ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ۞ Amulet Classic ۞ [TaeYeon Yoona Tiffany Jessica]

    ลำดับตอนที่ #6 : ۞ Amulet Classic ۞ [Chapter V]

    • อัปเดตล่าสุด 24 ธ.ค. 55


     

     

    Chapter V 

     

     

     

     

     

    "วันนี้ฉันแข่งกับใคร" แทงกูหันไปเอ่ยถามโบอาที่ยืนอยู่อีกข้าง ซึ่งทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงให้เธอมาโดยตลอด

    "ยูริ คู่สุดท้าย"

    แทงกูพยักหน้ารับพลางเดินเข้าไปหาหญิงสาวเจ้าของเรือนร่างสุดเซ็กซี่ที่แสนจะถูกใจเธอ

    และเค้าก็กำลังเดินตรงมาหาเธอเช่นกัน

    เสียงฮือฮาจากบันดาแฟนๆดังขึ้นจนสังเกตุได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติซึ่งแทงกูเองก็รู้ดีว่ามันคือเรื่องอะไร

    ...ยิ่งใกล้ก็ยิ่งอยากได้ อยากครอบครอง และยิ่งตอนนี้เมื่อร่างบางมาหยุดยืนตรงหน้าร่างเล็กแล้ว

    แทงกูจึงเพยิดหน้าเชิงบอกให้คนที่พาหญิงสาวมาพบเธอออกไปได้

    เธอไล่สำรวจเรือนร่างที่แสนถูกใจที่โดนเจ้าของมันโชว์ด้วยการสวมชุดหนังสีดำมันเงารัดรูปอวดเรือนร่างที่แสนเซ็กซี่ยิ่งโลมเลียยิ่งจับจ้องก็ยิ่งถูกใจ

    ก่อนจะตวัดสายตาที่อยู่ภายใต้เลนส์แว่นสีดำสุดหรูกลับขึ้นไปยังดวงตาสีเงินเงาคู่สวยที่มองเธออยู่เช่นกัน

    ใช่..คนนี้แหละแบบนี้เลยที่หามานาน

     

     

    "คงไม่คิดจะปฏิเสธใช่ไหม" แทงกูเอ่ยถามนิ่งๆก่อนเพราะเธอไม่ชอบหรอกนะเวลาที่เจออะไรติดๆขัดๆ

    และเพราะงั้นถามไปก่อนก็ไม่ได้เสียหาย ใบหน้าหวานยกยิ้มยั่วพลางส่ายเบาๆเชิงว่าเค้าไม่ได้คิดจะปฏิเสธเธอจริงๆ

     

    "ชื่ออะไร" ร่างเล็กยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะเอ่ยถามไปแบบนั้น เพราะเธอคิดว่าสำหรับร่างบางคนนี้เธอจะไม่ทำกับเค้าให้เหมือนกับของแก้เซ็งชิ้นอื่นๆที่เธอเคยใช้มา

     

    "ทิฟฟานี่ค่ะ"

    "อื้มม ชื่อเพราะจังนะ มีเจ้าของหรือสังกัดหรือเปล่า"

    แทงกูเอ่ยโดยที่สายตาก็ยังคงจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าสวยหวาน จริงๆเธอดูออกอยู่แล้วล่ะว่าเค้าไม่มีสังกัดแต่จะมีเจ้าของมั้ยเนี่ยไม่รู้

    ทิฟฟานี่ไล่สายตามองคนตรงหน้าอย่างอึ้งๆ ทั้งตกใจที่เธอโดนเค้าเรียกให้มาพบท้ังที่ไม่ได้คิดไว้ ไม่คิดว่าเค้าจะเห็นเธอด้วยซ้ำ

    และเธอก็ไม่คิดว่าเค้าจะตัวเล็กมากขนาดนี้ ยิ่งได้มายืนใกล้ๆยิ่งทำให้รู้เลยว่าเค้าตัวเล็กมากจริงๆ

    "ไม่มีค่ะ..ฉันยังไม่ถูกใจใครขนาดนั้นหรอก" ทิฟฟานี่ตอบคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงขึ้นจมูกหน่อยๆตามสไตล์คนสาวมั่นอย่างเธอ

    แต่ในตอนนั้นเองแทงกูก็ยกปลายนิ้วขึ้นแตะลงยังข้างๆกรอบแว่นตาดำสุดหรูที่บดบังใบหน้าของเค้าอยู่

    เพียงแค่อึดใจเดียวเลนส์แว่นสีดำก็พลิกหายไป

    และทิฟฟานี่ก็ต้องพยามทำหน้าให้นิ่งที่สุดแม้ว่าเธอจะรู้สึกเหมือนโดนเค้าสะกดด้วยสายตามากแค่ไหน

    เธอไม่เคยรู้มาก่อนและไม่มีใครเคยบอกเธอเลยว่าแทงกูตาสีฟ้าแล้วมันก็ดูสวยวาววับเป็นธรรมาชาติแถมยังมีเสน่ห์ดึงดูดมากเสียด้วย

    เพียงแค่นั้นเค้าก็ทำให้เธอแทบจะลืมไปสนิทเลยว่าเค้าเลือดเย็นแค่ไหน

    แทงกูส่งยิ้มบางๆให้คนตรงหน้าเล็กน้อย ความจริงแล้วเธอไม่ค่อยถอดแว่นให้ใครเห็นเท่าไร

    แต่เพราะคนนี้ดันถูกใจเธอเอามากๆเลยน่ะสิ เลย'พิเศษ' ให้หน่อยแล้วกัน

     

    "งั้นก็แปลว่า..ถ้าเธอถูกใจใครเธอก็จะยอมให้เค้าเป็นเจ้าของใช่หรือเปล่า"

    แทงกูเอ่ยเสียงหวานเย้ายวนอารมณ์พลางยกมือขึ้นไล้ปลายนิ้วไปตามแก้มนุ่มของใหน้าหวาน

    ร่างบางเพียงครางรับออกมาสั้นๆ แทงกูยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาเธอไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองนะแต่เธอรู้สึกว่า

    ทิฟฟานี่ก็เหมือนจะสนใจเธออยู่ไม่น้อย ไม่รู้สิแววตาของเค้ามันฟ้องว่าเค้าหลงใหลเธอ

    "งั้นรอฉันแข่งเสร็จนะ" แทงกูยื่นใบหน้าเข้าไปกระซิบข้างๆหูพูดจบก็งับเข้าที่ใบหูของร่างบางไปหนึ่งที

    แล้วผละออกมายิ้มให้ตบท้ายก่อนจะเดินกลับไปยังรถสีบลอนด์เงินคันงามของตัวเอง

    แต่ก็ต้องหันกลับมาอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงแรงรั้งที่ข้อมือ

     

    "อย่าให้ฉันรอนานนะคะ" เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยพลางยกข้อมือของอีกคนขึ้นมา

    และตวัดปลายลิ้นไล้ไปตามเรียวนิ้วของร่างเล็กอย่างยั่วเย้าให้แทงกูต้องเผลอกัดริมฝีปากล่างไว้เพื่อข่มอารมณ์

    ใบหน้าหวานผละออกมาช้าๆตวัดสายตาสบเข้ากับนัยน์สีฟ้าครามที่หน้าหลงใหล

    ทั้งคู่จะยกยิ้มให้กันอย่างเชิญชวนก่อนที่แทงกูจะแตะกรอบแว่นเพื่อให้เลนส์สีดำพลิกกลับออกมา

    บกบังดวงตาไว้ตามเดิมและรีบเดินไปยังรถของตัวเอง

    ทิฟฟานี่มองไล่หลังร่างเล็กที่เพิ่งหายเข้ารถไปนั้นก็อดยิ้มไม่ได้ ถ้าเธอจะคิดว่าเค้าสนใจเธอจริงๆจะผิดไหมนะ

    จนถึงตอนนี้เสียงฮือฮาก็ยังคงไม่เงียบไปยิ่งตอนที่ทั้งคู่ทำกิริยาส่อแววไปในเชิงด้านนั้น

    เสียงกรี๊ดโห่ร้องก็ดังกระหึ่มขึ้นทันที

    เพราะไม่มีใครเคยได้เห็นแทงกูออกตัวว่าสนใจหรือชอบผู้หญิงคนไหนขนาดนี้

    นอกจากชี้เรียกเองไม่มีการแสกนแล้วยังแสดงที่ท่าว่าอยากได้มากถึงขั้นโน้มหน้าเข้าไปกระซิบใกล้ๆอีก

    สาวๆบางคนแค่เผลอเอาแก้มไปแนบแก้มเค้าก็แทบจะโดนตบคว่ำแล้ว

     

     

     

    นี่เป็นครั้งแรกที่แทงกูและยูริได้มาแข่งกัน เพราะปกติแล้วทั้งคู่จะแทบไม่มีแข่งในวันตรงกันเลยด้วยซ้ำ

    หรือเรียกง่ายๆว่าถูกจัดไว้ไม่ให้ได้เจอกันมากกว่า แต่ดูเหมือนว่านี่จะเป็นคำขอร้องของพวกเหล่าแฟนๆในเอเอ็มแอล

    จะมีใครบ้างล่ะที่จะไม่อยากเห็นทั้งคู่ที่ถูกเรียกว่าที่หนึ่งแข่งกัน และนั่นก็ทำให้วันนี้คนเยอะกว่าปกติ

    เพราะนอกเหนือจากแฟนคลับของแทงกูและยูริแล้วก็ยังมีพวกรักการพนันและพวกที่ติดตามการแข่งอีก

     

     

    แทงกูนั่งนิ่งอยู่ในรถคันโปรดคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งรถสปอตสีดำคันหรูมาจอดเทียบข้างๆยังจุดสตาร์ท

    มือเล็กกดเลื่อนกระจกลงเพื่อทักทายไปตามมรรยาท

    "เป็นเกียรติมากเลยที่ได้แข่งกับคุณ..คุณยูริ" แทงกูเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

    "เช่นกัน..ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มาแข่งกับคุณเหมือนกัน..คุณแทงกู"

    ยูริตอบด้วยน้ำเป็นมิตรไม่แพ้กัน ทั้งคู่ยิ้มให้กันเล็กน้อยแล้วเลื่อนกระจกขึ้นตามเดิม

    แล้วไปจดจ่ออยู่กับเส้นทางข้างหน้า

     

    ไม่นานเสียงปืนก็ดังขึ้นพร้อมเสียงเชียร์ของเหล่าผู้คนมากมาย

    รถคันหรูของทั้ง2พุ่งออกจากจุดเริ่มด้วยความเร็วที่สู่สี ทั้งยูริและแทงกูต่างก็รู้ดีว่าอีกฝ่ายคือใคร

    เพราะงั้นพวกเธอจึงประมาทไม่ได้เพราะถ้าใครได้ชัยชนะครั้งนี้ไปก็จะเป็นอันดับหนึ่งในสังเวียนนี้ทันที

    และด้วยเหตุนี้แหละที่ผ่านมาทางเบื้อนบนถึงไม่ให้ทั้งคู่ได้มาเจอกันง่ายๆ

     

    ตอนนี้แทงกูกลายเป็นฝ่ายตามหลังยูริอยู่ติดๆ

    เส้นทางที่คดเคี้ยวนั้นทำให้แทงกูยกยิ้มขึ้นมาผิดกับยูริที่ทำหน้าเครียดอยู่นั้น

    เพราะพวกเขาเปลี่ยนสนามแข่งกันไปเรื่อยๆ

    เพื่อไม่ให้มีใครได้เปรียบ แต่ดูเหมือนตอนนี้โชคจะเข้าข้างแทงกูนะที่สนามนี้มีแต่เส้นทางคดเคี้ยวไปมา

    แบบที่เธอถนัดและนั่นมันก็ทำให้รถของแทงกูตีเทียบคู่กับรถของยูริได้ใช้เวลาเพียงไม่นานรถคันหรูสีบลอนด์

    ก็แซงไปได้สบายๆ เสียงเชียร์จากเหล่าบรรดาแฟนคลับดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อรถของแทงกูนั้นเริ่มนำห่างออกไปเรื่อยๆ

    แต่...!!!!

     

    "บ้าจริง!!"

    แทงกูสบดออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเส้นทางข้างหน้านั้นเป็นโค้งหักศอกซึ่งมันทำให้ยูริเริ่มจะเผยยิ้มออกมา

    ผ่านไปสาวโค้งรถสีดำคันหรูก็เริ่มประชิดเข้ามาเรื่อยๆและไมนานรถทั้งสองก็เทียบคู่กันอีกครั้งที่โค้งสุดท้าย

    และอีกเพียงสามสิบกม.จะเข้าเส้นชัยด้วยทางตรง ทั้งคู่ต่างก็เร่งความเร็วเหยียบจนมิดอย่างไม่มีใครยอมใคร

    เสียงเชียร์ดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อใกล้วินาธีละทึกขวัญที่ทุกคนต่างรอคอยด้วยความหวัง

    และในทีสุด...ทั้งคู่ก็เข้าเส้นชัยไป

     

    โดยคำสินว่า....

     

    เสมอ!!!

     

    เมื่อรถสปอตคันหรูทั้งสองคันจอดนิ่งสนิทแล้ว ทั้งคู่ก็เดินลงมาสวมกอดกันอย่างเป็นเกียรติ

    "ดีใจที่ได้พบคุณนะ แทงกู" ยูริผละออกจากอ้อมกอดแล้วเอ่ยขึ้นอย่างเป็นมิตรอีกครั้ง

    "เช่นกันคุณทำให้ฉันรู้ว่าคุณเจ๋งจริงๆ"

    แทงกูเอ่ยยิ้มๆ ทั้งสองไม่คิดจะมีเรื่องผิดใจกันเพราะอยู่ในวงโครจรนี้มานาน และมันนานพอ

    ที่จะทำให้พวกเธอรู้ว่าควรรักษาความปลอดภัยของตัวเองยังไง ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินแยกไปคุยกับคนดูแลของตัวเอง

    แต่แล้วสายตาคมก็เหลือบไปเห็นร่างบางที่กำลังเดินเข้ามา

    ไม่รอช้าคนตัวสูงรีบตรงดิ่งเข้าไปกระชากข้อมือเรียวนั้นเต็มแรงพร้อมกับเสียงฮือฮาดังขึ้นอีกครั้ง

     

     

    "โอ๊ยย!!" เสียงหญิงสาวร้องขึ้นทั้งตกใจและเจ็บปวดเพราะแรงบีบกระชากที่ข้อมือ

    จนร่างบางนั้นเซถลาไปตามแรงและมาชนเข้ากับร่างของยูริอย่างจัง

    "อย่าบอกว่าจำฉันไม่ได้นะ เธอเคยทำอะไรไว้เธอก็ต้องชดใช้ ทิฟฟานี่!!"

    ยูริแผรดเสียงออกไปดังลั่นจนแทงกูต้องรีบวิ่งกลับมาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงที่เธอเลือกไว้

    "มีอะไรหรือเปล่า ยูริ ทิฟฟานี่" แทงกูพูดอย่างใจเย็นยูริสะบัดหน้ามามองคนตัวเล็กด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง

    "คุณรู้จักยัยนี่ด้วยเหรอ" ยูริถามจบก็หันกลับมายังใบหน้าหวานแทงกูรับคำสั้นๆ

    ยูริเลยถามต่อไปว่าร่างเล็กนั้นมีธุระกับทิฟฟานี่หรือเปล่าซึ่งแทงกูก็ตอบไปตามตรง

    แต่คำตอบของแทงกูนั้นทำเอายูริอดสงสัยไม่ได้

    เธอรู้จักกับทิฟฟานี่มาเกือบปีแต่ไม่ยักกะรู้ว่าทิฟฟานี่รับไนท์ช็อตด้วย

    ถึงจะสงสัยแต่ร่างสูงก็ตัดสินใจปล่อยข้อมือร่างบางจ้องมองด้วยสายตาที่ไม่พอใจจนถึงขั้นโกรธเกรี้ยวเลยก็ว่าได้

    "ระวังด้วยล่ะ ยัยนี่ร้ายใช่เล่น" ร่างสูงหันมาก้มลงมากระซิบข้างหูคนตัวเล็ก

    แทงกูก็พยักหน้ารับพลางเอ่ยขอบคุณในความหวังดี ก่อนที่ยูริจะเดินจากไป

     

    หลังจากนั้นแทงกูก็หันไปถามร่างบาง "เป็นอะไรหรือเปล่า" ทิฟฟานี่ก็ยิ้มบางๆตอบกลับมา

    "ไม่เป็นไรค่ะแค่นี้เอง" เธอเลยยิ้มตอบแล้วโอบไหล่เค้าเบาๆ ให้เสียงฮือฮาดังแล้วดังอีกอยู่แบบนั้น

    "ดีแล้ว..งั้นตามฉันมา"

    แทงกูเดินนำกลับไปที่รถโดยมีสาวร่างบางเดินตามมาอย่างว่าง่าย เสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆดังลั่นไปทั่ว

    เมื่อเห็นว่าแทงกูพาทิฟฟานี่เดินไปยังรถส่วนตัวของเค้า ซึ่งปกติแล้วสาวๆที่รับไนท์ช็อตจะไม่มีโอกาสได้นั่ง

    และก็ยังมีสาวๆอีกมากมายที่อยากจะเป็นไนท์ซ็อตให้กับคนตัวเล็กนี้

    แม้จะไม่หวังไปถึงขั้นได้นั่งรถเค้าแต่ก็แอบภาวนาให้เค้าเลือก

    หนุ่มๆมากมายที่หลงใหลคลั่งใคร้ในตัวเค้าก็ใช่ว่าจะไม่มี แม้ว่าจะรู้ว่าแทงกูนั้นรสนิยมเป็นยังไงก็ตาม

     

    "เจ๊ ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวก่อนนะ ส่วนเรื่องนั้นน่ะไว้ที่เจ๊ก่อนนะ"

    เมื่อเดินมาถึงจุดที่รถคันหรูจอดอยู่ก็เอ่ยบอกพี่สาวผู้ดูแล

    โบอาพยักหน้ารับพลางมองร่างเล็กอย่างแปลกใจไม่ต่างไปจากคนอื่นๆหรอก

    เพราะเธอเองก็อยู่ดูแลแทงกูมาตั้งหลายปีไม่ยักจะเคยเห็นไอ้ตัวเล็กนี่มันพาใครขึ้นรถมันเลยนอกจากเธอกับเจสสิก้า

    แทงกูเพยิดหน้าให้สาวร่างบางขึ้นรถคันหรูของตัวเองไป

    ส่วนคนตัวเล็กก็เดินอ้อมมายังฝั่งคนขับก้าวขึ้นไปแล้วออกรถไปยังที่หมายทันที

    เสียงฮือฮาดังขึ้นอีกเมื่ทุกคนได้รับคำตอบแล้วว่าทิฟฟานี่ได้นั่งรถแทงกูจริงๆ

     

     

    ขับรถออกมาได้สักพักทิฟฟานี่ก็หันไปถามคนตัวเล็ก "ทำไมคุณถึงช่วยฉันล่ะคะ" เค้าหันมาเลิกคิ้วใส่เธอเล็กน้อย

    "ทำไมเธอต้องทำเหมือนแปลกใจขนาดนั้น นั่นไม่เรียกว่าช่วยหรอก" แทงกูหัวเราะร่วน

    "ฉันพอจะทราบเรื่องคุณมาบ้างแต่ฉันเพิ่งได้เห็นคุณตัวเป็นๆก็วันนี้เลยอดสงสัยไม่ได้น่ะค่ะ" เธอ

    บอกเค้าไปตามตรงทั้งที่สายตาเธอก็ยังไม่สามารถละออกจากใบหน้าเค้าเลยแม้ว่าตอนนี้แทงกูจะยังไม่ได้เปิดเลนส์แว่นออกก็ตาม

    "อืมม อย่าคิดจะหาเหตุผลอะไรจากฉันเลยดีกว่า" แทงกูพูดออกมานิ่งๆ

    ก่อนจะเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นแบบสบายๆ "ว่าแต่เธอเหอะไปทำอะไรไว้ล่ะยูริถึงได้ดูแค้นเคืองเธอแบบนั้น"

    ทิฟฟานี่ยิ้มบางๆเธอไม่กล้าบอกเค้าหรอกนะว่าเธอเคยไปมีปัญหาอะไรกับยูริน่ะ

    "ฉันก็จำไม่ได้แล้วล่ะค่ะ ฉันไมได้เจอคุณยูริมานานมากแล้ว"

    ในคำตอบนั้นมันก็เป็นส่วนจริงที่เธอไม่ได้เจอกับยูริมานานแต่ไอ้ที่จำไม่ได้น่ะแค่เอาตัวรอด555

    เธอคิดว่าแทงกูคงไม่ปลื้มเท่าไรถ้ารู้ว่าระหว่างเธอกับยูริน่ะมีอะไรบ้างหรือในด้านกลับกันเค้าอาจจะไม่สนใจเลยก็เป็นได้

    "แสดงว่าเธอก็คดีเยอะใช่เล่นเลยสิ" เค้าพูดเชิงแซวๆน้ำเสียงแบบนั้นของเค้าฟังแล้วเธอก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าแทงกูเป็นคนน่ารักมากเลยล่ะ

    นี่ถ้าเธอไม่เคยเห็นข่าวของคนตัวเล็กนี่เธอคงไม่เชื่อเลยว่าเค้าจะเป็นคนโหดเหี้ยมได้ 555

    "มันก็คงเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้หญิงอย่างฉันมั้งคะ" เธอตอบเค้าไปแบบนั้น

     

    แทงกูหันไปยิ้มให้ร่างบางเล็กน้อยไม่ได้ตอบอะไรเธอรู้และเข้าใจดีว่าทิฟฟานี่หมายถึงอะไร

    ทิฟฟานี่ก็รอบมองอีกคนเป็นระยะๆ เธอเริ่มจะสนใจผู้หญิงตัวเล็กคนนี้จริงๆแล้วสิ

    ไม่มีใครเคยยืนยันกับเธอได้ว่าแทงกูน่ะจริงๆแล้วเป็นคนยังไง แต่ที่เธอได้สัมผัสอยู่ตอนนี้

    แทงกูช่างเป็นอะไรที่ดูท้าทายหน้าค้นหาและเค้าก็ทำให้เธออยากจะเอาชนะเค้าขึ้นมาเสียแล้วสิ

    และการที่ไม่มีใครเคยเจอเค้านอกสนามนั่นและที่โรงแรมจริงๆ ถึงแม้จะมีหญิงสาวหลายสิบหลายร้อยคนที่ยอมพลีกายถวายตัวให้เค้า

    ซึ่งเค้าก็เลือกจะรับมันไว้บ้างแค่คนที่ถูกใจ

    แต่เพียงชั่วข้ามคืน เพราะตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นเค้าแม้เงามีเพียงเงินจำนวนนึงที่ถูกทิ้งไว้ให้เท่านั้น

    และอีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้ทิฟฟานี่แปลกใจนั่นก็คือแทงกูเป็นที่เลือกเธอก่อน

    ก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าเค้าเป็นคนเรียกเธอให้ไปหาเสียอีก เพราะที่เธอรู้มาแทงกูไม่เคยจะสนใจผู้หญิงคนไหนก่อนเลย

    จะมีก็แต่หญิงสาวมากหน้าหลายตามายืนรอให้เขาดูตัวไม่ถูกใจก็ไล่กลับทางเดิม

    ...คุณมันช่างหน้าค้นหาเสียจริงๆ แทงกู ฉันต้องทำให้คุณหลงฉันให้ได้...

    คิดไปมองหน้าเค้าไปแล้วก็ต้องอมยิ้มอยู่คนเดียว

     

    แทงกูพาทิฟฟานี่มายังโรงแรมหรูXXXซึ่งเป็นที่ประจำที่เธอใช้ในการปรนเปรอหญิงสาวชั่วข้ามคืน

    ที่นี่มีทุกอย่างอำนวยความสะดวกโดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัย

    เพราะเธอไม่อาจมั่นใจได้ว่าผู้หญิงที่ยอมมากับเธอแต่ละคนนั้นมาเพราะอะไรอาจจะเป็นศัตตรูส่งมาก็ได้ใครจะรู้

    แทงกูเดินไปคุยที่เค้าเตอร์เพียงไม่กี่นาทีก็เดินกลับมาหาร่างบางที่นั่งรออยู่

    "ไปตรวจอาวุธได้แล้ว ถือนี่ไปด้วย"

    แทงกูเอ่ยพลางยื่นการ์ดที่เป็นรหัสลับของเธอกับโรงแรมแห่งนี้ก่อนจะเดินไปส่งร่างบางเข้าห้องตรวจอาวุธ

    ..ไม่นานทิฟฟานี่ก็เดินออกมา

     

    "นี่คุณทำแบบนี้ทุกครั้งเลยเหรอ"

    ทิฟฟานี่ขณะที่ทั้งคู่ยืนอยู่ในลิฟแทงกูเหลือบมองร่างบางเล็กน้อยแล้วครางรับไป

    ..เค้าป้องกันตัวขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ยูริยังไม่ขนาดนี้เลย มิน่าคนอย่างยูริถึงไม่มีท่าว่าอยากจะมีเรื่องกับคนๆนี้เลย

    เพราะเธอเดินเข้าไปในห้องตรวจอาวุธปึ๊บทุกอย่างก็โดนปลดออกรวมไปถึงเข็มขัดด้วยเหลือเพียงชุดเปล่าๆเท่านั้น

     

    ...เฮ่ยย!!แบบนี้ก็หมายความว่าเธอต้องเสียตัวให้เค้าจริงๆน่ะสิ...

     

    สิ้นความคิดร่างบางที่เดินตามอีกคนออกมาจากลิฟก็ต้องหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องๆนึง

    สายตาคู่สวยเหลือบมองเลขห้องเล็กน้อยขณะที่คนตัวเล็กนั้นจัดการแสกนลายนิ้วมือและใส่รหัสเปิดห้องอยู่นั้น

    888 เลือกกระทั่งเลขห้องเลยหรือไง

     

    "เริ่มเลยไหมคะ ฉันรอคุณนานแล้วนะ"

    ทันทีที่ประตูปิดลงร่างบางก็เอ่ยถามขึ้นพลางเดินนวยนาดเข้าไปใกล้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงปลายเตียง

    แม้ว่าสมองจะยังพยามคิดอยู่ว่าเธอควรจะทำอย่างไรต่อไปดีถ้าเธอไม่มีทางหนีรอดขนาดนี้

    "รีบอะไรขนาดนั้นกัน คงร้อนแรงน่าดูเลยสินะ ไปอาบน้ำก่อน"

    แทงกูพูดเชิงกวนๆพลางดันให้ร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไป ทิฟฟานี่ได้แต่จิ๊ปากอย่างขัดใจ

    นี่เค้าจะบ้าหรือไงเวลาแบบนี้ยังจะใจเย็นให้อาบน้ำก่อนอีก

    แต่ก็ไม่กล้าขัดใจเค้าในเมื่อตอนนี้เค้าอยู่เหนือกว่าเธอทุกอย่าง ก็เธอเหลือแต่ตัวเปล่าๆอาวุธอะไรก็ไม่มี

    ถ้าเผลอทำให้แทงกูอารมณ์เสียขึ้นมามันคงไม่ใช่เรื่องดีสำตัวเธอเท่าไรมั้ง

     

    "คุณแทงกูคะ..ช่วยมาถูหลังให้ฉันหน่อยได้หรือเปล่า"

    ไหนๆก็รู้สึกว่าไม่มีทางหนีแทงกูไปไหนได้จริงๆก็เลยคิดว่าทำใจแล้วใช้ตัวเข้าแลกไปเลยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

    ร่างเล็กย่นคิ้วเชิงแปลกใจมองไปยังประตูห้องน้ำที่อีกฝ่ายเดินหายเข้าในนั้นไปได้ประมาณห้านาทีก็ทิฟฟานี่ตะโกนออกมาอย่างนั้น

    ..นี่รีบจริงๆหรือไง หรือคิดอะไรอยู่กันแน่

     

    แทงกูเดินเข้าห้องน้ำไปนิ่งๆสายตาเรียวก็มองไปยังแผ่นหลังเปลือยเปล่าของร่างบางที่นั่งแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำ

    หน้าหวานหันกลับมายกยิ้มเย้ายวนให้คนตัวเล็กต้องหรี่ตาจับผิด

    "นี่ยั่ว?" แทงกูเอ่ยห้วนๆติดกวนๆพลางชี้นิ้วไปที่ร่างของอีกคน

    ทิฟฟานี่บู้ปากใส่ร่างเล็กอีกครั้ง เธอไม่อาจรู้ได้เลยว่าเค้าต้องการแบบไหนหรือเค้าจะชอบแบบไหนเธอไม่อาจรู้ได้เลยจริงๆ

    แล้วนั่นยังมีหน้ามาหัวเราะคิกคักอีก

    "ฉันว่าเธอรีบอาบให้เสร็จดีกว่านะ"แทงกูเอ่ยทิ้งไว้แค่แล้วเดินออกจากห้องน้ำไป ปล่อยให้ร่างบางนั้นต้องจิ๊ปากอีกระลอก

    ก่อนรีบจัดการอาบน้ำต่อให้เสร็จอย่างที่เค้าบอก

     

    ไม่นานทิฟฟานี่ก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับชุดคุมอาบน้ำแล้วเธอก็ต้องแปลกใจ

    เมื่อมองหาอีกคนไม่เจอเค้าหายไปไหนเนี่ยว่าแล้วก็ลองเอ่ยเรียกหาเค้าดู "คุณแทงกูคะ"

    "เสร็จแล้วเหรอ อื้มมหอมจัง"

    แทงกูที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำเดินออกมาจากอีกฝั่งนึงของห้องเอ่ยทักขึ้น

    และมันก็ทำให้ทิฟฟานี่ต้องตวัดสายตาไปยังห้องที่เค้าเดินออกมา

    ...อ่อมีห้องน้ำสองห้อง...

     

    ร่างเล็กนั่งลงบนเตียงพลางดึงร่างของอีกคนมานั่งคร่อมตักตัวเองไว้

    "ฉันอยากรู้แล้วว่าสวยๆเอ็กซ์ๆอย่างเธอจะเร่าร้อนจนละลายฉันได้เลยหรือเปล่า"

    แทงกูยังคงจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าหวานไม่ละสายตายิ่งมองก็ยิ่งหลง

    นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกหลงใหลอยากได้อยากครอบครองหญิงสาวมากขนาดนี้ตั้งแต่แว๊บแรกที่ได้เห็น

    ดวงตาโค้งรูปเสี้ยวพระจันทร์แบบนั้นมันทำให้เธอยิ่งอยากสบลึกเข้าไปนัยน์ตาสีเงินเงา

    ที่ดูแข็งแกร่งหนักแน่นหากแต่หวานเยิ้มจนเธอแทบละลาย

    ช่างเข้ากันดีกับจมูกโด่งได้รูปปลายหยดน้ำนั้นช่วยให้ดวงตาสีโลหะดูเซ็กซี่มากขึ้น

    อีกทั้งเรือนผมสีแดงเพลิงที่ทำเอาเธอมองแล้วอดคิดไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้จะร้อนแรงแค่ไหน

    กับริมฝีปากอวบอิ่มที่ดูเย้ายวนเห็นแล้วก็นึกอยากจะดูดดุนมันให้เผยอออกและครางเรียกชื่อเธอ

     

    ปลายนิ้วเรียวถูกยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าหวานแผ่วเบาราวกับกลัวว่ามันจะแตกสลาย ยอมรับเลยว่าเธอหลงไหลเค้ามากแค่ไหน

    ดวงตาหวานเยิ้มที่จับจ้องมาที่ใบหน้าเธอเช่นกันและนั้นมันก็ทำให้...หัวใจที่เคยไร้ความรู้สึกได้เต้นแรงอีกครั้ง...

     

     

    มือเล็กรั้งใบหน้าหวานให้โน้มลงมาใกล้ก่อนจะประกบริมฝีปากเรียวบางเข้ากับจุดเดียวกันแผ่วเบาเนิบนาบ

    ส่วนมืออีกข้างของแทงกูก็โอบรอบเอวบางของคนบนตักไว้

    ทิฟฟานี่เอียงคอเล็กน้อยพร้อมเผยอกลีบปากอวบขึ้นเพื่อให้อีกคนกวาดชิมความหอมหวานของเธอได้สะดวกขึ้น

    มือเรียวที่เคยเกาะไหล่เล็กนั้นก็ขยับไล้ไปตามต้นคอและแผ่นหลังแล้วเลื่อนไปโอบรอบคอคนตัวเล็กไว้

    เพียงแค่ริมฝีปากเราสัมผัสกันร่างกายของทิฟฟานี่ก็แทบจะหลอมละลาย

    แทงกูดูดดุนริมฝีอวบอิ่มนั้นราวกับจะกลืนกินมันเข้าไปหากแต่ภายใต้สัมผัสที่ร้อนแรงนั้น

    ร่างเล็กกลับมีความอ่อนโยนที่แอบแฝงอยู่ในกลีบปากเรียวที่กำลังขยับจูบอีกคนอย่างเร่าร้อน..โหยหา..

    ก่อนที่ลิ้นร้อนจะถูกส่งเข้าไปในโพรงปากของร่างบางเพื่อกวาดชิมความหอมหวานของคนที่เธอแสนถูกใจ

    ทิฟฟานี่ก็ได้แต่ปล่อยให้อีกคนได้ทำอย่างที่เค้าต้องการ จูบตอบเค้าไปบ้าง อำนวยความสะดวกให้เค้าได้ทำทุกๆอย่าง

    เธอไม่อยากให้เค้ารู้สึกขัดใจไม่อยากให้เค้ารู้สึกแย่เวลาที่เค้ากอดเธอ..

    รสจูบของเค้านั้นช่างอ่อนโยนแผ่วเบาแต่แฝงความหนักแน่นและเร่าร้อนอยู่จนร่างกายเธอแทบละลาย

    เพราะความร้อนที่ก่อตัวขึ้นมารวดเร็วอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเพียงแค่เค้าขยับบดเบียดกลีบปากเธอเบาๆ

     

    มือเล็กที่เคยลูบไล้ใบหน้าหวานอยู่นั้นก็ค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาที่ซอกคอเพียงแค่ไล้ปลายนิ้วไปมาอยู่แบบนั้น

    จนเสียงครางในลำคอของร่างบางเล็ดรอดออกมาจากกลีบปากที่ขยับเนิบนาบบดเบียดกันอยู่นั้น

    มือเรียวข้างนึงสอดเข้ากับเรือนผมสีบลอนด์สว่างแซมแดงของร่างเล็กออกแรงขยุ้มมันไปตามอารมณ์

    แทงกูผละกลีบปากออกมาช้าๆแล้วก้มลงซุกไซร้ที่ซอกคอขาว

    มือเล็กก็ค่อยๆลากปลายนิ้วไปตามแนวกระดูกไหปลาร้าแผ่วเบาอย่างยั่วเย้าอารมณ์

    หน้าหวานเชิ่ดขึ้นเปลือกตาปิดสนิทรับสัมผัสจากอีกคน ซึมซับทุกความรู้สึกที่เย้ายวนแผ่วเบาและเนิบนาบ

    ...แบบที่เธอไม่เคยได้รับจากใคร...

     

    เธอชอบสัมผัสของเค้าจังและเธอแล้วเธอก็เริ่มอยากจะให้เค้าสัมผัสเธอมากกว่านี้..มากกว่านี้อีก

    ความวาบหวามที่มากขึ้นนั้นมันพาให้ทิฟฟานี่ต้องร้องครางเสียงหวานออกมาอย่างห้ามไม่ได้

    แทงกูไล้ปลายนิ้วจากระหว่างกลางของกระดูกไหปลาร้าทั้งสองข้างลากต่ำลงมาช้าๆ

    ให้ขอบเสื้อคลุมอาบน้ำของร่างบางค่อยๆแยกออกจากกัน ในขณะที่ลิ้นร้อนก็และเล็มใบหูนุ่มอย่างใจเย็น

     

     

     

     

    ครืดๆ

     

     

    แทงกูผละใบหน้าออกมาจากซอกคอขาวของคนที่คร่อมตักเธออยู่ พ่นลมหายใจออกทางจมูกแรงๆอย่างหัวเสีย

    มือเล็กยกขึ้นเสยผมอย่างหงุดหงิดแล้วตวัดสายตาไปยังเครื่องมือสื่อสารที่มันกรีดร้องอยู่บนเค้าเตอร์ใกล้ๆเตียง

    ก่อนจะหันกลับมามองใบหน้าหวานตรงหน้า

     

    "อยากให้ฉันทำอันไหนมากกว่ากัน" แทงกูเอ่ยอย่างไม่จริงจังนัก

    ทิฟฟานี่ยิ้มตอบแล้วก้มลงหอมแก้มนุ่มๆของเค้าไปหนึ่งทีพลางค่อยๆขยับตัวลงจากตักของคนตัวเล็ก

    แต่เรียวแขนของเค้าก็ยังโอบรัดเอวเธอไว้แน่นจนทิฟฟานี่ต้องหันกลับมามองหน้าเค้าอีกครั้ง

    "ฉันไม่มีค่าพอที่จะตัดสินใจแทนคุณหรอกนะคะคุณแทงกู" ประโยคคำพูดที่ทิฟฟนี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้ใช้

    และไม่เคยคิดว่าจะใช้มันกับใคร แต่ตอนนี้มันดันหลุดออกมาจากปากเธอเสียง่ายๆจนเธอเองก็นึกแปลกใจตัวเองอยู่ไม่น้อย

     

    "เธอนี่น่ารักจริงๆเลย ระวังฉันจับเธอไม่ปล่อยนะทิฟฟานี่"

    แทงกูพูดที่เล่นที่จริงแต่สุดท้ายก็ต้องจำใจลุกไปหยิบเครื่องมือสื่อสารขนาดเล็กขึ้นมาดู

    ทิฟฟานี่มองแผ่นหลังของร่างเล็กที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำพลางคิดถึงคำพูดของเค้า

    นี่ถ้าเมื่อครู่นี้เธอดันปากไวตอบตกลงกับเค้าไปง่ายๆ เค้าจะว่ายังไงนะ

    แต่ตอนนี้ที่เธออยากรู้ไปมากกว่านั้นก็คือเค้าทำแบบนี้กับทุกคนด้วยหรือเปล่า

    มีแต่คนบอกว่าเค้าร้อนแรงอย่างนั้นเร่าร้อนอย่างนี้ สุดยอดมากๆแต่ไม่เห็นมีใครเคยเล่าให้ฟังบ้างเลย

    ว่าเค้าทำอะไรมั่งไม่เห็นมีใครเคยบอกว่าเค้าต้องอาบน้ำก่อน

    ไม่มีใครบอกว่าเค้าจูบเก่งมั้ย ไม่มีใครบอกว่าเค้านุ่มนวลอ่อนโยนแค่ไหน....

     

    ไม่นานแทงกูก็ทิ้งกายนอนราบลงกับเตียงถอนหายใจออกมายาวๆ ราวกับเหนื่อยหน่ายอะไรมามากมาย

    จนทิฟฟานี่ต้องโน้มใบหน้าเข้าไปถามด้วยความเป็นห่วงว่าเป็นอะไรไปคะมีอะไรหรือเปล่าตบท้ายด้วยคำว่า"ฉันเป็นห่วง"

    มือเล็กถูกยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าเรียวที่ก้มลงมองหน้าเธอพลางเอ่ยถามกลับอย่างตรงไปตรงมา

     

     

     

    "ทิฟฟานี่..มีคนส่งเธอมาใช่มั้ย..."

     

     

     

     

     

     



    From...Writer



    เอาแล้วสิแบบนี้แทงกูจะทำไงกับทิฟฟานี่ต่อไปดีล่ะ

    แล้วเรื่องระหว่างยูริกับทิฟฟานี่นั่นมันเป็นมายังไงคงต้องรอลุ้นกันต่อไปแล้วล่ะค่ะ

    ....ไม่มีใครไว้ใจได้เสมอไปหรอกกก เอิ๊กสสส



    ปล.สำหรับเรื่องคำผิดนะคะยังมีอยู่อีกเยอะแยะ 5555+ บางคำบีมก็ตั้งใจใช้วิบัติเพื่อสื่อถึงอารมณ์ตัวละคร

    แต่บางคำก็อาจจะพลั้งมือพิมพ์ผิดไป 555+ ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยนะคะ แฮ่


    ขอให้มีความสุขกับฟิคร่าา


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×