ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 8...คุ้นตา
ตอนนี้ผมนั่งจ๋องอยู่บนพื้นห้องผมเอง ข้างๆมีไอ้เปอร์นั่งยิ้มไม่ได้สะทกสะท้านกับบรรยากาศอึมครึมภายในห้องที่ล้อมรอบไปด้วยพี่เติ้ล ป๋าฟาร์ม ไอ้ข้าว และไอ้พี่เท็มที่ดูเหมือนวันนี้เมนส์จะไม่มารึยังไงก็ไม่รู้ ดูหงุดหงิดพิกล เดี๋ยวผมจะตัดภาพกลับไปเมื่อประมาณสิบนาทีก่อนให้ดูนะครับ
“ไอ้เปเปอร์” ผมตะโกนเสียงดังลั่นแล้ววิ่งไปกอดไอ้ผู้ชายตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงบันได คนที่ผมคุ้นหน้าเป็นอย่างดี
“สัดเปอร์ มาได้ไง อย่าบอกนะว่านักเรียนใหม่ที่ว่าเป็นเมิง” ผมระดมยิงคำถามใส่ไอ้เปอร์เพื่อนรักทันที แต่มันยังไม่ทันได้ตอบคำถามเลย แรงเหวี่ยงจากด้านหลังก็พาตัวผมให้มานั่งจ๋องอยู่ตรงนี้แหละครับ ตัดภาพกลับมาที่เดิม (มันตัดกลับไปแค่นี้ =_=)
“ไอ้หมอนี่ใคร” ไอ้พี่เท็มตั้งคำถามเสียงเย็น ผมกับไอ้เปอร์มองหน้ากันรวมไปถึงพี่เติ้ลกับพี่ฟาร์มที่มองหน้ากันด้วยความงงเช่นกัน
“เท็มเมิงถามทำไม ก็น้องเปอร์เป็นนักเรียนใหม่ไง กุกับเมิงก็เป็นคนรับเข้าหอมาเองนี่หว่า” พี่เติ้ลถามไอ้พี่เท็มกลับ น้ำเสียงปิดความสงสัยไว้ไม่มิดเลย อย่าว่าแต่พี่เลยผมก็สงสัย ในเมื่อมันรู้แล้วจะถามเพื่อ
“กุถามเมิง ไอ้หมอนี่เป็นใคร” ไอ้พี่เท็มมันใช้นิ้วชี้หน้าผมพร้อมถามคำถามเดิม เมิงถามเหมือนลูกสาวแอบมีผัวยังไงไม่รู้แฮะ
“ไอ้เปอร์มันเป็นเพื่อนสนิทผมที่โรงเรียนเก่าครับ” แต่ก็ตอบ กลัวมันบีบคอตายไม่ได้กลับไปเจอหน้าพ่อแม่
“จริงเหรอ? งั้นก็ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ป๋าผมชิงพูดก่อนไอ้พี่เท็มที่ดูเหมือนจะอยากถามอะไรต่อ ตามด้วยไอ้ข้าวที่แนะนำตัวเองต่อ ส่วนไอ้พี่เท็มกับพี่เติ้ลดูเหมือนจะรู้จักกันแล้ว ไอ้เปอร์ดูจะเข้ากันได้ดีกับทุกคนนะผมว่า ดูมันหม้อๆป๋ากับไอ้ข้าวดี เหอเหอ
“ทำไมเมิงได้เข้าที่นี่แบบครึ่งๆกลางๆแบบนี้วะ” ผมหันมาถามไอ้เปอร์แบบจริงจัง แต่แต่เจอยังไม่ได้คุยกันเลย ไอ้พี่เท็มแย่งคุยอยู่คนเดียว
“กุมีปัญหาเรื่องเอกสาร พอเคลียร์เสร็จถึงได้อนุมัติมาเนี่ยแหละ”
“โคดดีใจเลย เมิงมากุจะได้มีเพื่อน”
“เหมือนกัน กุมานี่กุก็อยากมี”
“มีอะไร?” เมิงขี้สงสัยขนาดนี้แม่เลี้ยงด้วยอะไรวะตอนเด็กๆอ่ะไอ้พี่เท็ม ยุ่งอะไรกะเพื่อนกุนักหนา ไม่ใช่เมียเมิงนะเว้ย
“ก็มีไอ้ไวเป็นเพื่อนไงครับพี่เท็ม” ไอ้เปอร์ตอบพลางยักคิ้ว มันสองคนดูสนิทๆกันนะผมว่า จ้องตากันเป็นประกายเชียว (=_=)
“ว่าแต่เมิงไปไหนมา ไม่เห็นรอรับกุเลย” เข้าโหมดผมและเพื่อนเมื่อขจัดไอ้พี่เท็มออกไปได้อีกครั้ง
“ห่_า ยังกะกุจะรู้ว่าเมิงจะมา ไปซื้อของเว้ย นี่ไงกับป๋าแล้วก็ไอ้ข้าว” พอผมพูดไอ้เปอร์มันก็หันไปยิ้มให้ไอ้ข้าว
“ใครป๋า”
“พี่เอง นั่นลูกพี่นะ อยากได้ขอก่อนล่ะ” พี่ฟาร์มแกยกมือตรงแหน่วเป็นระเบียบเชียร์ พลางล้อเล่นปิดท้ายทำเอาทุกคนหัวเราะร่วนยกเว้นอยู่คนเดียว นั่งหน้าบึ้งอยู่นั่นแหละเมิง
“โห ต้องขอก่อนด้วยแต่ก่อนไม่เห็นมีแบบนี้นี่หว่า” ไอ้เปอร์เมิงก็ไปเล่นกับป๋าแก
“เปอร์ แล้วเมิงนอนห้องไหนวะ”
“ถามทำไมอยากไปนอนด้วยรึไง”
“ก็เผื่อวันนี้นอนคุยกันไง ไม่เจอกันตั้งนาน” ผมถามไอ้เปอร์อีกรอบ แต่ไอ้เปอร์มันมองไปที่ไอ้พี่เท็มยิ้มๆก่อนจะตอบ
“ห้องพี่เท็ม กุเป็นเมทพี่เค้า” ซวยโคดพ่อ แบบนี้อย่าหวังว่ากุจะไปเหยียบห้องเมิง
“ไม่ไปนอนคุยกันแล้วรึไง” เสียงกวนตรีนของไอ้พี่เท็มมันมาอีกแล้ว ผมหันไปจ้องหน้าวัดใจกับมัน อย่าคิดว่ากุไม่กล้านะเมิง ถ้าเมิงไม่อยู่กุอาจจะไปก็ได้ ชิ!!!!
“วันหลังละกันครับ” ตอบพลางหันหนีหน้ากวนๆของมัน ไอ้บ้าทำหน้าสะใจนะเมิง อย่าให้ถึงทีกุบ้าง
“แล้ววันนี้จะแยกย้ายกันไปนอนได้รึยัง ไปเที่ยวกลับมาซะดึกดื่น พาข้าวไปเถลไถลมาล่ะสิ” หนอย…เทศกุอย่างกับพ่อ หวงกันนักไม่ผูกติดไว้กับตัวล่ะ
“ป๋า พี่เท็มว่าป๋าอ่ะ พาแฟนเค้าเถลไถล” หมั่นใส้นักฟ้องป๋าเลย นี่!!!
“จริงเหรอเท็ม” ฮ่าๆๆ เจอป๋ามาดโหด
“ป่าว ไม่ได้ว่า คือแค่พูดๆ…”
“เติ้ลลลลลล ไอ้เท็มมันว่ากุอ้ะ” น่านมีฟ้องต่อ
“ไอ้เท็ม เมิงจะไปว่าพวกมันทำไม ทีเมิงเที่ยวกลับเช้าไม่เห็นมีใครว่า” ดีครับ ด่ามันเข้าไป ด่ามันเลย อุวะฮ่าๆๆๆๆ สมน้ำหน้าหาเรื่องว่ากุดีนัก ผมแอบแลบลิ้นสะใจไปให้ศัตรูคู่แค้น ก่อนจะหันมาหาไอ้เปอร์
“เปอร์วันนี้ไม่นอนกับกุเหรอ” อ้อนซะหน่อย ไม่ได้เจอมันนานคันปากอยากคุยว้อย
“อยากให้กุนอนเหรอ” อิอิ เริ่มเคลิ้ม ไอ้เปอร์ก็งี้ครับมันขัดใจผมไม่ค่อยได้ถ้าเจอลูกอ้อนเข้าหน่อยจะอ่อนทันที ไปกับมันเหมือนพ่อกับลูก แถมตัวมันยังสูงอย่างกับเปรตแต่สูงน้อยกว่าไอ้พี่เท็มแฮะ
“แต่เมทเมิง…ข้าวเค้าจะไม่ว่าเหรอ” ทำเป็นมีสมบัติผู้ดี แตก่อนเห็นเหยียบหัวกุทุกทีเวลาไปนอนบ้านกุ
“ไม่ว่าหรอก เพื่อนไวก็เพื่อนเรา” ไอ้ข้าวรีบตอบพลางยิ้ม ผมเห็นไอ้เปอร์ยิ้มเล็กน้อย
“แต่ไม่ล่ะ กุต้องจัดของ แล้วก็นะขืนกุนอนนี่ได้โดนเขม่นแน่” ไอ้เปอร์ก้มลงมากระซิบผม ใครจะเขม่นเมิงวะบอกกุเดี๋ยวกุจัดการให้ ไม่รู้ซะแล้วว่ากุเป็นใคร
“งั้นกุไปนะ พรุ่งนี้รอไปเรียนพร้อมกันล่ะ ไปเถอะครับพี่เท็ม” ไอ้เปอร์ว่าพลางตะโกนบอกเมทมัน พวกมันสองคนเดินเริงร่าออกไปจากห้องผมที่ว่าเริงร่าเนี่ยไอ้เปอร์นะครับ ส่วนไอ้พี่เท็มเป็นบ้า หน้ามันบึ้งได้อีกไม่รู้มีหน้าไว้ทำไม ตั้งแต่กลับมายังไม่เห็นมันยิ้มเลย
“งั้นป๋าก็กลับห้องก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน” ป๋าว่าพลางโบกมือแล้วจูงมือพี่เติ้ลหายจากห้องไป เอาล่ะ…ผมก็เก็บของแล้วนอนดีกว่า
“ข้าว…เป็นอะไร นั่งทำหน้าคิดหนักอะไรอยู่ได้” ไอ้ข้าวไม่รู้เป็นอะไรครับยิ้มอยู่ดีๆ พอทุกคนกลับไปหมดดันทำหน้านั่งคิดอะไรไม่ตกอยู่ได้ตั้งนาน
“กุว่าเพื่อนเมิงคุ้นๆว่ะไว”
“เมิงเคยเจอไอ้เปอร์เหรอ มันมาหม้อเมิงป่ะ” พอดีไอ้เปอร์มันหน้าหม้อครับ หูดำที่หนึ่ง ใครสวยๆนี่ผ่านมันหมด โชคดีนะที่ผมไม่สวย ^^
“ไม่นะ” ไอ้ข้าวยังทำหน้าคิดไม่ตก คิ้วมันยุ่งไปหมด
“แล้วคุ้นหน้ายังไง”
“ไม่รู้สิ ที่คุ้นน่ะอาจจะเป็นดวงตามั้ง กุคุ้นๆสายตายังไงไม่รู้” =_= ข้าวเมิงอย่าพูดแบบมีความรู้มากดิ กุไม่เก็ท
“ช่างมันเถอะ เปอร์ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่” อือ ไอ้เปอร์อาจไม่ว่า แต่มันอาจคิดนะกุว่า เมิงโคดจะสวยเลยไอ้ข้าว กุว่าไอ้เปอร์มันจับเป้าหมายไว้แล้วแหงๆดูจากที่มันมองเมิงก็แปลกๆยังไงไม่รู้
เฮ้อ!!!! ไอ้พี่เท็มจะรู้มั้ยเนี่ยว่ามีเมทที่จ้องจะตีท้ายครัวมันอยู่
.............................................................................................................................................................
มาต่อตอนที่ 8 รับวันลอยกระทงจ้า
โดดทำซุ้มมาลงให้ตอนนี้อาจสั้นๆ อาจเพราะรีบมาลง (มันแก้ตัว)
อ่านเม้นแล้วดีใจจังมีคนให้กำลังใจเยอะแยะ บอกว่าสนุกด้วย ดีใจมากๆเลย
ขอบคุณทุกคนที่อ่าน เม้น โหวต แอด นะครับ
ต้องไปแล้ว งานเยอะโคดลอยกระทงเรื่องเยอะมาก พรุ่งนี้ต้องไปเดินจากในเมืองเข้าในมอ ฆ่ากุดีกว่า T-T
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนนะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ บายๆๆๆๆ
ปล. คุณ kizz ชอบพี่ชายเค้าเหรอ สู้กันเลยกับไอ้ภีม อิอิ
ปลล.หารูปไอ้เปเปอร์ไม่ได้ ไม่ถูกใจ ใครมีอิมเมจที่ถูกใจเอามาแบ่งกันบ้างนะครับ ^^
ดิทๆ รอบสองแก้คำผิดแล้วนะจ้ะ
“ไอ้เปเปอร์” ผมตะโกนเสียงดังลั่นแล้ววิ่งไปกอดไอ้ผู้ชายตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงบันได คนที่ผมคุ้นหน้าเป็นอย่างดี
“สัดเปอร์ มาได้ไง อย่าบอกนะว่านักเรียนใหม่ที่ว่าเป็นเมิง” ผมระดมยิงคำถามใส่ไอ้เปอร์เพื่อนรักทันที แต่มันยังไม่ทันได้ตอบคำถามเลย แรงเหวี่ยงจากด้านหลังก็พาตัวผมให้มานั่งจ๋องอยู่ตรงนี้แหละครับ ตัดภาพกลับมาที่เดิม (มันตัดกลับไปแค่นี้ =_=)
“ไอ้หมอนี่ใคร” ไอ้พี่เท็มตั้งคำถามเสียงเย็น ผมกับไอ้เปอร์มองหน้ากันรวมไปถึงพี่เติ้ลกับพี่ฟาร์มที่มองหน้ากันด้วยความงงเช่นกัน
“เท็มเมิงถามทำไม ก็น้องเปอร์เป็นนักเรียนใหม่ไง กุกับเมิงก็เป็นคนรับเข้าหอมาเองนี่หว่า” พี่เติ้ลถามไอ้พี่เท็มกลับ น้ำเสียงปิดความสงสัยไว้ไม่มิดเลย อย่าว่าแต่พี่เลยผมก็สงสัย ในเมื่อมันรู้แล้วจะถามเพื่อ
“กุถามเมิง ไอ้หมอนี่เป็นใคร” ไอ้พี่เท็มมันใช้นิ้วชี้หน้าผมพร้อมถามคำถามเดิม เมิงถามเหมือนลูกสาวแอบมีผัวยังไงไม่รู้แฮะ
“ไอ้เปอร์มันเป็นเพื่อนสนิทผมที่โรงเรียนเก่าครับ” แต่ก็ตอบ กลัวมันบีบคอตายไม่ได้กลับไปเจอหน้าพ่อแม่
“จริงเหรอ? งั้นก็ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ป๋าผมชิงพูดก่อนไอ้พี่เท็มที่ดูเหมือนจะอยากถามอะไรต่อ ตามด้วยไอ้ข้าวที่แนะนำตัวเองต่อ ส่วนไอ้พี่เท็มกับพี่เติ้ลดูเหมือนจะรู้จักกันแล้ว ไอ้เปอร์ดูจะเข้ากันได้ดีกับทุกคนนะผมว่า ดูมันหม้อๆป๋ากับไอ้ข้าวดี เหอเหอ
“ทำไมเมิงได้เข้าที่นี่แบบครึ่งๆกลางๆแบบนี้วะ” ผมหันมาถามไอ้เปอร์แบบจริงจัง แต่แต่เจอยังไม่ได้คุยกันเลย ไอ้พี่เท็มแย่งคุยอยู่คนเดียว
“กุมีปัญหาเรื่องเอกสาร พอเคลียร์เสร็จถึงได้อนุมัติมาเนี่ยแหละ”
“โคดดีใจเลย เมิงมากุจะได้มีเพื่อน”
“เหมือนกัน กุมานี่กุก็อยากมี”
“มีอะไร?” เมิงขี้สงสัยขนาดนี้แม่เลี้ยงด้วยอะไรวะตอนเด็กๆอ่ะไอ้พี่เท็ม ยุ่งอะไรกะเพื่อนกุนักหนา ไม่ใช่เมียเมิงนะเว้ย
“ก็มีไอ้ไวเป็นเพื่อนไงครับพี่เท็ม” ไอ้เปอร์ตอบพลางยักคิ้ว มันสองคนดูสนิทๆกันนะผมว่า จ้องตากันเป็นประกายเชียว (=_=)
“ว่าแต่เมิงไปไหนมา ไม่เห็นรอรับกุเลย” เข้าโหมดผมและเพื่อนเมื่อขจัดไอ้พี่เท็มออกไปได้อีกครั้ง
“ห่_า ยังกะกุจะรู้ว่าเมิงจะมา ไปซื้อของเว้ย นี่ไงกับป๋าแล้วก็ไอ้ข้าว” พอผมพูดไอ้เปอร์มันก็หันไปยิ้มให้ไอ้ข้าว
“ใครป๋า”
“พี่เอง นั่นลูกพี่นะ อยากได้ขอก่อนล่ะ” พี่ฟาร์มแกยกมือตรงแหน่วเป็นระเบียบเชียร์ พลางล้อเล่นปิดท้ายทำเอาทุกคนหัวเราะร่วนยกเว้นอยู่คนเดียว นั่งหน้าบึ้งอยู่นั่นแหละเมิง
“โห ต้องขอก่อนด้วยแต่ก่อนไม่เห็นมีแบบนี้นี่หว่า” ไอ้เปอร์เมิงก็ไปเล่นกับป๋าแก
“เปอร์ แล้วเมิงนอนห้องไหนวะ”
“ถามทำไมอยากไปนอนด้วยรึไง”
“ก็เผื่อวันนี้นอนคุยกันไง ไม่เจอกันตั้งนาน” ผมถามไอ้เปอร์อีกรอบ แต่ไอ้เปอร์มันมองไปที่ไอ้พี่เท็มยิ้มๆก่อนจะตอบ
“ห้องพี่เท็ม กุเป็นเมทพี่เค้า” ซวยโคดพ่อ แบบนี้อย่าหวังว่ากุจะไปเหยียบห้องเมิง
“ไม่ไปนอนคุยกันแล้วรึไง” เสียงกวนตรีนของไอ้พี่เท็มมันมาอีกแล้ว ผมหันไปจ้องหน้าวัดใจกับมัน อย่าคิดว่ากุไม่กล้านะเมิง ถ้าเมิงไม่อยู่กุอาจจะไปก็ได้ ชิ!!!!
“วันหลังละกันครับ” ตอบพลางหันหนีหน้ากวนๆของมัน ไอ้บ้าทำหน้าสะใจนะเมิง อย่าให้ถึงทีกุบ้าง
“แล้ววันนี้จะแยกย้ายกันไปนอนได้รึยัง ไปเที่ยวกลับมาซะดึกดื่น พาข้าวไปเถลไถลมาล่ะสิ” หนอย…เทศกุอย่างกับพ่อ หวงกันนักไม่ผูกติดไว้กับตัวล่ะ
“ป๋า พี่เท็มว่าป๋าอ่ะ พาแฟนเค้าเถลไถล” หมั่นใส้นักฟ้องป๋าเลย นี่!!!
“จริงเหรอเท็ม” ฮ่าๆๆ เจอป๋ามาดโหด
“ป่าว ไม่ได้ว่า คือแค่พูดๆ…”
“เติ้ลลลลลล ไอ้เท็มมันว่ากุอ้ะ” น่านมีฟ้องต่อ
“ไอ้เท็ม เมิงจะไปว่าพวกมันทำไม ทีเมิงเที่ยวกลับเช้าไม่เห็นมีใครว่า” ดีครับ ด่ามันเข้าไป ด่ามันเลย อุวะฮ่าๆๆๆๆ สมน้ำหน้าหาเรื่องว่ากุดีนัก ผมแอบแลบลิ้นสะใจไปให้ศัตรูคู่แค้น ก่อนจะหันมาหาไอ้เปอร์
“เปอร์วันนี้ไม่นอนกับกุเหรอ” อ้อนซะหน่อย ไม่ได้เจอมันนานคันปากอยากคุยว้อย
“อยากให้กุนอนเหรอ” อิอิ เริ่มเคลิ้ม ไอ้เปอร์ก็งี้ครับมันขัดใจผมไม่ค่อยได้ถ้าเจอลูกอ้อนเข้าหน่อยจะอ่อนทันที ไปกับมันเหมือนพ่อกับลูก แถมตัวมันยังสูงอย่างกับเปรตแต่สูงน้อยกว่าไอ้พี่เท็มแฮะ
“แต่เมทเมิง…ข้าวเค้าจะไม่ว่าเหรอ” ทำเป็นมีสมบัติผู้ดี แตก่อนเห็นเหยียบหัวกุทุกทีเวลาไปนอนบ้านกุ
“ไม่ว่าหรอก เพื่อนไวก็เพื่อนเรา” ไอ้ข้าวรีบตอบพลางยิ้ม ผมเห็นไอ้เปอร์ยิ้มเล็กน้อย
“แต่ไม่ล่ะ กุต้องจัดของ แล้วก็นะขืนกุนอนนี่ได้โดนเขม่นแน่” ไอ้เปอร์ก้มลงมากระซิบผม ใครจะเขม่นเมิงวะบอกกุเดี๋ยวกุจัดการให้ ไม่รู้ซะแล้วว่ากุเป็นใคร
“งั้นกุไปนะ พรุ่งนี้รอไปเรียนพร้อมกันล่ะ ไปเถอะครับพี่เท็ม” ไอ้เปอร์ว่าพลางตะโกนบอกเมทมัน พวกมันสองคนเดินเริงร่าออกไปจากห้องผมที่ว่าเริงร่าเนี่ยไอ้เปอร์นะครับ ส่วนไอ้พี่เท็มเป็นบ้า หน้ามันบึ้งได้อีกไม่รู้มีหน้าไว้ทำไม ตั้งแต่กลับมายังไม่เห็นมันยิ้มเลย
“งั้นป๋าก็กลับห้องก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน” ป๋าว่าพลางโบกมือแล้วจูงมือพี่เติ้ลหายจากห้องไป เอาล่ะ…ผมก็เก็บของแล้วนอนดีกว่า
“ข้าว…เป็นอะไร นั่งทำหน้าคิดหนักอะไรอยู่ได้” ไอ้ข้าวไม่รู้เป็นอะไรครับยิ้มอยู่ดีๆ พอทุกคนกลับไปหมดดันทำหน้านั่งคิดอะไรไม่ตกอยู่ได้ตั้งนาน
“กุว่าเพื่อนเมิงคุ้นๆว่ะไว”
“เมิงเคยเจอไอ้เปอร์เหรอ มันมาหม้อเมิงป่ะ” พอดีไอ้เปอร์มันหน้าหม้อครับ หูดำที่หนึ่ง ใครสวยๆนี่ผ่านมันหมด โชคดีนะที่ผมไม่สวย ^^
“ไม่นะ” ไอ้ข้าวยังทำหน้าคิดไม่ตก คิ้วมันยุ่งไปหมด
“แล้วคุ้นหน้ายังไง”
“ไม่รู้สิ ที่คุ้นน่ะอาจจะเป็นดวงตามั้ง กุคุ้นๆสายตายังไงไม่รู้” =_= ข้าวเมิงอย่าพูดแบบมีความรู้มากดิ กุไม่เก็ท
“ช่างมันเถอะ เปอร์ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่” อือ ไอ้เปอร์อาจไม่ว่า แต่มันอาจคิดนะกุว่า เมิงโคดจะสวยเลยไอ้ข้าว กุว่าไอ้เปอร์มันจับเป้าหมายไว้แล้วแหงๆดูจากที่มันมองเมิงก็แปลกๆยังไงไม่รู้
เฮ้อ!!!! ไอ้พี่เท็มจะรู้มั้ยเนี่ยว่ามีเมทที่จ้องจะตีท้ายครัวมันอยู่
.............................................................................................................................................................
มาต่อตอนที่ 8 รับวันลอยกระทงจ้า
โดดทำซุ้มมาลงให้ตอนนี้อาจสั้นๆ อาจเพราะรีบมาลง (มันแก้ตัว)
อ่านเม้นแล้วดีใจจังมีคนให้กำลังใจเยอะแยะ บอกว่าสนุกด้วย ดีใจมากๆเลย
ขอบคุณทุกคนที่อ่าน เม้น โหวต แอด นะครับ
ต้องไปแล้ว งานเยอะโคดลอยกระทงเรื่องเยอะมาก พรุ่งนี้ต้องไปเดินจากในเมืองเข้าในมอ ฆ่ากุดีกว่า T-T
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนนะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ บายๆๆๆๆ
ปล. คุณ kizz ชอบพี่ชายเค้าเหรอ สู้กันเลยกับไอ้ภีม อิอิ
ปลล.หารูปไอ้เปเปอร์ไม่ได้ ไม่ถูกใจ ใครมีอิมเมจที่ถูกใจเอามาแบ่งกันบ้างนะครับ ^^
ดิทๆ รอบสองแก้คำผิดแล้วนะจ้ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น