คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [OS]I LOVE YOU ,, Lumin (Luhan and Minseok)
Title : [OS]I LOVE YOU
Couple : Lumin (Luhan and Minseok)
Rate : PG
Author : taesanmin
Note : พล็อตโผล่มาจากฝันก่อนตื่นเล็กน้อย #ช่วงนั้นโมเม้นน้อยจนเก็บไปฝันเอง ถถถถถถถ // สกรีมติดแท็ก #รักจ๊อกมาก
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เสียงเปิดประตูบ้านดึงความสนใจจากหม้อซุปของร่างเล็กทันที มือเล็กหรี่ความร้อนของเตา ถอดผ้ากันเปื้อนสีเหลืองสดใสที่มีกระเป๋าหน้าเป็นรูปปากเป็ดพาดไว้ที่เก้าอี ตรงโต๊ะกินข้าว เดินผ่านไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำมาเทน้ำสะอาดใส่แก้วทรงสูงแล้วจึงออกจาก ส่วนห้องครัวไปต้อนรับสามีกลับบ้าน
บนโซฟาสีน้ำตาลตัวใหญ่ที่เคยเลือกด้วยกันตอนย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ ใหม่ๆ มีกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มที่เกือบกลืนไปกับโซฟาวางพาดที่พนักพิงตรงเกือบกึ่ง กลาง มินซอกวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะกระจกสีดำเงา ก่อนจะทิ้งตัวลงบนหน้าขาแข็งๆแต่อบอุ่นของคนรัก แล้วจากที่นั่งไร้เรี่ยวแรง แขนแกร่งกลับยกมือโอบรอบเอวบางแล้วกระชับให้เข้าใกล้ตน ใบหน้าหวานย้ายมาวางไว้ที่ไหล่เล็กสูดกลิ่นหอมประจำตัวของคนรัก
“อื้อ ลู่หาน”
“อืม..มินซอก คิดถึง”
“อ่ะ…”
พรมจูบตั้งแต่ลำคอระหงส์ เลื่อนขึ้นไปจนถึงริมฝีปากเล็ก ไม่รอช้าลู่หานก็ส่งลิ้นแตะแผ่วเบาลงบนกลีบปากนุ่มสีชมพู มินซอกรู้ความหมายของสัมผัสของลู่หานจึงเผยอริมฝีปากและส่งลิ้นออกมาแตะ ทักทายกับลู่หานบ้าง จากนั้นก็ไม่มีเสียงพูดคุยอะไรอีกซักพักนอกจากเสียงของสัมผัสที่ฟังดูวาบ หวิว…ราวกับว่าพวกเขากำลังบอกรักกันและถ่ายทอดความรู้สึกด้วยจูบนี้
“ลู่..เดี๋ยว ลู่หาน อื้อ…ซุป” ยากเหลือเกินที่จะพูดเพียงแค่ประโยคง่ายๆเพราะริมฝีปากบางของลู่หานยังคงตัก ตวงความหวานจากมินซอกไม่หยุด
มิอเล็กดันหน้าอกแกร่งของคนรักเล็กน้อย จนร่างสูงยอมผละออกไปเสียที มินซอกลุกออกจากตักอุ่นแล้วย่อตัวนั่งยองๆตรงหน้าลู่หาน บรรจงถอดถุงเท้าสีดำให้อย่างไม่รังเกียจแล้วจึงยืดตัวไปถอดเนกไทสีเข้ม
“ลู่หานไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวออกมากินข้่าวเย็นกัน”
“เรียกลู่เก่อก่อน แล้วจะไป”
มินซอกชะงักมือที่วนเวียนอยู่กับเนกไทสีดำตรงคอของลู่หาน ดวงตาเรียวรีเงยสบกับดวงตาสวยราวกับกวางอย่างไม่ค่อยพอใจนัก เม้มปากแน่นแล้วเลื่อนสายตาจดจ่ออยู่กับเนกไทอีกครั้ง
“ถ้ามินซอกไม่พูด ฉันก็จะนอนอยู่ตรงนี้แหละ เน่าตายไปเลย”
“ไม่เอาไม่เรียก ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้”
“เรียกลู่เก่อก่อน”
“…”
“…”
“เฮ้อ ก็ได้ๆ…ลู่เก่อจ๋า ไปอาบน้ำก่อนนะครับ น้องจ๊อกจะจัดโต๊ะรอ แล้วเราจะทานมื้อเย็นด้วยกัน โอเค๊?” ยกนิ้วทำเป็นสัญลักษณ์โอเคไว้ข้างแก้มที่ยกสูงเพราะยิ้มกว้างจนเห็นฟันซี่ เล็กชัดเจน ลู่หานทนความน่ารักไม่ไหว จรดจมูกลงบนแก้มนิ่ม หอมฟอดใหญ่เป็นการส่งท้ายแล้วลุกเดินไปเตรียมตัวอาบน้ำ โดยมีร่างเล็กของมินซอกเดินหอบเสื้อสูทและเนกไทรวมถึงถุงเท้าของลู่หานไปใส่ ไว้ในตะกร้าสำหรับเสื้อผ้าที่ใส่แล้วในส่วนของห้องนอนแล้วจึงออกมาจัดเตรียม อาหารมื้อเย็น
ลู่หานและมินซอกแต่งงานกันได้เกือบสามปีแล้ว หนุ่มนักธุรกิจไฟแรงตกหลุมรักบาริสต้าเจ้าเสน่ห์อย่างจังเมื่อครั้งที่ได้สบ ตากันผ่านกระจกใสของร้านกาแฟที่มินซอกทำงานอยู่ เพียรจีบอยู่นานเพราะมินซอกใจแข็งอย่างกับหินแถมยังมีเพื่อนขี้หวงอย่างโด คยองซูคอยจับตามองเขาตลอด นัยน์ตากลมโตที่แสนน่ารักและใสซื่อของเพื่อนมินซอกจะกลายเป็นสายตาจับผิดและ จ้องเขม็งมาที่ลู่หานตลอดเลยล่ะ และหลังจากแต่งงานไม่นานลู่หานก็ลงทุนเปิดร้านกาแฟให้มินซอกโดยมีโดคยองซู ช่วยมินซอกดูแล ส่วนตัวลู่หานก็ได้รับช่วงต่อกิจการบริษัทของที่บ้านซึ่งต้องเดินทางระหว่าง เกาหลีใต้กับจีนแผ่นดินใหญ่อยู่บ่อยๆ อย่างครั้งนี้ที่ลู่หานเดินทางกลับบ้านเกิดเพราะเป็นช่วงตรุษจีนที่ต้องฉลอง กับครอบครัว แต่มินซอกไม่ได้ไปด้วยเพราะเหนื่อยกับที่ร้านกาแฟและอยากอยู่กับครอบครัวของ ตนบ้างจึงได้แต่ฝากลู่หานขอโทษทางนั้นไป…ไว้โอกาสหน้าจะไปแล้วกัน อ่า…ป่านนี้เสี่ยวซินหลานสาวของลู่หานจะโตแล้วซนซักแค่ไหนนะ?
“อ้ะ..เข้ามาเงียบๆ ตกใจนะ” เอ็ดเสียงดุเพราะจู่ๆก็มีแขนแข็งแรงสอดเข้ามาโอบเอวบาง แต่ยังยกยิ้มบางเมื่อถูกกระชับเข้าไปชิดกับแผ่นอกอุ่น
“หิวแล้ว”
“อื้อ นั่งสิ จัดเสร็จแล้วเนี่ย”
แกะมือที่วนเวียนอยู่แถวสะโพกอวบออกแล้วเลื่อนเก้าอี้นั่ง ส่วนลู่หานก็ได้แต่ยิ้มกรุ้มกริ่มเดินอ้อมไปนั่งตรงข้ามกับร่างเล็กและเริ่ม จัดการกับมื้อเย็น
“หม่าม๊าบ่นคิดถึงมินซอกตลอดเลย”
“ฉันก็คิดถึงทุกคนที่นู่นเหมือนกัน..แต่ให้ทำไงได้ล่ะ เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกัน อ่ะ” จิ้มกุ้งตัวโตสีส้มสดใสของโปรดของคนที่นั่งตรงกันข้ามในเมนูผัดผักไปจ่อที่ ริมฝีปากบางที่ขยับตามจังหวะการเคี้ยว คนได้ของชอบก็ยิ้มกว้างพลางงับกุ้งเข้าปาก
มินซอกดูแลสามีดีที่สุดในโลกเลย
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
มินซอกเพิ่งเดินเข้าไปอาบน้ำหลังจากจัดการกับมื้อเย็นเสร็จแล้ว ทั้งสองคนก็ช่วยกันเก็บโต๊ะและทำความสะอาดจานชาม แต่ดูจะใช้เวลานานเสียหน่อยเพราะลู่หานเอาแต่เนียน แตะนู่นแตะนี่มินซอกตลอด จนต้องดุให้ออกไปนั่งรอที่โซฟาซะเลย
“มินซอก ดูหนังกัน” กดปุ่มเพลย์ตรงเครื่องเล่นดีวีดีแล้วกลับมานั่งที่โซฟาตัวเดิม มือหนาตบโซฟาข้างตัวปุๆเป็นสัญญาณว่าให้มินซอกนั่งตรงนั้น ร่างเล็กเดินถือผ้าขนหนูผืนเล็กซับน้ำจากผมสีน้ำตาลอ่อนมาทิ้งตัวข้างๆร่าง โปร่งโดยเว้นระยะห่างเล็กน้อย เพราะกลัวว่าหยดน้ำจากหัวกลมๆจะกระเด็นไปโดนลู่หาน
“มานั่งใกล้ๆสิมินซอก หนังจะเริ่มแล้ว”
“ดูไปก่อน ผมยังไม่แห้ง”
“มานี่มา”
ลู่หานแย่งผ้าขนหนูของมินซอกมาถือไว้ในมือแล้วดึงแขนบางให้มานั่งแปะตรง หน้าตัวเองแล้วซับน้ำออกจากกลุ่มผมนุ่มของมินซอกอย่างระมัดระวังและอ่อนโยน
ลู่หานเป็นสามีที่ดีที่สุดในโลกเลย
ผมของมินซอกเริ่มแห้งแล้วหลังจากหนังดำเนินได้เกือบสิบห้านาที ร่างเล็กย้ายตัวเองมานั่งบนโซฟาโดยมีแขนเรียวของลู่หานพาดตรงพนักพิงก่อนจะ เลื่อนมาโอบที่ไหล่ของมินซอก กระชับอ้อมแขนให้คนตัวเล็กกว่าได้อิงแอบตัวเองมากกว่าเดิม จูบที่กลุ่มผมชื้นๆหนึ่งครั้งแล้วเลื่อนสายตามองจอต่อ
“เหนื่อยไหมลู่หาน”
“อือ นั่งเครื่องนานก็มีเมื่อยบ้างแหละ”
“เหนื่อยรึเปล่าที่ต้องทำงานเลี้ยงเรา” จับมือใหญ่ของคนรักมาจูบเบาๆ
“เพิ่อมินซอกแล้ว ลู่หานไม่เหนื่อยหรอกครับ” มินซอกได้ยินอย่างยิ้มกว้าง ถึงจะได้ยินประโยคแบบนี้เกือบทุกวันก็เถอะ เพราะมินซอกจะถามลู่หานเสมอก่อนจะมอบรางวัลให้กับร่างโปร่งเหมือนอย่างตอน นี้ไงล่ะ
“อื้ม..มินซอก..”
ความรักของมินซอกกับลู่หานก็ปกติธรรมดาทั่วไป ไม่หวือหวา ไม่หวานแหววแต่ทั้งคู่ยินดีจะให้มันเป็นแบบนี้ มินซอกเลิกงานก่อนจึงจะเป็นคนทำมื้อเย็น ลู่หานเข้าบ้านทีหลังจึงอาสาเป็นคนเก็บจาน(ถึงแม้จะกลายเป็นมินซอกทำเอง บ่อยๆก็เถอะ) มินซอกไม่ค่อยได้เดินทาง ส่วนลู่หานต้องเดินทางข้ามประเทศบ่อยๆ มินซอกจึงคอยดูแลสุขภาพลู่หานอยู่เสมอ มินซอกรู้ว่าลู่หานทำงานหนักจึงเป็นดูแลบ้านหลังเล็กๆนี้รวมถึงงานบ้านต่างๆ มินซอกยกให้ลู่หานเป็นช้างเท้าหน้า เพราะเชื่อว่าลู่หานเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี ยินดีที่จะเดินตามและพยุงให้ลุกขึ้นยามเมื่อล้ม ยามมีปัญหาก็จะฝ่าฟันมันไปด้วยกัน เคียงข้างกันเสมอและจะเป็นแบบนี้…
แบบที่มีมินซอกกับลู่หานอยู่เคียงข้างกันรักกันอย่างนี้ตลอดไป
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥FIN♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ความคิดเห็น