ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ไอ้เฟียสกับความหื่นที่ไม่สิ้นสุด (เช่นกัน)
เฟียส…Part>>
ผมชอบใบหน้าไอ้ตัวแสบตอนนี้ที่สุดเลยครับ ใบหน้าตื่นตระหนกที่ปิดไม่มิดในขณะที่ร่างกายมันกลับทำเรื่องตรงกันข้าม
ผมมองไอ้กัสที่กำลังจัดการกับร่างกายผม มันทำได้ดีเลยนะครับ แต่ทำไปตัวสั่นไปด้วย ฮ่าๆๆ ดูหน้าก็รู้ว่าอยากจะหนีซะเต็มประดาแต่คงจะติดอยู่ก็แต่สะโพกเล็กที่ผมยึดเอาไว้ ทำให้ตอนนี้ไอ้ตัวแสบยังไปไหนไม่ได้
“เฟียส…หนาวแล้วอ่ะ” เสียงอ่อยๆพูดขึ้นในที่สุด ไม่หนาวได้ไงกุเลิกเสื้อเมิงซะขนาดนั้น แต่ยังไม่ปล่อยไปตอนนี้ไม่ได้หรอกหนู ก็เมิงดันทำกับกุไว้แสบดีนัก ขัดจังหวะกุแต่ละทีกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มตลอด
“หนาวเหรอ?? งั้นเริ่มทำซะทีดีมั้ย?” ฮ่าๆๆ กุรู้หรอกน่าที่เมิงเอาแต่ทำขั้นเบสิกอยู่เนี่ยเพราะกลัวว่าถ้าทำขั้นแอดวานซ์แล้วจะหยุดไม่ได้ใช่มะ
ผมชันเข่าขึ้นข้างหนึ่งเพื่อกันไม่ให้ไอ้ตัวแสบมันตกจากม้านั่ง ก่อนจะดึงไอ้คนที่ทำหน้าจะร้องไห้อยู่มะรอมมะร่อให้เข้ามาชิดตัวมากขึ้น ริมฝีปากอิ่มชื้นชวนให้หลงใหล จนต้องโน้มตัวไปลิ้มรสอีกรอบจากหลายๆครั้งที่ทำมาก่อนหน้านี้แล้ว ลิ้นเล็กๆตอบรับผมเป็นอย่างดีแต่มือมันกลับพยายามผลักผมให้ออกห่าง ไอ้เด็กนี่…เมิงจะเอาไงแน่
“อืม~~~…” ไอ้กัสเริ่มรุกครับ นี่ก็อีกนิสัยที่ผมชอบ มันไม่ค่อยยอมตกเป็นรองเวลาทำเรื่องอย่างนี้แฮะ ^^
ผมบีบแรงๆที่สะโพกมนจนไอ้กัสมันสะดุ้ง มันถอนริมฝีปากพลางมองผมตาดุแล้วจึงโน้มหน้าลงมาอีกรอบ ลิ้นเล็กลากไล้ตั้งแต่ข้างแก้มไปจนถึงใบหู ส่วนมือของมันก็ทำหน้าได้ดีในการพยายามดึงมือผมออกจากสะโพก เรื่องอะไรจะยอม กุชอบจับตรงนี้
“ปล่อยซะทีสิ” หมดความอดทนแล้วเหรอ ผมยิ้มพลางมองใบหน้าที่เริ่มบึ้ง ดูไปดูมาเมิงก็น่ารักนะแม้จะดูกวนตรีนไปหน่อย ขาวดีด้วย
“มันดึกแล้วนะ เราเลิกเล่นแล้วก็ไปนอนกันเหอะ” น่าน…หนีเองไม่รอดเริ่มมีหว่านล้อม
“เรื่องแบบนี้ก็ต้องทำตอนดึกๆสิ”
“เฟียส~~ ไม่เอาแล้ว เราง่วงจะแย่แล้วอ่ะ” แต่กุกำลังสนุกเลยอ่ะ
ผมใช้มือลูบไปตามแผ่นหลังพลางทำท่าคิด ดูมันจะง่วงจริงๆครับ คงจะถึงขีดจำกัดแล้วอ่ะ นี่ก็น่าจะตีสามแล้วด้วย
“งั้นจูบอีกที เอาให้ดีนะ พอใจแล้วจะไปส่งเข้านอน” บอกพลางยิ้มให้ไอ้ตัวแสบที่ทำหน้าขัดใจ
มันใช้มือโอบรอบคอผมก่อนจะเริ่มจูบที่เร่าร้อน ริมฝีปากอิ่มบดเบียดก่อนที่ลิ้นเล็กจะถูกส่งเข้ามา ความร้อนจากปลายลิ้นเริ่มดึงอารมณ์ผมขึ้นมาอีกรอบ ไอ้ตัวแสบมันขบเบาๆที่ปลายลิ้นผมด้วยนะครับ กระเจิดกระเจิงเลย
“อ่ะ!...อื้อ…” เสียงขัดใจถูกส่งมาจากลำคอเมื่อผมขยำเบาๆที่สะโพก อาการผลักใสเริ่มปรากฏอีกครั้งเมื่อผมเป็นฝ่ายรุกไล้ ลำคอขาวๆถูกผมประทับรอยฟันซะจนเห็นรอยช้ำชัดเจน
ชักเริ่มหยุดไม่ได้ซะแล้วสิ =_=
“อือ~~…เฟียส…เฟียส อย่าเพิ่ง…” อย่าบ้าอะไรเดี๋ยวขาดตอน
ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงขาก๊วยใส่นอนของไอ้กัส ดูมันตกใจน่าดูเลยครับ ใบหน้าแดงก่ำส่ายไปมาพลางจะยันตัวเองให้ลุกจากผมให้ได้ ความจริงกุก็อยากกดเมิงไว้ด้านล่างนะจะได้ทำสะดวกๆ แต่ถ้ากุพลิกตัวเมิงตกม้านั่งแน่เลย กุเป็นห่วงเมิงนะเนี่ย เพราะงั้นอยู่บนนี่แหละดีแล้ว วิวดีด้วย
“ไม่เอา….” ไอ้ตัวแสบพูดเสียงต่ำก่อนจะโดนปิดปากให้เงียบ มันตัวเล็กครับ เอวเล็กๆผมเลยมันมือไปหน่อย กว่าจะรู้ตัวอีกทีไอ้กัสก็เสื้อผ้าหลุดลุ่ย ไม่เหลือสภาพเดิมแล้ว ใบหน้าแดงก่ำของมันดูแล้วยากที่จะบอกว่ากำลังอายรึโกรธกันแน่ แต่ที่แน่ๆคือหน้ามันกำลังทำให้ผมมีอารมณ์ครับ
“โอ้โห ภาพสวยว่ะเฟียส”
(=_=) …เสียงนี้
อย่าให้เดา
ผมหันไปตามเสียงทักเบาๆที่ทำให้ไอ้ตัวแสบตกใจจนสะดุ้ง ไอ้เฟลท์กำลังยืนถือกล้องวีดีโอราคาแพงที่มันหอบมาด้วยพลางยิ้มกว้าง
กุอยากจะบ้าตายจริงๆ
ความจริงผมเห็นแสงจากกล้องมันตั้งนานแล้วล่ะครับ แต่ไม่คิดว่ามันจะกล้าส่งเสียงทักออกมาแบบนี้
“เอ้า…ต่อดิ” มันยังกล้า
ผมหันกลับมามองดูไอ้กัสที่น่าจะช็อกไปแล้วนะผมว่า ตาโตๆมองสลับไปมาระหว่างผมกับไอ้เฟลท์ก่อนจะเบ้หน้าเหมือนจะร้องไห้
“ใจเย็นๆ” ปลอบเสียงเบาพลางเอียงตัวใช้ไหล่บังให้หน่อย เดี๋ยวจะเรตเกินไป ผมขบแก้มป่องๆของมันเล่นเบาๆก่อนจะถามพลางยิ้ม
“งั้นต่อพรุ่งนี้ดีกว่ามั้ย” ถามเสร็จพยักหน้าใหญ่เลย น้ำตาไหลแล้วด้วย น่าฟัดชะมัด มันคงไม่รู้จะทำยังไงอ่ะครับ แต่จะบอกให้ว่าไอ้เฟลท์มันช่วยเมิงนะ ไม่งั้นวันนี้กุคงจะหยุดยากหน่อย
ผมช่วยไอ้กัสจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วหันมาไล่ไอ้เพื่อนบ้าที่ยังคงยิ้มกริ่มอยู่
“เมิงหยุดถ่ายเลยเฟลท์ เดี๋ยวกุจะไปนอนแล้ว”
“อ้าว?? เลิกแล้วเหรอ งั้นก็…ฝันดีนะ” ดูสนุกจังนะไอ้เพื่อนรัก เดี๋ยวพรุ่งนี้กุจะยืมมาดูนะไอ้ที่ถ่ายไว้น่ะ
“ฝันดี” คำพูดเบาๆเรียกความสนใจผมให้หันกลับมามองที่ไอ้ตัวแสบขี้แง แต่ตอนนี้มันไม่ร้องแล้วครับ น้ำตาก็ไม่ไหลแล้วด้วย แต่มันหน้าบึ้งแทน ทั้งบึ้งทั้งแดง พอมันมองผมสักพักก็ทำท่าเหมือนจะร้องอีกรอบ หน้าตาเมิงตลกอ่ะ
กำลังจะลูบหัวปลอบแต่ไอ้กัสกลับกระโดดผลุงออกจากตัวแล้ววิ่งฉิวเข้าไปในบ้านเฉยเลย ผมมองดูไอ้กัสจนมันหยุดอยู่ที่บันไดแล้วหันกลับมาแล้วป้องปากตะโกนลั่นบ้าน
“ไอ้ฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คอยดูนะกุจะแก้แค้นเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!”
โอ้โห!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไอ้ตัวแสบ!!!!!!!!!! รู้งี้ไม่ปล่อยให้รอดหรอก
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รอด (=_=)
ไอ้เฟียสหน้าไม่อาย แบร่ๆ
กลับจากค่ายที่เลยเดี๋ยวมาต่อเรื่องหนูมีนนะครับ ^^
ผมชอบใบหน้าไอ้ตัวแสบตอนนี้ที่สุดเลยครับ ใบหน้าตื่นตระหนกที่ปิดไม่มิดในขณะที่ร่างกายมันกลับทำเรื่องตรงกันข้าม
ผมมองไอ้กัสที่กำลังจัดการกับร่างกายผม มันทำได้ดีเลยนะครับ แต่ทำไปตัวสั่นไปด้วย ฮ่าๆๆ ดูหน้าก็รู้ว่าอยากจะหนีซะเต็มประดาแต่คงจะติดอยู่ก็แต่สะโพกเล็กที่ผมยึดเอาไว้ ทำให้ตอนนี้ไอ้ตัวแสบยังไปไหนไม่ได้
“เฟียส…หนาวแล้วอ่ะ” เสียงอ่อยๆพูดขึ้นในที่สุด ไม่หนาวได้ไงกุเลิกเสื้อเมิงซะขนาดนั้น แต่ยังไม่ปล่อยไปตอนนี้ไม่ได้หรอกหนู ก็เมิงดันทำกับกุไว้แสบดีนัก ขัดจังหวะกุแต่ละทีกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มตลอด
“หนาวเหรอ?? งั้นเริ่มทำซะทีดีมั้ย?” ฮ่าๆๆ กุรู้หรอกน่าที่เมิงเอาแต่ทำขั้นเบสิกอยู่เนี่ยเพราะกลัวว่าถ้าทำขั้นแอดวานซ์แล้วจะหยุดไม่ได้ใช่มะ
ผมชันเข่าขึ้นข้างหนึ่งเพื่อกันไม่ให้ไอ้ตัวแสบมันตกจากม้านั่ง ก่อนจะดึงไอ้คนที่ทำหน้าจะร้องไห้อยู่มะรอมมะร่อให้เข้ามาชิดตัวมากขึ้น ริมฝีปากอิ่มชื้นชวนให้หลงใหล จนต้องโน้มตัวไปลิ้มรสอีกรอบจากหลายๆครั้งที่ทำมาก่อนหน้านี้แล้ว ลิ้นเล็กๆตอบรับผมเป็นอย่างดีแต่มือมันกลับพยายามผลักผมให้ออกห่าง ไอ้เด็กนี่…เมิงจะเอาไงแน่
“อืม~~~…” ไอ้กัสเริ่มรุกครับ นี่ก็อีกนิสัยที่ผมชอบ มันไม่ค่อยยอมตกเป็นรองเวลาทำเรื่องอย่างนี้แฮะ ^^
ผมบีบแรงๆที่สะโพกมนจนไอ้กัสมันสะดุ้ง มันถอนริมฝีปากพลางมองผมตาดุแล้วจึงโน้มหน้าลงมาอีกรอบ ลิ้นเล็กลากไล้ตั้งแต่ข้างแก้มไปจนถึงใบหู ส่วนมือของมันก็ทำหน้าได้ดีในการพยายามดึงมือผมออกจากสะโพก เรื่องอะไรจะยอม กุชอบจับตรงนี้
“ปล่อยซะทีสิ” หมดความอดทนแล้วเหรอ ผมยิ้มพลางมองใบหน้าที่เริ่มบึ้ง ดูไปดูมาเมิงก็น่ารักนะแม้จะดูกวนตรีนไปหน่อย ขาวดีด้วย
“มันดึกแล้วนะ เราเลิกเล่นแล้วก็ไปนอนกันเหอะ” น่าน…หนีเองไม่รอดเริ่มมีหว่านล้อม
“เรื่องแบบนี้ก็ต้องทำตอนดึกๆสิ”
“เฟียส~~ ไม่เอาแล้ว เราง่วงจะแย่แล้วอ่ะ” แต่กุกำลังสนุกเลยอ่ะ
ผมใช้มือลูบไปตามแผ่นหลังพลางทำท่าคิด ดูมันจะง่วงจริงๆครับ คงจะถึงขีดจำกัดแล้วอ่ะ นี่ก็น่าจะตีสามแล้วด้วย
“งั้นจูบอีกที เอาให้ดีนะ พอใจแล้วจะไปส่งเข้านอน” บอกพลางยิ้มให้ไอ้ตัวแสบที่ทำหน้าขัดใจ
มันใช้มือโอบรอบคอผมก่อนจะเริ่มจูบที่เร่าร้อน ริมฝีปากอิ่มบดเบียดก่อนที่ลิ้นเล็กจะถูกส่งเข้ามา ความร้อนจากปลายลิ้นเริ่มดึงอารมณ์ผมขึ้นมาอีกรอบ ไอ้ตัวแสบมันขบเบาๆที่ปลายลิ้นผมด้วยนะครับ กระเจิดกระเจิงเลย
“อ่ะ!...อื้อ…” เสียงขัดใจถูกส่งมาจากลำคอเมื่อผมขยำเบาๆที่สะโพก อาการผลักใสเริ่มปรากฏอีกครั้งเมื่อผมเป็นฝ่ายรุกไล้ ลำคอขาวๆถูกผมประทับรอยฟันซะจนเห็นรอยช้ำชัดเจน
ชักเริ่มหยุดไม่ได้ซะแล้วสิ =_=
“อือ~~…เฟียส…เฟียส อย่าเพิ่ง…” อย่าบ้าอะไรเดี๋ยวขาดตอน
ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงขาก๊วยใส่นอนของไอ้กัส ดูมันตกใจน่าดูเลยครับ ใบหน้าแดงก่ำส่ายไปมาพลางจะยันตัวเองให้ลุกจากผมให้ได้ ความจริงกุก็อยากกดเมิงไว้ด้านล่างนะจะได้ทำสะดวกๆ แต่ถ้ากุพลิกตัวเมิงตกม้านั่งแน่เลย กุเป็นห่วงเมิงนะเนี่ย เพราะงั้นอยู่บนนี่แหละดีแล้ว วิวดีด้วย
“ไม่เอา….” ไอ้ตัวแสบพูดเสียงต่ำก่อนจะโดนปิดปากให้เงียบ มันตัวเล็กครับ เอวเล็กๆผมเลยมันมือไปหน่อย กว่าจะรู้ตัวอีกทีไอ้กัสก็เสื้อผ้าหลุดลุ่ย ไม่เหลือสภาพเดิมแล้ว ใบหน้าแดงก่ำของมันดูแล้วยากที่จะบอกว่ากำลังอายรึโกรธกันแน่ แต่ที่แน่ๆคือหน้ามันกำลังทำให้ผมมีอารมณ์ครับ
“โอ้โห ภาพสวยว่ะเฟียส”
(=_=) …เสียงนี้
อย่าให้เดา
ผมหันไปตามเสียงทักเบาๆที่ทำให้ไอ้ตัวแสบตกใจจนสะดุ้ง ไอ้เฟลท์กำลังยืนถือกล้องวีดีโอราคาแพงที่มันหอบมาด้วยพลางยิ้มกว้าง
กุอยากจะบ้าตายจริงๆ
ความจริงผมเห็นแสงจากกล้องมันตั้งนานแล้วล่ะครับ แต่ไม่คิดว่ามันจะกล้าส่งเสียงทักออกมาแบบนี้
“เอ้า…ต่อดิ” มันยังกล้า
ผมหันกลับมามองดูไอ้กัสที่น่าจะช็อกไปแล้วนะผมว่า ตาโตๆมองสลับไปมาระหว่างผมกับไอ้เฟลท์ก่อนจะเบ้หน้าเหมือนจะร้องไห้
“ใจเย็นๆ” ปลอบเสียงเบาพลางเอียงตัวใช้ไหล่บังให้หน่อย เดี๋ยวจะเรตเกินไป ผมขบแก้มป่องๆของมันเล่นเบาๆก่อนจะถามพลางยิ้ม
“งั้นต่อพรุ่งนี้ดีกว่ามั้ย” ถามเสร็จพยักหน้าใหญ่เลย น้ำตาไหลแล้วด้วย น่าฟัดชะมัด มันคงไม่รู้จะทำยังไงอ่ะครับ แต่จะบอกให้ว่าไอ้เฟลท์มันช่วยเมิงนะ ไม่งั้นวันนี้กุคงจะหยุดยากหน่อย
ผมช่วยไอ้กัสจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วหันมาไล่ไอ้เพื่อนบ้าที่ยังคงยิ้มกริ่มอยู่
“เมิงหยุดถ่ายเลยเฟลท์ เดี๋ยวกุจะไปนอนแล้ว”
“อ้าว?? เลิกแล้วเหรอ งั้นก็…ฝันดีนะ” ดูสนุกจังนะไอ้เพื่อนรัก เดี๋ยวพรุ่งนี้กุจะยืมมาดูนะไอ้ที่ถ่ายไว้น่ะ
“ฝันดี” คำพูดเบาๆเรียกความสนใจผมให้หันกลับมามองที่ไอ้ตัวแสบขี้แง แต่ตอนนี้มันไม่ร้องแล้วครับ น้ำตาก็ไม่ไหลแล้วด้วย แต่มันหน้าบึ้งแทน ทั้งบึ้งทั้งแดง พอมันมองผมสักพักก็ทำท่าเหมือนจะร้องอีกรอบ หน้าตาเมิงตลกอ่ะ
กำลังจะลูบหัวปลอบแต่ไอ้กัสกลับกระโดดผลุงออกจากตัวแล้ววิ่งฉิวเข้าไปในบ้านเฉยเลย ผมมองดูไอ้กัสจนมันหยุดอยู่ที่บันไดแล้วหันกลับมาแล้วป้องปากตะโกนลั่นบ้าน
“ไอ้ฟายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คอยดูนะกุจะแก้แค้นเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!”
โอ้โห!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไอ้ตัวแสบ!!!!!!!!!! รู้งี้ไม่ปล่อยให้รอดหรอก
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รอด (=_=)
ไอ้เฟียสหน้าไม่อาย แบร่ๆ
กลับจากค่ายที่เลยเดี๋ยวมาต่อเรื่องหนูมีนนะครับ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น