เอ๊ะ!!!!!..ผมเหรอ? [Yaoi]

ลำดับตอนที่ #29 : ยี่สิบห้า = น่าอาย >

วันนี้…



สามชั่วโมงผ่านไปด้วยความเงียบ….กริบเชียวล่ะ
 


ไม่พูดกันสักคำ (=_=) หรือถ้าจะพูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ… 



ผมกับไอ้เฟลท์โกรธกันครับ 



“ตกลงจะไม่พูดกันใช่มั้ยเฟลท์” กลั้นใจถามเป็นรอบที่สิบกว่าๆ พร้อมกับเหลือบมองไอ้เด็กควายที่นั่งหันหลังไม่พูดไม่จาอยู่อีกฟากของโซฟา ถ้าเมิงยังไม่พูดอีกกุจะสาปแช่งเมิงแล้วนะ
 


“….” เออ!!!! ขอให้เป็นใบ้ไปตลอดชาติเลยนะ อะไรจะเอาใจยากปานนี้วะคนเรา
 


กะอีแค่ผมอยากดูรายการเรียลลิตี้แล้วก็แย่งมันดู พอเปิดกลับมาอีกที อิตาลี่มันแพ้แล้ว…ก็แค่นั้น จะอะไรนักหนา 



“เฟลท์” เอาวะ กุง้ออีกหน่อยก็ได้ นี่เห็นว่าผิดอยู่นิดหน่อยนะ
 


ผมค่อยๆกระดื๊บๆตัวให้เข้าไปใกล้ไอ้เด็กเฟลท์เอาใจยากที่ยังนั่งตัวงอชันเข่าขึ้นมาแนบชิดกับหน้าอก ดูจากเสี้ยวหน้าก็น่าจะหน้าบึ้งอยู่นะ สงสัยคงจะโกรธจริงๆ 



“เฟลท์~~ หายโกรธเถอะน่า เงียบแบบนี้ไม่สนุกเลย”
 


“อยากสนุกก็เปิดไปดูไอ้รายการเรียลลิตี้อะไรนั่นสิ” ตรึ่ง!!!!!!!! ประโยคแรกตอบกลับซะกุหน้าหงายเลย ถอดใจแล้วกลับไปดูเรียลลิตี้ต่อเหมือนที่มันบอกดีมั้ยวะเนี่ย ดูจะง่ายกว่าเยอะ
 


“เฟลท์~~~ พี่ขอโทษก็ได้”
 


“ถ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้อง” เว้ย!!!! อิตาลี่ป้อเมิงเรอะไง ระหว่างกุกับอิตาลี่เมิงเลือกใคร เลือกมาเลย เลือกมาเล้ยยยยยยย อยากพูดแบบนี้เหมือนกันนะ แต่ไม่กล้า…อายว่ะ 



ผมนั่งตัวตรงก่อนจะยื่นมือไปจับแขนไอ้น้องเฟลท์เบาๆ 



“งั้นไปกินไอติมกันมั้ย ร้านเดิมไง ไปมั้ย” อุ๊ๆๆ ได้ผลเว้ยเฮ้ย ไอ้น้องเฟลท์ในที่สุดก็ยอมหันหน้ามาจนได้ ใบหน้าหล่อเหลาแม้ยามบึ้งตึงหันกลับมามองผมแบบเซ็งๆ มันทำปากยื่นด้วยนะครับ น่ารักตายล่ะ 



“กินมั้ย ไอติมๆ ^^” แบ๊วได้อีก….แบ๊วเข้าไว้ไอ้มีน มันใกล้จะยอมแล้ว
 


ไอ้น้องเฟลท์มันหมุนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับผมแบบเต็มตัว หน้าเมิงอ่ะบึ้งเข้าไป บึ้งมากๆขี้เหร่ขึ้นมากุจะสาธุ
 


“เคยดูซี่รี่ย์เกาหลีมั้ย?”
 


“ห๊ะ??? ” อะไรวะ อยู่ๆก็ถาม
 


“เคยดูมั้ย?” 



“ก็เคยอ่ะ ทำไมเหรอ” เมิงอยากดูเหรอ เดี๋ยวกุไปเช่าให้ก็ได้ ปากซอยสามเรื่องยี่สิบ
 


“เคยเห็นนางเอกพระเอกง้อกันมั้ย”
 


“ก็เคย” ทำไมตอนเมิงถามต้องทำหน้าเซ็งขนาดนั้นด้วยนะ กุเห็นแล้วไม่ชอบใจเลย อยากถีบหน้าเมิง
 


ผมมองไอ้น้องเฟลท์ที่เอามือเกาคางแบบกวนตรีนแล้วคันตรีนจริงๆนะเนี่ย อีกสองนาทีเมิงไม่เลิกเกากุจะเกาให้เอง
 


“กุอยากได้แบบนั้น” ห๊ะ!!! อะไร….อยากได้อะไร แบบไหน???? 



“เอา…เอาใหม่ดิ๊ ฟังไม่ทัน”
 


“ทำท่าน่ารักๆให้ดูดิ๊” ชัดมาก…ถ้าเมิงพูดประโยคนี้ตั้งแต่แรกกุก็เข้าใจแล้ว แต่ทำไม่ได้นะ เมิงขออะไรเนี่ยยยยยยยยยย 



“ไม่เอาอ่ะ” ผมส่ายหัวดิ๊กๆเมื่อประมวลผลเสร็จ ไอ้คำขอบ้าๆนั่นมันคิดได้ไงนะ สงสัยจะผิดหวังจากอิตาลี่มากไป ไม่น่าเลย
 


ไอ้น้องเฟลท์มุ่นหัวคิ้วเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือมาจับไหล่ผมทั้งสองข้างแลวเขย่าแรงๆ
 



“ทำซะๆๆๆๆๆๆ ได้ยินมั้ย” โอยๆๆๆ หัวกุจะหลุดแล้ว ไอ้เด็กบ้าทำอะไรเนี่ย
 


“อ่ะๆ…เดี๋ยวๆ…ขะ…เขย่ามากๆ พี่ไม่มีหัวไว้ทำท่าน่ารักนะ” ไอ้น้องเฟลท์มันหยุดเขย่าตัวผมแล้วครับก่อนจะนั่งเท้าคางแล้วเอ่ยหน้าบึ้งๆ 



“งั้นก็ทำซะ เร็วๆ” ทำไมวันนี้เมิงดุจังวะ ผมมองหน้าวัดใจกับไอ้เฟลท์ห้านาทีก่อนจะตัดสินใจหนีไปตั้งหลักก่อนดีมั้ยนะ ว่าแล้วก็ค่อยๆเขยิบๆตัวไปด้านหลังแต่ไม่ทันไอ้เด็กควายมันครับ ไอ้น้องเฟลท์มันเอาขาเกี่ยวเอวผมไว้เลย T^T เมิงทำงี้ไม่นอนทับกุไว้เลยล่ะ
 


“รึจะเปลี่ยนเป็นจูบดี แบบนั้นก็ดีนะว่ามั้ย ฉันชอบด้วย งั้นเปลี่ยนเอาจูบดีกว่าเนอะ” เมิงยิ้มได้กุก็ดีใจอยู่หรอกนะ ถ้าจะไม่ยิ้มเพราะเรื่องที่เมิงพูดเนี่ย 



ผมเกือบส่งมะเหงกให้ไอ้เด็กลามปามนี่ไปทีแล้วถ้าไม่ติดว่ามันยังโกรธอยู่อ่ะนะ 



เอาวะ…ทำก็ทำ ดีกว่าหาเรื่องเสียตัว
 


“ทำแล้วๆ”
 


“ทำอะไร จูบ??”
 


“ทำท่าน่ารักอะไรนั่นไง” บอกตามตรงกุไม่ชอบหน้าเมิงตอนนี้เลยให้ตาย ดูเจ้าเล่ห์ไม่น่าไว้วางใจชอบกล 



ผมยกมือขึ้นสองข้างพลางคิดท่าน่ารักๆที่พอจะจำได้ จะว่าไปท่าไหนวะที่เค้าเรียกว่าน่ารัก 



“เอานะ ดูดีๆล่ะ พี่จะทำครั้งเดียวนะ” ไอ้น้องเฟลท์มันยิ้มแล้วก็พยักหน้าเบาๆ ทำไมเมิงตั้งใจดูจังอ่ะ กุเสียสมาธิเมิงรู้มั้ย ล่อกแล่กสักนาทีไม่ได้รึไงสายตาเมิงเนี่ย
 


“ดูนะ น่ารักมากๆเลยนะ” 



เอาวะ!!!!! 



ผมกำมือที่ยกขึ้นทั้งสองข้างแล้วเอียงศรีษะก่อนจะยิ้มหวาน  >///<   ทำเสร็จค้างเลยครับ ผมนะครับไม่ใช่มัน ค้างอยู่ในท่านั้นแหละ   รู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงตัวเองตะโกนแล้วสะบัดตัวเองให้หลุดจากขาไอ้น้องเฟลท์วิ่งหนีขึ้นห้องมาแล้วอ่ะ ได้ยินแต่เสียงหัวเราะของไอ้น้องเฟลท์ดังตามมา
 


“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักมากกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
 


โอ้ยยยยยยยยยยยยย กุอายว้อยยยยย!!!!!!!!!!!! 



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ต่อแล้วครับ   ตอนพิมพ์ในเวิร์ดตอนนี้มันแดงเถือกเลยครับ  เหมือนคำผิดจะเยอะ

มีอันไหนพิมพ์ผิดก็บอกนะครับ 

ไหนๆเรื่องนี้ก็ดำเนินมาเยอะแล้วเนอะ    ผมจะเล่าสเป๊กนิยายวายที่ผมอยากแต่งให้ฟังครับ  ^^

[ลูกของขุนนางชั้นผู้ใหญ่   ความสัมพันธ์ของคุณชายรูปงามและนางสนมเลอโฉม    

ความเกลียดชังของพี่น้องสายเลือดเดียวกันก่อเกิดความสัมพันธ์ที่ผิดบาป

ชะตากรรมของบ้านเมือง    และก็ฉากใส่ยูกาตะอาบน้ำในบ่อที่ตำหนักเล็กในป่า]   

อา...ถ้าได้แบบนี้ไอ้นิ่งคงมีความสุข

ประติดประต่อกันได้มั้ยครับ   แหะๆ

อ่านให้สนุกนะครับ