ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : four = วันหลังการสัญญา
เช้าวันต่อมาผมเดินเข้าบ้านไอ้น้องเฟลท์ด้วยใบหน้าที่ดีขึ้นกว่าวันก่อน เพราะเมื่อวานนี้ไอ้น้องเฟลท์ไม่ค่อยแกล้งผมแล้วจริงๆตามที่พูดไว้ครับ แต่ยังกัดอยู่ซึ่งผมก็ว่าเหมือนเพื่อนๆผมกัดนั่นแหละ เลยไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว
“ยังไม่ตื่นอีกละ” เวลาทำงานของผมคือแปดโมงครึ่งครับ ก็คงจะเช้าไปล่ะนะสำหรับเด็กๆตอนปิดเทอม
ผมเริ่มต้นทำความสะอาดบ้าน แล้วสามสิบนาทีต่อมาจึงได้เดินไปเคาะประตูห้องไอ้น้องเฟลท์
“เฟลท์ตื่นรึยัง เช้านี้จะกินอะไร” เคาะไปก็ตะโกนถามคนในห้องไปด้วย แต่เสียงที่ตอบกลับมามันแปลกๆนะครับ ภายในห้องไอ้น้องเฟลท์ไม่ได้เงียบเหมือนกับเมื่อวาน แต่มีเสียงแปลกๆดังอยู่ตลอดเวลาเลย เสียงเหมือนคนครางตลอดเวลาเลยอ่ะ น่ากลัวชะมัด
“เฟลท์!!! ดูหนังโป๊อยู่รึไง จะกินอะไร”
“นี่นาย!!!! ทำไมต้องมากวนแต่เช้าทุกวันเลย”
โอ้…คุณพระ!!!!!
น้องชมพู่!!!!!! นี่หนูมาทำอะไรแต่เช้าจ้ะเนี่ย สภาพที่ออกมาทักทายก็คล้ายๆเมื่อวันก่อนเลยนะ เพียงแต่วันนี้เหลือแค่ผ้าเช็ดตัวชิ้นเดียว
“เฟลท์” เสียงเข้มขึ้นมาเลยผม มองเลยเข้าไปหาไอ้น้องเฟลท์ที่นั่งยิ้มเผล่อยู่บนเตียงแบบไม่ยี่หร่ะ ผ้าเผ้อยังไม่นุ่งเลยนะเมิง
“น้องกลับบ้านไป” หันกลับมาหาน้องชมพู่ที่ยืนเอ็กซ์อยู่ตรงหน้า
“ทำไมต้องกลับ” เพราะพี่จะอดใจไม่ไหวแล้วปล้ำน้องไง
“เฟลท์ !!!”
“ชมพู่กลับก่อนนะครับ เดี๋ยวเฟลท์โทรหา” อี๊…เดี๋ยวโทรหานะจ้ะ
ผมยืนกอดอกมองน้องชมพู่ที่เข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำแล้วเดินลงชั้นล่างแบบเซ็งๆ ก็คงจะเซ็งอ่ะนะ ผมคงทำอารมณ์ค้าง แต่ช่างเหอะกลับมาที่ไอ้ตัวดีบนเตียงนี่ก่อน
“พอพี่กลับแล้วทำอะไร”
“ไม่ได้ทำ”
“ไม่ได้ทำอะไร แล้วน้องคนนั้นมาได้ยังไง”
“มาเอง” เมิงก็เลยสนองเลยงั้นสิ
“ถ้าแม่รู้ไม่ใช่แค่เรานะที่จะเสีย พี่ก็เสียด้วย” พูดจบก็เห็นไอ้น้องเฟลท์มันยิ้มๆ พลางกวักมือเรียกผมให้เดินเข้าไปหา
“นายก็อย่าบ่นนักเลย เหมือนเมียเข้าทุกวันนะเนี่ย” กุก็คิดงั้นเหมือนกันแหละ ทำไมกุต้องคอยมานั่งบ่นนอนบ่นเมิงอยู่ได้ทุกวัน เมียกุรึก็ไม่ใช่
“ไม่ให้บ่นได้ไง ถ้าจะทำไปทำข้างนอกไม่ได้รึไง บอกแล้วแท้ๆว่าอย่าเอาเข้าบ้าน”
“จะให้ทำหน้าบ้านเหรอ” อย่ามากวน เมิงอยากทำก็ทำสิ ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ในบ้านอ่ะ ผมเริ่มหน้าบึ้งอีกแล้วนะเนี่ย ทั้งๆที่ตอนเข้ามาผมยังอารมณ์ดีอยู่เลย ไอ้น้องเฟลท์ดึงแขนผมไปจับพลางแกว่งๆไปมาอ้อนๆ
“โธ่ ก็เค้าเข้ามาหาที่บ้านนี่นา จะให้ไล่กลับเหรอ เสียมารยาทตายเลย”
“ก็ไม่ต้องทำแบบนี้สิถ้าอยู่ในบ้าน ถ้าจะทำไปทำข้างนอก” อยู่กันธรรมดาๆแบบคนปกติไม่ได้รึไง แบบนั่งกินข้าวดูทีวีเงี้ย รึว่าเห็นหน้ากันปุ๊บคิดอยู่เรื่องเดียว
“พี่ขอไม่ได้เหรอเฟลท์ แค่ไม่ทำที่บ้านเอง พี่ไม่ได้ห้ามเรื่องเราจะไปเที่ยวข้างนอกนี่” นะเมิงนะ อย่างน้อยอย่าให้กุรู้สึกผิดต่อแม่เมิงไปมากกว่านี้เลย ไอ้น้องเฟลท์เอียงตัวทำท่าคิดพลางเอานิ้วมาขีดๆวนๆบนฝ่ามือผม
“ก็ได้ๆ”
“ดีแล้วล่ะ งั้นรีบอาบน้ำลงไปกินข้าวเช้านะ จะกินอะไรเดี๋ยวพี่ทำไว้ให้” ผมยิ้มกว้างเมื่อคำขอได้รับการตอบสนอง ไอ้น้องเฟลท์ทำหน้าแปลกๆมองผมอยู่สักพักก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อผมยื่นหน้าเข้าไปถามใกล้ๆ
“ว่าไง จะกินอะไร”
“อ่ะ!!! อ่อ กินอะไรก็ได้ ขนมปังก็ได้” ทำไมต้องสะดุ้งด้วย กลัวหน้ากุรึไง อะไรกัน คนเค้าออกจะหล่อ
ผมหันหลังกลับจะเดินออกจากห้องแต่มือยาวๆคว้ามาจับข้อมือเอาไว้ซะก่อน
“ขี้เกียจอาบน้ำ อาบให้หน่อยสิ”
“งั้นไม่ต้องอาบ ใส่เสื้อผ้าแล้วก็ตามลงไป”
“โด่!!! ทีวันนั้นยังบอกจะอาบให้อยู่เลย” ไม่ต้องมาทำแก้มป่องงอนๆ โตเป็นควายแล้วใครจะอาบน้ำให้เมิง
“ก็วันนั้นพี่คิดถึงไอ้ชาบูน่ะ ยังไม่ได้อาบน้ำให้เลย”
“ใครชาบู น้องเหรอ”
“หมา”
“เฮ้ย…นี่เห็นเป็นหมาเหรอ เดี๋ยวจับปล้ำเลย” ไม่ว่าเปล่าไอ้น้องเฟลท์คาดโทษพลางเดินลงจากเตียงทั้งๆที่ไม่ใส่อะไรแล้วย่างสามขุมมาหาผม จะอยู่ทำไมล่ะครับ วิ่งสิ ผมวิ่งหนีไอ้น้องเฟลท์ลงมาด้านล่างโดยไม่ลืมหัวเราะดังๆกับคำฝากไว้ก่อนของไอ้ตัวดีที่พูดก่อนจะเดินกลับเข้าไปอาบน้ำ
.......................................
ผมใช้ตะหลิวตักไข่ดาววางลงบนขนมปังปิ้งในจานที่เตรียมไว้ให้ไอ้น้องเฟลท์ก่อนจะหันกลับไปปิดแก๊ส
“โว้!!!!!!!”
“ว๊ากกกกกกกก!!!!!” ตกใจเกือบเขวี้ยงตะหลิวใส่ไอ้คนที่เข้ามาด้านหลังแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงแล้วยังแกล้งร้องใส่หูอีกต่างหาก ผมหันกลับไปตาเขียวใส่ไอ้น้องเฟลท์ที่ยืนหัวเราะท้องคัดท้องแข็งอยู่
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ดูหน้าดิ ตลกชะมัด”
“ไม่ต้องหัวเราะเลย เล่นอะไรบ้าๆ ดีนะไม่ขว้างกระทะใส่หน้า”
“แกล้งเล่นน่า ฮ่าๆๆๆ ไหนดูซิ มีอะไรกิน” ไอ้น้องเฟลท์นั่งลงที่โต๊ะทั้งๆที่ยังหัวเราะไม่หยุด ผมเดินมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามพลางยิ้ม
“ทำไมถึงทำไข่ดาวสุก”
“อ้าว ชอบแบบไม่สุกเหรอ พี่ทอดให้ไหม่มะ” เดี๋ยวฟองเนี้ยกุกินเอง
“ไม่ต้อง” อ้าว แล้วถามทำไมวะเนี่ย
ผมมองไอ้น้องเฟลท์ที่เริ่มลงมือกินขนมปังกับไข่ดาวพลางยิ้มๆ การที่ทำกับข้าวแล้วมีคนกิน มันรู้สึกดีเหมือนกันนะเนี่ย
“ยิ้มทำไม”
“เปล่า แค่คิดว่าว่างๆทำให้ไอ้เบสมันกินบ้างดีกว่า”
“หมาอีกล่ะสิ” ฮ่าๆๆ เพื่อนกุ ไปๆมาๆกลายเป็นหมาไปซะแล้ว
“เปล่า…” กำลังจะพูดต่อแต่ต้องหยุดเพราะมือถือไอ้น้องเฟลท์ดังเรียกร้องความสนใจจากเจ้าของ ซึ่งไอ้เจ้าของก็รีบคว้ามารับแล้วพูดจ๊ะจ๋ากรอกลงไปทันที
“แฟนโทรมาล่ะสิ” ผมแซวทันทีที่ไอ้น้องเฟลท์วางโทรศัพท์ ยิ้มไปคุยไปขนาดนี้ต้องน้องชมพู่นั่นแหงๆ
“ใช่ เค้าโทรมาชวนไปดูหนัง” แหม มีการยักคิ้วโชว์กุอีก
“น้องชมพู่อ่ะเหรอ”
“เปล่า พี่โบว์” โอ้โห….ไอ้คนเสน่ห์แรง ไอ้เพลย์บอย หลายคนเหลือเกิน
“เออๆ สลับรางให้ถูกละกัน”
“แน่น่อน ว่าแต่เมื่อกี๊พูดอะไรนะ”
“อ่อ พี่กำลังจะบอกว่าจะไปทำให้ไอ้เบสมันกินน่ะ”
“อ๋อ…หมา”
“เปล่า แฟน” ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้น้องเฟลท์เชื่อด้วยอ่ะ หันมาทำหน้างงใส่เชียว แต่อย่าว่างั้นงี้เลยนะ อิจฉามันอ่ะ เด็กอะไรไม่รู้มีแฟนมีกิ๊กไปทั่ว ทั้งๆที่ผมยังไม่มีกับเค้าสักคน ชีวิตรันทดจริงๆเลยกุ
“แฟน?”
“ใช่” ไอ้เบสโทษทีนะเพื่อน ขอกุแอบอ้างหนึ่งวันนะ
“ชื่อแมนดีนะ” อ่ะ!!!! เออว่ะ ลืมไปเลยแถมยังเรียกไอ้เบสอีกผม มันก็ต้องคิดว่าเป็นผู้ชายแหงๆสิ ไอ้น้องเฟลท์จ้องผมอย่างรอคำตอบ เอาไงดีวะ
“ที่กลัวว่าคนอื่นจะคิดว่าเป็นแฟนกันเมื่อวาน ก็กลัวไอ้เบสนั่นจะเข้าใจผิดว่างั้น” ทำความเข้าใจเรื่องราวได้มั่วกว่ากุที่มั่วเรื่องขึ้นมาอีก ผมพยักหน้ารับไปส่งๆเพื่อจบเรื่องก่อนจะเก็บจานไปล้าง
“ไปดูหนังด้วยกันมะ” ทำมาเป็นชวน กุไปก็หมาน่ะสิ ไม่เอาหรอก
“เชิญคุณเฟลท์กับพี่โบว์เถอะ”
“อือ อยู่คนเดียวอย่าเอาแฟนเข้าบ้านล่ะ เห็นล่ะน่าดู” โหย มีกีดกันอีก ทีตัวเองอ่ะนะ จะว่าไปไอ้น้องเฟลท์นี่ดูจะเชื่อจริงๆนะว่าไอ้เบสเป็นแฟนผมเนี่ย เหอเหอ
แต่ว่า ถ้ามันออกไปแบบนี้ผมก็อยู่คนเดียวอีกแล้วสิ
“เฟลท์” เรียกไอ้น้องเฟลท์ที่กำลังใส่รองเท้าอยู่หน้าบ้าน
“อะไร”
“กลับเร็วๆนะ” พูดแล้วก็มองหน้าไอ้น้องเฟลท์ที่เงยหน้าขึ้นมามองผมแบบงงๆ
จะงงอะไร กุไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ มันไม่มีอะไรให้ทำแถมยังไม่มีคนให้คุยด้วยอีก ไอ้น้องเฟลท์มองผมแบบแปลกๆอยู่สักพักจึงเอื้อมมือลูบหัวผมเบาๆ แล้วมันก็เดินออกไปที่รถ
เอ๊ะ!!! ไอ้นี่ เล่นหัวผู้ใหญ่ เดี๋ยวเหอะ ผมโบกมือให้ไอ้น้องเฟลท์ที่ยิ้มตอบ
เฮ้อ!!!!! อยู่คนเดียวอีกแล้วผม
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาต่อให้อีกแล้วค่า ^^
เรื่อง never ต่อพรุ่งนี้เย็นๆนะจ้ะ พอดีแต่งอยู่ กำลังคิดไม่ออกเลย แหะๆ
ตอนนี้ดูเบๆเนอะ แต่ก็สำคัญสำหรับตอนต่อไปนะคับ ผมว่า (แกคนเดียว =_=)
สอบวิชายากเสร็จไปหมดแล้วครับ เหลือวิชาพอถูไถ คนอ่านสอบเสร็จกันยังอ่ะ
อ่านเม้นๆ ขอบคุณมากนะค้าบที่อวยพรเรื่องสอบ สาธุ เป็นจริงทีเท้อ!!!!!
ทุกคนชอบก็ดีใจแล้วครับ คิดว่าแต่งแรกๆคนจะไม่อ่านกันเลยซะอีก แหะๆ
ตอนนี้ก็ขอให้ทุกคนสนุกอีกนะจ้ะ
ขอบคุณคนอ่าน คนเม้น คนโหวต คนแอด ทุกคนเล้ยยยยยยยย
แล้วเจอกันตอนหน้า บายยยยยค้าบบบบบบบบบบบบบบบ
ปล. เรื่องอิมเมจนู๋มีนผมคิดเอาไว้แล้วอ่ะคับ พอดีดูทีเซอร์เรื่อง boy meets boy แล้วอยากได้อ่ะคับ
ตรงเป๊ะเลยนะผมว่า หน้าอ่อนดี อิอิ
ส่วนเจ้าเฟลท์เนี่ย หายากอ่ะ เค้าอยากได้แบบหน้าเด็กหน่อยอ่ะ แล้วก็ดูแบบขีอ้อนหน่อย เอาแต่ใจมากๆ ไรเงี้ย แต่ส่วนใหญ่
มันดูผู้ใหญ่มากๆเลยเนอะ แต่เจอมาคนนึง คนนี้คับ
หน้าตาเจ้าหนูนี่ไม่เท่าไหร่ แต่คอสตูมเป๊ะมากอ่ะ เหมือนอิมเมจวันกินไอติมเลย ว่ามั้ยคับ ^^
แล้วก็นี่หนูมีนที่คิดไว้
ความจริงเค้าน่ารักและสวยมากนะ แต่ผมชอบรูปนี้ ><
***เข้ามาแก้คำผิดคับ ไม่มีอะไร
“ยังไม่ตื่นอีกละ” เวลาทำงานของผมคือแปดโมงครึ่งครับ ก็คงจะเช้าไปล่ะนะสำหรับเด็กๆตอนปิดเทอม
ผมเริ่มต้นทำความสะอาดบ้าน แล้วสามสิบนาทีต่อมาจึงได้เดินไปเคาะประตูห้องไอ้น้องเฟลท์
“เฟลท์ตื่นรึยัง เช้านี้จะกินอะไร” เคาะไปก็ตะโกนถามคนในห้องไปด้วย แต่เสียงที่ตอบกลับมามันแปลกๆนะครับ ภายในห้องไอ้น้องเฟลท์ไม่ได้เงียบเหมือนกับเมื่อวาน แต่มีเสียงแปลกๆดังอยู่ตลอดเวลาเลย เสียงเหมือนคนครางตลอดเวลาเลยอ่ะ น่ากลัวชะมัด
“เฟลท์!!! ดูหนังโป๊อยู่รึไง จะกินอะไร”
“นี่นาย!!!! ทำไมต้องมากวนแต่เช้าทุกวันเลย”
โอ้…คุณพระ!!!!!
น้องชมพู่!!!!!! นี่หนูมาทำอะไรแต่เช้าจ้ะเนี่ย สภาพที่ออกมาทักทายก็คล้ายๆเมื่อวันก่อนเลยนะ เพียงแต่วันนี้เหลือแค่ผ้าเช็ดตัวชิ้นเดียว
“เฟลท์” เสียงเข้มขึ้นมาเลยผม มองเลยเข้าไปหาไอ้น้องเฟลท์ที่นั่งยิ้มเผล่อยู่บนเตียงแบบไม่ยี่หร่ะ ผ้าเผ้อยังไม่นุ่งเลยนะเมิง
“น้องกลับบ้านไป” หันกลับมาหาน้องชมพู่ที่ยืนเอ็กซ์อยู่ตรงหน้า
“ทำไมต้องกลับ” เพราะพี่จะอดใจไม่ไหวแล้วปล้ำน้องไง
“เฟลท์ !!!”
“ชมพู่กลับก่อนนะครับ เดี๋ยวเฟลท์โทรหา” อี๊…เดี๋ยวโทรหานะจ้ะ
ผมยืนกอดอกมองน้องชมพู่ที่เข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำแล้วเดินลงชั้นล่างแบบเซ็งๆ ก็คงจะเซ็งอ่ะนะ ผมคงทำอารมณ์ค้าง แต่ช่างเหอะกลับมาที่ไอ้ตัวดีบนเตียงนี่ก่อน
“พอพี่กลับแล้วทำอะไร”
“ไม่ได้ทำ”
“ไม่ได้ทำอะไร แล้วน้องคนนั้นมาได้ยังไง”
“มาเอง” เมิงก็เลยสนองเลยงั้นสิ
“ถ้าแม่รู้ไม่ใช่แค่เรานะที่จะเสีย พี่ก็เสียด้วย” พูดจบก็เห็นไอ้น้องเฟลท์มันยิ้มๆ พลางกวักมือเรียกผมให้เดินเข้าไปหา
“นายก็อย่าบ่นนักเลย เหมือนเมียเข้าทุกวันนะเนี่ย” กุก็คิดงั้นเหมือนกันแหละ ทำไมกุต้องคอยมานั่งบ่นนอนบ่นเมิงอยู่ได้ทุกวัน เมียกุรึก็ไม่ใช่
“ไม่ให้บ่นได้ไง ถ้าจะทำไปทำข้างนอกไม่ได้รึไง บอกแล้วแท้ๆว่าอย่าเอาเข้าบ้าน”
“จะให้ทำหน้าบ้านเหรอ” อย่ามากวน เมิงอยากทำก็ทำสิ ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ในบ้านอ่ะ ผมเริ่มหน้าบึ้งอีกแล้วนะเนี่ย ทั้งๆที่ตอนเข้ามาผมยังอารมณ์ดีอยู่เลย ไอ้น้องเฟลท์ดึงแขนผมไปจับพลางแกว่งๆไปมาอ้อนๆ
“โธ่ ก็เค้าเข้ามาหาที่บ้านนี่นา จะให้ไล่กลับเหรอ เสียมารยาทตายเลย”
“ก็ไม่ต้องทำแบบนี้สิถ้าอยู่ในบ้าน ถ้าจะทำไปทำข้างนอก” อยู่กันธรรมดาๆแบบคนปกติไม่ได้รึไง แบบนั่งกินข้าวดูทีวีเงี้ย รึว่าเห็นหน้ากันปุ๊บคิดอยู่เรื่องเดียว
“พี่ขอไม่ได้เหรอเฟลท์ แค่ไม่ทำที่บ้านเอง พี่ไม่ได้ห้ามเรื่องเราจะไปเที่ยวข้างนอกนี่” นะเมิงนะ อย่างน้อยอย่าให้กุรู้สึกผิดต่อแม่เมิงไปมากกว่านี้เลย ไอ้น้องเฟลท์เอียงตัวทำท่าคิดพลางเอานิ้วมาขีดๆวนๆบนฝ่ามือผม
“ก็ได้ๆ”
“ดีแล้วล่ะ งั้นรีบอาบน้ำลงไปกินข้าวเช้านะ จะกินอะไรเดี๋ยวพี่ทำไว้ให้” ผมยิ้มกว้างเมื่อคำขอได้รับการตอบสนอง ไอ้น้องเฟลท์ทำหน้าแปลกๆมองผมอยู่สักพักก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อผมยื่นหน้าเข้าไปถามใกล้ๆ
“ว่าไง จะกินอะไร”
“อ่ะ!!! อ่อ กินอะไรก็ได้ ขนมปังก็ได้” ทำไมต้องสะดุ้งด้วย กลัวหน้ากุรึไง อะไรกัน คนเค้าออกจะหล่อ
ผมหันหลังกลับจะเดินออกจากห้องแต่มือยาวๆคว้ามาจับข้อมือเอาไว้ซะก่อน
“ขี้เกียจอาบน้ำ อาบให้หน่อยสิ”
“งั้นไม่ต้องอาบ ใส่เสื้อผ้าแล้วก็ตามลงไป”
“โด่!!! ทีวันนั้นยังบอกจะอาบให้อยู่เลย” ไม่ต้องมาทำแก้มป่องงอนๆ โตเป็นควายแล้วใครจะอาบน้ำให้เมิง
“ก็วันนั้นพี่คิดถึงไอ้ชาบูน่ะ ยังไม่ได้อาบน้ำให้เลย”
“ใครชาบู น้องเหรอ”
“หมา”
“เฮ้ย…นี่เห็นเป็นหมาเหรอ เดี๋ยวจับปล้ำเลย” ไม่ว่าเปล่าไอ้น้องเฟลท์คาดโทษพลางเดินลงจากเตียงทั้งๆที่ไม่ใส่อะไรแล้วย่างสามขุมมาหาผม จะอยู่ทำไมล่ะครับ วิ่งสิ ผมวิ่งหนีไอ้น้องเฟลท์ลงมาด้านล่างโดยไม่ลืมหัวเราะดังๆกับคำฝากไว้ก่อนของไอ้ตัวดีที่พูดก่อนจะเดินกลับเข้าไปอาบน้ำ
.......................................
ผมใช้ตะหลิวตักไข่ดาววางลงบนขนมปังปิ้งในจานที่เตรียมไว้ให้ไอ้น้องเฟลท์ก่อนจะหันกลับไปปิดแก๊ส
“โว้!!!!!!!”
“ว๊ากกกกกกกก!!!!!” ตกใจเกือบเขวี้ยงตะหลิวใส่ไอ้คนที่เข้ามาด้านหลังแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงแล้วยังแกล้งร้องใส่หูอีกต่างหาก ผมหันกลับไปตาเขียวใส่ไอ้น้องเฟลท์ที่ยืนหัวเราะท้องคัดท้องแข็งอยู่
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ดูหน้าดิ ตลกชะมัด”
“ไม่ต้องหัวเราะเลย เล่นอะไรบ้าๆ ดีนะไม่ขว้างกระทะใส่หน้า”
“แกล้งเล่นน่า ฮ่าๆๆๆ ไหนดูซิ มีอะไรกิน” ไอ้น้องเฟลท์นั่งลงที่โต๊ะทั้งๆที่ยังหัวเราะไม่หยุด ผมเดินมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามพลางยิ้ม
“ทำไมถึงทำไข่ดาวสุก”
“อ้าว ชอบแบบไม่สุกเหรอ พี่ทอดให้ไหม่มะ” เดี๋ยวฟองเนี้ยกุกินเอง
“ไม่ต้อง” อ้าว แล้วถามทำไมวะเนี่ย
ผมมองไอ้น้องเฟลท์ที่เริ่มลงมือกินขนมปังกับไข่ดาวพลางยิ้มๆ การที่ทำกับข้าวแล้วมีคนกิน มันรู้สึกดีเหมือนกันนะเนี่ย
“ยิ้มทำไม”
“เปล่า แค่คิดว่าว่างๆทำให้ไอ้เบสมันกินบ้างดีกว่า”
“หมาอีกล่ะสิ” ฮ่าๆๆ เพื่อนกุ ไปๆมาๆกลายเป็นหมาไปซะแล้ว
“เปล่า…” กำลังจะพูดต่อแต่ต้องหยุดเพราะมือถือไอ้น้องเฟลท์ดังเรียกร้องความสนใจจากเจ้าของ ซึ่งไอ้เจ้าของก็รีบคว้ามารับแล้วพูดจ๊ะจ๋ากรอกลงไปทันที
“แฟนโทรมาล่ะสิ” ผมแซวทันทีที่ไอ้น้องเฟลท์วางโทรศัพท์ ยิ้มไปคุยไปขนาดนี้ต้องน้องชมพู่นั่นแหงๆ
“ใช่ เค้าโทรมาชวนไปดูหนัง” แหม มีการยักคิ้วโชว์กุอีก
“น้องชมพู่อ่ะเหรอ”
“เปล่า พี่โบว์” โอ้โห….ไอ้คนเสน่ห์แรง ไอ้เพลย์บอย หลายคนเหลือเกิน
“เออๆ สลับรางให้ถูกละกัน”
“แน่น่อน ว่าแต่เมื่อกี๊พูดอะไรนะ”
“อ่อ พี่กำลังจะบอกว่าจะไปทำให้ไอ้เบสมันกินน่ะ”
“อ๋อ…หมา”
“เปล่า แฟน” ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้น้องเฟลท์เชื่อด้วยอ่ะ หันมาทำหน้างงใส่เชียว แต่อย่าว่างั้นงี้เลยนะ อิจฉามันอ่ะ เด็กอะไรไม่รู้มีแฟนมีกิ๊กไปทั่ว ทั้งๆที่ผมยังไม่มีกับเค้าสักคน ชีวิตรันทดจริงๆเลยกุ
“แฟน?”
“ใช่” ไอ้เบสโทษทีนะเพื่อน ขอกุแอบอ้างหนึ่งวันนะ
“ชื่อแมนดีนะ” อ่ะ!!!! เออว่ะ ลืมไปเลยแถมยังเรียกไอ้เบสอีกผม มันก็ต้องคิดว่าเป็นผู้ชายแหงๆสิ ไอ้น้องเฟลท์จ้องผมอย่างรอคำตอบ เอาไงดีวะ
“ที่กลัวว่าคนอื่นจะคิดว่าเป็นแฟนกันเมื่อวาน ก็กลัวไอ้เบสนั่นจะเข้าใจผิดว่างั้น” ทำความเข้าใจเรื่องราวได้มั่วกว่ากุที่มั่วเรื่องขึ้นมาอีก ผมพยักหน้ารับไปส่งๆเพื่อจบเรื่องก่อนจะเก็บจานไปล้าง
“ไปดูหนังด้วยกันมะ” ทำมาเป็นชวน กุไปก็หมาน่ะสิ ไม่เอาหรอก
“เชิญคุณเฟลท์กับพี่โบว์เถอะ”
“อือ อยู่คนเดียวอย่าเอาแฟนเข้าบ้านล่ะ เห็นล่ะน่าดู” โหย มีกีดกันอีก ทีตัวเองอ่ะนะ จะว่าไปไอ้น้องเฟลท์นี่ดูจะเชื่อจริงๆนะว่าไอ้เบสเป็นแฟนผมเนี่ย เหอเหอ
แต่ว่า ถ้ามันออกไปแบบนี้ผมก็อยู่คนเดียวอีกแล้วสิ
“เฟลท์” เรียกไอ้น้องเฟลท์ที่กำลังใส่รองเท้าอยู่หน้าบ้าน
“อะไร”
“กลับเร็วๆนะ” พูดแล้วก็มองหน้าไอ้น้องเฟลท์ที่เงยหน้าขึ้นมามองผมแบบงงๆ
จะงงอะไร กุไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ มันไม่มีอะไรให้ทำแถมยังไม่มีคนให้คุยด้วยอีก ไอ้น้องเฟลท์มองผมแบบแปลกๆอยู่สักพักจึงเอื้อมมือลูบหัวผมเบาๆ แล้วมันก็เดินออกไปที่รถ
เอ๊ะ!!! ไอ้นี่ เล่นหัวผู้ใหญ่ เดี๋ยวเหอะ ผมโบกมือให้ไอ้น้องเฟลท์ที่ยิ้มตอบ
เฮ้อ!!!!! อยู่คนเดียวอีกแล้วผม
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาต่อให้อีกแล้วค่า ^^
เรื่อง never ต่อพรุ่งนี้เย็นๆนะจ้ะ พอดีแต่งอยู่ กำลังคิดไม่ออกเลย แหะๆ
ตอนนี้ดูเบๆเนอะ แต่ก็สำคัญสำหรับตอนต่อไปนะคับ ผมว่า (แกคนเดียว =_=)
สอบวิชายากเสร็จไปหมดแล้วครับ เหลือวิชาพอถูไถ คนอ่านสอบเสร็จกันยังอ่ะ
อ่านเม้นๆ ขอบคุณมากนะค้าบที่อวยพรเรื่องสอบ สาธุ เป็นจริงทีเท้อ!!!!!
ทุกคนชอบก็ดีใจแล้วครับ คิดว่าแต่งแรกๆคนจะไม่อ่านกันเลยซะอีก แหะๆ
ตอนนี้ก็ขอให้ทุกคนสนุกอีกนะจ้ะ
ขอบคุณคนอ่าน คนเม้น คนโหวต คนแอด ทุกคนเล้ยยยยยยยย
แล้วเจอกันตอนหน้า บายยยยยค้าบบบบบบบบบบบบบบบ
ปล. เรื่องอิมเมจนู๋มีนผมคิดเอาไว้แล้วอ่ะคับ พอดีดูทีเซอร์เรื่อง boy meets boy แล้วอยากได้อ่ะคับ
ตรงเป๊ะเลยนะผมว่า หน้าอ่อนดี อิอิ
ส่วนเจ้าเฟลท์เนี่ย หายากอ่ะ เค้าอยากได้แบบหน้าเด็กหน่อยอ่ะ แล้วก็ดูแบบขีอ้อนหน่อย เอาแต่ใจมากๆ ไรเงี้ย แต่ส่วนใหญ่
มันดูผู้ใหญ่มากๆเลยเนอะ แต่เจอมาคนนึง คนนี้คับ
หน้าตาเจ้าหนูนี่ไม่เท่าไหร่ แต่คอสตูมเป๊ะมากอ่ะ เหมือนอิมเมจวันกินไอติมเลย ว่ามั้ยคับ ^^
แล้วก็นี่หนูมีนที่คิดไว้
ความจริงเค้าน่ารักและสวยมากนะ แต่ผมชอบรูปนี้ ><
***เข้ามาแก้คำผิดคับ ไม่มีอะไร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น