คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : เรื่องของเรา >> บอล + ฟิว ตอนที่สาม 100 %
ผมยันตัวเองขึ้นเอนหลังพิงเข้ากับหัวเตียง ดวงตาจับจ้องไปยังคนที่นอนอยู่ข้างๆ ลมหายใจสม่ำเสมอที่บ่งบอกว่ากำลังหลับลึก ผมซอยสั้นตกลงมาปรกใบหน้าน่ารักจนผมต้องเอื้อมมือไปปัดออกให้แต่เจ้าตัวกลับปัดมือผมออกอย่างรำคาญ
นี่ขนาดเมิงหลับลึกขนาดนี้เมิงยังผลักใสกุได้อีกนะไอ้ฟิว ริมฝีปากที่เผยอออกเล็กน้อยชวนให้ผมคิดไปถึงวันนั้น วันที่ผมเริ่มความสัมพันธ์แปลกประหลาดระหว่างผมกับมันขึ้นมาอีกครั้ง
“เมิงจะรู้มั้ยว่าวันนั้นกุทำไปเพราะอะไร?”
ตั้งแต่วันที่ผมตื่นขึ้นมาพบว่าผมกับไอ้ฟิวได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ผมก็พร่ำบอกกับตัวเองให้ลืมมันซะ รวมไปถึงผมคงจะทำหน้าไม่ถูกหากไอ้ฟิวมันยังคิดถึงเหตุการณ์บ้าๆนั้นอยู่ จึงได้บอกให้มันลืมเรื่องนั้นเสีย
ทุกๆวันที่ผมพยายามทำตัวเหมือนเดิม ตื่นเช้า ไปรับจ๋า ไปเรียน เลิกเรียน กินเหล้า กลับหอ แต่ไม่นานผมก็รู้สึกตัวว่ามีบางอย่างที่ผิดแปลกไป ตื่นเช้า ไปรับจ๋า อยากไปดูไอ้ฟิว ไปเรียน แอบดูไอ้ฟิวเล่นกับไอ้เรียว เลิกเรียน อยากไปส่งไอ้ฟิว กินเหล้า อยากไปหอไอ้ฟิว กลับหอ อ๊ากกกกกกกกกกกก ทำไมวงจรชีวิตผมถึงมีไอ้ฟิวเข้ามาอยู่ในหัวมากขึ้นทุกวันๆ
จนถึงวันนั้น วันที่พวกเรานัดกันว่าจะไปกินเหล้า ผมเลยต้องผิดนัดกับจ๋าเพราะเหล้าที่ไอ้กันจะเลี้ยงนั้นสำคัญกว่า แต่วันนั้นฝนดันตกมาได้ ผมที่เพิ่งจะเอารถไปขัดสีมาเลยต้องรอให้ฝนหยุดก่อน ระหว่างที่รอไม่รู้มันเป็นความบังเอิญหรืออย่างไร ผมเห็นไอ้ฟิวมันเดินฝ่าสายฝนมาแต่ไกล ผมเลยดึงมันเข้ามาหลบฝนด้วยกัน เนื้อตัวมันเปียกโชกไปหมดเลย แต่ที่สะกิดใจผมตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นคือริมฝีปากอิ่มๆซีดๆที่สั่นระริกเพราะความเย็นจากน้ำฝน และนับแต่นั้นผมก็เลือกที่จะทำตามใจตัวเองตลอดมา
“ตอนนี้ทำไมกุถึงคิดแบบตอนนั้นไม่ได้กันนะ”
จนมาถึงวันนี้ วันที่ผมต้องตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์นี้ดี ประโยคที่จ๋าพูดกับผมยังคงวนเวียนอยู่ในหัว
“ทำไมบอลถึงถามว่าเพื่อนกับแฟนอันไหนสำคัญกว่ากันล่ะ”
“ก็แค่อยากรู้”
“ไม่รู้สิ จ๋าว่าเท่าๆกันมั้ง แต่ยังไงก็ไม่เหมือนกันหรอก”
“แล้วถ้าสมมติว่าบอลรักพวกไอ้เอ็กซ์เหมือนที่รักจ๋าล่ะ”
“ไม่มีทางอยู่แล้ว ถึงยังไงลึกๆบอลก็ต้องรักจ๋าอีกแบบนึงอยู่ดีนั่นแหละ ก็เราเป็นแฟนกันนี่นา”
มันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆรึเปล่านะ
“ตามปกติ สันดานของมนุษย์ถ้าเจอของที่ใช่ มันจะทิ้งของเก่าที่ไม่ใช่เสมอ”
“แล้วการที่เมิงยังไม่เลิกกับจ๋านั่นก็เป็นเหตุผลที่เมิงต้องปล่อยไอ้ฟิวไปยังไงล่ะ”
รึว่ามันจะเป็นอย่างที่ไอ้เอ็กซ์กับไอ้กันมันว่า
แต่ถึงอย่างไรตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้ผมรู้ว่าเรื่องนี้มันควรจะเป็นอย่างนี้ตั้งแต่ต้น
ฝ่ามือไล้ใบหน้าเนียนๆอย่างเบามือ ก่อนจะก้มลงประทับริมฝีปากอ้อยอิ่งที่ตรงหน้าผากมน
“กุเลือกได้แล้วล่ะฟิว” เอ่ยเสียงเบาก่อนจะก้าวออกจากห้องไป
.............................มาต่อแล้วจ้า
“ไอ้บอลไปไหนวะ กุไม่เห็นมันมาเรียนเลยวันนี้” ผมหันไปมองไอ้กันที่เดินควงกุญแจรถเข้ามาพลางถามหาไอ้บอลก่อนเพื่อนเลย
วันนี้พวกผมนัดกันมาฉลองเนื่องในวันอยากจะกินเหล้าแห่งชาติครับ แล้วตอนนี้ก็นั่งสลอนกันสี่คนแล้ว จะเหลือก็แค่คุณชายเจ้าปัญหาอยู่คนเดียว ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรรึเปล่า แปลกๆตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
“พวกเมิงมองกุทำไม?” ไอ้บ้าเอ็กซ์กะไอ้กันมันจ้องผมเขม็งเลย ท่าจะบ้า
“เมิงไม่รู้เหรอว่าไอ้บอลมันไปไหน”
“ไม่ใช่ลูกกุสาด” กุจะได้รู้ว่าแม่_งไปตายที่ไหน จะบ้ารึเปล่าพวกเมิงเนี่ย
“ใช่ๆ จะไปถามที่ฟิวมันทำไม โทรหามันก็หมดเรื่อง” ถูก!!! ฉลาดมากหนูซื่อบื้อ ไอ้เอ็กซ์มันเลยโทรหาไอ้บอล
“มันอยู่หน้าร้านนี่แหละ คุยกับจ๋าอยู่” ไอ้เอ็กซ์พูดขึ้นพลางกดวางโทรศัพท์ ตามันมองมาที่ผม อีกละ มองกุจังเดี๋ยวจับทำเมียซะหรอกเมิง
“กุไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ หนูซื่อบื้อไปมั้ย” ไปเยี่ยวดีกว่า โดนจ้องมากชักปวด
“ไปๆ”
หลังจากที่เสร็จภารกิจการเข้าห้องน้ำ ผมกับหนูซื่อบื้อก็เดินกลับโต๊ะ แต่ขากลับหนูซื่อบื้ออยากเดินผ่านสวนญี่ปุ่นที่ทางร้านจัดไว้ เลยพาไปเดินดูซะหน่อย ถูกใจชิ้นไหนในสวนจะได้จองไว้ตอนจะกลับจะมาหยิบ
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” เสียงแว้ดแหลมปรี๊ดดังมาจากหลังสวน ใครมันมาทำสงครามกันแถวนี้วะ ผมกับหนูซื่อบื้อมองตากันก่อนจะย่องเข้าไปแอบดูใกล้ๆ ไม่ใช่ว่าสอดนะครับ เสือ_กเลยแหละ
“ก็หมายความอย่างที่พูด” เอ๊ะ??? เสียงนี่มัน ไอ้บอลนี่หว่า ตอนนี้หนูซื่อบื้อหันมามองผมตาโต หน้าตาบ่งบอกว่าอยากรู้อยากเห็นสุดๆ
“บอล จ๋าจะคิดซะว่าที่บอลพูดเมื่อกี๊แค่ล้อเล่น เรื่องแบบนั้นมันเป็นไปได้บอลก็รู้ ไม่มีใครรับได้หรอก คิดถึงพ่อแม่หน่อยสิบอล” เรื่องอะไรกันวะ มีคิดถึงพ่อคิดถึงแม่ด้วย เป็นไปได้ขอรีใหม่ได้มั้ยเนี่ย เอาตั้งแต่ต้นเลย
“ถ้าหยุดตั้งแต่ตอนนี้ จ๋าจะคิดซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น นะบอล คิดให้ดีๆ” ผมเห็นไอ้บอลมันยืนเงียบเลยแล้วมันก็พูดอะไรอีกหน่อยแต่เบามาก มันกลัวกุจะได้ยินรึไงวะ แล้วจ๋าก็ยิ้มก่อนจะจับมือมันแล้วพากันไปขึ้นรถ อ้าว กุยังไม่รู้เรื่องเลย กลับมาก่อนเลยนะเมิง
“มันพูดเรื่องอะไรกันน่ะ” หนูซื่อบื้อหันมาถามหน้าตาซีเรียส
“กุมาพร้อมเมิง - - ”
.........................
“ไปทำอะไรกันในห้องน้ำมาวะ โคดนาน” เสียงไอ้กันวอนเจ็บมาแต่ไกลเลยมัน จัดไปสักทีดีมั้ยเนี่ย
“ไอ้บอลมันกลับแล้วนะ” หนูซื่อบื้อบอกไอ้เอ็กซ์หลังจากโดนคว้าตัวให้นั่งลงข้างๆ ไอ้เอ็กซ์ทำหน้างงเล็กน้อยพลางหันมามองผม กุอีกละ เอาสิวันหลังเมิงทำเมียหายอย่าลืมมาถามกุนะ
“เมื่อกี๊ เห็นมันทะเลาะกับจ๋าแล้วก็พากันกลับไปแล้วอ่ะ” หนูซื่อบื้อพูดต่อพลางใช้มือจับหน้าไอ้เอ็กซ์ให้หันไปฟังตัวเองพูด คราวนี้นี้ทั้งไอ้เอ็กซ์กับไอ้กันหันมามองผมแบบหมาหมู่เลย
“มองกุทำไม” ถามซะหน่อย พิศวาสอะไรกุนักหนามองอยู่นั่น
“กุชอบเมิงมั้ง” เอาแล้วไง ไอ้กันอย่าบอกนะว่าเมิง เกิดจะอึ๊ดจุ๊อึ๊ดจ๊ะกุอ่ะ ไม่จริง
“โอ้ที่รัก จ้องนิดจ้องหน่อยทำเป็นเขิน” ไอ้กันมันคงเห็นว่าผมทำหน้ากลัวมัน มันเลยเอาใหญ่
“อย่าจ้องมาก กุชักปวดเยี่ยวอีกแล้ว”
“ไม่เอาน่าที่รัก คนรักกันเค้าก็จ้องกันแบบนี้แหละ”
“มิน่า เมิงถึงหาเมียไม่ได้ ใครๆก็ต้องคิดว่าเมิงโรคจิตแหงๆ” พวกไอ้เอ็กซ์หัวเราะก๊ากเลยพอผมพูดจบ ไอ้กันมันก็หัวเราะด้วย
พวกผมนั่งกินเหล้าอยู่จนดึก สภาพแต่ละคนนี่เริ่มร่อแร่ โดยเฉพาะผมกับไอ้กัน ส่วนคู่รักเค้าคอแข็งเลยยังดูดีอยู่
“ที่ร๊ากกกกกกกก มาห้ายยยยยเค้าหอมแก้มหน่อยมา” ไอ้กันพูดยานคางจัง
“แก้มโก้นนนนนกุม้าล่ะ” เอ๋า กุก็ยาน ไอ้บ้านี่พาผมเมา รินเอาๆ คอยดูนะคนจ่ายเป็นไอ้เอ็กซ์อีกแหง
“ฮ่าๆๆๆ พูดยางงี้ต้องโดนสองที” มันหัวเราะพลางลุกขึ้นล๊อคคอผม แล้วพยายามก้มหน้าลงจะหอมแก้ม แล้วตัวมันก็ปลิวล้มลงที่พื้น
เอ๋??????
“ไอ้กันอยู่ๆปายนอนเล่นที่พื้นทามมายยยยยยย” ถามมันพลางหัวเราะก่อนจะรู้สึกตัวว่าตัวผมลอยขึ้นแล้วนั่งจุ้มปุ๊กลงที่อะไรสักอย่างนุ่มๆ
“ไอ้บอล!!!!!!” หายเมาเลยครับ ไม่ใช่แค่ผม ทุกคนเลย ก็ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนตักไอ้บอล แต่ที่สำคัญกว่านั้น หน้ามันนี่เละเทะยังกะโดนสิบล้อเหยียบมา
“ไปโดนอะไรมาเมิง” ไอ้เอ็กซ์ถามขึ้น ตอนนี้พวกผมเข้ามารุมมันใหญ่เลย ไอ้บอลมันยิ้มนิดนึงก่อนจะตอบ
“จ๋าต่อยกุ”
“ห๊า!!!!!!!” พระเจ้า จ๋านักมวยเก่าแน่ๆ
“ก็กุขอเลิก จ๋าเค้าร้องไห้กุเลยให้เค้าต่อยกุเผื่อเค้าจะสะใจ”
“สะใจจริงๆ หน้าเมิงตอนนี้เหมือนศพชะมัด ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้กันมันพูดพลางหัวเราะ พวกผมหัวเราะกันใหญ่ ไอ้บอลมันก้มหน้ามันซุกที่หลังผม
“แล้วขอเลิกทำไมอ่ะ จ๋ามีกิ๊ก?” เก็บความสงสัยไว้ไม่อยู่จนได้ผม
“เปล่า”
“งั้นเมิงก็มี”
“อือ”
“สมควร เป็นกุจะเอาให้ตายคาตรีน” ผมพูดขำๆ แต่ไอ้บอลมันเงยหน้าขึ้นมามองผมก่อนจะถามยิ้มๆ
“จริงดิ โหดจัง”
“ช่ายที่รักอ่ะ โห๊ดโหด” ไอ้กันแทรกขึ้นมาก่อนจะโดนฟาดหัวไปที
“เชี่ยบอล ตบกุทำไม เจ็บนะว้อย” สมน้ำหน้าว่ากุโหด
“ที่รักกุหรอก” ช่ายๆ เอ๋?????????? O_o
“ฮะๆ อย่าล้อเล่นน่าไอ้บอล” สาด กุใจเต้น
“ใครล้อเล่น พูดจริงหรอกที่รัก” ไอ้บ้าบอลมันว่าพลางหอมแก้มผม
“เมิงเป็นที่รักกุ กุก็เป็นที่รักเมิง คราวนี้แหละกุจะไม่ปล่อยเมิงรอดไปง่ายๆเหมือนเมื่อก่อนหรอกนะ” ไอ้บ้า ไอ้เชี่ย แก้มกุแดงยังวะ (เอาเข้าไป) อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ทำไมมันพูดยังงี้ว้า
“ฮิ้วววววววววววววววววววว”
“บวชให้หมาตายเหรอพวกเมิง หุบปากไปเลยไอ้บอล” แงๆๆๆๆๆ ไอ้พวกเพื่อนบ้าล้อกุ ไอ้บอลมันกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นก่อนจะกระซิบที่ข้างหูผม
“กุรักเมิงนะ” อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ตายๆๆๆๆๆๆ ผมตายยังครับเนี่ยใครก็ได้บอกผมที
.......................................................................................................................................
มาต่อให้ครบแล้วจ้า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ถูกใจกันมั้ยตอนนี้ คนแต่งรู้แต่ว่ามั่วสุดชีวิต
ว่าแต่คนอ่านขู่ซะโหดแบบนี้ไอ้บอลจะไปกล้าเลือกคนอื่นได้ไงล่ะเนี่ย
แล้วก็กลายเป็นธรรมเนียม ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆนะค้าบบบสำหรับคนอ่านทุกคน ทั้งเม้น ทั้งแอด ทั้งโหวต
ขอให้น่ารักๆๆๆๆๆๆๆอย่างนี้ตลอดไป อิอิ
ปล.คุณ nigiri คนแต่งเป็นผู้หญิงจ้า เป็นน้องสาวจริงๆของไอ้เฟม ทุกคนในเรื่องไอ้ภีมกะไอ้เฟมเอามาจากเพื่อนกันหมดเลย แต่ไม่ได้ใช่ชื่อจริงจ้ะ
ปลล.คุณ ทามทาม ขอโทษมากมายนะค้าบบบบบบบบบ พรุ่งนี้ขอให้สอบได้เน้อ
ไปล่ะนะค้าบบบบบบบบบบบบบบ บายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ความคิดเห็น