ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังรีบอร์น :)

    ลำดับตอนที่ #1 : HUNTAE ⋭ Badboy!! ขอโทษทีพอดีผมแบด

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.ย. 56




     SEHUN x TAEYEON 

     : Badboy!! ขอโทษทีพอดีผมแบด

     

     

     

                           ท่ามกลางบรรยากาศของคู่รักเดินควงแขนกันไปมาอยู่บนท้องถนนหน้าร้านกาแฟเล็กๆที่ฉันกำลังนั่งอยู่ ยิ่งดูก็ยิ่งดูหดหู่ถึงแม้นมันจะเป็นภาพของคนรักที่เดินควงคู่กันดูสดใสในสายตาคนอื่นแต่สำหรับฉันกลับรู้สึกหดหู่มากกว่าที่มีแฟนก็เหมือนไม่มี (-^-)!!

     

     

     

                            *จิ้บ จิ้บ~*

     

     

                    ฉันหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมาดูข้อความแต่ก็เกิดอาการเซ็งนิดๆเมื่อเห็นชื่อของคนที่มาสาย!! เขาส่งข้อความมาว่า ..อีกครึ่งชั่วโมง สั่งอะไรมานั่งกินก่อนเฮ้ออ~ ฉันควรจะชินสินะ เซฮุนฉันก็ได้แต่คิดในใจแล้วพิมพ์ข้อความตอบกลับไป นี่สามชั่วโมงแล้วนะที่รอนาย !!’ หวังว่าเขาจะรู้ว่าฉันไม่พอใจแค่ไหน  - -..


                    สวัสดีคะฉันชื่อ “คิมแทยอน” เป็นแฟนของผู้ชายที่ชื่อ “โอเซฮุน” ฉันคบกับเขามาก็นานแล้วแต่ ฉันกลับไม่ชินสักทีกับสิ่งที่เขาทำ ทั้งไม่ตอบข้อความที่ส่งไปให้ ฉันเคยงอนเขาเรื่องนี้จนขี้เกียจงอนแล้ว และเรื่องมาสายฉันก็เพอข้าใจนะว่าผู้ชายอะนะ และเรื่องเจ้าชู้!!! ที่ทำให้ฉันเคยคิดอยากจะเลิกกับเขา  แต่ก็เป็นฉันเองนั่นแหละที่ทำไม่ได้ .. =_=!!

     

     

     
     

    หลังจากที่ฉันนั่งรอเขาโดยการนั่งดูรูปเก่าๆในโทรศัพท์ของฉัน ฉันก็เงยหน้ามองนาฬิกาข้างฝาของร้านอีกครั้งนี่ก็ผ่านไป.. เกินครึ่งชั่วโมงแล้ว!! ตามคาดเขามาไม่ทัน!!!! =_=

    ฉันลุกหยิบกระเป๋าพร้อมวางตังไว้บนโต๊ะโดยที่ไม่คิดจะรอใครอีกแล้ว ให้ตายสินี่มันวันสำคัญนะทั้งที่จะไม่โกรธไม่งอนแล้วแท้ๆ แต่ฉันก็ทำไม่ได้!! มันเกินไปฉันทนไม่ไหวแล้วนะทำไมเขาไม่คิดถึงจิตใจของฉันเลยว่าฉันรอเขาไปนานเท่าไหร่ !!!!  เฮ้อออ ~ ฉันควรจะหายไปสงบจิตสงบใจก่อนสินะไม่งั้นฉันจะต้องวีนใส่เขาแน่ๆ

     

     

     

    หลังจากที่เดินบ่นไปเรื่อยๆเพื่อสงบจิตของตัวเองแล้วฉันก็มองเห็นสิ่งหนึ่ง... ชานมไข่มุกเฮ้ออ เห็นแล้วก็นึกถึง-_-!!! ทำไมนะฉันต้องนึกถึงนายตลอดด้วยชิ!!! ไอหน้านิ่ง ไอบ้าไอบ้าๆๆๆ ฉันได้แต่คิดแล้วก็เตะถังขยะข้างทางเพื่อระบายอารมณ์ ชิ!!



     

    “เตะถังเดี๋ยวก็เจ็บหรอก-_-”  ฉันหันขวับไปมองที่ต้นเสียงทันที




    “ฮุน!!” และไม่ทันได้คิดความรู้สึกเจ็บแปร้บบบ ก็แล่นเข้ามาในหัวทำให้ฉันต้องร้อง “โอ๊ยยยยยย!!~” ฉันเปล่าสำออยนะจริงๆ ฉันเจ็บจริงฮือออ T^T ไม่น่าเตะถังเลยยย T____T

     
     

    “เห็นมั๊ยละ-_-

     

     

    “ชิ!!” ฉันเบ้ปากใส่คนที่ปล่อยให้ฉันนั่งรอตั้งสามชั่วโมงกว่า ยังไม่ลืมหรอกนะความผิดที่ทำไว้น่ะ =_=+

     

     

    “แล้วเดินไหวรึเปล่า?” เขานั่งยองๆแล้วก้มดูตรงข้อเท้าของฉันอย่างพิจารณา พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองฉันที่เงียบไม่ยอมตอบเขา “งอนหรอ?”

     


     

    “เปล่า!!!!” ฉันกระแทกเสียงใส่เขาอย่างตั้งใจแล้วจะเดินหนีแต่..  ลืมไปว่าเท้ายังเจ็บอยู่ !!

     


     

    “โอ๊ยย~ เห้ยยย O_O!!” ฉันอุทานออกมาเมื่อรู้สึกเหมือนตัวลอย เมื่อไอคนตัวสูงลุกขึ้นมาพร้อมคว้าตัวฉันมาให้อยู่ในท่าขี่หลังแล้วเขาก็แบกฉันไปแบบเงียบๆไม่พูดอะไร แล้วเดินไปเรื่อยๆ ( -////- )

     

     

     

     

    “นี่ฮุนปล่อย เดินเองได้” หลังจากที่เงียบมาตลอดทางฉันก็พูดออกไปเพราะฉัน.. เขิน -/- คนมองเราตลอดทางเลยล่ะ -//w//- 

     
     

    “ไม่ ทำไมถึงมาเดินอยู่ไม่นั่งรอผมก่อน-_-” พูดมาได้นะตั้งสามชั่วโมงกว่าต้องรอจนเขาปิดร้านเลยรึไงถึงจะมา!! ฉันคิดในใจ

     

    “เดินเล่น-_-” ฉันประขดออกไปแทนเขาจิ้ปากเล็กน้อยก่อนจะเงียบไป ชิ!! ทำไมเขาถึงได้เมินเฉยขนาดนี้นะ..

     

     

    “แล้วตามมาได้ยังไง” ฉันถามออกไปด้วยเสียงพยายามนิ่ง

     
     

    “ก็กำลังจะเข้าไปในร้านอะแหละแต่เห็นเดินออกมาก่อนเลยเดินตามมาเห็นคนบ่นพึมพร่ำแล้วก็เตะถังขยะ-_-

     

    “งั้นก็เห็นทุกอย่าง?”   เอ่อออ  งั้นแปลว่าที่บ่นไปทั้งหมดก็ได้ยินหมดสินะ  -0-..

     

    “อ่าฮะ-_-

     

    “งั้นปล่อยเลยนะ  วันนี้วันสำคัญแท้ๆแต่กลั บ”

     

    “อยู่เงียบๆก่อนสิจะถึงแล้วแท้ๆ-_-” ยังไม่ทันพูดจบคนที่แบกฉันมาตลอดทางก็บอกให้เงียบพราะจะถึง เอ๊ะจะถึง    จะถึงอะ ไรO_O?

     

    ฉันเงยหน้าขึ้นมามองที่ที่เขาพามา.. คือ”โรงเรียนเก่า”  นี่เขาเดินแบกฉันมาที่โรงเรียนเก่าของฉันกับเขาอะนะแต่จะมาทำไมในมื่อ ฉันกับเขาก็อยู่มหาลัยแล้วนี่หน่า จะพามาทำไม..?

                   

    “ไม่ต้องถามน่า-_-;” พูดจบเขาก็ปล่อยให้ฉันลงแล้วจับมือฉันให้เดินตามเขาไปในตึกแล้วพาเดินขึ้นบันไดจนถึงประตูทางเข้าไปตรงดาดฟ้า ..

     

     

    ฟึ่บบ!!

     

     

    “เฮ้ อย่าเล่นไรบ้าๆน่าฮุนก็รู้นิว่าพี่ไม่ ช ชอบ กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!” 

     

     

    ฟึ่บ!! ฟึ่บ!! ฟึ่บ!! 

     

     

    ฉันมองไปที่บริเวณดาดฟ้าที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม มีเทียนวางอยู่ไม่มากและไม่น้อยและยังมีดอกกุหลาบสีขาวกับสีแดงประดับอยู่ด้วย และยังมีจอโปรเจคเตอร์ที่กำลังจะฉายอะไรบ้างอย่างออกมา..

     

     

     

    พี่แทครับ.. เอ่อ..เราก็คบกันมานานแล้วนะครับ พี่จำได้ไหมว่าผมเคยมาขอคบกับพี่ที่นี่ ตอนที่พี่ตอบตกลงน่ะ.. ผมดีใจแทบตายเลยนะรู้ไหมครับ ^_^  ตลอดเวลาที่ผมได้อยู่ด้วยกันน่ะ .. คือ ช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับผมเลยนะครับ ถึงผมจะชอบทำให้รำคาญใจ หรือทำให้หึงบ่อยๆก็เถอะ ผมไม่ใช่คนที่ดีอะไรมากมายแต่ผมแคร์แฟนผมเสมอนนะ อ่อละก็..

     
     

     

    ฟึ่บ!!

     

     

    เฮ้!! ไรอะยังดูไม่จบเลยนะไฟดับอีกเรอะ ฉันมองไปรอบๆก็พบกับ..

     

     

     

    “ฮุน” ฉันมองเขาแบบไม่รู้จะพูดยังไงเพราะเขาถือช่อดอกกุหลาบสีขาวสลับแดงมาด้วยพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ๆฉันมากขึ้นๆ จนกระทั้ง..

     

     

     

    “ ผมรักแฟนผมมากนะครับรู้ไว้ด้วย แทยอน” เขาเงียบไปพร้อมกับก้มลงมาจูบตรงหน้าผากแล้วค่อยเลื่อนริมฝีปากมาหยุดที่ตรงริมฝีปากของฉันแล้วค่อยๆขยับเข้ามาใกล้ ใกล้ซะจนฉันได้รับรู้ถึงลมหายใจของเขา ฉันได้แต่หลับตาอย่างไม่รู้จะทำยังไงต่อไป~

     

     

     

    แพร่บๆ แพร่บๆ

     

     

     

    หืออออออออออออ O - O  ทำไมฉันถึงรู้สึกถึงอะไรมันเลียแก้มฉัน ฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นน้องหมาสีดำตัวเล็กที่ฮุนอุ้มชูขึ้นมา ชัดเลยยยย-_-!!!  หมาเลียแก้ม!!! เฮ้มันก็น่ารักอยู่หรอกนะแต่ แต่!!! ฉันกำลังจะได้ เอ่อ เดี๋ยวนะฉันเสียดายหรอ ไม่นะ ฮึ่ยไม่เข้าใจตัวเองอย่างรุนแรงงง!!! * ^ * !!!

     

     

     

    “หมาตัวนี้ชื่อ จิงเจอร์ พึ่งซื้อมาเมื่อวานมันมีพ่อชื่อ เซฮุนและกำลังจะมีแม่ชื่อ ..

     

     

     

    “ ( ’-‘ )// ” ฉันมองเขาที่ตอนนี้กำลังนั่งยองๆเล่นกับ ..เอ่อ ชื่อจิงเจอร์ (ใช่ไหม~  ‘- ‘? ) แล้วลุกขึ้นมาสบตาฉันพร้อมกับพูดว่า

     

     
     

    “..แทยอน^_^”  เขายิ้มและพูดต่อว่า..“ตอนนี้มีลูกจริงๆไม่ได้... เอาหมามาเป็นลูกก่อนแล้วกันเนอะJ”

                   

     

     

    จุ๊บบบ!!!~

                    
     

    Potato theme
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×