คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 10สาม = ไม่ชอบ...งั้นเหรอ?
“ฮัลโหลๆ” ผมค่อยๆกระซิบเสียงกรอกลงไปในโทรศัพท์ลูกรัก เมื่อเสียงสัญญาณโทรศัพท์หายไปกลายเป็นเสียงของเพื่อนรักมาแทนที่
“ฮัลโหลเบส เมิงอยู่ป่าวเนี่ย”
“เออ เมิงโทรมามีอะไรรึเปล่า”
“มี! กุมีเรื่องจะถามเมิง” น้ำเสียงผมคงร้อนรนมากไปหน่อยรึเปล่าทำให้ได้ยินเสียงไอ้เบสขอตัวออกมาคุยด้านนอก
“เมิงมีอะไรรึเปล่า” เห็นมั้ยน้ำเสียงที่ถามเปลี่ยนไปเลย
“กุอยากถามเมิง…เรื่อง….”
“เรื่อง??”
“เอ่อ…เมิงจะกลับมาวันไหน”
“พรุ่งนี้ เมิงถามเรื่องที่อยากถามมา กุรอฟังอยู่” นั่นรู้อีกว่ากุอยากถามเรื่องอื่น ผมหันซ้ายมองขวาเข้าไปในความมืดรอบๆตัว เมื่อพบว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆเคลื่อนไหวในบริเวณห้าเมตร ผมจึงกรอกเสียงลงไปอีกครั้ง
“กุ…จะถามเมิงเรื่อง….เรื่อง เอ่อ…เมิงกับไอ้รันเคย…แบบ..”
“อะไร”
“แบบ…จูบกันมั้ย?” กว่าจะถามได้เหนื่อยมากเลยกุ
“ห๊ะ!!!! นี่เมิงโดนไอ้เด็กนั่นจูบเหรอ” ทะ….ทำไมเมิงรู้วะ
“เฮ้ย!!!! เมิง…”
“ไม่ต้องถาม ตอบกุมา” สั่งเสียงโหดอีกเพื่อนกุ ผมหันมองรอบๆตัวอีกครั้งก่อนจะกระซิบเสียงเบาลงกว่าเดิม
“เออ”
“ตายๆๆๆๆๆ เมิงไปทำยังให้ให้มันจูบได้เนี่ย”
“ยังไม่ตาย กุก็เลยจะถามเมิงนี่ใครว่าคนปกติเค้าจูบกันมั้ย”
“ไม่!!! ไอ้เด็กนั่นกะฟันเมิงชัวร์” =[]= ฟันธงตรงเป๊ะไปมั้ยเพื่อน พูดซะกุเสียววาบ
“งั้นกุจะทำไงดีวะ”
“ห่างๆไว้เลยนะเมิง ถ้ามันทำอีกเมิงก็ต่อยมันเลย”
“ต่อยเหรอ?” จะว่าไงดีวะ คือตอนนั้นกุไม่ได้คิดเรื่องต่อยในหัวเลยอ่ะ แบบเบลอไปหมดเลย
“เออต่อยเลย ไม่ชอบก็ต่อยแม่งเลย”
“ไม่ชอบเหรอ?” นี่กุไม่ชอบ….รึเปล่านะ
“เมิงถามแบบนี้หมายความว่าไง”
“เอ๊ะ?? ก็ถามเฉยๆ” เออว่ะ กุจะถามทำไมวะในเมื่อที่ไอ้เบสมันบอกนั้นก็ถูกแล้ว
“มีน…เมิงรู้สึกแปลกๆตอนโดนจูบเหรอ”
“นี่นายไปทำอะไรอยู่ใต้โต๊ะน่ะ”
เฮือก!!!!!
โป๊ก!!!!!
“อ๋อย…” เสียงที่ดังขึ้นด้านหลังทำเอาผมที่นั่งยองยองขดตัวอยู่ใต้โต๊ะกินข้าวในครัวสะดุ้งโหยงจนหัวไปกระแทกเข้ากับโต๊ะเต็มๆ ผมหันไปมองไอ้น้องเฟลท์ที่กำลังก้มลงมามองผมแบบก้ำกึ่งระหว่างจะสมเพชรึว่าจะขำดี
“ว่าไง ไปทำอะไรอยู่ใต้โต๊ะ”
“พี่…พี่เอ่อ…มาหาของน่ะ ใช่ๆหาของ”
“หาอะไร ทำไมไม่เปิดไฟ แล้วจะหาเจอมั้ยน่ะ” ดันฉลาดอีกนะเมิง กุก็ลืมไปว่าไม่ได้เปิดไฟ ก็กุกลัวเมิงหากุเจอนั่นแหละเลยปิดไฟแล้วก็หนีมาคุยใต้โต๊ะในครัวเนี่ย เมิงก็ดันมาเจอจนได้
“ก็…โทรศัพท์ไง พี่หาโทรศัพท์อยู่อ่ะ แต่เจอแล้วนี่ไงๆ” พูดรัวๆพลางชูโทรศัพท์ที่ยังไม่ได้วางสายไอ้เบสให้มันดู
เฮ้ย!!! ลืมวางเดี๋ยวมันจับได้ว่าเรามาแอบคุยโทรศัพท์ ผมรีบกดวางโทรศัพท์พลางหันไปยิ้มให้ไอ้น้องเฟลท์ต่อ
“เหรอ…งั้นถ้าหาเจอแล้วก็ออกมาสิ จะได้เข้านอน” มาอีกแล้วสเต็บนี้ รู้มั้ยครับที่ผมมาแอบอยู่ตรงนี้เพราะมันชวนนอนด้วยเนี่ยแหละ วันนี้ทั้งวันอุตส่าห์หลบหน้าหลบตามันเพราะยังอึ้งอยู่ แต่พอตกเย็นมามันก็เดินดุ่มๆมาชวนขึ้นนอนเฉยเลย แล้วจะให้ผมทำยังไงเล่า
“พี่ว่าวันนี้…พี่จะนอนดึกๆน่ะ” รอให้เมิงหลับก่อนแล้วค่อยไปนอนห้องน้องฟองอ่ะ
“ทำไม”
“ก็…พี่ติดละครน่ะ อยากดู”
“ก็ขึ้นไปดูบนห้องสิ” เออลืมไป ห้องมันมีทีวี
“พี่กลัวมันจะรบกวนเฟลท์ไง พี่อยากดูแบบเสียงดังๆน่ะ”
“ออกมาซะ ก่อนที่ฉันจะเข้าไปลากนายออกมา” T^T กุออกก็ได้ไม่เห็นจะต้องทำเสียงโหดข่มขู่เลย
ผมค่อยๆคลานออกมาจากใต้โต๊ะ พอมาถึงตัวไอ้น้องเฟลม์มันก็ดึงผมให้ลุกขึ้นพลางยิ้มน้อยๆ
“ทีหลังจะคุยโทรศัพท์ ก็ไม่เห็นจะต้องมาแอบคุยใต้โต๊ะเลย” อะไรวะ…รู้แล้วก็น่าจะบอกปล่อยกุแถอยู่ได้ ผมทำหน้าบึ้งกลบเกลื่อนอาการเหวอที่ถูกไอ้น้องเฟลท์จับได้พลางเดินตามมันขึ้นไปข้างบนเงียบๆ
ไอ้น้องเฟลท์ล้มตัวลงนอนพลางกดรีโมตเปิดทีวีเอาไว้ ก่อนจะตบที่นอนข้างตัวเป็นการบอกให้ผมไปนอน ผมเห็นมันยิ้มตลอดเวลาเลย น่ากลัวชิบหาย
“เฟลท์พี่ว่า…”
“ยิ่งนายกลัวมันยิ่งน่าทำรู้มั้ย มานอนซะทีฉันไม่ทำอะไรหรอกน่า” ทำ…ไอ้ทำที่ว่านี่คือ….โอ้ไม่นะงั้นกุก็ต้องไม่กลัวใช่มั้ย ผมค่อยๆเดินตัวแข็งไปนอนข้างๆไอ้น้องเฟลท์ พอวางโทรศัพท์ไว้ข้าวตัวเสร็จไอ้น้องเฟลท์ก็ดึงผมเข้าไปกอดทันที
“เฟลท์!!!”
“ตัวนายเย็นดี ฉันชอบ” พูดพลางซุกหน้าเข้ามาที่ลิ้นปี่ เล่นเอาเสียววาบเลย แต่ไอ้น้องเฟลท์มันก็แค่กอดกับซุกแหละครับ ไม่ได้ทำอะไรจริงๆ ผมเลยรู้สึกวางใจขึ้น พอขยับตัวให้ไอ้น้องเฟลท์มันนอนได้สบายก็เลยบอกเรื่องที่ไอ้เบสบอกเมื่อกี๊ซะหน่อย
“เฟลท์ พรุ่งนี้พี่จะกลับไปนอนที่หอตามเดิมแล้วนะ” พูดจบไอ้น้องเฟลท์ก็เงยหน้าขึ้นมามองผม
“เพื่อนกลับมาแล้วเหรอ”
“อือ กลับมาพรุ่งนี้เย็นๆแหละมั้ง”
“อืมๆ” เฮ้ย!!! ทำไมง่ายจัง ไม่มีอะไรอีกหน่อยเหรอ ผมลูบผมคนที่นอนซุกหน้าเข้าหาตัวผมเบาๆ
“นี่…ถึงเพื่อนนายจะกลับมานายก็ค้างที่นี่ได้ไม่ใช่เหรอ” ฮ่าๆๆๆ มีจนได้
“ก็มันไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ต่อนี่นา” ตอนพูดนี่แอบยิ้มเอ็นดูเมิงนะเนี่ย
“ตอนฟอง นายยังรับงานทั้งๆที่รู้ว่าจะต้องค้างเลย”
“ก็น้องฟองยังเด็ก”
“ฉันก็เด็ก” เด็กควายน่ะสิ จะชนะให้ได้เลยใช่มั้ยเมิงเนี่ย ผมขยี้ผมไอ้น้องเฟลท์เบาๆจนไอ้น้องเฟลท์มันเงยหน้าขึ้นมามอง
“นายค้างที่นี่ต่อไม่ได้จริงๆเหรอ” ตอนถามมีอ้อนเล็กๆอีกนะเมิง ผมส่ายหัวตอบมันเบาๆก่อนจะยิ้มให้หน้าบึ้งๆตรงหน้า
“มันไม่มีเหตุจำเป็นนี่นา เฟลท์โตแล้ว นอนคนเดียวได้นี่นาแถมยังแอบเอาใครเข้ามานอนด้วยก็ได้นะ” นี่…แอบกัดเล็กน้อย ผมมองไอ้น้องเฟลท์ที่ตอนนี้เคลื่อนตัวมานอนทับผมแบบเต็มตัวแล้ว ใบหน้ามันที่อยู่ระดับพุงผมบึ้งแบบสุดๆ
“ไม่ได้จะเอาใครมานอนด้วยซะหน่อย” เหรอ…น่าเชื่อมาก
“แต่พี่ไม่ว่านะถ้าจะเอามา”
“งั้นนายก็มานอนซะเองสิ”
“ไม่เอา เฟลท์ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ นอนกันดีกว่า” ผมบอกพลางยิ้มสะใจนิดๆที่เห็นไอ้น้องเฟลท์มันหงุดหงิด
“รู้มั้ยตอนฉันจูบนาย ฉันรู้สึกดีมากเลย จูบอีกทีได้มั้ย” เฮ้ย!!!! ทำไมมันวกมาเรื่องนี้ได้วะ กุอุตส่าห์วางใจเมิงได้แล้วนะ
“อย่าทำบ้าๆนะ พี่จะนอนแล้วลงไปนอนดีๆเร็ว” อย่าทำหน้าหื่นสิเฟ้ย กุกลัว
“ไม่เอา ถ้าไม่ให้จูบฉันจะกวนนายทั้งคืนเลย” จะบ้าเรอะ!!! ผมมองไอ้น้องเฟลท์ที่ตอนนี้อยู่ชิดผมแบบรู้สึกถึงลมหายใจเลย เอาแล้วไง ชักไม่ปลอดภัย
“เอางี้ๆๆ พี่จูบเอง”
“หือ??”
“พี่จูบเอง จูบแล้วต้องนอนนะ” ไม่ต้องสงสัยเลย น้องไม่ต้องเดี๋ยวพี่ทำเอง
“ก็ได้”
“งั้นหลับตา”
“ไม่เอาอ่ะ ทำไมต้องหลับด้วย” หูยยยย….เรื่องมากจังเมิงแล้วกุจะจูบยังไงในเมื่อเมิงลืมตาแป๋วจ้องกุขนาดเนี้ย
“เออๆ งั้นเอาล่ะนะ” ผมค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้ไอ้น้องเฟลท์ ดวงตาเจ้าเล่ห์ของมันดูพราวระยับเมื่อริมฝีปากของเราใกล้กันเรื่อยๆ
จุ๊บ!!!
“เฮ้ย!!! ไม่เอาอ่ะ นายจูบตรงนี้ได้ไง” ทำไมเมิงให้จูบกุก็จูบแล้วไง
“เฟลท์ไม่ได้บอกนี่ว่าจูบตรงไหน” พูดพลางยิ้มแล้วก็จุ๊บหน้าผากมันเบาๆอีกรอบ
“เสร็จแล้วก็นอนซะนะเด็กน้อย พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้ากัน” ห่มผ้า หลับตา นอนครับ ทิ้งให้ไอ้น้องเฟลท์มันฮึดฮัดไปคนเดียวเถอะ แต่ไม่นานไฟในห้องก็ปิดลงพร้อมๆกับอ้อมกอดอุ่นๆเหมือนทุกวัน ผมพลิกตัวเข้าหาไอ้น้องเฟลท์พลางเลื่อนตัวขยับให้นอนสูงกว่ามันนิดหน่อย จะได้ลูบผมมันได้ไง
“ฝากไว้ก่อนเถอะ” เสียงคาดโทษเบาๆที่ดังมาจากแถวหน้าอกที่ไอ้น้องเฟลท์ซุกอยู่ทำเอาผมยิ้มน้อยๆ วันนี้ผมก็หลับไปพร้อมๆกับการลูบผมคนตัวโตกว่าเหมือนวันก่อนอีกแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ต่อตอนที่สิบสามให้แล้วจ้า
ต่อช้ามั้ย เร็วอยู่นะ ^^
ไปเที่ยวน้ำหนาวมาครับ หนาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ไม่เจอน้ำค้างแข็งโป๊กเลย เสียดาย แต่เจอนกหนาวตาย
นั่งไว้อาลัยให้มันจนเจ้าหน้าที่มาหาว่าเราบ้า =_=
ตอนกลางคืนสวยมากอ่ะ ดาวเยอะโคด คนอ่านอยู่จังหวัดไรกันอ่ะ มีที่เที่ยวมั้ย
พอดีก๊วนผมชอบเที่ยว แนะนำบ้างนะจ้ะ ^^
พอและๆ อ่านเม้นดีกว่า
เม้นเยอะมากอ่ะ ดีใจหลาย ชอบแบบหวานเหรอเค้าจะแต่งให้หวานได้มั้ยนี่ ถนัดบ้าอ่ะ
แล้วก็โอ้น้องเบน จำได้จ้า พี่เอ็มเสียจ้า น้องกาฟพังอีกรอบเลยมะได้คุยกันเลยเนอะ
คิดถึงเน้อ คนอ่านทุกคนด้วย คนอ่านทุกคนคิดถึงเค้าม้ายยย (ไม่ใช่คอนเสิร์ต)
ทีหลังเอางี้ดีกว่าเวลาพวกผมจะไปเที่ยวชวนคนอ่านไปด้วยเนอะ แหะๆ
เอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้าจ้า ขอไปปั่นอีกเรื่องก่อน ไม่ไปไหนเลย
*** เข้ามาแก้คำผิดครับ เอ่อ คุณขนมหวานอ่านได้ยังอ่ะ คือเค้าก็ไม่รู้จะแก้ให้ยังไง เพราะผมเปิดมันก็อ่านได้อ่า
ความคิดเห็น