คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ตอนพิเศษ >> final des end [ไม่มี nc ขอโทดหลายๆ T-T]
“นี่…พวกไอ้เอ็กซ์ล่ะ” ผมเอ่ยถามไอ้บอลระหว่างที่วักน้ำเล่นอยู่ น้ำร้อนมากเลยอ่า ผมเป็นพวกแพ้น้ำร้อนๆอยู่ด้วย
“พวกมันเข้ากิจกรรมอยู่ ไม่มาหรอก” เมิงว่าไงนะ ไหนพวกเมิงว่าจะมาแช่น้ำด้วยกันไง
“หา!! งั้นขึ้นเหอะ กุร้อนแล้ว” แบบนี้อันตราย ต้องรีบชิ่ง ไอ้บอลมันก้มลงเอาจมูกมาคลอเคลียอยู่ข้างแก้มผมแล้วพูด
“เดี๋ยวกุทำให้ลืมร้อนก็ได้” ทำไมต้องทำเสียงหื่นด้วยวะ อย่าเชียวนะเมิงในน้ำ กุไม่เคย ><
“ไม่เอา ไอ้บอลอย่ามาทำบ้าๆแถวนี้นะ” ผมหันไปประจันหน้ากับไอ้ตี๋หื่น เห็นมันทำหน้ายุ่งนิดหน่อยก่อนจะก้มตัวลงมาหอมแก้มผม
“ไม่เอาอะไร เรื่องเมื่อกี๊ยังไม่เคลียด์เลย” มันพูดต่อทั้งๆที่จมูกยังไล้อยู่แถวต้นคอผม ไอ้บ้านี่เรื่องเมื่อกี๊กุไม่ได้ทำอะไรนะเว้ย
“ใครให้ไปนั่งกับพวกนั้น” ไอ้บอลถามต่อโดยไม่เงยหน้า นี่เมิงจะซื่อสัตย์ต่อหน้าที่อะไรขนาดนั้น คุยกับกุมองหน้ากุด้วยก็ด้ายยยยย
“ไม่ได้ไป ไอ้กัน มันเรียกพวกนั้นมานั่งเอง” ตอบมันไป ก็ดันมันออกด้วยไป ไอ้บ้านี่ก็ถึกเจงเลย ดันเท่าไหร่ใกล้กว่าเดิมอี๊กกกก
“งั้นแล้วไป” มันว่าต่อ พลางเลื่อนตัวลงไปด้านล่างเรื่อยๆ อ๊ากกกกก ผมเอามือตีน้ำใส่หน้าแม่งเลย เล่นไรไม่รู้สถานที่
“อย่าขัดอารมณ์ดิ เดี๋ยวโดนหนักกว่าเดิมหรอก” น่าน กุผิดอีก การที่กุจะปกป้องอธิปไตยตัวเองเนี่ยมันผิดมากใช่มะ
“บอล…ไม่เล่นแล้ว” ไอ้ห่า กุไม่ได้บอกว่าเอาเลยที่รักนะเฟ้ย ทำไมรุกหนักกว่าเดิมอีกวะเนี่ย ไอ้บอลประทับรอยไปตามที่ต่างๆในตัวผม มือไม้มันอยู่ไม่สุขเลย คอยแต่จะจับตรงโน้นทีตรงนี้ทีตลอดเวลา ผมได้แต่เกร็งตัวดันหลังตัวเองพิงกับหินที่อยู่ข้างบ่อ จนได้ยินเสียงคนเข้ามา
“ฮ้า!!! สวยจริงๆเลยบ่อกลางแจ้งเนี่ย”
“นั่นดิๆ นี่ถ้าชวนสองคนนั่นมาได้ก็เจ๋ง แต่แม่งแฟนเสือกมาก่อน เซ็งเลย” เสียงเซ็งแซ่ของบุคคลที่สาม สี่และคาดว่าจะมีห้าหกดังเข้ามา ผมโผตัวเกาะไอ้บอลแน่น ไอ้เชี่ยนี่ก็ไม่เลิก มันจับขาผมยกขึ้นนั่งตักเฉย โดยที่ปากก็ยังไม่ละไปจากหน้าที่การคลอเคลีย
“อ่ะ!!! บอลมีคนมา พะ..พอก่อน” น้ำเสียงตะกุกตะกักของผมยิ่งไปเพิ่มระดับความหื่นในตัวไอ้บอล มันเงยหน้าขึ้นมามองผม ฝ่ามือยังคงลูบไล้ที่ต้นขาไปมา ก่อนจะโผล่หน้าออกไปมองกลุ่มคนที่เริ่มเดินเข้ามาที่บ่อ
“เรามาก่อน” ไอ้หน้าด้าน มาก่อนมีสิทธิ์เอ็กซ์แตกก่อนรึไง ไอ้บ้า เดี๋ยวก็โดนเจ้าของเค้ามาไล่หรอก ปล่อยกุ T-T
“แต่…อ้ะ!!!!” ผมเผลอร้องออกไปเพราะจู่ๆก็รู้สึกว่าถูกรุกรานจากด้านล่าง ไอ้ตัวดีมันทำสีหน้ายิ้มพอใจก่อนจะก้มลงจูบแรงๆเป็นการปิดโอกาสการประท้วงของผม
“อะ…อึก!!! อืมมมมมม”
“เฮ้ยนาย เมิงได้ยินเสียงอะไรมะ” เอาเข้าไป แค่กุต้องมาโดนอะจึ๊ดอะจ๊ะในบ่อนี้ แล้วดันมีคนมาได้ยินอีก T-T
“ไม่เห็นได้ยิน หูฝาดแล้วเมิง” แน่ล่ะกุกลั้นเสียงเกือบตาย
“อ่ะ…อ๊า….” แงงงงงงงงง ไอ้บ้าบอลมันกระทำผม
“นั่นไงเมิงเสียงอ่ะ มาอีกแล้ว”
“จริงด้วยว่ะ เสียงมันอยู่ใกล้ๆนี่เอง” มาถึงตอนนี้ไอ้บอลแทนที่มันจะหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่ มันกับเร่งเร้ามากขึ้น ผมแม้จะได้ยินเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา แต่ในหัวตอนนี้ก็คิดอะไรไม่ออกแล้วนอกจากจะปล่อยเลยตามเลย หลังจากที่พยายามซุกตัวเข้าหาไอ้บอลสุดชีวิตเพราะกลัวบุคคลที่สามสี่จะเห็นหน้า
ก็ปรากฏว่าเงียบฉี่ ใช่ครับ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไอ้บอลกระซิบที่ข้างหูบอกว่าเค้าออกไปกันแล้ว
“จริงดิ เป็น เป็นไปได้ไง” เค้าออกไปฟ้องเจ้าของโรงแรมป่าววะ
“ก็บอกแล้ว ว่ากุมาก่อน” มันพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์
……………………………………………………..
“เอ…ตรงนี้มันผูกอย่างนี้รึป่าวหว่า” ผมเห็นหนูเรียวบ่นพึมพำคนเดียวระหว่างที่ใส่ยูกาตะ แก้มป่องๆพองขึ้นเมื่อใส่ยังไงก็ไม่เสร็จสักที ส่วนผมเหรอครับ นอนเอกเขนกดูเป็นคุณชายอยู่บนฟูกสิครับ
“หนูเรียว มันหลุดหมดแล้วนะ” บอกพลางจ้องไปที่ต้นขา ใครจะว่าหื่นก็ยอม ก็ตอนนี้แฟนผมเซ็กซี่ชะมัดเลยค้าบ หนูเรียวสะบัดหน้ามามองผมตาเขียวก่อนจะเดินเข้ามาซัดผมดังอั้ก
“ก็บอกแล้วว่าใส่ไม่เป็นๆ แล้วยังจะให้ใส่ คราวนี้เป็นไงล่ะไม่ต้องได้ใส่กันพอดี” หนูเรียวว่าพลางทำแก้มป่องกว่าเดิม ผมหัวเราะร่วนก่อนจะดึงเจ้าคนขี้งอนขึ้นมาทาบทับตัวเอง สอดมือเข้าไปลูบไล้แผ่นหลังเนียนๆแล้วยิ้มให้เจ้าตัวที่กำลังทำหน้าเหวอ
“ความจริงก็กะไว้แล้วว่าจะใส่ไม่ได้”
“แล้วเมิงก็ยังให้กุใส่ให้ดูเนี่ยนะ แกล้งกุอีกแล้วเหรอเมิง” ว่าแล้วก็ยกมือจะตีอีกชุดใหญ่ ผมเลยต้องรีบคว้ามือไว้ก่อน ก่อนจะเจ็บตัว
“เมื่อกี๊ใครให้ไปคุยกับไอ้บ้านั่น” ทำเสียงเข้มครับเวลาเข้าเรื่อง เหอเหอ
“ไอ้ไหน?”
“ไอ้คนที่อยู่ในห้องรับรองไง ที่หน้าเงือกๆอ่ะ”
“อาร์ตอ่ะเหรอ พอดีไอ้กันไปเรียกมานั่งด้วยกันอ่ะ เห็นว่าเป็นคนไทย”
“ไอ้กัน?” ถามย้ำพลางเลื้อยมือลงมาที่สะโพก
“อือ ไอ้เอ็กซ์เอามือออกเลยนะ” หนูเรียวว่าพลางทำหน้าง้ำ ผมพลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้วนบนเพื่อเป็นฝ่ายทำเกมส์ ตอนนี้หนูเรียวเริ่มดิ้นสงสัยจะรู้แล้วว่าผมกำลังจะทำอะไร
“เอ็กซ์ กุ…กุหิวจังแฮะ ไปหาไรกินกันมะ” มาแล้วการเอาตัวรอดตลกๆของหนูเรียว ผมลอบอมยิ้มขณะที่ยังซุกไซร้กับร่างกายเล็กๆที่มีชุดยูกาตะคลุมอยู่แบบลวกๆ
“ตอนกุมาเพิ่งเห็นว่ากินอยู่นี่” พูดพลางประทับรอยเจ้าของที่ต้นขา
“อ่ะ….งะ..งั้น…งั้น ไปแช่น้ำก็ได้” ยังจะพยายามอีก
“ไอ้บอลกำลังจัดการไอ้ฟิวอยู่นะ ไปไม่กลัวมันอาละวาดเอาเหรอ”
“นั่นสิ” เสียงเล็กตอบรับ แล้วรีบเอามือปิดปากเพราะผมเริ่มรุกจุดยุทธศาสตร์
“อา…มะ..ไม่เอา” มือไม่ของหนูเรียวปัดป่ายไปทั่วแผ่นหลังผม ใบหน้าน่ารักแดงก่ำด้วยอารมณ์ แต่ยังพยายามขัดขืนอยู่
“เอ็กซ์…ฮ่ะ..ไม่ทำตอนนี้” มีการต่อรอง
“ทำไม” ตอนถามนี่ก็ไม่ปล่อยให้ว่างเว้นนะครับ หาเศษหาเลยไปด้วย
“ก็ไม่เหนื่อย เหรอ”
“ไม่อ่ะ” ยิ้มแป้นให้สีหน้าน่ารักของคนตรงหน้า ก่อนจะลงมือซุกไซร้ต่อ
“แล้ว…หิวล่ะ หิวมั้ย” พูดรัวเชียว
“อิ่มมาแล้ว ^^”
“เอ็กซ์ กุอยากดูหิมะ” จู่ๆมาแนวไหนเนี่ย หนูเรียวจ้องตาผมเขม็งด้วยสีหน้าจริงจัง ผมวัดใจอยู่สักพัก (คิดไม่ตกว่าจะเอาหรือไม่เอาดี) จนในที่สุดก็ตัดสินใจอุ้มคนตัวเล็กออกไปที่ระเบียงห้องพัก
หนูเรียวนั่งเอนตัวพิงแผ่นหลังเข้ากับลำตัวผม ดวงตาจ้องมองไปที่หิมะสีขาวที่กำลังโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย
“หิมะสวยนะเอ็กซ์ กุเพิ่งเคยเห็น” น้ำเสียงเล็กพูดออกมาเบาๆ ผมกระชับอ้อมกอดแน่นเข้าพลางมองไปที่หิมะเช่นกัน
“มันจะหยุดตกตอนไหน”
“ไม่รู้สิ คงอีกนาน” ตอบพลางเริ่มสังเกตเห็นว่าคนในอ้อมกอดตัวเย็นลงเรื่อยๆ สงสัยคงเพราะอากาศหนาวบวกกับเสื้อผ้าที่เจ้าตัวใส่หลุดลุ่ย (เพราะฝีมือแก)
“หนูเรียวเข้าห้องมั้ย อากาศหนาว”
“ไม่ กุอยากดูหิมะ อยากดูหิมะที่เมิงพากุมาดู” หนูเรียวตอบเล่นเอาผมอึ้ง ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นเข้าไปอีก
“ถ้าเมิงอยากดูตอนไหนกุพามาอีกก็ได้”
“ไม่ กุชอบหิมะนี้ที่สุด เมิงชอบมั้ย” หนูเรียวหันมาถามผมตาแป๋ว ดวงตาที่บ่งบอกว่าชอบมาก มากที่สุด ผมก้มลงจุมพิตคนตรงหน้า ริมฝีปากของเราเย็นด้วยกันทั้งคู่ แต่ไม่รู้ทำไมกลับรู้สึกอบอุ่นที่สุด
“ชอบสิ” ตอบแล้วกระชับวงแขนแน่นเข้า ความอบอุ่นเติมเต็มในหัวใจท่ามกลางหิมะเย็นที่โปรยปราย
' END'
ส่งท้าย
"บอลเมิงจะไปไหน" ผมเปิดประตูห้องพักออกมาเจอไอ้บอลพอดีครับ เห็นมันกำลังหันซ้ายหันขวาเหมือนหาใครอยู่
"ไปหาไอ้กัน"
"พอดีเลย กุก็กำลังหามันอยู่" ผมเดินไปหาไอ้บอล ตอนนี้ไอ้ฟิวคงหลับไปแล้วเหมือนกับหนูเรียวของผม
"ทำไม?"
"กุมีรางวัลให้มัน" ตอบพลางกระชับไม้เบสบอลในมือ
"ที่มันชักศึกเข้าบ้านกุ" ผมหันไปยิ้มให้ไอ้บอลที่ยิ้มเหี้ยมกลับมา ของผมอาจแค่ไอ้กัน แต่ดูจากสีหน้าไปไอ้บอลแล้วผมว่าไอ้เงือกสองตัวนั่นไม่รอดด้วยแหงๆ
.....................................................................................
จบแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ขอโทดท่านผู้อ่านที่รักทุกท่านที่ไม่มี nc พอดีแต่งไม่ออกเจงๆ T-T ตบตีคนแต่งเถอะ
เรื่องนี้จบแล้ว อย่าลืมอ่านเรื่องใหม่ของมั้งด้วยน้า เป็นแนวรักหวานซึ้งโรแมนติกเหมือนเรื่องนี้แหละ (ตรงข้ามทุกอย่าง - - )
เรื่องใหม่ลงตัวละครไว้ให้แทะเล็มเล่นกันแล้ว
เรื่องนี้อาจไม่ดีนัก เอาเป็นว่าจะพยายามพัฒนาในเรื่องต่อๆไป ความบ้า รั่ว ฮา คงอยู่คู่ฟ้าดิน (เหมือนเนื้อเพลงมาร์ชเลยวุ้ย)
ขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่ติดตามอ่านกันมาจนจบ เก่งจังเลย แปะๆๆๆๆ ขอบคุณมากเลยค่ะ
ไปละๆบายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น