ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~๐ Body and heart ๐~

    ลำดับตอนที่ #9 : Ch.10

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 614
      0
      16 ก.ค. 55

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Shot.11

     

     

     

     

     

    "โอ๊ยยย..." แทยอนที่เพิ่งจะค่อยๆปรือตาหลังจากที่หลับไปเมื่อไรก็ไม่รู้แต่ก็ต้องโอดโอยเมื่อขยับตัวเล็กน้อยมันก็ปวดหนึบๆขึ้นมาเสียดื้อๆ

     

    "เป็นอะไรคะ อ๊ะ..." ทิฟฟานี่ที่ตื่นตามเสียงร้องของคนข้างๆก็ต้องชะงักมือที่กำลังจะยกมาลูบใบหน้าของอีกคนไว้

     

    "ปวดเหมือนกันไช่ป่ะ  สงสัยเมื่อคืนจะแดนซ์มันส์เกินไป" ร่างเล็กเอ่ยกลั้วหัวเราะเมื่อเห็นว่าอีกคนนั้นอาการไม่ต่างกันเท่าไร

    ว่าแล้วทั้งคู่ก็ถอนหายใจเฮือกกพร้อมกัน

    ก่อนจะหันไปมองอีกคนที่ยังหลับสนิทไร้สิ่งก่อกวน(?) เป็ดน้อยที่บัดนี้ได้กลายเป็นหมีแพนด้าอย่างสมบูรณ์แบบไปแล้ว

    แขนเรียวนั้นยังคงพาดโอบหน้าท้องแบนราบของแทยอนไว้เหมือนเดิม

     

    "เมื่อคืน(?)เหมือนเราจะหลับก่อนยัยเป็ดอีกนะ" เสียงใสเอ่ยขึ้นพลางหันกลับมามองใบหน้าหวาน ก่อนจะกดจูบเบาๆที่ริมฝีปากอวบอิ่มนั้นไป1ที

     

    "อื้มม สงสารมันนะที่เห็นมันเครียดแบบนี้อ่ะ แต่ไม่รู้จะช่วยไงดี" เสียงหวานเอ่ยตอบพลางถอนหายใจเบาๆกับความสับสนของเพื่อนสาวอันเป็นที่รักของทั้งคู่

     

    "เธอว่าเมื่อคืน(?)..มันจะเอาจริงป่ะ" เสียงใสถามต่อ นึกถึงสีหน้ากับน้ำเสียงแบบนั้นของเป็ดน้อยตอนที่พูดเรื่องนั้นขึ้นมาก็แทบจะไปต่อไม่เป็น

     

    "ฉันว่ามันเอาจริงนะ แต่เพราะอารมณ์ชั่ววูบหรือเปล่านี่ไม่แน่ใจ" ทิฟฟานี่ตอบไปก็คิดๆดูจากอะไรหลายๆอย่างที่เข้ามาสุมในใจบวกกับอารมณ์ที่เกิดขึ้นจากตอนนั้น

    ที่ยังไงซะมันก็ไม่มีทางหายไปจนหมดลงได้เร็วขนาดนั้นแน่ๆ คิดไปแล้วคู่หื่นก็ถอนหายใจ เฮือกก พร้อมกันโดยมิได้นัดหมายอีกครั้ง

     

     

     

     

    ก๊อกๆ

     

     

     

     

    "ตื่นกันยังวะ" เสียงยูริตะโกนดังขึ้นจากหน้าห้อง

     

    "เออเข้ามาดิ ไม่ได้ล็อค" สิ้นเสียงของแทยอนประตูบานโตก็เปิดออกพร้อมกับร่างของยูริและซันนี่

    ก่อนที่2เดินเข้ามาหย่อนตัวนั่งลงที่เก้าอี้ไม้ตัวเไม่ใหญ่มากข้างๆเตียง

     

    "ฉันก็นึกว่าพวกแกจะเลือกห้องในๆ เดินหาซะนาน สุดท้ายมันมาอยู่ห้องหน้าบันได"

    ว่าก็บ่นซะหน่อยมันบังอาจทำให้เจ้าของร้างอย่างควอน ยูริต้องไปรบกวนลูกค้าห้องอื่น เพราะเคาะห้องผิด

    จนซันนี่เดินตามขึ้นมานั่นแหละถึงได้รู้เดินผ่านห้องที่ไอ่คู่หื่นอยู่หลายรอบและ

     

    "ก็ขึ้นมาแล้วเห็นมันว่างพอดี เลยไม่เลือก" แทยอนเอ่ยพลางเลิกคิ้วบางขึ้นเล็กน้อยเชิงไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องเลือกห้องในๆ

     

    "แหมรีบขนาดนั้นเลย"   ได้ยินแบบนั้นร่างสูงก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซวมันซะหน่อย

     

    "รีบบ้าอะไร นี่แกคิดว่าฉันรีบขึ้นมาทำไมเนี่ย" จริงๆแล้วเราไม่ได้รีบสักหน่อยแต่ เราแค่รู้สึกเหมือนมันหมดสนุกเล็กน้อยถึงปานกลาง 555

     

    "เอ้า!! ไอ่นี่ถามมาได้ ฉันก็ต้องคิดว่าแกจะรีบมาฟัดกันนะสิ" แห่วใส่ไปเล็กน้อยก็มันไม่หน้าจะมีเรื่องอื่นนี่

     

    "ฉันว่าหัวแกเหมือนจะคิดอยู่แต่เรื่องนั้น มากกว่าพวกฉันแล้วแหละ" แทยอนกดเสียงต่ำลงมาเล็กน้อยพร้อมหรี่ตาจับผิด

    ไอ่ลิงหื่นที่มาถึงก็เอาแต่จิกกัดกันซะงั้น แหมเมื่อคืนมันก็คงคิดกะจะฟัดยัยเป็ดอยู่แน่ๆ ดีนะที่ยัยเป็ดมันไหวตัวทัน

     

    "มียาแก้ปวดป่ะ เนี่ยปวดเมื่อยจนขยับตัวไม่ได้เลย" ทิฟฟานี่ที่นึกขึ้นได้ถึงอาการของตัวเองก็เอ่ยถามขึ้นทันที

     

    "ฮั่นแน่!! ปวดอะไรจ๊ะ"   ดู๊มันยังจะมีอารมณ์มาแซวอีกไอ้ลิงนี่

     

    "ปวดตัวเว่ยปวดเมื่อยเพราะเต้นเยอะไปอ่ะเข้าใจป่ะ!! ไอ่เรื่องนั้นน่ะไม่ต้องห่วงหรอกน่า" แทยอนแว๊ดใส่ไป1ดอกเล็ก

    พอเรียกรอยยิ้มกริบจาก2ผู้มาเยือนได้อย่างดี ยูริกับซันี่เองก็ใช่ว่าจะไม่รู้เรื่องของเพื่อนรัก4Pนี่ ก็รู้อยู่พอสมควรแหละน่า

    เห็นแบบนั้นซันนี่ก็เดินออกไปเอายาแก้ปวดพร้อมกับน้ำเปล่ามาให้

     

     

    "เอ้า..มากินดิ" เมื่อซันนี่กลับมาพร้อมสิ่งที่ปรารถนาแล้ว แต่คู่หื่นก็ยังนอนนิ่งไล้การเคลื่อนไหว ก็อดไม่ได้ทีจะเร่งมันซะหน่อย

     

    "เอ่อ...ฉัน2คนยังไม่ได้ใส่อะไรเลย" แทยอนเอ่ยเสียงแห้งๆ ทำเอายูริและซันนี่ถึงกับตาถล่น ไหนคุณมึ_บอกไม่ได้คิดเรื่องนั้นไง

    แล้วไหงมันไม่ใส่เสื้อผ้า(วะ)คะ ว่าและก็เหลือบตาไปมองร่างบุคคลที่3

    ที่หลับอุตุไม่รู้อิโหน่อิเหน่อยู่บนเตียง แล้วเลื่อยสายตากลับมาที่คู่หื่นอีกครั้งเชิงจะถามว่าหมายความว่าไง

     

    "ทำไมวะยัยเป็ดมันชินแล้ว" ทิฟฟานี่เอ่ยเมื่อได้รับสายตาแบบนั้นจาใบหน้าคม

     

    "เปล่า....ก็ไหนว่าไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นไง" คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย

     

    "ก็ตอนแรกไม่ได้ทำ เพิ่งมาทำก่อนที่ยัยเป็ดจะขึ้นมาแปปนึง" แทยอนเอ่ยเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ ก็สำหรับคู่หื่นแล้วมันคือเรื่องปกตินิ

    แต่ก็ยังไม่มั่นใจว่าสำหรับยัยเป็ดนี่มันเป็นเรื่องปกติไปหรือยัง

     

    "ห๊ะ!!" :mkb (31):  แต่มันไม่ปกติสัมหรับยูริกับซันนี่แน่ๆ ทั้งคู่อุทานขึ้นพร้อมกันทันทีที่ยินได้ ถึงจะรู้ว่าสัหรับพวกมันคือเรื่องปกติก็เถอะ แต่มันก็ยังตกใจอยู่ดี

     

    "หมายความว่าไง" ลิงหื่นนี่ก็ถามเหมือนแอบมีคำตอบอยู่ในใจแฮะ ซักไซร้อยู่ได้

     

    "เอ๊ะอินี่!! ก็หมายความว่าเพิ่งทำไง งงอะไรของแกเนี่ย" ทิฟฟานี่ก็อดไม่ได้ที่จะแว๊ดขึ้นมาอีกซักดอก

     

    "สิก้ามาขัดจังหวะ?" ดูมันยังจะอยากรู้อีก

     

    "เปล่า รายนั้นเขามานั่งฟัง...555" อ่ะตอบมันให้หมดแล้วก็นอนหัวเราะคิกคักกันอยู่2คน ปล่อยลิงกับกระรอกทำหน้าเอ๋อไป5วิ

     

    "ฉันว่าแกก็หน้าจะชินกับพวกฉันได้แล้วมั้งยูล แต่กับซันนี่อ่ะไม่ชินก็ไปค่อยแปลก" แทยอนรีบเอ่ยก่อนที่ไอ่ลิงนั่นมันจะตั้งคำถามอะไรมาอีก

    ขี้เกลียดตอบแล้ว แล้วก็ขี้เกลียดจะเห็นหน้าเอ๋อรับประทานของมันด้วย

     

    "เอ่อ..งั้นฉันไปเอาชุดสบายๆมาให้พวกพวกแกใส่ก่อนดีกว่าให้กลับไปใส่ชุดเมื่อคืนคงไม่ไหว" นึกขึ้นได้ยูริก็เอ่ยกลั้วหัวเราะเนียนๆ

    พลางลุกขึ้นยืนเต็มส่วนสูงแล้วเดินออกไป  ทิ้งซันนี่ที่ยังคงนั่งหัวเราะคิกคักไว้

     

    "ซันนี่ ยุนล่ะ" แทยอนนึกขึ้นได้จึงรีบถามขึ้น

     

    "ยุนน่ะ ยังสลบอยู่แต่..คนที่นอนกับยุนน่ะหน้าจะออกไปตั้งแต่ก่อนร้านปิดแล้ว" (ร้านปิดตี5) ซันนี่ตอบพลางท่าครุ่นคิด

     

    "หึมม" คู่หื่นพยักหน้างึกๆรับรู้ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะแอบคิดว่ายุนมันสลบเพราะอะไร หุหุ

     

    ไม่นานชุดลำรองสบายๆก็ถูกโยนใส่หน้าไอ่คนที่มันกล้าพูดว่ายังไม่ได้ใส่อะไร พร้อมกับร่างสูงของยูริที่เดินเข้ามานั่งที่เดิม

    คู่หื่นคว้าชุดแล้วหายเข้าไปใต้ผ้าห่มเพียงครู่เดียวก็ลุกออกมาจากเตียงด้วยชุดเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น ก่อนจะเดินไปหยิบยาที่อยู่บนโต๊ะมาจัดการกรอกใส่ปากตัวเอง

     

    "ฉันเชื่อและว่าพวกแกเมพเรื่องนี้ขริงๆ" ยูริเอ่ยพลางมองตามคู่หื่นแบบอึ้งๆ(อีกครั้ง) นี่มันใส่เสื้อผ้าใต้ผ้าห่มได้เร็วขนาดนั้นเลยเหรอวะเนี่ยแล้วไม่มีการใส่ผิดทางด้วยนะ

     

    "เรื่องไรวะ" แทยอนเอ่ยงงๆ

     

    "เรื่องหื่นๆไง 555" สิ้นเสียงของยูริทุกคนก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ายังเหลืออีก1ชีวิตที่มีก็เหมือนไม่มี ว่าแล้วทุกสายตาก็จ้องไปที่ตำแหน่งเดียวกัน

     

     

    zzZZzzZZ

     

     

    .......

     

     

    zzZZzzZZ

     

     

     

     

    !!!!!!@#!@$@#%%$@$@!%@#^%#%$!

     

     

     

    "อื้ออ..." แว๊ดวีนโวยวายไปซะเยอะได้กลับแค่เสียงงัวเงียดังขึ้นจากร่างบางที่ยังคงหลับตาพริ้ม

     

    "ยังจะมา!!! อื้ออ!! อีก!!!"  : ทิฟฟานี่เอ่ยพลางเพยิดหน้าใส่แทยอนเชิงบอกว่าวิธีเดิมเถอะ เห็นแบบนั้นร่างเล็กก็จัดการกระชากผ้าห่มผื่นหนาออกไปกองไว้ที่ปลายเตียง

    แล้วก็คลานไปพลิกร่างของเจสสิก้าให้นอนหงายแล้วขึ้นคร่อมร่างบางไว้ มือเล็ก2ข้างจับที่ข้อมือบางไว้แน่น

    ก่อนจะจัดการกระชากสุดแรงเพื่อให้ร่างของเพื่อนหน้าเป็นนั้นลุกขึ้นนั่งตามแรง พร้อมเขย่าๆจนคนดูมึนหัวแทน

     

    "โอ๊ยยย ย ยย  ตื่น แล้ว วว ว ๆ " เสียงที่เอ่ยออกมาไม่สม่ำเสมอตามแรงเขย่าของร่างนั้นดังขึ้นพร้อมเปลือกตาที่ค่อยๆปรือขึ้น

     

    "ฉันล่ะอยากหาวิธีปลุกเธอที่มันง่ายกว่านี้จริงๆเลย" แทยอนเอ่ยอย่างขัดใจพลางก้าวลงจากเตียง

     

     

     

     

     

     

    ตอนนี้ทุกคนเคลื่อนกองทัพมายังห้องที่ยุนอานอนแล้ว แทยอนที่ยืนอยู่ข้างเตียงเห็นสภาพกวางเหม่งแล้วก็ต้องหันกลับมาหาทุกคน

     

    "สงสัยมันจะตั้งรับไม่ทันว่ะ 55555" แทยอนเอ่ยจบทุกคนก็เข้าใจความหมายนั้นทันที ว่าแล้วแทยอนก็ค่อยๆดึงผ้าห่มขึ้นเพื่อส่องว่ามันใส่อะไรอยู่หรือเปล่า

    แล้วร่างเล็กก็ต้องหลุดขำออกมาอีกครั้งทำเอาคนอื่นๆอยากรู้ไปตามๆกัน

     

    "มันใส่นะ แต่....ใส่แบบติดเรทอ่ะ 5555 " นั่นไง ชุดลำลองถูกโยนไปบนเตียงอีกครั้ง พร้อมใบหน้างงๆของแทยอน

     

    "ถ้ามันไม่ไหวแทก็เปลี่ยนให้มันไปเหอะ ไหนๆก็เคยเห็นแล้วนิ" ทิฟฟานี่เอ่ยเมื่อเห็นหน้าหมาเอ๋อของแทยอน

     

    "บ้า!! ฉันไม่เคยเห็นสักหน่อย แล้วยุนก็ไม่เคยเห็นฉันด้วย" บ่นอุบอิบมือเล็กก็จิ้มๆตีๆเขย่าๆร่างที่นอนนิ่งบนเตียง

    แต่ไอ่คนที่เคยเห็นจริงๆน่ะมันกลับยืนเงียบเนียนๆอยู่ข้างอิคุณลิง

     

    "ห๊ะ!! แกทำกันยังไงวะถึงไม่เห็นเนี่ย" ยูริโพล่งขึ้นเหมือนจะแปลกใจไม่น้อยกับประโยคที่ร่างเล็กบ่นนั้น

     

    "ก็ไม่ได้แก้ผ้าจะเห็นได้ไงเล่า" บ่นต่อพลางตัดสินใจ หยิบชุดขึ้นมาแล้วมุดเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนหนา

     

    "มันทำกันยังไงวะ" ยูริพึมพัมกับตัวเองพลางคิดตามไปด้วย

     

    "อยากรู้ไหมล่ะ....จะช่วยให้รู้" เสียงแทยอนดังออกมาจากใต้ผ้าห่ม ที่ขยับหยุกหยิกตามการเคลื่อนไหวของร่างเล็ก

     

    "ไม่ต้องเว่ย" ยูริต้องเสียงเข้ม ทำเอา3สาวที่ยืนข้างๆต้องกลั้นหัวเราะ

     

     

     

    "โอ๊ยย!!...."

     

    "ยุน!!เป็นไร" <===แทยอน

     

    "เฮ่ย!!..ใครอ่ะ!!" <===ยุนอา

     

    "แทเว่ย!! ก็ปลุกไม่ตื่นฉันเลยต้องมาเปลี่ยนชุดให้แกนี้ไง อย่าเปิดผ้าห่มนะเว่ยยย" แทยอน รีบบอกก่อนที่กวางเหม่งมันจะได้โชว์อะไรต่อมิอะไร

    ยุนอาครางรับในลำคอเล็กน้อยเขายังไม่อยากขยับตัวเท่าไรมันทั้งปวดหนึบๆบางทีก็เจ็บแปร๊บๆไปทั้งตัว

     

    "โอ๊ยย พี่แท ยุนเจ็บบ อ๊ะๆๆ อย่าโดนตรงนั้นดิ" <===ยุนอา

     

    "เสียงมันหน้าคิดเนอะ" <===ยูริ ยังจะเอาอีกกก

     

    "เอ้า!! ยกตัวขึ้นดิ พี่จะได้ดึงออก" <===แทยอน

     

    "อ๊ะ โอ๊ยย เจ็บอ่ะ" <===ยุนอา

     

    "ทนหน่อยไม่ได้หรือไงเล่า" <===แทยอน

     

    "มันจะห้ามยังไงไม่รู้แหละ รู้แค่ฉันคิดไปแล้ว 5555" <===ยูริ

     

    ใต้ผ้าห่มผืนหนาที่ขยับขลุกขลัก กับเสียง อ๊ะ โอ๊ย ร้องบอกเจ็บ จะให้คนอย่างควอน ยูริคิดเป็นอะไรไปได้ล่ะค๊ะรีดเดอร์

     

    "อ๊ะ..พี่แท พี่แท๊ อ๊าาา ซี๊ดด" <===ยุนอา

     

    "อันนี้สิหน้าคิดกว่า 55555"<===แทยอน ทิฟฟานี่ เจสสิก้า ทั้ง3เอ่ยขึ้นอย่างพร้อมเพรียง ตามด้วยเสียงหัวเราะที่ดังจากทุกคนในห้อง

     

    แล้วผ้าห่มก็ถูกสะบัดออกโดยแทยอน ที่นั้งหัวยุ่งเหงื่อซึมหอบหายใจแรงๆอยู่ข้างๆร่างสูงที่นอนแอ้งแม้งสภาพแย่กว่าแทยอน2เท่า

     

    "เฮ่ยย!!  แต่มันเปิดผ้าห่มมาแล้ว มันก็เหมือนเพิ่งเสร็จเลยว่ะ 5555" <===ยูริ 3สาวพยักรัวๆหน้าเห็นด้วยทันที

     

    "ลุกไหวเปล่า" แทยอนหันไปถามร่างสูงที่นอนเหมือนซากศพอยู่ แขนยาวๆยกขึ้นมาอยู่ตรงหน้าร่างเล็กเชิงให้ช่วย

    เห็นแบบนั้นแทยอนก็ลุกไปคล่อมร่างสูงไว้ก่อนจะคว้ามืออีกคนแล้วออกแรงดึงจนร่างสูงเด้งขึ้นมานั่งได้

    แล้วซันนี่ก็รีบเดินเข้ามาจัดการเอายายัดปากพร้อมกรอกน้ำตามไปทันที

     

     

     

    1ชม. ผ่านไป ทั้งหมดตัดสินใจสั่งราเมนมากินที่ร้านยูริ เนื่องจากอยากเม้าส์กันต่อ แล้วนี่ก็เที่ยงๆบ่ายๆจะออกไปกินข้างนอกก็คนเยอะคุยไม่สะดวก

     

    "ยุนเมื่อคืนเป็นไงมั่งวะ" แล้วก็เป็นเป็ดน้อยที่เริ่มเปิดประเด็นหลักในขณะที่ทุกคนกำลังก้มหน้าก้มตากินราเมน

    แต่พอได้ยินคำถามที่เป็ดน้อยพ่นออกมาแล้วก็รีบเงยหน้าขึ้นมารอฟังอย่างใจจดใจจ่อ จะเว้นก็แต่ยูรินั่นแหละที่ยังไม่รู้เรื่อง

     

    "เฮ้ออ ก็ตื่นมาสภาพแบบนั้นอ่ะ คิดว่าเป็นไงล่ะ" <===ยุนอา

     

    "โหยเล่าหน่อยดิ แกก็รู้นี่ว่าคนนั้นเป็นใคร" <===แทยอน

     

    "ให้เล่ายังไงล่ะ" <===ยุนอา

     

    "แกไปทำไงเขาถึงได้มานอนกับแกเนี่ย" <===ซันนี่

     

    "โหยย ยุนก็ไม่คิดหรอกว่าจะได้นอนกับเขาอ่ะ คือตอนแรกที่เห็นเขาอ่ะ ยุนก็แค่ไปทักอ่ะแหละพยามชวนคุยอยู่นิดนึง

    แต่เขาก็คุยด้วยเรื่อยๆนะ ถามโน้นถามนี่ ยุนก็เลยเต้นอยู่ใกล้ๆเขาตลอด ตั้งแต่เจอเขาอ่ะแหละ" <===ยุนอา

     

    "เจอปุ๊บก็เฝ้าปั๊บเลยดิแหม ไม่คิดจะชวนพี่ๆไปมั่งเล๊ย" <===ทิฟฟานี่ แต่สายตาก็เหล่ไปทางเพื่อนหน้าเป็ดเหมือนเชิงว่า ฉันรู้ว่าแกอยากถามแต่เกรงใจยูริ

     

    "เอ้า!! ยุนผิด?" ยุนอาชี้นิ้วเรียวไปที่ใบหน้างงๆของตัวเอง

     

    "ใช่!!" <===แทยอน ทิฟฟานี่ เจสสิก้า ซันนี่

     

    "เฮ่ยแล้ว ใครเมะวะ" <===ทิฟฟานี่

     

    "2เวย์" <===ยุนอา

     

    "จริงดิ!!!"    <===แทยอน ทิฟฟานี่ เจสสิก้า ซันนี่

     

    "ทำไมต้องพร้อมใจกันตื่นเต้นขนาดนั้นด้วยอ่ะ" <===ยูริ (ผู้ไม่รู้เรื่่อง 555)

     

    "เดี๋ยวแกค่อยรู้นะยูล" <===ทิฟฟานี่

     

     

     

    "เออ..เขาถามยุนก่อนด้วยนะว่า เมะหรือเคะ" <===ยุนอา

     

    "นี่อย่าบอกนะว่า...แกแรสตอบ2เวย์อ่ะ" <===แทยอน หรี่ตาลงจับผิดร่างสูงทันที

     

    "บ้า!! ยุนตอบเขาไปว่า ส่วนมากจะเมะแต่ก็เคะได้อยู่" <===ยุนอา

     

    "5555555"   <===แทยอน ทิฟฟานี่ เจสสิก้า ซันนี่ ยุนอา

     

    "ตอบไปว่า 2เวย์ก็ได้มั่ง ถ้างั้นอ่ะ 555 " <===แทยอน

     

    "แล้วไงต่อวะยุนน แซ่บป่ะ" <===เจสสิก้า เริ่มอดใจไม่ไหวต้องถามบ้าง

     

    "โครตอ่ะ ยิ่งกว่าแซ่บอีก เปิดประตูปึ๊บเหวี่ยงยุนลงเตียงเลยแล้วต่อด้วย...!%#!€&#165;!$^?!##%!?#" <===ยุนอา

     

    "กรี๊ดดด!! จริงดิ!! อยากชิมมั่งอ๊ะ!! "  <===แทยอน ทิฟฟานี่ เจสสิก้า ซันนี่ เริ่มเก็บอาการไม่อยู่ซักคน

     

    "จริงๆ ดูเอาจากชุดยุนดิ" <===ยุนอา

     

    "เออว่ะ เยินขนาดนั้น" <===แทยอน

     

    "พี่ว่าเขาต้องชอบยุนมากแน่เลย"<=== ซันนี่  แล้วที่เหลือก็พยักหน้าเห็นด้วย

     

    "สรุปจะเล่าให้ฉันฟังได้ยัง"   ยูริเอ่ยเสียงหงอยๆ ทำเอาทุกคนแอบขำจนในที่สุดก็ต้องเล่าให้ลิงน้อย(ผู้หน้าสงสาร)ฟัง

    โดยมีเซนเซอร์เรื่องของเจสสิก้าเมื่อคืนไปนึดนึง 555  แต่มันก็พอจะทำให้ยูริชักจะอยากเห็นหน้าคนคนนั้นขึ้นมาบ้างแล้วสิ

     

     

     

    "ยูล..แบบนี้ฉันมาอยู่กับแกชั่วคราวเลยได้ป่ะวะช่วงปิดเทอมเนี่ย ขี้เกียจไปๆมาๆว่ะ" แทยอนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ปล่อยให้ความเงียบครอบคลุมอยู่พักนึง

     

    "ได้ดิ ทำไมต้องไม่ได้ล่ะวะ หรือแกจะอยู่ตลอดไปเลยก็ได้นะเว่ย แล้วงี้....." ยูริเอ่ยค้างไว้แค่นั้นพลางไล่นิ้วไปยังอีก3สาวที่มักจะตัวติดกัน

     

    "ใช่!!!" นั่นไงประสานเสียงมาเชียว

     

    "แต่จะตลอดไปไหมยังไม่แน่ว่ะ อาจจะชิน 55" แทยอนเอ่ยกลั้วหัวเราะ

     

    "แต่ไม่ต้องห่วงนะว่าจะเปลืองห้อง เพราะพวกเราจะนอนห้องเดียวกัน เว้นแต่มีเรื่องพิเศษ 555"

    ยุนอาเอ่ยพอมาถึงประโยคท้ายก็เรียกเสียงหัวเราะจากบรรดาพี่ๆได้อย่างดี

     

    "เออ!! อันนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ เดี๋ยวฉันจะแอบเอากล้องไปติดคอยดูเหอะ" อดไม่ได้ที่จะหมั่นไส่ไอ่พวก4Pนี่

     

    หลังจากนั้นทั้ง6สาวก็คุยกันไปเลื่อยเปื่อยจนเวลาผ่านไปอีก2ชม.กว่าๆ 4สาวจึงขอตัวกลับไปเก็บของเตรียมย้ายสำมะโนครัว? มาอยู่ที่ร้านยูริกัน

     

     

     

     

     

    6โมงเย็น

    ทั้งหมดกลับมารวมตัวที่ร้านจัดการกับสัมภาระตัวเอง ก่อนมาจัดการดูความเรียบร้อยของร้าน

    จะมีก็แต่แทยอนที่กำลังวอร์มเสียงอยู่พลางดูสมุดเนื้อเพลงไปเรื่อยๆจะได้ไม่ต้องร้องแต่เพลงเดิมๆ

     

    "ฟานี่!!...." แทยอนตะโกนเรียกร่างบาง พร้อมกวักมือหยอยๆให้สาวเจ้าต้องเดินมาหา

     

    "ฉันจำได้ว่าเธอก็ร้องเพลงเพราะนิมาร้องด้วยกันหน่อย" เสียงใสเอ่ยต่อเมื่อร่างบางเดินมาข้างๆมือเล็กก็ยกขึ้นโอบเอวบางอีกคนไว้

     

    "ฉันกลัวมันออกมาแย่อ่ะ" หน้าหวานชั่งใจอยู่ครู่นึงก็เอ่ยออกมาตามความรู้สึก

     

    "งั้นก็วอร์มเสียงไว้ก่อน ถ้านักดนตรีมาจะได้ลองร้องดู ถ้าคนอื่นว่าแย่ก็ไม่ต้องร้อง แต่ถ้าคนอื่นบอกว่าดีก็ร้อง โอเค๊? "

    ถามจบก็สะบัดมือเข้าที่ก้นอันเซ็กซี่ของร่างบางไปนึงทีด้วยความหมั่นไส้ ทิฟฟานี่อมยิ้มเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้าตกลง

    ก่อนที่แทยอนจะตะโกนถามเพื่อนๆคนอื่นๆ แล้วทุกคนก็เห็นด้วยแล้วให้เหตุผลว่าร่างเล็กจะได้ไม่เหนื่อยมากไม่เสี่ยงต่อการเจ็บคอด้วย

    แล้วคู่หื่นก็วอร์มเสียงไปดูชื่อเพลงเนื้อเพลงไปพลาง

     

    ไม่นานนักดนตรีก็มาแทยอนเริ่มจัดการตามที่คิดไว้อย่างเร็วไว เพราะอาจจะมีลูกค้าที่มาเร็วกว่าปกติก็เป็นได้เด๋วจะเสียงาน

    ก่อนจะลองร้องเพลงแรกนั้นทิฟฟานี่ขอให้แทยอนช่วยร้องไปด้วยเพราะเธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แทยอนก็เออออห่อหมกไป ก่อนจะเริ่มร้อง

     

    พอจบเพลงทั้งพวกเพื่อนๆแล้วก็พวกนักดนตรีต่างก็บอกว่าเธอ2คนทำได้ดีเลยล่ะ หรือจะร้องดูเอ็ดกันเลยก็ยังได้

    รับคำติชมเสร็จทิฟฟานี่ก็เริ่มร้องเพลงที่ 2 คนเดียว

    แล้วก็เหมือนเดิมทุกคนบอกว่าเธอทำได้ดีมากเลยล่ะ เพียงแต่เธอ2คนต้องเลือกเพลงดีๆ ไม่อย่างนั้นมันอาจจะเกิดการเปรียบแทบกันได้

    คู่หื่นนั่งหมกมุ่นกับการเตี๊ยมเพลงและท่อนร้องสัมหรับเพลงที่จะร้องดูเอ็ดกัน บลา บลา กันอยู่โชคดีที่แทยอนและทิฟฟานี่ชอบฟังเพลงอยู่แล้ว

    มันเลยไม่ยากเท่าไรสัมหรับการแบ่งวักแบ่งท่อนร้องกัน พักนึงกระดาษที่จดรายชื่อเพลง2แผ่นที่จดเหมือนกันก็ถูกส่งไปให้นักดนตรีแผ่นนึง

    อยู่ที่พวกเธอแผ่นนึงจากนั้นก็คุยเตี๊ยมๆอะไรกันอีกนิดหน่อยก็เสร็จแล้ว

     

    ส่วนเจสสิก้าและยุนอานั่นก็ไปขอให้ซันนี่สอนสูตรพื้นฐานของบาร์เทนเดอร์

    เพื่อฆ่าเวลาซึ่งมันก็ยังออกมาไม่ดีเท่าไรแต่ก็ไม่ได้แย่ก็เลยคิดว่าเก็บไว้กินเองก็ได้จะได้ไม่ต้องทิ้งให้เสียของ 5555 (งก)

     

     

    2ทุ่ม และแล้วก็เริ่มมีลูกค้าเข้าร้านมา5-6โต๊ะได้แล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะรีบมาเพื่อป้อนักร้องสาวน้อยของเรานะ

    โต๊ะVIP 4สาวยังคงนั่งรอเวลาด้วยการเม้าส์เรื่อยเปื่อยจิบเครื่องดื่มเบาๆไปก่อนจะได้ไม่เมาเร็วเกินไปกับแก้มขนมขบเคี้ยวเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ

    เนื่องจากแค่ยุนอาคนเดียวก็กินไปเกือบครึ่งของทั้งหมดแล้ว

     

    "สวัสดีครับน้องแทยอน ผมอีทึก ปาร์ค อีทึก นะครับ" นั่นไงกำลังเม้าส์เรื่องอาจารย์กันอยู่เลย แบบสาวๆเซ็งอารมณ์ค่ะ

     

    "สวัสดีค่ะ พี่อีทึก ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" ร่างเล็กเอ่ยพร้อมพงกหัวไปเพียงเท่านั้นแล้วก็หันกลับมานั่งซุบซิบกับเพื่อนสาวต่อ

    เหมือนไม่ได้สนใจอะไรนัก แต่ดูเหมือนชายหนุ่มคนนี้จะไม่ยอมไปง่ายๆแฮะ

     

    "ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับครับ" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างนอบน้อม ทำเอาใบหน้าใสแอบทำหน้าเซ็งกับเพื่อนๆ

    ก่อนจะหันไปปั้นยิ้มให้ชายหนุ่มและพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท (ไปมากกว่านี้) ชายหนุ่มเลือกนั่งลงข้างๆแทยอนแต่ก็ไม่ได้ใกล้จนหน้าเกลียด

     

    "น้องแทยอนอยู่ปี2ใช่ไหมครับ" ชายหนุ่มพยามชวนคุย

     

    "เอ่อ..ค่ะ รู้ได้ไงคะเนี่ย" หน้าใสหันมาตอบพร้อมรอยยิ้มบางๆ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าชายหนุ่มคนี้รู้มาจากไหน ว่าเธออยู่ปี2

     

    "อ่อก็เวลาอยู่ที่มหาลัยพี่ก็เห็นน้องแทยอนบ่อยๆน่ะ เลยจำได้" ชายหนุ่มตอบ

     

    "อ่อ...ค่ะ" ได้คำตอบ แล้วก็หันกลับไป ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งหน้าเสียอยู่ไม่น้อย พลางคิดในใจว่าถ้าผู้ชายที่มานั่งป้อเธออยู่เนี่ยเปลี่ยนเป็นผู้หญิง

    เธออาจจะเล่นด้วยเยอะกว่านี้ก็ได้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เกลียดผู้ชายก็เถอะแต่มันก็ไม่มีอารมณ์จะเล่นด้วยนิ

     

    "เฮ้อีทึก ทำไมมานั่งนี่วะ" นั่นมันมาอีกคนแล้ววมันเตี๊ยมกันมาแน่ๆ

     

    "ฉันก็มานั่งกับน้องแทยอนสิ ว่าแต่แกล่ะ" กล้าตอบไปได้เต็มปากเต็มคำนะนั่น

     

    "อ้ออ น้องแทยอนสวัสดีครับ พี่ชื่อชินดง ชินดง ฮี นะครับ พี่ชอบเสียงน้องมากเลยอ่ะฟังแล้วเหมือนโดนสะกดเลย"

    ชายหนุ่มร่างท้วมเอ่ยทักทายบ้าง ก่อนจะถือวิสาสะหย่อนตัวนั่งลงข้างๆเพื่อนตัวเอง

     

    "ค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณนะคะที่ชอบเสียงฉัน" เหมือนเดิมหันไปตอบ ยิ้ม แล้วหันกลับมา

     

    "น้องแทยอนครับ...." อีทึกเอ่ยเรียกอีกครั้ง

     

    "คะ?" หันกลับมาเลิกคิ้ว

     

    "เอ่อ..มีแฟนหรือยังครับ" อีทึกถามต่ออย่างเคอะเขิน พร้อมยกมือเกาท้ลยทอยเล็กน้่อย

     

     'นี่สงสัยเมื่อคืนไม่ได้มากับกลุ่มนั้นใช่ไหมเนี่ย ถามมาได้ แบบนี้ต้องแกล้งซะหน่อย'

     

    "ถามทำไมเหรอคะ?" คิดแล้วก็ถามกลับไปยิ้มเกาแก้มแอ๊บนิดนึง

     

    "ถ้ายังไม่มี..พี่จีบได้ไหมครับ" อีทึกถามต่อพลางส่งยิ้มละลายใจแบบที่เขาคิดว่าสาวๆที่มหาลัยหลงเขาจนโงหัวไม่ขึ้น

     

    'แต่ขอโทษค่ะ คิมแท มียิ้มละลายใจที่ทีอนุภาพทำลายร้างสูงมากกว่านั้นหลายเท่า นั่งกุมมือสอดประสานกันอยู่ข้างๆแล้ว นั่นน่ะมันแค่ชิวๆ เมื่อเทียบกับรอยยิ้มของทิฟฟานี่แล้ว'

     

    "ถึงมีแล้วก็จีบได้ค่ะ ถ้าพี่ไม่กลัวเสียเวลาเปล่า" พอคิดว่าจะแกล้งก็มีอารมณ์หยอดขึ้นมาทันที

     

    "จริงเหรอครับ น้องแทยอนนี่น่ารักจริงๆเลยนะครับ" อีทึกดูจะตื่นเต้นตกใจอยู่ในขณะเดียวกัน เขาคิดว่าร่างเล็กตรงหน้านี่หลงสเน่ห์?เขาแล้วแน่ๆ (เหอะ หลงตัวเองเป็นบ้า)

     

    "เอ่ออ..ขอบคุณนะคะ" ยิ้งแห้งๆส่งไป แล้วพี่อาจจะเปลี่ยนจากคำชมกลายเป็นคำด่าก็ได้นะ

     

    แทยอนรอบยิ้มอีกครั้งเมื่อนึกอะไรดีดีขึ้นได้ก็รีบซุบซิบบางอย่างกับกับเจสสิก้า ไม่นานสาวๆก็รอบหัวเราะคิกคักออกมาจนชายหนุ่ม2คนต้องรู้สึกแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร

     

    "พี่อีทึกคะ" แอ๊บทำเสียงหวานๆให้คนถูกเรียกใจสั่นเล่น

     

    "ครับ" ยิ้มหวานตอบกลับมาทันที

     

    "แทว่า..พี่ก็น่ารักดีนะคะ" หน้าใสทำท่าคิดๆแล้วพูดแบบเขินๆหน่อยเพื่อความเนียน

     

    "จริงเหรอครับ น้องแทยอนชมแบบนี้ พี่ก็เขินแย่สิครับ" นั่นเชื่อสนิทใจ ชายหนุ่มยิ้มจนตาปิดมือก็ยกขึ้นเกาท้ายทอยแก้เขินอีกครั้ง

     

    "แต่!! แทอยากบอกพี่ว่า...พี่เอาเวลากับความน่ารักของพี่ไปจีบคนอื่นที่เขาชอบผู้ชายดีกว่านะคะ"

    หน้าใสเปลี่ยนเป็นสีหน้าจิงจังเอ่ยน้ำเสียงที่ฟังแล้วไม่เครียดมากแต่ก็รู้สึกว่าเธอพูดจริงนะ พูดจบก็ยิ้มบางๆให้คนตรงหน้าอีกครั้ง

     

    "หมายความว่าไงครับ พี่ไม่เข้าใจ"  ชายหนุ่มเริ่มหน้าถอดสีทันทีที่ได้ยินประโยคนั้นจากร่างเล็ก

     

     

     

     

     

     

     

    !!!!!

     

     

     

     

     

     

    "กรี๊ดดดด"

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×