ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กาลครั้งหนึ่ง…เมื่อผมซื่อบื้อ ?? [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #10 : ยุทธการณ์หก "เล่นกันๆ"

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.44K
      5
      7 ก.ย. 51

    “ดูดิๆ หน้าเมิงสุขภาพดี ดูมีเลือดฝาดจริงๆด้วย”
     
    เสียงอ้อแอ้ๆของหนูเรียวที่กำลังเอานิ้วไปจิ้มๆแก้มไอ้ฟิวที่นั่งหน้าแดงตาเยิ้มอยู่ข้างๆกัน 

    ไอ้สองตัวนี้มันคงกะจะถล่มไอ้กันให้หมดตูด ตั้งแต่มาเห็นซดเอาๆ 

    ไอ้ฟิวก็พอโดนทักว่าหน้าซีดเข้าหน่อย เลยบอกกินเหล้าแล้วจะสุขภาพดี ดูมีเลือดฝาด แล้วก็ซัดใหญ่เลย 

    ผมกับไอ้บอลก็นั่งจิบๆเอาเพราะผมกะอุ้มคนบางคนกลับหอ ส่วนไอ้กันน่ะเหรอป่านนี้มันไปปูทางไว้สำหรับล้างส้วมแล้วมั้ง 

    เพราะเกิดเงินไม่พอจ่ายจะได้ไม่ลำบาก
     
    “แต่ทามไมหน้าเมิงไม่มีเลือดฝาดวะ เลยดูสุขภาพเสียเลยเมิง มานี่ๆกุเรียกเลือดฝาดให้” 

    ไอ้ฟิวนี่ก็ตอบยานมาพอกัน ตอนนี้พวกมันสองคนนั่งเอามือจับแก้มลูบหน้ากันไปมา ดูๆไปแล้วก็ตลกดี 

    “เรียกได้จริงดิ ฮิๆๆ” เอาเข้าไป เค้าถึงว่าอย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา ตอนนี้ผมกับไอ้บอลนั่งดูวิธีเรียกเลือดฝาดของไอ้ฟิวอยู่
     
    แล้วก็แทบกรี๊ด (?????) 

    “อ๊ากกกกกกกกก!!!” เสียงผมร้องเองครับ ก็ไอ้ฟิวมันเรียกเลือดฝาดด้วยการก้มลงจูบหนูเรียวแบบเต็มสตรีมเลย
     
    กว่าผมกับไอ้บอลจะช่วยกันจับแยกออกมาได้ นัวกันเชียว 

    “เห็นม้า มีเลือดฝาดแล้ว~~” เดี๋ยวเมิงจะเจอเรียกเลือดด้วยตรีนบ้างไอ้ฟิว ไอ้นี่เล่นเอาใจหายใจคว่ำ 

    ผมกอดหนูเรียวไว้บนตักแล้วชี้หน้าไอ้ฟิวแบบคาดโทษ แต่ตอนนี้มันก็โดนไอ้บอลคุมตัวอยู่เลยปล่อยไปก่อน
     
    ไอ้บอลก้มลงไปพูดอะไรบางอย่างกับไอ้ฟิวแล้วจู่ๆไอ้ฟิวก็กระเด้งตัวลุกขึ้นยืนแบบเซๆ ก่อนจะเดินเลื้อยมาดึงมือหนูเรียว
     
    “ป่ะ เรียวกลับปายนอนกันเหอะ” อ้าวๆไอ้นี่ อยู่ๆมาชวนเด็กกุไปนอน
     
    “อือ~~~” เฮ้ยเด็กกุก็พยักหน้าแล้วปีนลงจากตักไปยืนเป็นคู่เซๆกัน ทำไมวันนี้มันเข้าคู่กันดีจังวะ
     
    “หนูเรียว วันนี้กลับไปนอนที่ห้องนะ” ผมอ้อนพลางดึงมือหนูเรียวกลับมา
     
    “ม่าย!!!! วันนี้จานอนกับฟิว” หนูเรียวว่าแล้วก็ทำตาดุใส่ผม นี่ยังโกรธเรื่องเมื่อวานอยู่เหรอเนี่ย 

    “เอ็กซ์ขอโทษคร้าบบ กลับไปนอนกับเอ็กซ์น้า” 

    “ไม่ต้องมาพูดดี เมิงว่ากุอ้วน” หนูเรียวกอดอกเชิดหน้าใส่ผม แต่เชิดแรงไปเลยเซๆจะล้ม 

    “ไม่ได้บอกว่าอ้วน บอกว่าถ้ากินขนมมากเดี๋ยวจะอ้วนต่างหาก” ก็ผมพูดจริงนิครับ 

    “นั่นแหละ ขนมนั่นคนเค้าให้กุมา กุจากิน”
     
    ไอ้นั่นแหละที่ไม่อยากให้กิน จะไปกินขนมของไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ให้มาได้ไง เผื่อมันทำคุณไสยล่ะ 

    “ไม่รู้ล่ะวานนี้จานอนกับไอ้ฟิว ป่ะ ฟิวกลับ” ว่าแล้วหนูเรียวก็จูงมือไอ้ฟิวเดินเซซ้ายเซขวาออกไป
     
    “เดี๋ยวกุไปส่งเอง” ไอ้บอลหันมาพูดกับผมที่ตั้งท่าจะบ้าอยู่มะรอมมะร่อ ไอ้นี่หวังไรรึเปล่าวะ
     
    “ไม่เอาเดี๋ยวกุไปเอง”
     
    “เมิงอยู่ช่วยไอ้กันจ่ายเลย กุไปเอง” 

    “เมิงช่วยก็ได้นี่”
     
    “ครั้งก่อนกุช่วยแล้ว ครั้งนี้ตาเมิง” สรุปผมแพ้ ไอ้บอลเดินควงกุญแจรถตามออกไปเก็บศพที่รักผมกับไอ้ฟิว 

    ส่วนผมเดินเศร้าไปจ่ายเงินช่วยไอ้กัน ชีวิตรันทดจริงกุ
     

                    

                   ป่านนี้ไม่รู้หนูเรียวผมจะหลับแล้วรึยัง เพราะตั้งแต่ผมกลับมาหอได้เกือบชั่วโมง โทรไปก็ไม่ยอมรับสาย
     
    โทรหาไอ้บอลบอกถึงหอเรียบร้อย เรียบร้อยแล้วทำไมไม่โทรหากุม้างงงง
     
    อ๊ากกกกก คิดถึง อยากกอด อยากจูบ อยากลูบไล้ อยาก…. 

    ~ไอ้หมาบ้าเอ็กซ์ ถ้าเมิงไม่รับโทรศัพท์ กุด่าเมิงแน่~
     
    โอ้ โทรศัพท์มาแล้วครับ เบอร์หนูเรียวด้วย เย้ๆๆ
     
    “ว่าไงคร้าบบบ เปลี่ยนใจมานอนกับกุได้ยัง”
     
    “เอ็กซ์ๆๆๆ มาช่วยหน่อย ไอ้บอลกำลังจะฆ่าไอ้ฟิว” เสียงรีบร้อนของหนูเรียวดังมาตามสาย
     
    “เฮ้ย!!! เกิดอะไรขึ้นน่ะ” 

    “ไม่รู้ รีบมาเร็วๆไอ้บอลกำลังจะฆ่าไอ้ฟิวแล้ว” ได้ยินแค่นั้นผมก็คว้ากุญแจรถ ขับบึ่งไปหอไอ้ฟิวทันที 

    เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย อยู่ๆจะฆ่าจะแกงกันซะงั้น
     
    ....................

    “หนูเรียว เป็นไงบ้าง” ผมตะโกนถามทันทีที่เปิดประตูห้องเข้าไป
     
    หนูเรียวที่ยืนทำหน้าตกใจอยู่กลางห้องวิ่งเข้ามาหาผมแล้วชี้ไปที่เพื่อนสองคนที่หนูเรียวว่ากำลังจะฆ่ากันอยู่โซฟา 

    ผมมองไปที่ภาพไอ้บอลกำลังคร่อมตัวไอ้ฟิวที่อยู่ในสภาพมือถูกเข็มขัดมัดติดกันขึงพรืดอยู่เหนือหัว แถมปากก็โดนเอาเนคไทด์มัดไว้ 

    แต่จากบรรยากาศที่สัมผัสได้มันไม่ได้กำลังจะฆ่ากันนะผมว่า
     
    “บอลเมิงทำอะไร?” ผมมุ่งเป้าไปที่ไอ้บอลที่ตอนนี้มันนั่งหน้าเฉยไขว่ห้างอยู่บนโซฟา
     
    ผมหันไปมองไอ้บอลที ไอ้ฟิว (ที่อยูในสภาพล่อแหลม) ที ก่อนจะคว้าตัวหนูเรียวให้ออกมาจากห้อง 

    “ดีๆนะเมิง” พูดส่งท้ายให้ไอ้บอล แล้วก็ลากตัวหนูเรียวลงมาที่รถอย่างยากลำบาก เพราะหนูเรียวพยายามกลับไปช่วยเพื่อนที่กำลังจะถูกฆ่าให้ได้ 

    “ไอ้เอ็กซ์ ไอ้บ้า ไอ้คนไม่มีน้ำใจ ทำไมไม่ช่วยไอ้ฟิวมัน มันจะโดนไอ้บอลฆ่าตายแล้วนั่น” 

    หนูเรียวหันมาแว้ดๆใส่ผมแบบนี้ตั้งแต่รถเริ่มออกตัว 

    “มันไม่ได้ฆ่า แล้วก็ไม่ได้ทะเลาะกันด้วย” ผมตอบไปใจเย็น หนูเรียวหันมาค้อนใส่ผมก่อนจะพล่ามต่อ 

    “เมิงดูเป็นมันปั้นบัวลอยกันอยู่รึไง ไอ้บอลมันเอาเข็มขัดมัดมือไอ้ฟิวด้วย ไอ้บอลไอ้เพื่อนเลว เมิงด้วยเอ็กซ์เมิงก็เลว” 

    จะเรียกว่าเพื่อนเลวก็คงจะถูกมั้ง
     
    ใช่ว่าหนูเรียวเค้าซื่อจนไม่รู้จักเรื่องอย่างว่านะครับ เพราะผมเคยเปิดหนัง xxx ให้ดู
     
    แม้หนูเรียวเค้าจะดูแบบไร้อารมณ์ไปสักนิดแต่เค้าก็รู้จักเรื่องอย่างนั้น 

    แต่ที่ทำให้เข้าใจผิดว่าคุณเพื่อนทั้งสองทะเลาะกันจนจะฆ่ากันก็เพราะความถ่อย + เถื่อนของไอ้บอลมันมากกว่านะผมว่า
     
    ไอ้บ้านั่นมาทีหลังแซงโค้งผมจนถึงขั้นเล่น sm กันแล้วเหรอเนี่ย ฮุฮุฮุ 

    “มันไม่ฆ่าหรอก ไม่เชื่อรอดูพรุ่งนี้ ไอ้ฟิวจะไม่มีแผลสักแอะเลย” แต่ไอ้บอลไม่แน่ 

    “แล้วมันทำอะไรกัน?” อย่ามาทำตาโตถามนะหนูเรียว 

    “ไอ้บอลมันทำภารกิจอยู่ มันกะไอ้ฟิวคงไปเล่นเกมส์กันมาอ่ะ” 

    “จริงอ่ะ ภารกิจอะไร?” เอ้า ยังไม่จบแล้วกุจะตอบว่าไงล่ะเนี่ย 

    “ภารกิจ ’เล่นเพื่อน’ มั้ง มันสองคนแค่เล่นกันน่ะ หนูเรียวไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้ถ้าไอ้ฟิวเป็นแผลให้ถีบไอ้บอลแผลละสองทีเลย”
     
    ผมรับรองกับหนูเรียวที่ทำหน้าเออออเป็นอันตกลง
     
    “ไอ้พวกนี้เล่นอะไรไม่บอกกัน” หนูเรียวบ่นพลางทำปากจู๋ เมื่อรู้ว่าไอ้ฟิวคงไม่เป็นอันตราย (เหรอ~~~) 

    “หนูเรียวอยากเล่นบ้างมั้ยล่ะ?” หื่นแล้วมั้ยกุ 

    “เล่นยังไงอ่ะ?” โอ้โหคำถามนำสุดฤทธิ์งี้เหยียบมิดตรีนครับผม 


    ...................................................................................................................

    แอบอู้ไม่ยอมอ่านหนังสือ  มาเปิดดูนิยาย

    อู้ววววววว   คนเม้นต์เยอะ  อยากลงๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ

    ตอนนี้ว่าจะให้หนูเรียวบรรยายแต่เปลี่ยน  ไม่เอาดีก่าให้นายเอ็กซ์พล่ามอ่ะดีแล้ว

    ขอบคุณทุกคนที่อ่าน เม้น โหวต กดแฟนพันธุ์แท้  และให้กำลังทุกคนเลยนาจ้า  ชอบมั่กมักๆๆๆๆ

    จะบอกว่า  ตอนพิเศษของหมาบ้าบอลกะเหมียวฟิวน่ะ    แต่งสดแล้วลง  บ้าบอมากมาย  

    แต่จะแทรกไว้ให้ในเรื่องหลักของนายเอ็กซ์กะหนูเรียวเอาพอหายคิดถึงละกัน

    แต่ถ้าอยากอ่านแบบเพียวๆเลยว่าเรื่องมันเป็นยังไง   ก็ขอคนแต่งคิดก่อนแป้บนึง ฮ่าๆๆๆ 

    กรี๊ดมาก็ได้คนแต่งแพ้เสียงกรี๊ด  ฮ่าๆๆๆ

    งั้นเจอกันใหม่เมื่อคนแต่งอู้อ่านหนังสืออีก  บายๆๆๆ

    ปล. ใครเคยดูละครนัวเนียของวิดวะบ้าง  หนุกนะ


    คนแต่ง  : เอ็กซ์  บอลนำไปแล้วอ่ะ

    เอ็กซ์  : ช่างมัน   มันถ่อย

    คนแต่ง : แกไม่ถ่อย?

    เอ็กซ์ : ไม่  เป็นคนมีมารยาท

    คนแต่ง :  ไม่หื่น?

    เอ็กซ์ : หื่น!!!!!

    คนแต่ง :  ยืนยันเชียะ  พูดอะไรกะคนอ่านหน่อย

    เอ็กซ์ : หนูเรียวเป็นของผมนะค้าบบบบบบ  ^^

    คนแต่ง : (- -)


    เพิ่มๆ  ไปเจอรูปหนุ่มหล่อมา   อิมเมจตรงใจ  โดนๆๆๆๆๆๆๆ  ไอ้หมาบ้าบอลสุดๆ

    หน้าตี๋ + ลุคกวนโอ้ย



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×