้างยังสวยเลยถึงแม้ขาของเธอจะสั้น 5 5 5 +
โป้ก!
“คุณมองอะไรไม่ทราบคะคุณทิฟฟานี่”
เอาแล้วไงมองนิดมองหน่อยก็ไม่ได้ ถือตัวชะมัดยัยคนนี้
“ถ้าคุณคิดแต่เรื่องนั้นมากๆมันจะทำให้.......”
เสียงโทรศัพท์ของแทยอนดังทำให้แทยอนต้องหยุดพูดก่อนจะรับโทรศัพท์
“ค่ะได้ค่ะท่าน.....ไม่มีปัญหาค่ะ.......ค่ะ......สวัสดีค่ะ”
เธอตัดสายก่อนจะจ้องมาที่ฉัน
“เอาล่ะค่ะเริ่มกันเลย........."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น